Το καταναλωτικό πρότυπο των σύγχρονων κοινωνιών έχει οδηγήσει στο παγκόσμιο περιβαλλοντικό ζήτημα της ρύπανσης από πλαστικά. Περίπου 8 εκατομμύρια τόνοι πλαστικών απορριμμάτων υπολογίζεται ότι επιβαρύνουν τους ωκεανούς ετησίως ξεπερνώντας το 50% των συνολικών απορριμμάτων. Η μάχη ενάντια στη ρύπανση από πλαστικά ξεκινά από την αλλαγή της δικής μας νοοτροπίας και των καθημερινών μας συνηθειών.
Για τους λόγους αυτούς η iSea υλοποιεί την εκστρατεία #zeroplastic με στόχο την ενημέρωση του κοινού για τις συνέπειες των πλαστικών απορριμμάτων και των μικροπλαστικών στα υδάτινα οικοσυστήματα και των άνθρωπο, καθώς και την ευαισθητοποίησή για την υιοθέτηση πρακτικών μείωσης των πλαστικών και των προϊόντων που περιέχουν μικροπλαστικά.
Από την εκστρατεία δεν θα μπορούσε να λείπει το υλικό που απευθύνεται στη μελλοντική γενιά καταναλωτών και ενεργών πολιτών. Το εκπαιδευτικό υλικό του #zeroplastic είναι δωρεάν διαθέσιμο στην ιστοσελίδα της iSea με σκοπό την αξιοποίησή του από εκπαιδευτικούς όλων των σχολικών βαθμίδων και περιλαμβάνει κατάλληλες για κάθε ηλικία δραστηριότητες που περιγράφουν τις συνέπειες των υδάτινων απορριμμάτων και προάγουν την ανεύρεση λύσεων από τους μαθητές κάθε σχολικής βαθμίδας.
Για τους μικρότερους μαθητές περιγράφει τις συνέπειες των πλαστικών απορριμμάτων στη θαλάσσια ζωή μέσα από παιδικές αφίσες. Περιλαμβάνει επίσης σκίτσα για την εξοικείωση των μαθητών με τη θαλάσσια ζωή που προάγουν τον προβληματισμό και την ευαισθητοποίησή τους απέναντι στο ζήτημα των υδάτινων απορριμμάτων με ευχάριστες διαδικασίες ζωγραφικής.
Για τους μεγαλύτερους μαθητές το υλικό περιλαμβάνει οδηγίες για πρακτικές μείωσης των πλαστικών στην τάξη, αλλά και την καθημερινότητά τους. Επιπλέον, σκοπός των δραστηριοτήτων είναι να αντιληφθούν οι μαθητές την προσωπική ευθύνη που φέρουν και να συνδέσουν τις δικές τους συμπεριφορές και επιλογές με την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος.
Μέσα από τις δραστηριότητες οι μαθητές προτρέπονται να αναζητήσουν τις δικές τους λύσεις για τη μείωση των απορριμμάτων τους, αλλά και να διεξάγουν τη δική τους έρευνα σε επίπεδο τάξης ή και σχολείου αναζητώντας λύσεις για το ζήτημα των απορριμμάτων σε μεγαλύτερη κλίμακα.
Λίγα λόγια για την iSea
Η iSea είναι μία μη κερδοσκοπική, μη κυβερνητική οργάνωση, που ιδρύθηκε το 2016 με σκοπό τη διατήρηση και την αποκατάσταση της πολύτιμης κληρονομιάς του φυσικού υδάτινου περιβάλλοντος. Οι δράσεις της iSea επικεντρώνονται σε 4 βασικούς πυλώνες: τα υδάτινα απορρίμματα, τη σχέση του ανθρώπου με τα υδάτινα οικοσυστήματα, τα ξενικά/ εισβολικά θαλάσσια είδη και την αλιεία στοχεύοντας στην προστασία των υδάτινων οικοσυστημάτων μέσω της ευαισθητοποίησης του κράτους, των διαχειριστών και της κοινής γνώμης να λάβουν μέτρα, όταν και όπου υπάρχει ανάγκη. Τα βασικά εργαλεία της iSea για την επίτευξη των στόχων της περιλαμβάνουν δράσεις περιβαλλοντικής εκπαίδευσης και ευαισθητοποίησης, τη συμμετοχή του κοινού σε περιβαλλοντικά ζητήματα μέσω της Επιστήμης των Πολιτών και την επιστημονική έρευνα.
Ένας σύντομος οδηγός για να χαρίσετε στα παιχνίδια σας νέα ζωή!
Τα περισσότερα παιχνίδια είναι δυστυχώς φτιαγμένα από μη – ανακυκλώσιμο πλαστικό. Προσφέροντάς τους περισσότερες χρήσεις, παρατείνετε τον κύκλο ζωής τους και αυτό είναι επίσης θετικό για το περιβάλλον.
Ένας από τους πιο διασκεδαστικούς τρόπους για να περάσουμε στα παιδιά το σημαντικό μήνυμα της Μείωσης -Επαναχρησιμοποίησης – Ανακύκλωσης είναι να οργανώσουμε μια ομαδική δραστηριότητα με επίκεντρο τα παιχνίδια τους.
Αν θέλετε να διαβάσετε περισσότερες ιδέες σχετικά με τηνΜείωσης -Επαναχρησιμοποίησης – Ανακύκλωσης (Reduce – Reuse – Recycle) αλλά και να συμμετέχετε σε έναν πρωτότυπο διαγωνισμό (συμμετοχή ως 22/03) μπείτε στη σελίδα μας “ThePaperBoat”
Ελπίζουμε ότι θα βρείτε χρήσιμο τον παρακάτω οδηγό που ετοιμάσαμε, για τη διοργάνωση της δικής σας δραστηριότητας «Δίνω στα παιχνίδια μου μια δεύτερη ευκαιρία», ώστε τα παιδιά να δώσουν τα παιχνίδια που δεν χρησιμοποιούν πια αλλά και ταυτόχρονα να ανακαλύψουν θησαυρούς στα δωμάτια άλλων παιδιών. Εννοείται ότι ο πειραματισμός και η προσθήκη της δικής σας προσωπικής πινελιάς θα κάνει τη διαδικασία ακόμη πιο ενδιαφέρουσα!
Όπως εύστοχα κάποιος έγραψε σε έναν ταξιδιωτικό οδηγό «η πίσω αυλή του σπιτιού μας μπορεί για κάποιον να είναι ονειρεμένο μέρος να επισκεφτεί – one’s backyard it’s another’s dream place».
Καλή διασκέδαση!
«Δίνω στα παιχνίδια μου μια δεύτερη ευκαιρία»
Οδηγός Διοργάνωσης Εκδήλωσης
Ένας καλός αριθμός συμμετεχόντων είναι 5 με 15 παιδιά. Ορίστε συγκεκριμένο μέρος και ώρα για την δραστηριότητα.
Κάθε παιδί καλείται να φέρει από 5 έως 10 παιχνίδια. Πρέπει να είναι σε καλή κατάσταση: ας έχουμε στο μυαλό μας (μικροί και μεγάλοι) ότι τα άλλα παιδιά δεν αντικαθιστούν τον κάδο απορριμμάτων μας! Επιτρέπονται επίσης τσάντες, όπως για παράδειγμα μια τσάντα 100γρ. από διάφορα μεμονωμένα κομμάτια lego.
Είναι καλό να αποφεύγονται παιχνίδια με μπαταρίες καθώς μπορεί να δημιουργηθούν συγκρούσεις για τις συνθήκες λειτουργίας τους.
Καλό είναι να οριστεί ένα εύρος ηλικιών των παιδιών που θα συμμετέχουν. Η προσπάθεια να δώσεις βρεφικά παιχνίδια σε παιδιά δημοτικού μπορεί να φέρει απογοήτευση.
Μπορείτε να διοργανώσετε και θεματικές δραστηριότητες, όπως για παράδειγμα λίγο πριν το καλοκαίρι με θέμα “παιχνίδια παραλίας”
Ο χώρος που θα επιλέξετε πρέπει να είναι πολύ συγκεκριμένος και αρκετά μεγάλος, ώστε κάθε παιδί να έχει αρκετό χώρο για να απλώσει και να παρουσιάσει τα παιχνίδια του. Το καλοκαίρι, οι εξωτερικοί χώροι είναι πιο λειτουργικοί και ευχάριστοι για τα παιδιά.
Για παιδιά μεγαλύτερα των 6 ετών είναι προτιμότερο να ελαχιστοποιηθεί η συμμετοχή των γονιών. Είναι απαραίτητη βέβαια η συμμετοχή τουλάχιστον ενός ενήλικα που θα εποπτεύει όλη την διαδικασία και θα επεμβαίνει για να διευκολύνει πιθανές συγκρούσεις. Τα πιο μικρά παιδιά θα πρέπει να συνοδεύονται από τους γονείς τους.
Μια απλή ανταλλαγή παιχνιδιών συνήθως είναι δύσκολο να επιτευχθεί. Το πιο εύκολο και αποτελεσματικό είναι να στηθεί ένα σύστημα με κουπόνια ως εξής: το κάθε παιδί θα παραλάβει τόσα κουπόνια όσα τα παιχνίδια που έφερε. Και μπορεί να πάρει τόσα παιχνίδια όσα τα κουπόνια που έχει (δεν μπορεί να πάρει παραπάνω). [Με τα μεγαλύτερα παιδιά μπορούν να χρησιμοποιηθούν και χρήματα αλλά αυστηρά συμβολικά, όπως για παράδειγμα να ορίσουν τα ίδια τιμές στα παιχνίδια τους από 0.50€ έως 1€ το καθένα. Αυτό λειτουργεί συνήθως καλά και βοηθάει τα παιδιά να καταλάβουν την έννοια της χρήσης των χρημάτων]
Ο οικοδεσπότης/διοργανωτής πρέπει να διαθέτει τουλάχιστον νερό για τους συμμετέχοντες, προσπαθώντας να αποφύγει τα πλαστικά μπουκάλια και τα ποτηράκια μιας χρήσης J. Κεράσματα, χυμοί κτλ μπορούν να φέρουν όλοι οι συμμετέχοντες και να προσφέρονται σε κάθε σταντ.
* * This document was produced with the financial assistance of Beyond Plastic Med. The contents of this document are the sole responsibility of Tero Single Member PC and can under no circumstances be regarded as reflecting the position of the Prince Albert II of Monaco Foundation, Beyond Plastic Med or its founders.
Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας: οι περισσότερες από εμάς όταν ήμασταν μικρές είχαμε μια απ’ αυτές και μάλιστα απολαμβάναμε να την ντύνουμε, να τη στολίζουμε και να την πάμε για ψώνια με τις ψηλοτάκουνες γόβες της.
Αυτά όταν ήμασταν μικρές. Τι γίνεται τώρα που θέλουμε να περάσουμε στα παιδιά άλλα πρότυπα, για το τι σημαίνει να είσαι κορίτσι ή αγόρι; Κι αφού λέμε ότι τα παιχνίδια δημιουργούν μία ποπ κουλτούρα γύρω από τις επιλογές των παιδιών, μοιραζόμαστε μαζί σας κάποιες από τις τοπ ανησυχίες μας.
Η Mattel και το προϊόν-αστέρι της, η πασίγνωστη σε όλους/όλες Barbie έχει λανσάρει μια διαφημιστική καμπάνια για τα επαγγέλματα που η κούκλα ενθαρρύνει τα κορίτσια να ακολουθήσουν. Αυτή η διαφημιστική καμπάνια ομολογώ ότι με έχει μπερδέψει. Την ονομάζει «Μπορείς να γίνεις οτιδήποτε». Πράγματι φαίνεται κάποια κορίτσια να μπορούν να γίνουν για μια μέρα ό,τι θέλουν. Σε συνεργασία με το τμήμα δημοσίων σχέσεων της Barbie οργανώνονται συναντήσεις καθοδήγησης με γυναίκες επαγγελματίες διάφορων κλάδων. Τα κορίτσια μπορούν να γίνουν από κτηνίατροι σε ζωολογικό κήπο, παρουσιάστριες τηλεοπτικού show, καθηγήτριες πανεπιστημίου, μελισσοκόμοι και πάει λέγοντας.
Εξαιρετική η ιδέα της Βarbie. Δε λέω! Και πράγματι τα κορίτσια φαίνεται να το διασκεδάζουν και να εμπνέονται. Αλλά για μια στιγμή; Δε μιλάμε για την ίδια κούκλα που από τις απαρχές της γέννησής της, το 1959, μας δίνει συνεχώς το πρότυπο της γυναικείας ομορφιάς, με τις ανύπαρκτες καμπύλες, τα ξανθά όλο λάμψη μαλλιά, τα γαλάζια μάτια και το πάντα χαμογελαστό πρόσωπο; Η Βarbie έχει καταφέρει να γίνει είδωλο των κοριτσιών από τη νηπιακή κιόλας ηλικία. Έρευνες έχουν δείξει ότι κορίτσια που ταυτίζονται με την Barbie δυσκολεύονται να αποδεχθούν το σώμα τους και παρουσιάζουν συμπτώματα διατροφικών διαταραχών. Παρόλα αυτά οι γονείς, οι θείοι/ες και οι νονοί-ές φαίνεται να εμπιστεύονται τυφλά τον αστέρα της παιχνιδοβιομηχανίας, που ακούει στο όνομα Barbie.
Κι ενώ η καμπάνια «Μπορείς να γίνεις οτιδήποτε» μάλλον έχει στραφεί στο άνοιγμα ενός δρόμου πολλαπλών επιλογών για την ενδυνάμωση των παιδιών, είδα το βίντεο της Barbie με τίτλο «Το ήξερες;» και πάλι μπερδεύτηκα. Εδώ εμφανίζεται ένα παιδί εξαιρετικά θυμωμένο να παρουσιάζει στατιστικά στοιχεία για το πόσο λίγες γυναίκες είναι επαγγελματίες σεφ συγκριτικά με τους άνδρες. Το βίντεο προτρέπει τα κορίτσια να παίζουν παιχνίδια ρόλων με τα κουζινικά της Barbie προκειμένου να εξοικειωθούν με τη μαγειρική και να γίνονται σεφ όλο και περισσότερες γυναίκες.
Τέλεια είναι τα παιχνίδια ρόλων και τέλειο είναι τα παιδιά να καταστρώνουν τα δικά τους σενάρια φαντασίας και να παίζουν συμβολικό παιχνίδι. Το έχουμε δοκιμάσει στα βιωματικά μας εργαστήρια και επιβεβαιώνουμε ότι λειτουργεί. Βέβαια πώς είμαστε σίγουρες ότι η προτροπή του θυμωμένου κοριτσιού θα επαληθευτεί; Πώς υποθέτουμε ότι παίζοντας με κουζινικά τα κορίτσια θα γίνουν οι σεφ του μέλλοντος και όχι οι αιώνιες νοικοκυρές που παράλληλα με καλές επιχειρηματίες, γιατροί, επιστήμονες θα πρέπει να είναι και οι αιώνιες μαγείρισσες της οικογένειας;
Είναι άραγε μόνο μια στρατηγική marketing ή πράγματι προσπαθεί να ενδυναμώσει όλο και περισσότερα κορίτσια να γίνουν αυτό που ονειρεύονται;
Πείτε μας τη γνώμη σας από τα παιχνίδια ρόλων που αρέσει στα παιδιά σας να παίζουν με τη διάσημη κούκλα. Κάνουν τα κορίτσια σας να νιώθουν πιο δυνατά;
Λίγα λόγια για την Σοφία Κωνσταντοπούλου
Φεμινίστρια σε συνεχή αναζήτηση, ρομαντική ταξιδιώτισσα, λάτρης των μανιταριών και της θάλασσας.
Σπούδασε Επικοινωνία και Μ.Μ.Ε. στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστημίο Αθηνών κι ο δρόμος της ζωής την έφερε να δουλεύει σε προγράμματα νέων σε ΜΚΟ της Μαδρίτης. Εμπνευσμένη από φεμινιστικές κολεκτίβες της Ισπανίας, άρχισε να εμπλέκεται σε σεμινάρια για παιδιά, νέες/νέους και γυναίκες με θέμα την ισότητα των φύλων. Έχει δραστηριοποιηθεί ενεργά σε projects σε Βραζιλία, Ισπανία, Βαλκάνια και Ελλάδα. Πρόσφατα, συμμετείχε στο πρόγραμμα START- Create Cultural Change στη Γερμανία, όπου γεννήθηκε το Genderhood. Τώρα που μιλάμε συνεχίζει τα ταξίδια της με το Genderhood στη μασχάλη και μαγεύεται από τις αφιλτράριστες αλήθειες που της χαρίζουν τα εργαστήρια με τα παιδιά.
Όταν πριν από 5 χρόνια αρχίσαμε τα σούρτα φέρτα από το σπίτι στο σχολείο και τούμπαλιν, δεν πέρασε ποτέ από το μυαλό μας η εναλλακτική της μεταφοράς με το αυτοκίνητο. Είμαστε από τους τυχερούς. Το σχολείο βρίσκεται σε απόσταση πεντάλεπτου από το σπίτι μας και η διαδρομή αν και έχει ένα βαθμό δυσκολίας, «περπατιέται» άνετα. Όσο, όμως, πλησιάζει η ώρα που θα χτυπήσει το κουδούνι, οι γύρω δρόμοι γεμίζουν ασφυκτικά με αυτοκίνητα. Τα περισσότερα παιδιά έρχονται με τον προσωπικό τους σωφέρ: τους γονείς τους.
Η συζήτηση απασχολεί εδώ τα τελευταία χρόνια τους γονείς. Τους ίδιους γονείς που πριν από τριάντα χρόνια πήγαιναν ανέμελοι στο δικό τους σχολείο, περπατώντας. Οι κίνδυνοι υπήρχαν και τότε. Σήμερα, όμως, γιατί δεν βλέπει κανείς το «ταξίδι» από και προς το σχολείο, με ή χωρίς γονική επίβλεψη, σαν μια ευκαιρία για καθοδηγούμενη, έστω, ανεξαρτησία;
Τα πλεονεκτήματα
Το περπάτημα βελτιώνει την ακαδημαϊκή απόδοση, αφού μειώνει το στρες και αυξάνει τη δημιουργικότητα. Σύμφωνα με ερευνητές από το Υπουργείο Μεταφορών του Ηνωμένου Βασιλείου, εννέα στους δέκα μαθητές είναι πιο ανοιχτοί στη μάθηση, αν έχουν πάει στο σχολείο περπατώντας.
Το περπάτημα χαρίζει εμπειρία ζωής. Είναι η τέλεια ευκαιρία για τους μαθητές να ανεξαρτητοποιηθούν και να μάθουν να λαμβάνουν υπεύθυνες αποφάσεις. Επίσης, ορισμένα παιδιά αισθάνονται λιγότερο άγχος στο σχολείο, όταν γνωρίζουν τον δρόμο για την επιστροφή στο σπίτι.
Το περπάτημα βγάζει τα παιδιά έξω. Και τα παιδιά στις ημέρες μας δεν βγαίνουν αρκετά έξω.
Το περπάτημα κάνει καλό στην υγεία. Είναι, φυσικά, μια μορφή άσκησης.
Και τέλος, ένας προσεκτικός πεζός θα γίνει σίγουρα ένας προσεκτικός οδηγός στο μέλλον.
Το λεωφορείο που περπατάει
Στην Αμερική, σε πολλά σχολεία, έχει υιοθετηθεί ο θεσμός του “walking bus”. Πρόκειται για μια ομάδα παιδιών που φθάνουν στο σχολείο περπατώντας με έναν ή περισσότερους ενήλικες να τους συνοδεύουν. Όπως ένα κανονικό λεωφορείο, η διαδρομή έχει στάσεις, μια προκαθορισμένη πορεία, αφετηρία και τερματισμό. Οι γονείς που αναλαμβάνουν το ρόλο του «οδηγού» φροντίζουν για την ασφαλή μετακίνηση των παιδιών στο σχολείο και για την επιστροφή τους στο σπίτι. Εναλλακτική λύση του walking bus είναι το bicycle train, όπου η μετακίνηση γίνεται με το ποδήλατο.
