ΣΧΟΛΕΙΟ - ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ – Σελίδα 2 από 3 – Πυγολαμπίδες
Skip to content

Το ξεκίνημα της νέας σχολικής χρονιάς και της μελέτης

Γράφει η Κολαρά Πέπη, MSc Λογοθεραπεύτρια – Ειδική παιδαγωγός | ΑΛΜΑ, Αγωγή Λόγου, Μάθησης και Αυτονομίας

Αγαπητοί γονείς,

Η νέα σχολική χρονιά άρχισε και μαζί με τις γεμάτες τσάντες των παιδιών μας, γέμισαν και οι δικές μας καρδιές και σκέψεις με διάφορα συναισθήματα…

Συγκίνηση για το νέο του ξεκίνημα, αγωνία για το πώς θα τα καταφέρει, περηφάνια για τις πρώτες του σχολικές επιτυχίες, υποσχέσεις για αλλαγές σε πράγματα και καταστάσεις που την προηγούμενη σχολική χρονιά μας ταλαιπώρησαν …

Κι εμείς ως γονείς, παρατηρητές αυτής της φάσης της ζωής των παιδιών μας, προσπαθούμε να ισορροπήσουμε καταστάσεις ανάμεσα σε καθημερινές δικές μας υποχρεώσεις και τις σχολικές απαιτήσεις στο σπίτι. Δεν είναι σπάνιο φαινόμενο οι συχνές εντάσεις γύρω από τα σχολικά μαθήματα, οι απογοητεύσεις και τα κλάματα! Τι μπορούμε να κάνουμε όμως έτσι ώστε να μπορέσουμε όλοι μαζί, σαν οικογένεια, να λειτουργήσουμε αρμονικά και ήρεμα;

Αγαπητοί γονείς, δε θέλω να σας απογοητεύσω αλλά συνταγές δεν υπάρχουν! Και δεν υπάρχουν απλά και μόνο γιατί κάθε οικογένεια είναι τόσο μοναδική και διαφορετική που εδώ η φράση “one size fits all” δεν ισχύει. Ευτυχώς δηλαδή!

Υπάρχουν όμως κάποιοι παράγοντες που αφορούν όλες τις οικογένειες και που αν τους γνωρίζουμε μπορούμε να υποστηρίξουμε τη σχολική μελέτη στο δικό μας σπίτι καλύτερα. Να ορίσουμε πιο αντικειμενικά τις δικές μας επιθυμίες και προσδοκίες, έτσι ώστε να κάνουμε τις απαραίτητες αναπροσαρμογές στη δική μας οικογένεια.

Καταρχήν, ενώ η διαδικασία μελέτης στο σπίτι φαντάζει σε πρώτη ματιά μια εύκολη υπόθεση, στο βάθος της, είναι μια σύνθετη διαδικασία. Είναι σημαντικό να τονισθεί ο τρισδιάστατος χαρακτήρας της καθώς η αποτελεσματικότητά της εξαρτάται από παράγοντες που αφορούν το σχολείο, τους γονείς και τα παιδιά.

Ας αναλύσουμε  λοιπόν αυτόν τον τρισδιάστατο χαρακτήρα της.

Ξεκινώντας από το σχολείο θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι η προσωπικότητα του δασκάλου, ο τρόπος που προσεγγίζει τη μαθησιακή διαδικασία, το πόσο «φορτώνει» τα παιδιά με καθήκοντα, το πως διαχειρίζεται τις σχέσεις ανάμεσα στους συμμαθητές μέσα στην τάξη επηρεάζουν τη σχολική μελέτη στο σπίτι. Καθορίζουν τον τρόπο που το παιδί μας θα μάθει, την αγάπη του και τα κίνητρά του για τη μάθηση, τον ελεύθερο χρόνο του αλλά και τη ματιά του απέναντι στο θεσμό του σχολείου γενικά.

Οι γονείς από την άλλη πλευρά έρχονται, ασυνείδητα, να θυμηθούν τα δικά τους προσωπικά βιώματα ως μαθητές. Να ανατρέξουν στο παρελθόν τους και από μια άλλη θέση πια να επαναλάβουν ή να αποφύγουν παρόμοιες εμπειρίες στα δικά τους παιδιά. Οι δικές τους προσωπικές υποχρεώσεις, το μέγεθος της οικογένειας, ο τρόπος τους να διαχειρίζονται την καθημερινότητα τους συμβάλλουν στην ηρεμία ή όχι της οικογενειακής ατμόσφαιρας, μέσα στην οποία τελούνται και τα σχολικά μαθήματα.

Φτάνοντας στα παιδιά, θα πρέπει να κατανοήσουμε ότι το σχολείο αποτελεί κατ’ αρχήν μια δική τους υποχρέωση. Το γνωστικό τους υπόβαθρο, το μαθησιακό τους στυλ, οι ικανότητες αλλά και οι αδυναμίες τους, το πόσο αυτόνομα είναι – ή αλλιώς τα επιτρέψαμε να είναι- ο τρόπος που αντιμετωπίζουν τις νέες προκλήσεις και πάνω από όλα τα κίνητρά τους για το σχολείο καθορίζουν και το ρόλο τους ως μαθητές και το πώς διαχειρίζονται τις υποχρεώσεις που απορρέουν από αυτόν το ρόλο.

Αφού ο καθένας μας κάνει μια ενδοσκόπηση στα παραπάνω ας θυμόμαστε ότι:

  • Οι πρώτες μέρες, ιδιαίτερα για τους μαθητές της πρώτης τάξης, μπορεί να είναι συγκινησιακά φορτισμένες. Δώστε την ευκαιρία στο παιδί σας αλλά και σε σας να εκφράσετε τα συναισθήματά σας και να τα συζητήσετε μεταξύ σας. Ακούστε το με προσοχή, συζητήστε με άλλους γονείς, δώστε χρόνο στα συναισθήματά σας να βρουν τη θέση τους.
  • Δεχθείτε τον τρόπο που εκτελεί τα καθήκοντα του, ακόμη και αν διαφέρει από το δικό σας τρόπο, αρκεί να είναι αποτελεσματικός. Συζητήστε και προχωρήστε σε κοινές συμφωνίες σε πράγματα που δε λειτουργούν καλά ώστε τα παιδιά να αναλάβουν το βάρος της απόφασής. Κάντε μετά από κάποιο διάστημα την απαραίτητη αξιολόγηση των αποτελεσμάτων της κοινή σας συμφωνίας.
  • Δημιουργήστε στο σπίτι ατμόσφαιρα συναισθηματικής ασφάλειας, ορίζοντας ένα ήσυχο χώρο εργασίας, την ώρα μελέτης που θα πρέπει να είναι οριοθετημένη, την πρόσβαση του στα απαραίτητα (πρόγραμμα, απαραίτητος εξοπλισμός).
  • Οργανώστε έτσι την καθημερινότητα σας ώστε να δημιουργηθεί μια ρουτίνα, καθώς με αυτό τον τρόπο τα παιδιά μπορούν να αυτοπροσδιορίζονται και κατά συνέπεια να αυτονομούνται.
  • Στις συναντήσεις σας με το δάσκαλο δείξτε τον απαραίτητο σεβασμό για το έργο του, παρακολουθήστε τις κοινές συναντήσεις που ο εκπαιδευτικός έχει ορίσει, ενημερωθείτε για την πορεία του παιδιού σας σε προσωπικές συναντήσεις μαζί του και διατυπώστε τυχόν ερωτήματά σας με σαφήνεια και συντομία.
  • Γνωρίστε και συζητήστε όλους τους δασκάλους που έχει το παιδί σας. Σε μαθήματα που δεν έχουν μεγάλη γνωστική επιβάρυνση (γυμναστική, μουσική, καλλιτεχνικά κτλ.), θα μπορέσετε να πάρετε χρήσιμες πληροφορίες για την προσωπικότητα του παιδιού σας και να το γνωρίσετε καλύτερα.
  • Οργανώστε συναντήσεις με τους συμμαθητές του παιδιού σας και τους γονείς τους μέσα στα Σαββατοκύριακα ή τις αργίες. Αυτό βοηθάει τα παιδιά να δένονται περισσότερο μεταξύ τους και το σχολείο αποκτά τον κοινωνικό χαρακτήρα που του αναλογεί.
  • Αναζητήστε έγκαιρα βοήθεια από κάποιον ειδικό σε περίπτωση που κάτι σας προβληματίζει.

Κλείνοντας, εύχομαι όλοι μας ως γονείς να απολαμβάνουμε την κάθε μέρα μαζί με τα παιδιά μας κι όχι απλά να λειτουργούμε διεκπεραιωτικά απέναντι στις ανάγκες τους! Ας μην ξεχνάμε ότι το σχολείο και οι υποχρεώσεις του θα φύγουν κάποια στιγμή από την κοινή μας ζωή. Ας μην επιτρέψουμε λοιπόν, αυτά τα τόσο μοναδικά και πολύτιμα παιδικά χρόνια να γεμίσουν με αρνητικά συναισθήματα που θα στοιχειώσουν τις μετέπειτα σχέσεις τους μαζί μας. Και αυτό γιατί πολύ απλά, παρόλο που θα ακουστεί κοινότυπο,  τα αγαπάμε και θέλουμε το καλύτερο γι’ αυτά!

Λίγα Λόγια για την Κολαρά Πέπη

Η Κολαρά Πέπη, είναι απόφοιτος του Τμήματος Λογοθεραπείας και Ειδικής Αγωγής του Freie University of Berlin και του Humboldt University of Berlin. Επίσης, είναι απόφοιτος του Παιδαγωγικού Τμήματος Προσχολικής Αγωγής του ΑΠΘ. Πραγματοποίησε μεταπτυχιακές  σπουδές στο Loyola University U.S.A. και ειδικεύτηκε σε θέματα μαθησιακών δυσκολιών και διαταραχών λόγου και ομιλίας σε παιδιά. Συνεργάστηκε ως επιστημονικός συνεργάτης με την Δ΄ Πανεπιστημιακή Κλινική του νοσοκομείου ΑΧΕΠΑ, δίδαξε σε Σχολές Γονέων διαφόρων δήμων, συμμετείχε σε συνέδρια όπου παρουσίασε θέματα της ειδικότητάς της κι έχει δημοσιεύσεις σε περιοδικά που αφορούν τον τομέα της. Έχει εργαστεί, για περισσότερα από είκοσι έτη, ως Ειδική Παιδαγωγός σε τμήματα ένταξης νηπιαγωγείου στο δημόσιο τομέα και στον ιδιωτικό τομέα ως επιστημονική υπεύθυνη του Κέντρου Αγωγής Λόγου & Μάθησης «ΑΛΜΑ».

 

 

 

 

ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΤΣΙΑΣ: για μία τάξη γεμάτη αγάπη

Γράφει ο Άγγελος Πατσιάς | “Το σχολείο της Φύσης και των Χρωμάτων

Αγαπητοί φίλοι και φίλες.

Είναι τεράστια η χαρά μου και η τιμή να μοιράζομαι μαζί σας τις παρακάτω γραμμές. Ο λόγος που τις επέλεξα είναι γιατί η ιστορία που αφορά το παιδί παρακάτω, είναι αυτή που άλλαξε για μένα τον τρόπο που σκέφτομαι την εκπαίδευση. Ήταν ένα υπέροχο ξεκίνημα σε κάτι που σταδιακά με άλλαξε ως άνθρωπο! Καλή ανάγνωση λοιπόν και καλή σχολική χρονιά σε όλους!

