Με το Κρουστόφωνο δίπλα στη σκιά του Ολύμπου

Ιωάννα Σεραφειμίδου

Το Κρουστόφωνο φαντάζομαι πως οι περισσότεροι από εσάς το ξέρετε. Άλλωστε κάνουν πολύ θόρυβο, πως να περάσουν απαρατήρητοι! Αυτό που ίσως δεν ξέρετε είναι πως εδώ και εννιά χρόνια διοργανώνουν το Κρουστόφωνο Camp, μία τριήμερη κατασκήνωση με εργαστήρια κρουστών για μεγάλους και μικρούς.

Τρυπώσαμε και εμείς εκεί και δεν μείναμε απλά στα παρασκήνια, μα χτυπήσαμε κρουστά και γελάσαμε και τραγουδήσαμε ακόμα και playback theater παίξαμε! (Ο Δημήτρης δηλαδή). Κάναμε και μπάνιο στη θάλασσα γιατί μπορεί να ήμασταν δίπλα στον Όλυμπο αλλά το Camping Olympios Zeus, όπου πραγματοποιήθηκε η κατασκήνωση και τα εργαστήρια. είναι τοποθετημένο μέσα στο πράσινο μπροστά στη θάλασσα!

Το πρόγραμμα περιλάμβανε εκτός από εργαστήρια κρουστών για ενήλικες και παιδικά μουσικοκινητικά προγράμματα και άλλα διάφορα happening, σεμινάριο playback theater, μουσική βραδιά με τους HeJazz Collective, barbeque. παράσταση τσίρκου δρόμου, πρωινή γυμναστική και ελεύθερο χρόνο στην παραλία.

Δεν είμαι η φανατική του camping (στο Olympios Zeus μπορείς να μείνεις και σε bungalows) αλλά αυτή η αίσθηση ελευθερίας, η επαφή με τη φύση, η επικοινωνία με άλλους ανθρώπους μέσα από τη μουσική και την κίνηση είναι κάτι έντονα μοναδικό που μόνο αν το ζήσεις μπορείς να το καταλάβεις.

Βρίσκω υπέροχο το γεγονός πως μια ομάδα κάνει κάτι με τόσο πάθος που καταφέρνει να συγκεντρώσει κόσμο από τόσα διαφορετικά μέρη της Ελλάδας και να κάνει χαρούμενους δεκάδες μικρούς και μεγάλους καλλιτέχνες!

Ακόμα και αν δεν έχεις ιδιαίτερη αγάπη για τα κρουστά αλλά έχεις παιδιά σου εγγυώμαι πως είναι μια μοναδική ευκαιρία να παίξουν με άλλα παιδάκια μέσα στη φύση και να γνωρίσεις έναν κόσμο διαφορετικό αλλά βαθιά ενεργειακό, τον οποίο ίσως και αγαπήσεις!

Συγχαρητήρια στο Κρουστόφωνο για την άψογη διοργάνωση και ευχή να πάμε μαζί του χρόνου!

Η ομάδα Ελληνικό Playback Θέατρο

Στιγμιότυπο από το Playback Theater

HeJazz Collective με Balkan, gypsy, παραδοσιακά και λαϊκά (αγαπημένη βαλκανική μουσική!)

Η ομάδα “Κρουστόφωνο”

Ραντεβού του χρόνου!

Η Εύη Παπαβέργου μας μιλάει για το Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης και όχι μόνο

Ιωάννα Σεραφειμίδου # family friendly, θεσσαλονίκη, μουσεία

Συνέντευξη στην Ιωάννα Σεραφειμίδου

Η Εύη Παπαβέργου είναι υπεύθυνη εκπαιδευτικών Προγραμμάτων στο Momus – Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης – Συλλογή Κωστάκη (πρώην Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης) από το 2007 μέχρι και σήμερα. Έχει σπουδάσει στο τμήμα Πλαστικών Τεχνών και Επιστημών της Τέχνης στα Γιάννενα και συνέχισε με ένα μεταπτυχιακό στο Έσσεξ της Αγγλίας, με τίτλο Gallery Studies & Critical Curating for the 21st Century.

Η συνάντηση μαζί της αλλά και η συνεργασία μας με το Momus – Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης – Συλλογή Κωστάκη (πρώην Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης), στα πλαίσια της δράσης μας “Η Οικογένεια στο Μουσείο” (2014) ήταν μια υπέροχη εμπειρία και άνοιξε για εμάς μια πόρτα στον μαγικό κόσμο της τέχνης.

Η συζήτηση μαζί της μας αποδεικνύει πως τα μουσεία είναι ανοιχτά και φιλικά προς μικρούς και μεγάλους και πως δεν έχουμε παρά να τολμήσουμε περισσότερες επισκέψεις σε αυτά!

Αρχικά θα ήθελα να μας πεις λίγα λόγια για την έκθεση της Συλλογής του Γιώργου Κωστάκη. Για τον ίδιο τον συλλέκτη, την εποχή που συνέλεξε όλα αυτά τα έργα, για τη ρώσικη πρωτοπορία.

Ο Γιώργος Κωστάκης ήταν ένας άνθρωπος που αγαπούσε πολύ τις συλλογές και τα έργα τέχνης. Ήταν ελληνικής καταγωγής (οι γονείς του ήταν από τη Ζάκυνθο) και γεννήθηκε και έζησε στη Μόσχα στην εποχή των παππούδων των παππούδων μας.