Πότε είναι το παιδί έτοιμο να περπατήσει μόνο του έως το σχολείο
Τα παιδιά είναι, συνήθως, έτοιμα να περπατήσουν έως το σχολείο, χωρίς την επίβλεψη ενήλικα, στην ηλικία των 10 ετών. Τα μικρότερα παιδιά δεν κατανοούν πλήρως τους πιθανούς κινδύνους που θα μπορούσαν να συναντήσουν. Σε κάθε περίπτωση, όταν αυτονομηθούν, τον πρώτο καιρό, θα πρέπει να διατηρούν σταθερή τη διαδρομή προς και από το σχολείο. Ιδανικά, θα μπορούν να περπατούν με ένα μεγαλύτερο αδερφό ή με κάποιον συμμαθητή τους.
Στο Δρόμο για το Σχολείο
Στο ντοκιμαντέρ «Στο Δρόμο για το Σχολείο», ο θεατής παρακολουθεί τέσσερα παιδιά από τέσσερις διαφορετικές γωνιές του κόσμου να διανύουν μια απόσταση πολλών χιλιομέτρων για να φτάσουν στο σχολείο. Σε αυτή την περίπτωση δεν υφίσταται καν η επιλογή για το …αμάξι του μπαμπά και της μαμάς και οι μη προνομιούχοι μαθητές αναγκάζονται να περπατούν ασυνόδευτοι για να φτάσουν στο θρανίο. Βέβαια, εδώ το δυνατό μήνυμα αφορά το πόσο τυχεροί είμαστε στον δυτικό κόσμο αφού θεωρούμε δεδομένο αγαθό την εκπαίδευση. Όμως, οι περιπετειώδεις διαδρομές των ηρώων, που θα χρειαστεί να αποφύγουν μέχρι και ελέφαντες στην πορεία τους, δεν συγκρίνονται με τίποτα με το δικό μας καθημερινό και σύντομο περπάτημα προς το σχολείο.
Δεν θα σχολιάσω καν το καλό που θα κάνουμε στο περιβάλλον, αν μεγαλώσουμε τα παιδιά μας με το σκεπτικό ότι αν μπορούμε να πάμε κάπου με τα πόδια, δεν χρειάζεται να πάμε με το αυτοκίνητο. Από μια τόσο μικρή αλλαγή όμως, την καθημερινή αυτή ρουτίνα, μπορεί να δημιουργήσεις τους ταξιδευτές του αύριο.
Κειμενογράφος σε freelance mode, κοιμίζει παιδιά (τα δικά της) τα τελευταία 9 χρόνια. Τον τελευταίο καιρό καταβροχθίζει σειρές στο Netflix, τεστάρει τα ισπανικά της στο Duolingo, θέτει reading challenges στο Goodreads και ακούει podcasts, όταν πάει για περπάτημα. Είναι internet junkie, λατρεύει το iPhone της και της αρέσει να διορθώνει ορθογραφικά λάθη.
Το Ροδάνι είναι ένα ηλιόλουστο και χαρούμενο εργαστήρι τέχνης για το παιδί και την οικογένεια. Η Παρασκευή Καρακίτσιου, η ψυχή του εργαστηρίου, είναι ψυχολόγος και παιδαγωγός προσχολικής ηλικίας. Σε υποδέχεται πάντα με ένα μεγάλο χαμόγελο. Αφήνεσαι στο ρυθμό της, χαλαρώνεις μέσα στο χώρο και εμπλέκεσαι άθελά σου στην εμπειρία του παιχνιδιού.
Η Παρασκευή δίνει μεγάλη έμφαση στην παιδαγωγική αξία των Τεχνών στη Εκπαίδευση των μικρών παιδιών αλλά και στην ποιοτική συνύπαρξη όλης της οικογένειας. Υποδέχεται νέους γονείς μαζί με τα βρέφη και τα μικρά παιδιά τους και τη σκυτάλη παίρνει το παιχνίδι με τα χρώματα, τα εργαλεία, τις μπάλες, τα κουτιά που γίνονται αντικείμενα, τα υφάσματα και τις κορδέλες, τους ήχους και τη σιωπή.
Ο χώρος είναι φωτεινός, ζεστός, φιλικός και εμπνέει για παιχνίδι. Εδώ ξεχνάς για λίγο τα πρέπει και αφήνεσαι στα θέλω. Γίνεσαι παιδί μαζί με το παιδί σου και συνδέεσαι μαζί του μέσα από το παιχνίδι και τις τέχνες.
Τα προγράμματα προσχολικής και πρώτης σχολικής ηλικίας περιλαμβάνουν απογευματινά εργαστήρια τα οποία συνθέτουν τις τέχνες τους θεάτρου, του χορού και της μουσικής και της αισθητικής αγωγής σε δημιουργικούς κύκλους. Μετά τα τέλος των προγραμμάτων οι γονείς μπορούν να παραμείνουν στο χώρο και να παίξουν μαζί με τα παιδιά τους με τα παιχνίδια που βρίσκονται στο χώρο. Επίσης στο χώρο υπάρχει και βιβλιοθήκη με πολύ ωραία αναγνώσματα.
Φυσικά εδώ μπορείς να οργανώσεις και το παιδικό πάρτι του παιδιού σου! Ο χώρος φιλοξενεί άνετα έως 30 παιδιά καθώς και τους γονείς/συνοδούς τους, οι οποίοι μπορούν να βρίσκονται στην ξεχωριστή αίθουσα –καφέ, καθώς τα παιδιά απασχολούνται δημιουργικά.
Της ζητήσαμε να μοιραστεί μαζί μας τα αγαπημένα της.
τρία αποφθέγματα που την εμπνέουν
«Το παιχνίδι είναι η εργασία της παιδικής ηλικίας» –Jean Piaget, Ψυχολόγος Ερευνητής της γνωστικής ανάπτυξης του παιδιού
Γιατί τόσο συχνά ξεχνάμε πως το παιχνίδι δεν είναι μόνο δικαίωμα του παιδιού αλλά και ο τρόπος του να μαθαίνει, να ανακαλύπτει τον κόσμο και να εξελίσσεται ψυχοσυναισθηματικά. Ότι ακριβώς δηλαδή θα έπρεπε να είναι και η εργασία για έναν ενήλικα.
«Κάθε συμπεριφορά του παιδιού είναι γλώσσα που θα πρέπει να αποκωδικοποιηθεί» Françoise Dolto, παιδίατρος και ψυχαναλύτρια.
Γιατί γλώσσα είναι όλα: είναι το κλάμα του βρέφους, το πείσμα του νηπίου, οι φανταστικές ιστορίες του μικρού παιδιού γεμάτες συμβολισμούς και παραδοξολογίες. Γλώσσα είναι όλα όσα επικοινωνούνται ανάμεσα στο γονέα και το παιδί, αυτά που η λογική μας μεταφράζει και η αγάπη μας κατανοεί.
«Τα παραμύθια χρησιμεύουν στα μαθηματικά όπως και τα μαθηματικά στα παραμύθια» Gianni Rodari, παιδαγωγός, συγγραφέας παιδικής λογοτεχνίας.
Γιατί οι τέχνες (αφήγηση, κουκλοθέατρο, θέατρικό παιχνίδι, χορός, μουσική) προσφέρουν στο παιδί την καλλιέργεια της αποκλίνουσας και δημιουργικής σκέψης, η οποία αποτελεί μια σπίθα για να ανάψει η φλόγα της της έρευνας και της μάθησης.
Τρία Βιβλία που ανοίγει συχνά και τα προτείνει σε γονείς και εκπαιδευτικούς γιατί αποτελούν ανοιχτούς διαλόγους γύρω από ζητήματα οικογένειας, παιδικής ηλικίας και συμβολικού παιχνιδιού
Τρία τραγούδια που προτείνει για παιδικό πάρτι από την παιδική συλλογή της Putumayo World Music:
Τρεις οικογενειακές ταινίες anime του Ιάπωνα δημιουργού Χαγιάο Μιγιαζάκι που αγαπά να βλέπει ξανά και ξανά, γιατί συνδυάζουν την φαντασία και ευαίσθητα μηνύματα σε όμορφες εικόνες (για μεγαλύτερα παιδιά δημοτικού)
Ενημερώσου για τα τμήματα στο Ροδάνι, κάνοντας κλικ εδώ
Λίγα λόγια για την Παρασκευή Καρακίτσιου
Η Παρασκευή Καρακίτσιου σπούδασε Ψυχολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης καθώς και Παιδαγωγική στο Τμήμα Προσχολικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.
Έχει ειδικευτεί στο θεατρικό παιχνίδι και το κουκλοθέατρο και έχει συνεργαστεί με σχολεία, δήμους και ιδιωτικούς φορείς στην υλοποίηση εκπαιδευτικών προγραμμάτων και στην εμψύχωση, μέσω των Τεχνών, ομάδων παιδιών προσχολικής και πρώτης σχολικής ηλικίας.
Τα τελευταία χρόνια ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη ως υπεύθυνη της παιδαγωγικής ομάδας στο Ροδάνι-Εργαστήρι Τεχνών καθώς και ως εξωτερικός συνεργάτης της ΜΚΟ Άρσις.
Αν η γλώσσα της της αγάπης του παιδιού σας είναι ο ποιοτικός χρόνος σας παραθέτουμε μερικές ιδέες ειδικά για γονείς. Ξεχωρίστε και επιλέξτε όποιες από αυτές κρίνετε κατάλληλες για να δοκιμάσετε κάτι καινούριο που πιστεύετε ότι θα εκτιμήσει το παιδί σας.
Αντί να περιμένετε να τελειώσετε πρώτα όλες σας τις δουλειές για να αφιερώσετε λίγο χρόνο στο παιδί σας, αφήστε το να συμμετέχει σε καθημερινές σας δραστηριότητες, μετατρέποντάς τες σε ευκαιρίες για ευχάριστη συντροφιά και συζήτηση. Αφήστε το, για παράδειγμα, να σας βοηθά να βάλετε πλυντήριο, να ψωνίσετε ή να σκουπίσετε τα φύλλα από τον κήπο ή τη βεράντα. Οι δουλειές σας μπορεί να πάρουν λίγο περισσότερο, αλλά ο χρόνος που θα περάσετε μαζί θα σας αποζημιώσει.
Όταν το παιδί σάς λέει κάτι σημαντικό, να σταματάτε ό,τι κι αν κάνετε για να έχετε επαφή μαζί του με τα μάτια.
Κανονίστε να τρώτε μαζί με το παιδί ένα υγιεινό κολατσιό, όπως μια φρουτοσαλάτα.
Βρείτε ανόητα πράγματα για να γελάτε μαζί και γελάτε με την καρδιά σας!
Αν το παιδί είναι αρκετά μεγάλο, μπορείτε να του δίνετε φωτογραφικές μηχανές μιας χρήσης για να αποτυπώνει σημαντικές οικογενειακές στιγμές.
Παραιτηθείτε από την τηλεοπτική εκπομπή της αρεσκείας σας για να παρακολουθήσετε μαζί με το παιδί σας το δικό του αγαπημένο πρόγραμμα.
Πηγαίνετε μαζί με το παιδί σε μαγαζιά παιχνιδιών και παίξτε μαζί του με μερικά διασκεδαστικά παιχνίδια, ακόμα κι αν δεν αγοράσετε τίποτα τελικά.
Όταν ρωτάτε το παιδί πώς ήταν η μέρα του, φροντίστε οι ερωτήσεις σας να είναι συγκεκριμένες και να μην επιδέχονται ως απάντηση ένα σκέτο «Ναι» ή «Όχι».
Όταν πηγαίνετε με τα μικρότερα παιδιά σας στο πάρκο ή στην παιδική χαρά, παίξτε μαζί τους αντί να τα επιτηρείτε απλώς από το παγκάκι. Σπρώξτε δυνατά την κούνια της κόρης σας να πάει ψηλά… Κάντε τσουλήθρα μαζί με τον γιο σας… Έτσι θα δημιουργήσετε αναμνήσεις που θα τους συνοδεύουν σε όλη τους τη ζωή και ταυτόχρονα θα τους δείξετε την αγάπη σας.
Αντί να μένετε παθητικά κολλημένοι μπροστά σε μια οθόνη, προτιμήστε δημιουργικές ασχολίες όπως το τραγούδι, τον χορό ή τη ζωγραφική με δαχτυλομπογιές.
Προγραμματίστε μια συγκεκριμένη ώρα που θα αφιερώνετε αποκλειστικά στο καθένα από τα παιδιά σας. Γράψτε τη στο ημερολόγιο των υποχρεώσεών σας και μην επιτρέψετε να την εκτοπίσει καμία άλλη προτεραιότητα.
Εκπλήξτε ευχάριστα το παιδί σας με εισιτήρια για την ταινία που θέλει να δει ή με μια εκδρομή σε κάποιο ξεχωριστό μέρος. Πηγαίνετε μαζί για κάμπινγκ, παρακολουθήστε έναν αγώνα μπάσκετ ή ποδοσφαίρου ή επισκεφτείτε μαζί τα μαγαζιά ή τα αξιοθέατα της πόλης. Θα χτίσετε έτσι δυνατές αναμνήσεις που θα διαρκέσουν για πάντα. Αν μάλιστα απαθανατίσετε τις όμορφες αυτές στιγμές με φωτογραφίες, η έκπληξη θα μείνει αξέχαστη για το παιδί.
Αν είναι δυνατό, πάρτε μια μέρα μαζί σας το παιδί στη δουλειά σας. Συστήστε το στους συναδέλφους σας και γευματίστε μαζί του στο μεσημεριανό διάλειμμα.
Μετατρέψτε κάποιον ειδικό χώρο του σπιτιού σε αποκλειστικό χώρο παιχνιδιού για σας και το παιδί. Ένα μεγάλο ντουλάπι ή το δωμάτιο υπηρεσίας μπορεί να γίνει το «κάστρο» σας, ενώ μια γωνιά του γκαράζ μπορεί να γίνει το «εργαστήριό» σας.
Τα μεγαλύτερα παιδιά μπορούν να συμμετέχουν στον σχεδιασμό των διακοπών. Κάντε μαζί έρευνα στο διαδίκτυο.
Στήστε μια σκηνή στον κήπο, την αυλή ή τη βεράντα. Χρησιμοποιήστε φακούς και καλάθι για πικ νικ για να ολοκληρώσετε το σκηνικό της κατασκήνωσης.
Όποτε μπορείτε, πηγαίνετε όλοι μαζί για περίπατο ή κάντε ποδήλατο μαζί στην εξοχή. Βρείτε ευκαιρίες να συνδυάζετε τον χρόνο που θα περνάτε μαζί με φυσική άσκηση.
Τρώτε όσο το δυνατό περισσότερα γεύματα μαζί ως οικογένεια. Κάντε την ώρα του βραδινού ξεχωριστή καθιερώνοντας τη συνήθεια να αφηγείστε ο ένας στον άλλο πώς περάσατε τη μέρα σας. Η προσευχή μπορεί επίσης να φέρει τα μέλη μιας οικογένειας πιο κοντά.
Αφιερώστε λίγο επιπλέον χρόνο στο παιδί σας όταν το βάζετε για ύπνο το βράδυ. Κάντε τα παραμύθια, την κουβεντούλα για το πώς πέρασε η μέρα και τη βραδινή προσευχή κομμάτι της καθημερινής σας ρουτίνας.
Την ώρα που το παιδί κάνει τα μαθήματά του, μπορείτε να τελειώσετε κι εσείς τη δουλειά που έχετε φέρει από το γραφείο. Πείτε του τι ακριβώς κάνετε και δουλέψτε πλάι πλάι.
Φυτέψτε κάτι μαζί. Αν αρέσει ιδιαίτερα στο παιδί σας να βρίσκεται στο ύπαιθρο, φτιάξτε μαζί έναν μικρό ανθόκηπο, φυτέψτε καλοκαιρινά λαχανικά ή διακοσμήστε μαζί την αυλή ή τη βεράντα. Θα δημιουργήσετε έτσι θετικές αναμνήσεις που θα κρατήσουν για όλη τη ζωή.
Φτιάξτε μαζί φωτογραφικά λευκώματα στον υπολογιστή.
Όταν βλέπετε μαζί τις κοινές σας φωτογραφίες, συζητάτε τις όμορφες εμπειρίες που σας θυμίζουν.
Τις βροχερές μέρες που πρέπει να μένετε μέσα, καθίστε στο ίδιο δωμάτιο με το παιδί, διαβάζοντας ο καθένας σιωπηλά το βιβλίο ή το περιοδικό του.
Λίγα λόγια για το βιβλίο
Το ότι αγαπάτε το παιδί σας είναι αυτονόητο. Πώς μπορείτε όμως να του το δείξετε για να το νιώθει ουσιαστικά και το ίδιο; Τo παιδί έχει την ανάγκη να αισθάνεται ότι το αγαπάτε. Τι συμβαίνει όμως αν εκείνο και εσείς μιλάτε διαφορετική γλώσσα αγάπης; Πώς μπορείτε να βεβαιωθείτε ότι το παιδί καταλαβαίνει και νιώθει την αγάπη που του δείχνετε;
Αυτό το βιβλίο θα σας βοηθήσει:
– Να ανακαλύψετε τη γλώσσα της αγάπης που μιλά το παιδί σας
– Να κατανοήσετε πώς συνδέονται οι γλώσσες της αγάπης με την επιτυχή μάθηση
– Να συνειδητοποιήσετε πώς οι γλώσσες της αγάπης βοηθούν στην πειθαρχία
– Να οικοδομήσετε μια σχέση βασισμένη στην αγάπη χωρίς όρους.
Περιλαμβάνει Παιχνίδι για να ανακαλύψετε τη δική σας γλώσσα της αγάπης.
Αυτό το καλοκαίρι γνώρισα την Αλεξάνδρα. Αλλά γνώρισα και τον Αναστάση, τον γιο της. Μαζί έγραψαν ένα πολύ τρυφερό βιβλίο, για έναν ήρωα που έχει αυτισμό και θα μπορούσαμε όλοι κάποια στιγμή να είχαμε γνωρίσει. Για την ακρίβεια η Αλεξάνδρα έγραψε το βιβλίο και ο Αναστάσης το έντυσε με τις πολύ όμορφες ζωγραφιές του. Συγκινήθηκα πολύ όταν διάβασα το βιβλίο και της ζήτησα να μου πει την ιστορία του. Και το έκανε με χαρά. Αν είσαι εκπαιδευτικός θα βρεις πολύ χρήσιμες και τις δραστηριότητες που προτείνει στο τέλος. Η Αλεξάνδρα και ο Αναστάσης (και φυσικά ο μπαμπάς τους) ζουν στην Καστοριά και ελπίζουμε να έρθουν σύντομα στη Θεσσαλονίκη για να μας παρουσιάσουν το βιβλίο τους. – Ιωάννα
Τίποτα δεν είναι χωρίς νόημα, αρκεί να θέλει κάποιος να ψάξει για να το βρει!
«Έι, ψιτ, σε εσένα μιλάω! Ξύπνα σου λέω, έχω μια ιστορία να σου πω! ΄Ει, ξύπνα!»
Αυτή ήταν η πρώτη μου συνάντηση με τον Μένιο μια ώρα πρωινή, πολύ πρωινή θα έλεγα, καθώς βρισκόμουν προστατευμένη κάτω από ένα πυκνό σύννεφο ύπνου. Προσπάθησα να τον διώξω για να κοιμηθώ. Μια στροφή, δύο στροφές.. Ουφ! Τα κατάφερα! Ή έτσι νόμιζα τέλος πάντων, μέχρι την επόμενη χαραυγή που άκουσα πάλι τη λεπτή, επιτακτική φωνή του να μου ψιθυρίζει επίμονα:
«Μην μου κάνεις την κοιμισμένη, έχω μια ιστορία να σου πω, σου λέω! Μην μου κρύβεσαι! Έι, ψιτ, πρέπει να σου την πω, δεν θέλω να την ξεχάσεις! Φτου και βγαίνω! Ξεκινάω…».’
Κάπως έτσι ξεκίνησε ο Μένιος να μου διηγείται την ιστορία του, για το μεγάλο μυστήριο που σκέπαζε τη συμπεριφορά του νέου του συμμαθητή του Λευτέρη. Και καθώς μου μιλούσε, ανάμεσα σε μισάνοιχτα βλέφαρα και βαθιές νυσταγμένες ανάσες, γύριζε πίσω ο χρόνος, τότε που ήμουν κι εγώ παιδί σε ένα μικρό χωριό, που για μένα ήταν ο κόσμος όλος.
Και μαζί με τον χρόνο που γύριζε, ξαναγέμιζαν τη μνήμη μου αισθήσεις και συναισθήματα της μικρής εκείνης Αλεξάνδρας.