(από το βιβλίο του Άγγελου Πατσιά: Το σχολείο της φύσης και των χρωμάτων, κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Φυλάτος)

~~~

Γεια σας, κύριε! Είμαι ο Γιάννης ο Διαμαντάκης! 

Ήταν κάποια μέρα του πρώτου δεκαπενθήμερου του Σεπτεμβρίου που είχα πάει μόνος στο σχολείο για να δω τα πώς και τα τι μιας καινούριας εμπειρίας που ονομαζόταν Φουρφουράς και που εκείνη τη χρονιά θα ήμουν “προϊστάμενος” στο σχολείο, γεγονός που σ’ εμένα, που δούλευα για τρίτη χρονιά τότε, ήταν κάτι μεγάλο.

 Δεν ήταν τυχαίο το γεγονός, ότι για να τουμπάρω τη Μαρία, τη γυναίκα που έμελλε να είναι η σύντροφος της ζωής μου, της είπα ότι έχω αυτοκίνητο ΚΙΑ, σπίτι με πισίνα -που στην πραγματικότητα η πισίνα ανήκε στο διπλανό σπίτι- και είμαι διευθυντής σχολείου! Χρυσές εποχές! 

Για να μη τα πολυλογώ, κάθισα στα σκαλοπάτια της κύριας εισόδου κοιτώντας απέναντι τον Ψηλορείτη και σκεφτόμουν πώς τελικά θα είναι αυτή η χρονιά. Τότε ήταν που ήρθε στο σχολείο ο Γιάννης. Ένα μελαχρινό, γεροδεμένο αγόρι που θα πήγαινε τότε πέμπτη δημοτικού. Καθόμουν στις σκάλες και τον έβλεπα να πλησιάζει κορδωμένος παρατηρώντας, σαν ελεγκτής, τα πάντα γύρω του. Σαν να ήθελε να βεβαιωθεί ότι όλα ήταν στη θέση τους τρεις μήνες μετά το κλείσιμο του σχολείου. Ειλικρινά δεν θυμάμαι πώς τον καλωσόρισα, τι του είπα και τι στάση ήθελα να κρατήσω στο μυαλό μου, σαν τον αυστηρό νέο διευθυντή ή σαν τον άνετο νέο δάσκαλο, αλλά ό,τι και να είπα οδήγησε στην επόμενη ατάκα.

«Γεια σας, κύριε! Είμαι ο Γιάννης ο Διαμαντάκης!»

Αυτές τις οχτώ λέξεις νομίζω ότι δε θα τις ξεχάσω ποτέ. Δεν ξέρω ακριβώς τον λόγο που εξαιτίας αυτού του παιδιού, ερωτεύτηκα όλα τα παιδιά του σχολείου πριν ακόμα τα γνωρίσω. Κανένας φόβος για τον άγνωστο που καθόταν στο σχολείο του και καμία απειλή. Ήταν εκεί, ίσος προς ίσο και μου συστηνόταν σαν να έπρεπε ήδη να τον ξέρω. Τόσο αγνός και τόσο καθαρός που πήρα θάρρος για όλα όσα θα έρχονταν. Θυμάμαι ότι μετά του είπα κάτι δασκαλίστικο για το τι του αρέσει να κάνει ή κάτι τέτοιο. Τότε αυτός μου είπε: «Εγώ καλός στα μαθήματα δεν είμαι. Βάλτε με να κάνω όμως δουλειές, να σκάβω…»

Από τότε σκέφτομαι πόσο άδικο είναι παιδιά σαν τον Γιάννη, με το ζωηρό βλέμμα, την καθαρή σκέψη και μια αρκετά καλή γνώση του εαυτού τους, να είναι τα παιδιά που επειδή συλλαβίζουν στο διάβασμα ή γράφουν σύλλαθες ορθογραφίες να νιώθουν ότι αποτυγχάνουν σε έναν θεσμό ο οποίος θα τους ακολουθεί μέχρι τα 18. Κάτι έπρεπε να γίνει.

Ο Κεν Ρόμπινσον, ο οποίος είναι κάτι σαν τον Σάκη Ρουβά των δασκάλων είχε δώσει μια εκπληκτική διάλεξη για το πώς το σχολείο σκοτώνει τη δημιουργικότητα και πώς από το σχολείο αποκλείονται οι μαθητές οι οποίοι σκέφτονται με διαφορετικό τρόπο, όπως λόγου χάρη αυτοί που χρειάζεται να κουνιούνται για να το επιτύχουν. Είχε πει μια εκπληκτική ιστορία για ένα παιδάκι το οποίο ζωγράφιζε με μανία στο πίσω θρανίο μέχρι που η δασκάλα έσκυψε από πάνω του και το ρώτησε τι κάνει. Εκείνο απάντησε «ότι ζωγραφίζει τον Θεό».  

 «Μα δεν ξέρουμε πώς μοιάζει ο Θεός» αποκρίθηκε η δασκάλα.

 «Σε λίγη ώρα που θα τελειώσω θα ξέρετε» απάντησε το παιδί.  

Νομίζουμε ότι επειδή είμαστε ψηλότεροι, επιβλητικότεροι και γηραιότεροι από τα παιδιά, γνωρίζουμε καλύτερα τα πάντα. Το γήρας ειδικά και η κατάκτηση της φιλοσοφίας της ζωής, είναι δύο ποσά που στην κοινωνία μας είναι χωρίς αμφισβήτηση, ανάλογα ακόμα και ανάμεσα στους ενήλικες. Πόσο μάλλον όταν η σχέση αυτή αφορά έναν ενήλικα με ένα παιδί. Την αντίληψη αυτή την κουβαλάμε πάντα μέσα μας και θέλει προσωπικό αγώνα για την υπερνικήσεις. Όταν γινόμαστε δάσκαλοι γινόμαστε αυτοί των οποίων οι ζωές ήταν πάντα ένα μυστήριο. «Τι βάζει στο συρτάρι ο κύριος; Πώς να είναι όταν ετοιμάζει τα διαγωνίσματά μας; Γιατί αυτός συνεχίζει ανενόχλητος το μάθημα όταν τελειώνει το μάλωμα και εγώ στεναχωριέμαι μέχρι και το σπίτι; Τι κουβαλάει άραγε στην τσάντα του; Έχει γονείς; Πηγαίνει άραγε στην τουαλέτα;»

Όταν γίνεσαι αυτός που βαθμολογεί, αυτός που κατσαδιάζει, αυτός που ελέγχει, αυτός από τον οποίο εξαρτάται η οικογενειακή ευτυχία ή δυστυχία του μαθητή γεννιέται μέσα σου ένας μικρός δικτάτορας. Είτε το θέλεις είτε όχι. Πολλοί δάσκαλοι, που θα διαβάσουν αυτές τις γραμμές, θα αντιδράσουν γιατί θεωρούν ότι η εξουσία του δασκάλου είναι απαραίτητη για τις σωστές ισορροπίες. Ένας παλιός μου διευθυντής μου είχε μάθει το τρίπτυχο της σωστής σχέσης δασκάλου-μαθητή: «Πρώτα έρχεται λέει ο φόβος, ύστερα ο σεβασμός και τέλος η αγάπη».

Για να λέμε την αλήθεια το μοντέλο αυτό σε πολλές περιπτώσεις είναι επιτυχημένο γιατί βασίζεται στο συμπεριφοριστικό μοντέλο του ερεθίσματος, της αντίδρασης και της ανταμοιβής. Πολλά ζόρικα τμήματα έχουν βρει τον δάσκαλο τους με αυτό το μοτίβο και απ’ ό,τι λένε γίνεται δουλειά. Όμως κατά τη γνώμη μου αφήνουμε τα μάτια μας να βγάζουν τα συμπεράσματα και δεν κοιτάμε παραπέρα και αυτό το παραπέρα είναι το εξής απλό που βασίζεται πάλι στη θεωρία του συμπεριφορισμού. Αν μάθεις σε ένα παιδί στο να «σπάει ο τσαμπουκάς του» τότε αυτός ο τσαμπουκάς θα σπάει πάντα εύκολα. Θα γίνει ένα πλάσμα που χειραγωγείται και που δεν μπορεί να κρατήσει χαρακτήρα όταν πρέπει.

 Ο δάσκαλος μπαμπούλας έχει τα αποτελέσματά του όμως έχει και ένα μεγάλο κακό. Σπάει χαρακτήρες για να μπορέσει να χωρέσει μια πιθαμή από γνώσεις στα μυαλά των παιδιών, χωρίς να κοιτάζει αν οι ψυχές τους είναι αρκετά καθαρές να τις δεχθούν. Ομαδοποιεί τους μαθητές από ατομικότητες σε μια μονάδα η οποία ονομάζεται τάξη και, που όπως λέει και η λέξη, πρέπει να υπάρχει τάξη. Τα όρια βεβαίως είναι πολύ σημαντικά για μια ουσιαστική δημοκρατία στο σχολείο και θα ήταν λάθος να δοθεί η εντύπωση της «κακής» αναρχίας μέσα σ’ αυτό. Τα όρια όμως μπορούν να μπουν με πολλούς διαφορετικούς τρόπους και κυρίως με την ξεκάθαρη επίγνωση των αποτελεσμάτων μιας πράξης. Χωρίς τρομοκρατίες, χωρίς τίποτα. Να καταλάβει ο κάθε μαθητής ότι όλα είναι θέμα επιλογών και αυτός είναι ο μόνος που έχει την ευθύνη γι’ αυτές. Να καταλάβει ότι μια πράξη τού ενός έχει αντίκτυπο σε πολλούς άλλους και ότι κάθε φορά θα πρέπει να ζυγίζει πριν πράττει. 

Το μειονέκτημα αυτής της μεθόδου είναι ότι απαιτεί περισσότερο χρόνο καθώς λείπει το ηλεκτροσόκ του φόβου. Οι μαθητές πρέπει να περάσουν σε επίπεδο συνειδητοποίησης και ευθύνης των πράξεών τους και εσύ πρέπει να κάθεσαι με υπομονή, επιμονή και σταθερότητα και να δίνεις αγάπη, όπως θα επέμενες και θα έδινες και στο ίδιο σου το παιδί. Δεν ξέρω τι επιτυχία έχει η μέθοδος του φόβου, αλλά αυτή έχει τόσο σταθερά και βαθιά θεμέλια που σε βάζει σε περίοπτη θέση στις καρδιές των παιδιών και που τα λόγια σου είναι, αν όχι δίπλα, τότε πολύ κοντά σ’ αυτά του μπαμπά ή της μαμάς.

Όταν μια τάξη λειτουργεί από αγάπη και όχι από φόβο τότε οι πόρτες είναι ανοιχτές για να πάτε μαζί όπου θελήσετε. 

 

Τον Άγγελο Πατσιά, μπορείτε να γνωρίσετε από κοντά, στο Εκκοκιστήριο Ιδέων στη Βέροια, το Σάββατο 09 Σεπτεμβρίου στις 7μμ. Διάβασε περισσότερα για την εκδήλωση εδώ.

Λίγα λόγια για τον Άγγελο Πατσιά

Γεννήθηκα στην Αθήνα το καλοκαίρι του 1985 και μεγάλωσα στην πόλη της Δράμας, σε μια ήσυχη γειτονιά παρέα με ένα ποδήλατο, λάσπες, μουσική και καλούς φίλους. Ο μπαμπάς μου ήταν ο μεγαλύτερος μου δάσκαλος. Ό,τι μου δίδαξε, μου το δίδαξε με σιωπή. Από μικρός έβλεπα ανθρώπους να τον συναντούν στο δρόμο και να τον κοιτούν με αγάπη. Όταν πλέον καταλάβαινα, έμαθα πως όλοι αυτοί, ήταν μαθητές του. Ίσως κάπου εκεί να γεννήθηκε η ορμή να ακολουθήσω τα βήματα αρκετών προγόνων μου και να γίνω και εγώ δάσκαλος. Ακόμα το προσπαθώ… 

Το έργο μου έγινε γνωστό χάρη στους ανθρώπους του Αμαρίου. Συναδέλφους, γονείς και χωριανούς, όπου όλοι μαζί δημιουργήσαμε στο Δημοτικό Σχολείο Φουρφουρά, μια κοινότητα μάθησης ή οποία αναγνωρίστηκε στην Ελλάδα αλλά και διεθνώς. 

Το 2015 ακολούθησα αυτό που έλεγα στους μαθητές μου. Να ακολουθούν τα όνειρά τους. Έφυγα από τον Φουρφουρά και τη δημόσια εκπαίδευση, για να δημιουργήσουμε με τη Βέτα Γεωργιάδου και τον Γιάννη Σωτηράκο ένα νέο δημοτικό Σχολείο στη Θεσσαλονίκη που θα αλλάξει τον τρόπο που σκεφτόμαστε το σχολείο και την εκπαίδευση. Το Big Bang School. 

Σήμερα ζω στην Καστοριά με τη γυναίκα μου και τα δυο μου κορίτσια, ζώντας την πολύτιμη οικογένεια και δουλεύοντας παράλληλα το όνειρο που ετοιμάζεται στη Θεσσαλονίκη. 

 

 

ΙΣΤΟΡΙΑ: Οι Lupus in fabula αφηγούνται την ιστορία της πόλης

lupus1

Eye Am Thessaloniki – Η πόλη μέσα από τα δικά μου μάτια

________________________________

Το κοινωνικο-πολιτιστικό πρότζεκτ Eye am Thessaloniki προωθεί μία εναλλακτική αποτύπωση της εικόνας της πόλης μέσα από τη διαφορετική ματιά των επιμέρους κοινωνικών ομάδων και των διαφορετικών ανθρώπων που συνυπάρχουν στον αστικό ιστό. Σε μια υπέροχη σειρά εκδηλώσεων, την Κυριακή 7 Μαΐου στο Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης, ζήσαμε μια εμπειρία μοναδική: η ομάδα Lupus in fabula παρουσίασε μια σπονδυλωτή αφηγηματική ιστορία, με τον τίτλο «Ιστορίες χωρίς σπίτι», βασισμένη σε μαρτυρίες του παρελθόντος και προσωπικές αφηγήσεις του σήμερα, με σκηνικό την ίδια την πόλη.

Μπορείτε να ακούσετε την ηχογραφημένη ιστορία σε αφηγηματικές ενότητες στη σελίδα του Eye am Thessaloniki .

“Οι Lupus in fabula κληθήκαμε να ανταποκριθούμε σε μία ενδιαφέρουσα πρόκληση στο πλαίσιο του κοινωνικού – πολιτιστικού πρότζεκτ “Eye Am Thessaloniki”: να μιλήσουμε για το φαινόμενο της αστεγίας μέσω μιας παράστασης αφήγησης. Ακολούθησαν μήνες εντατικής έρευνας, συγγραφής κειμένων, προβών και κυρίως προβληματισμού: μπορεί η τέχνη της αφήγησης να απευθύνει ουσιαστικά ένα τόσο περίπλοκο και σκληρό ζήτημα; Μπορεί η τέχνη της αφήγησης να σταθεί με ειλικρίνεια δίπλα σε ένα τόσο καθημερινό και εν εξελίξει φαινόμενο, χωρίς να το προδώσει με στερεοτυπικούς αφορισμούς;

Τα ερωτήματα μας συνόδευσαν ως το τέλος και η απάντηση δόθηκε μόνο όταν η αυλαία έπεσε: ναι, τελικά, μπορεί. Στις 7 Μαΐου φύγαμε από το Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης με την ελπίδα, αλλά και την αίσθηση, πως καταφέραμε έστω για λίγο να αφήσουμε το βλέμμα μας να περιπλανηθεί στην πόλη μέσα από τα μάτια εκείνων που κοιμούνται έξω, έχοντας στο μυαλό πως κάποτε κρατούσαν κι αυτοί ένα κλειδί στο χέρι. Και φυσικά με τη γνώση πως αυτό μόνο δεν αρκεί. Η εποχή μας απαιτεί διαρκή επαγρύπνιση και προβληματισμό.”

Σχετικά με τους Lupus in fabula

Υπάρχει ηθική στα ζώα; Κι αν ναι, υπάρχουν ζώα που είναι μόνο καλά ή μόνο κακά; Και τότε, ο λύκος τι είναι; Επειδή υπάρχει ο λύκος της Κοκκινοσκουφίτσας, υπάρχει όμως και η λύκαινα του Ρώμου και του Ρωμύλου. Και τι να είχαν άραγε στο μυαλό τους οι Ρωμαίοι, όταν αναφωνούσαν ‘lupus in fabula’; Τι να ήταν αυτός ο ‘λύκος στην ιστορία’; Ήταν άραγε καλό ή κακό συναπάντημα;

Ένα είναι σίγουρο. Οι Lupus in fabula δεν έρχονται από τη Ρώμη, αλλά από τη Θεσσαλονίκη και φέρνουν ιστορίες. Ιστορίες για μεγάλους, ιστορίες αληθινές, φανταστικές, αστείες, τρομακτικές, τρυφερές. Όποιος αγαπάει τα θαυμαστά και τα περίεργα αυτής της ζωής, ας έρθει να μας ακούσει, κι εμείς θα του μιλήσουμε για πάθη και παθήματα, για αληθινά ψέματα κι απίστευτες αλήθειες.

lupus2

Γιώργος Αδαμίδης

lupus3

Ευαγγελία Θεοδωρίδου

lupus4

Μαρίνα Αντωνοπούλου

lupus5

Ελένη Καλογιαννίδου

Διαβάστε περισσότερα για τους Lupus in fabula και τις δράσεις τους στο site της ομάδας. Γνωρίστε την ομάδα Eye am Thessaloniki και το περιοδικό δρόμου σχεδία.

Πράκτορες του Πλανήτη: Όλοι μαζί μπορούμε!

praktorasoloimazi

  • Το ήξερες ότι όταν ανακυκλώνεις το χαρτί που δε χρειάζεσαι πια, σώζεις δέντρα;
  • Το ήξερες ότι μπορείς να φτιάξεις έναν μικρό λαχανόκηπο στο μπαλκόνι ή τον κήπο σου και να βοηθήσεις να σωθεί ο πλανήτης μας;
  • Το ήξερες ότι χρησιμοποιώντας τις δημόσιες συγκοινωνίες ή/και το ποδήλατο γίνεσαι και εσύ ένας Πράκτορας του Πλανήτη;

Ναι, προφανώς και τα ξέρεις, αφού έχεις διαβάσει το βιβλίο της Ελένης Ανδρεάδη “Πράκτορες του Πλανήτη”, το οποίο περιλαμβάνει ένα σωρό ιδέες για να τον σώσουμε.  Όμως σου έχω και άλλα νέα. Και αυτά δεν είναι και τόσο καλά. Μοιάζει να μην κάναμε τη χρονιά που πέρασε αρκετά πράγματα για το περιβάλλον και έτσι τώρα είμαστε σε μεγάλο κίνδυνο. Σου το λέω, γιατί διάβασα και το δεύτερο βιβλίο της Ελένης Ανδρεάδη “Πράκτορες του Πλανήτη: Η εκδίκηση του Πουφ”. Και τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά.

Μεγάλε Πράκτορα (μαμά και μπαμπά): Νομίζω πως το βιβλίο αυτό πρέπει να το διαβάσουν όλα τα παιδιά του Νηπιαγωγείου & του Δημοτικού και μαζί με εμάς να ενημερωθούν και να ευαισθητοποιηθούν για τον κόσμο μας. Πρόκειται για ένα βιβλίο γεμάτο περιπέτεια και υπέροχη εικονογράφηση που θα ενθουσιάσουν τα παιδιά και θα τα παρακινήσουν να σκεφτούν τον κόσμο γύρω τους. Η συγγραφέας του βιβλίου, Ελένη Ανδρεάδη, είναι η Πρόεδρος και Ιδρύτρια της οργάνωσης «Οι Πράκτορες του Πλανήτη» και μας μίλησε πέρσι για το πρώτο της βιβλίο και για το μήνυμα που θέλει να μεταδώσει στα παιδιά. Μπορείτε να διαβάσετε εδώ τη συνέντευξή της Ελένης Ανδρεάδη. 

Θα σου αποκαλύψω επίσης πως στο βιβλίο “Πράκτορες του Πλανήτη: Η εκδίκηση του Πουφ” διάβασα πως τα τρία υπερόπλα που διαθέτουμε στην καθημερινή μας ζωή είναι 1. τα δέντρα 2. η υπεύθυνη κατανάλωση 3. το ενεργειακό μας αποτύπωμα. 

praktores pigolampides

“Το μεγάλο μυστικό όμως δεν είναι αυτό! Το πραγματικό μυστικό είναι ότι τον κόσμο δεν τον σώζεις με  τη μία. Τον κόσμο πρέπει να τον σώζουμε κάθε μέρα που ξυπνάμε, ξανά και ξανά! Τον σώζουμε κάθε φορά που σβήνουμε το φως ή τις συσκευές όταν δεν τα χρειαζόμαστε και εξοικονομούμε ενέργεια.. Τον σώζουμε κάθε φορά που διαλέγουμε να πάμε κάπου με το ποδήλατο αντί για το αυτοκίνητο, κάθε φορά που διαλέγουμε ένα τοπικό προϊόν αντί για κάποιο που έχει ταξιδέψει από μακριά, ή φυτεύουμε ένα δέντρο, κάθε στιγμή που σκεφτόμαστε μια νέα ιδέα για να αποφεύγουμε να παράγουμε Πουφ και Πιφ και για να ελαφρύνουμε το πάτημά μας στη Γη..” Διοικητής Δ της Περιβαλλοντοπόλ.

Εσύ λοιπόν, μεγάλε αναγνώστη, ρίξε μια ματιά εδώ για να πάρεις ιδέες για το τι μπορείς να κάνεις για το περιβάλλον και πάτησε εδώ για να συμμετέχεις σε έναν πρωτότυπο διαγωνισμό μαζί με τα παιδιά σου! Δώρο: με τη συμμετοχή σου στον διαγωνισμό θα λάβεις ηλεκτρονικά την πρακτορική ταυτότητα της Περιβαλλοντοπόλ!

 

 

** Οι εκπαιδευτικοί μπορούν επίσης να χρησιμοποιήσουν το βιβλίο «Γίνε Πράκτορας του Πλανήτη» ως ένα σχολικό εγχειρίδιο οικολογίας, αξιοποιώντας τον σχετικό δωρεάν οδηγό του εκπαιδευτικού.

Ο δημόσιος χώρος και οι συνομώτες της τσουγκράνας

sinomotes tsougkranas

Οι Συνωμότες της τσουγκράνας, μαζί με το WWF μας καλούν να αλλάξουμε τη σχέση μας με το δημόσιο χώρο. Πλατεία, παρκάκι, παιδική χαρά, άλσος ή δημόσιος κήπος, δε θα είναι πια ποτέ το ίδιο αν αρχίσουμε να το βλέπουμε με τα μάτια του… «συνωμότη» του καλού.

Το βιβλίο αυτό φιλοδοξεί να οδηγήσει στη δράση. Γι’ αυτό και περιλαμβάνει, στο τέλος, ερωτηματολόγιο καταγραφής και αξιολόγησης της κατάστασης της γειτονιάς. Με χαρτί και με μολύβι οι νεαροί αναγνώστες καλούνται συνεχίσουν τη δράση της ιστορίας στη δική τους γειτονιά. Παρατηρούν, αξιολογούν, καταγράφουν, προτείνουν, αναλαμβάνουν δράση για να κάνουν τη γειτονιά τους μια προέκταση του σπιτιού τους: όμορφη, καθαρή, φιλόξενη. Μια γειτονιά όπου θέλεις να ζεις.

Με την εφαρμογή καταγραφής και αξιολόγησης των χώρων πρασίνου «Greenspaces» του WWF, παιδιά, δάσκαλοι και γονείς, μπορούν ξεκινήσουν τη δράση με λίγα…κλικ! Κατεβάζοντας την εφαρμογή στο κινητό από την ιστοσελίδα Greenspaces.gr ο καθένας από εμάς μπορεί να γίνει ένας «συνωμότης της τσουγκράνας»!

Από το βιβλίο στο πάρκο και από την ανάγνωση στο κλικάρισμα, τα παιδιά θα βρούνε το δρόμο τους και θα τον δείξουν και στους μεγάλους.

Η Ελένη Σβορώνου μιλάει για το νέο της βιβλίο «Οι Συνωμότες της Τσουγκράνας» και τη σημασία που πρέπει να αποκτήσει στην καθημερινότητά μας η φροντίδα του δημόσιου χώρου. Η έκδοση του βιβλίου υποστηρίζει το WWF Ελλάς, από την αγορά κάθε αντιτύπου, 0,50 ευρώ διατίθενται στην Οργάνωση.

Για παιδιά από 8 ετών και τους γονείς τους! Από τις Εκδόσεις Καλειδοσκόπιο

Λίγα Λόγια για την Ελένη Σβορώνου

Η Ελένη Σβορώνου είναι υπεύθυνη Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης στο WWF Ελλάς. Όμως σε βιβλιοθηκάριους, εκπαιδευτικούς και εκατοντάδες παιδιά, είναι γνωστή για τις ιστορίες της. Πολλά από τα βιβλία της έχουν συμπεριληφθεί στις βραχείες λίστες των Κρατικών Λογοτεχνικών Βραβείων και του περιοδικού Διαβάζω. Έργα της απέσπασαν Εύφημο Μνεία (2014-15) από τη Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά. Συνεργάζεται τακτικά με το ηλεκτρονικό περιοδικό «Ο Αναγνώστης» γράφοντας κριτική παιδικού βιβλίου, διδάσκει δημιουργική γραφή σε σεμινάρια για μικρούς και μεγάλους, και εμψυχώνει παιδαγωγικά εργαστήρια για τη φύση και τον πολιτισμό.

Την Ελένη τίποτα από ό,τι συμβαίνει γύρω της δεν την αφήνει αδιάφορη. Το μάτι της παρατηρεί συνέχεια, η γλώσσα της κοφτερή, η καρδιά της γενναιόδωρη, συμπάσχει με τους ήρωές της, είτε είναι μια μικρή μετανάστρια από το Αφγανιστάν, είτε ένας έφηβος τον οποίο θα σημαδέψει το τελευταίο καλοκαίρι με τον παππού του στο νησί… Κι όταν επιλέξει να σχολιάσει την επικαιρότητα, το κάνει με χιούμορ, χωρίς διδακτισμό, με μια αμεσότητα που λίγοι πετυχαίνουν. Κι έτσι, ταυτιζόμαστε με τις ιστορίες της, και θέλουμε κι εμείς να γίνουμε Συνωμότες της τσουγκράνας, να σηκωθούμε από τον καναπέ μας και να κάνουμε τον κόσμο γύρω μας λίγο καλύτερο. Γιατί γι’ αυτό παλεύει η Ελένη, μέσα από τη δουλειά της και μέσα από τα γραπτά της: και το ξέρουμε, πως τα βιβλία και οι ιδέες είναι ένα φοβερό όπλο!

Σχολές Γονέων: η επιστροφή των μεγάλων στα θρανία!

sholes goneon1

Κάθε χρόνο τέτοια εποχή, οι γονείς περισσότερο από ποτέ αναζητούν την ιδανική πρώτη σχολική φωλιά για τα παιδιά τους. Τους κατακλύζει η αγωνία και τα ερωτηματικά. Επιθυμούν να τους προσφέρουν ότι καλύτερο μπορούν και αποζητούν ένα ασφαλές περιβάλλον για αυτά αλλά και για τους ίδιους.

Η εκπαίδευση όμως δε σταματάει στο σχολείο και είναι μια διαρκής διαδικασία που οφείλουμε να παρέχουμε και εμείς στον εαυτό μας ως ενήλικες. Τα τελευταία χρόνια ακούμε συχνά να διοργανώνονται Σχολές Γονέων από Εκπαιδευτικούς Οργανισμούς ή Κρατικούς Φορείς. Αλήθεια, ξέρετε τι είναι οι Σχολές Γονέων και πως μπορούν να μας βοηθήσουν να μπούμε πιο ομαλά στο νέο μας ρόλο ως γονείς; Είναι αλήθεια πως μπορούμε να συμμετέχουμε σε αυτές και να αποκτήσουμε νέα εφόδια ή μήπως τα ξέρουμε όλα;

Οι Διευθυντές – Υπεύθυνοι Εκπαιδευτικών Προγραμμάτων πέντε σχολείων της Θεσσαλονίκης μας δίνουν τις δικές τους απαντήσεις.

Reggio Thessaloniki

reggiothessaloniki2 sxoles goneon

Κατερίνα Νενέρογλου- Πεταλωτή, Διευθύντρια του Reggio Thessaloniki

Τι είναι οι Σχολές Γονέων και από ποια ανάγκη γεννήθηκε η δημιουργία τους; Πόσο πρόθυμοι είναι οι γονείς να καθίσουν πάλι στα θρανία;