Δεν ήταν καλλιτέχνης, ούτε μεγιστάνας. Ήταν οδηγός ενός αυτοκινήτου της Καναδικής πρεσβείας στη Μόσχα και συχνά, μετέφερε διπλωμάτες αλλά και καλεσμένους της πρεσβείας σε διάφορα μέρη της πόλης, όπως σε μαγαζιά που πουλούσαν έργα τέχνης και τους ξεναγούσε. Ο ίδιος δεν είχε καμία καλλιτεχνική παιδεία. Είχε όμως πολύ ιδιαίτερο γούστο και καταλάβαινε αμέσως τι του άρεσε, τι όχι και γιατί.

Σε ένα στούντιο στη Μόσχα το 1946, βρήκε έναν πίνακα που δεν έμοιαζε με κανέναν άλλον που είχε δει. Τον αγόρασε, πήγε στο σπίτι του και τον κρέμασε στο σαλόνι του. Τότε λέει, ένοιωσε σαν να άνοιξε ένα παράθυρο στο σπίτι του. Αυτός ο πίνακας ήταν η αρχή. Ξεκίνησε να ψάχνει και να αγοράζει έργα Ρωσικής πρωτοπορίας και σιγά σιγά με το πέρασμα του χρόνου, η συλλογή του έγινε μεγάλη. Τα έργα τα κρατούσε στο σπίτι του και όλο και περισσότεροι άνθρωποι του ζητούσαν να τα δουν. Είχε φτιάξει ένα σπίτι-μουσείο.

Κανένας δεν ενδιαφέρονταν εκείνα τα χρόνια για τη Ρωσική πρωτοπορία γιατί τα έργα φτιάχτηκαν τα πρώτα χρόνια του 20^ου αιώνα, λίγο πριν τη Ρωσική επανάσταση, αναπτύχθηκαν για λίγα χρόνια και το 1932 απαγορεύθηκαν για πολιτικούς λόγους. Τα έργα αποσύρθηκαν σε σκοτεινές αποθήκες, υπόγεια και πατάρια. Ο Κωστάκης τα αναζήτησε, τα εντόπισε και τα αγόρασε.

Πώς υποδέχεται το Momus – Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης – Συλλογή Κωστάκη (πρώην Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης) τα παιδιά και την οικογένεια; Τι είδους προγράμματα/ δράσεις σχεδιάζει;

Το μουσείο πραγματοποιεί οργανωμένα εργαστήρια για γονείς και παιδιά με αφορμή τις εκθέσεις του.

Αυτά τα εργαστήρια δεν έχουν σταθερό επαναλαμβανόμενο χαρακτήρα, ανακοινώνονται και πραγματοποιούνται κατά περίπτωση.

Επίσης σχεδιάζεται και υλοποιείται σχεδόν για κάθε έκθεση του μουσείου το Τετράδιο της αυτόνομης δράσης για οικογένειες. Το τετράδιο καθοδηγεί τους γονείς να πραγματοποιήσουν αυτόνομες επισκέψεις στο χώρο του μουσείου, χωρίς προϋπάρχον γνωστικό υπόβαθρο και περιέχει προτεινόμενες δραστηριότητες, παιχνίδια, πληροφορίες και θέματα προς συζήτηση ώστε να προάγει την αλληλεπίδραση ενηλίκου – ανηλίκου και μουσείου και τη δυναμική αλληλεπίδραση των μελών μιας οικογένειας, μέσα από ένα ευχάριστο και ελεύθερο τρόπο έκφρασης και δράσης. Το έντυπο συνοδεύεται από όλα τα απαραίτητα υλικά για την πραγματοποίηση των δραστηριοτήτων και τα παιδιά μπορούν να συνεχίσουν τις δράσεις και στο σπίτι.

Σε αυτή τη φάση αρκετά από τα τετράδια έχουν επικαιροποιηθεί και αναρτηθεί στην ιστοσελίδα του μουσείου ώστε να μπορούν να χρησιμοποιούνται από γονείς και παιδιά στο σπίτι αλλά και από εκπαιδευτικούς στο πλαίσιο του πλάνου των μαθημάτων τους, είτε στην τηλεμάθηση, είτε στη σχολική τάξη. Σε αυτό το λινκ θα βρείτε τετράδια για παιδιά δημοτικού και για εφήβους.

Οι περισσότεροι έχουμε συνδυάσει το Μουσείο σαν κάτι βαρετό και ακαταλαβίστικο, όπως τότε που πηγαίναμε σχολείο. Τι έχει αλλάξει από τότε;

Ο χαρακτήρας των μουσείων με το πέρασμα των χρόνων έχει αναθεωρηθεί. Δεν αποτελεί πια ναό της γνώσης στον οποίον έχουν πρόσβαση μόνον οι εκλεκτοί. Τα μουσεία σήμερα συνειδητοποιώντας τον ανθρωποκεντρικό, εκπαιδευτικό τους ρόλο, μετατρέπονται σε οργανισμούς ανοιχτούς για την κοινωνία, δημιουργώντας και φέροντας παιδεία και ψυχαγωγία στο σύνολο με γνώμονα την κοινωνική ισότητα. Δηλαδή τα μουσεία απευθύνονται σε όλους τους ανθρώπους ανεξαρτήτου φύλλου, ηλικίας και καταγωγής, απευθύνονται σε όλες τις κοινωνικές ομάδες (σχολεία, ΑΜΕΑ, οργανωμένοι ή μεμονωμένοι επισκέπτες) μέσα από τις εκθέσεις, το πληροφοριακό υλικό, τις εκδόσεις, τις εκδηλώσεις, τα εκπαιδευτικά προγράμματα, το εκπαιδευτικό υλικό και τις βιβλιοθήκες[1].