Ξαναθυμήθηκα τις έντονες φωνές…
«Πού πας έτσι; Τι φοράς; Πάλι τα κουδούνια χτυπούσες; Μα δεν καταλαβαίνεις ότι ενοχλείς;».
Ξαναθυμήθηκα τη ματιά των άλλων πάνω μου, που στο παιδικό μου κεφάλι συχνά-πυκνά αποκωδικοποιούνταν ως «αυτή είναι η ανιψιά της, ναι, σου λέω, η ανιψιά εκείνης που τριγυρνάει συνέχεια με τις παντόφλες!».
Ξαναθυμήθηκα το συναίσθημα της ντροπής, της ενοχής, του βουβού πόνου και της ανακούφισης κάθε φορά που «εκείνη» πήγαινε στους «γιατρούς».
Από τότε θυμάμαι να προσπαθώ να καταλάβω το νόημα των λόγων και των πράξεών της. Είχε αυτισμό; Όχι δεν είχε αυτισμό, κάτι άλλο είχε. Κάτι άλλο που ποτέ, όμως, κανείς εκείνη την εποχή δεν εξήγησε, ποτέ δεν έβαλε σε λόγια αλλά πάντα κυκλοφορούσε πάνω από το κεφάλι μου, μέσα μου και έξω μου, σαν ένα θλιβερό υπονοούμενο. Και ως έτσι, μυθικές οι διαστάσεις που έπαιρνε.
Πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα, αν είχε βρεθεί ένας άνθρωπος, να ακούσει όλα όσα είχα να πω, για το μυστήριο που είχα πλάσει γύρω από τη ζωή της, πόσο λιγότερο βαριά, αν είχε βρεθεί κάποιος να νοηματοδοτήσει την αλλόκοτη και, μερικές φορές, απρόβλεπτη συμπεριφορά της και με τον τρόπο αυτό να μου επιτρέψει να απελευθερωθώ, να αφεθώ στον μοναδικό τρόπο με τον οποίο ήξερε να αγαπά, δίχως να φοβάμαι ότι θα με απορρίψουν γι’ αυτό.
Και να που τώρα, πολλά καλοκαίρια και φθινόπωρα μετά, τη χρονιά που την αποχαιρέτισα για τελευταία φορά, πήρα μια ανάσα βαθιά και παρατεταμένη και την έβγαλα πάνω στο χαρτί, αποτυπώνοντας τους ψίθυρους του Μένιου και του Λευτέρη και μαζί με αυτούς την «κρυμμένη» παιδική μου φαντασία.
Το βιβλίο «Πώς έλυσα το μεγάλο μυστήριο του Λευτέρη», από τις Εκδόσεις ΚΟΜΝΗΝΟΣ, γράφτηκε με σκοπό να μην ξεχνάμε μαμάδες, πατέρες, αδέρφια, άλλοι συγγενείς, φίλοι, δάσκαλοι, μεγάλοι και μικροί πως ναι «τίποτα δεν είναι χωρίς νόημα, αρκεί να θέλει κάποιος να ψάξει για να το βρει!».
Έτσι, για να «ακούσει» και «εκείνη» το νόημα που έδωσε στη δική μου ζωή.
Έτσι, για να δώσουμε λόγια εκεί που καμιά φορά δεν υπάρχουν, γνωρίζοντας ότι, καθώς μοιραζόμαστε, νέες διαδρομές ανοίγονται μπροστά μας, λιγότερο μοναχικές, περισσότερο «φωτισμένες».
Λίγα λόγια για το βιβλίο:
Η πρώτη ημέρα του Μένιου στο σχολείο ξεκινά με ένα μεγάλο μυστήριο.
Ο νέος του συμμαθητής, ο Λευτέρης, συμπεριφέρεται κάπως παράξενα! Μήπως είναι κακός; Μήπως είναι χαζός; Μήπως είναι τρελός; Θα καταφέρει ο Μένιος να λύσει το μυστήριο αυτού του περίεργου παιδιού, χρησιμοποιώντας όχι μόνο όσα βλέπουν τα μάτια του αλλά και τη δύναμη του μυαλού και της καρδιάς του;
Ένα μήνυμα για τους μεγάλους
Το παραμύθι που κρατάτε στα χέρια σας γράφτηκε με μοναδικό σκοπό η ιστορία και οι πρωταγωνιστές του να πάψουν να μοιάζουν «ξένοι», ασυνήθιστοι. Γράφτηκε για να γίνει κατανοητό, πως η συμπεριφορά ενός αγοριού που σε πρώτη ματιά μοιάζει περίεργη, είναι η συνηθισμένη συμπεριφορά ενός συνηθισμένου αγοριού. Αν την προσέξουμε, αν επιδιώξουμε να την καταλάβουμε, θα έχουμε κάνει ένα ουσιαστικό βήμα, θα έχουμε βρει επιτέλους τα λόγια που μας λείπουν, ώστε να βοηθήσουμε τους μαθητές μας, τους μικρούς μας φίλους, τα παιδιά μας να καταλάβουν το πώς είναι να ζει κάποιος με αυτισμό, όπως όλοι μας, ανάμεσα σε άλλους ανθρώπους. Δίχως να χρειάζεται να χρησιμοποιήσουμε λέξεις-ταμπέλες, που αντί να γίνονται αφορμή συνάντησης, συχνά καταντούν μέσα αποξένωσης ονείρων, επιθυμιών και τελικώς ανθρώπων.
Λίγα λόγια για την Αλεξάνδρα Κ΄΄ολκα και τον Αναστάση Μιχαλόπουλο
Το όνομά μου είναι Αλεξάνδρα. Αγαπώ πολύ τα δυο μου παιδιά, τον Αναστάση και την Έλενα-Σπυριδούλα για τα γέλια, τα κλάματα, τα αστεία και τα σοβαρά και όλα αυτά που έχουν φέρει στη ζωή τη δική μου και του άνδρα μου. Η δουλειά μου είναι, επίσης, κάτι που μου δίνει μεγάλη χαρά για πολλούς και διαφορετικούς λόγους και κυρίως επειδή μέσα από τις ιστορίες των ανθρώπων που συναντώ, μαθαίνω κάθε μέρα όλο και πιο πολύ, πώς είναι να έχεις αυτισμό ή τι σημαίνει να μπορείς να ονειρεύεσαι ακόμη κι αν έχεις χάσει τον ύπνο σου. Δεν απολαμβάνω καθόλου την όψη των φιδιών καθώς και την αίσθηση της καυτής άμμου στα πόδια μου!
Η Αλεξάνδρα Κόλκα ζει και εργάζεται στην Καστοριά. Τα τελευταία 10 χρόνια ασχολείται με την Ψυχοθεραπεία Ενηλίκων και Εφήβων καθώς και με τη Συμβουλευτική Γονέων. Είναι απόφοιτος του τμήματος Ψυχολογίας του Α.Π.Θ. Έχει μεταπτυχιακές σπουδές (MSc, PhD) στην Κοινωνική Ψυχολογία από το Πανεπιστήμιο του London School of Economics and Political Science, ενώ εμπλούτισε την κλινική της κατάρτιση στην Ψυχοθεραπεία Ενηλίκων στο αντίστοιχο πρόγραμμα του Ινστιτούτου Ψυχολογίας και Υγείας (Θεσσαλονίκη). Από το 2012 έως και το 2016 εργάστηκε για την Εταιρεία Προστασίας Ατόμων με Αυτισμό Ν. Καστοριάς ως επιστημονικά υπεύθυνη του Κέντρου Ημέρας για παιδιά, εφήβους και νεαρούς ενήλικες με διαταραχή στο φάσμα του αυτισμού Ν. Καστοριάς.
Με λένε Αναστάση. Μου αρέσουν πάρα, πάρα πολύ τα ζώα και η φύση, αγαπώ τις γιαγιάδες μου και τον παππού μου και την υπόλοιπη οικογένειά μου. Τρελαίνομαι να παίζω με τους φίλους μου και να ζωγραφίζω με τις ώρες. Μου αρέσουν τα κοχύλια, η μαλακή άμμος και τα πολλά θαυμαστικά. Δεν μου αρέσει και τόσο πολύ το ποδόσφαιρο, τα ξινά ακτινίδια, τα φύκια και η βροχή!
Ο Ανάστασης Μιχαλόπουλος ζει με τους γονείς και τη μικρή του αδελφή στην Καστοριά. Είναι μαθητής της Α’ τάξης του Δημοτικού σχολείου. Στον ελεύθερό του χρόνο προτιμά να ασχολείται με τη ζωγραφική, το θέατρο, το χορό, το σκι και κυρίως με τους φίλους του. Δεν έχει αποφασίσει ακόμη τι θέλει να κάνει όταν μεγαλώσει (αν έχετε κάποια ιδέα μπορείτε να του την προτείνετε). Αυτό που ξέρει με σιγουριά είναι ότι θέλει να αγαπάει και να τον αγαπούν.
Η Έλενα Παπά γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη, σπούδασε Παιδαγωγικό Προσχολικής Εκπαίδευσης και συνέχισε τις σπουδές της στη Ρώμη με το μεταπτυχιακό “Διεύθυνση και Διοίκηση Εκπαιδευτηρίων με Καινοτόμα Εκπαιδευτικά Συστήματα”.
Τόσο μέσα από το μεταπτυχιακό της όσο και αργότερα με την εμπειρία της σε σχολείο του Λονδίνου, είχε την ευκαιρία να έρθει σε επαφή με διαφορετικά Εκπαιδευτικά Συστήματα και να γνωρίσει στην πράξη τη Θεωρία της Πολλαπλής Νοημοσύνης. Η αγάπη της για τα παιδιά και ο θαυμασμός της για τον τρόπο που σκέφτονται, ήταν ο λόγος που ενστερνίστηκε την Πολλαπλή Νοημοσύνη και τον τρόπο που λειτουργεί στα παιδιά.
Με όνειρο λοιπόν τη δημιουργία ενός χώρου με βάση τα σκανδιναβικά πρότυπα, ενός χώρου που θα είναι διαδραστικός και εκπαιδευτικά αξιοποιήσιμος σε κάθε του γωνιά, που κάθε τάξη θα έχει τη δική της ιστορία, χρήση και λόγο ύπαρξης, που κάθε παιδί θαονειρεύεται να περνά τον χρόνο του, δημιούργησε το 2016 το The Key Creative School…το πρώτο Σχολείο Πολλαπλής Νοημοσύνης στην Θεσσαλονίκη.
Πολλαπλή Νοημοσύνη: τι είναι με απλά λόγια και τι διαφορετικό προσφέρει σαν μέσο εκπαίδευσης και διαπαιδαιγώγησης;
Η θεωρία της Πολλαπλής Νοημοσύνης αποτελεί μια κριτική θέση απέναντι στην άποψη, σύμφωνα με την οποία γεννιόμαστε με μια μόνο νοημοσύνη, την οποία δεν έχουμε τη δυνατότητα να αλλάξουμε και την οποία οι ψυχολόγοι μπορούν να μετρήσουν.
Σύμφωνα µε τη θεωρία αυτή, που βασίζεται σε ένα ευρύ φάσμα επιστημονικών ερευνών, η νοημοσύνη µας χωρίζεται σε εννιά τομείς οι οποίοι έχουν την έδρα τους σε διαφορετικά σημεία του εγκεφάλου µας. Είναι εξίσου σημαντικοί, όχι όμως και το ίδιο αναπτυγμένοι σε κάθε άτομο.
Τα εννιά αυτά είδη νοημοσύνης προέκυψαν μετά από έρευνα του εγκεφάλου, της ανθρώπινης ανάπτυξης, της εξέλιξης και μετά από διαπολιτισμικές συγκρίσεις. Υποστηρίζεται, λοιπόν, ότι η νοημοσύνη είναι προϊόν μιας μακράς και συμμετοχικής αλληλεπίδρασης μεταξύ της φύσης (βιολογικές δυνάμεις και κληρονομικές προδιαθέσεις) και της ανατροφής (περιβαλλοντικές δυνάμεις και εμπειρίες της ζωής).
Η νοημοσύνη δημιουργείται βιολογικά αλλά ο βαθμός ανάπτυξής της εξαρτάται από τις προσωπικές εμπειρίες του καθενός. Όσο περισσότερο χρόνο ξοδεύει κανείς στη χρήση και ενίσχυση της νοημοσύνης και όσο καλύτερη καθοδήγηση και ενθάρρυνση δέχεται μεσω της εκπαίδευσης και διαπαιδαγώγησης, τόσο μεγαλύτερος είναι ο βαθμός ανάπτυξης του συγκεκριμένου τομέα νοημοσύνης.
Τα τέσσερα σημαντικότερα σημεία της θεωρίας της Πολλαπλής Νοημοσύνης του Γκάρντνερ είναι:
Κάθε άτομο έχει ένα συνδυασμό των εννέα ειδών νοημοσύνης. Αυτή η τυχαία κατάταξη των δυνάμεων και αδυναμιών καθιστά κάθε πρόσωπο μοναδικό με αποτέλεσμα κάθε τάξη να διαθέτει μια ποικιλομορφία σκέψης.
Κάθε άτομο μπορεί να αναπτύξει τις νοημοσύνες του σε επαρκές επίπεδο. Με ενθάρρυνση, εμπλουτισμό και κατάλληλη καθοδήγηση, οποιοσδήποτε μαθητής ή άτομο, μπορεί να αναπτύξει τις νοημοσύνες του.
Οι νοημοσύνες συνεργάζονται. Πάντα αλληλεπιδρούν μεταξύ τους.
Καμιά νοημοσύνη δεν μπορεί να υπάρξει μόνη της. Εξαιτίας γενετικών καταβολών και του περιβάλλοντος, δεν υπάρχουν δύο άνθρωποι που να έχουν το ίδιο προφίλ νοημοσύνης -ούτε ακόμη και οι απαράλλακτοι δίδυμοι- επειδή οι εμπειρίες τους είναι διαφορετικές και η νοημοσύνη τους συνεχώς εξελίσσεται. Για παράδειγμα, αν δυο άτομα διαθέτουν το ίδιο επίπεδο ισχυρής γλωσσικής νοημοσύνης, το ένα μπορεί να είναι καλύτερο στην ανάγνωση, ενώ το άλλο στο γραπτό λόγο.
Ποιά είναι όμως αυτά τα 9 είδη Νοημοσύνης;
Αρχικά ο Gardner είχε ξεχωρίσει επτά είδη νοημοσύνης, αλλά σε επόμενα βιβλία του πρόσθεσε άλλες δύο φτάνοντας τις εννέα. Σε αυτές λίγο αργότερα προστέθηκε και η συναισθηματική νοημοσύνη.
Πρόκειται για τις εξής: Λεκτική / γλωσσική νοημοσύνη (Verbal Linguistic Intelligence), Λογικό-μαθηματική νοημοσύνη (Logical- Mathematical Intelligence), Σωματική-κιναισθητική νοημοσύνη (Bodily-Kinesthetic Intelligence), Μουσική νοημοσύνη (musical intelligence), Διαπροσωπική νοημοσύνη (interpersonal intelligence), Ενδοπροσωπικήνοημοσύνη (Intrapersonal intelligence), Χωρική ή Χωροταξική νοημοσύνη (spatial intelligence), Υπαρξιακήνοημοσύνη (existential Intelligence), Φυσιοκρατικήνοημοσύνη (Naturalistic intelligence).
Πως θα λειτουργεί ένα Νηπιαγωγείο Πολλαπλής Νοημοσύνης και ποιοί είναι οι εκπαιδευτικοί του στόχοι; Τι θα κερδίσουν τα παιδιά μέσα από αυτή την εμπειρία;
Στόχος του Σχολείου μας είναι να ανακαλύψουμε το προφίλ Νοημοσύνης κάθε παιδιού, να χρησιμοποιήσουμε αποτελεσματικά ως μέσω μάθησης τα ήδη ανεπτυγμένα είδη Νοημοσύνης του αλλά και να δώσουμε τα κατάλληλα ερεθίσματα για ανάπτυξη και των υπόλοιπων ειδών Νοημοσύνης.
Έτσι σε κάθε θεματική προσέγγιση τα παιδιά έχουν τη δυνατότητα να επιλέγουν κάθε μέρα τουλάχιστον ανάμεσα σε δύο διαφορετικές δραστηριότητες που προσεγγίζουν διαφορετικά είδη Νοημοσύνης και προσφέρουν την ίδια ευκαρία μάθησης, αλλά μέσω διαφορετικού αντικειμένου. Στο Σχολείο μας κάθε παιδί είναι διαφορετικό και μοναδικό και αυτό αποτελεί τη βάση μας για την εκπαίδευσή του.
Στο The Key Creative School έχουμε διαμορφώσει το Πρόγραμμα με βασική αρχή μας ότι “Σημασία δεν έχει πόσο Έξυπνος είσαι, αλλά που και πως είσαι Έξυπνος”, αναγνωρίζοντας ότι
Το κάθε παιδί είναι έξυπνο, απλά σε διαφορετικό τομέα.
Έτσι, διαμορφώνεται, μέσα στο χώρο του Νηπιαγωγείου, μια κοινωνία ισότιμη, όπου το κάθε παιδί αισθάνεται ασφάλεια, αναπτύσσεται με το δικό του ρυθμό, αναπτύσσει κριτική σκέψη, έχει τη δυνατότητα να επιλέγει τον τρόπο εκπαίδευσής του με αποτέλεσμα να αισθάνεται ικανό ότι τα καταφέρνει, αναπτύσσοντας εσωτερικά κίνητρα μάθησης που είναι και στόχος ενός αποτελεσματικού εκπαιδευτικού συστήματος.
Υπάρχουν κάποια εμπόδια στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα που καλείται να ξεπεράσει το Νηπιαγωγείο του TheKeyCreativeSchool?
Ναι, κι αυτό γιατί ακόμα και ο Γκάρντνερ (εισηγητής της Θεωρίας της Πολλαπλής Νοημοσύνης) τονίζει το ρόλο του πολιτισμού στην ανάπτυξη κάθε είδους νοημοσύνης. Κύριος «ένοχος» για την άνιση ανάπτυξή τους θεωρείται το σχολείο, που επικεντρώνεται στην καλλιέργεια δύο µόνο τύπων: γλωσσικής και λογικοµαθηµατικής, αφήνοντας σε δεύτερη μοίρα τις υπόλοιπες.
Είναι πολύ σημαντικό λοιπόν:
ο κάθε μαθητής να μαθαίνει με το δικό του τρόπο
ο δάσκαλος να διδάσκει με πολλαπλούς τρόπους
Για παράδειγμα, μια αρχή της φυσικής μπορεί να διδαχθεί στα παιδιά με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους, ανάλογα με τις ανάγκες τους. Μέσα από τα μαθηματικά, τη λογική, τη γλώσσα, ένα διάγραμμα στον χώρο, μια άσκηση του σώματος. Έτσι θα γίνει κατανοητή.
Οι αρχές του Νηπιαγωγείου Πολλαπλής νοημοσύνης είναι ότι όλοι οι μαθητές είναι ευφυείς με τον δικό τους τρόπο και πρέπει:
να έχουν ευκαιρίες να χρησιμοποιούν την ευφυία τους • να αξιολογούνται με τρόπο δίκαιο ως προς τη νοημοσύνη • να έχουν ευκαιρίες να επιλύουν προβλήματα της πραγματικής ζωής • να διδάσκονται και να κατανοούν • να μαθαίνουν και να αναπτύσσουν τα είδη της προσωπικής τους νοημοσύνης σε μια κουλτούρα σεβασμού • να μαθαίνουν μέσω των διαφορετικών ειδών νοημοσύνης τους • να δείχνουν ικανότητα στις διαφορετικές ευφυίες.
Ποιος είναι ο ρόλος των γονιών κατά την εκπαιδευτική διαδικασία; Γίνονται και οι ίδιοι μαθητές; Μαθαίνουν και αυτοί να κατανονούν καλύτερα τα παιδιά τους;
Ο ρόλος των γονέων θεωρείται πάρα πολύ σημαντικός και συμμετοχικός, καθώς στόχος μας είναι η συνεργασία εκπαιδευτικών και γονέων στο δρόμο για την ανακάλυψη του προφιλ νοημοσύνης του κάθε παιδιού. Οι γονείς είναι οι καλύτεροι συνοδοιπόροι μας για τη διαμόρφωση μιας καλύτερης εκπαίδευσης τόσο των ίδιων, για την πλήρη αποδοχή των παιδιών τους, την ανακάλυψη των κλίσεών τους, τη συμμετοχή τους στην εκπαιδευτική διαδικασία, την μη σύγκριση των παιδιών τους με τα άλλα παιδιά, αλλά και την εκπαίδευση των παιδιών να χρησιμοποιούν τα δυνατά τους σημεία για να εξελίσσονται ως ατόμα και να ενισχύουν με αυτό τον τρόπο τα αδύναμα. Ονειρό μας είναι ένα Σχολείο ανοιχτό στην Κοινωνία και τις Κοινωνικές Δομές που εντάσσει τα παιδιά σε αυτή και τα κάνει να νιώθουν ότι έχουν ‘φωνή’ και ‘δύναμη’ στη διαμόρφωση ενός καλύτερου κόσμου με ίσες ευκαιρίες για όλους.