Όταν το σχολείο και οι γονείς συνεργάζονται αρμονικά, τότε τα παιδιά νιώθουν ασφαλή, καθώς οι δυο κόσμοι τους ενώνονται.  Στο Reggio  Θεσσαλονίκη η “Σχολή Γονέων” διατυπώνεται ως  “Ομιλία-συζήτηση”.  Ο χαρακτήρας αυτής της συνάντησης των γονέων με ειδικούς αλλά και τους παιδαγωγούς του σχολείου αφορά το πως προσεγγίζουμε εμείς τον ψυχικό και μαθησιακό κόσμο των παιδιών τους. Η μορφή που διεξάγονται οι ομιλίες-συζητήσεις είναι διαδραστική και όχι υπο την μορφή “θρανίων”, δηλαδή μιας παθητικής συμμετοχής. Οι γονείς του σχολείου μας με την παρουσία τους στις ομιλίες-συζητήσεις, πλαισιόνουν την επιθυμία τους  να βρεθούν κι εκείνοι στον χώρο του σχολείου με σαφή διάθεση συνεργασίας . Ο διάλογος στην εκπαίδευση αποτελεί μια μορφή συνεργασίας που περιλαμβάνει πλήρη ανταλλαγή των γνώσεων, των εμπειριών αλλά και των δεξιοτήτων του παιδιού μεταξύ γονέων και εκπαιδευτικών με σκοπό την ομαλή ανάπτυξη του παιδιού. Στο σχολείο μας- σύμφωνα με την προσέγγιση του Reggio Emilia- ο διάλογος αυτός μετουσιώνεται και μέσα από το  Documentation είτε τα Documentation panel. Μέσα δηλαδή από την καθημερινή καταγραφή δεδομένων από τους παιδαγωγούς (των ιδεών, της ανακάλυψης μιας νέας γνώσης, των διαλόγων, εικόνων,  κ.α.) τα οποία προκύπτουν από τα παιδιά κι έπειτα τα λαμβάνουν οι γονείς σε μια δομημένη μορφή. Η επικοινωνία αυτή αποτελεί το υπόβαθρο και το έρεισμα των κοινών στόχων και της αμφίδρομης σχέσης ανάμεσα στο σχολείο και την οικογένεια προς όφελος του παιδιού. Η συνεργασία αυτή δεν είναι μια ανάγκη που προέκυψε, μα αναγκαιότητα του παιδαγωγικού μας έργου.

Τι φιλοδοξούν να προσφέρουν οι Σχολές Γονέων στους συμμετέχοντες γονείς; Το Σχολείο σας διοργανώνει ανοιχτές ομάδες κατά τη διάρκεια του έτους;

Οι συναντήσεις γονέων και εκπαιδευτικών δημιουργούν το σκηνικό για συνεχή διάλογο και δράση. Για τη συνεργασία αυτή, βασικός παράγοντας είναι η προσπάθεια με κάθε τρόπο και από τις δυο πλευρές. Πρόκειται για αμφίδρομες σχέσεις εμπιστοσύνης και σεβασμού. Στις “Ομιλίες- Συζητήσεις” που πραγματοποιούνται στο χώρο του σχολείου μας είναι απαραίτητο να κατανοήσουν οι γονείς την παιδαγωγική προσέγγιση που ακολουθείται, αλλά κατά βάση τι μπορούν να κάνουν οι ίδιοι στο σπίτι και πως να το πετύχουν. Ο βασικός γνώμονας της επιτυχίας αυτής είναι οι γονείς να είναι ενήμεροι για τους γενικούς και ειδικούς στόχους της φιλοσοφίας μας. Κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς επιδιώκουμε να καλύψουμε θέματα τα οποία ενδιαφέρουν και προκύπτουν κάθε φορά από τις συζητήσεις με τους γονείς.

Η επαφή των γονέων με το σχολείο και τη μαθησιακή διαδικασία, δεν περιορίζεται μόνο στις συναντήσεις μας σε δευτερεύον χρόνο από την βασική λειτουργία του σχολείου. Κάθε Πέμπτη στο σχολείο μας πραγματοποιείται η  “ανοιχτή μέρα γονέων”, όπου η οικογένεια του κάθε παιδιού (ενός παιδιού κάθε βδομάδα) επισκέπτεται το σχολείο μας και εμπλέκεται στη μαθησιακή διαδικασία.

Λίγα λόγια για το Σχολείο σας: Ποια είναι η φιλοσοφία σας σε ότι αφορά την εκπαιδευτική διαδικασία και ποιος πιστεύετε ότι πρέπει να είναι ο ρόλος του γονέα σε αυτή;

Όμοια με το θεωρητικό πλαίσιο της προσέγγισης της ιταλικής πόλης του Reggio Emilia, αναγνωρίζουμε το παιδί ως φορέα δικαιωμάτων και θεμελιωτή των εμπειριών και της ταυτότητάς του.Πιστεύουμε στο ικανό παιδί, το οποίο πρωταγωνιστεί στην ίδια του την μάθηση. Δομεί τη γνώση επικοινωνώντας με τους δικούς του μοναδικούς τρόπους αναπτύσσοντας όλες τις πιθανές του “γλώσσες”, εκφραστικές, επικοινωνιακές, συμβολικές, γνωστικές, ηθικές, λογικές και μεταφορικές. Η μάθηση επιτυγχάνεται μέσα από το συγκερασμό διαφόρων παιδαγωγικών προσεγγίσεων. Η συνεργασία μεταξύ παιδαγωγών από διαφορετικές εκπαιδευτικές αφετηρίες, προσεγγίζει αντικειμενικά και ολοκληρωμένα το φαινόμενο της μάθησης. Το εκπαιδευτικό σύστημα του Reggio Emilia, αντιπροσωπεύει μια καινοτόμα παιδαγωγική προσέγγιση προσχολικής ηλικίας. Ιδρυτής αυτής της φιλοσοφίας είναι ο Loris Malaguzzi, ο οποίος κατόρθωσε να οργανώσει ένα “δημοκρατικό” σχολείο υποστηρίζοντας την ελευθερία και αυτονομία του παιδιού, αλλά και θέτοντας τον δάσκαλο σε ρόλο συνεργάτη. Η προσέγγιση αυτή προσφέρει εναλλακτικούς τρόπους παιδαγωγικής, φιλοσοφίας και μεθοδολογίας που στοχεύουν σε ένα “παιδοκεντρικό” σύστημα εκπαίδευσης.

Τα βασικά χαρακτηριστικά είναι:

  1. η δημοκρατική εκπαίδευση
  2. οι εκατό τρόποι έκφρασης των παιδιών
  3. τα παιδιά αποτελούν το επίκεντρο ενδιαφέροντος και ρυθμίζουν τη μαθησιακή διαδικασία
  4. το ενδιαφέρον και η συμμετοχή των γονέων στις δραστηριότητες
  5. ο ενθαρρυντικός ρόλος του δασκάλου
  6. το περιβάλλον ως “τρίτος δάσκαλος”
  7. ο δάσκαλος εικαστικών και τα “atelier”

Το σχολείο και η οικογένεια αποτελούν δυο θεσμούς οι οποίοι ασκούν μεγάλη επίδραση στην ψυχοπαιδαγωγική ανάπτυξη του παιδιού. Η μάθηση του παιδιού δεν βάζει τα όρια της στο χώρο του σχολείου αλλά συνεχίζεται και στο σπίτι.  Η ενεργή συμμετοχή των γονέων στη μαθησιακή διαδικασία αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της δικής μας φιλοσοφίας.

Περισσότερα για τις Σχολές Γονέων στο Reggio Thessaloniki

Λίγα Λόγια για την Κατερίνα Νενέρογλου – Πεταλωτή

Η Νενέρογλου-Πεταλωτή Κατερίνα σπούδασε στο τμήμα Προσχολικής Αγωγής του Α.Τ.Ε.Ι. Θεσσαλονίκης. Κατά τη διάρκεια των σπουδών της φοίτησε στο Κatholieke Hogeschool Zuid-West-Vlaaderen, του Βελγίου, καθώς επίσης έκανε την πρακτική της άσκηση στο “Il Pratone ex I.P.P.A.I.” Genova, της Ιταλίας. Είναι Μοντεσσοριανή παιδαγωγός του NAMC, καθώς επίσης ασχολήθηκε με τις εκπαιδευτικές προσεγγίσεις των ευρωπαϊκών χωρών, συμμετέχοντας στα πλαίσια της εκπαίδευσης της σε Μοντεσσοριανά σχολεία (Ιταλία) και σχολεία Φρενέ (Βέλγιο). Παράλληλα συμμετείχε στο study group “Dialogues on Education” του Reggio Emilia, ενώ έχει παρουσιάσει σε Διεθνές Συνέδριο εμπειρίες από το Ιταλικό εκπαιδευτικό σύστημα. Είναι απόφοιτος του μεταπτυχιακού προγράμματος, Μ.Α. Ιnterior Design / Childcare Design στο University of Central Lancashire, ενώ πραγματοποιεί τις σπουδές της στον Ελληνικό Πολιτισμό του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου. Επιπροσθέτως, έχει εξειδικευτεί στην Ειδική Αγωγή και στις Μαθησιακές Δυσκολίες – Δυσλεξία ΕΚΠΑ, καθώς εργάστηκε με παιδιά με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες στην προσχολική ηλικία μέσω της παιχνιδοθεραπείας και της εικαστικής ψυχοθεραπείας.

 Ο Μικρός Μαέστρος

mikros maestros sxoles goneon

Χρύσα Γκαβανίδου, Νηπιαγωγός και Προϊσταμένη – Διευθύντρια στον Μικρό Μαέστρο

Τι είναι οι Σχολές Γονέων και από ποια ανάγκη γεννήθηκε η δημιουργία τους;Πόσο πρόθυμοι είναι οι γονείς να καθίσουν πάλι στα θρανία;

Το προσωπικό βίωμα είναι η μόνη εκπαίδευση που έχουν οι νέοι άνθρωποι, όταν γίνονται γονείς. Είναι αυτή, που τους έχουν χαρίσει μέσα από τον τρόπο που τους μεγάλωσαν οι δικοί τους γονείς. Όμως, για την προαγωγή της ψυχικής και της σωματικής υγείας του παιδιού και τη διαμόρφωση σωστής προσωπικότητας, χρειάζονται περισσότερα εφόδια από εκείνα που προσφέρει η αγάπη και το ένστικτό τους. Ειδικότερα, χρειάζονται γνώσεις, δεξιότητες, συνεχή ενημέρωση, διαρκή προβληματισμό και αναζήτηση. Για τους παραπάνω λόγους οι γονείς είναι περισσότερο από πρόθυμοι να συμμετέχουν στις Σχολές Γονέων.

Για τον λόγο αυτό ωθηθήκαμε στη δημιουργία της «Σχολής Γονέων στο Μικρό Μαέστρο», η οποία αποτελείται από ομοιογενείς ομάδες με συγκεκριμένο αριθμό ατόμων και με ερέθισμα τη σχετική θεματολογία έχει στόχο να οδηγήσει τους γονείς στην αυτοσυνειδησία, στη γνωριμία με τον εαυτό τους, στην αυτό-αποδοχή, στην αποδοχή των άλλων, των παιδιών τους και στη διαμόρφωση μιας σαφούς γονικής ταυτότητας.

Τι φιλοδοξούν να προσφέρουν οι Σχολές Γονέων στους συμμετέχοντες γονείς; Το Σχολείο σας διοργανώνει ανοιχτές ομάδες κατά τη διάρκεια του έτους;

Οι Σχολές Γονέων φιλοδοξούν να καθοδηγήσουν τους γονείς, με βοήθεια από τους εξέχοντες επιστήμονές μας με τους οποίους συνεργαζόμαστε, σε θέματα που σχετίζονται με τον θεσμό της οικογένειας και την προστασία της ψυχικής υγείας των ανήλικων, καθώς και των ενήλικων ατόμων που την απαρτίζουν.  Όπως ειπώθηκε και παραπάνω προσπαθούμε να κάνουμε μερικά βήματα παραπάνω από το προσωπικό βίωμα του καθενός, μέσα από την επιστημονική προσέγγιση – όπως μας την παρουσιάζουν οι συνεργάτες μας – αλλά πάντα από καθημερινά παραδείγματα ή και προβλήματα που αντιμετωπίζουμε στην  καθημερινότητά μας.

Κάθε χρόνο φροντίζουμε να διοργανώνουμε τις Σχολές Γονέων, οι οποίες είναι ανοιχτές ομάδες, δηλαδή απευθύνονται σε όποιον επιθυμεί να τις παρακολουθήσει. Η θεματολογία έχει συνεχόμενη ροή, αλλά είναι έτσι δομημένη ώστε να μπορεί να παρακολουθηθεί από τον ενδιαφερόμενο μία και μόνο θεματική μίας ημερήσιας παρουσίασης. Αυτό διευκολύνει πολύ τους γονείς που πιθανόν αντιμετωπίζουν τη σκληρή καθημερινότητα και την έλλειψη ελεύθερου χρόνου και δεν μπορούν να παρακολουθήσουν ολόκληρο κύκλο παρουσιάσεων αλλά μπορούν να συμμετέχουν σε μία και μόνο συνάντηση – παρουσίαση.

Λίγα λόγια για το Σχολείο σας: Ποια είναι η φιλοσοφία σας σε ότι αφορά την εκπαιδευτική διαδικασία και ποιος πιστεύετε ότι πρέπει να είναι ο ρόλος του γονέα σε αυτή;

Η φιλοσοφία του σχολείου μας σε ότι αφορά την εκπαιδευτική διαδικασία, είναι να παρέχουμε στα παιδιά μας πολλές και ποιοτικές εμπειρίες ώστε να αναπτύξουν τις δεξιότητές τους με αποτέλεσμα να ενταχθούν ομαλά στο κοινωνικό σύνολο.

Το εκπαιδευτικό πρόγραμμα ορίζεται με βάση την ηλικία των παιδιών και διαμορφώνεται με τέτοιο τρόπο, ώστε να καλύψει τις ανάγκες τους και να ενισχύσει ισόπλευρα όλους τους τομείς ανάπτυξης. Με το πλούσιο εκπαιδευτικό υλικό, τους έμπειρους και καταρτισμένους παιδαγωγούς και τον τεχνολογικό εξοπλισμό που διαθέτει το σχολείο μας, προσεγγίζουμε διαθεματικά τη γνώση, πετυχαίνοντας έτσι αποτελεσματικότητα στη μάθηση, η οποία βασίζεται παράλληλα και στην ομαδική αλλά και στην εξατομικευμένη προσέγγιση.

Τέλος, γίνεται συνεχής παρακολούθηση, καταγραφή και ενημέρωση των γονέων για τη μαθησιακή εξέλιξη των παιδιών τους, οι οποίοι έχουν ενεργό ρόλο στην εκπαιδευτική διαδικασία και απαιτείται διαρκή επαγρύπνηση και ετοιμότητα από μεριά τους για να γίνονται διορθωτικές και υποστηρικτικές παρεμβάσεις. Η οικογένεια και το σχολείο έχουν κοινές αξίες στην κοινωνία και μόνο μέσω της στενής συνεργασίας αυτών θα επιτευχθεί ουσιαστική αποτελεσματικότητα.

Με βάση λοιπόν τα παραπάνω γίνεται αντιληπτό ότι ο ρόλος του γονέα είναι απολύτως αναγκαία, να είναι ενεργός στην εκπαιδευτική εξέλιξη και ανάπτυξη του παιδιού. Η συστηματική ενημέρωση από την πλευρά του σχολείου μας για τα εκπαιδευτικά δρώμενα και δραστηριότητες των παιδιών προς τους γονείς, τους καθιστά συμμέτοχους και βοηθούς στην εκπαιδευτική διαδικασία.

Περισσότερα για τη Σχολή Γονέων στον Μικρό Μαέστρο

Λίγα Λόγια για τη Χρύσα Γκαβανίδου

Η Χρύσα Γκαβανίδου, είναι Νηπιαγωγός και προϊσταμένη – Διευθύντρια των ιδιωτικών σχολείων προσχολικής ηλικίας «Ο Μικρός Μαέστρος» από το 2004 έως και σήμερα. Είναι υπεύθυνη του νηπιαγωγείου και έχει την γενική εποπτεία για τον σχεδιασμό, την τήρηση και αξιολόγηση όλων των εκπαιδευτικών προγραμμάτων του σχολείου για όλες τις ηλικιακές βαθμίδες (βρεφική – μεταβρεφική – προνηπιακή – νηπιακή). Από τον Σεπτέμβρη του 2015 με την αδειοδότηση του σχολείου ως Κέντρο Δημιουργικής Απασχόλησης (Κ.Δ.Απ) έχει και την ευθύνη για την οργάνωση και λειτουργία των πολλών εργαστηρίων που λειτουργούν στα 2 κτίρια του Μικρού Μαέστρου. Η προσχολική εκπαίδευση θεωρείται από την ίδια ως την πιο σημαντική διότι είναι η χρονική περίοδος που μπαίνουν οι βάσεις για την διαμόρφωση της προσωπικότητας των παιδιών.

Η Κοκκινοσκουφίτσα

kokkinoskoufitsa sxoles goneon

Ξανθούλα Καραβασίλη, Παιδαγωγός και Υπεύθυνη των Εκπαιδευτικών Προγραμμάτων της Κοκκινοσκουφίτσας

 Τι είναι οι Σχολές Γονέων και από ποια ανάγκη γεννήθηκε η δημιουργία τους; Πόσο πρόθυμοι είναι οι γονείς να καθίσουν πάλι στα θρανία;

Σχολές γονέων είναι οι συναντήσεις που απευθύνονται σε γονείς, έχοντας ως στόχο την ενημέρωσή τους για θέματα που αφορούν τους ίδιους και τα παιδιά τους. Δημιουργήθηκαν από την ανάγκη που έχουν οι γονείς για επικοινωνία, μοίρασμα απόψεων και συζήτηση. Οι γονείς δείχνουν τον ενθουσιασμό τους όταν συμμετέχουν σε μία σχολή γονέων, ενώ κάποιοι γονείς εκφράζουν τις επιφυλάξεις τους και διστάζουν να συμμετέχουν φοβούμενοι την έκθεση. Το σχολείο μας μπορεί να βοηθήσει δίνοντας τη δυνατότητα στους γονείς να συμμετέχουν ως παρατηρητές και στη συνέχεια να μοιραστούν και να επικοινωνήσουν όταν και όσο θέλουν.
Τι φιλοδοξούν να προσφέρουν οι Σχολές Γονέων στους συμμετέχοντες γονείς; Το Σχολείο σας διοργανώνει ανοιχτές ομάδες κατά τη διάρκεια του έτους;
Οι σχολές γονέων έχουν δώσει λύση πολλές φορές σε προβληματισμένους γονείς, καθώς μοιράζονται τις απόψεις τους και εκφράζουν τις απορίες τους έτσι ώστε δημιουργικά και αποτελεσματικά να βοηθηθούν οι ίδιοι και οι οικογένειές τους. Η Κοκκινοσκουφίτσα οργανώνει κάθε μήνα ομάδες γονέων με θέματα που απασχολούν συνήθως τους γονείς.
Λίγα λόγια για το Σχολείο σας: Ποια είναι η φιλοσοφία σας σε ότι αφορά την εκπαιδευτική διαδικασία και ποιος πιστεύετε ότι πρέπει να είναι ο ρόλος του γονέα σε αυτή;
Το σχολείο θα πρέπει να γεφυρώνει την ¨διαδρομή¨ του παιδιού από το σπίτι. Πρώτο σημείο της διαδρομής είναι η ομαλή ένταξη του παιδιού στο καινούριο περιβάλλον, σεβόμενοι τις προσωπικές ανάγκες και τις ιδιαιτερότητες κάθε παιδιού. Από κει και πέρα χρειάζεται διαρκής επικοινωνία με την οικογένεια και ενημέρωση έτσι ώστε οι γονείς να αισθάνονται ενεργό κομμάτι της σχολικής κοινότητας. Όταν οι γονείς αισθάνονται ότι είναι ευπρόσδεκτοι και το σχολείο επιζητά την ενεργό παρουσία τους,  βλέπουμε το μέλλον των παιδιών μας με ελπίδα και οι γονείς αντιμετωπίζουν τις όποιες δυσκολίες δημιουργικά και αποτελεσματικά.

Λίγα Λόγια για την Ξανθούλα Καραβασίλη

H Καραβασίλη Ξανθούλα είναι παιδαγωγός και υπεύθυνη στον Παιδικό σταθμό – Νηπιαγωγείο ¨Κοκκινοσκουφίτσα¨. Εργάζεται ως παιδαγωγός είκοσι πέντε χρόνια και είναι μητέρα ενός επτάχρονου αγοριού. Όνειρό της ήταν πάντα να εργάζεται με παιδιά, γι’ αυτό συνεχίζει να προσφέρει με πολλή αγάπη στους μικρούς μαθητές αλλά και στους γονείς τους.
Παράλληλα είναι Σύμβουλος Θηλασμού της La Leche League International.

Πρότυπα Εκπαιδευτήρια

protypa sxoles goneon

Νικόλαος Πανουργιάς, Διευθυντής των Πρότυπων Εκπαιδευτηρίων

Τι είναι οι Σχολές Γονέων και από ποια ανάγκη γεννήθηκε η δημιουργία τους;Πόσο πρόθυμοι είναι οι γονείς να καθίσουν πάλι στα θρανία;

Οι σημερινοί γονείς προβληματίζονται και αναζητούν τρόπους   για να μάθουν πώς θα ανταποκριθούν  καλύτερα στον δύσκολο και σύνθετο ρόλο τους, ο οποίος δεν μπορεί  να στηρίζεται  μόνο στηνέμφυτη γνώση, στο ένστικτο και την αγάπη.

Επιτακτική ανάγκη είναι η ενδυνάμωση του θεσμού της οικογένειας και γενικότερα  η συνεργασία με το σχολείο το οποίο στηρίζει την οικογένεια με τον θεσμό της «Σχολής Γονέων ». Η στήριξη αυτή των γονέων αποσκοπεί  στην ικανοποίηση της επιθυμίας τους  να διαπαιδαγωγήσουν αποτελεσματικά τα παιδιά τους. Η ανάγκη τους αυτή τους καθιστά πρόθυμους να καθίσουν και πάλι ..στα θρανία.

Τι φιλοδοξούν να προσφέρουν οι Σχολές Γονέων στους συμμετέχοντες γονείς; Το Σχολείο σας διοργανώνει ανοιχτές ομάδες κατά τη διάρκεια του έτους;

Οι «Σχολές Γονέων» ή οι «Απογευματινές συναντήσεις γονέων για τις ανάγκες και τους προβληματισμούς της σύγχρονης οικογένειας»- όπως είναι για τα Εκπαιδευτήριά μας-  προσπαθούν να βοηθήσουν τους γονείς  να βρουν λύσεις και να  αναπτύξουν μια σύγχρονη  οπτική σε θέματα καθημερινά που μας απασχολούν και μας προβληματίζουν σε σχέση με τον γνωστό – άγνωστο κόσμο των παιδιών μας.Τα Πρότυπα Εκπαιδευτήρια Θεσσαλονίκης βρίσκονται πάντα και με κάθε δυνατό τρόπο κοντά στην οικογένεια και στα παιδιά. Έτσι στο πλαίσιο της διαρκούς συνεργασίας σχολείου – οικογένειας, διοργανώνουμε για το σχολικό έτος 20015-16 για ενδέκατη  συνεχή χρονιά τις συναντήσεις αυτέςόχι μόνο για να ακούσουμε καταξιωμένους ειδικούς επιστήμονες και επαγγελματίες, αλλά και για να αφουγκραστούμε, να συζητήσουμε και να εκφράσουμε τις απορίες και τους ιδιαίτερους προβληματισμούς  μας.

Ο τίτλος των σεμιναρίων «Μεγαλώνοντας μαζί με τα παιδιά μας» δίνει το περίγραμμα και τη βάση της θεματολογίας τους.

Λίγα λόγια για το Σχολείο σας: Ποια είναι η φιλοσοφία σας σε ότι αφορά την εκπαιδευτική διαδικασία και ποιος πιστεύετε ότι πρέπει να είναι ο ρόλος του γονέα σε αυτή;

Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον, ουσιαστική φροντίδα και μεγάλη αγάπη για το παιδί δημιουργήσαμε εδώ και 45 χρόνια, σε μια από τις ομορφότερες περιοχές της πόλης μας, τους Ελαιώνες Πυλαίας, τα Πρότυπα Εκπαιδευτήρια Θεσσαλονίκης, ένα σύγχρονο, οικογενειακό, «πράσινο» σχολείο που εξειδικεύεται στην προσχολική και την πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Σε μια τοποθεσία 11 κατάφυτων στρεμμάτων παρέχουμε στα παιδιά ένα ασφαλές και πλούσιο σε ερεθίσματα περιβάλλον μέσα στο οποίο οι μικροί μαθητές μπορούν να παίζουν, να δημιουργούν, να εξερευνούν και να δομούν τη γνώση.

Από τη στιγμή της ίδρυσής του μέχρι σήμερα, το Σχολείο μας με απόλυτα παιδοκεντρική φιλοσοφία και σεβασμό στις ατομικές ικανότητες του μαθητή, οικοδομεί πολύπλευρη, ισόρροπη εκπαίδευση.Τα τμήματά μας είναι ολιγομελή, ώστε να προσφέρουμε εξατομικευμένη φροντίδα και εκπαίδευση σε κάθε μαθητή μας. Η εκπαιδευτική μας διαδικασία παρέχει στο παιδί όλα τα απαραίτητα εφόδια, ώστε, αφού πρώτα νιώσει την αγάπη και τον σεβασμό, να κοινωνικοποιηθεί και να διαμορφώσει κριτική άποψη μέσα από το ήθος, την ασφάλεια, την ομαδικότητα, την ευγενή άμιλλα και την επιβράβευση.

Η διδακτέα ύλη διαμορφώνεται για να μπορούν τα παιδιά να αφομοιώσουν τις γνώσεις και να τις κάνουν πραγματικά κτήμα τους. Το εκπαιδευτικό προσωπικό, που αποτελεί  τη μεγαλύτερη « περιουσία» του Σχολείου μας, απαρτίζεται από μόνιμους και έμπειρους παιδαγωγούς, οι οποίοι με τα κατάλληλα για τις ηλικίες αυτές διδακτικά προγράμματα, τις ποικίλες σύγχρονες παιδαγωγικές πρακτικές, τη διαρκή επιμόρφωση, το εξελιγμένο παιδαγωγικό υλικό, τις εκπαιδευτικές επισκέψεις, τη διοργάνωση εκδηλώσεων χτίζουν με βιωματικό τρόπο την πνευματική συγκρότηση, τη συναισθηματική σταθερότητα και την ομαλή κοινωνικοποίηση των μαθητών μας, συμβάλλοντας στην ολόπλευρη ανάπτυξή τους και παράλληλα, με μεράκι και αγάπη, αγκαλιάζουν ως δεύτεροι γονείς τα παιδιά της τάξης τους.

 Περισσότερα για τη Σχολή Γονέων στα Πρότυπα Εκπαιδευτήρια

Λίγα Λόγια για τον Νικόλαο Πανουργιά

Ο Νικόλαος Πανουργιάς είναι απόφοιτος του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης Θεσσαλονίκης. Διορίστηκε στα Πρότυπα Εκπαιδευτήρια το σχολικό έτος 1986-87 και από το σχολικό έτος 1997-98 μέχρι και σήμερα έχει τη διεύθυνση του σχολείου. Όλο αυτό το διάστημα συμμετέχει συστηματικά σε διάφορα επιμορφωτικά προγράμματα που έχουν σχέση με την Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση, την υλοποίηση καινοτόμων πρακτικών στο δημοτικό σχολείο και τη διαχείριση εκπαιδευτικών προβλημάτων στο πλαίσιο της σχολικής μονάδας.

Το Σχολειό της φύσης

sxoleiofysis sxoles goneon

Βέτα Γεωργιάδου, Διευθύντρια Στο Σχολειό της Φύσης

Τι είναι οι Σχολές Γονέων και από ποια ανάγκη γεννήθηκε η δημιουργία τους;Πόσο πρόθυμοι είναι οι γονείς να καθίσουν πάλι στα θρανία;