Ποια θεωρείς πως είναι τα βήματα που πρέπει να ακολουθήσουν οι γονείς ώστε να «κεντρίσουν» το ενδιαφέρον του παιδιού για να επισκεφθεί ένα μουσείο;

Αν μιλάμε για μουσείο τέχνης, αρχικά πιστεύω ότι πρέπει να βιώνει το κάθε παιδί την ελευθερία της έκφρασης στο σπίτι, να υπάρχει δηλαδή χώρος φυσικός και νοητός στον οποίο γονείς και παιδιά να μπορούν να παίζουν και να εκφράζονται ελεύθερα μέσα από ζωγραφική, κατασκευές, κτλ έτσι ώστε να εξοικειωθούν με χρώματα και υλικά, χωρίς το φόβο του ότι θα λερώσουν και θα λερωθούν.

Το δεύτερο βήμα είναι η συζήτηση του τι είναι μουσείο και γιατί έχει ενδιαφέρον να το επισκεφτούμε. Το διαδίκτυο είναι καλό εργαλείο. Μπορείτε να δείτε παρέα sites διάφορων μουσείων στον κόσμο, να παίξετε τα online παιχνίδια που παρέχουν και να αντλήσετε πληροφορίες. Κάποια μουσεία όπως το Κ.Μ.Σ.Τ έχουν δημιουργήσει εκπαιδευτικά cd τα οποία μπορείτε να ανακαλύψετε πριν από μια επίσκεψη στο χώρο αλλά και να παίξετε πολλές φορές μέχρι να εξοικειωθούν τα παιδιά με τις εικόνες που παρέχουν.

Επόμενο βήμα είναι η επίσκεψη. Σε κάποια μουσεία υπάρχουν ειδικά διαμορφωμένα προγράμματα για οικογένειες, σε άλλα υπάρχουν «οδηγοί αυτόνομης επίσκεψης ενηλίκου-παιδιού», κτλ. Σε οποιαδήποτε περίπτωση μπορεί πάντα ο κηδεμόνας να απευθυνθεί στον υπεύθυνο εκπαίδευσης του κάθε μουσείου και να ζητήσει υλικό ή πληροφορίες, η απάντηση θα είναι σίγουρα θετική.

Οι πολλαπλές επισκέψεις στο ίδιο μουσείο, ενδυναμώνουν την εξοικείωση του παιδιού με το χώρο και τις συλλογές τους, αυξάνοντας τις πιθανότητες επιστροφής σε αυτό.

Πώς μπορεί, κατά τη γνώμη σου, η επίσκεψη ενός παιδιού στο μουσείο με τους γονείς του να γίνει όχι απλά μία εκπαιδευτική εμπειρία για το παιδί, αλλά και μία ευκαιρία για να περάσει η οικογένεια ποιοτικό χρόνο μαζί;

Μέσα από οργανωμένα μουσειοπαιδαγωγικά προγράμματα, είτε αυτά είναι καθοδηγούμενα είτε αυτόνομα (self directed) άλλα κυρίως όταν το πρόγραμμα εμπλέκει εξίσου το παιδί και τον ενήλικα και ενισχύει τη μεταξύ τους διάδραση και συνεργασία.

Είσαι υπεύθυνη των εκπαιδευτικών προγραμμάτων του μουσείου. Ποιες είναι οι εμπειρίες που σου έχει χαρίσει η θέση αυτή; Τι είναι αυτό που σε εντυπωσιάζει στην επαφή σου με τα παιδιά;

Κάθε φορά παίρνεις διαφορετικές ενδιαφέρουσες οπτικές για το ίδιο έργο από μια φρέσκια ματιά. Επίσης ο πηγαίος ενθουσιασμός για κάποιες εικόνες και οι ευφάνταστοι υποθετικοί τίτλοι που δίνουν στα έργα.

Θα ήθελες να μοιραστείς μαζί μας μια δική σου παιδική ανάμνηση από επίσκεψη σε μουσείο;

Μόνο βαρετές επισκέψεις σε αρχαιολογικά μουσεία.

Όμως θυμάμαι την επίσκεψη με τους γονείς μου και μια φίλη μου στην Αρχαία Αγορά στο Λιμένα Θάσου με ατελείωτο παιχνίδι και χοροπηδητό γύρω από τα αρχαία ευρύματα.

Υπάρχει κάποιο μουσείο που θα ήθελες να επισκεφθείς; Εντός ή και εκτός Ελλάδας;

Πινακοθήκη Tretyakov στη Μόσχα, το Voorlinden στη Χάγη και θα ήθελα να επισκεφθώ ξανά το Sir John Soane’s Museum στο Λονδίνο.

Υπάρχουν κάποια βιβλία που θα μπορούσες να μας προτείνεις και που θα αποτελέσουν έμπνευση στους γονείς για δημιουργικά παιχνίδια μαζί με τα παιδιά τους;

Το κουτί της τέχνης – Εκδόσεις Δίπτυχο

Διαπολιτισμοί – Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης

Οι αριθμοί – Εθνική Πινακοθήκη

Μαγικές Διαδρομές στην Τέχνη –Εκδόσεις Διάπλους

Δέκα μικροί διάλογοι για ένα μουσείο-Εκδόσεις Καλειδοσκόπιο

Στο Μουσείο- Εκδόσεις Παπαδόπουλος

The art gallery handbook-Tate Publishing

Σειρά Η τέχνη σαν παραμύθι- Εκδόσεις Λιβάνη

Μια βόλτα στην Πινακοθήκη του Δήμου Αθηναίων-Εκδόσεις Διάπλαση

Μια βόλτα στο Κέντρο Λαικής Τέχνης και Παράδοσης «Αγγελική Χατζημιχάλη- Εκδόσεις Ταξιδευτής

Square (Shape Trilogy)-Mac Barnett & Jon Klassen – Walker Books

Triangle (Shape Trilogy)-Mac Barnett & Jon Klassen – Walker Books

Circle (Shape Trilogy)-Mac Barnett & Jon Klassen – Walker Books

Υπάρχει κάποιο μουσείο που θα το έλεγες «το αγαπημένο μου»;

Pinakothek Der Moderne στο Μόναχο και το Guggenheim στη Νέα Υόρκη.