Έχεις σπουδάσει και εργαστεί στο Λονδίνο, πες μας δυο λόγια για την εμπειρία σου από το αγγγλικό εκπαιδευτικό σύστημα. Ποιες ομοιότητες και διαφορές εντοπίζεις με το ελληνικό;
Η εμπειρία μου στο Λονδίνο μπορώ να πω πώς ήταν και αυτή καταλυτική στο να ανακαλύψω την Θεωρία της Πολλαπλής Νοημοσύνης. Κι αυτό γιατί ερχόμενη σε επαφή με το Αγγλικό Εκπαιδευτικό Σύστημα, ένα Σύστημα εκ διαμέτρου διαφορετικό από το ελληνικό, με έκανε να προβληματιστώ περαιτέρω και να αρχίσω να ψάχνω ποιός θα ήταν τελικά αυτός ο συνδυασμός που θα οδηγούσε στην καλύτερη και πιο ισότιμη εκπαίδευση των παιδιών.
Έτσι αν στην Ελλάδα για παράδειγμα το Εκπαιδευτικό Σύστημα θεωρείται κυρίως ”δασκαλοκεντρικό” στην Αγγλία τουλάχιστον στην Προσχολική Εκπαίδευση θεωρείται κυριώς ” παιδοκεντρικό” , μια συνεχής παρατήρηση των παιδιών και οργάνωση δραστηριοτήτων με βάση μόνο τις καθημερινές ενασχολήσεις του κάθε παιδιού κατά τη διάρκεια των ελεύθερων δραστηριοτήτων, σε σημείο όμως που χάνεται σε αρκετό βαθμό η δημιουργικότητα και η καθοδήγηση του εκπαιδευτικού σε νέα εκπαιδευτικά μονοπάτια. Έτσι άρχισα να συνειδητοποιώ στην πράξη ότι δεν υπάρχει τέλειο Εκπαιδευτικό Σύστημα και ότι αυτό, αν υπήρχε, θα ήταν κάπου στη μέση Ελληνικού και Αγγλικού, ή ένας συνδυασμός και των δύο. Κάπως έτσι ξεκίνησε η αναζήτηση μου και η ανακάλυψη της Θεωρίας της Πολλαπλής Νοημοσύνης.
Λένε πως οι Δανοί έχουν τα πιο ευτυχισμένα παιδιά, ενώ η Φιλανδία φημίζεται για το εκπαιδευτικό της σύστημα. Τι έχουν κάνει οι βόρειοι αυτοί λαοί και έχουν καταφέρει να σκοράρουν στην ενότητα «παιδί»;
Έχουν, ευτυχώς για αυτούς και δυστυχώς για μας, συνειδητοποιήσει πως ένα ευτυχισμένος άνθρωπος και αργότερα πετυχημένος επαγγελματίας δημιουργείται μόνο μέσα απο τα εσωτερικά κίνητρα για μάθηση και την ενεργητική ανακάλυψη αυτού του κόσμου.
Έχουν δημιουργήσει έτσι ένα Εκπαιδευτικό Σύστημα το οποίο δίνει χώρο και ποιοτικό χρόνο στα παιδιά να γίνουν οι ίδιοι ενεργητικά μέλη της εκπαιδευτικής διαδικασίας, να αφομοιώνουν γνώσεις μέσω διαφορετικών αντικειμένων και κυριώς όλα αυτά κατα τη διάρκεια του σχολείου, αφήνοντας τους ελεύθερο χρόνο μετά από αυτό. Έχουν καταφέρει να κάνουν το Σχολείο αγαπητό στα παιδιά γιατί ανάμεσα στην προετοιμασία για τις εξετάσεις επιλέγουν την προετοιμασία για τη ζωή, γιατί πιστεύουν στη μάθηση μέσα από το παιχνίδι και το σύνθημα των δασκάλων τους είναι «Ας αφήσουμε τα παιδιά να είναι παιδιά». Δεν τους αγχώνει το διάβασμα μετά το σχολείο, ούτε έιναι αναγκασμένοι να κάθονται σε ένα θρανίο ακούγοντας παθητικά τον δάσκαλο, κι αυτό απο μόνο του αποτελέι μεγάλη καινοτομία και επιτυχία. Επιπρόσθετα η Αρχιτεκτονική των Σκανδιναβικών Σχολείων άρχισε να προβάλλει την ανάγκη για ποιοτικά φτιαγμένους χώρους σύμφωνους με τις ανάγκες κάθε ηλικακής ομάδας.Ποιό παιδί δε θα ανυπομονούσε να πάει σε ένα τέτοιο σχολείο;
«Ας αφήσουμε τα παιδιά να είναι παιδιά»
Το TheKeyCreativeSchool ξεκίνησε τη λειτουργία του -και συνεχίζει- σαν ΚΔΑΠ. Μετά το σχολείο, ποιες είναι οι ανάγκες που έρχεται να καλύψει ένα ΚΔΑΠ;
Όπως προαναφέρθηκε το κενό που υπάρχει στο εκπαιδευτικό μας σύστημα σήμερα, το οποίο προωθεί κυρίως την Λεκτική-Γλωσσική και Λογικομαθηματική Νοημοσύνη έρχεται να καλύψει το ”Τhe Key Creative School” με τις απογευματινές δραστηριότητες του ΚΔΑΠ και να δώσει την ευκαιρία στα παιδιά μέσα από καινοτόμες δράσεις και δραστηριότητες να ανακαλύψουν το προφιλ νοημοσύνης τους αλλά και να αναπτύξουν τα υπόλοιπα είδη. Στόχος μας είναι να ”ξεκλειδώσουμε” την πόρτα που οδηγεί τα παιδιά στο να μάθουν να αγαπούν την μάθηση και ”να μάθουν” πώς να μαθαίνουν με τον δικό τους τρόπο και με κίνητρο την εσωτερική τους ικανοποίηση ότι τα καταφέρνουν και αυτοβελτιώνονται.
Ποιες είναι ενδεικτικά οι δραστηριότητες που προσφέρει το TheKeyCreativeSchool σαν ΚΔΑΠ και πες μας αν βασίζονται και αυτές στη θεωρία της Πολλαπλής Νοημοσύνης;
Όλο το πρόγραμμα του ΚΔΑΠ έχει εκπαιδευτικό ρόλο και υπόβαθρο και στηρίζεται στην Ανάπτυξη της Πολλαπλής Νοημοσύνης των παιδιών. Τα παιδιά ερχόμενα στον χώρο μας έχουν την δυνατότητα να ενταχθούν σε ένα τμήμα με βάση την ηλικία τους και να έρχονται δυο φορές την εβδομάδα στο ΚΔΑΠ παρακολουθόντας τμήματα Πολλαπλής Νοημοσύνης (υπάρχει και δυνατότητα συμμετοχής μέσω ΕΣΠΑ). Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι στα πλαίσια της κάθε θεματικής τα παιδιά ερχόμενα στον χώρο συμμετέχουν σε δραστηριότητες όπως Αρχιτεκτονικές Κατασκευές (Αναπτυξη Χωροταξικής Νοημοσύνης), Πειράματα (Ανάπτυξη Λογικομαθηματικής Νοημοσύνης), Θεατρικό Παιχνίδι (Ανάπτυξη Διαπροσωπικής Νοημοσύνης), Μουσική (Ανάπτυξη Μουσικης Νοημοσύνης), Χορός και Γυμναστική με Τραπολίνα (Ανάπτυξη Κιναισθητικής Νοημοσύνης) κ.ο.κ.
Δίνεται έτσι η δυνατότητα στην Εκπαιδευτική ομάδα να παρατηρεί το κάθε παιδί μέσα από διαφορετικά εκπαιδευτικά αντικείμενα, να δημιουργεί δεσμούς με το παιδί και να ανακαλύπτει μαζί του με ποιό μέσο μαθαίνει καλύτερα, ποιο είδος Νοημοσύνης χρειάζεται ενίσχυση και με ποιόν τρόπο, ποιό είναι το Προφίλ Νοημοσύνης του.
Τι κάνει ένα παιδί και κατά συνέπεια έναν ενήλικο ευτυχισμένο;
Η κατα κύριο λόγο κάλυψη των παρακάτω αναγκών
Ανάγκη για Αγάπη
Ανάγκη για Ασφάλεια
Ανάγκη για Νέες Εμπειρίες και Ελευθερία στην Ανακάλυψη του Κόσμου
Ανάγκη για Αναγνώριση και Αποδοχή
Ανάγκη για Υπευθυνότητα
Που θα σας βρει κάποιος που ενδιαφέρεται να πάρει περισσότερες πληροφορίες;
Βρισκόμαστε στην Καλαμαριά και συγκεκριμένα στον Άγιο Παντελεήμονα, στην οδό Δαβάκη 42, Τ.Κ. 55133. Οι Εγγραφές μας τόσο στο Νηπιαγωγείο όσο και στο ΚΔΑΠ ξεκινάνε 27 Αυγούστου! Μπορείτε να μας βρείτε στο facebook ή να επικοινωνήσετε μαζί μας στο 2310 433 337
Αν θέλεις να διαβάσεις κάποια βιβλία που σχετίζονται με την Πολλαπλή Νοημοσύνη, μπορείς να αναζητήσεις κάποια προτεινόμενα βιβλία:
-Δραστηριότητες για την Υποστήριξη των Πολλαπλών Τύπων Νοημοσύνης στο Νηπιαγωγείο, ΦΙΠΣ ΠΑΤ- ΣΙΛΕΡ ΠΑΜ, Εκδόσεις: Σαββάλας
– «On Teaching for Understanding: A Conversation with Howard Gardner» στο Authentic Learning, V. 50, N. 7, P . 4-7, April 1993, Brandt, R., διαθέσιμο στο διαδίκτυο
Αγάπησα κι εγώ τις θάλασσες. Την πάλη με τα κύματα. Το στεγνό αλάτι πάνω στο σώμα και την καυτή άμμο κάτω απ’ τις πατούσες. Εκείνα τα ζαρωμένα υγρά μας δάχτυλα. Τα λεύκα σημάδια του μαγιό ή της σαγιονάρας. Μα πιο πολύ αγάπησα τα πέρα δώθε στην ακροθαλασσιά, που ήταν γεμάτα αγωνία να προλάβουμε να ορθώσουμε τα αμμώδη κάστρα μας. Να δούμε γερό και στέρεο το οικοδόμημα μας, πριν μας δοθεί το αυστηρά αμετάκλητο, το ασυγκίνητο στο λίγο ακόμη μας, γενικό πρόσταγμα για αναχώρηση. Το ότι μετά από αρκετά χρονάκια έγινα αρχιτεκτόνισσα, άγνωστο είναι αν είναι η φυσική συνέχεια της παλαιάς αυτής αγάπης ή τυχαίο γεγονός. Γι αυτό όμως είμαι σίγουρη: είναι καλό, πολύ καλό, στην άμμο να χτίζεις παλάτια.
To χτίσιμο στην άμμο δεν είναι παίξε γέλασε. Χρειάζεται τις κατάλληλες πρώτες ύλες και τα σωστά εργαλεία. Θέλει χρόνο και ζωηρή φαντασία. Θέλει τεχνική και αφοσίωση. Και να είστε σίγουροι πως έχει να μας μάθει περισσότερα απ’ όσα νομίζουμε για την αρχιτεκτονική, αλλά κυρίως για τη ζωή. Λίγα από αυτά:
Το να φανταζόμαστε και να υλοποιούμε. Να βάζουμε στο νου μας κάτι και μετά να προσπαθούμε να βρούμε τον τρόπο να το κατασκευάσουμε με τα υλικά που έχουμε, μέσα στο διαθέσιμο χρόνο.
Το να γινόμαστε δημιουργικοί. Να πειραματιζόμαστε και να δίνουμε σημασία στις ιδέες που ξεπηδούν κάθε τόσο στο μυαλό μας, ακόμη και στις πιο τρελές, άλλα ταυτόχρονα να ξεδιαλέγουμε ποιές από αυτές θα κάνουν καλύτερη την αρχική μας ιδέα και ποιές μας απομακρύνουν απ’ τον στόχο μας.
Το να γινόμαστε εφευρετικοί. Να χρησιμοποιούμε κάθε τι που θα βρούμε γύρω μας για καλούπι, στήριγμα ή για διακοσμητικό στοιχείο.
Το να επιμένουμε. Να προσπαθούμε να ξαναφτιάξουμε καλύτερο και πιο στέρεο ό,τι χαλάει.
Το να νιώθουμε τη δύναμη της βαρύτητας και της αντοχής των υλικών. Δεν γίνονται τα πάντα στην άμμο. Δεν είναι ζωγραφιά, ούτε πίστα ηλεκτρονικού παιχνιδιού. Είναι ο πραγματικός κόσμος.
Το να μαθαίνουμε από τα λάθη μας. Κάθε επόμενη φορά, οι κινήσεις είναι πιο σίγουρες και το αποτέλεσμα καλύτερο, σε λιγότερο χρόνο.
Ας δούμε όμως, τους βασικούς κανόνες του παιχνιδιού στην άμμο, για τους μικρούς καστρο-αρχιτέκτονες. Διαβάστε τους μαζί, μικροί και μεγάλοι!
ΚΑΝΟΝΑΣ Νο1
Ο,τι φτιάξεις δεν είναι για πάντα. Θα χαλάσει γρήγορα. Κάποιο κύμα, κάποιο απρόσεκτο πόδι που περνάει βιαστικά, μια άστοχη μπαλιά, μια καλοκαιρινή μπόρα, κάτι ή κάποιος, αργά ή γρήγορα, θα ισοπεδώσει, στην καλύτερη θα στραπατσάρει, το έργο σου. Το ίδιο το υλικό, η βρεγμένη άμμος, χάνοντας σιγά σιγά την υγρασία του έχει την τάση να διαλύεται. Γι αυτό και χρειάζεται συχνά ράντισμα με νερό. Χρησιμοποίησε ένα νεροπίστολο ή ένα μπουκαλάκι σπρέι. Προσοχή, τόσο το ελάχιστο, όσο και το πολύ νερό, μπορούν να αποδυναμώσουν το όλο οικοδόμημα.
ΚΑΝΟΝΑΣ Νο2
Η άμμος, ως φυσικό υλικό, δεν είναι παντού και πάντα ίδια. Υπάρχει χοντρή ή ψιλή, με βότσαλα ή χωρίς. Επίσης, έχει πολλά διαφορετικά χρώματα: η φτιαγμένη από λάβα είναι μαύρη, η λευκή είναι από σπασμένα όστρακα, ενώ η κοκκινωπή από παραθαλάσσια κοράλλια. Οι περισσότερες αμμουδιές όμως, δεν είναι παρά αμέτρητοι λεπτοί κόκκοι βράχων από το εσωτερικό της ξηράς, για αυτό έχουν το χρώμα της γύρω περιοχής. Φύκια και μικρά ξυλαράκια μπορούν να δέσουν γερά την κατασκευή μας, όπως στα παλιά σπίτια από λάσπη, το άχυρο ή τα ξύλα έκαναν πιο ανθεκτικούς τους τοίχους.
ΚΑΝΟΝΑΣ Νο3
Εκτός από το κλασικό φτυαράκι και το κουβαδάκι σας, εργαλείο μπορεί να γίνει οτιδήποτε. Κουτιά και μπουκάλια, σανίδια, σπάτουλες, κουτάλες, χάρακες, πινέλα και βουρτσάκια, πλαστικά μαχαιροπήρουνα και καλαμάκια, όπως και ό,τι αφήνει αποτύπωμα μπορεί να φανεί χρήσιμο. Για τους τελειομανείς θα χρειαστεί και ένα πλαστικό κόσκινο, για να καθαρίζεται η άμμος από μικρά κοχύλια και πετρούλες, πριν τη χρήση. (θυμηθείτε να μην αφήσετε σκουπίδια πίσω σας)
ΚΑΝΟΝΑΣ Νο4
Όπως και στην αρχιτεκτονική των πόλεων, έτσι και στην αρχιτεκτονική της παραλίας, είναι σημαντική η τοποθεσία. Το που θα χτίσουμε το κάστρο μας δεν μπορεί να το αφήσουμε στην τύχη. Πολύ κοντά στο νερό θα κινδυνεύει από το κύμα. Πολύ μακριά δεν θα βρεις γρήγορα υγρό έδαφος για βάση και θα κουραστείς να κουβαλάς νερό με το κουβαδάκι σου. Επίσης, μείνε μακριά από όπου φαίνεται να παίζουν beach volley και ρακέτες.
ΚΑΝΟΝΑΣ Νο5
Ένα γερό σπίτι ξεκινάει να χτίζεται σε σωστά θεμέλια. Ανάλογα, σε μια καλή βάση ξεκινά να χτίζεται ένα γερό κάστρο. Αφού χαράξεις τα όρια του κάστρου σου, σκάψε για να βρεις υγρό έδαφος ή διαμόρφωσε μια επίπεδη πλατφόρμα από υγρή άμμο που έχεις πιέσει καλά με τα χέρια ή ακόμη καλυτέρα με τα πόδια σου!
ΚΑΝΟΝΑΣ Νο6
Στην αρχιτεκτονική της άμμου, δουλεύουμε με συμπαγείς όγκους, έτσι δύο είναι οι βασικοί τρόποι εργασίας: είτε προσθέτουμε όγκο, είτε αφαιρούμε. Προσθέτεις όγκο με τη χρήση καλουπιών. Βάζεις μέσα στο καλούπι βρεγμένη άμμο, πιέζοντας καλά κάθε φορά μέχρι να γεμίσει, οπότε και το αναποδογυρίζεις προσεκτικά. Αφαιρείς όγκο, με σπάτουλες ή καλαμάκια, αλλά κυρίως πιέζοντας την υγρή άμμο με τα χέρια σου, για δώσεις τη μορφή που θέλεις, όπως θα έκανες αν έπαιζες με πλαστελίνη.
ΚΑΝΟΝΑΣ Νο7
Μην υποτιμάς τη διακόσμηση. Πετραδάκια, κοχύλια και πεταλίδες, φύλλα και κλαδιά, χρωματιστά χαρτιά, κουμπιά, κάθε λογής μπιχλιμπίδια, μπορούν να απογειώσουν το έργο σου. Πόρτες και παράθυρα, μπορεί να γίνουν είτε με μικρές πέτρες, που θα τοποθετήσεις με προσοχή στην άμμο, είτε με χαράξεις και βαθουλώματα, αν υπάρχουν κατάλληλα εργαλεία.
ΚΑΝΟΝΑΣ Νο8
Κτίζοντας ένα κάστρο στην άμμο, δεν σταματάμε να παίζουμε μόλις καταφέρουμε να του δώσουμε τη μορφή που φανταζόμασταν πως θα έχει. Όπως ακριβώς ένα κτίριο δημιουργείται όχι για να το βγάλουμε φωτογραφία, άλλα για να το ζήσουν οι άνθρωποι και να το γεμίσουν με τις καθημερινές ή τις παράξενες ιστορίες τους, έτσι και ένα αμμόκαστρο μπορεί να γίνει το σκηνικό για τις δικές σου φανταστικές ιστορίες. Ποιοι μένουν εκεί; Πως είναι η ζωή τους; Έχουν εχθρούς ή προβλήματα;
ΚΑΝΟΝΑΣ Νο9
Ένα κάστρο στην άμμο μπορεί να χτιστεί από ένα ή από πολλά άτομα! Το καλό με τις ομάδες είναι πως οι ιδέες είναι περισσότερες και τα χέρια πιο πολλά. Το κακό είναι ότι προκύπτουν ζητήματα συντονισμού. Όταν είστε πολλοί μοιράστε τις εργασίες και τα εργαλεία σας από την αρχή και αλλάζετε καθήκοντα για να μην κουραστείτε, για να είστε δίκαιοι και για να μάθετε να κάνετε περισσότερα πράγματα!