Eίναι η διαδικασία του να βρεις τον εαυτό σου μέσα στο ρόλο του γονιού, η αναζήτηση μιας πιο αποτελεσματικής και πιο λειτουργικής κατάστασης σε σχέση με το παιδί και το μοίρασμα ανησυχιών με ειδικούς επιστήμονες ή άλλους γονείς. Πολλές φορές και μόνο  η ανταλλαγή πληροφοριών και εμπειριών βοηθάει πολύ.

Δημιουργήθηκαν μέσα από την ανάγκη να ανταποκριθούν οι γονείς στο ρόλο τους, που είναι ο ρόλος του δασκάλου προς τον καινούριο άνθρωπο που ήρθε στη ζωή για να μάθει, να πορευτεί με ασφάλεια και εμπιστοσύνη προς τον εαυτό του και το περιβάλλον του και να βιώνει αξίες, που θα τον βοηθήσουν να ζήσει ηθικά και πνευματικά.

Αν βρεις τον τρόπο που ταιριάζει στον καθένα, είναι πολύ πρόθυμοι να μάθουν και να πειραματιστούν. Και κυρίως αν  θυμηθούν  το παιδί που υπήρξαν.

Τι φιλοδοξούν να προσφέρουν οι Σχολές Γονέων στους συμμετέχοντες γονείς; Το Σχολείο σας διοργανώνει ανοιχτές ομάδες κατά τη διάρκεια του έτους;

Μια άλλη ματιά στη ζωή μέσα από το προσωπικό τους ψάξιμο για το ποιοι είναι και τι θέλουν οι ίδιοι. Να βρουν το νόημα στη δική τους ζωή, για να διασφαλίσουν ότι θα επιτρέψουν και στο παιδί τους να καταλάβει το δικό του, έτσι ώστε να μην το «καπελώσουν» με τα δικά τους «θέλω» και όνειρα.

Στο σχολειό μας υπάρχει τμήμα σχολής γονέων με ψυχολόγο, δραματοθεραπεία, arttherapy, αναπνοές, ομάδα παιχνιδιού, θεάτρου, Παιδείας του Βάθους, Νευρογλωσσικού προγραμματισμού.

Λίγα λόγια για το Σχολείο σας: Ποια είναι η φιλοσοφία σας σε ότι αφορά την εκπαιδευτική διαδικασία και ποιος πιστεύετε ότι πρέπει να είναι ο ρόλος του γονέα σε αυτή;

Το Σχολειό της Φύσης εκπαιδεύει τα παιδιά στη φύση, στην ανακάλυψη του εαυτού, στο μπορώ έχω επιλογές, στο μαθαίνω πώς να μαθαίνω και σε αξίες ζωής. Τα παιδιά ερευνούν και ανακαλύπτουν τη γνώση.

Ο γονιός είναι απαραίτητος στην εκπαιδευτική διαδικασία, γιατί αν ορίσουμε την Παιδεία σαν την αντίληψη για τη ζωή, που περιλαμβάνει στάσεις και συμπεριφορές, αυτός την προσφέρει Παιδεία στο παιδί του, καθώς είναι ο σημαντικός  του άνθρωπος. Ο ρόλος του μέσα στο σχολειό είναι αυτός του δασκάλου και ταυτόχρονα του μαθητή.

Περισσότερα για τις Σχολές Γονέων στο Σχολειό της Φύσης σε συνεργασία με την Ιωάννα Μπλέκα και την Κατερίνα Χλωροκώστα

Λίγα Λόγια για τη Βέτα Γεωργιάδου

Η Βέτα Γεωργιάδου  νηπιαγωγός με μετεκπαίδευση στο Διδασκαλείο του Παιδαγωγικού Νηπιαγωγών του ΑΠΘ, αφού εργάστηκε για 22 χρόνια σε νηπιαγωγεία της Κοζάνης και της Θες/νίκης, δημιούργησε το Σχολειό της Φύσης, βρεφονηπιακό σταθμό και νηπιαγωγείο στον Τρίλοφο Θεσσαλονίκης.

Προωθεί σαν φιλοσοφία του σχολείου την Παιδεία του Βάθους, και στην εκπ/ση σε αξίες ζωής (πρόγραμμα ΑΡΕΤΗ, Κύπρος), που στοχεύει στην πνευματική και ηθική ανάπτυξη του παιδιού,εκτός από την ψυχοδιανοητική και σωματική. Η εκπαίδευση που υιοθετεί στο σχολειό της Φύσης, στηρίζει τη γνώση μέσα από το βίωμα και την εμπειρία, το παιχνίδι, την εκπαίδευση στη φύση και μέσα από τη φύση. Υποστηρίζει την εκπαίδευση γονέων και δασκάλων, η οποία γίνεται μέσα από εβδομαδιαία συστηματικά σεμινάρια δραματοθεραπείας, art-therapy, παιχνιδιού, θεατρικής παιδείας, μουσικής, αναπνοών κτλ.

Συνδέει το σχολειό με την κοινωνία μέσα από τη δημιουργία ομάδων γονέων,«Δέντρο Ζωής» κοινωνικός σύλλογος, «Κύκλος Ζωής», θεατρική ομάδα, «Ritmonaturezza», ομάδα με τύμπανα, « Πλανόδιοι παραμυθάδες», ομάδα μαμάδων που αφηγείται παραμύθια σε παιδιά!!

Άλλοι Χρήσιμοι Σύνδεσμοι

Πανελλήνιος Σύνδεσμος Σχολών Γονέων

Σχολές Γονέων στο Δήμο Θεσσαλονίκης σε συνεργασία με το Ίδρυμα Νεολαίας και Διά Βίου Μάθησης

 Ίδρυμα Νεολαίας και Διά Βίου Μάθησης (Ι.ΝΕ.ΔΙ.ΒΙ.Μ.)

Τα 5 αγαπημένα Παιδικά Μουσεία στον κόσμο

museumBoston

Γράφει η Δέσποινα Τσιπτσέ, Μουσειολόγος | www.fonsperitiae.gr

Όταν αναφέρομαι σε παιδικά μουσεία εννοώ αμιγώς παιδικά, που να αφορούν σε παιδιά (ή και σε όσους έχουν παιδική καρδιά). Ούτε kidsfriendly, ούτε familyfriendly! Παιδικά, που συμπτωματικά επιτρέπουν την είσοδο και στους ενήλικες.

Ξεκινάω λοιπόν από το πρώτο, το υπέρτατο (για μένα) και αυτό που έδωσε την ιδέα γι’ αυτό το άρθρο. Το Παιδικό Μουσείο της Βοστώνης (φωτογραφία παραπάνω). Την παρουσίαση του Μουσείου είχα παρακολουθήσει σε μια ημερίδα που είχε λάβει χώρα στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης προ λίγων ετών. Εκεί, η υπεύθυνη του Μουσείου, με πολύ απλά λόγια και κυρίως με φωτογραφικό υλικό, μας έδειξε ένα Παιδικό Μουσείο όπως θα έπρεπε να είναι. Ανοιχτό στα παιδιά και στην ψυχαγωγία τους. Χωρίς τους γνωστούς κανόνες που μας κατατρέχουν, ούτε καν αυτούς του ελεγχόμενου παιχνιδιού. Ιδρυμένο με μόνο σκοπό να ενισχύει την δημιουργικότητα των παιδιών και να πυροδοτεί την αγάπη τους για την δια βίου μάθηση, όπως αναφέρουν στην επίσημη ιστοσελίδα τους.  Το μουσείο, έχει ιδρυθεί το 1913 και είναι από τα παλαιότερα του είδους ενώ είναι το μόνο που έχει μόνιμη συλλογή, με 50.000 αντικείμενα, την οποία εκθέτει τμηματικά κατά περιόδους. Αγαπημένο μου άρθρο από την ιστοσελίδα τους είναι το «100 τρόποι να παίξεις»,  που έγραψαν με αφορμή τον εορτασμό των 100 χρόνων του Μουσείου.

brooklyn museum

Η μητέρα όμως όλων τον Παιδικών Μουσείων, αν και κοντά, δεν είναι στη Βοστώνη. Το Παιδικό Μουσείο στο Μπρούκλιν ιδρύθηκε το 1899 και θεωρείται το πρώτο μουσείο των ΗΠΑ ενώ το 2008 έγινε το πρώτο «πράσινο» Μουσείο της Νέα Υόρκη. Η αρχική του κατεύθυνση ήταν η παρουσίαση του φυσικού και αστικού τοπίου στα παιδιά. Στην πορεία όμως η τεχνολογία και ο πολιτισμός πήραν δεσπόζουσα θέση. Το αξιοθαύμαστο (αν και το πιο λογικό αν το καλοσκεφτείς) είναι πως τα ίδια τα παιδιά δίνουν σε πολλές περιπτώσεις την κατεύθυνση  για τις περιοδικές εκθέσεις του Μουσείου. Πρωτοπόρο σε όλα του, το Μουσείο ήταν και το πρώτο που άνοιξε τις πόρτες του σε εκδηλώσεις και πάρτι γενεθλίων.

museumEurika

Κατά πολύ νεότερο από τα προηγούμενο (έχει ιδρυθεί μόλις το 1992) το Eurika  βρίσκεται στο Χάλιφαξ στο Ηνωμένο Βασίλειο. Η φιλοσοφία του είναι κοινή με τα Μουσεία του Μπρούκλιν και της Βοστώνης δεδομένου ότι έχει ιδρυθεί κατά τα πρότυπα του Οργανισμού Παιδικών Μουσείων ή ACM που εδρεύει στις Η.Π.Α.  Το κτήριο που έχει παραχωρηθεί στο Μουσείο είναι ένα απίστευτης ομορφιάς κτίσμα του 1855 το οποίο, όπως και όλο το οικόπεδο, ήταν παλιότερα σιδηροδρομικός σταθμός. Πέρα όμως από το κτήριο, το Eureka εκμεταλλεύεται και άλλα 13 εκτάρια για ατελείωτους περιπάτους και ενδιαφέρουσες περιπέτειες. Το μουσείο υποστηρίζει και υποστηρίζεται από τον οργανισμό KidsinMuseums που σαν στόχο έχει να κάνει προσβάσιμα και διαθέσιμα τα μουσεία στα παιδιά σε ολόκληρη την χώρα.

museumBrussels

Επειδή όμως δεν θέλω να κατηγορηθώ για  προκατάληψη υπέρ  της Αγγλίας λόγω σπουδών ή υπέρ των ΗΠΑ λόγω του ότι έχει την πλειοψηφία των παιδικών μουσείων έψαξα πέρα από τα στάνταρ. Ανακάλυψα λοιπόν πως το πρώτο μουσείο που ήρθε στην Ευρώπη, βασισμένο στα πρότυπα του ACM, είναι το Museedesenfants στις Βρυξέλες και τώρα θέλω να μετακομίσω εκεί. Οι λόγοι είναι απλοί. Πέρα από το ότι έχει μεγάλη ιστορία καθώς ιδρύθηκε το 1975 είναι δομημένο κατά τις αρχές του πρώτου παιδικού μουσείο στον κόσμο, αυτό στο Μπρούκλιν. Αρχές που στην πορεία της ζωή του πούλησε σε παιδικά μουσεία στην υπόλοιπη Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας. Άλλωστε η βάση του βρίσκεται σε ένα καταπληκτικό αρχοντικό που και όλα τα παραπάνω να μην είχε, αυτό από μόνο του αρκεί για να βγάλω εισιτήρια.

museumosaca

Last but not least, που λένε και οι φίλοι μας οι Άγγλοι,  το παιδικό μουσείο Kids Plaza της Οσάκα στην Ιαπωνία . Ένα μουσείο που η βασική του αρχή είναι «αγγίξτε και μάθετε» δε θα μπορούσε να λείπει από την λίστα αυτή καθότι δηλώνω υπέρμαχος της απτικότητας στα Μουσεία.Ήδη από την πρώτη σελίδα σε προδιαθέτει πως σε αυτό το Μουσείο βλέπεις, ακουμπάς και συμμετέχεις ενεργά. Ιδρυμένο από το 1997 το Kids Plaza είναι διαμορφωμένο ώστε οι ενήλικες να μπορούν να ξεκουραστούν από το παιχνίδι χωρίς να ανησυχούν για την ασφάλεια του παιδιού τους όσο αυτό συνεχίζει να ανακαλύπτει το Μουσείο. Τριγυρνώντας στην ιστοσελίδα ανακάλυψα επίσης την επιτομή του “μαθαίνω πράττοντας”. Στο τμήμα του μουσείου με την κοινωνική ανάπτυξη των παιδιών, προσομοιώνουν την μετακίνηση στην πόλη με ειδικό αμαξίδιο.

Ασφαλώς υπάρχουν και άλλα πολλά σε όλο τον κόσμο όπως επίσης αξίζει να αναφερθεί πως και η Ελλάδα επίσης έχει παιδικά μουσεία. Δυστυχώς όμως ακόμη δεν έχουν την υποστήριξη των παραπάνω. Έχουν όμως ανθρώπους που τα αγαπούν και παλεύουν να τα αναπτύξουν και όλους εμάς που τα στηρίζουμε στην ενηλικίωσή τους.

Δείτε τα Παιδικά Μουσεία της Ελλάδα:

Ελληνικό Παιδικό Μουσείο

Παιδικό Μουσείο Θεσσαλονίκης

Μουσείο Συναισθημάτων Παιδικής Ηλικίας

Μουσείο Ελληνικής Παιδικής Τέχνης

 

Λίγα Λόγια για τη Δέσποινα Τσιπτσέ

Η Δέσποινα Τσιπτσέ γεννήθηκε στην Καβάλα όμως πάντα ήθελε να ζήσει στην Θεσσαλονίκη. Πρώτος στόχος, τσεκ! Μόλις αποφοίτησε από το Αρχαιολογικό έπρεπε να σκεφτεί τι θα κάνει ώστε κυρίως να μην ακυρώνει το πτυχίο της, να είναι παράλληλα δημιουργικό αλλά και να το απολαμβάνει!!! Κάπως έτσι βρέθηκε στο Leicester να σπουδάζει Μουσειολογία. Δεύτερος στόχος, τσεκ! Τρίτος στόχος, ακόμα τον δουλεύει… Με το Fons Peritiae προσπαθεί να αλλάξει την εντύπωση που έχουμε για τα Μουσεία. Αλήθεια, είναι ζωντανοί χώροι, γεμάτοι ενδιαφέρον όπου μπορείς να διασκεδάσεις όποια και αν είναι η ηλικία σου!

 

Απαγορεύεται η αναπαραγωγή του άρθρου χωρίς την προηγούμενη έγγραφη έγκριση των Πυγολαμπίδων

Παιδιά και οδική ασφάλεια

agkalia asfaleia aytokinito

Χρήσιμες πληροφορίες για την οδική ασφάλεια των παιδιών από την Ελληνική Ομάδα Διάσωσης, μια Μη Κυβερνητική Οργάνωση έρευνας και διάσωσης, τα μέλη της οποίας συμμετείχαν σε επιχειρήσεις από το 1978 σε εθελοντική βάση, ενώ από το 1994 λειτουργεί με τη μορφή σωματείου.

Το ξέρετε ότι η αγκαλιά… σκοτώνει;

Το βάρος μας αλλάζει ανάλογα με την ταχύτητα σύγκρουσης! Σε σύγκρουση με ταχύτητα 30 χλμ/ώρα το βάρος μας γίνεται 20 φορές μεγαλύτερο, ενώ με 50χλμ/ώρα γινόμαστε 40 φορές βαρύτεροι. Ένα παιδί, δηλαδή, 15 κιλών σε ένα ατύχημα με 50χλ/ώρα ζυγίζει περίπου 600 κιλά, ενώ ένας ενήλικας 75 κιλών ζυγίζει περίπου 3 τόνους!!!

Αυτό σημαίνει ότι εφόσον κρατάτε στην αγκαλιά σας ένα παιδί, σε περίπτωση σύγκρουσης αυτό θα φύγει από τα χέρια σας και είναι αδύνατο να το συγκρατήσετε. Ακολούθως, θα συγκρουστεί με το κάθισμα, το παρμπρίζ ή με άλλους επιβάτες με ολέθριες τις περισσότερες φορές συνέπειες.

Η ζώνη ασφαλείας και ο αερόσακος του αυτοκινήτου είναι σχεδιασμένα για άτομα άνω των 12 ετών ή του 1,50 μ. ύψους. Σε διαφορετική περίπτωση, η χρήση τους είναι επικίνδυνη. Παιδιά κάτω των πέντε ετών απαγορεύεται να μετακινούνται σε μοτοσυκλέτες, εκτός κι αν μεταφέρονται σε ειδικό κάθισμα. Σε κάθε περίπτωση, η χρήση σωστού κράνους είναι απαραίτητη.

Το εσωτερικό ενός αυτοκινήτου σταθμευμένο στον ήλιο χρειάζεται λιγότερο από 15 λεπτά προκειμένου να αναπτύξει θερμοκρασίες απειλητικές για την ζωή. Τα μισάνοιχτα παράθυρα δεν βελτιώνουν την κατάσταση. Μην αφήνετε τα παιδιά μόνα τους στο αυτοκίνητο ούτε για λίγο!

Παιδικό κάθισμα

Τα παιδιά πρέπει να είναι πάντα δεμένα στο ειδικό κάθισμα αυτοκινήτου, ακόμα κι όταν διανύουμε μικρές αποστάσεις!
Μέχρι την ηλικία των 12 ετών ή μέχρι να φτάσουν το 1,5 μ. ύψος πρέπει να κάθονται στο ειδικό κάθισμα. Μέχρι τότε η ζώνη ασφαλείας είναι επικίνδυνη για το σωματότυπό τους. Μάλιστα, μέχρι την ηλικία των τεσσάρων ετών πρέπει να κάθονται με φορά ανάποδη της κίνησης του αυτοκινήτου!  Το παιδικό κάθισμα είναι το μόνο που τους προσφέρει την κατάλληλη στήριξη σε περίπτωση ατυχήματος, αλλά και την απαραίτητη άνεση στα ταξίδια τους. Επιπλέον, καλό είναι να προτιμούμε τη χρήση του συστήματος ISOFIX έναντι της ζώνης ασφαλείας, καθώς έχει αποδειχθεί ότι το 70% των καθισμάτων που ασφαλίζονται με ζώνη είναι τοποθετημένα με λάθος τρόπο και άρα αναποτελεσματικά.  Η ζώνη του καθίσματος πρέπει να βρίσκεται περίπου δύο εκατοστά ψηλότερα από τον ώμο του παιδιού, ενώ το κάθισμα δεν πρέπει να μετακινείται δεξιά-αριστερά περισσότερο από δύο εκατοστά. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, δεν πρέπει να λύνουμε τις ζώνες ασφαλείας, ούτε καν προσωρινά, και μην βγάζουμε, για κανένα λόγο, το παιδί από το παιδικό κάθισμα. Αν κλαίει, φροντίζουμε να σταματούμε το αυτοκίνητο. Πάντα πρέπει να απενεργοποιούμε τον μπροστινό αερόσακο, αν έχουμε τοποθετήσει το παιδικό κάθισμα της ομάδας Ο+ (βρεφικό κάθισμα) δίπλα στον οδηγό.

Δεν εκθέτουμε το παιδί μας σε αναίτιο κίνδυνο μεταφέροντάς το στο αυτοκίνητο αγκαλιά, σε καλαθούνα ή σε πορτ μπεμπέ.

Παιδί – πεζός

Δεν επιτρέπουμε σε καμία περίπτωση στα παιδιά κάτω των οκτώ ετών να είναι μόνα τους στο δρόμο, καθώς χρειάζονται αυστηρή και συνεχή επιτήρηση. Παιδιά μεγαλύτερα των εννέα ετών, θεωρείται ότι μπορούν να κυκλοφορήσουν σε γνωστούς δρόμους μικρής κυκλοφορίας ή σε πολυσύχναστους δρόμους με πολύ καλή σήμανση, με την προϋπόθεση, βέβαια, να ακολουθούν τις σημάνσεις (φανάρια, διαβάσεις, κτλ.)
Παιδιά μεγαλύτερα των 12 ετών, αλλά όχι μικρότερα, θεωρείται ότι έχουν αποκτήσει συμπεριφορά ενηλίκων και άρα μπορούν να κινηθούν με ασφάλεια στους δρόμους. Πάντα όμως από το πεζοδρόμιο, τις διαβάσεις και τα φανάρια! Τα παιδιά διδάσκονται από αυτά που κάνουμε και όχι από αυτά που λέμε. Γι’ αυτό οι γονείς πρέπει να τηρούν και οι ίδιοι τις συμβουλές τους!

Παιδί – οδηγός

Εφόσον το παιδί ξεκινήσει να κινείται στις οδικές αρτηρίες με ποδήλατο ή άλλο μέσο (π.χ. πατίνι) είναι απαραίτητο να έχει βασικές γνώσεις του ΚΟΚ. Προφανώς, η χρήση σωστού κράνους είναι επιβεβλημένη, όπως επίσης και η χρήση προστατευτικών αγκώνα και γονάτων, ανακλαστικών λωρίδων στα ρούχα και σωστού φωτισμού στο ποδήλατο. Απαραίτητος, επίσης, είναι ο συχνός έλεγχος (από την πλευρά των γονιών) της κατάστασης των ελαστικών και των φρένων.

Το ξέρετε ότι…

• Κάθε χρόνο σκοτώνονται 2.500 άτομα από τροχαία ατυχήματα, ενώ 4.000 τραυματίζονται βαριά και 30.000 ελαφρά!  Το 1/3 αυτών είναι παιδιά!

• Η χρήση του κράνους και της ζώνης ασφαλείας οδηγούν σε μείωση των τραυματισμών κατά 20%, ενώ η σωστή χρήση παιδικών καθισμάτων σε μείωση κατά  70%. Μην αμελείτε να ασφαλίζετε τα παιδιά σας στο κάθισμά τους!

• Το αυτοκίνητο πρέπει να διαθέτει πυροσβεστήρα, φαρμακείο, τρίγωνο και ανακλαστικό γιλέκο εύκολα προσβάσιμα. Σε περίπτωση βλάβης, φροντίστε τα παιδιά να στέκονται σε μέρος τέτοιο, ώστε να προστατεύονται από τα διερχόμενα οχήματα.

Λίγα Λόγια για την Ελληνική Ομάδα Διάσωσης

Η Ελληνική Ομάδα ΔιάσωσηςLogo_HRT 360360 πραγματοποιεί πιστοποιημένα σεμινάρια Πρώτων Βοηθειών από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Αναζωογόνησης, με θεματικές ενότητες καρδιοπνευμονική αναζωογόνηση, χρήση αυτόματου εξωτερικού απινιδωτή, αντιμετώπιση πνιγμονής, θέση ασφάλειας – ανάνηψης τραυματία, τα οποία απευθύνονται σε όλους τους πολίτες. Τα σεμινάρια απευθύνονται και σε γονείς, καθώς στο περιεχόμενό τους περιλαμβάνονται και θεματικές για το παιδί. 

Όσοι ενδιαφέρονται μπορούν να επικοινωνούν με την γραμματεία της Ελληνικής Ομάδας Διάσωσης στο 2310 310649 ή στο inform@hrt.org.gr. 

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την ΕΟΔ: www.hrt.org.gr.

Η πρώτη σχολική φωλιά: η στιγμή που οι γονείς καλούνται να την επιλέξουν

Είναι η περίοδος που οι γονείς ψάχνουν να βρουν την κατάλληλη σχολική φωλιά για τα παιδιά τους. Πριν από ένα χρόνο περίπου μας έγραφε η Ιωάννα Μπλέκα για τα κριτήρια, βάσει των οποίων μπορούν οι γονείς να επιλέξουν το κατάλληλο σχολείο για τα παιδιά τους. Το κείμενό της αυτό έδωσε ιδέες και ανακούφιση σε πολλούς γονείς.  Πώς να διαλέξω σχολείο για το παιδί μου;

Φέτος, πέντε σχολεία της πόλης απαντούν σε δύο ερωτήσεις μας και μας συστήνονται.

Τι έχει σημασία τελικά; Πως επιλέγουμε το κατάλληλο σχολείο για τα παιδιά μας; Η συζήτηση ανοίγει και στα σχόλια μπορείς να αφήσεις τη δική σου εμπειρία, άποψη αλλά και προβληματισμό.

 

Αμερικάνικη Γεωργική Σχολή | Παιδικός Σταθμός – Νηπιαγωγείο – Δημοτικό

amerikaniki

Βασιλική Ντόκου, Προϊσταμένη Παιδικού Σταθμού της Αμερικάνικης Γεωργικής Σχολής

Ποια είναι κατά τη γνώμη σας τα σημαντικότερα χαρακτηριστικά που θα πρέπει να διαθέτει τόσο το έμψυχο όσο και το άψυχο δυναμικό ενός σχολείου στα οποία θα πρέπει να δώσουν βαρύτητα οι γονείς κατά την επιλογή της νέας σχολικής φωλιάς για τα παιδιά τους;

Ιδιαίτερη σημασία στην επιλογή των γονέων για Παιδικό Σταθμό  αποτελούν η φιλοσοφία του Σχολείου, η ασφάλεια του χώρου και οι άνθρωποι που το περιβάλλουν. Συγκεκριμένα στον Παιδικό Σταθμό της Αμερικανικής Γεωργικής Σχολής σκοπός μας είναι η ομαλή μετάβαση από την οικογενειακή στην κοινωνική ζωή και ταυτόχρονα η πρώτη γνωριμία του παιδιού με το περιβάλλον. Στον Παιδικό Σταθμό θα τεθούν οι βάσεις για όλα όσα θα ακολουθήσουν μετά στα σχολικά χρόνια. Παράλληλα έμφαση δίνεται στην ισορροπημένη ανάπτυξη των παιδιών, σε κάθε τομέα, νοητικό, συναισθηματικό, κινητικό.

Σημαντικό μας μέλημα επίσης αποτελεί η φροντίδα των μικρών παιδιών η οποία ξεκινάει από την ασφάλεια που παρέχουν οι εγκαταστάσεις μας. Επίσης το κτίριο του Παιδικού Σταθμού αποτελείται από αίθουσες και πολυχώρους ειδικά διαμορφωμένους για παιδιά, χώρους ανάπαυσης, εξωτερικούς και εσωτερικούς χώρους για παιχνίδι, γραφεία προσωπικού, αίθουσες συνεδριάσεων και εκδηλώσεων, ιατρείο (για παιδίατρο και παιδοψυχολόγο), ανεξάρτητο χώρο εστίασης, αποθήκες και εξωτερικούς χώρους διδασκαλίας.

Τελευταίο και πολύ βασικό κριτήριο επιλογής αποτελούν οι ειδικά εκπαιδευμένες παιδαγωγοί προσχολικής ηλικίας και  νηπιαγωγοί οι οποίοι πέρα από την άρτια εφαρμογή του παιδαγωγικού προγράμματος, φροντίζουν για την ασφάλεια των παιδιών, τη σωματική και ψυχική τους υγεία, την υγιεινή και σωστή διατροφή, τη συναισθηματική υποστήριξη κατά την περίοδο αποχωρισμού από το σπίτι και της προσαρμογής στο σχολείο καθώς και για την αντιμετώπιση κάθε θέματος στην αναπτυξιακή πορεία των παιδιών.

Ποια είναι η φιλοσοφία του σχολείου σας σε ό,τι αφορά την εκπαιδευτική του προσέγγιση και ποιος πιστεύετε ότι πρέπει να είναι ο ρόλος του γονιού στην εκπαιδευτική διαδικασία;

Ο Παιδικός Σταθμός της Αμερικανικής Σχολής από την πρώτη μέρα λειτουργίας του, Σεπτέμβριος 2011, αξιοποιώντας το περιβάλλον και τις υποδομές της Σχολής έχει δημιουργήσει και προσφέρει ένα διαρκώς εξελισσόμενο πρότυπο εκπαιδευτικό πρόγραμμα βασισμένο στη  βιωματική μάθηση και περιβαλλοντική αγωγή, σε παιδιά ηλικίας 2,5 ετών και άνω. Το εκπαιδευτικό μας πρόγραμμα δίνει ιδιαίτερη έμφαση στην ισορροπημένη ανάπτυξη των παιδιών σε κάθε τομέα, νοητικό, κοινωνικό-συναισθηματικό και κινητικό. Παράλληλα  αξιοποιώντας το πεδίο της Σχολής και οργανώνοντας ειδικά σχεδιασμένες δράσεις στο λαχανόκηπο και στο θερμοκήπιο, τα παιδιά του Παιδικού Σταθμού εμπλέκονται σε εκπαιδευτικά προγράμματα όπου η προσέγγισή τους είναι διαθεματική αναπτύσσοντας έτσι ένα ενιαίο πρόγραμμα.

Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στη  διδασκαλία της αγγλικής γλώσσας η οποία εντάσσεται στο καθημερινό πρόγραμμα του Παιδικού Σταθμού με παιγνιώδη τρόπο. Πρωταρχικός μας στόχος είναι να καλλιεργήσουμε την επιθυμία των παϊδιών να επικοινωνήσουν στα αγγλικά. Οι native speakers δασκάλες δημιουργούν ένα περιβάλλον πλούσιο σε ερεθίσματα που υποστηρίζουν τον παραπάνω στόχο.

Τέλος σημαντικό μας μέλημα είναι η επαφή των παιδιών με την Τεχνολογία μέσα από την χρήση Ηλεκτρονικών Υπολογιστών, smart boards, iPad κα.

Σε όλη αυτή τη διαδικασία δεν θα μπορούσαμε να παραλείψουμε την συμμετοχή των γονέων στα προγράμματά μας. Επιθυμία μας είναι η ένταξή τους  στην ολόπλευρη εκπαίδευση των παιδιών . Για την επίτευξη αυτού του στόχου πραγματοποιούνται  βιωματικά εργαστήρια και σεμινάρια  γονέων – παιδιών καθώς και ενισχύεται η παρουσία τους στο χώρο της τάξης όποτε αυτό κρίνεται απαραίτητο για εκπαιδευτικούς λόγους.

Λίγα λόγια για την Βασιλικής Ντόκου

Η Βασιλική Ντόκου είναι απόφοιτος του ΤΕΙ Βρεφονηπιοκομίας Θεσσαλονίκης και από το 2013 εργάζεται στον Παιδικό σταθμό της Αμερικάνικης Γεωργικής Σχολής ως υπεύθυνη του τμήματος για παιδιά ηλικίας 3 ετών. Το χρονικό διάστημα 1999-2002 ήταν υπεύθυνη βρεφονηπιακού τμήματος στον Παιδικό σταθμό ZOOP, ενώ από το 2002 έως και το 2013 υπήρξε Προϊσταμένη Προσωπικού και Υπεύθυνη τμήματος παιδιών ηλικίας 3 ετών στον Παιδικό σταθμό “Παιδικόραμα”. Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών της συμμετέχει συστηματικά σε επιμορφώσεις που αφορούν το σχεδιασμό και την υλοποίηση ποικίλων εκπαιδευτικών προγραμμάτων σε παιδιά προσχολικής ηλικίας.

 

Ανατόλια College

anatolia kindergarten

Μελίνα Παπαδημητρίου, Διευθύντρια Δημοτικού Σχολείου του Κολλεγίου Ανατόλια

Ποια είναι κατά τη γνώμη σας τα σημαντικότερα χαρακτηριστικά που πρέπει να διαθέτει τόσο το έμψυχο όσο και το άψυχο δυναμικό ενός σχολείου και στα οποία θα πρέπει να δώσουν βαρύτητα οι γονείς, κατά την επιλογή της νέας σχολικής φωλιάς για τα παιδιά τους;

Οι γονείς θα πρέπει να δώσουν βαρύτητα στο γενικό κλίμα του σχολείου. Ποιές είναι οι πρώτες εντυπώσεις; Τα παιδιά και το προσωπικό αναδίδουν ζωντάνια και χαρά; Οι μαθητές καλλιεργούν την κριτική και τη δημιουργική σκέψη, ή κινούνται σαν στρατιωτάκια και απλά αναπαραγάγουν πληροφορίες χωρίς επεξεργασία; Ποιο είναι το επίπεδο μόρφωσης των  εκπαιδευτικών; Εμπνέουν ασφάλεια, εμπιστοσύνη και αποδοχή; Σέβονται τη μοναδικότητα του κάθε παιδιού; Πόσο συχνά εμπλέκονται στην παρακολούθηση σεμιναρίων και άλλων επιμορφώσεων; Ποια σχετική πολιτική ακολουθεί το σχολείο;

Το σχολείο πρέπει να έχει οργανωμένο σύστημα λειτουργίας και να υπάρχει στρατηγικός σχεδιασμός με συγκεκριμένους στόχους και δράσεις. Με βάση τα παραπάνω, οι γονείς θα αποφασίσουν αν το σχολείο ταιριάζει στα πιστεύω της οικογένειάς τους.

Έχει, επίσης, σημασία να πληροφορηθεί ο γονέας ή ο κηδεμόνας πώς αντιμετωπίζεται η συμπεριφορά των μαθητών, αν διαχωρίζεται το παιδί από τις πράξεις του, αν αντιμετωπίζονται τα «λάθη» ως ευκαιρίες μάθησης και ανάπτυξης και αν διαφοροποιείται η αντιμετώπιση και η εκπαίδευση των μαθητών ανάλογα με τις ανάγκες και τα ενδιαφέροντά τους.

Πρέπει να δοθεί προσοχή στο φυσικό περιβάλλον της τάξης και του περιβάλλοντα χώρου.

Μην παρασύρεστε από εντυπωσιακές παιδικές χαρές και έντονα χρώματα.  Είναι τα αντικείμενα των δραστηριοτήτων στον αύλιο χώρο ασφαλή και φιλικά προς τη φύση και το παιδί; Ο εσωτερικός περιβάλλων χώρος πρέπει να αποπνέει εκλεπτυσμένο γούστο και ποιότητα.

Είναι τα αντικείμενα σε επίπεδα που μπορούν να τα φτάσουν οι μαθητές; Υπάρχουν εκθέματα τέχνης στο ύψος των μαθητών;

Είναι οι δραστηριότητες πλούσιες σε ερεθίσματα και καλλιεργούν όλες τις αισθήσεις;

Ποια είναι η φιλοσοφία του σχολείου σας σε ότι αφορά την εκπαιδευτική του προσέγγιση και ποιος πιστεύετε ότι πρέπει να είναι ο ρόλος του γονιού στην εκπαιδευτική διαδικασία;

Στο Νηπιαγωγείο του Κολλεγίου Ανατόλια θέτουμε τις βάσεις για την ολόπλευρη ανάπτυξη των παιδιών και τη μετέπειτα στάση τους προς τη μάθηση, σεβόμενοι τη μοναδικότητα του κάθε παιδιού. Στον εκπαιδευτικό μας οργανισμό πιστεύουμε ότι το κάθε παιδί έχει το δικό του δυναμικό, τα ξεχωριστά του ταλέντα και ανάγκες. Συνεργαζόμαστε στενά με το παιδί και την οικογένειά του για να το γνωρίσουμε σε βάθος και να το εκπαιδεύσουμε ως ολότητα. Στηρίζουμε την ψυχική, συναισθηματική και ακαδημαϊκή ανάπτυξη των μαθητών μας για να μπορέσουν να φτάσουν στο μέγιστο των δυνατοτήτων τους. Το μαθησιακό επίπεδο του κάθε παιδιού συγκρίνεται με βάση τον εαυτό του και όχι σε σχέση με τους συμμαθητές του. Μέσα σε ένα συναισθηματικά ασφαλές περιβάλλον, που ανταποκρίνεται στην ανάγκη των παιδιών για σεβασμό, εμπιστοσύνη, εξερεύνηση, διάλογο και παιχνίδι προάγουμε την αγάπη για μάθηση, την αποδοχή της διαφορετικότητας, την αξία της προσφοράς.

Το σχολείο μας προετοιμάζει το παιδί ψυχολογικά και το βοηθάει να ωριμάσει και να ενταχθεί κοινωνικά, έτσι ώστε να έχει την αίσθηση του ανήκειν, και να αποζητά τη γνώση και τη συνεργασία με τους συμμαθητές του. Ακολουθώντας την εκπαιδευτική μας πολιτική, σχεδιάζουμε ένα περιβάλλον μάθησης το οποίο ενδυναμώνει την αλληλεπίδραση των μαθητών του Νηπιαγωγείου μας με τους μαθητές των άλλων βαθμίδων. Πιστεύουμε στην καλλιέργεια εσωτερικών κινήτρων, συλλογικού πνεύματος, και κριτικής σκέψης.  Ενθαρρύνουμε και υποστηρίζουμε τη συνεργασία σχολείου-οικογένειας, η οποία βασίζεται στο σεβασμό, την εμπιστοσύνη, και τον ανοιχτό διάλογο.

Το σχολείο και οι γονείς οφείλουν να διευρύνουν τους ορίζοντες των μαθητών και να τους προσφέρουν ευκαιρίες για πνευματική καλλιέργεια. Οι γονείς μπορούν να ενισχύσουν τις γνώσεις που μεταφέρει το παιδί από το σχολείο με επιπλέον δραστηριότητες στις οποίες μπορεί να συμμετέχει όλη η οικογένεια. Το καθημερινό διάβασμα βιβλίων στα παιδιά τους και οι επισκέψεις σε χώρους τέχνης και γραμμάτων συμβάλλουν στην πνευματική τους καλλιέργεια.

0ι γονείς μπορούν να αποτελέσουν  πρότυπο  στα παιδιά τους με την υπευθυνότητα με την οποία αντιμετωπίζουν την εργασία τους και τους συνανθρώπους τους καθώς και με το αίσθημα κοινωνικής ευθύνης και ενσυναίσθησης που δείχνουν με τα έργα τους. Οι γονείς θα πρέπει να δείχνουν ενδιαφέρον για ό,τι φέρνει μαζί του το παιδί από το σχολείο. Να το ενθαρρύνουν αναγνωρίζοντας την προσπάθεια και τη βελτίωση που καταβάλλει κάθε φορά. Να μη στοχεύουν στην τελειότητα στο τελικό επίτευγμα. Υπερβολικά υψηλές απαιτήσεις εκ μέρους των γονέων καλλιεργούν την αποτυχία και την αποθάρρυνση. Θα πρέπει οι απαιτήσεις να συμβαδίζουν με την ηλικία και τις δυνατότητες των παιδιών τους. Οι γονείς θα πρέπει να ενθαρρύνουν το παιδί στις προσπάθειές του, και να του στέλνουν το μήνυμα ότι η προσπάθεια, ακόμα κι αν δεν πετύχει, μας φέρνει πιο κοντά στην επιτυχία.

Λίγα λόγια για την Μελίνα Παπαδημητρίου

Η Μελίνα Παπαδημητρίου ανέλαβε τη διεύθυνση του Δημοτικού Σχολείου του Κολλεγίου Ανατόλια τον Σεπτέμβριο του 2014 ύστερα από μία αξιοσημείωτη επαγγελματική διαδρομή 28 ετών στις ΗΠΑ, και σημαντική εμπειρία στη διδασκαλία, την εισαγωγή καινοτόμων εκπαιδευτικών προσεγγίσεων και τη διεύθυνση πρότυπων σχολείων. Η νέα Διευθύντρια του Δημοτικού Σχολείου του Κολλεγίου Ανατόλια κατείχε πρότινος τη θέση του Λέκτορα στο Παιδαγωγικό Τμήμα του Πανεπιστημίου του Wisconsin διδάσκοντας σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο, ενώ επί 13 χρόνια διετέλεσε διευθύντρια  σχολείων στις ΗΠΑ. Η Μελίνα Παπαδημητρίου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Είναι πτυχιούχος της Σχολής Νηπιαγωγών του ΑΠΘ, του Παιδαγωγικού Τμήματος του Lakeland College στο Wisconsin και κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου από το St Catherine University της Minnesota. Κατέχει επίσης πτυχία διδασκαλίας Μοντεσσοριανής εκπαίδευσης και έχει κάνει μεταπτυχιακές σπουδές στη διοίκηση σχολικών μονάδων στο Viterbo University του Wisconsin.

 

Ευρωπαϊκό Κολλέγιο | Παιδικός Σταθμός Νηπιαγωγείο

eyropaiko kollegio

Δρ. Τριανταφυλλιά Παπαζιώγα, Διευθύντρια και ιδρύτρια της Ευρωπαϊκής Προσχολικής Παιδείας

Ποια είναι κατά τη γνώμη σας τα σημαντικότερα χαρακτηριστικά που πρέπει να διαθέτει τόσο το έμψυχο όσο και το άψυχο δυναμικό ενός σχολείου και στα οποία θα πρέπει να δώσουν βαρύτητα οι γονείς, κατά την επιλογή της νέας σχολικής φωλιάς για τα παιδιά τους;

Σε τρεις ισοδύναμους τομείς εστιάζονται τα κύρια χαρακτηριστικά, που θα πρέπει να δώσουν βαρύτητα οι γονείς κατά την επιλογή της νέας σχολικής φωλιάς για τα παιδιά τους. Αφορούν προϋποθέσεις για τη σωστή και υγιεινή σωματική, κοινωνική, συναισθηματική και νοητική τους ανάπτυξη.

  1. Η ύπαρξη ενός ασφαλούς και με υψηλές προδιαγραφές υγιεινής σχολικού χώρου. Στο εσωτερικό καλό είναι να υπάρχει ευρυχωρία, εργονομικό και εκπαιδευτικό design, με μεγάλα παράθυρα για σωστό αερισμό και φωτισμό.  Ο εξωτερικός χώρος πρασίνου επίσης να είναι όμορφα διαμορφωμένος για ελεύθερο παιχνίδι.
  2. Η ύπαρξη παιδαγωγών, που λειτουργούν με απόλυτο κίνητρο την έκφραση αγάπης προς τα παιδιά. Οι παιδαγωγοί πρέπει να διαθέτουν και να εκπέμπουν αφοσίωση, υπομονή και τρυφερότητα απέναντι στα παιδιά. Το σύνολο των παιδαγωγών, θα πρέπει επίσης να κατέχει κοινές αρχές και μεθοδολογία για την προσέγγιση των παιδιών, ώστε να εγγυώνται την ασφαλή κοινωνικά και συναισθηματικά ανάπτυξη του παιδιού τους.  Αυτό κατά τη γνώμη μας το επιτυγχάνουμε, με την ενεργή παρουσία παιδοψυχολόγου στο σχολείο, ο οποίος και είναι ο πλέον ειδικός επιστήμονας να δώσει κατευθυντήριες γραμμές στις παιδαγωγούς, για θέματα, που αφορούν στον ιδιαίτερο ψυχισμό του κάθε παιδιού. Είναι τόσο σημαντικό, την ώρα που πλάθεται η βάση του χαρακτήρα τους, να λάβουν τα σωστά μηνύματα αναφορικά με τις σχέσεις τους με τους συνομηλίκους τους αλλά και τους μεγαλύτερους, που οποιαδήποτε μη σωστή αντιμετώπιση μπορεί να αποβεί μοιραία. Η δυνατότητα της ελεύθερης έκφρασης των παιδιών σε συνδυασμό με την συνειδητοποίηση και εμπέδωση των ορίων, θα τα γεμίσει αυτοπεποίθηση, ηρεμία και θα τα αποτρέψει από μελλοντικές ατυχείς συμπεριφορικές αντιδράσεις, όπως το bullying για παράδειγμα. Άρα, οι παιδαγωγοί της προσχολικής ηλικίας, πρέπει να επιμορφώνονται με τις κατάλληλες κοινωνικοσυναισθηματικές μεθόδους, όπως είναι π.χ η ενσυναίσθηση, ώστε σε συνδυασμό με την πείρα τους να πετυχαίνουν πάντοτε το καλύτερο αποτέλεσμα για τα παιδιά.
  3. Η ύπαρξη ενός στέρεου, υπεύθυνου και δημιουργικού παιδαγωγικού προγράμματος του παιδικού σταθμού-νηπιαγωγείου. Αποτέλεσμα αυτού θα είναι η ενδυνάμωση της νοητικής ανάπτυξης των παιδιών, κατά την κρίσιμη προσχολική ηλικία.

Γνωρίζοντας λοιπόν εκ των προτέρων οι γονείς σε ποιούς τομείς θα πρέπει να  εστιάσουν το ενδιαφέρον τους κατά την επιλογή του ιδανικού παιδικού σταθμού για το παιδί τους, θα μπορέσουν να λάβουν και την καλύτερη απόφαση. Πολύ περισσότερο επίσης θα μπορέσουν να νιώσουν οι ίδιοι σίγουροι για την επιλογή τους, γεγονός, που θα προσδώσει και στο παιδί τους ασφάλεια και ηρεμία για την  καλύτερη προσαρμογή του στον παιδικό σταθμό.

Το σημαντικότερο όλων ωστόσο, είναι η υλοποίηση στην πράξη αυτής της θεωρητικής  διαδικασίας. Η επίσκεψη στο χώρο, έχοντας άνεση χρόνου και η συνομιλία με τους υπευθύνους κρίνεται ως θεμελιακή. Από κει και πέρα, εναπόκειται στους υπευθύνους του παιδικού σταθμού, όχι μόνο να ενημερώσουν λεπτομερώς τους γονείς, αλλά και να τους ανοίξουν την δυνατότητα, να αντιληφθούν τη φιλοσοφία αποκτώντας την εμπειρία του συγκεκριμένου παιδικού σταθμού και επομένως να τον εμπιστευτούν. Ίσως αυτό το άνοιγμα προς τους γονείς να είναι και το καθοριστικό κριτήριο αλλά και χαρακτηριστικό, που θα πρέπει να διέπει έναν άρτια οργανωμένο στις σωστές κατευθύνσεις παιδικό σταθμό. 

Ποια είναι η φιλοσοφία του σχολείου σας σε ότι αφορά την εκπαιδευτική του προσέγγιση και ποιος πιστεύετε ότι πρέπει να είναι ο ρόλος του γονιού στην εκπαιδευτική διαδικασία;

Ο παιδικός σταθμός-νηπιαγωγείο  Ευρωπαϊκή Προσχολική Παιδεία, αποτελεί φορέα καινοτομίας  στο χώρο της προσχολικής εκπαίδευσης στην Ελλάδα από το 2008. Εφαρμόζοντας το μοναδικό παιδαγωγικό σύστημα LEADS (Language Enhancement and Cognitive Development System), εστιάζει τη φιλοσοφία του στην ολιστική ενεργητική μάθηση.

  • Η ολιστική θεώρηση στην εκπαίδευση σημαίνει, ότι ενδιαφερόμαστε να αναπτύξουν τα παιδιά την προσωπικότητά τους στο σύνολό της. Δομείται από διαφορετικά επίπεδα, τη σωματική, συναισθηματική, ψυχική και πνευματική διάσταση του παιδιού. Στηρίζεται στην ιδέα, ότι ο άνθρωπος είναι πολυδιάστατος και αποτελεί σύνολο σώματος και νου. Ο νους δεν αφορά μόνο τη διάνοια ,αλλά και το συναίσθημα, το ένστικτο, τη διαίσθηση.  Επομένως είναι χαρακτηριστικό του ανθρώπινου είδους, ότι διαθέτει όλα τα είδη νοημοσύνης ( θεωρία πολλαπλής νοημοσύνης του Howard Gardner), λεκτική/γλωσσική, μουσική/ρυθμική, οπτική/χωρική, σωματική/κιναισθητική, διαπροσωπική, ενδοπροσωπική, νατουραλιστική. Αυτά τα είδη νοημοσύνης δεν παραμένουν στατικά αλλά λειτουργούν και εξελίσσονται  με συνεχή αλληλεπίδραση μεταξύ τους.  Η ολιστική μάθηση επομένως, εφόσον αποδέχεται την πολλαπλή νοημοσύνη, αποτελεί μια πολυδιάστατη εκπαιδευτική διαδικασία, η οποία στοχεύει με την παροχή ερεθισμάτων στην ενεργοποίηση κάθε μίας ξεχωριστά νοημοσύνης αλλά και όλων μαζί σε ένα δημουργικό σύνολο. Η απόκτηση της γνώσης σε ένα τέτοιο μαθησιακό πλαίσιο, κατάλληλο για τις προσληπτικές και νοητικές δυνατότητες του κάθε παιδιού, αναπτύσσει την αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθησή του. Η κατάκτηση των δύο αυτών ικανοτήτων, ανοίγουν τον δρόμο για την πιο επιτυχή πορεία του παιδιού, όχι μόνο στο επίπεδο της σχολικής εκπαίδευσης αλλά και σε όλο το φάσμα της ζωής του.
  • Το σύστημα LEADS, όπως διαμορφώθηκε από τη διευθύντρια της Ευρωπαϊκής Προσχολικής Παιδείας, Δρ. Παπαζιώγα, διαπνεόμενο από την αναφερθείσα ολιστική θεώρηση στο εκπαιδευτικό του πρόγραμμα, στοχεύει στην ανάπτυξη της πολλαπλής παιδικής ευφυϊας. Μέσω της παράλληλης εκμάθησης με τη μητρική, δύο βασικών ευρωπαϊκών γλωσσών (Αγγλικά-Γερμανικά, Αγγλικά-Γαλλικά) και αξιοποιώντας διεθνώς αναγνωρισμένες παιδαγωγικές προσεγγίσεις Reggio Emilia, Montessori, Waldorf, Piaget, αλλά ενσωματώνοντας και σύγχρονες παιδαγωγικές προσεγγίσεις (π.χ. τη ρομποτική) , το σύστημα LEADS, αποτελεί τη σύγχρονη εκείνη εκπαιδευτική πρόταση , που με προτεραιότητα στον εσωτερικό κόσμο του παιδιού, στοχεύει και πετυχαίνει την ανάπτυξη του ιδιαίτερού του προφίλ. Η ανάδειξη της συναισθηματικής, κοινωνικής και δημιουργικής διάστασης της νοημοσύνης του, μπορεί να απογειώσει τα έμφυτα ταλέντα του. Αρχή του συστήματος LEADS αποτελεί η κινητοποίηση της ελεύθερης έκφρασης του παιδιού, σμιλευμένη με τα «εργαλεία» της τέχνης και του παιχνιδιού. Η εξοικείωση με πολιτιστικά έθιμα άλλων εθνοτήτων καθώς και η παρατήρηση της φύσης και των φαινομένων της, με κατεύθυνση την οικολογική συνείδηση αποτελούν βασικά και κυλιόμενα σε όλη τη χρονιά δρώμενα, για τη δημιουργία ενός υπεύθυνου με σεβασμό στη διαφορετικότητα πολίτη του κόσμου.
    Η ανάπτυξη της επιστημονικής σκέψης  αποτελεί σημαντικό στόχο του συστήματος LEADS. Αυτό επιτυγχάνεται με δύο άξονες:
    α) Την πραγματοποίηση ιδιαίτερων επιστημονικών STEM (Science, Technology, Engineering,Mathsprojects
    β) την εισαγωγή της Ρομποτικής (δημιουργία και προγραμματισμός σε υπολογιστή lego ρομπότ) σε ωριαία βάση στο εβδομαδιαίο πρόγραμμα.
  • Ο γονέας είναι συνεργός σε αυτή την εκπαιδευτική διαδικασία. Προσαρμόζεται, εκπαιδεύεται, χαίρεται, αισθάνεται, δημιουργεί, διαμορφώνει. Όλα αυτά μαζί με και για το παιδί του. Το σχολείο αποτελεί τον ενδιάμεσο φορέα, χτίζοντας ακριβώς τη φωλιά, όπου η αγάπη, η γνώση και η κοινή προσπάθεια θα γίνουν ένα προς όφελος των παιδιών και των οικογενειών τους. Η συμμετοχή τους στην Ανοιχτή Εβδομάδα Προσαρμογής, σε βιωματικά εργαστήρια για γονείς- positive parenting workshops, σε γιορτές και εκθέσεις με την πραγματοποίηση κοινών χειροτεχνιών και δράσεων στο σχολείο ή στην εξοχή με τα παιδιά τους, αλλά και κυρίως η συνεχής επαφή και αλληλοτροφοδότηση στοιχείων για τον χαρακτήρα τους με τις παιδαγωγούς και την παιδοψυχολόγο, είναι κάποιοι τρόποι «συνέργειας» των γονέων.

  • KIDS READY TO LEAD είναι το όραμά μας. Παιδιά, που μέσα από την ενσυναίσθηση της πολυδιάστατης προσωπικότητάς τους, θα μπορούν να αναγνωρίσουν  τη δύναμη της συν-δημιουργίας στον κόσμο μας, αναλαμβάνοντας τον δικό τους ιδιαίτερο ρόλο και ευθύνη.

Λίγα λόγια για την Δρ. Τριανταφυλλιά Παπαζιώγα

Διευθύντρια και ιδρύτρια της Ευρωπαϊκής Προσχολικής Παιδείας, καθώς και έχουσα τα πνευματικά δικαιώματα του συστήματος LEADS είναι η Δρ. Τριανταφυλλιά Παπαζιώγα, Γλωσσολόγος ερευνήτρια, εξειδικευμένη στην διεθνή εκπαιδευτική, γλωσσική και ερευνητική πολιτική. Γεννήθηκε και ανατρέφει τα τρία παιδιά της στη Θεσσαλονίκη. Πέρα από το ερευνητικό της έργο και ανακοινώσεις σε συνέδρια στο εξωτερικό, αποτελεί από το 2012 επιλεγμένο από την Ευρωπαϊκή Κομισιόν μέλος της πανευρωπαϊκής ομάδας ερευνητών «Voice of the Researchers”: http://voice.euraxess.org/, για την προώθηση της ερευνητικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

 

Ο Μικρόκοσμος | Βρεφονηπιακός σταθμός – Νηπιαγωγείο – ΚΔΑΠ

omikrokosmos

Κυμπάρη Ειρήνη –Μυρτώ, Διευθύντρια και Υπεύθυνη Εκπαιδευτικού Προγράμματος του Μικρόκοσμου

Ποια είναι κατά τη γνώμη σας τα σημαντικότερα χαρακτηριστικά που πρέπει να διαθέτει τόσο το έμψυχο όσο και το άψυχο δυναμικό ενός σχολείου και στα οποία θα πρέπει να δώσουν βαρύτητα οι γονείς, κατά την επιλογή της νέας σχολικής φωλιάς για τα παιδιά τους;

Προσπαθώντας να επιλέξουν οι γονείς ένα χώρο για πρώτο σχολείο του παιδιού τους, έρχονται μπροστά σε μια ποικιλία χώρων, με τελείως διαφορετικά μεταξύ τους χαρακτηριστικά.  Μεγάλα σχολεία με πληθώρα αιθουσών και χώρων για ιδιαίτερες δραστηριότητες, μικρές ζεστές φωλιές που συχνά δείχνουν πιο ικανές να προσφέρουν μια ζεστή πρώτη σχολική εμπειρία και όλες οι διακυμάνσεις ανάμεσα τους, αποτελούν όλες πολύ συνήθεις εμπειρίες.  Παρόλα αυτά κάποια στοιχεία είναι πολύ σημαντικό να ελεγχθούν και ακόμα και να διευκρινιστούν ίσως μέσα από διερευνητικές ερωτήσεις από τους γονείς.  Αδιαπραγμάτευτη φυσικά πρέπει να είναι η ασφάλεια του χώρου, όπως και η καταλληλότητά του για τις ηλικίες στις οποίες απευθύνεται, ενώ ένα περιβάλλον ευάερο και ευήλιο μπορεί σίγουρα να κάνει τη διαμονή του παιδιού εκεί πιο ευχάριστη και υγιεινή.  Σημαντικό επίσης είναι η διαμόρφωση του χώρου να μπορεί να διασφαλίσει την αυτονομία του παιδιού και τη δυνατότητα επιλογής ανάμεσα σε διαφορετικές δραστηριότητες.  Παράλληλα, ένα σχολείο με πλούσιο και ποικίλο παιδαγωγικό υλικό μπορεί να ενισχύσει την πολύπλευρη προσέγγιση της γνώσης και να εμπλουτίσει τις εμπειρίες του παιδιού.

Οι άνθρωποι οι οποίοι πρόκειται να συνοδεύσουν το παιδί στην πρώτη του αυτή σχολική εξερεύνηση είναι σημαντικό να είναι κατάλληλα ακαδημαϊκά καταρτισμένοι, ενώ ένα σχολείο όπου η προσέγγιση της προσχολικής αγωγής γίνεται από διαφορετικές οπτικές, με παιδαγωγούς διαφόρων ειδικοτήτων μπορεί να συντελέσει στη δημιουργία (και την αναγνώριση του ως τέτοιου) ενός πολύχρωμου μωσαϊκού βιωμάτων.  Παρόλα αυτά, το πλέον απαραίτητο στοιχείο που χρειάζεται να διέπει τους ανθρώπους που στελεχώνουν ένα σχολείο είναι η αγάπη και η πίστη στην αξία του έργου τους, ο ανθρωπισμός και το πνεύμα συνεργασίας με τους μικρούς και τους μεγάλους ανθρώπους γύρω τους.