Αν το Μomus-Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης-Συλλογή Κωστάκη ήταν παιχνίδι, τι παιχνίδι θα ήταν;

Μπαμπούσκες!

[1] Ε. Χορταρέα, Ιστορική εξέλιξη των εκπαιδευτικών προγραμμάτων μουσείων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, Στο: Κόκκινος Γ, Αλεξάκη Ε, Διεπιστημονικές προσεγγίσεις στη μουσειακή Αγωγή, σ 179-188, Μεταίχμιο, Αθήνα, 2002, σ.179)

Σχετικά με τα εκπαιδευτικά προγράμματα του Momus μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα εδώ

Αν επιθυμείτε να λαμβάνετε ηλεκτρονική ενημέρωση σχετικά με τις εκθέσεις και τις δράσεις του Momus, μπορείτε να στείλετε email στο pr@momus.gr

Ντετέκτιβ βιβλίων

Οι Φίλοι των Πυγολαμπίδων # family friendly

Ένα τέλειο παιχνίδι για όλες τις ηλικίες! Άσε που πάει και πολύ με το ρεύμα που υπάρχει αυτή την εποχή στην παιδική λογοτεχνία με όλους αυτούς τους ντετέκτιβ, τα μυστήρια και δε συμμαζεύεται…

Για μικρά παιδιά (που δεν ξέρουν να διαβάζουν).

Αραδιάζουμε στο πάτωμα ή σε ένα τραπέζι διάφορα βιβλία τοποθετημένα έτσι ώστε να φαίνονται τα εξώφυλλά τους. Δίνουμε λίγο χρόνο στα παιδιά να παρατηρήσουν τα βιβλία και ξεκινάμε την ανίχνευση! ‘Θέλω να μου βρεις το βιβλίο εκείνο…’ π.χ. που μιλάει για έναν μπαμπά κι ένα παιδί ή που έχει βασικό ήρωα ένα βασιλιά ή που έχει τίτλο ‘Εγώ, ο πιο όμορφος’ ή που έχει θέμα του το θυμό ή του οποίου η ιστορία εκτυλίσσεται μέσα στο χειμώνα… κτλ. Ανάλογα με την ανταπόκριση του κάθε παιδιού και τη σχέση του με τα βιβλία μπορούμε να είμαστε λιγότερο ή περισσότερο περιγραφικοί στις ερωτήσεις μας, δηλαδή να βοηθάμε ή όχι στην ανεύρεση.

Για μεγαλύτερα παιδιά.

Το γνωστό αράδιασμα βιβλίων πάνω στο τραπέζι… Αυτή τη φορά όμως έχουμε κάνει μια προεργασία: έχουμε καταγράψει ένα απόσπασμα από κάθε βιβλίο ή έχουμε φωτοτυπήσει κάποια από τις σελίδες του ή έχουμε φτιάξει ένα αίνιγμα για κάθε βιβλίο. Διαβάζοντας ή δείχνοντάς τα αυτά στα παιδιά τούς ζητάμε να εντοπίσουν σε ποιο βιβλίο αναφέρονται.

Για αναμετάξυ μας!

Διαλέγει ο καθένας ένα από τα βιβλία που βρίσκονται αραδιασμένα μπροστά μας χωρίς όμως να το μαρτυρήσει σε κανέναν. Οι άλλοι τού κάνουν ερωτήσεις, για να μαντέψουν ποιο είναι το βιβλίο που έχει επιλέξει. Οι ερωτήσεις πρέπει να είναι τέτοιες, που να δέχονται μόνο ΝΑΙ ή ΟΧΙ σαν απάντηση. Και φυσικά κερδίζει εκείνος που θα το βρει πρώτος!

Παραλλαγή

Δείχνουμε το εξώφυλλο ενός βιβλίου στα παιδιά, αφού προηγουμένως έχουμε κρύψει με κάποιον τρόπο τον τίτλο. Τους διαβάζουμε ένα απόσπασμα ή σελίδα/ες του βιβλίου και τους ζητάμε να δώσουν ένα νέο τίτλο στο βιβλίο. Αποκαλύπτουμε τον πραγματικό τίτλο και συζητάμε τις διαφορετικές απόψεις.

* Αρέσει πολύ σε ομάδες παιδιών, αλλά παίζεται πολύ ωραία και μόνο με ένα παιδί.

* Επίσης είναι ωραία ιδέα για παιχνίδι σε μια επίσκεψή μας σε δανειστική βιβλιοθήκη.

Λίγα Λόγια για τη Μαρίνα Πολυμερίδου

Η Μαρίνα Πολυμερίδου γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Εκεί σπούδασε ελληνική φιλολογία και στη Βαρκελώνη συνέχισε με μεταπτυχιακά στην εφαρμοσμένη γλωσσολογία. Aγαπά πολύ τα βιβλία, μα πιο πολύ τα παιδικά. Γι’ αυτό και το 2006 άνοιξε την Παραμυθούπολη, ένα παιδικό βιβλιοπωλείο, στο οποίο βρίσκουν καταφύγιο η αγάπη της για τα βιβλία και η ακατάπαυστη ανησυχία για δημιουργικές ιδέες και δράσεις με επίκεντρο πάντα τα παιδιά. Μας μιλάει για παιχνίδια με βιβλία.