ΚΑΝΟΝΑΣ Νο10
Όταν δημιουργούμε, οι κανόνες μας βοηθάνε να φτάσουμε σε ένα καλό αποτέλεσμα, που κάθε φορά, μαθαίνοντας από τα λάθη μας, θα γίνεται καλύτερο: όχι μόνο ένα κάστρο που θα στέκεται, άλλα ένα κάστρο που θα να εντυπωσιάζει με τη μορφή του. Όμως, πραγματικά, δεν υπάρχει πιο όμορφο κάστρο από αυτό που βγαίνει μέσα από την φαντασία σου, βάζοντας στην άκρη τους κανόνες και ακολουθώντας τη χαρά του παιχνιδιού.
ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ
Βαρέθηκες τα κάστρα; Φτιάξε άλλες γλύπτες μορφές: αντικείμενα, ζωάκια, ανθρώπους ή φανταστικά πλάσματα!
Δεν έχεις πολύ χρόνο; Φτιάξε αντί για κάστρο ένα βοτσαλωτό, πιέζοντας βότσαλα στην άμμο στη κατάλληλη θέση, ώστε να φανεί το σχέδιο σου. Βαλε και το χρώμα στο παιχνίδι, για να δημιουργήσεις διάφορες φιγούρες ή εντυπωσιακά μοτίβα. Αν σε ενδιαφέρει η ιστορία της τέχνης, τα βοτσαλωτά γεννήθηκαν πριν από τα ψηφιδωτά. Τα παλαιότερα βοτσαλωτά δάπεδα που έχουν εντοπιστεί είναι δημιουργήματα των αρχαίων λαών της Μεσοποταμίας. Στην Ελλάδα, βλέπουμε τα σπουδαιότερα σωζόμενα δείγματα στην κοντινή μας Πέλλα.
Σου αρέσουν πολύ τα αθλήματα; Συνδύασε την αμμογλυπτική με τη δημιουργία μιας πίστας στίβου. Φτιάξε μικρά χαντάκια και πύργους εμπόδια, για απίθανες κούρσες με τους φίλους σου.
Σου αρέσουν τα προβλήματα; Φτιάξε έναν λαβύρινθο από άμμο και βαλε τους φίλους σου να περάσουν απ’ την μια στην άλλη άκρη, όσο πιο γρήγορα γίνεται, χωρίς να χαλάσουν την κατασκευή σου.
ΠΡΟΣΟΧΗ:
Δεν είναι όλες οι αμμουδιές κατάλληλες για παιχνίδι. Αν εντοπίσετε αχινούς, πίσσα, σκουπίδια, αποτσίγαρα ή γυαλιά από σπασμένα μπουκάλια, βρείτε καλύτερα μιαν άλλη ασχολία.
Δεν σκάβουμε πολύ βαθιές λακκούβες όταν τριγύρω παίζουν κι άλλα μικρότερα παιδιά.
Προσέχουμε τον ήλιο! Φοράμε καπέλο, μπλουζάκι, αντηλιακό και κάνουμε πολλά διαλειμματα για βουτιές.
Φεύγοντας, όσο και να βιαζόμαστε, δεν αφήνουμε πίσω μας σκουπίδιακαι κλείνουμε τις τρύπες μας, μην πέσει κανείς μέσα και τραυματιστεί εξαιτίας μας.
Και για το τέλος κάποια πράγματα που ίσως θα σου άρεσε να ξέρεις:
Το ρεκόρ Γκίνες για το πιο ψηλό κάστρο από άμμο επιτεύχθηκε στο Ντούισμπουργκ της Γερμανίας, την 1η Σεπτεμβρίου του 2017. Χρειαστήκαν 19 επαγγελματίες γλύπτες, 168 φορτηγά με άμμο και περισσότερες από 3 εβδομάδες για να δημιουργηθεί ένα κάστρο ύψους 16,68 μ.
Το 2015 Ολλανδοί γλύπτες κατασκεύασαν, στο πλαίσιο φεστιβάλ γλυπτικής άμμου στις πόλεις Oss και Sneek, εφήμερα ξενοδοχεία από άμμο. Τα δωμάτια τους είχαν άνετα κρεβάτια, μοκέτα στο δάπεδο, πλήρως εξοπλισμένα μπάνια, ηλεκτρικό ρεύμα και wi-fi. Η κάθε διανυκτέρευση στοίχιζε 150,00€ και περιελάμβανε προσωπική ξενάγηση στο σχετικό φεστιβάλ.
Τα τρία τελευταία χρόνια, διοργανώνεται στην Αμμουδάρα, σε μια παράλια πολύ κοντά στην πόλη του Ηρακλείου, «Φεστιβάλ Γλυπτικής στην Άμμο». Την πρώτη χρόνια (2016), που είχα την χαρά να περάσω από εκεί, είδα πραγματικά εντυπωσιακά γλυπτά και, το βασικότερο, παρακολούθησα για λίγο από κοντά τους καλλιτέχνες να δουλεύουν το υλικό τους. Για να καταλάβετε το μέγεθος των έργων, όταν ήταν στο τελικό τους στάδιο, οι δημιουργοί τους τα δούλευαν πάνω σε σκάλες! Φέτος, για 1η φορά διοργανώθηκε μάθημα γλυπτικής στην άμμο για παιδιά, από τους επαγγελματίες γλύπτες που συμμετείχαν στο φεστιβάλ.
Η Χριστίνα Βουμβουράκη, Θεσσαλονικιά αρχιτεκτόνισσα, συνεργάτης στο αρχιτεκτονικό γραφείο Ciconom Architects και πρόσφατα συνδημιούργος του εργαστήριου Esθήτα, που δραστηριοποιείται στον τομέα του κατά παραγγελία προσωποποιημένου δώρου με καλλιτεχνικό χαρακτήρα και του θεματικού σχεδιασμού πολιτιστικών δράσεων. Μιλάει στους γονείς για το πώς μπορούν τα παιδιά τους να γνωρίσουν με απλό τρόπο την αρχιτεκτονική, για το πώς μπορούμε όλοι να αγαπήσουμε πόλη μας και να την κάνουμε καλύτερη, για το πώς να βελτιώσουμε την γειτονιά μας και τον προσωπικό μας χώρο.
Οι Πυγολαμπίδεςκαι το The Paper Boat υπό τον συντονισμό της εταιρείας Teroκαι της βιολόγου Lucia Fanini (συνεργάτιδα του Ελληνικού Κέντρου Θαλασσίων Ερευνών) ξεκινάνε δράσεις στα πλαίσια του έργου «Networking against plastic pollution» που θα διαρκέσει έως και τον Νοέμβριο του 2019. Στόχος μας είναι να ευαισθητοποιήσουμε τις ελληνικές οικογένειες και τους τοπικούς φορείς για την θαλάσσια ρύπανση από πλαστικά, ένα θέμα που απασχολεί ιδιαίτερα τους επιστήμονες αλλά χρειάζεται και τη δική μας συμβολή.
Το The Paper Boat άνοιξε «πράσινα» πανιά και σε καλεί σε ένα συναρπαστικό ταξίδι εξερεύνησης και ανταλλαγής ιδεών ώστε να ανακαλύψεις μαζί με την οικογένειά σου τον δικό σου δρόμο στην μείωση της «πλαστικής ρύπανσης». Ξεκινάμε έναν ανοικτό διάλογο με όλους εσάς και σας καλούμε να συμμετάσχετε ενεργά σε θεματικές δράσεις (challenges) που θα οργανώνουμε σε τακτά χρονικά διαστήματα.
Πάρε μέρος στον πρώτο μας διαγωνισμό και μάθε 10 ιδέες για μία παραλία χωρίς πλαστικά! Ενημερώσου για το περιβάλλον, κινητοποιήσου και διεκδίκησε δώρα ως ανταμοιβή για την προσπάθεια της οικογένειας σου! Τα δώρα προσφέρει η εταιρεία kidox.gr!
Ο Γιώργος Κυριάκου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ν.Ποτίδαια Χαλκιδικής. Από μικρός ενεπλάκη με τις τέχνες στο καλλιτεχνικό εργαστήριο του πατέρα του. Μεγαλώνοντας ασχολήθηκε επαγγελματικά με το ποδόσφαιρο συμμετέχοντας σε κατηγορίες Α, Β και Γ εθνικής. Τα ερεθίσματα και τα βιώματα που είχε, τον ώθησαν στο να φοιτήσει και να αποφοιτήσει από το Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης της Θεσσαλονίκης. Ασχολήθηκε κατά τη διάρκεια της φοίτησής του αλλά και έπειτα, με έρευνες σε σχέση με την εναλλακτική διδασκαλία των φυσικών επιστημών αλλά και της υπαίθριας εκπαίδευσης. Αφού εργάστηκε σε διάφορα τοπικά σχολεία και ΚΔΑΠ της Θεσσαλονίκης, πήρε την απόφαση να μην φύγει στο εξωτερικό ακολουθώντας μεταπτυχιακές σπουδές και δουλειά, αλλά να παραμείνει Ελλάδα και να κάνει το σχολείο που ονειρευόταν: Το Eco School Μπλε Μέλισσα!
Γιώργο, είσαι δάσκαλος. Πώς επέλεξες αυτό το επάγγελμα και τι ήταν αυτό που σε ώθησε στη δημιουργία ενός τέτοιου χώρου, όπως το Eco School Μπλε Μέλισσα;
Το διάλεξα γιατί πρώτα απ’ όλα δεν θεωρώ ότι «δουλεύω» όταν είμαι με τα παιδιά. Περιμένω να έρθει η επόμενη μέρα για να πάω σχολείο. Από πολύ μικρό με θυμάμαι να είμαι στο νηπιαγωγείο που δούλευε η μητέρα μου, όντας παιδί δημοτικού και να προσπαθώ να συντονίζω και να οργανώνω ομάδες νήπιων με παιχνίδια, αποστολές κτλ. Τώρα πια για εμένα είναι συνειδητή επιλογή επειδή στα ματιά μου είναι ένα από τα πιο ανθρωπιστικά επαγγέλματα, σε άμεση σχέση με τον άνθρωπο αλλά και στην ενδεχόμενη αλλαγή του, με ό, τι αυτό συνεπάγεται.
Πως προέκυψε το όνομα Μπλε Μέλισσα και τι σημαίνει EcoSchool;
Το όνομα Μπλε Μέλισσα είναι συμβολικό. Διαλέξαμε τη μέλισσα επειδή είναι ένα έντομο απαραίτητο για τον άνθρωπο και ιδιαίτερα επιλεκτικό, καθώς πετάει από λουλούδι σε λουλούδι και ό,τι πιο πολύτιμο το φέρνει σπίτι της. Αυτό, μου φέρνει στο νου τη φιλοσοφία της υπαίθριας εκπαίδευσης. Όλα τα ερεθίσματα που λαμβάνουμε, τα φέρνουμε στο σχολείο μας κι εκεί τα επεξεργαζόμαστε. Επίσης, η εργασία της μέλισσας βασίζεται στη συνεργατικότητα και την ομαδική δουλειά, στοιχεία που θέλουμε να προωθήσουμε στο σχολείο μας. Παράλληλα, τονίζουμε το παγκόσμιο πρόβλημα που υπάρχει εδώ και χρόνια με την εξαφάνιση των μελισσών.
Όσον αφορά το χρώμα Μπλε, είναι και αυτό συμβολικό. Μας παραπέμπει στον ουρανό, τη θάλασσα, την ελευθερία και τη φιλοσοφία.
Το Eco School αποτελεί ένα οικολογικό σχολείο που στηρίζεται στην οικοφιλοσοφία. Κάθε ένα γράμμα της λέξης ECO είναι εξαιρετικά σημαντικό, διότι δηλώνει τις αρχές και τις βάσεις του σχολείου μας, καθώς και τα ρεύματα από τα οποία έχει επιρροές. Μιλάμε, λοιπόν, για το Experiential Critical Outdoor School ή αλλιώς, για το Βιωματικό Κριτικό Υπαίθριο Σχολείο.
Πες μας με λίγα λόγια τι είναι το ΚΔΑΠ και σε ποιες ηλικίες απευθύνεται.
Οι δομές ΚΔΑΠ είναι κέντρα δημιουργικής απασχόληση παιδιών, που λειτουργούν όλο το χρόνο, δωρεάν μέσω ΕΣΠΑ. Τα ωράρια λειτουργίας κατά τη χειμερινή περίοδο είναι 13:00 με 21:00 και κατά τη θερινή περίοδο, 07:30 με 16:00. Για εμάς, βέβαια, είναι κάτι παραπάνω από ένα κέντρο δημιουργικής απασχόλησης. Είναι ένα σχολείο όπως θα έπρεπε να είναι όλα τα σχολεία. Μέσα στην κοινωνία, παιδοκεντρικό, που να γεφυρώνει το χάσμα μεταξύ οικογένειας και σχολείου και να προσπαθεί να καλύψει τα κενά της ήδη υπάρχουσας τυπικής εκπαίδευσης, λαμβάνοντας υπόψη ατομικά και συνολικά τις ανάγκες των παιδιών.
Ποια είναι η κεντρική φιλοσοφία του σχολείου και τι είναι αυτό που αγαπάς στην υπαίθρια εκπαίδευση;
Η κεντρική φιλοσοφία του σχολείου αντικατοπτρίζεται στο τρίπτυχο βιωματική, κριτική και υπαίθρια εκπαίδευση, όπως φανερώνεται και από το ακρωνύμιο ECO. Επιχειρούμε μέσα από το βίωμα και την εμπειρία, να εμπλουτίσουμε τις γνώσεις και τις δεξιότητες των παιδιών, χωρίς όμως αυτό να γίνεται αυτοσκοπός μας. Αναγνωρίζοντας τις πιέσεις και τις απαιτήσεις της καθημερινότητας, με τις οποίες έρχονται αντιμέτωπα τα παιδιά, εμείς θέτουμε ως προτεραιότητα την αποσυμφόρησή τους. Νοιαζόμαστε τα παιδιά να περνούν καλά, και να απολαμβάνουν την παρέα που θα βρουν στην Μπλε Μέλισσα, καθώς και τις δραστηριότητες, που με μεράκι, σχεδιάζουμε για αυτά.
Στη φιλοσοφία μας, κεντρικό ρόλο διαδραματίζει η ανάπτυξη της κριτικής σκέψης, στοιχείο που διαχέεται σε όλα τα εργαστήριά μας. Θεωρούμε πολύ σημαντικό να παρέχουμε στα παιδιά ένα χώρο που θα μπορούν να σκεφτούν με διαφορετικούς τρόπους, να εξετάσουν διαφορετικές οπτικές και να εκφραστούν ελεύθερα.
Τέλος, ο τρίτος πυλώνας της φιλοσοφίας μας, η υπαίθρια εκπαίδευση συμπληρώνει και ολοκληρώνει το όραμά μας. Το γοητευτικό στην υπαίθρια εκπαίδευση είναι η αίσθηση της ελευθερίας που νιώθουμε στη φύση, αλλά και οι ευκαιρίες μάθησης που προκύπτουν όταν ερχόμαστε σε επαφή μαζί της. Επιπλέον, γνωρίζοντας καλύτερα τη φύση, γνωρίζουμε καλυτέρα και τον εαυτό μας μέσα από αυτή.
Γνωρίζοντας πως είσαι ένθερμος υποστηρικτής της ολόπλευρης ανάπτυξης και της βιωματικής μάθησης, θα ήθελα να μας πεις δυο λόγια για τις 6 κυψέλες της Μπλε Μέλισσας και πως αυτές βάζουν το πλαίσιο για μία ουσιαστική ανάπτυξη του παιδιού.
Όλα τα εργαστήρια που έχουμε δημιουργήσει είναι διαθεματικά, εμπεριέχουν και συνδυάζουν, δηλαδή, διάφορες επιστήμες. Προχωρήσαμε σε μια κατηγοριοποίηση με βάση το κυρίαρχο στοιχείο κάθε εργαστηρίου, για να μπορούμε να συμβάλλουμε σε μια ολιστική παιδαγωγική. Δίνουμε έμφαση τόσο ποιοτικά όσο και ποσοτικά σε όλα τα εργαστήρια, διότι το καθένα έχει να προσφέρει κάτι ξεχωριστό. Θέλουμε τα παιδιά να έρθουν σε επαφή με ποικίλα ερεθίσματα και πραγματικά πλαίσια προβλήματος, ώστε να έχουν την ευκαιρία να εξασκήσουν τις αντίστοιχες δεξιότητες και να διευρύνουν τους ορίζοντές τους.
Για αυτό το λόγο, υπάρχει η κυψέλη των φυσικών επιστημών, στην οποία τα παιδιά έρχονται σε επαφή με επιστήμες από διαφορετικά πεδία, όπως είναι η φυσική, τα μαθηματικά, η γεωλογία, η μετεωρολογία κτλ. Στην κυψέλη της τέχνης, προσπαθούμε τα παιδιά να γνωρίσουν και να απολαύσουν και τις 9 τέχνες. Παράλληλα, στην κυψέλη του αθλητισμού παίζουμε, χορεύουμε, γυμναζόμαστε και συμμετέχουμε σε διάφορα αθλήματα, αξιοποιώντας τον υπαίθριο χώρο του σχολείου αλλά και τον εσωτερικό χώρο που έχει διαμορφωθεί για αυτό το σκοπό. Στην κυψέλη της έρευνας, επιχειρείται μια εμβάθυνση στη σκέψη, η οποία ενισχύεται από διάφορα πρωτοποριακά εργαστήρια, όπως «το φιλοσοφία για παιδιά». Στην κυψέλη του περιβάλλοντος κάνουμε μια σειρά από υπαίθρια περιβαλλοντικά πρότζεκτ, χρησιμοποιώντας μικροσκόπια, στερεοσκόπια, φωτοτράπεζα και άλλα πολλά βοηθητικά όργανα και εργαλεία. Ωστόσο, ποτέ δεν ξεχνάμε τον ρόλο των συναισθημάτων, γεγονός που μας υπενθυμίζει η κυψέλη των συναισθημάτων. Σε αυτή την κυψέλη, πραγματοποιούνται εργαστήρια και δραστηριότητες που στοχεύουν στην επαφή με τα συναισθήματα, τη γνωριμία με αυτά, και την εύρεση τρόπων αποτελεσματικότερης διαχείρισής τους. Σε αυτή την ειδικά διαμορφωμένη αίθουσα, την οποία μεταξύ μας ονομάζουμε καρδιά του σχολείου μας, γίνονται και όλες οι συναντήσεις παιδιών-εκπαιδευτικών.
Ένα από τα τμήματα που μου τράβηξε το ενδιαφέρον είναι το «Λύνοντας τις απορίες αλλιώς». Τι ακριβώς μαθαίνετε με τα παιδιά αυτή την ώρα;
Σε αυτό το εργαστήριο, θέλουμε να βοηθήσουμε ακόμα πιο άμεσα το παιδί στη σχολική πραγματικότητα. Για αυτό, προσφέρουμε αυτό που για εμάς λείπει πολλές φορές, ένα πραγματικό πλαίσιο προβλήματος για τα παιδιά. Συγκεκριμένα, προσπαθούμε να συνδέσουμε τις θεωρητικές γνώσεις των βιβλίων με πραγματικά πλαίσια, με την καθημερινή ζωή, με τρόπο που να κινητοποιεί τα παιδιά. Καθημερινά, σε αυτό το εργαστήριο, θα λύνονται σε βάθος οι απορίες των παιδιών, με ένα διαφορετικό βιωματικό τρόπο, βοηθώντας τη διαδικασία της μάθησης να γίνει πιο άμεση, εύκολη, αποτελεσματική και διασκεδαστική. Για παράδειγμα, αν ένας μαθητής δυσκολεύεται στα κλάσματα, μπορούμε να πάμε στην κουζίνα μας και να εκτελέσουμε με κάποιες μεθοδολογίες μια συνταγή. Δηλαδή, χρησιμοποιώντας τη μαγειρική, το παιδί θα έχει την ευκαιρία να κατανοήσει δύσκολες μαθηματικές έννοιες και γιατί του χρειάζονται, με έναν πρακτικό τρόπο, σε ένα πραγματικό πλαίσιο προβλήματος.