Ποια είναι η φιλοσοφία του σχολείου σας σε ότι αφορά την εκπαιδευτική του προσέγγιση και ποιος πιστεύετε ότι πρέπει να είναι ο ρόλος του γονιού στην εκπαιδευτική διαδικασία;

Καθώς ο παιδικός σταθμός και το νηπιαγωγείο αποτελούν μια πρώτη εκπαιδευτική εμπειρία, χρειαζόμαστε ένα ευχάριστο περιβάλλον για την ομαλή μετάβαση του παιδιού από το σπίτι στο σχολείο.  Στόχος η κοινωνικοποίηση, η ολοκληρωμένη ανάπτυξη της προσωπικότητας του κάθε παιδιού, η καλλιέργεια της αυτονομίας του, η συνεργασία των παιδιών μεταξύ τους, η δημιουργία μιας σχέσης εμπιστοσύνης με τις/ους παιδαγωγούς που θα επιτρέψει στο παιδί να αισθάνεται ασφάλεια κατά τη διάρκεια της παραμονής του στο σχολείο.  Ο Μικρόκοσμος είναι έντονα επηρεασμένος από τις αρχές της προσωποκεντρικής φιλοσοφίας (C. Rogers).  Αυτό στην πράξη σημαίνει  πως αντιμετωπίζουμε το κάθε παιδί ως πρόσωπο, με τις δικές του ιδιαίτερες ανάγκες αλλά και ταλέντα.  Φροντίζουμε να διασφαλίσουμε ένα κλίμα αποδοχής και ενσυναίσθησης, που με σεβασμό αναγνωρίζει και επιτρέπει στις διαφορετικές εμπειρίες να υπάρχουν και να βρίσκουν φωνή.  Καθοριστικό ρόλο σε αυτή μας τη στάση παίζει η αντικατάσταση  της/ου παιδαγωγού –αυθεντία  με  την/ον παιδαγωγό που στέκεται με αυθεντικότητα  απέναντι στα παιδιά, επιδιώκοντας να τα ακούσει και μέσα από την αλληλεπίδραση μαζί τους να διδάξει αλλά και να μάθει από αυτά.

Αρωγοί στην προσπάθειά μας αυτή είναι  οι γονείς των παιδιών με τους οποίους διατηρούμε καθημερινή επικοινωνία και συναντάμε στις τακτικές εκδηλώσεις και ομάδες γονέων του Μικρόκοσμου. Ένας  χώρος που είναι αφιερωμένος στη φροντίδα των παιδιών, απευθύνεται φυσικά και στους γονείς τους.

Η σχέση μας με τους γονείς, επιθυμούμε να είναι μία σχέση ζωντανή και αμφίδρομη που βάζει σε πρώτο πλάνο την επικοινωνία γύρω από το παιδί.  Ταυτόχρονα ενθαρρύνουμε την ενεργή συμμετοχή των γονέων στις κοινωνικές δράσεις που αναλαμβάνει ο Μικρόκοσμος, στις ενημερώσεις γύρω από θέματα επιστημονικού και πολιτιστικού ενδιαφέροντος,  καθώς και στις ψυχαγωγικές μας εκδηλώσεις.

Στον Μικρόκοσμο, οι γονείς μπορούν να επωφεληθούν από ένα σύνολο υπηρεσιών και επιμορφωτικών δράσεων, με στόχο την υποστήριξη και την ενδυνάμωσή τους ώστε να μπορούν να ανταποκριθούν με επιτυχία στο σύνθετο και δύσκολο ρόλο τους.

Λίγα Λόγια για την Κυμπάρη Ειρήνη –Μυρτώ

Η Κυμπάρη Ειρήνη –Μυρτώ, διευθύντρια και υπεύθυνη εκπαιδευτικού προγράμματος του τμήματος προσχολικής αγωγής του Μικρόκοσμου, έχει ολοκληρώσει σπουδές ψυχολογίας με ειδίκευση στην αναπτυξιακή ψυχολογία (MSc Developmental Psychology), ενώ παράλληλα έχει εκπαιδευτεί και ως σύμβουλος ψυχικής υγείας στην προσωποκεντρική κατεύθυνση.  Από το 1996 εργάζεται στην προσχολική αγωγή, ενώ διευθύνει το Μικρόκοσμο από το 2000. Συντονίζει τις σχολές και τις ομάδες γονέων, παρέχει ατομική συμβουλευτική σε γονείς, ενώ μαζί με τον υπεύθυνο του ΚΔΑΠ οργανώνει τις εκδηλώσεις και τις γιορτές του Μικρόκοσμου. Παράλληλα με την ενασχόληση της με τα παιδιά τυπικής ανάπτυξης, έχει αποκτήσει εκπαίδευση και εμπειρία στην ειδική αγωγή και έχει εργαστεί ως ψυχοπαιδαγωγός με παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες και στο φάσμα του αυτισμού.  Θεωρεί την προσχολική εκπαίδευση μια συναρπαστική συνάντηση στο ξεκίνημα της πορείας της δημιουργικότητας, έκφρασης και διαμόρφωσης του ανθρώπου, και γι αυτόν το λόγο τόσο σημαντική.

 

ΧΑΝΘ | Παιδικός Σταθμός – Νηπιαγωγείο

pareoyla Ymca

Παναγιώτα Σαρήογλου, Υπεύθυνη προγραμμάτων προσχολικής ηλικίας ΧΑΝΘ

Ποια είναι κατά τη γνώμη σας τα σημαντικότερα χαρακτηριστικά που πρέπει να διαθέτει τόσο το έμψυχο όσο και το άψυχο δυναμικό ενός σχολείου και στα οποία θα πρέπει να δώσουν βαρύτητα οι γονείς, κατά την επιλογή της νέας σχολικής φωλιάς για τα παιδιά τους;

Ο παιδικός σταθμός, για τα περισσότερα παιδιά, αποτελεί το πρώτο τους σχολείο, τον πρώτο χώρο όπου πέρα από το σπίτι τους αναπτύσσονται, κοινωνικοποιούνται και αυτονομούνται. Η δασκάλα, με τη σειρά της, είναι ο άνθρωπος που οι γονείς καλούνται να εμπιστευτούν την ανατροφή του παιδιού τους στην τρυφερή ηλικία των 2,5 έως 5,5 ετών. Τα παιδιά διαμορφώνουν τον χαρακτήρα τους από τα πρώτα χρόνια της ζωής τους και γι’ αυτό το λόγο είναι απαραίτητο να περιβάλλονται από τους κατάλληλους ανθρώπους. Οι εκπαιδευτικοί αποτελούν το σημαντικότερο, ίσως, χαρακτηριστικό  μίας σχολικής μονάδας. Οι άνθρωποι που εμπλέκονται στην εκπαιδευτική διαδικασία ενός παιδιού θα πρέπει να είναι καταρτισμένοι, με συνεχή διάθεση για μάθηση και καινοτόμες ιδέες. Εξίσου, όμως, σημαντικά χαρακτηριστικά είναι να αποπνέουν εμπιστοσύνη και σιγουριά, υπευθυνότητα και διάθεση συνεργασίας, να είναι ευχάριστοι και χαμογελαστοί.

Η αναζήτηση του κατάλληλου παιδικού σταθμού δεν περιορίζεται μόνο στο εκπαιδευτικό προσωπικό, αλλά ιδιαίτερη σημασία πρέπει να δοθεί και στην επιλογή του χώρου. Τα παιδιά περνούν αρκετό χρόνο καθημερινά στο σχολείο τους, γι΄ αυτό οι γονείς είναι καλό να εστιάσουν την προσοχή τους σε χώρους μεγάλους με πλούσιο εποπτικό υλικό και ποικίλα ερεθίσματα. Ακόμη πιο σημαντικό είναι τα παιδιά να έχουν την δυνατότητα εναλλαγής χώρων και πιο συγκεκριμένα να μπορούν πέρα από την αίθουσα της τάξης τους να απασχοληθούν σε αίθουσες πολλαπλών δραστηριοτήτων, σε γήπεδα (κλειστού και εξωτερικού χώρου) και στην παιδική χαρά. Βέβαια πάνω από όλα είναι η ασφάλεια και η καθαριότητα όλων αυτών των χώρων.

Ποια είναι η φιλοσοφία του σχολείου σας ότι αφορά την εκπαιδευτική του προσέγγιση και ποιος πιστεύετε ότι πρέπει να είναι ο ρόλος του γονιού στην εκπαιδευτική διαδικασία;

Ο Παιδικός Σταθμός και το Νηπιαγωγείο της Χ.Α.Ν.Θ. βρίσκεται στο κέντρο της πόλης σε ένα κτίριο που συνδυάζει χώρους κατάλληλα διαμορφωμένους και αθλητικές εγκαταστάσεις. Κύρια φιλοσοφία του σχολείου μας είναι η σύνδεση της εκπαιδευτικής διαδικασίας με τον αθλητισμό και τον πολιτισμό.   Tο εκπαιδευτικό πρόγραμμα επιδιώκει την κοινωνικοποίηση των παιδιών και την ομαλή ένταξή τους στο πρώτο κοινωνικό σύνολο της ζωής τους, το σχολείο, ενώ παράλληλα εμπλουτίζεται με μαθήματα από εξειδικευμένους δασκάλους σε γήπεδα και αίθουσες της Χ.Α.Ν.Θ., όπως το ανοιχτό γήπεδο μίνι ποδοσφαίρου, το κλειστό γήπεδο Μπάσκετ, την αίθουσα Μπαλέτου, αίθουσα Ηλεκτρονικών Υπολογιστών, ενώ επιπλέον τα παιδιά δέχονται τα πρώτα τους ερεθίσματα από την αγγλική γλώσσα και διδάσκονται μουσική προπαιδεία. Στόχος του σχολείου μας είναι να εφαρμόζει τις νέες εκπαιδευτικές μεθόδους, τα παιδιά να μαθαίνουν μέσα από βιωματικό τρόπο και να αναπτύσσεται η συνεργασία τόσο των παιδιών με τους εκπαιδευτικούς όσο και μεταξύ των ίδιων των μαθητών.

Οι γονείς έχουν καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη και τη διαμόρφωση του χαρακτήρα του παιδιού τους και μπορούν να συνεισφέρουν αποτελεσματικά στην εκπαιδευτική διαδικασία δείχνοντας αρχικά εμπιστοσύνη στο σχολικό πλαίσιο που έχουν επιλέξει. Οι εκπαιδευτικοί της Χ.Α.Ν.Θ. επιδιώκουν οι γονείς να είναι συνεργάτες και σύμμαχοι τους στην εκπαιδευτική διαδικασία και αναπτύσσουν στρατηγικές συμμετοχής των γονέων είτε με τη φυσική παρουσία του γονιού στο σχολείο και την εμπλοκή του σε σχολικές δραστηριότητες είτε σε σχολικές εκδηλώσεις ή σε ενημέρωση τους σχετικά με την πρόοδο των παιδιών τους.

Λίγα λόγια για την Παναγιώτα Σαρήογλου

Είναι πτυχιούχος Νηπιαγωγός του Τμήματος Επιστημών της Εκπαίδευσης στην Προσχολική Ηλικία του Δημοκρίτειου Πανεπιστήμιου Θράκης. Επίσης είναι απόφοιτος του  Διατμηματικού Μεταπτυχιακού «Ένα σχολείο για όλους: Ψυχοπαιδαγωγική της ένταξης» στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.  Στη ΧΑΝΘ είναι Υπεύθυνη προγραμμάτων προσχολικής ηλικίας, που περιλαμβάνουν τον Παιδικό Σταθμό και το Νηπιαγωγείο καθώς και όλα τα προγράμματα δημιουργικής απασχόλησης παιδιών προσχολικής ηλικίας.

Τα λουλούδια σε γνωστά έργα τέχνης και… στα δικά μας

vangogh

Γράφει η Στεφανία Βελδεμίρη | stheta.com

Τα λουλούδια αδιαφορούν για το τι συμβαίνει στον κόσμο των ανθρώπων. Χαρίζουν την αστείρευτη, την απέραντη ομορφιά τους, σε καιρούς ειρήνης ή σε καιρούς πολέμου, σε εύκολους ή δύσκολους καιρούς. Χαρίζουν δύναμη μέσω της ομορφιά τους, σε ανθρώπους που τα περνούν δύσκολα, ακόμη και μέσα σε εύκολους καιρούς.

Τα λουλούδια, τα αγαπούν οι ζωγράφοι και τα παιδιά, πολύ και πιο πολύ περισσότερο από το κάθε πολύ, τα ψάχνουν με ανυπομονησία στα μέρη όπου ανθίζουν για να τα κοιτάξουν, να τα μυρίσουν, να τα ζωγραφίσουν και να τα χαρίσουν σε αυτούς που αγαπούν. Τα ζωγραφιστά λουλούδια, συμβαίνει καμιά φορά, να μας μαγεύουν και να μας ομορφαίνουν τη μέρα, το ίδιο ή και περισσότερο από τα αληθινά. Να γιατί οι ζωγραφιές είναι καμιά φορά τόσο πολύτιμες και αναγκαίες.

Μια ιδέα για  παιχνίδι και μάθηση είναι να κοιτάξετε μαζί με τα παιδιά σας, πίνακες ζωγραφιστούς που έκαναν σπουδαίοι ζωγράφοι, να ψάξετε μαζί και να διαβάσετε πως έζησαν αυτοί οι ζωγράφοι και γιατί ζωγράφιζαν και να κουβεντιάσετε αυτά τα όμορφα ζητήματα. Βρείτε σε ποιο κίνημα άνηκαν οι ζωγράφοι και ψάξτε να βρείτε πότε και γιατί δημιουργήθηκε. Αναζητήστε ζωγράφους του κινήματος που ήταν φίλοι μεταξύ τους ή … άσπονδοι εχθροί. Κοιτάξτε πόσο μοιάζουν ή διαφέρουν οι ζωγραφιές τους. Το παιχνίδι δεν τελειώνει ποτέ!

Ο Βικέντιος Βαν Γκονγκ είναι ο αγαπημένος μου ιμπρεσιονιστής ζωγράφος (από αγόρια), Λατρεύω τα χρώματά του, τις γρήγορες πινελιές του και μου αρέσει να παίζω «κυνήγι θησαυρού» ψάχνοντας μέσα στις ζωγραφιές του μερικές αργές, πολύ προσεχτικά μελετημένες πινελιές. Αυτές τις πινελιές τις έχουν για μονάκριβες οι ζωγράφοι και κάνουν τους πίνακές τους ζωντανούς. Μια μέρα κοιτούσαμε μαζί η Ελισάβετ που πάει στο νηπιαγωγείο αυτή τη ζωγραφιά

stefania louloudi

(ζωγραφιά 1 _βαν γκόνγκ )

και στα πρώτα 2 δευτερόλεπτα μου είπε: «αυτή τη ζωγραφιά θέλω να κάνω σήμερα» τόσο που ήθελε και τόσο που ήξερα πως θα την κάνει υπέροχα δική της, ξεκινήσαμε αμέσως.

Μιλήσαμε για τα ηλιοτρόπια, που αγαπούν πολύ και πιο πολύ από το κάθε πολύ τον ήλιο και τον κοιτάνε όλη μέρα στρίβοντας το ανθισμένο κεφάλι τους προς αυτόν. Μιλήσαμε για το σκυμμένο και λυγισμένο ανθισμένο κεφάλι τους όταν τον αποχωρίζονται το σούρουπο. Μιλήσαμε για τα τόσα πολλά κίτρινα που υπάρχουν στα ηλιοτρόπια  και κοροϊδέψαμε το κουτί με τους μαρκαδόρους που έχει μόνο ένα κίτρινο, γελώντας. Μιλήσαμε για την αγάπη του Βικέντιου για τα σιτοχώραφα, τα κατακίτρινα και τον φίλο του που τον έλεγαν Γκογκέν και ζωγράφιζαν μαζί καμιά φορά.  Μετά μιλήσαμε για τα σπόρια και το τσικ τσικ που ακούγεται όταν τα τρώμε και μέχρι να τα πούμε όλα αυτά, να την έτοιμη και η ζωγραφιά.

stefania louloudi2

(ζωγραφιά 2 _Ελισάβετ)

Αν κοιτάζεις συχνά υπέροχες ζωγραφιές, τόσο διαφορετικά υπέροχες μεταξύ τους, γρήγορα θα καταλάβεις πως οι δικές σου υπέροχα τόσο διαφορετικές από όλες αυτές ζωγραφιές είναι… υπέροχες.

 

Λίγα Λόγια για τη Στεφανία Βελδεμίρη

Η Στεφανία Βελδεμίρη είναι συντηρήτρια Αρχαιολογικών Ευρημάτων και Έργων Τέχνης, Λατρεύει να συντηρεί κομμάτια του παρελθόντος και να τα κάνει αναγνώσιμα στο κοινό. Τρέφει ιδιαίτερη αγάπη για την προϊστορία και τα μαγευτικά απομεινάρια της. Έτσι αποφάσισε, να διδάσκει στα παιδιά την Ιστορία της Τέχνης μέσα από διαδραστικές δραστηριότητες, παιχνίδι, βιωματικές ασκήσεις, οπτικοακουστικά ερεθίσματα και κυρίως χαμόγελο και χαρούμενο μα πειθαρχημένο κλίμα. Γράφει και ζωγραφίζει παραμύθια και μόλις διαβάσει βιβλίο ή ποίημα που της αρέσει, αμέσως το κάνει ζωγραφιά. Επίσης μερικοί τοίχοι την εμπνέουν για να τους γράψει ή να τους ζωγραφίσει. Άλλοι πάλι όχι… Μας μιλάει για τέχνες.

Θέλω κι από τούτο, θέλω κι από κείνο, θέλω κι από τ’ άλλο!

mikros filosofos

Γράφει η Αντιγόνη Χαρατσίδου 

Όποιος έχει μπει σε σούπερ μάρκετ με παιδί ξέρει τι θέλω να πω. Παντού πειρασμοί, στρατηγικά τοποθετημένοι. Μπαίνεις και πρώτα στη σειρά είναι οι σοκολάτες, μπισκότα και κρουασάν. Στη γωνία σε περιμένουν κάτι παιχνιδάκια στο  1,10 cm ακριβώς, όσο δηλαδή και  το πεντάχρονο που συνοδεύεις. Προχωράς και  πέφτεις στα «επιδόρπια γιαουρτιού», τα πολυδιαφημισμένα, εκείνα ντε με τα μπιλάκια. Μετά τα πατατογαριδάκια και τα αναψυκτικά, αφού στο μεταξύ έχεις γεμίσει το καλάθι με τα απαραίτητα, πέφτεις στην παγίδα του ταμείου. H12-321 Τσίχλες και καραμέλες σου κλείνουν το μάτι. Κι εκεί αγαπητέ γονιέ, κι ενώ έχει μαλλιάσει η γλώσσα σου στη διαπραγμάτευση (όχι σήμερα δεν έχω λεφτά για αυτό, όχι δεν μπορούμε να πάρουμε πάλι σοκολάτες), εκεί ακριβώς αγαπητέ γονιέ, υποκύπτεις. Γιατί τι ψυχή έχει μια τσίχλα; Και στο κάτω κάτω έχεις εξαντληθεί σε σημείο που λες δεν θα ξαναπάω με παρέα σούπερ μάρκετ. Ποτέ όμως.
400-251 vce
400-351 vce
Πριν λίγο καιρό έπεσε στα χέρια μου  το βιβλίο «Θέλω την κόκκινη μοτοσικλέτα» από τη σειρά των βιβλίων «Ο  μικρός φιλόσοφος». Μεταφρασμένο από τα γαλλικά κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.  Διαπραγματεύεται ακριβώς αυτό. Ένα αγοράκι μπαίνει στο σούπερ μάρκετ με τη μαμά του και κάνουν όλους τους διαλόγους που έχω κάνει επί σειρά ετών με τον μικρό «πελάτη».

Σε κάποιο σημείο η μαμά του Πίκολο του λέει: «Θέλω να ευχαριστιέσαι με διάφορα πράγματα, κι όχι μόνο μ’ αυτά που αγοράζεις, και να νιώθεις ευτυχισμένος και χωρίς να είσαι πάμπλουτος!». Όπως η καλή διάθεση, ο ήλιος, ο ύπνος, μια βουτιά στη θάλασσα.

Πολύ χρήσιμες και οι τελευταίες σελίδες, με το φιλοσοφικό εργαστήρι του Πίκολο. Η επιθυμία, η κτήση, το χρήμα, ο πειρασμός, η απογοήτευση, η ευτυχία, τι σημαίνει «είμαι» και τι σημαίνει «έχω»  είναι οι έννοιες που μπορούμε να συζητήσουμε με απλά λόγια μέσω αυτής της ιστορίας. Α! Και ο λιτός βίος!

Το βιβλίο κλείνει με το εργαστήρι για να μάθεις τις παγίδες στα πολυκαταστήματα, χρήσιμο και για σένα γονιέ. 700-039 Για να είσαι συνειδητοποιημένος καταναλωτής και έτσι πρότυπο 300-209 vce
300-320 vceγια τον μικρό άνθρωπο που σε μιμείται.

Το πλεονέκτημα όμως είναι ότι το διαβάζεις στην ησυχία του σπιτιού σου χωρίς τον πειρασμό να σε κοιτάει κατάματα. Κι έτσι μένει κάτι, ελπίζω για την επόμενη φορά που θα μπεις στο ναό της κατανάλωσης.  Κι ας δώσεις άλλη μια κερδισμένη μάχη, όπως η μαμά του Πίκολο.

 

Λίγα Λόγια για την Αντιγόνη Χαρατσίδου

Η Αντιγόνη Χαρατσίδου είναι δικηγόρος, ζει στη Θεσσαλονίκη και από μικρή καταβροχθίζει βιβλία. Για να ικανοποιήσει το πάθος της έπεισε την οικογένειά της να ανοίξει βιβλιοπωλείο. Εκεί θα τη βρείτε να κυνηγάει το μικρό της γιο, που κληρονόμησε την ίδια αγάπη για τις τυπωμένες σελίδες. Μας μιλάει για βιβλία.

Η Ελένη Ανδρεάδη, πράκτορας του πλανήτη

Eleni Andreadi

Η Ελένη Ανδρεάδη, Πρόεδρος και Ιδρύτρια της οργάνωσης “Οι Πράκτορες του Πλανήτη”

Οι Πράκτορες του Πλανήτη ξεκίνησαν ως  μια μη κερδοσκοπική αστική εταιρεία το 2009 από μια ομάδα εθελοντών, με ειδίκευση στο περιβάλλον και στην εκπαίδευση, δημιουργώντας και υλοποιώντας εκπαιδευτικά προγράμματα για παιδιά δημοτικού. Πως δημιουργήθηκε η ανάγκη για τη συγγραφή ενός βιβλίου;

Η ιδέα ξεκίνησε από το ότι μου αρέσει η συγγραφή και ότι ήταν μια πρόκληση για μένα να δω εάν θα μπορούσε να συνδυαστεί η δημιουργική συγγραφή με την περιβαλλοντική εκπαίδευση. Ένα βιβλίο επίσης προσφέρει την ευκαιρία να δημιουργήσεις μια πολύ άμεση σχέση με το παιδί και την φαντασία του, καθώς έχεις την τιμή της αναπόσπαστης (τουλάχιστον ελπίζεις!) προσοχής τους, στην περίπτωση μας, για 100+ σελίδες. Επίσης, ως οργάνωση, μας έδωσε την δυνατότητα να απευθυνθούμε απευθείας σε μεμονωμένα παιδιά, που μπορεί να είναι σε περιοχές ή σχολεία που δεν έχουμε καταφέρει να προσεγγίσουμε ακόμα.

Ποιο είναι το βασικό μήνυμα που θέλεις να μεταδόσεις με το βιβλίο σου Οι Πράκτορες του πλανήτη και γιατί επέλεξες αυτό το μέσο; Πιστεύεις ότι τα παιδιά διαβάζουν ακόμα βιβλία;

Το βασικό μήνυμα είναι ότι ο καθένας μας μπορεί και πρέπει να γίνει ένας Πράκτορας για να σώσει τον πλανήτη. Ειδικά τα παιδιά διαθέτουν καταπληκτικά χαρακτηριστικά για αυτό τον ρόλο: ιδεαλισμό, επιμονή και ατελείωτη ενέργεια. Ο πλανήτης μας μπορεί να σωθεί με καθημερινές μικρές κινήσεις, που στο σύνολο τους είναι πολύ σημαντικές.

Η πρώτη ανατύπωση του βιβλίου Γίνε Πράκτορας του Πλανήτη εξαντλήθηκε σε τρεις μόλις μήνες, που μας έκανε πολύ χαρούμενους.  Από τη δική μας εμπειρία αλλά και παρακολουθώντας την κίνηση και επιτυχία άλλων τίτλων, πιστεύω ότι τα παιδιά διαβάζουν ακόμη βιβλία. Θα ήθελα να ελπίζω ότι τα παιδιά πάντα θα διαβάζουν! Ο ανταγωνισμός για τον χρόνο τους είναι πλέον τεράστιος, αλλά αν το βιβλίο είναι ιδιαίτερο και έχει αξία, ελπίζω ότι ακόμα και σε αυτό το τοπίο τόσων αντιπερισπασμών, youtube και Xbox, θα τα κερδίσει.

gine praktoras

Ποιος πιστεύεις ότι είναι ο ρόλος των γονιών και των εκπαιδευτικών στη διαμόρφωση της οικολογικής συνείδησης των παιδιών; Θα μπορούσες να δώσεις μερικές ιδέες στους γονείς που μας διαβάζουν, σχετικά με το πώς θα μπορούσαν να προσεγγίσουν το θέμα της προστασίας του περιβάλλοντος;

Πιστεύω ότι η ιδέα να γίνει η προστασία του περιβάλλοντος ένα παιχνίδι είναι πολύ αποτελεσματική για το σπίτι. Για παράδειγμα, μπορεί να δημιουργηθεί ένα παιχνίδι επιβράβευσης καλής συμπεριφοράς των μελών της οικογένειας, έτσι ώστε να κερδίζει όλη η οικογένεια στο τέλος κάθε μήνα όταν συγκεντρώνονται αντίστοιχοι πόντοι. Αυτό ακριβώς θα «παίξουμε» στην εκδήλωση στο Οξυγόνο, το Σάββατο 21 Μαρτίου με παιδιά και τους γονείς τους. Συχνά τα παιδιά γνωρίζουν περισσότερα για την προστασία του περιβάλλοντος από ότι οι γονείς τους, οι οποίοι δεν είχαμε περιβαλλοντική εκπαίδευση στο σχολείο. Είναι σημαντικό να τους δίνουμε την δυνατότητα να εκφράσουν την γνώμη τους και τις ιδέες τους, όπως και να συνδιαμορφώσουν την λύση μαζί μας. Έτσι συμμετέχουμε όλοι μαζί ως οικογένεια σε αυτή την προσπάθεια και τα παιδιά καταλαβαίνουν ότι είναι ένα θέμα που το παίρνουμε και εμείς στα σοβαρά.

Είσαι η Πρόεδρος και Ιδρύτρια της Οργάνωσης Οι Πράκτορες του Πλανήτη. Διαβάζοντας το βιογραφικό σου και τη συνεργασία σου με μεγάλους οργανισμούς και εταιρείες ανά τον κόσμο, με  κάνει να αναρωτιέμαι τι ήταν τελικά αυτό που σε κέρδισε στην ενασχόληση με τα παιδιά.

Όσα περισσότερα γνωρίζεις για την κατάσταση του πλανήτη μας, τόσο πιο εύκολο είναι να απελπιστείς. Έχω φίλους, ακτιβιστές, σε ΜΚΟ, καθηγητές και ειδικούς, ανθρώπους που είναι στην πρώτη γραμμή της προστασίας του περιβάλλοντος, οι οποίοι είναι απαισιόδοξοι γιατί βλέπουν ότι ο χρόνος περνάει και δεν κάνουμε κάτι αποφασιστικό για τα μεγάλα προβλήματα του πλανήτη, όπως την κλιματική αλλαγή. Πιστεύω ότι υπάρχει ακόμα χρόνος για να αντιστρέψουμε την κατάσταση ή τουλάχιστον να περιορίσουμε σημαντικά τις επιπτώσεις. Ασχολούμαι με την περιβαλλοντική διαχείριση σε επιχειρήσεις και βλέπω πως μπορεί να γίνει και γίνεται αυτό στην πράξη αν υπάρχει θέληση. Με κέρδισε όμως η ενασχόληση με τα παιδιά, γιατί μου δίνει ιδιαίτερα ισχυρές ενέσεις ελπίδας. Μου θυμίζει ότι είναι πιο αγνό στην ανθρώπινη φύση, και πως αυτά τα χαρακτηριστικά βρίσκονται έμφυτα στην καρδιά μας, έστω και αν συχνά τα ξεχνάμε ή τα καταπιέζουμε καθώς μεγαλώνουμε.