Το Μουσείο και Εγώ

Οι Φίλοι των Πυγολαμπίδων # μουσεία

Γράφει η Δέσποινα Τσιπτσέ, Μουσειολόγος και ιδρύτρια του www.fonsperitiae.gr

Πάντα μου άρεσαν τα Μουσεία. Δεν μπορώ να θυμηθώ μια εκδρομή με τους γονείς που να μην περιελάμβανε και την επιβεβλημένη επίσκεψη στο κοντινό Μουσείο.

Δεν μπορώ όμως να πω το ίδιο και για τον αδερφό μου. Ακόμα συζητάμε στις οικογενειακές συγκεντρώσεις την εντύπωση που είχε προκαλέσει στον 10χρονο τότε Πέτρο, μια μέλισσα που είχε εγκλωβιστεί στην προθήκη ενός χρυσού Μακεδονικού στέμματος.

Δεν είμαι σίγουρη όμως για ποιον λόγο μου άρεσαν τα Μουσεία εξ’ αρχής. Ίσως γιατί εντυπωσιάζομαι από την εικόνα. Μου αρέσει να βλέπω πράγματα και στο Μουσείο είχα την δυνατότητα να δω πολλά πρωτόγνωρα αντικείμενα, σαν να ξεφύλλιζα περιοδικό.

Μεγαλώνοντας και διαβάζοντας περισσότερο για τους πολιτιστικούς χώρους, λόγω σπουδών, ανακάλυψα μια τελείως διαφορετική οπτική για τα Μουσεία. Δεν είναι ένας εκθεσιακός χώρος, έλεγαν οι καθηγητές, δεν είναι αρχείο του παρελθόντος αλλά ζωντανός πυρήνας εκπαίδευσης και διασκέδασης. Την εκπαίδευση την καταλάβαινα, τόσα εκθέματα, κείμενα επεξηγηματικά να τα πλαισιώνουν, κατάλογοι να τα συνοδεύουν, η διασκέδαση όμως από πού προκύπτει?

Αυτό έμελλε να το ανακαλύψω αργότερα, όταν κατά την διάρκεια της συνεργασίας μου με την Falmouth ArtGallery έβλεπα παιδιά να χρησιμοποιούν την γκαλερί σαν χώρο παιχνιδιού.

Σε καθημερινή βάση τα παιδιά του Falmouth περνούσαν από την γκαλερί έτοιμα να συμμετέχουν σε οποιαδήποτε δραστηριότητα είχαμε προετοιμάσει για εκείνα. Παιδιά όλων των ηλικιών, ακόμη και μωρά με τους γονείς τους. Δεν ήταν μάλιστα λίγες οι φορές που δεν τους άρεσε η δραστηριότητα, έφευγαν για να κάνουν ποδήλατο και επέστρεψαν αργότερα μήπως είχε αλλάξει κάτι.

Σημειώνω εδώ ότι τα παιδιά δεν ήταν περαστικοί ή τουρίστες, αλλά κάτοικοι της πόλης. Κάτοικοι οι οποίοι εκτιμούνταν από πλευράς του ιδρύματος τοποθετώντας τα έργα τους (από το αποτύπωμα της πατουσίτσας ενός 5μηνου ως το κολλάζ ενός έφηβου) πλάι σε πίνακες μεγάλων ζωγράφων όπως του Gainsborough ή του Miro. Κάτοικοι που γνώριζαν πως στην γκαλερί έχουν την δυνατότητα να παίξουν. Αυτό που ίσως δεν γνώριζαν είναι πως, παράλληλα με την διασκέδαση, εκπαιδεύονταν.

Τώρα πια οι πολιτιστικοί χώροι, τα μουσεία, οι γκαλερί έχουν αλλάξει. Έχουν ξεφύγει από την στείρα παρουσίαση και είναι ανοιχτά στο κοινό, προσβάσιμα, δραστήρια. Τώρα πια δεν μου αρκεί να βλέπω και ξέρω ότι δεν είμαι η μόνη. Θέλουμε να εμπλακούμε στην διαδικασία, να συμμετέχουμε όπου μπορούμε, να αγγίζουμε όπου επιτρέπεται, να ταυτίζουμε μια δραστηριότητα με την εικόνα. Τώρα πια όλοι αναζητάμε την παγιδευμένη μέλισσα.

Λίγα Λόγια για τη Δέσποινα Τσιπτσέ

Η Δέσποινα Τσιπτσέ γεννήθηκε στην Καβάλα όμως πάντα ήθελε να ζήσει στην Θεσσαλονίκη. Πρώτος στόχος, τσεκ! Μόλις αποφοίτησε από το Αρχαιολογικό έπρεπε να σκεφτεί τι θα κάνει ώστε κυρίως να μην ακυρώνει το πτυχίο της, να είναι παράλληλα δημιουργικό αλλά και να το απολαμβάνει!!! Κάπως έτσι βρέθηκε στο Leicester να σπουδάζει Μουσειολογία. Δεύτερος στόχος, τσεκ! Τρίτος στόχος, ακόμα τον δουλεύει… Με το Fons Peritiae προσπαθεί να αλλάξει την εντύπωση που έχουμε για τα Μουσεία. Αλήθεια, είναι ζωντανοί χώροι, γεμάτοι ενδιαφέρον όπου μπορείς να διασκεδάσεις όποια και αν είναι η ηλικία σου!