Τα παιδιά επιλέγουν τις εξωσχολικές τους δραστηριότητες με βάση τις κλίσεις τους και τα ενδιαφέροντά τους ή συνήθως αποφασίζουν οι γονείς τους για αυτά;
Πολλά από τα εργαστήριά μας ενθουσιάζουν και τους γονείς, για αυτό το λόγο ετοιμάζουμε διάφορα πρότζεκτ μέσα στη χρονιά που θα μπορούν να συμμετέχουν μαζί με τα παιδιά και όσοι γονείς το επιθυμούν. Συνήθως, στην αρχή, τα παιδιά είναι αυτά που διαλέγουν τα εργαστήρια που θεωρούν ότι θα είναι συναρπαστικά. Στην πορεία, ανακαλύπτουν πως τους ενδιαφέρουν και άλλα εργαστήρια, οπότε σε αυτές τις περιπτώσεις, συζητάμε όλοι μαζί και με τους γονείς, και τελικώς, τα παιδιά αποφασίζουν ποια θα επιλέξουν. Μέσα στο καλοκαίρι, κάνουμε εβδομαδιαία πρότζεκτ, κι έτσι τα παιδιά έχουν την ευκαιρία να πάρουν μια γεύση από την κάθε κυψέλη και να έχουν μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα για όλες τις θεματικές.
Τι έχεις μάθει μέσα από τα παιδιά;
Καθημερινά μαθαίνω μέσα από τα παιδιά και μαζί με τα παιδιά. Γινόμαστε συνοδοιπόροι σε αυτό το ταξίδι γνώσεων και εμπειριών. Αυτό που έμαθα τελευταίως, και φέρνω έντονα στο νου μου, αφορά τις προσδοκίες του εκπαιδευτικού για τα παιδιά. Μου είναι πια γνωστό και φανερό το πόσο πιο λειτουργική και όμορφη μπορεί να γίνει η αλληλεπίδραση με τα παιδιά αν οι δάσκαλοι μετριάσουμε τις προσδοκίες μας. Μόνο έτσι θα φτάσουμε στην παιδοκεντρικότητα και το σεβασμό προς τα παιδιά. Δίνοντας πραγματικά το χωροχρόνο σε κάθε παιδί για να αναπτυχθεί με το δικό του ρυθμό, και σεβόμενοι τις ανάγκες και την προσωπικότητά του.
Ποιο είναι το μεγαλύτερό σου όνειρο;
Ένα από τα όνειρα μου ως δάσκαλος είναι να καμαρώσω τους μαθητές και τις μαθήτριες που περνούν από την Μπλε Μέλισσα στην ενήλικη ζωή τους. Να τους θαυμάσω για τα όμορφα πράγματα που κάνουν, για το πώς έφτιαξαν τις ζωές τους, για το πώς διαμορφώθηκαν, αλλά και για τα ενδιαφέροντα που έχουν, τις κλίσεις τους, τα παιδιά τους, την οικογένειά τους, την ισορροπία τους, έχοντας κατά νου, πως κάποτε ίσως να βάλαμε και εμείς ένα σποράκι που φύτρωσε κάποια στιγμή, και συνοδεύει το δάσος που κρύβουν μέσα τους…
Που βρίσκεται το EcoSchool Μπλε Μέλισσα και πως μπορεί κάποιος να εγγραφεί στο πρόγραμμά του;
Βρισκόμαστε στο 19ο χιλιόμετρο Θεσσαλονίκης-Περαίας, δηλαδή πρακτικά 300 μέτρα πριν την Περαία, στον κεντρικό δρόμο με κατεύθυνση από Θεσσαλονίκη προς Περαία. Η στάση που βρίσκεται έξω από το σχολείο μας ονομάζεται κάμπος Πλαγιαρίου και φτάνετε εκεί με το λεωφορείο 72. Για τα θερινά τμήματα δεχόμαστε εγγραφές ανά εβδομάδα ενώ για το χειμερινό πρόγραμμα υπάρχει το πρόγραμμα που είναι δωρεάν μέσω ΕΣΠΑ, κατά το οποίο το παιδί μπορεί να παρακολουθεί οποιοδήποτε εργαστήριο θέλει, καθημερινά, χωρίς δέσμευση και πληρωμή. Διαλέγει μια από τις 2 βάρδιες 13:00 με 17:00 ή 17:00 με 21:00 και σε αυτά τα ωράρια μπορεί να έρθει όποτε επιλέξει. Φυσικά, και για τους γονείς που δεν εντάσσονται σε αυτό το πρόγραμμα, θα υπάρχει διαθέσιμο το αναλυτικό ωρολόγιο πρόγραμμα τέλη Αυγούστου, όπου θα μπορούν να δουν τι εργαστήρια θα γίνονται καθημερινά και με βάση αυτά, θα υπάρχουν διάφορες εναλλακτικές από καθημερινή παρακολούθηση ως και μια φορά την εβδομάδα με αντίστοιχο κοστολόγιο.
Μπορείτε να βρείτε περισσότερες πληροφορίες για το Eco School Μπλε Μέλισσαεδώ ή στο προφίλ του στο Facebook. Ενημερωθείτε επίσης για τα καλοκαιρινά του τμήματα καθώς και για τις έξι θεμαιτκές του κυψέλες εδώ. Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε με τη Γραμματεία στο 23920 75670.
Γράφει η Ιωάννα Σεραφειμίδου | www.pigolampides.gr
Ήρθε το καλοκαιράκι και περισσότερο από κάθε άλλη εποχή, αναζητούμε ιδέες για απασχόληση μέσα και έξω από το σπίτι! Μία από τις αγαπημένες μας ασχολίες για τα καλοκαιρινά βράδια που μένουμε στο σπίτι είναι οι βραδιέςταινίας! Δημιουργούμε ιδιαίτερο σκηνικό μέσα στο σπίτι ή έξω στο μπαλκόνι, κάνουμε το δικό μας ποπκορν και απολαμβάνουμε παιδικές ταινίες οικογενειακώς! Μια άλλη ιδέα είναι να προσκαλέσουμε και φίλους, αφού σχεδιάσουμε εισιτήρια και προετοιμάσουμε ένα ειδικό μενού για τη βραδιά. Αυτό βέβαια θα ήταν και μια πολύ ωραία ιδέα για παιδικόπάρτι!
Μοιραζόμαστε λοιπόν μαζί σας μερικές από τις αγαπημένες μας, που πιστεύουμε ότι θα σας αρέσουν πολύ! Τα Seven Spots έχουν και μια πολύ ενδιαφέρουσα προσφορά για την ενοικίαση παιδικών ταινιών.
Οι έξι δικές μας αγαπημένες παιδικές ταινίες:
1. Ο μικρός πρίγκπας (The Little Prince)
Υπόθεση: Ένα μικρό κορίτσι που, κλεισμένο στο σπίτι του, διαβάζει εντατικά για να μπει στο καλύτερο κολλέγιο ανακαλύπτει πως δίπλα της κατοικεί ένας παράξενος, αλλά τρυφερός γερο-αεροπόρος, ο οποίος της αφηγείται τη συναρπαστική γνωριμία του με τον Μικρό Πρίγκιπα.
Ποιός δεν έχει αγαπήσει το βιβλίο του Μικρού Πρίγκηπα; Η κινηματογραφική εκδοχή συν΄δέει την χιλιοδιαβασμένη ιστορία με τη ζωή ενός καθημερινού κοριτσιού της πόλης. Μας άρεσε και συγκινηθήκαμε πολύ!
Υπόθεση: Η 11χρονή Ράιλι μετακομίζει με την οικογένειά της από την Μινεσότα στο Σαν Φρανσίσκο, και τα πέντε συναισθήματα της, η Χαρά, η Λύπη, ο Θυμός, ο Φόβος και η Αηδία πρέπει να φροντίσουν να είναι χαρούμενη. Όμως κάτι πάει στραβά όταν η Λύπη αγγίζει καταλάθος μια χαρούμενη μνήμη, μετατρέποντας την σε λυπημένη, που θα οδηγήσει την ίδια και την Χαρά σε ένα ταξίδι στο μυαλό της Ράιλι.
Τι να πεις για αυτή την ταινία – σταθμό στα συναισθήματα των παιδιών και στην εξοικοίωση με αυτά! Μία ταινία από την οποία θα “γεμίσουν” μικροί και μεγάλοι και θα βρουν αφορμές να συζητάνε για μέρες!
Υπόθεση: Ενας νεαρός Περουβιανός αρκούδος με πάθος για οτιδήποτε αγγλικό, ταξιδεύει από τις αχανείς ζούγκλες της χώρας του μέχρι το Λονδίνο με σκοπό να βρει ένα φιλόξενο σπίτι. Αν και αρχικά διαπιστώνει, με τον πιο σκληρό τρόπο, ότι η ζωή στην πόλη δεν είναι όπως τη φανταζόταν δεν θα αργήσει να πέσει πάνω στην ευγενική οικογένεια των Μπράουν. Κι ενώ όλα δείχνουν ήρεμα κι ωραία στη συνύπαρξη του σκανδαλιάρη Πάντινγκτον με τη νέα του οικογένεια, τα πράγματα θα έρθουν άνω κάτω όταν το σπάνιο αρκουδάκι μας θα τραβήξει την προσοχή μιας σατανικής ταριχεύτριας ζώων…
Την αγαπήσαμε οικογενειακώς! Γέλιο, συναίσθημα, περπέτεια, τα είχε όλα! Λάτρεψα την τουριστική προβολή του Λονδίνου μέσα από μια ταινία για παιδιά. Αναζητήστε και το βιβλίο, το οποίο έγινε αφορμή για τη μεταφορά του Πάντιγκτον στη μεγάλη οθόνη.
Αγγλία | 2014 | Διάρκεια: 95′ (το 2017 κυκλοφόρησε και το Paddington 2) | δες το trailer του Πάντιγκτον
4. Λόραξ (The Lorax)
Υπόθεση: Ένα 12χρονο αγόρι που ζει στη Θνίντβιλ, μια πόλη όπου όλα είναι πλαστικά, αναζητά το μοναδικό πράγμα με το οποίο μπορεί να γοητεύσει το κορίτσι που αγαπά: ένα αληθινό δέντρο. Για να το πετύχει αυτό, καλείται να ανακαλύψει την ιστορία του Λόραξ, ενός ιδιότροπου, αλλά γοητευτικού πλάσματος που παλεύει για να προστατέψει τον κόσμο του δάσους. Αυτός που αφηγείται την ιστορία του στον Τεντ δεν είναι άλλος από τον επιχειρηματία εκείνον, που λόγω της απληστίας του, προκάλεσε τη μεγαλύτερη οικολογική καταστροφή στην ιστορία του δάσους…
Μια πολύ αγαπημένη και ενδιαφέρουσα ταινία, χρωματιστή, αισιόδοξη, ύμνος στη φύση και στη ζωή.
Υπόθεση: Η ταινία περιγράφει την ιστορία του Ρεμί, ενός καλοφαγά ποντικού που θέλει να γίνει μάγειρας στο καλύτερο εστιατόριο του Παρισιού. Έτσι λοιπόν αποφασίζει να βοηθήσει ένα δόκιμο μάγειρα στο εν λόγω εστιατόριο. Ο καλύτερος κριτής όλης της χώρας επισκέπτεται το εστιατόριο και ο Ρεμί φτιάχνει ένα απλό φαγητό το οποίο εκπλήσσει τον κριτή, γιατί είχε να το γευτεί από τα παιδικά του χρόνια. Όταν ο κριτής δοκιμάζει το υπέροχο αυτό φαγητό (Ρατατούι), γράφει σε όλες τις εφημερίδες του Παρισιού τις καλύτερες κριτικές. Πόσο έτοιμοι όμως είναι οι άνθρωποι να αποδεχτούν έναν ποντικό ως τον καλύτερο μάγειρα;
Αν και παλιά ταινία είναι από τις αγαπημένες μας και δύσκολα θα κατέβει από την πρώτη δεκάδα. Ο Ρατατούης είναι από τους αγαπημένους μας ήρωες (όχι από αυτούς που πολεμούν και φωνάζουν) και νομίζω πως είναι μια ταινία που όλοι πρέπει να δουν.
Υπόθεση: Ο Carl Fredricksen όλη του τη ζωή ονειρευόταν να εξερευνήσει τον κόσμο και να απολαύσει τη ζωή του στο μέγιστο. Στην ηλικία των 78 ετών, ένα γύρισμα της μοίρας, ένα κάρο μπαλόνια και η γνωριμία του με τον 8χρονο εξερευνητή Russell θα τον οδηγήσει σε ένα απίστευτο ταξίδι γεμάτο περιπέτεια.
Θα μπορούσα να γράφω για μέρες για αυτή την ταινία. Από τις πιο συγκινητικές και ουσιαστικές ταινίες που έχουμε δει περιγράφει τη μοναξιά, τα όνειρα, την αγάπη, τη συντροφικότητα, τις θυσίες για τους αγαπημένους μας και πολλά ακόμα που αξίζει να ανακαλύψετε και μόνοι σας!
Τα νέα: τώρα μπορείς να νοικιάσεις από τα Seven Spot 3 παιδικές ταινίες για 7 ημέρες με 5.90€
Τα Seven Spots, η μεγαλύτερη ταινιοθήκη της Ελλάδας, εμπλουτίζουν την υπηρεσία FUN DEALS προσθέτοντας επιλογές που καλύπτουν τον σινεφίλ, τον γονιό αλλά και τον gamer! Με κύριο χαρακτηριστικό την προσθήκη επιπλέον ημερών στη δυνατότητα επιστροφής των ταινιών, πλέον η ενοικίαση γίνεται ακόμη πιο προσιτή!
Σίγουρα θα έχουμε αφήσει έξω από τη λίστα μας αρκετές ωραίες ταινίες. Θα χαρούμε να εμπλουτίσεις το άρθρο μας, αφήνοντας το σχόλιό σου με τις δικές σου αγαπημένες ταινίες για τα παιδιά και την οικογένεια!
Γράφει η Κολαρά Πέπη, MSc Λογοθεραπεύτρια – Ειδική παιδαγωγός | ΑΛΜΑ, Αγωγή Λόγου, Μάθησης και Αυτονομίας
Πώς ένα βιβλίο με τίτλο «Τα βιβλία κάνουν καλό στα μωρά»μπορεί να μας επηρεάσει, είτε ως γονείς είτε ως επαγγελματίες στο χώρο της ψυχικής υγείας και της εκπαίδευσης, στον τρόπο που προσεγγίζουμε τη σχολική μάθηση; Πώς διαβάζοντας βιβλία στα μωρά, στη φάση που θεωρητικά δεν καταλαβαίνουν τίποτα, μπορούμε να δημιουργήσουμε τις απαραίτητες προϋποθέσεις ώστε τα παιδιά μας να αγαπήσουν το γραπτό λόγο όταν θα έρθει η ώρα να τον κατακτήσουν;
Η ψυχίατρος-ψυχαναλύτρια Marie Bonnafé, δείχνει στο βιβλίο της με απλό αλλά αριστοτεχνικό τρόπο, όλη αυτή τη διαδρομή που θα ακολουθήσουν τα παιδιά μας από τη ανέμελη βρεφική ηλικία έως και τη, γεμάτη με μαθησιακές υποχρεώσεις, σχολική ηλικία. Αν κανείς αφουγκραστεί τα μηνύματα του βιβλίου θα βρει άξονες συσχέτισης με όλες τις ηλικιακές ομάδες, καθώς το βιβλίο μας βοηθάει να διαφοροποιήσουμε την οπτική μας απέναντι στον τρόπο που μαθαίνουμε. Μέσα από αυτή τη διαδικασία θα μπορέσουμε να αντιταχθούμε απέναντι στην κούραση, την ανία και την έλλειψη κινήτρων που συναντούμε στους νεαρούς μαθητές και τους εφήβους μας, σε ότι αφορά τις σχολικές τους υποχρεώσεις.
H Marie Bonnafé είναι προσκαλεσμένη από τον Επιστημονικό Σύλλογο Μέριμνας Παιδιού και Εφήβου και τις εκδόσεις του ΕνΤομω/Συμεπε και η παρουσίαση της θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 6/5/2018 και ώρα 15:00 στην αίθουσα Αμάλ (περίπτερο 13) στα πλαίσια της 15η Διεθνούς Έκθεσης Βιβλίου Θεσσαλονίκης.
Με τη συγγραφέα συζητούν:
Γρηγόρης Αμπατζόγλου, Καθηγητής Παιδοψυχιατρικής ΑΠΘ
Είσαι από Θεσσαλονίκη; Μήπως την επισκέπτεσαι για πρώτη φορά μαζί με τα παιδιά σου; Τι θα έλεγες να σε ξεναγήσουμε σε αυτήν; Στον οδηγό που ετοιμάσαμε, σε συνεργασία με το Δήμο Θεσσαλονίκης, μπορείς να πάρεις όλες τις χρήσιμες πληροφορίες και να τη γνωρίσεις μέσα από τα δικά μας μάτια, που αγαπάμε τα family friendly σημεία της. Κατέβασε τον οδηγό της Θεσσαλονίκης σε pdf και ζήσε μοναδικές εμπειρίες μαζί με την οικογένειάσου!
Για τη Θεσσαλονίκη κυκλοφορούν όμως και διάφορα βιβλίαγια παιδιά, τα οποία σίγουρα θα εξάψουν τη φαντασία τους και θα θελήσουν να γνωρίσουν την πόλη καλύτερα!
Ακολουθούν κάποιοι τίτλοι, που μπορείτε να αναζητήσετε στο πλησιέστερό σας βιβλιοπωλείο.
Λίστα με 8 +1 Παιδικά βιβλία για τη Θεσσαλονίκη!
Θεσσαλονίκη: Πόλη στο σταυροδρόμι δύο κόσμων (Εκδόσεις Παπαδόπουλος)
Η πολυτάραχη ιστορία της Θεσσαλονίκης, από τα χρόνια που ζούσε ακόμα η αδελφή του Μεγάλου Αλέξανδρου από την οποία πήρε το όνομά της, ως τις σημερινές μέρες μας, δοσμένη με απλά, κατανοητά στιχάκια και με πολύχρωμη, ανάλαφρη και χιουμοριστική εικονογράφηση, που βοηθούν το παιδί να κάνει μια πρώτη γνωριμία με την πόλη που δοξάστηκε, αγαπήθηκε και ζηλεύτηκε όσο λίγες. Νύφη του Βορρά τη λένε κι έχει θάλασσα μπροστά της, κάποιοι τη θαυμάζουνε για τα πολλά, κάποιοι για τα λιγοστά της. Λαοί, φυλές περάσαν από κει και κατοικήσαν, το στίγμα τους στην πόλη αυτή όλοι τ’ αφήσαν.
Ένας Δεινόσαυρος στο Μπαλκόνι μου του Σάκη Σερέφα (Εκδόσεις Πατάκη)
Ένας δεινόσαυρος εμφανίζεται στο μπαλκόνι ενός παιδιού κι αρχίζουν μια περιπλάνηση στην πόλη της Θεσσαλονίκης. Το παιδί, καθισμένο στο σβέρκο του δεινόσαυρου, ανεβαίνει στην κορυφή κάποιων μνημείων και σύγχρονων κτισμάτων. Από εκεί ψηλά, τόσο ο δεινόσαυρος όσο και το παιδί παρατηρούν και σχολιάζουν την καθημερινή ζωή και τις συμπεριφορές των ανθρώπων. Επιπλέον, με τη σκηνική παρουσία ενός Αφηγητή, παρεισφρέουν με παιγνιώδη τρόπο πληροφορίες για το παρελθόν και την ιστορία της πόλης. Μαζί τους, σκάνε μύτη ένας οδηγός ταξί, ένα περιστέρι, δυο παιδιά, μια κάργια, ένας πελάτης εστιατορίου και μια μύγα, που έχουν πολλά να πουν και να κάνουν.
Μέσα από αυτή την περιπλάνηση, το παιδί αντιλαμβάνεται το πόσο παλιά, συνεχής και πολυφυλετική είναι η ιστορία της πόλης και πως αυτό που κανείς το ζει ως παρόν πρόκειται στο μέλλον να αποτελεί πολύτιμη μαρτυρία για τις επόμενες γενιές. Κάτι που ισχύει για τις ζωές όλων των ανθρώπων, όπου κι αν ζουν.
Ή μήπως όλα είναι ένα όνειρο;
Τα Αδέσποτα της Σοφίας Ζαραμπούκα _ Ο Κύων (Εκδόσεις Μεταίχμιο)
Ο Κύων φτάνει με το τρένο στη Θεσσαλονίκη και βολτάρει στο κέντρο της πόλης χαζεύοντας σημαντικά κτίρια. Γνωρίζει μια ντόπια αδέσποτη σκυλίτσα, που του συστήνει τον Αρκτούρο και στη συνέχεια και οι δυο μαζί μάς ξεναγούν στην πόλη της Θεσσαλονίκης.