praktores oxygono

Μέσα από τα εκπαιδευτικά προγράμματα της οργάνωσης Οι Πράκτορες του Πλανήτη τα παιδιά καλούνται να γίνουν Πράκτορες και να αναλάβουν άκρως απόρρητες αποστολές με στόχο να προστατέψουν τον πλανήτη. Πού πραγματοποιούνται τα προγράμματα αυτά και πως μπορεί κάποιος γονιός ή εκπαιδευτικός να επικοινωνήσει μαζί σας;

Έχουμε μια σειρά από προγράμματα και αποστολές, που υλοποιούνται σε σχολεία, φεστιβάλ, ειδικές εκδηλώσεις, και χώρους όπως τον Πολυχώρο και Οξυγόνο του Μεταιχμίου. Οι Αποστολές μας έχουν διαφορετικές θεματικές, όπως Θάλασσα, Δάσος, Ενέργεια, Απορρίμματα, κ.α. Ένας γονιός ή εκπαιδευτικός μπορεί να μας βρει μέσω της ιστοσελίδας μας και του email μας info@planetagents.org.

Πιστεύεις πράγματι ότι τα παιδιά και η ατομική πρωτοβουλία μπορεί να αλλάξει τον κόσμο; Τι μηνύματα παίρνεις από τα παιδιά μέσα από τις δράσεις σας;

Ναι. Η ατομική πρωτοβουλία είναι για εμένα το σημαντικότερο, διότι είναι το μόνο πράγμα που ελέγχουμε απόλυτα οι ίδιοι. Αυτό δεν σημαίνει ότι απενοχοποιείται το κράτος, από το οποίο πρέπει ως υπεύθυνοι πολίτες να απαιτούμε. Τα παιδιά είναι στον πυρήνα της οικογένειας και την επηρεάζουν πολύ, όπως και το σύνολο της κοινωνίας. Οι Πράκτορες του Πλανήτη εξάλλου αγωνίζονται να βελτιώσουν τον κόσμο που θα παραλάβουν. Είναι δύσκολο κανείς, ηθικά, να τους αρνηθεί το δικαίωμα αυτό. Από τα παιδιά παίρνω τα μηνύματα ότι η προστασία του πλανήτη είναι κάτι που τους έρχεται φυσικά και αβίαστα, και ότι είναι αχόρταγα για πολλές αποστολές. Εφαρμόζουν αυτά που μαθαίνουν στο σπίτι και η συμμετοχή τους στα προγράμματα διαμορφώνει την συνείδηση τους πιο μακροπρόθεσμα. Πιστεύω ότι αν ανοίξεις τα μάτια τους πραγματικά πάνω σε αυτό το θέμα από μικρή ηλικία, είναι κάτι που μετά τους γίνεται συνήθεια και τρόπος ζωής.

nerovampiris

www.planetagents.org

www.facebook.com/planetagents

Διάβασε επίσης > ΒΙΒΛΙΟ: Οι Πράκτορες του Πλανήτη, από την Ιωάννα Σεραφειμίδου

 

Μύθοι και Αλήθειες για τις Πρώτες Βοήθειες

Τι κάνουμε όταν «γυρίσει» η γλώσσα; Όταν καούμε από τον ήλιο ή την κατσαρόλα; Όταν κάποιος δίπλα μας «πνίγεται»; Πώς σταματάω μια αιμορραγία; Πότε και πού βάζω πάγο;

Σ’ αυτά τα απλά, αλλά συχνά ερωτήματα, δίνονται απαντήσεις από τους εκπαιδευτές Πρώτων Βοηθειών της Ελληνικής Ομάδας Διάσωσης. Ο παρακάτω πρακτικός οδηγός απευθύνεται στον απλό κόσμο που θέλει να δράσει σωστά, αλλά οι προκαταλήψεις δεν τον αφήνουν. Πρόκειται για έναν οδηγό βασικών Πρώτων Βοηθειών στα πιο συνηθισμένα περιστατικά που θα κληθεί να αντιμετωπίσει ο γονιός, ο φίλος, ο συμπαίκτης, ο συνάνθρωπος. Ο οδηγός αυτός αναφέρεται στο μέσο όρο των περιπτώσεων και δεν αντικαθιστά τις συμβουλές και οδηγίες των ιατρών. Να συμβουλεύεστε ΠΑΝΤΑ τον γιατρό σας, εφόσον αμφιβάλλετε.

 

Μύθος: Γύρισε η γλώσσα της και έβαλε το χέρι του στο στόμα της για να τη βγάλει!

Αλήθεια: Η γλώσσα ΔΕΝ γυρίζει. Όταν κάποιος χάνει τις αισθήσεις του, τότε, όπως και οι υπόλοιποι μύες του σώματός μας, η γλώσσα χαλαρώνει και λόγω βαρύτητας πέφτει προς τα πίσω και φράσσει τον αεραγωγό. Βάζοντας το ένα χέρι μας στο μέτωπο του τραυματία (σαν να θέλαμε να κοιτάξουμε αν έχει πυρετό) και το άλλο κάτω από το πηγούνι του ανυψώνουμε ελαφρά το κεφάλι του. Η κίνηση αυτή είναι αρκετή για να επαναφέρει τη γλώσσα στην αρχική της θέση και να επιτρέψει τον αερισμό!

 diasosi glossa

Μύθος: Όταν καιγόμαστε από τον ήλιο ή από κάποιο ζεστό αντικείμενο (π.χ. μάτι κουζίνας) πρέπει να βάλουμε πάνω στην πληγή οδοντόκρεμα, γιαούρτι, ντομάτες και διάφορα άλλα

Αλήθεια: Το μόνο που χρειάζεται να κάνετε είναι να ρίξετε άφθονο τρεχούμενο νερό ή φυσιολογικό ορό (για 10 λεπτά τουλάχιστον) πάνω από την επιφάνεια με το έγκαυμα. Αυτό θα ρίξει τη θερμοκρασία της περιοχής, περιορίζοντας το έγκαυμα και θα σας ανακουφίσει από τον πόνο. Αν θέλετε μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μια ειδική αλοιφή για εγκαύματα. Καλύψτε στη συνέχεια με μια αποστειρωμένη γάζα για να αποφύγετε περαιτέρω μόλυνση. Όλα τα υπόλοιπα, απλώς, θα αλλοιώσουν το τραύμα και ενδεχομένως θα το μολύνουν. Εάν η περιοχή εγκαύματος είναι μεγάλη σε έκταση ή σε βαθμό, τότε πρέπει να επισκεφθείτε άμεσα την πλησιέστερη μονάδα υγείας.

 diasosi kouvas

Μύθος: Την ώρα που έτρωγε «πνίγηκε» από το φαγητό του και άρχισε να βήχει. Αντέδρασα άμεσα βάζοντας τα δάχτυλά μου στο στόμα του και έβγαλα αυτό που τον έπνιγε!

Αλήθεια: Αυτή είναι η χειρότερη αντίδραση που θα μπορούσατε να έχετε. Πέρα από το γεγονός ότι θα μπορούσατε να τραυματιστείτε, το πιο πιθανό είναι να σπρώξετε πιο κάτω το κομμάτι τροφής το οποίο έχει φράξει τον αεραγωγό του τραυματία και άρα να σταματήσετε την – έστω και μερική – οξυγόνωσή του.

Η σωστή αντίδραση είναι, εφόσον ο τραυματίας βήχει, να τον αφήσουμε ελεύθερο να βήξει. Το ότι βήχει είναι σημάδι ότι μπορεί να το αντιμετωπίσει μόνος του. Δεν τον χτυπάμε στην πλάτη, δεν του δίνουμε νερό να πιεί. Μόνο εφόσον σταματήσει να βήχει πρέπει να επέμβουμε, γιατί αυτό σημαίνει ότι έχει σταματήσει (ή θα σταματήσει σύντομα) να αναπνέει και άρα θα καταρρεύσει. Η μέθοδος αντιμετώπισης παρουσιάζεται πιο κάτω:

 diasosi pnigomai

Μύθος: Προχθές στην κουζίνα, ενώ έκοβα το κρέας, κόπηκα βαθιά με το μαχαίρι. Έριξα, όμως, άφθονο betadine στην ανοιχτή πληγή και έτσι δεν μολύνθηκε.

Αλήθεια: Το betadine είναι τοπικό αντισηπτικό το οποίο πρέπει να χρησιμοποιείται από επαγγελματίες υγείας και όχι από απλούς πολίτες. Πέρα από το γεγονός ότι μπορεί σε μεγάλες ποσότητες και σε ανοιχτά τραύματα να προκαλέσει εγκαύματα, κάποιοι άνθρωποι είναι αλλεργικοί σε ορισμένα συστατικά του αντισηπτικού και άρα μπορεί κατά τη χρήση του να παρουσιάσουν αλλεργικό σοκ. Η χρήση του σε άτομα που δεν ανήκουν στο στενό οικογενειακό μας κύκλο πρέπει να αποφεύγεται.

Η σωστή αντιμετώπιση μιας μικρής αιμορραγίας περιλαμβάνει το πλύσιμο του τραύματος (εφόσον δεν είναι ιδιαίτερα βαθύ) με άφθονο καθαρό νερό ή φυσιολογικό όρο και πίεση με τη χρήση μιας γάζας. Εφόσον η γάζα εμποτιστεί από το αίμα, τότε δεν τη βγάζουμε προκειμένου να βάλουμε άλλη στη θέση της, αλλά τοποθετούμε τις καινούργιες πάνω από τις παλιές. Εφόσον η αιμορραγία είναι μεγάλη και εφόσον η ελαφριά πίεση δεν αποδίδει μέσα στο επόμενο δεκάλεπτο, τότε ο τραυματίας πρέπει να επισκεφθεί άμεσα την πλησιέστερη υγειονομική μονάδα.

 diasosi xeria

Μύθος: Όταν «τρέχει» αίμα από τη μύτη μας βάζουμε ένα βαμβάκι στο ρουθούνι από το οποίο «τρέχει» και ρίχνουμε το κεφάλι μας προς τα πίσω

Αλήθεια: Η ρινορραγία αποτελεί μια σχετικά απλή μορφή αιμορραγίας, εφόσον δεν προκαλείται από παθολογικά αίτια. Η αντιμετώπισή της είναι απλή και συνήθως υποχωρεί πολύ γρήγορα. Ρίχνουμε το κεφάλι μας προς τα εμπρός, αφήνοντας το αίμα να τρέξει ελεύθερα, ενώ με το χέρι μας πιέζουμε τη μύτη στο σημείο κάτω ακριβώς από εκεί που στηρίζονται τα γυαλιά μας. Όχι, δηλαδή, στο κόκκαλο, αλλά στο αμέσως επόμενο μαλακό σημείο χωρίς, φυσικά, να κλείσουμε τα ρουθούνια, που βρίσκονται πιο κάτω.

 diasosi myti

 

Μύθος: Ο πάγος απαγορεύεται στο κεφάλι, αλλά μπαίνει οπουδήποτε αλλού, ακόμα και για να σταματήσει αιμορραγία

Αλήθεια: Ο πάγος δεν απαγορεύεται στο κεφάλι, εφόσον πρόκειται για μικρού βαθμού χτύπημα και δεν υπάρχει ανοιχτή πληγή. Γενικότερα, ο πάγος χρησιμοποιείται για την αποφυγή ή/και μείωση του πρηξίματος. Ποτέ, όμως, απευθείας στο τραύμα, αλλά πάντα τυλιγμένος σε ένα πανί ή μια πετσέτα, προκειμένου να αποφευχθεί η πρόκληση εγκαύματος. Ποτέ, πάνω, σε αιμορραγία διότι, επίσης, προκαλεί έγκαυμα. Τοποθετείται για 15-20 λεπτά, περίπου και κάθε 2-4 ώρες. Στο εμπόριο υπάρχουν συσκευασίες χημικού πάγου, οι οποίες δεν χρειάζονται ψυγείο και άρα μπορούμε να τις μεταφέρουμε και στο φαρμακείο του αυτοκινήτου μας.

 

Πρώτες Βοήθειες είναι το σύνολο των ενεργειών που αποσκοπούν στη διατήρηση, αν όχι βελτίωση της κατάστασης του τραυματία. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ! ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ ΠΡΑΞΗ!  Κάθε παροχή πρώτης βοήθειας πρέπει να ακολουθείται από ιατρική φροντίδα

 diasosi tilefona

  • Εθνικό Κέντρο Άμεσης Βοήθειας (ΕΚΑΒ)
  • Ευρωπαϊκός Αριθμός Έκτακτης Ανάγκης
  • Άμεση Δράση
  • Πυροσβεστική
  • Λιμενικό
  • Κέντρο Δηλητηριάσεων

Λίγα Λόγια για την Ελληνική Ομάδα Διάσωσης

Η Ελληνική Ομάδα ΔιάσωσηςLogo_HRT 360360 πραγματοποιεί πιστοποιημένα σεμινάρια Πρώτων Βοηθειών από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Αναζωογόνησης, με θεματικές ενότητες καρδιοπνευμονική αναζωογόνηση, χρήση αυτόματου εξωτερικού απινιδωτή, αντιμετώπιση πνιγμονής, θέση ασφάλειας – ανάνηψης τραυματία, τα οποία απευθύνονται σε όλους τους πολίτες. Τα σεμινάρια απευθύνονται και σε γονείς, καθώς στο περιεχόμενό τους περιλαμβάνονται και θεματικές για το παιδί. 

Όσοι ενδιαφέρονται μπορούν να επικοινωνούν με την γραμματεία της Ελληνικής Ομάδας Διάσωσης στο 2310 310649 ή στο inform@hrt.org.gr. 

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την ΕΟΔ: www.hrt.org.gr.

Τα κάλαντα της Άνοιξης και η χελιδόνα!

15 mines teliko r

Γράφει η Στεφανία Βελδεμίρη

Δεν έχω “χωριό”, η μαμά και ο μπαμπάς μου γεννήθηκαν στη Θεσσαλονίκη και οι γιαγιάδες και οι παππούδες μου το ίδιο ή ήταν μωρά σαν ήρθαν οι γονείς τους από  Ανατολική Θράκη & Πελοπόννησο. Μεγάλωσα στην πόλη και πέρασα στην πόλη όλες τις κλασικές μέρες που ο κόσμος πάει “στο χωριό “. Πέρασα πολύ όμορφα, όλες αυτές τις μέρες και έμαθα σπουδαία πράγματα, όπως πως είναι να μένεις όταν όλοι φεύγουν και άλλα πολλά πολλά ακόμη….

Σαν κοριτσάκι, παρακολούθησα για 7-8 χρόνια μαθήματα πιάνου, θεωρίας της μουσικής, σολφέζ, αρμονίας κ.λ.π. Λόγω της αυστηρής και τυπικής δομής των μαθημάτων, διέκοψα τις σπουδές αυτές και θα μου πεις που κολλάει αυτό τώρα; Κολλάει στο ότι όταν υποτίθεται πως “μεγάλωσα” ξεκίνησα να μαθαίνω ούτι και άρχισα να μελετάω βυζαντινή μουσική και παραδοσιακό τραγούδι. Το ωδείο που μου πρότεινε ένας φίλος, ήταν το ακριβώς αντίθετο από αυτό της πρώτης μου εμπειρίας με την μουσική. Άνθρωποι με βαθιά γνώση και αγάπη για την μουσική και ένα τεράστιο χαμόγελο από αληθινή χαρά το κύριο εκπαιδευτικό τους “όπλο”. Εκεί στο μάθημα του δημοτικού τραγουδιού, άκουσα και τραγούδησα πανέμορφα τραγούδια, έμαθα ένα σωρό έθιμα και παραδόσεις που αγνοούσα, ήμουν συνέχεια μπροστά σε έναν θησαυρό…
Ένα από τα τραγούδια αυτά, ήταν τα κάλαντα της Άνοιξης και το έθιμο της χελιδόνας! Εγώ δεν αγαπάω τον χειμώνα και αυτά τα κάλαντα, που φέρνουν… την Άνοιξα τα λάτρεψα.

Ήρθε, ήρθε χελιδόνα/ήρθε κι άλλη μελιηδόνα,
κάθισε και λάλησε/και γλυκά κελάηδησε :
Μάρτη, Μάρτη μου καλέ,/και Φλεβάρη φοβερέ,
κι αν φλεγίσεις κι αν τσικνίσεις /καλοκαίρι θα μυρίσεις.
Κι αν χιονίσεις , κι αν κακίσεις,/πάλιν άνοιξη θ” ανθίσεις.
Θάλασσαν επέρασα,/τη στεριάν δεν ξέχασα,
κύματα κι αν έσχισα , / έσπειρα “ κονόμησα.
Έφυγα κι αφήκα σύκα/ και σταυρόν και θημωνίτσα.
Κι ήρθα τώρα κι ηύρα φύτρα/κι ηύρα χόρτα, σπάρτα, βλίτρα,
βλίτρα, βλίτρα, φύτρα, φύτρα.Συ, καλή νοικοκυρά, / έμπα στο κελάρι σου,
φέρ” αυγά περδικωτά / και πουλιά σαρακοστά.
Όρισεν ο δάσκαλος / κι ο Θεός που τα “ δωκε
ν΄αγοράσουμε οχτώ,/ να πουλούμε δεκοχτώ,
να κερδαίνουμε τριάντα,/ διάφορα μεγάλα πάντα.Και στο σπίτι και στη χώρα / μέσα δω που “ ρθαμε τώρα,
μέσα γειά , μέσα χαρά, / στον αφέντη , στην κυρά,
στα παιδιά και στους γονείς,/σ΄όλους τους ,τους συγγενείς.
Μέσα Μάρτης, έξω ψύλλοι,/’εξω οχτροί , σας τρών΄οι σκύλοι.
Μέσα φίλοι, μέσα φτήνια, / και χαρές, χοροί, παιχνίδια,
και εφέτος και του χρόνου,/και του χρόνου κι άλλα χίλια.

Εδώ τραγουδιστά: 

Παιδιά και χελιδόνια είναι στενά συνδεδεμένα από την αρχαία εποχή. Για να γιορτάσουν τον ερχομό τους και την αρχή της Άνοιξης, τα παιδιά ξεχύνονταν στους δρόμους την 1η ή την 21η Μαρτίου (που είναι η εαρινή ισημερία), κρατώντας στα χέρια τους μια χελιδόνα. Μια κατασκευή με ένα ομοίωμα χελιδονιού που περιστρέφεται στην κορυφή, στολισμένη με φύλλα κισσού, κουδουνάκια ή πολύχρωμα χαρτιά. Πήγαιναν από σπίτι σε σπίτι και τραγουδούσαν. Οι άνθρωποι τους φίλευαν καλούδια και συνήθιζαν να προσφέρουν και αυγά. Ακούστε περισσότερα για τα χελιδονίσματα εδώ:

Και τι να πούμε για τον Μάρτη που τον αγαπάμε γιατί φέρνει ζέστες και κοντομάνικα; Σύμφωνα με την παράδοση (όπως την κατέγραψε ο Νίκος Πολίτης το 1904) ο Μάρτης έχει δύο γυναίκες μία καλή, ανοιχτόκαρδη και γελαστή και μια σκουντουφλιάρα και θυμώδισσα που πάντα κλαίει. Κι όταν πάει στη γελαστή γίνεται κι ο καιρός γελαστός κι όταν πάει στη σκουντουφλιάρα ο καιρός χαλάει.

Καλή Άνοιξη σε όλους!

Υ.γ. Σε οτιδήποτε επιλέξετε να μάθει το παιδί σας, φροντίστε να έρχεται σε επαφή με αυθεντικά χαμογελαστούς ανθρώπους. Είναι οι μόνοι που κατέχουν το αντικείμενό τους, ξέρουν να το μεταδίδουν, συνήθως μοιάζει σαν να μην ξέρουν τίποτα και όταν κάνουν μάθημα ξεχνούν την ώρα, τον χρόνο και ακόμη και τον χώρο.

Ζωγραφιά: Στεφανία Βελδεμίρη

Λίγα Λόγια για τη Στεφανία Βελδεμίρη

Η Στεφανία Βελδεμίρη είναι συντηρήτρια Αρχαιολογικών Ευρημάτων και Έργων Τέχνης, Λατρεύει να συντηρεί κομμάτια του παρελθόντος και να τα κάνει αναγνώσιμα στο κοινό. Τρέφει ιδιαίτερη αγάπη για την προϊστορία και τα μαγευτικά απομεινάρια της. Έτσι αποφάσισε, να διδάσκει στα παιδιά την Ιστορία της Τέχνης μέσα από διαδραστικές δραστηριότητες, παιχνίδι, βιωματικές ασκήσεις, οπτικοακουστικά ερεθίσματα και κυρίως χαμόγελο και χαρούμενο μα πειθαρχημένο κλίμα. Γράφει και ζωγραφίζει παραμύθια και μόλις διαβάσει βιβλίο ή ποίημα που της αρέσει, αμέσως το κάνει ζωγραφιά. Επίσης μερικοί τοίχοι την εμπνέουν για να τους γράψει ή να τους ζωγραφίσει. Άλλοι πάλι όχι… Μας μιλάει για τέχνες.

Η οικογένεια στο Λαογραφικό και Εθνολογικό Μουσείο Μακεδονίας Θράκης

PicMonkey Collage2

Το Λαογραφικό και Εθνολογικό Μουσείο Μακεδονίας – Θράκης, το Σάββατο που μας πέρασε, 14/02 (του Αγίου Βαλεντίνου), μας έδειξε την αγάπη του και μας άνοιξε τις πόρτες του.

Με αφορμή τις απόκριες και τις Κωδωνοφορίες, η δική μας Δέσποινα Τσιπτσέ και σε συνεργασία με τον Γιώργο Αδαμίδη, Υπεύθυνο των Εκπαιδευτικών Προγραμμάτων του Μουσείου, έστησαν ένα διασκεδαστικό και εκπαιδευτικό πρόγραμμα για μικρούς και μεγάλους.

Ξεκινήσαμε από το ισόγειο όπου κοιτώντας γύρω μας αναρωτηθήκαμε για ποιόν λόγο είμαστε σε μια αίθουσα για την γεωργία ενώ σκοπός μας είναι να μιλήσουμε για την αποκριά. Έτσι αναπτύξαμε με τα παιδιά το θέμα του εποχιακού αυτού εθίμου, που έρχεται από τα πολύ μακρινά χρόνια, και που σκοπό είχε μέσω της μεταμφίεσης να προστατεύσουν οι γεωργοί την παραγωγή τους κατά την κρίσιμη εναλλαγή της εποχής ξορκίζοντας τα δαιμόνια.

022Β

Στη συνέχεια μικροί και μεγάλοι περιηγήθηκαν στο χώρο και έδωσαν απάντηση σε μερικές ερωτήσεις μέσα από την παρατήρηση και τη συζήτηση με τους γονείς τους.

037Β

041Β

053Β

Αμέσως μετά ανεβήκαμε στον επάνω όροφο, όπου ακούγονταν περίεργοι ήχοι κουδουνιών για να ανακαλύψουμε περισσότερα για τις κουδούνες και να συζητήσουμε το θέμα του ήχου στην παραδοσιακή αποκριά με τις κουδούνες και τα φλουριά στο στήθος. Τα παιδιά και οι μεγάλοι έμαθαν για το έθιμο της μίμησης του αλόγου στον Σοχό και έπιασαν στα χέρια τους την κουδούνα για να κάνουν και τα ίδια τον θόρυβο

074Β

Στη συνέχεια περιηγηθήκαμε στις αίθουσες όπου γνωρίσαμε τους Γιαννίτσαρους και τις Μπούλες.  Εντυπωσιακές οι φορεσιές τους, αλλά και όλος ο επάνω όροφος.

084Β

089Β

095Β

Οι συναντήσεις μας κλείνουν πάντα με πολύ χρώμα και δημιουργία! Τα παιδιά και οι γονείς τους πήραν χρώματα και υλικά και με τη φαντασία τους αλλά και όσα είδαν μέσα στις βιτρίνες του Μουσείου σχεδίασαν τις δικές τους Μπούλες και Γιαννίτσαρους!

116Β

150Β

157Β

PicMonkey Collage

Ευχαριστούμε το Λαογραφικό και Εθνολογικό Μουσείο Μακεδονίας Θράκης, και ιδιαίτερα τον Διευθυντή του Μουσείου κ. Σκαμπάλη, για την μεγάλη αγκαλιά και υποστήριξη!

Φυσικά χωρίς εσάς, τα μικρά και μεγάλα παιδιά, τίποτα από όλα αυτά δε θα ήταν πραγματικότητα. Είναι υπέροχο να σας βλέπουμε ξανά και ξανά γιατί αυτό δείχνει ότι και εσείς και τα παιδιά σας περνάτε πολύ ωραία στα Μουσεία! Εις το επανιδείν!

Φτιάχνουμε μια παιδική λέσχη ανάγνωσης;

lesxi

Ζωγραφιά: Στεφανία Βελδεμίρη

Αν είστε βιβλιοφάγος και έχετε την τύχη να έχετε φίλους βιβλιοφάγους, και στην υπέροχη αυτή συγκυρία προστεθεί πως έχετε συνομήλικα ή σχεδόν συνομήλικα παιδιά, μια σούπερ ιδέα είναι να δημιουργήσετε μια παιδική λέσχη ανάγνωσης.

Πριν τις πρώτες οδηγίες για το «στήσιμο» της λέσχης ανάγνωσης, θεωρώ απαραίτητο να μιλήσουμε λίγο (τόσο δα) για την αγάπη του παιδιού και του… βιβλίου. Όπως και με όλα τα ζητήματα, κανέναν απολύτως ρόλο δεν παίζουν τα λόγια, μα οι πράξεις είναι που βαραίνουν. Τα βιβλία λοιπόν ας είναι παντού μέσα στο σπίτι. Σε όλα τα δωμάτια και σε όλα τα επίπεδα όπου κινούνται τα μικρά μας, όχι συγκεντρωμένα σε μια βιβλιοθήκη. Βιβλία στην κουζίνα, στο μπάνιο, στα υπνοδωμάτια, βιβλία στο πάτωμα ακόμη. Τα βιβλία δεν είναι αντικείμενα που πρέπει απαραίτητα να συνδέονται με την ανάγνωση, ειδικά στα μικρά παιδιά! Τα παιδιά θα τα αγαπήσουν αν είναι κατάδικά τους να τα χρησιμοποιήσουν και σαν απλά… παιχνίδια. Καμιά φορά έχει πλάκα να κάνεις τα βιβλία σκαλοπάτια, ή να πηδάς από βιβλίο σε βιβλίο, σαν το πάτωμα 1 πόντο πιο κάτω να είναι τάχα λάβα, η πάγος ή γκρεμός!

Επίσης δημιουργήστε στα παιδιά σας την ανάμνηση της εικόνας: «γονείς που διαβάζουν» σε καθημερινή βάση σαν κάτι απλό, φυσιολογικό και ευχάριστο. Όταν τα παιδιά βιώνουν την αναγνωστική απόλαυση στο πρόσωπο των γονιών τους, αυτό είναι το πρώτο και πιο σημαντικό βήμα για την αγάπη του παιδιού και του βιβλίου. Δεν μπορούμε να περιμένουμε από ένα παιδί που έχει συνηθίσει να βλέπει το ελαφρώς αποβλακωμένο πρόσωπο των γονιών του, να κοιτάζει τηλεόραση σε καθημερινή βάση, να γραφτεί με χαρά και να συμβάλει στην δημιουργία μιας λέσχης ανάγνωσης.

Θυμάμαι πως κάπου είχα διαβάσει (δυστυχώς δεν θυμάμαι που) πως ακόμη και όταν έχουμε βρέφος ή νήπιο, είναι καλό να συνηθίσει όχι μόνο στην εικόνα μας να διαβάζουμε, αλλά και να αντιληφθεί πως αυτή είναι μια πολύ σημαντική ώρα για μας που δεν επιτρέπουμε να μας την διακόψουν. Φυσικά ο χρόνος που ένα βρέφος μπορεί να περιμένει είναι ελάχιστος, όμως 1 λεπτό είναι αρκετό  και ένα νήπιο μπορεί κάλλιστα να σεβαστεί το «10λεπτο  ανάγνωσης» του γονιού. Εφάρμοσα αυτή τη μέθοδο και με τα δυο παιδιά μου, καθόλου τεχνητά, μα από την ανάγκη μου για «βουτιές» ανάγνωσης. Τα αποτελέσματα ανάλογα με τον ξεχωριστό τους χαρακτήρα είναι εντυπωσιακά. Από μικράκια, πριν μάθουν να διαβάζουν, αποζητούσαν την ησυχία και διεκδικούσαν την ήρεμη ανάγνωση (καμώνονταν πως ξέρουν τάχα, ξεφυλλίζοντας τα παραμύθια που διαβάζαμε) ενώ αν κάποιος τους διέκοπτε διεκδικούσαν την απερίσπαστη τους ανάγνωση. Αυτό συμβαίνει ακόμη και τώρα που μεγάλωσαν.

Δεδομένο θεωρώ πως διαβάζουμε κάθε μέρα στα παιδιά μας παραμύθια και καθόλου άσχημη ιδέα είναι καμιά φορά να τους διαβάζουμε και κείμενα που μας γοητεύουν ή ποιήματα κι ας μην είναι «Παιδικά».