Μαθαίνω να γράφω, χωρίς μολύβι και χαρτί

Οι Φίλοι των Πυγολαμπίδων

Γράφει η Δέσποινα Αυγερινού-Pietrzyk

Μία από τις βασικές μου θεωρίες είναι ότι για να προσελκύσουμε το ενδιαφέρον του παιδιού είναι αυτό που θέλουμε να του μάθουμε, να το κάνουμε να μοιάζει με παιχνίδι. Ειδικότερα για τα μικρότερα παιδάκια που δεν πηγαίνουν ακόμη σχολείο και δεν έχουν μπει ακόμη στη φιλοσοφία της «σχολικής δουλειάς», συχνά είναι δύσκολο να τους αναθέσουμε δραστηριότητες που σχετίζονται με την ανάγνωση και τη γραφή.

Για αυτό, όσες μαμάδες θέλουν να ξεκινήσουν τις δραστηριότητες γραφής στο σπίτι, μπορούν να ξεκινήσουν από κάτι απλό. Για παράδειγμα; Tο όνομα του παιδιού. Ξεχάστε για λίγο το μολύβι ή την ξυλομπογιά και ανακαλύψτε μαζί με το παιδί σας εναλλακτικούς τρόπους γραφής.

Ξεκινήστε με πιο διασκεδαστικούς τρόπους που είναι πλέον κατάλληλοι για τις ηλικίες 3 ½ έως 6 ετών και βοηθούν στα εξής:

στην ωρίμανση της κίνησης του χεριού (απαραίτητη προϋπόθεση για να πιάσει με τον κατάλληλο τρόπο το μολύβι)
στη συμμετοχή και των δύο χεριών
στην ωρίμανση του οπτικοκινητικού συντονισμού (δηλαδή τη συνεργασία μάτι-χέρι)
στην ενίσχυση/βελτίωση της οπτικής μνήμης του παιδιού
στην αύξηση της δημιουργικότητας

Το μόνο που θα χρειαστείτε είναι φθηνά υλικά τα οποία μπορείτε να βρείτε παντού:

Χαρτόνια ή χρωματιστά φύλλα χαρτιού, πηλό, κοφτά μακαρόνια, αυτοκόλλητο βέλκρο (το γνωστό κριτς-κρατς), πινέλο και δαχτυλομπογιές, ένα ταψί και ζάχαρη άχνη.

Όνομα από πηλό και μακαρόνια:

Απλώστε ένα μεγάλο κομμάτι πηλό επάνω στο τραπέζι πάχους 2-3 εκατοστά και σε μήκος ανάλογα με το μέγεθος του ονόματος. Κρατώντας το δαχτυλάκι του παιδιού χαράξτε/σχηματίστε το όνομα του. Μπορείτε να ονομάζετε και τη φωνούλα κάθε γράμματος για να συνδέει το παιδί την εικόνα του γράμματος με τον ήχο του. Αφού σχηματίσετε όλα τα γράμματα δώστε του τα μακαρόνια να τα τοποθετήσει μόνο του επάνω στα βαθουλώματα του πηλού.

Εάν σκοπεύετε να κρατήσετε τη δραστηριότητα για ενθύμιο μπορείτε να βάψετε νωρίτερα τα μακαρόνια έτσι ώστε να φαίνονται ακόμη πιο όμορφα και να ανοίξετε δύο τρυπούλες στο πάνω μέρος του πηλού έτσι ώστε να περάσετε ένα σκοινάκι και να το κρεμάσετε στο δωμάτιο του.

Παίζοντας με τις δακτυλομπογιές

Σε ένα χαρτόνι μεσαίου ή μεγάλου μεγέθους, σχηματίστε τα γράμματα από το όνομα και αφήστε το παιδί να βάλει το δείκτη του χεριού του μέσα στο χρώμα που του αρέσει και να ακολουθήσει τη μορφή των γραμμάτων για να τα καλύψει με χρώμα. Έτσι, το παιδί εξασκείται στη μορφολογική εικόνα του κάθε γράμματος.

Φτιάχνοντας ένα παζλ από χαρτί:

Με δύο διαφορετικά χρώματα χαρτόνι ή χρωματιστά φύλα μεγέθους Α3 σχηματίστε το όνομα του παιδιού. Κρατήστε το ένα φύλο σταθερό επάνω στο τραπέζι και κόψτε τα γράμματα από το άλλο χαρτί. Φροντίστε το κάθε γράμμα να κοπεί στη μέση έτσι ώστε το παιδί να χρειάζεται να τα παρατηρεί και να τοποθετήσει με τον κατάλληλο τρόπο για να φτιαχτεί το σωστό σχήμα/γράμμα. Έχετε καταφέρει να φτιάξετε ένα μικρό αυτοσχέδιο παζλ.

Γράμματα που ξεκολλάνε:

Γράψτε με μεγάλα γράμματα στον υπολογιστή το όνομα του παιδιού (2 αντίγραφα). Κολλήστε το ένα αντίγραφο πάνω σε ένα χρωματιστό χαρτόνι ενώ από το άλλο αντίγραφο μπορείτε να κόψετε το κάθε γράμμα και να κολλήσετε πίσω από το καθένα ένα κομματάκι βέλκρο (το γνωστό κριτς-κρατς). Δώστε στο παιδί σας να παρατηρήσει το όνομα του και να αποφασίσει ποιο γραμματάκι θα διαλέξει και σε ποια θέση θα το κολλήσει. Το ωραίο είναι ότι λόγω του ότι τα γράμματα κολλάνε και ξεκολλάνε θα μπορεί να κάνει όσες δοκιμές θέλει και να παίξετε πολλές φορές αυτό το παιχνίδι.