Το Ξεχασμένο Κλειδί της Εύας Κασιάρου (Εκδόσεις Κόκκινη Κλωστή Δεμένη)
Η γιαγιά του εντεκάχρονου Χρήστου Αχτάρη αναγκάζεται να εγκαταλείψει το διαμέρισμά της στον οδό Ολυμπιάδος της Θεσσαλονίκης, λόγω της πυρκαγιάς που ξεσπάει στον κάτω όροφο. Φτάνοντας στο σημείο ο γιός της, ο εγγονός της και ένας φίλου του, ο Μανόλης, την εντοπίζουν να στέκεται αποσβολωμένη και αμήχανη. Το γέρικο πρόσωπό της είχε μέσα στην αγριότητα του σκηνικού, μια ιδιαίτερη γλύκα. Στα χέρια της κρατούσε ένα παλιό ξεθωριασμένο γκρι παλτό με τόση στοργή λες και κρατούσε ένα νεογέννητο μωρό…
Ένα μικρό κλειδί, που από ένα τυχαίο γεγονός θα βρεθεί ραμμένο με επιμέλεια στο στρίφωμα του παλτού, θα γίνει η αιτία να διηγηθεί η γιαγιά σε όλους τον παιδικό της έρωτα με ένα Εβραιόπουλο, τον Ιάκωβο, που χάθηκε στα στρατόπεδα των Γερμανών κατακτητών, και να βρουν ένα δαχτυλίδι καλά κρυμμένο. Ένας αγώνας ξεκινά με σύμμαχο τον εγγονό της και τον φίλο του να εντοπίσουν τον Ιάκωβο και να του παραδώσουν το δαχτυλίδι.
Θα καταφέρουν άραγε μετά από τόσα χρόνια να τον εντοπίσουν ζωντανό; Μια ιστορία παιδικής αγάπης που μας ταξιδεύει στην παλιά πόλη της Θεσσαλονίκης και στην ιστορία της.
Η Γοργόνα της Αγγελικής Δαρλάση (Εκδόσεις Μεταίχμιο)
Νεράιδες και ξωτικά, δράκοι και φίδια, γοργόνες, νάνοι και μάγισσες, πόρτες που κρύβουν θησαυρούς, τέρατα αλλά και γενναίοι ήρωες ζωντανεύουν σε μία νέα σειρά, η οποία είναι εμπνευσμένη από τους θρύλους τα ήθη και τα έθιμα της παράδοσής μας.
Τα Δεκατρία Φτερνίσματα της Ελένης Σβορώνου (Εκδόσεις Μεταίχμιο)
Μια σειρά που μας συστήνει δυο νέους μικρούς αλλά πειστικούς ήρωες: δυο αδέρφια που άλλο δεν έχουν στο μυαλό τους από το να διαλευκαίνουν μυστηριώδεις υποθέσεις.
Θεσσαλονίκη: Οδηγός για Παιδιά της Γιολάντας Χατζή (Εκδόσεις Κέδρος)
Μια περιήγηση στη Θεσσαλονίκη, στα μνημεία, στις συνοικίες και στα αξιοθέατα της πόλης.
Ο Αλέξανδρος, γέννημα θρέμμα της Θεσσαλονίκης, συνοδεύει τα παιδιά στο συναρπαστικό περίπατο και τους δίνει πληροφορίες για τον πολιτισμό της πόλης στο πέρασμα των αιώνων. Τα παιδιά, με το βιβλίο στα χέρια, θα γνωρίσουν τη Θεσσαλονίκη και έτσι θα έχουν τη δυνατότητα – γιατί όχι; – να ξεναγήσουν και τους γονείς τους.
Η «Ζεστή αγκαλιά» είναι ένα πρόγραμμα πρώιμης παρέμβασης για μικρά παιδιά (2.5 – 4.5 χρονών) με αναπτυξιακές δυσκολίες. Στεγάζεται σε ιδιαίτερα διαμορφωμένους, λειτουργικούς και ευχάριστους χώρους στον κτίριο της ΜΕΡΙΜΝΑΣ ΠΑΙΔΙΟΥ στην Εθνικής Αμύνης 17 στο κέντρο της Θεσσαλονίκης.
Το τμήμα, στοχεύει στην παιδαγωγική πλαισίωση και τη δημιουργική απασχόληση των παιδιών, προσφέροντας ένα κατάλληλα προσαρμοσμένο, παιδαγωγικό και θεραπευτικό πρόγραμμα με ενεργό παρουσία ειδικών της ψυχικής υγείας του παιδιού και παιδαγωγών, στα πλαίσια μιας μικρής ομάδας παιδιών.
Συγκεκριμένα στόχος είναι η εξατομικευμένηπλαισίωση των παιδιών, η ενίσχυση της ανάπτυξης των, γνωστικών αλλά κυρίως των επικοινωνιακών και κοινωνικώνδεξιοτήτων τους ενώ μεγάλη έμφαση δίνεται επίσης σε θέματα οργάνωσης της συμπεριφοράς και αυτοεξυπηρέτησης. Επιπλέον στόχος είναι και η σταδιακή ένταξή τους στο περιβάλλον του βρεφονηπιακού σταθμού, με απώτερο σκοπό την προετοιμασία της ένταξής τους στο σχολικό περιβάλλον.
Βασική αρχή του προγράμματος είναι η συνεργασία με τους γονείς (ατομική συμβουλευτική, ομάδες γονέων) καθώς επίσης και με τους φορείς (σε δημόσιο και ιδιωτικό επίπεδο) που παρακολουθούν τα παιδιά.
Το πρόγραμμα λειτουργεί σε ημερήσια βάση (από 08:00-13:00) από αρχές Σεπτεμβρίου έως τα τέλη Ιουλίου κάθε σχολικής χρονιάς.
Η επαγγελματική ομάδα που στηρίζει το τμήμα αποτελείται από ειδικούς της ψυχικής υγείας του παιδιού. Ο συντονισμός και η επιστημονική εποπτεία γίνεται εθελοντικά από τον καθηγητή της παιδοψυχιατρικής κ. Γρηγόρη Αμπατζόγλου, υπεύθυνο της Υπηρεσίας Παιδιού και Εφήβου της Γ’ Ψυχιατρικής Κλινικής του πανεπιστημιακού νοσοκομείου ΑΧΕΠΑ.
Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε με τη Μέριμνα Παιδιού στο 2310 270466
Ένα όμορφο και ζεστό σπίτι χρειάζεται diy κατασκευές!
Φέτος το Πάσχα δημιουργήστε τις δικές σας πασχαλινές κατασκευές για το σπίτι σας και δώστε του έναν ανοιξιάτικο χρωματιστό αέρα ανανέωσης! Στο βίντεο φτιάχνουμε καρότα από εφημερίδα, χαρτοταινία και σκοινί, βάζα με σχέδιο κουνέλι και χρώματα κιμωλίας και ξύλινα καδράκια με λαγουδάκια!
Εσείς μπορείτε να εμπνευστείτε από αυτές τις κατασκευές και να φτιάξετε τις δικές σας! Ιδανικές κατασκευές για να τις φτιάξετε με τα παιδιά σας και να περάσετε όμορφο και δημιουργικό χρόνο!
ΥΛΙΚΑ
1) the carrots
εφημερίδα
χαρτοταινία
ατλακόλ
σκοινί
ακρυλικό χρώμα
πινέλο
πράσινο χόρτο για κατασκευές
2) the bunny jars
μπλε χαρτοταινία
σχέδιο με κουνέλι ή κάτι άλλο
λαδόκολα
ψαλίδι
χρώμα κιμωλίας
κορδέλα
πομ πομ
κόλα στιγμής
πινέλο
3) the color blocks
τετράγωνα ξύλα (τα δικά μου είναι 14*14 και έχουν πάχος 3 εκατοστά)
Σε μια συζήτηση με δυο κορίτσια αγαπημένα και γεμάτα προβληματισμούς μου τέθηκε η ερώτηση: τι κάνω αν βλέπω κάποιες συμπεριφορές στο παιδί φίλων, που μου φαίνονται περίεργες; Πως μπορώ, χωρίς να τους προσβάλω και να τους θίξω, να πω την άποψή μου, να τους προβληματίσω και τι να προτείνω από κει και πέρα;
Κάθε παιδί είναι μοναδικό, με ξεχωριστή ιδιοσυγκρασία, ταλέντα και ικανότητες και ανήκει σε μια οικογένεια που ανταποκρίνεται σε όλα αυτά με έναν δικό της μοναδικό τρόπο. Η κάθε οικογένεια έχει τους δικούς της ρυθμούς και υιοθετεί διαφορετικά πρότυπα συμπεριφοράς και αλληλεπίδρασης. Έτσι πολλές φορές αυτό που φαίνεται σε μας περίεργο ή διαφορετικό, για την συγκεκριμένη οικογένεια μπορεί να είναι μια χαρά λειτουργικό. Επίσης, ειδικά στην προσχολική ηλικία τα όρια μεταξύ φυσιολογικού και μη φυσιολογικού είναι πολύ δυσδιάκριτα.
Πως εντοπίζουμε το “διαφορετικό”:
Καταρχήν πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί πριν βγάλουμε κάποιο συμπέρασμα.
Είναι πολύ σημαντικό να παρατηρήσουμε, αν μας δοθεί η δυνατότητα:
την ένταση της συμπεριφοράς που μας φαίνεται “περίεργη” – Όσο πιο έντονα είναι τα συμπτώματα (αλλαγές στη διάθεση, τη συμπεριφορά, τα συναισθήματα και τις σκέψεις) τόσο πιο πιθανό είναι να πρόκειται για κάτι το ψυχοπαθολογικό.
την διάρκεια – Κάθε χειροτέρευση στη συμπεριφορά ή στη διάθεση που διαρκεί μεγάλο χρονικό διάστημα, χωρίς διάλειμμα, και δεν συνάδει με την αναπτυξιακή πορεία του παιδιού μπορεί να υποδηλώνει την ύπαρξη ψυχοπαθολογίας.
τους τομείς στους οποίους εμφανίζεται η “περίεργη” συμπεριφορά – Προβλήματα που παρατηρούνται σε αρκετούς τομείς στη ζωή ενός παιδιού καθώς κι όταν υπάρχουν σε παραπάνω από ένα πλαίσια πχ. σχολείο, σπίτι, συναναστροφές με φίλους, μπορεί να υποδηλώνουν κάποια διαταραχή. Παρότι κάθε παιδί έχει τον δικό του ρυθμό ανάπτυξης, μέσω της σύγκρισης με τους συνομηλίκους του, επίσης μπορούμε να διαπιστώσουμε αν υπάρχει κάποια σημαντική απόκλιση.
Πως προσεγγίζουμε τους γονείς:
Αν ισχύουν λοιπόν όλα τα παραπάνω ο προβληματισμός μας μάλλον ευσταθεί και πρέπει να βρούμε τον κατάλληλο τρόπο να προσεγγίσουμε τους γονείς.
Ο τρόπος εξαρτάται κυρίως από την σχέση που έχουμε μαζί τους και θα πρέπει να είναι διακριτικός, να δείχνει το νοιάξιμο και το ενδιαφέρον μας, και σε καμία περίπτωση να μην τους αποδίδει ευθύνη για ό,τι συμβαίνει.
Όταν η σχέση δεν είναι στενή, και αυτό ισχύει απόλυτα στην περίπτωση των δασκάλων, συνήθως οι γονείς εκλαμβάνουν όσα λέγονται ως κριτική για τον τρόπο που μεγαλώνουν το παιδί τους, αν και στις περισσότερες περιπτώσεις είναι κι εκείνοι ήδη κάπως προβληματισμένοι και δυσκολεύονται να παραδεχτούν την κατάσταση.
Επομένως, θα ήταν καλό σε ένα θετικό και οικείο κλίμα εμπιστοσύνης, να παρουσιάσουμε με διακριτικότητα όσα παρατηρούμε στο παιδί, να προσπαθήσουμε να ενθαρρύνουμε τους γονείς να εκφράσουν τις ανησυχίες και τα συναισθήματά τους και να δείξουμε ότι τους κατανοούμε και κάνουμε τη συζήτηση για να τους βοηθήσουμε.
Ιδέες και προτάσεις:
Στη συνέχεια θα ήταν χρήσιμο να είχαμε κάποιες έτοιμες προτάσεις για την περαιτέρω αντιμετώπιση του ζητήματος. Καλό θα ήταν να τους προτρέψουμε να μιλήσουν με τους εκπαιδευτικούς του παιδιού για να πάρουν πληροφορίες για τις συμπεριφορές του στο σχολείο ή και στις εξωσχολικές δραστηριότητες, να παρατηρήσουν τα συμπτώματα και την έντασή τους, να συζητήσουν με τον παιδίατρο τους προβληματισμούς τους και τελικά, αν κρίνεται σκόπιμο, να απευθυνθούν σε κάποιον ψυχολόγο ή παιδοψυχίατρο ώστε να γίνει μια συνολική αξιολόγηση της ψυχοκοινωνικής, γνωστικής και συναισθηματικής ανάπτυξης του παιδιού, ώστε να λάβουν τις απαραίτητες κατευθύνσεις.
Ας μην ξεχνάμε ότι σε όλα τα προβλήματα, η πρώιμη ανίχνευση και η πρώιμη παρέμβαση είναι απαραίτητες ώστε τα παιδιά να καταφέρνουν να ξεπεράσουν τυχόν δυσκολίες και να αναπτύξουν το μέγιστο των δυνατοτήτων τους, αλλά και οι γονείς να αντιληφθούν και να αποδεχθούν τις ιδιαιτερότητες του παιδιού τους και να τα διευκολύνουν σε αυτή τους την προσπάθεια.
Λίγα Λόγια για την Ιωάννα Μπλέκα
Η Ιωάννα Μπλέκαγεννήθηκε και μεγάλωσε στην Θεσσαλονίκη. Σπούδασε Ψυχολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης κι έκανε μεταπτυχιακό στην Ψυχική Υγεία Παιδιών, Εφήβων και Οικογένειας στο London Metropolitan University. Στη συνέχεια παρακολούθησε τετραετή μετεκπαίδευσή στη Συστημική – Οικογενειακή Ψυχοθεραπεία και παράλληλα ξεκίνησε να δουλεύει όπως πάντα ονειρευόταν, με παιδιά, εφήβους και τις οικογένειές τους στην πόλη μας. Μας μιλάει για ελεύθερο χρόνο και ψυχολογία.
Όταν ένα παιδί ζωγραφίζει, μεταφέρει στο χαρτί τον τρόπο με τον οποίο, βλέπει, αντιλαμβάνεται, κατανοεί ή φαντάζεται τον κόσμο. Έτσι άλλες φορές ζωγραφίζει σκηνές από την καθημερινή ζωή του, αγαπημένα πρόσωπα και σκέψεις που το απασχολούν ενώ πολλές φορές δημιουργεί με την φαντασία του αυθεντικούς δικούς του κόσμους, ήρωες και καταστάσεις. Ανάλογα με τις δεξιότητες που η ηλικία και η ιδιοσυγκρασία του παιδιού καθορίζουν, οι ζωγραφιές μπορούν να έχουν πολλές και διαφορετικές μορφές.
Σε πολύ μικρές ηλικίες, οι ζωγραφιές μπορεί να έχουν την μορφή που πολλοί γονείς στις κουβέντες μας τις χαρακτηρίζουν μουντζούρες. Αρκετές είναι οι φορές που αυτές οι μουντζούρες που βλέπει ένας μεγάλος, δεν είναι παρά οι πρώτες προσπάθειες ενός μικρού ανθρώπου να εκφραστεί με καινούρια μέσα (χαρτί και μπογιές) δοκιμάζοντας πως αυτά «δουλεύουν» και με ποιόν τρόπο θα τα χρησιμοποιήσει καλύτερα για να κάνει μια ζωγραφιά. Μπορείς εύκολα να ξεχωρίσεις μια μουντζούρα ενός τρίχρονου ή ενός τετράχρονου από μια ζωγραφιά του. Ο απλούστερος τρόπος είναι να παρατηρήσεις αν το παιδί την ώρα που ζωγραφίζει είναι αφοσιωμένο, σκέφτεται, μιλάει λέγοντας μια ιστορία, ακόμη και περιγράφει τι ακριβώς είναι αυτό που ζωγραφίζει κάθε στιγμή, τότε, παρ’ όλο που το αποτέλεσμα έχει στα μάτια σου μορφή μουντζούρας, στα μάτια του παιδιού είναι ξεκάθαρο πως βλέπει αυτό ακριβώς που σκεφτόταν ή φανταζόταν πως ζωγράφιζε. Αν ένα παιδί σου δείχνει μια ζωγραφιά και εσύ βλέπεις μια μουντζούρα, ρώτησε με αγάπη το παιδί τι έχει ζωγραφίσει και άκουσε προσεχτικά την περιγραφή. Τα παιδιά είναι πολύ ειλικρινή. Αν απλά μουντζουρώνουν, θα σου πουν έκανα μουντζούρες. Αν όχι θα σου περιγράψουν τι έκαναν και θα χαρούν για την προσοχή και την επιβράβευσή σου.
Καθώς τα παιδιά εξοικειώνονται με τα υλικά που έχουν στην διάθεσή τους για να ζωγραφίσουν, με το πέρασμα του χρόνου και την κατάλληλη ενθάρρυνση, βελτιώνουν και τον τρόπο με τον οποίο αποτυπώνουν την οπτική τους αντίληψη ή την φαντασία τους και οι ζωγραφιές τους αρχίζουν να γίνονται ολοένα και πιο ευανάγνωστες και για «μεγάλους».
Όλοι οι τρόποι που μπορεί κάποιος να χρησιμοποιήσει για να ενθαρρύνει ένα παιδί να εκφράζεται μέσα από την ζωγραφική είναι καλοί. Μόνο η αδιαφορία, η έλλειψη στοργής και οι επιπλήξεις μπορούν να κάνουν κακό.
Αν αποφασίσετε να στείλετε το παιδί σας σε ένα εργαστήρι ζωγραφικής, κάνετε ένα πολύ σημαντικό βήμα που αρχικά, δηλώνει στο παιδί σας, πως θεωρείτε την ζωγραφική τμήμα της συνολικής του παιδείας και αυτό έχει ίσως και την μεγαλύτερη βαρύτητα. Η συνέπειά σας στην απόφαση που θα πάρετε από κοινού με το παιδί σας, θα είναι καθοριστικό στοιχείο για την σοβαρότητα με την οποία εκπαιδεύετε το παιδί σας, να αντιλαμβάνεται την εικαστική παιδεία.
Όταν είμαι σε ένα μάθημα ζωγραφικής με παιδιά, με ενδιαφέρει πρώτα και κύρια, τα παιδιά να νιώθουν πως βρίσκονται σε ένα περιβάλλον που εμπνέει ασφάλεια, εμπιστοσύνη και θέλω τα παιδιά να είναι χαρούμενα και να γελούν. Νομίζω πως σε κανένα άλλο πλαίσιο ένα παιδί δεν μπορεί να δεχτεί γνωστικά ερεθίσματα και να τα αφομοιώσει, πόσο μάλλον να εκφραστεί καλλιτεχνικά. Με ενδιαφέρει τα παιδιά να λειτουργούν σαν ένα σύνολο μικρών ανθρώπων, να σέβονται και να αγαπούν τα παιδιά της ομάδας και φυσικά να αναπτύξουν φιλίες.
Ο διαφορετικός τρόπος με τον οποίο ζωγραφίζουν τα παιδιά της ίδιας ομάδας ένα κοινό θέμα, είτε αυτό είναι κάτι που βλέπουμε μπροστά μας, είτε είναι μια ζωγραφιά με αφορμή ένα θέμα που συζητάμε ή ένα θέμα φανταστικό είναι κάτι που αγαπώ ιδιαίτερα και το στηρίζω όσο περισσότερο μπορώ. Η αποδοχή των διαφορετικών τρόπων, της διαφορετικής ματιάς του κάθε παιδιού από μένα, οδηγεί αναπόφευκτα και στην καλλιέργεια των παιδιών όσο αφορά το κομμάτι κομμάτι της αποδοχής του διαφορετικού στην τέχνη μα και γενικά.