Θα μπορούσα να μιλάω ώρες για το χτίσιμο της αγάπης, ανάμεσα στα παιδιά και τα βιβλία, ξέρω όμως πως όποιος ενδιαφέρεται πραγματικά για κάτι τέτοιο μπορεί να κάνει το ίδιο.

Ας μιλήσουμε λοιπόν για … λέσχες!

Στήνοντας μια παιδική λέσχη ανάγνωσης, καλό είναι να βάλουμε από την αρχή τα παιδιά στο παιχνίδι. Γιατί αν δεν υπάρχει παιχνίδι, τα παιδιά δεν θα μας… παίξουν.

Για αρχή βρείτε φίλους που νιώθετε άνετα μαζί και θέλουν να συμμετέχουν μαζί με τα παιδιά τους. 5-6 γονείς με τα παιδιά τους είναι αρκετοί για ένα καλό ξεκίνημα. Ιδανικό είναι να κρατηθεί μια σταθερή ομάδα που θα εξελίσσεται με την πάροδο του χρόνου. Στην πρώτη σας συνάντηση, δημιουργήστε μια «συνωμοτική»  ατμόσφαιρα, με την καλή έννοια. Έτσι θα είναι καλό, αντί για το κλασικό «Λέσχη ανάγνωσης», που στο παιδικό μυαλό παραπέμπει σε «σχολείο» και «διάβασμα», αφιερώστε την πρώτης σας συνάντηση στο να βρείτε όνομα στη λέσχη σας. Ανάλογα με την παρέα σας μπορούν να πέσουν άπειρες ιδέες. Π.χ. «Λέσχη 5Χ5 (όλοι θα νομίζουν πως πάτε για πογόσφαιρο ενώ εσείς θα διαβάζετε!)» αν είστε 5 μικροί και 5 μεγάλοι, «Μυστική συνάντηση των 12» αν είστε 6 μεγάλοι και 6 μικροί «Λέσχη Α.Σ.Ε.Μ.Ε.» αν τα αρχικά των παιδιών είναι, Άννα, Στράτος, Ελένη, Μάριος, Έφη ή ότι άλλο σκαρφιστούν τα παιδιά, ανάλογα με τον χαρακτήρα και την σύσταση της ομάδας. Είναι σημαντικό να βρουν το όνομα τα ίδια τα παιδιά και όχι οι γονείς (ακόμη και αν οι «μεγαλίστηκες» προτάσεις είναι πιο «δυνατές»). Αυτό είναι το πρώτο βήμα.

Η συνέχεια πολύ σύντομα κοντά σας.

 

Λίγα Λόγια για τη Στεφανία Βελδεμίρη

Η Στεφανία Βελδεμίρη είναι συντηρήτρια Αρχαιολογικών Ευρημάτων και Έργων Τέχνης, Λατρεύει να συντηρεί κομμάτια του παρελθόντος και να τα κάνει αναγνώσιμα στο κοινό. Τρέφει ιδιαίτερη αγάπη για την προϊστορία και τα μαγευτικά απομεινάρια της. Έτσι αποφάσισε, να διδάσκει στα παιδιά την Ιστορία της Τέχνης μέσα από διαδραστικές δραστηριότητες, παιχνίδι, βιωματικές ασκήσεις, οπτικοακουστικά ερεθίσματα και κυρίως χαμόγελο και χαρούμενο μα πειθαρχημένο κλίμα. Γράφει και ζωγραφίζει παραμύθια και μόλις διαβάσει βιβλίο ή ποίημα που της αρέσει, αμέσως το κάνει ζωγραφιά. Επίσης μερικοί τοίχοι την εμπνέουν για να τους γράψει ή να τους ζωγραφίσει. Άλλοι πάλι όχι… Μας μιλάει για τέχνες.

1001 δραστηριότητες για να αγαπήσουμε τα βιβλία

vivlio

Γράφουν οι:

Χαρούλα Κρομυάδου, Φιλόλογος – MΑ στη Σχολική Παιδαγωγική, Κωνσταντία Λιούζα, Φιλόλογος – MΑ στη Λογοτεχνική Εκπαίδευση

Ανοίγοντας την όρεξη για διάβασμα

Η αναγνωστική εμπειρία έχει συνδεθεί συχνά με καταναγκασμούς και ωφελιμιστικές δραστηριότητες. Το διάβασμα για πολλά παιδιά θεωρείται μια κουραστική, πιθανώς και βαρετή ασχολία για τον ελεύθερο χρόνο τους, καθώς προτιμούν να τον περνούν παρακολουθώντας τηλεόραση, παίζοντας ηλεκτρονικά παιχνίδια κ.ά. Συνήθειες που συχνά μας ακολουθούν και στην ενήλικη ζωή. Όμως, ακόμα και αν εμείς ως ενήλικοι αγαπάμε τα βιβλία, δε σημαίνει ότι και τα παιδιά μας θα οδηγηθούν απαραίτητα σε φιλαναγνωστικές συμπεριφορές. Πώς, λοιπόν, μπορούμε να δώσουμε στα παιδιά την όρεξη για διάβασμα;

Δημιουργούμε ευχάριστο αναγνωστικό περιβάλλον

Η σχέση του παιδιού με το βιβλίο μπορεί να εξελιχθεί σε σχέση ζωής. Το να μάθουμε στα παιδιά να αγαπούν το βιβλίο είναι μια πάρα πολύ απλή, αλλά ταυτόχρονα και μια πολύ σύνθετη υπόθεση. Είναι μια διαδικασία που δεν μπορούμε  να επιβάλλουμε πιέζοντας τα παιδιά. Μπορούμε όμως εύκολα να δημιουργήσουμε ένα ευνοϊκό και κατάλληλο περιβάλλον για να ενθαρρύνουν τα παιδιά να διαβάζουν βιβλία. Από τα πρώτα κιόλας βήματα η εξοικείωση των παιδιών με τα βιβλία γύρω τους είναι σημαντική. Μια γωνιά με βιβλία, η δημιουργία βιβλιοθήκης, η διακόσμηση του χώρου μας με θέματα από αγαπημένα βιβλία κ.ά. συντελούν σε αυτή. Η αφήγηση ιστοριών ή να διαβάζουμε μαζί με το παιδί ένα βιβλίο, σε όποια ηλικία κι αν είναι, ενισχύει τη συναισθηματική σχέση μεταξύ μας και το βιβλίο γίνεται αφορμή ευχάριστων εμπειριών. Ακόμα και όταν διαβάζουμε εμείς ένα βιβλίο ας προτρέψουμε το παιδί να μας μιμηθεί, αλλιώς μπορεί να εκληφθεί ως μια συμπεριφορά που ανήκει μόνο σε εμάς τους ενήλικες.

Η ανάγνωση είναι παιχνίδι!

Για να γίνει η ανάγνωση απόλαυση και να μάθει το παιδί να αντλεί ευχαρίστηση απ’ αυτήν πρέπει να τη δει όπως το παιχνίδι, γιατί έχει 2 κοινά στοιχεία με αυτό: την γνώση και την απόλαυση. Το παιχνίδι είναι μια ελεύθερη δραστηριότητα, μας απορροφά έντονα και είναι ‘πλασματική’, καθώς παίζουμε χρησιμοποιώντας τη φαντασία μας. Παρομοίως κι ένα βιβλίο. Είναι ένας τρόπος να ‘παίξουμε’, να εξερευνήσουμε έναν κόσμο πέρα από την πραγματικότητα. Ας μετατρέψουμε ελεύθερα, λοιπόν, τα βιβλία σε παιχνίδι. Παιχνίδια με αφορμή το βιβλίο ως αντικείμενο, με τις εικόνες ή/και τις λέξεις του βιβλίου, με την κίνηση και το σώμα μας, τους ήχους, τις μυρωδιές. Η αναγνωστική εμψύχωση μπορεί να αξιοποιήσει όλες τις αισθήσεις του παιδιού και να εμπλέξει δραστηριότητες αφήγησης, δραματοποίησης, απτικότητας, εικαστικές και, φυσικά, γλωσσικές. Κλειδιά στην καλλιέργεια της φιλαναγνωσίας είναι η δημιουργικότητα και η φαντασία. Η απόλαυση της ανάγνωσης δεν υποκινείται με ορθολογικό τρόπο, αλλά ενθαρρύνεται όταν βιώνουμε το διάβασμα ως διάλογο ανάμεσα στη φαντασία και το κείμενο. Η απόλαυση της ανάγνωσης, όπως και του παιχνιδιού, είναι ο τρόπος με τον οποίο νιώθουμε ότι ζήσαμε μέσα μας μια στιγμή φανταστικής ζωής.

«Πρέπει να διαβάζουμε αυτά που μας αρέσουν!»

Στην αγάπη για τα βιβλία δεν υπάρχουν «πρέπει», αλλά «μου αρέσει». Ας αφήσουμε στο παιδί την ελευθερία της επιλογής. Το «καλύτερο» βιβλίο είναι το καλύτερο για κάποιον συγκεκριμένο αναγνώστη που κατάφερε να τον προσελκύσει και να τον κερδίσει, όχι απαραίτητα και για κάποιον άλλον. Συνεπώς, δεν υπάρχουν «καλά» και «κακά» αναγνώσματα. Όλα, όσο ποιοτικά ή όχι κι αν τα θεωρούμε, έχουν να προσφέρουν κάτι στη γλωσσική, συναισθηματική, γνωστική ανάπτυξη του παιδιού, αναλόγως με το πλαίσιο στο οποίο συντελείται η ανάγνωση. Οι αναγνωστικές μας εμπειρίες λειτουργούν σωρρευτικά και η εξέλιξη του παιδιού σε έναν κριτικό αναγνώστη θα περάσει από πολλά στάδια.

Τα διαβάζουμε όπως μας αρέσουν

Ας μην ‘λογοκρίνουμε’ τις αναγνωστικές προτιμήσεις των παιδιών, καθώς μόνο αν ένα ανάγνωσμα τους αρέσει, θα το απολαύσουν. Ας αφήσουμε, λοιπόν, τα εικονογραφημένα, τα χιουμοριστικά, την επιστημονική φαντασία, την περιπέτεια και το φανταστικό στοιχείο, δημοφιλή είδη μεταξύ των παιδιών, να αποτελούν κίνητρο ανάγνωσης. Εκτός από τις προτιμήσεις των παιδιών μας, οφείλουμε να απο-στιγματίσουμε και οποιαδήποτε άλλη συνήθεια γύρω από το βιβλίο. Όπως το πού διαβάζουμε· στο πάτωμα, στο αυτοκίνητο, στο πάρκο, ή το πώς διαβάζουμε· λίγες σελίδες από το τέλος, αφήνουμε στη μέση το βιβλίο, το διαβάζουμε πολλές φορές, διαβάζουμε δυνατά ή με μουσική, θέλουμε ησυχία, μπαίνουμε στο κλίμα του βιβλίου και μεταμφιεζόμαστε.

Ο Φιλίπ Μπρασέρ στο βιβλίο του 1001 ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΑΓΑΠΗΣΩ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ δίνει προτάσεις με αφετηρία ένα βιβλίο, όπου ένα παιδί μπορεί να παίξει, να ζωγραφίσει, να ανακαλύψει, να συζητήσει και να ανάγει το βιβλίο από πηγή μάθησης σε πηγή ψυχαγωγίας. Με αφορμή, λοιπόν, την επανέκδοση του βιβλίου από τις εκδόσεις Μεταίχμιο στο ΟΞΥΓΟΝΟ το Σάββατο, 22 Νοεμβρίου 2014, στις 10.00 το πρωί θα υλοποιηθεί εργαστήριο για τους γονείς και τα παιδιά τους που κάνουν μαζί τα πρώτα τους βήματα για να αγαπήσουν τα βιβλία και να γίνει η ανάγνωση αγαπημένη συνήθεια.

Δείτε την εκδήλωση στην ιστοσελίδα του ΟΞΥΓΟΝΟΥ ή στο facebook και δηλώστε συμμετοχή μαζί με το παιδί σας!

Λίγα λόγια για την Χαρούλα Κρομυάδου

???????????????Η Χαρούλα Κρομυάδου είναι φιλόλογος-παιδαγωγός. Σπούδασε στο Τμήμα Φιλοσοφίας και Παιδαγωγικής του Α.Π.Θ. και έκανε μεταπτυχιακό στη Σχολική Παιδαγωγική και την Περιβαλλοντική Εκπαίδευση. Από το 2000 υλοποιεί προγράμματα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης για παιδιά και ενήλικες στον ΑΡΚΤΟΥΡΟ. Υλοποιεί εκπαιδευτικές δράσεις δημιουργικής γραφής. Συμμετείχε στη συγγραφική ομάδα  του φακέλου «Ο ξένος: εικόνες του άλλου στη λογοτεχνία». Έχει εργαστεί ως ερευνήτρια στη Μονάδα Έρευνας Σχολικών Βιβλίων (Α.Π.Θ.), σε έρευνες για τη διδασκαλία και την αξιολόγηση, τον κοινωνικό αποκλεισμό και τις αναγνωστικές συνήθειες των εφήβων. Είναι εκπαιδεύτρια ενηλίκων (ΣΔΕ, ΙΕΚ, Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, ΟΞΥΓΟΝΟ) και σχεδιάζει διαδραστικά εκπαιδευτικά προγράμματα εστιασμένα στη βιωματική μάθηση, τον μιντιακό γραμματισμό, τη λογοτεχνία και το φυσικό περιβάλλον.

Λίγα λόγια για την Κωνσταντία Λιούζα

konstantiaΗ Κωνσταντία Λιούζα είναι απόφοιτος του Τμήματος Φιλοσοφίας και Παιδαγωγικής του Α.Π.Θ. με μεταπτυχιακές σπουδές στη Λογοτεχνική Εκπαίδευση, καθώς και τις Πολιτισμικές Σπουδές και τη Σημειωτική. Εχει συμμετάσχει σε ερευνητικά προγράμματα για τον κοινωνικό αποκλεισμό, την πολυπολιτισμικότητα και τις αναγνωστικές συνήθειες εφήβων. Ασχολείται με τον σχεδιασμό και την υλοποίηση εκπαιδευτικών προγραμμάτων σε πολιτιστικούς φορείς, οργανώσεις και σχολεία, καθώς και προγραμμάτων δημιουργικής απασχόλησης. Συμμετέχει σε εκπαιδευτικές δράσεις, δημιουργικά εργαστήρια και πολιτιστικές εκδηλώσεις για το παιδί. Δραστηριοποιείται εθελοντικά στη Σχεδία στην Πόλη. Επίσης, στο ΟΞΥΓΟΝΟ σχεδιάζει και υλοποιεί σεμινάρια.

Η Γερμανία, το Goethe Institut και λίγο από Χριστούγεννα

kampanes

Είχα την μεγάλη τύχη να ζήσω για δύο χρόνια σε μια από τις ομορφότερες πόλεις της Γερμανίας, το Freiburg. Ήμουν μόλις 22 χρονών, μέσα σε μια ολοζώντανη φοιτητούπολη, και ζούσα σε μια φοιτητική εστία με εκατοντάδες νέα παιδιά απ’ όλο τον κόσμο. Δεν είναι να απορεί μετά κανείς πως με μάγεψαν τα ταξίδια και οι πολιτισμοί. 

Για εσένα που έχεις ζήσει κάτι παρόμοιο, θα καταλαβαίνεις καλά τι εννοώ και τι συναισθήματα μπορεί να κουβαλώ.

Και ενώ μπορώ να βρω δεκάδες πράγματα που “κάνουμε καλύτερα από ότι οι Γερμανοί” θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σου τις υπέροχες αναμνήσεις που έχω από την διαμονή μου εκεί, οι οποίες με συντροφεύουν πάντα.

  • Τα Χριστούγεννα είναι μια τεράστια γιορτή χαράς και δημιουργίας, πλημμυρίζουν οι δρόμου με αγορές και παζάρια ( Weihnachtsmarkt), ζεστό κρασί (Gluehwein) και φώτα!
  • Οι γονείς με τα παιδιά περνούν ποιοτικό χρόνο μαζί, μαγειρεύουν, φτιάχνουν μαζί κατασκευές, κάνουν εκδρομές στο βουνό.
  • Οι φίλοι φτιάχνουν τις ευχετήριες κάρτες τους, κρατούν τις παραδόσεις, μαγειρεύουν όλοι μαζί και μοιράζονται τα νέα τους.

freiburg wihn

Freiburg

Μοιράζομαι κυρίως τις χριστουγεννιάτικες μου αναμνήσεις και ίσως να μοιάζουν πολύ με αυτά που κάνουμε και εμείς εδώ, αλλά θέλω να σου πω πως νομίζω πως εδώ έχουμε χάσει λίγο το αληθινό νόημα των γιορτών και των σχέσεων. Πιστεύουμε πολύ στην εξωτερική εικόνα και είμαστε περισσότερο επιφανειακοί. Είναι μια γενική αίσθηση που έχω και φυσικά και δεν σημαίνει ότι τους αφορά όλους. 

goethe thessaloniki

Τα τελευταία ένα – δυο χρόνια άρχισα να επισκέπτομαι τακτικά το Goethe Institut στη Θεσσαλονίκη, είτε με αφορμή το υπέροχο cafe του, είτε για να επισκεφτώ μια έκθεση, όπως την υπέροχη που είχε πραγματοποιηθεί πέρσι με τίτλο “Μαθηματικά Χειροπιαστά“, είτε για να απολαύσω τα φανταστικά έργα μαθητών του Γερμανικού Σχολείου που κοσμούν τους διαδρόμους του Ινστιτούτου.

Μου αρέσει πολύ να βρίσκομαι εκεί. Αφενός γιατί μου θυμίζει τα χρόνια που έζησα στη Γερμανία και αφετέρου γιατί συνειδητοποιώ πως δεν είμαστε μονάχα Έλληνες, αλλά πολίτες του κόσμου. Είναι υπέροχο να συνυπάρχουμε με άλλους πολιτισμούς, να μοιραζόμαστε τα έθιμά μας, να ανοίγουμε την αγκαλιά μας σε αυτούς που έρχονται στη χώρα μας.

Το Goethe Institut είναι πολλά περισσότερα από ένας χώρος εκμάθησης γερμανικών, είναι το κέντρο του γερμανικού πολιτισμού μέσα στην Ελλάδα.

Έχει μία υπέροχη αυλή – κήπο, όπου την άνοιξη μπορείτε να διαβάσετε το βιβλίο σας στο καφέ του, αλλά μπορείτε επίσης:

  • Να επισκεφτείτε την πολύ μεγάλη Βιβλιοθήκη του, όπου θα βρείτε γερμανικά βιβλία αλλά και βιβλία γερμανών συγγραφέων μεταφρασμένα στα ελληνικά.
  • Να χρησιμοποιήσετε την Ψηφιακή Βιβλιοθήκη onleihe δωρεάν.
  • Να δείτε τα έργα των μαθητών, στους τοίχους του Ινστιτούτου, που προανέφερα και είναι φανταστικά!
  • Να μάθετε για το glossomobil ,  ένα μοναδικό όχημα πολιτισμού, που μεταφέρει μια ολόκληρη χώρα με τη γλώσσα και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της στα σχολεία της Ελλάδας.
  • Να μάθετε φυσικά τη γερμανική γλώσσα σε ένα περιβάλλον γερμανικό.
  • Να πάτε με τα παιδιά στη γιορτή με τα φαναράκια > 15/11/2014
  • Να απολαύσετε μια σειρά ταινιών των Αδερφών Γκριμμ με ελληνικούς υπότιτλους >22/11/201- 13/12/2014
  • Να συμμετέχετε στην εκδήλωση της Βιβλιοθήκης του Goethe Institut, “Έρχονται τα Χριστούγεννα” >03/12/2014
  • Να φτιάξετε χριστουγεννιάτικα στολίδια > 13/12/2014

Αντίστοιχα, στην πόλη μας υπάρχει και το Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης, που κάνει επίσης υπέροχη δουλειά.

Εύχομαι να καταφέρουμε με κάποιον τρόπο να έρθουμε οι διαφορετικοί αυτοί κόσμοι λίγο πιο κοντά γιατί είμαι σίγουρη ότι μακριά από την πολιτική μπορούμε να κάνουμε υπέροχα πράγματα!

Καλά Χριστούγεννα με λίγο άρωμα από Gluehwein και κανέλα!

Τι παιχνίδια να επιλέξω για το παιδί μου; (0-2 και όχι μόνο)

paixnidia

Πολλά έχουν γραφτεί για την αξία του παιδικού παιχνιδιού. Όταν όμως μιλάμε για το παιδικό παιχνίδι, αναφερόμαστε όχι μόνο σε αντικείμενα με τα οποία θα παίξει το παιδί, αλλά και στην ίδια τη διαδικασία απασχόλησής του. Στην αγγλική γλώσσα, άλλη σημασία έχει η λέξη play και άλλη το toy. Επειδή στην ελληνική γλώσσα δύσκολα ξεχωρίζει το παιχνίδι-αντικείμενο από το παιχνίδι-διαδικασία, ας ξεκινήσουμε τις σκέψεις μας παίρνοντας ως δεδομένο ότι ένα παιδί μπορεί να παίξει και να απασχοληθεί δημιουργικά με «εργαλείο» ακόμα και μόνο τη σκέψη του! Ωστόσο χρειάζονται και τα αντικείμενα-παιχνίδια, που βοηθούν τα παιδιά να ανακαλύψουν τον κόσμο και να ακονίσουν τις δεξιότητες που τόσο γρήγορα αποκτούν. Ποια λοιπόν είναι τα παιχνίδια που θα προσφέρουν το καλύτερο δυνατό στα παιδιά μας;

Πάνω στον ενθουσιασμό τους πολλοί γονείς αγοράζουν πολλά παιχνίδια για το παιδί τους, προσπαθώντας να του προσφέρουν το καλύτερο. Ταυτόχρονα το νέο μέλος της οικογένειας θα αρχίσει να παίρνει και πολλά δώρα! Αρχίζουν λοιπόν οι πρώτοι προβληματισμοί σχετικά με το ποια παιχνίδια είναι τα καταλληλότερα και αποτελούν τις καλύτερες επιλογές.

Τα καταστήματα παιχνιδιών διαθέτουν πάρα πολλές επιλογές. Ο συνειδητοποιημένος γονιός μαθαίνει να ξεχωρίζει σιγά σιγά τα παιχνίδια που αξίζουν τον κόπο:

-τα δημιουργικά από αυτά με τα οποία το παιδί ασχολείται με πιο παθητικό τρόπο

-τα ασφαλή από τα επικίνδυνα

-τα κατάλληλα για την ηλικία του παιδιού από τα ακατάλληλα

-τα παιχνίδια που ενισχύουν την ολιστική ανάπτυξη από εκείνα που διδάσκουν λανθασμένα πρότυπα στα παιδιά

Ας δούμε λοιπόν ένα ένα τα ζητήματα αυτά:

Τα δημιουργικά παιχνίδια είναι εκείνα που έχουν αρκετά πράγματα για να περιεργαστεί το παιδάκι. Έχουν διάφορα χρώματα, διάφορες υφές, βγάζουν ήχους. Πολλά παιχνίδια χαρακτηρίζονται ως δημιουργικά χωρίς να είναι απαραίτητα έτσι. Αν ένα παιχνίδι προσφέρει πολλά ερεθίσματα στο παιδί και το ενθαρρύνει να απασχοληθεί μαζί του ποικιλλοτρόπως (π.χ. απασχολώντας πολλές αισθήσεις) και καλλιεργεί την περιέργεια, τότε ενισχύει περισσότερο τη δημιουργικότητα. Ένα απλό παράδειγμα είναι τα τουβλάκια, που εξασκούν την χωρική αντίληψη, τη φαντασία, την ικανότητα συνδυασμών, την κατασκευή.

Τα ασφαλή παιχνίδια είναι εκείνα που έχουν τη σήμανση CE (δηλαδή πληρούν τις προϋποθέσεις ασφάλειας της ευρωπαϊκής ένωσης ως προς τα υλικά, τον τρόπο κατασκευής, τα χρώματα). Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να προσέχουμε να υπάρχει αυτή η σήμανση, καθώς παιχνίδια που δεν την έχουν είναι πολύ πιθανό π.χ. να έχουν τοξικά χρώματα. Το ρισκάρουμε να βάλει το μωράκι μας στο στόμα ένα ακατάλληλο παιχνίδι που θα του μεταδώσει τοξικά σωματίδια ή θα ξεκολλήσει ένα μικρό κομμάτι, επικίνδυνο για πνιγμό; Δώστε ιδιαίτερη προσοχή καθώς η σήμανση CE μπορεί να σημαίνει και ότι το προϊόν προέρχεται από κινέζικη εισαγωγή. Μάθετε τη διαφορά (είναι ανεπαίσθητη!):

Τα παιχνίδια συνήθως έχουν  επίσης έναν δείκτη ηλικιακής καταλληλότητας. Ο κατασκευαστής είναι υπεύθυνος για αυτό, αλλά ο γονιός είναι αυτός που θα συνεισφέρει στην απόφαση αυτή, αν δηλαδή ένα αντικείμενο είναι ασφαλές για το παιδί του. Για παράδειγμα, κυκλοφορούν στην αγορά μαρκαδόροι ζωγραφικής που έχουν σήμανση καταλληλότητας από το ένα έτος και πάνω. Ένα παιδάκι όμως μπορεί στον ένα χρόνο ζωής να μην έχει ακόμα αρκετή επιδεξιότητα και να χρειάζεται επίβλεψη στη χρήση αυτών των μαρκαδόρων, ώστε να μην τραυματίσει π.χ. τα ματάκια του.

Τι εννοούμε όταν αναφερόμαστε στο παιχνίδι που ενισχύει στερεότυπα; Από την αγορά των προικιών κιόλας του παιδιού σας θα προσέξατε ότι τα πάντα προσφέρουν επιλογές ως προς το αν θα απευθύνονται σε αγόρια ή σε κορίτσια. Ενώ στα ρούχα και στα λευκά είδη η διαφοροποίηση αφορά μόνο τα χρώματα και τα σχέδια των υφασμάτων, στα παιχνίδια η διαφοροποίηση γίνεται ολοένα και πιο έντονη και οδηγεί σε στερεότυπες αντιλήψεις για τις ασχολίες που πρέπει να έχει ένα κοριτσάκι ή ένα αγοράκι. Έτσι καταλήγουμε να έχουμε κοριτσάκια-μπαλαρίνες, πριγκιπισσούλες και πεταλούδες, ενώ τα αγοράκια ταυτίζονται με πειρατές και ναυτάκια. Μεγαλώνοντας μάλιστα τα παιδιά έρχονται αντιμέτωπα με σέξι κούκλες και βίαιες φιγούρες δράσης! Τα παιχνίδια που έχουν έντονο φυλετικό προσδιορισμό συνήθως πρέπει να τα μεταχειριζόμαστε με φειδώ και προσοχή. Τα παιδιά πρέπει να εξοικειώνονται με πολλές ανθρώπινες δραστηριότητες- και η βρεφική ηλικία προσφέρει την ευκαιρία για μια καλή αρχή ως προς την καθιέρωση μη σεξιστικών μηνυμάτων για τα παιδιά.

Ας μην ξεχνάμε όμως ότι παιχνίδι μπορεί να γίνει ένα κομμάτι χαρτί, ένα φύλλο, ένα ξύλο, το σχήμα των χεριών μας, οι ήχοι, τα τραγούδια, οι λέξεις, μια γκριμάτσα, μια βόλτα και κυρίως: αλληλεπίδραση. Με επαναλήψεις, κυματισμούς της φωνής μας, κοίταγμα στα μάτια, ενεργητική παρουσία και ενασχόληση με το παιδί μας μπορούμε να ανταγωνιστούμε το πιο ακριβό και ποιοτικό παιχνίδι της αγοράς!

Λίγα λόγια για την Καλλιόπη Εμμανουηλίδου

kalliopiΓεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και μεγάλωσε στην Κατερίνη. Έπαιξε, ζωγράφισε, διάβασε, έπαιξε μουσική, τραγούδησε, μαγείρεψε, γέλασε, σκέφτηκε, έγραψε ιστορίες και ποιηματάκια, έφτιαξε κατασκευές αλλά και μαγικά φίλτρα από ροδοπέταλα και γκαζόν, που έκαναν καλά τους ανθρώπους.

Με αυτά τα εφόδια στις αποσκευές της έφυγε στα Ιωάννινα και έπειτα στη Μ.Βρετανία, όπου σπούδασε, επιμορφώθηκε και εργάστηκε. Το 2007 επέστρεψε στη Θεσσαλονίκη, όπου και πάλι ζωγραφίζει, διαβάζει, παίζει μουσική, τραγουδάει, μαγειρεύει, γελάει, σκέφτεται, φτιάχνει κατασκευές. Αντί να φτιάχνει μαγικά φίλτρα, γράφει βιβλία για τους ανθρώπους και εργάζεται ως ψυχολόγος και επιμορφώτρια.»

θα τη βρείτε στο Οξυγόνο, σε μια πρωτότυπη Σχολή γονέων!