Θέλετε να σας πω ποια δραστηριότητα από αυτές που έχω κάνει ήταν η πιο διασκεδαστική; Την έχω αφήσει για το τέλος…. Δείτε την

Ένα όνομα φτιαγμένο από ζάχαρη

Σε ένα βαθύ ορθογώνιο ταψί του φούρνου….ρίξαμε μαζί με δύο από τους μικρούς μου μαθητές, πολλή ζάχαρη άχνη έτσι ώστε να καλυφθεί επαρκώς ο πάτος του ταψιού. Μετά, προσπάθησε ο καθένας με το δικό του τρόπο να σχηματίσει ένα-ένα με τη σειρά τα γράμματα του ονόματος του. Επάνω στο θρανίο υπήρχε και μία εκτυπωμένη καρτέλα με το όνομα του κάθε μαθητή-σε περίπτωση που χρειάζονταν υπενθύμιση.

Τα δαχτυλάκια γέμισαν από γλυκιά γεύση στην οποία δε μπορέσαμε να αντισταθούμε στο τέλος.

Τα βιωματικά παιχνίδια είναι ωφέλιμα για όλα τα παιδιά. Μπορούν να συμβάλλουν θετικά και στη μάθηση των παιδιών με μαθησιακές δυσκολίες, διάσπαση προσοχής και ψυχοκινητική ανωριμότητα.

Παίξτε άφοβα με το παιδί σας, όσες και αν είναι οι δυνατότητες του!

Λίγα Λόγια για την Δέσποινα Αυγερινού-Pietrzyk

Η Δέσποινα Αυγερινού-Pietrzyk είναι Ειδική Παιδαγωγός. Έχοντας πρότυπο τη δική της δασκάλα στo Δημοτικό επέλεξε για πτυχίο και μεταπτυχιακές σπουδές το Τμήμα Εκπαιδευτικής & Κοινωνικής Πολιτικής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας. Με βασική πεποίθηση ότι όλα τα παιδιά έχουν ίσα δικαιώματα στην εκπαίδευση και την αντιμετώπιση, προσέφερε εθελοντισμό σε Συλλόγους παιδιών με Ειδικές ανάγκες και Ιδρύματα. Τα τελευταία δέκα χρόνια εργάστηκε σε Ειδικά Σχολεία και Τμήματα Ένταξης του Νομού Θεσσαλονίκης και συμμετείχε σε δράσεις για τη συμβουλευτική γονέων γύρω από μαθησιακά θέματα. Μας μιλάει για εκπαιδευτικά παιχνίδια και μας αποδεικνύει πώς η χαρά και μάθηση είναι για ΌΛΑ τα παιδιά.

Φωτογραφία: hehe art

Σχέδια…εκπαίδευσης

Οι Φίλοι των Πυγολαμπίδων # παιχνίδι

Γράφει ο Ηρακλής Λαμπαδαρίου, Φιλόλογος-Δημιουργός των Εκδόσεων Σαΐτα

Αναζητάτε συνεχώς καινούριους τρόπους για να εκπαιδεύσετε τα παιδιά σας. Και προσπαθείτε οι τρόποι αυτοί να είναι ευχάριστοι, ελκυστικοί, χωρίς να σας δημιουργούν την αμφιβολία «τώρα έγινε αυτό κατανοητό ή απλώς κουνά συγκαταβατικά το κεφαλάκι του;» Ένα τέλος λοιπόν στην αναζήτησή σας μπορούν να δώσουν τα κινούμενα σχέδια!

Μαγνητίζουν την προσοχή κάθε παιδιού, το ενδιαφέρον παραμένει αμείωτο μέχρι το τέλος της ταινίας και φυσικά οι ήρωες με τις ατάκες τους και τον τρόπο που καταφέρνουν να ξεπεράσουν τα εμπόδια και να πετύχουν τον στόχο τους, ακολουθούν τη σκέψη του παιδιού και μετά τους τίτλους του τέλους. Το μόνο που χρειάζεται για να εφαρμόσετε με επιτυχία τον συγκεκριμένο τρόπο εκπαίδευσης με τα πολλαπλά οφέλη, είναι να μην ξεχνάτε πως το παιδί βλέπει την ταινία ενώ εσείς, τη μελετάτε. Γιατί μόνον έτσι θα μπορέσετε να αξιοποιήσετε στο μέγιστο τον τρόπο αυτό.

– χαρακτήρες: καλοί, κακοί, ευκολόπιστοι, επιφυλακτικοί, φοβισμένοι, εχθρικοί, διστακτικοί, ντροπαλοί, δυναμικοί και τόσοι άλλοι, σας προσφέρουν μια σημαντική πηγή απ’ όπου μπορείτε να αντλήσετε στοιχεία και συμπεριφορές για να τις αντιστοιχήσετε με αυτές ανθρώπων που συναντούν καθημερινά τα παιδιά σας. Θα ξέρετε με τον τρόπο αυτό ότι όταν αναφέρεστε σ’ έναν χαρακτήρα «κακό», το παιδί θα αντιλαμβάνεται άμεσα και θα συνδέει τον χαρακτήρα με μια συγκεκριμένη συμπεριφορά. Χωρίς άσκοπες και κουραστικές περιγραφές, έρχεστε κατευθείαν στην καρδιά αυτού για το οποίο θέλετε να του μιλήσετε.