Τα μαθήματα ζωγραφικής με τα παιδιά, δεν μπορούν παρά να είναι ένα παιχνίδι με τα χρώματα και χώρο δράσης την παλέτα και το χαρτί ή τον μουσαμά. Αναμίξεις και μαγικές μεταμορφώσεις, τυχαία αποτελέσματα που με τον καιρό μπορούν να επαναληφθούν σκόπιμα καθώς το βίωμα μετατρέπεται σε γνώση. Γέλιο, εκμυστηρεύσεις για το πώς περάσαμε την εβδομάδα μας, το φαγητό που φάγαμε ή τις καινούριες περιπέτειες του σούπερ ήρωα που αγαπάμε. Όταν ένα παιδί ζωγραφίζει, όλα όσα κάνει είναι σωστά.
Οι βασικές αρχές της ζωγραφικής, του σχεδίου, του χρώματος όλα είναι ένα χαρούμενο παιχνίδι. Οι λεπτές δεξιότητες του παιδιού, η ικανότητά του στις απλές σχεδιαστικές λύσεις, οι χρωματικές ασκήσεις, δουλεύονται, καλλιεργούνται και αναπτύσσονται μέσα από μια ζωγραφική που μοιάζει με παιχνίδι, χωρίς το παιδί να νιώθει πως κάνει εξάσκηση.
Η ελευθερία να εκφράζει το κάθε παιδί την φαντασία του και να μοιράζεται τις σκέψεις του, τις χαρές και τις λύπες του, τα όνειρα και τους φόβους του, είναι πολύτιμη. Όπως τα παιδιά με εμπιστεύονται, το ίδιο κάνω κι εγώ.
Καμιά φορά μιλάμε για ζωγράφους και τους τρόπους που ζωγράφιζαν. Είναι τόσο διαφορετικοί σαν εμάς και αυτό μας κάνει χαρούμενους.
Μη βιάζεστε να δείτε «ωραίες» ζωγραφιές. Δώστε χρόνο στο παιδί σας να μάθει ζωγραφική. Εμπνεύστε του την υπομονή και αφήστε το να βιώσει τον κόπο, την αφοσίωση και τον χρόνο που απαιτείται ΚΑΙ στην ζωγραφική όπως και ότι μαθαίνουμε προκειμένου να έχουμε όλο και καλύτερα αποτελέσματα.
Μετά από κάθε μάθημα ζωγραφικής με παιδιά νιώθω πάντα μα πάντα χαρούμενη.
Κλείνοντας θα πω ξεκάθαρα τι ΔΕΝ είναι μάθημα ζωγραφικής. Μάθημα ζωγραφικής δεν υφίσταται όταν τα παιδιά καλούνται να αντιγράψουν φωτογραφίες ή πίνακες ζωγραφικής που έχει επιλέξει κάποιος άλλος για αυτά, εξηγώντας τους βήμα βήμα πως θα «το κάνουν ίδιο» γιατί έτσι θα είναι «σωστό». Αυτός είναι ένας σίγουρος τρόπος να καταβαραθρώσουμε την αυτοεκτίμηση του παιδιού, μια και ξεκάθαρα του στέλνουμε το μήνυμα πως δεν μας αφορά η οπτική του αντίληψη και ουσιαστικά του ζητούμε να αντιγράψει την «καλή» οπτική αντίληψη άλλων. Να μην αναλύσουμε πως στην περίπτωση αυτή κάθε προσωπική έκφραση είναι σχεδόν αδύνατη και φυσικά πως τα παιδιά μπαίνουν σε μια διαδικασία ανταγωνισμού για το ποιος θα «κάνει την καλύτερη ζωγραφιά», κάτι που δημιουργεί εντάσεις και άγχος. Εδώ έχουμε να κάνουμε κατ’ ουσία με την χρήση του παιδιού σαν μέσο ικανοποίησης του γονέα- «πελάτη» που πρέπει να μείνει ικανοποιημένος με «ωραία» αποτελέσματα.
Αγαπήστε τις ζωγραφιές των παιδιών σας και τις ζωγραφιές όλων των παιδιών και εμπιστευτείτε ανθρώπους που κατέχουν το γνωστικό τους αντικείμενο και κυρίως ανθρώπους που αγαπούν τους ανθρώπους περισσότερο από τα λεφτά. Αυτά.
Λίγα Λόγια για τη Στεφανία Βελδεμίρη
Η Στεφανία Βελδεμίρη είναι συντηρήτρια Αρχαιολογικών Ευρημάτων και Έργων Τέχνης, Λατρεύει να συντηρεί κομμάτια του παρελθόντος και να τα κάνει αναγνώσιμα στο κοινό. Τρέφει ιδιαίτερη αγάπη για την προϊστορία και τα μαγευτικά απομεινάρια της. Έτσι αποφάσισε, να διδάσκει στα παιδιά την Ιστορία της Τέχνης μέσα από διαδραστικές δραστηριότητες, παιχνίδι, βιωματικές ασκήσεις, οπτικοακουστικά ερεθίσματα και κυρίως χαμόγελο και χαρούμενο μα πειθαρχημένο κλίμα. Γράφει και ζωγραφίζει παραμύθια και μόλις διαβάσει βιβλίο ή ποίημα που της αρέσει, αμέσως το κάνει ζωγραφιά. Επίσης μερικοί τοίχοι την εμπνέουν για να τους γράψει ή να τους ζωγραφίσει. Άλλοι πάλι όχι… Μας μιλάει για τέχνες.
Γράφει η ομάδα της Γραμμής 115 25 και του Συμβουλευτικού Κέντρου του Μαζί για το Παιδί.
Τι διδάσκει τα παιδιά αλλά και τους γονείς
Η «συγγνώμη» είναι μια λέξη μαγική που κρύβει μέσα της βάθος και έντονα συναισθήματα. Είναι μια λέξη που γεφυρώνει τους ανθρώπους, συνειδήσεις και ενδυναμώνει σχέσεις.
Ειδικό βάρος αποκτά όταν την λέμε στα παιδιά μας καθώς μέσα από αυτήν παραδεχόμαστε τα λάθη μας, τις παραλείψεις μας αλλά και τις αδυναμίες μας. Είναι ένα ισχυρό παιδαγωγικό εργαλείο καθώς μαθαίνουμε στα παιδιά την ανάληψη της ευθύνης για την πράξη τους και τα βοηθάμε να επεξεργαστούν τα συναισθήματα που απορρέουν από την πράξη ή συμπεριφορά, την αξία και την παραδοχή του λάθους και τις έννοιες της συγχώρεσης και της ειλικρίνειας.
Διευρύνουμε τον ορίζοντα της σκέψης τους καθώς τα παιδιά μιμούνται τους γονείς τους και μαθαίνουν να παραδέχονται τα λάθη τους και ταυτόχρονα να αποδέχονται τα λάθη των άλλων κατά τη διάρκεια της ζωή τους. Παράλληλα ενισχύουμε την ενσυναίσθησή τους αφού τους βοηθάμε να αναγνωρίσουν και τη θέση του άλλου που είναι ο δέκτης μιας μη θεμιτής πράξης ή συμπεριφοράς.
«Η συγγνώμη» νικά το ψέμα
Είναι λογικό και κοινά αποδεκτό πως τα παιδιά με τη φαντασία τους για να καλύψουν κάποια αταξία τους θα πλάσουν μια ιστορία που πολύ πιθανό το ψέμα να είναι το κύριο συστατικό της. Αν όμως τα παιδιά έχουν διδαχθεί να είναι πομποί και δέκτες μιας «συγγνώμης» τότε θα τη ζητήσουν και το όποιο θέμα έχει προκύψει θα είναι διαχειρίσιμο. Και στο κάτω-κάτω οι γονείς πρέπει να ξέρουν ακριβώς τι συμβαίνει στη ζωή του παιδιού τους για να μπορούν να το καθοδηγήσουν με τρόπο ορθό και να μην βρεθούν να αντιμετωπίζουν κινδύνους πολύ μεγαλύτερους στη συνέχεια.
Μην αφήσετε στιγμή να πάει χαμένη
Η «συγγνώμη» που ζητάμε από τα παιδιά μας κρύβει και τη δική μας αυτογνωσία. Το πότε και πως πρέπει να την λέμε την καθορίζουν οι στιγμές της καθημερινότητας. Εκεί όπου «χτίζεται» η δομή του χαρακτήρα του παιδιού. Δεν είναι μια λέξη που πρέπει να χρησιμοποιείται επιπόλαια, μόνο έπειτα από αρκετή σκέψη.
Το να ζητάμε συγνώμη είναι μια πράξη ωριμότητας και θάρρους και υποδηλώνει ότι έχουμε κατανοήσει το λάθος μας και δεν σκοπεύουμε να το επαναλάβουμε.
Χωρίς δισταγμό
Μη διστάσετε καθόλου να ζητάτε κι εσείς συγγνώμη από το παιδί σας, όταν ακόμη και εν αγνοία σας κάνετε κάτι εις βάρος του.
Πάρτε λίγο χρόνο και εξηγήστε του σε τι αναφέρεστε, πως νιώσατε και γιατί ζητάτε συγνώμη. Μέσω αυτής της διαδικασίας του δείχνετε ότι το σέβεστε, ότι η γνώμη του μετράει για εσάς και ενδιαφέρεστε για τα συναισθήματά του.
Δεν χάνετε το κύρος σας ως γονείς, αντίθετα, δείχνετε γενναιότητα και με αυτόν τον τρόπο λειτουργείτε ως παράδειγμα για το παιδί σας για την ειλικρίνεια, την αξία της συγχώρεσης και την απελευθέρωση των αρνητικών συναισθημάτων που μπορεί να επηρεάζουν τη σχέση σας.
Λίγα λόγια για τη Γραμμή 115 25 του Μαζί για το Παιδί & το Συμβουλευτικό Κέντρο
Η πανελλαδική Γραμμή 115 25 του Μαζί για το Παιδί, είναι μια τηλεφωνική γραμμή βοήθειας που απευθύνεται σε παιδιά, εφήβους, γονείς και εκπαιδευτικούς.
Έχει συμβουλευτικό και παραπεμπτικό χαρακτήρα και προσφέρει δωρεάν τις ακόλουθες υπηρεσίες:
Συμβουλευτική για οποιοδήποτε πρόβλημα αντιμετωπίζει ένα παιδί ή ένας έφηβος έως 18 ετών
Λήψη ανώνυμων & επώνυμων καταγγελιών για περιστατικά κακοποίησης ανηλίκων
Παραπομπές & ενημέρωση για υπηρεσίες που προσφέρουν άλλοι φορείς για το παιδί και την οικογένεια σε πανελλαδικό επίπεδο
Πληροφορίες για τις υπηρεσίες της Ένωσης και των μελών της
Παράλληλα με την Συμβουλευτική γραμμή λειτουργεί και Συμβουλευτικό Κέντρο για γονείς το οποίο διοργανώνει δωρεάν ομάδες γονέων για τη στήριξη και την καθοδήγηση τους, καθώς και δωρεάν ψυχο-εκπαιδευτικά σεμινάρια με στόχο την ευαισθητοποίηση και ενημέρωση τους.
Ταυτόχρονα, πραγματοποιούνται συνεδρίες δια ζώσης, είτε με όλη την οικογένεια, τους γονείς, ή τους εφήβους με στόχο την ψυχολογική στήριξη και καθοδήγηση γονέων, παιδιών & εφήβων για πληθώρα θεμάτων (σχολικά προβλήματα, εφηβεία, διαχείριση σχέσεων, ρόλων και συναισθημάτων κ.α.).
Επίσης, λειτουργούν διαδυκτιακές ομάδες και σεμινάρια στήριξης γονέων.
Ωράριο λειτουργίας και επικοινωνία: Η πανελλαδική Γραμμή 115 25 της Ένωσης Μαζί για το Παιδί λειτουργεί, από Δευτέρα έως Παρασκευή 9:00-21:00.
Οι κλήσεις στη «Γραμμή 115 25» είναι εμπιστευτικές και δεν ηχογραφούνται, ενώ το επιστημονικό της προσωπικό απαρτίζεται αποκλειστικά από ψυχολόγους, συμβούλους ψυχικής υγείας και κοινωνικούς λειτουργούς που δεσμεύονται από κώδικα δεοντολογίας για την τήρηση απορρήτου.
Γράφει η Ιωάννα Σεραφειμίδου | www.pigolampides.gr
Ποιος ο ρόλος της εξωσχολικής εκπαίδευσης και της δημιουργικής απασχόλησης; Τι είναι τα ΚΔΑΠ (Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης) και πως επιλέγει ένα γονιός τις απογευματινές δραστηριότητες για το παιδί του; Σε αυτά και άλλα πολλά, έρχεται να απαντήσει ένα νέο σχετικά ΚΔΑΠ της πόλης μας, το οποίο άνοιξε τις πόρτες του το καλοκαίρι του 2017, στην περιοχή του Αγίου Ιωάννη στην Καλαμαριά.
Λίγα λόγια για το Σχολείο Αλλιώς
Το Σχολείο Αλλιώς είναι ένα πολυχώρος πολιτισμού. Είναι ένα σχολείο διαφορετικό, από εκείνα που θα θέλαμε όλοι να πηγαίναμε όταν ήμασταν μικροί. Αυτό πηγάζει από το όνειρο των ιδιοκτητών του, να προσφέρουν απλόχερα, σε μικρούς και μεγάλους, εκπαιδευτικά προγράμματα και ουσιαστική δημιουργική απασχόληση αλλά και να ζουν και να εργάζονται και οι ίδιοι σε ένα περιβάλλον, που θα εμπνέει για ουσιαστική μάθηση και θα δίνει κίνητρα για μικρές αλλαγές στην καθημερινότητά μας.
Ο χώρος είναι μεγάλος και φωτεινός, γεμάτος χρώματα και γωνιές που σε εμπνέουν για παρατήρηση και δημιουργικότητα. Οι άνθρωποί του είναι καλόκαρδοι, ευγενικοί, σέβονται τη διαφορετικότητα των παιδιών και προσφέρουν γνώσεις αλλά και ενισχύουν τους καλούς τρόπους.
Πίσω από το Σχολείο Αλλιώς: Ο Παναγιώτης και ο Γιώργος
Προερχόμενοι και οι δύο από το χώρο μεγάλων πολυεθνικών εταιρειών, καταφέρνουν να συνδυάσουν την μεγάλη τους εμπειρία σε οργανωτικά θέματα με την ανάγκη τους να είναι οι ίδιοι μικρά παιδιά και να προσφέρουν στην κοινωνία. Με απλότητα και πολύ χιούμορ εστιάζουν σε σημαντικές αξίες της ζωής, όπως ο αυθορμητισμός, η παιδικότητα, η αισιοδοξία, η μάθηση, η φιλία και η συνεργατικότητα.
Ο Παναγιώτης Παπαστεφάνου, ο ένας εκ των ιδρυτών του, το αποδεικνύει καθημερινά στην πράξη. Με το αφοπλιστικό του χιούμορ, τη χαρά του και τη συναισθηματική του προσέγγιση βρίσκεται καθημερινά στο ΣχολείοΑλλιώς και μαζί με τον συνεργάτη του, τον Γιώργο Σεργιαννίδη, ονειρεύονται να δημιουργήσουν μια γειτονιά διαφορετική, ένα χώρο, όπου τα παιδιά θα χαίρονται όχι μόνο να μαθαίνουν νέες δεξιότητες αλλά και να αναπτύσσουν φιλίες και να εξελίσσονται συναισθηματικά και κοινωνικά.
Όραμα του Παναγιώτη και του Γιώργου, είναι να δημιουργηθεί μέσα στους κόλπους του μια μικρή κοινωνία, μια γειτονιά σαν αυτές που υπήρχαν παλιά, με ανθρώπους δραστήριους, δημιουργικούς, που έρχονται καθημερινά σε επαφή, επικοινωνούν και μαθαίνουν να συνυπάρχουν αρμονικά.
Τι είναι τα ΚΔΑΠ και τι είναι τα Club
Τα Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης, γνωστά σε όλους ως ΚΔΑΠ, προσφέρουν καθημερινά (από Δευτέρα έως Παρασκευή) ένα πρόγραμμα δραστηριοτήτων. Στο Σχολείο Αλλιώς, το πρόγραμμα είναι ποικίλο και βασίζεται σε μία θεματική, που εναλλάσσεται κάθε 2 περίπου εβδομάδες.
Στα πλαίσια του προγράμματος αυτού, τα παιδιά αποκτούν μέσα από τη βιωματική μάθηση και το παιχνίδι γνώσεις για πολλές πτυχές της καθημερινής ζωής αλλά και των συναισθημάτων. Ως τώρα τα παιδιά έχουν μάθει να μαγειρεύουν, να φυτεύουν, να ανακαλύπτουν την πόλη τους, να αναγνωρίζουν τα συναισθήματά τους, να γνωρίζουν το σώμα τους και πολλά ακόμα!
Το ΚΔΑΠ μπορούν να επισκέπτονται τα παιδιά καθημερινά, επιλέγοντας μία από τις 2 βάρδιες (13:00 – 17:00 & 17:00 – 21:00), ενώ ο γονιός μπορεί να κάνει την εγγραφή του παιδιού του είτε μέσω ΕΣΠΑ, είτε ιδιωτικά.
Παράλληλα με τα τμήματα του ΚΔΑΠ, λειτουργούν στο Σχολείο Αλλιώς και τα Club: γυμναστική, αρχιτεκτονική, θεατρικό παιχνίδι, ιστορία της τέχνης, κοινωνική αγωγή και χορός είναι μερικά μόνο από τα τμήματα που έχουν ξεκινήσει φέτος και ανάλογα με τη ζήτηση προστίθενται και άλλα. Τα Club πραγματοποιούνται τακτικά κάθε εβδομάδα και ξεκινούν συνήθως τον Οκτώβριο, ενώ σε κάποια από αυτά μπορεί κάποιο παιδί να κάνει εγγραφή και μέσα στη χρονιά. Τα προγράμματα αυτά διατίθενται μόνο ιδιωτικά και όχι μέσω του voucher του ΕΣΠΑ.
Σε ποιους απευθύνεται και ποια είναι τα τμήματά του:
To Σχολείο Αλλιώς προσφέρει τμήματα για παιδιά και ενήλικες και αγκαλιάζει όλους όσους θέλουν να μάθουν, να ψυχαγωγηθούν, να παίξουν και να γελάσουν. Υποδέχεται με χαρά μικρά παιδιά, εφήβους, γονείς, γιαγιάδες και παππούδες και κάνει ανοιχτό κάλεσμα σε κατοίκους της περιοχής ή επιχειρηματίες να προτείνουν τις ιδέες τους και να σχεδιάσουν μαζί μελλοντικές δράσεις. Διαθέτει μεγάλους χώρους και θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί από εξωτερικούς συνεργάτες για πλήθος εκδηλώσεων, πάρτι, γιορτών κ. ά.
Στο πρόγραμμά του περιλαμβάνονται εκτός από τα τμήματα του ΚΔΑΠ: γυμναστική για όλη την οικογένεια (yoga family), aerial yoga για μικρούς και μεγάλους, μουσικοκινητική, εικαστικά, ρομποτική, δημιουργική γραφή, φυσικές επιστήμες και πολλά ακόμα.
Οι άνθρωποι πίσω από τα προγράμματα του Σχολείου Αλλιώς είναι το σημαντικό του καύσιμο, καθώς πρόκειται για εκπαιδευτικούς και επιστήμονες νέους, με φρέσκιες ιδέες, που πιστεύουν στη διαφορετική προσέγγιση της γνώσης και εφαρμόζουν σύγχρονες μεθόδους διδασκαλίας με πολύ αγάπη για τα παιδιά.
Στα link που ακολουθούν μπορείτε να δείτε όλα τα τμήματα Club της φετινής σχολικής χρονιάς:
Πίσω από τον σχεδιασμό των εκπαιδευτικών προγραμμάτων υπάρχει μια σημαντική φιλοσοφία: τόσο τα παιδιά όσο και οι μεγάλοι να αναπτύξουν τις δεξιότητές τους σε διάφορους τομείς που τους ενδιαφέρουν αλλά κυρίως να ανακαλύψουν τον εαυτό τους και να φτιάξουν έναν καλύτερο κόσμο!
Θα σας πρότεινα να περάσετε μια μέρα από το Σχολείο Αλλιώς και να γνωρίσετε τους ανθρώπους του. Είμαι σίγουρη πως θα φύγετε με ένα γλυκό χαμόγελο.
Δείτε το video που ακολουθεί και γνωρίστε τον Παναγιώτη Παπαστεφάνου, έναν από τους ιδιοκτήτες του.
