εργαστήρι χειροτεχνίας και φαντασίας
«… και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα»
Έτσι τελειώνει κάθε λαϊκό παραμύθι που… σέβεται τον εαυτό του! Αλλά τι μπορεί να έχει τύχει στη ζωή κάθε ήρωα του λαϊκού παραμυθιού μετά το ΤΕΛΟΣ της ιστορίας ή τολμηρότερα, στη ζωή κάθε ανθρώπου μετά το «ευτυχές» γεγονός;
Ο Δημήτρης Καρόγλου με τη Σκιάς Όναρ το Σάββατο 25/11 στις 18:00 θα παρουσιάσουν την κωμική περιπέτεια του Καραγκιόζη με γαστρονομικό θέμα, στη μικρή Αυλαία της Χ.Α.Ν.Θ.
Μια φορά κι έναν καιρό οι άνθρωποι χαίρονταν το φως του ήλιου, σκιάζονταν το σκοτάδι της νύχτας, πίστευαν στο θαυμαστό και έλεγαν παραμύθια γιομάτα αλήθεια.
Έκθεση και Εργαστήρι θεάτρου σκιών από τους Pep Beltran και Πετρίνα Βάσσου
Η παράσταση είναι μια διασκεδαστική δημιουργία, που σκοπό έχει να μιλήσει στα παιδιά για τη σπουδαιότητα της φύσης και για τη σημασία της προστασίας και της αγάπης που πρέπει να της δείξουμε.
Ο Πόντος, η Κάτω Ιταλία και η Κύθνος, οι Τσιγγάνοι μας χάρισαν τέσσερα παραμύθια για μικρά-μικρά παιδιά. Με αφήγηση και εμψύχωση αντικειμένων, με τραγούδι, μουσική και ήχους η Γιάννα και η Λίζα Μαμακούκα προσκαλούν τα παιδιά να συμμετέχουν στο δρώμενο με μιμήσεις ζώων και αντικειμένων, με τραγούδι και άλλα παραμυθο-θαυμαστά!
Μια φορά κι έναν καιρό οι άνθρωποι χαίρονταν το φως του ήλιου, σκιάζονταν το σκοτάδι της νύχτας, πίστευαν στο θαυμαστό και έλεγαν παραμύθια γιομάτα αλήθεια. Γιατί …ψέματα κι αλήθεια έτσι ‘ναι τα παραμύθια!
Η παράσταση αφηγείται την ιστορία του μυθικού ήρωα Θησέα, γιου του βασιλιά Αιγέα και ιδρυτή της Αθήνας. Ο Θησέας, μετά από άθλους που κόβουν την ανάσα, ταξιδεύει στην Κρήτη και, με τη βοήθεια των Θεών και της όμορφης Αριάδνης, κατατροπώνει τον Μινώταυρο.
Οι δράσεις ξεκινάνε το Σάββατο 25/11 με την κατασκευή ημερολογίου για να μετρήσουμε ανάποδα μέχρι τα Χριστούγεννα.
Η εστία, ως φαντασιακή σύλληψη και κατασκευή, αποτελεί τον θεματικό πυρήνα της 6ης Μπιενάλε Θεσσαλονίκης. Με τους όρους «εστία» ή «σπίτι» αναφερόμαστε όχι μόνο στην κατοικία αλλά και στην κοινότητα/πατρίδα, τον τόπο όπου νιώθει κανείς ασφαλής και αποδεκτός, έχει τις ρίζες του και αναπτύσσει τον πυρήνα των κοινωνικών και οικογενειακών του σχέσεων.
Το παιχνίδι ανάμεσα στα απλωμένα ρούχα είναι η καλύτερη διασκέδαση για έναν ζωηρό μικρούλη.
Το «Δέντρο που έδινε» είναι μια διασκευή από το ομότιτλο βιβλίο του Σελ Σιλβερστάιν, που έχει κλέψει την καρδιά όσων το έχουν διαβάσει. Πραγματεύεται την ξεχωριστή φιλία ανάμεσα σ’ ένα αγόρι και ένα δέντρο, μια μηλιά.
«Ξυπνάει, παίζει, κρύβεται, φυσάει, ρίχνει, ανάβει, σβήνει, φοράει, χορεύει, βρέχει, πίνει, νυστάζει, μαμά, κοίτα!»
διαφήμιση