– γεγονότα: όλα τα προβλήματα, τα εμπόδια, οι αναποδιές, η αντιμετώπισή τους μπορούν να αξιοποιηθούν από εσάς για να παρακινήσετε το παιδί σας να μην εγκαταλείψει μια προσπάθεια ή έναν στόχο. Μπορείτε να το εμψυχώσετε ουσιαστικά καθώς με την αναφορά στην επιτυχία των αγαπημένων του ηρώων να αντιμετωπίσουν ένα πρόβλημα, ενισχύετε την αυτοπεποίθησή του. Του δίνετε την απαιτούμενη σιγουριά και ένα καλό κίνητρο για να τα καταφέρει σε όποια δυσκολία καλείται να αντιμετωπίσει.

– ατάκες: μόνα τους θα σας δείξουν ποιες ατάκες των ηρώων θα πρέπει να ξεχωρίσετε και να θυμάστε. Μπορείτε λοιπόν να τις συγκρατήσετε και να τις αναφέρετε όταν θα θέλετε χωρίς πολλά, περιττά τις περισσότερες φορές, λόγια, να παρακινήσετε το παιδί σας ή να το βοηθήσετε να ξεπεράσει κάτι που το απασχολεί. Οι ατάκες παίζουν τον ρόλο των λέξεων/φράσεων-κλειδιά, επηρεάζοντας άμεσα την ψυχολογία του παιδιού καθώς θυμάται χαρακτήρες, καταστάσεις και συναισθήματα. Θα δείτε ότι και το παιδί σας μόλις αντιληφθεί ότι κάτι σας απασχολεί, θα προσπαθήσει να σας εμψυχώσει με μια ατάκα που ξεχώρισε από κάποιο κινούμενο σχέδιο.

Καθώς εξοικειώνεστε με τον συγκεκριμένο τρόπο εκπαίδευσης και διαπαιδαγώγησης του παιδιού σας, θα μπορέσετε να εντοπίσετε και να αναπτύξετε κι άλλες, πολλές μεθόδους αξιοποίησης των κινουμένων σχεδίων.

Το φθινόπωρο έφτασε

Οι Φίλοι των Πυγολαμπίδων

Γράφει η Δέσποινα Αυγερινού-Pietrzyk

Το φθινόπωρο έφτασε. Τα χρώματα στη φύση ξεκινούν να αλλάζουν!

Μαζί με τα χρώματα αλλάζουν οι μυρωδιές, οι υφές, τα ακούσματα…Όλα στις 5 αισθήσεις μας λειτουργούν διαφορετικά!

Πώς μια βόλτα στο δάσος μπορεί να αποτελέσει το έναυσμα για δημιουργικό παιχνίδι με το παιδί σας;

Δείτε πώς οι ιδέες που προτείνονται παρακάτω, συμβάλλουν στην ενίσχυση της αντίληψης των παιδιών ενώ παράλληλα, τα βοηθούν να εμπλουτίσουν το λεξιλόγιο τους, να κάνουν συγκρίσεις μεταξύ αντικειμένων και πολλά άλλα. Όλα αυτά; Mέσα από τα ξερά φύλλα του φθινοπώρου που απλώς, γίνονται παιχνίδι!

Περπατώντας στο δάσος

Mαζέψτε διαφόρων λογής φύλλα, βάλτε τα σε μία σακούλα ή σε ένα κουτί που θα έχετε πάρει μαζί σας για αυτό το σκοπό. Αφού τελειώσετε με τη συλλογή σας, δουλέψτε με το παιδί έννοιες όπως: μεγάλο-μικρό, ίδιο-διαφορετικό, μετρήστε τα φύλλα και προσθέστε τα.

Έννοιες : μεγάλο-μικρό….μεγαλύτερο-μικρότερο

Επιλέξτε με τυχαίο τρόπο δύο μόνο φύλλα από αυτά που έχετε μαζέψει. Τοποθετήστε τα επάνω σε ένα τραπέζι και ζητήστε από το παιδί να σας δείξει το μεγαλύτερο φύλλο. Μετά, να σας δείξει το μικρότερο. Αν δεν κατανοεί/δεν ξέρει την έννοια, δείξτε εσείς και ξαναπαίξτε το παιχνίδι επιλέγοντας δύο άλλα φύλλα. Σταδιακά, μπορείτε να βάλετε και 3 ή 4 φύλλα από τα οποία θα επιλέγει.

Εναλλακτικά, για παιδιά άνω των 5 ετών

Μπορείτε να δουλέψετε με όλα τα φύλλα που έχετε μαζέψει κάνοντας μία σειροθέτηση. Ξεκινήστε πάντοτε από αριστερά (με τη φορά που διαβάζουμε) και τοποθετήστε το πιο μεγάλο φύλλο…ώσπου να φτάσετε στο πιο μικρό φυλλαράκι. Ζητήστε από το παιδί να το επαναλάβει.

Έννοιες: όμοιο-διαφορετικό

Βρείτε δύο ή περισσότερα μεταξύ τους όμοια φύλλα. Θα μπορούσατε να ψάχνετε ανάλογα με το ίδιο χρώμα ή το ίδιο

σχήμα.

Εναλλακτικά, για παιδιά άνω των 5 ετών

Δείξτε στα παιδιά πώς να φτιάχνουν ομάδες. Π.χ. Αν υπάρχουν πολλά φύλλα από ένα δέντρο, θα μπορούσαν να αποτελέσουν μία ομάδα και το ίδιο για τα φύλλα ενός άλλου δέντρου.

Μέτρημα-προσθέσεις

Με τα μικρότερα παιδιά, μπορείτε απλώς να βάλετε τα φύλλα σε οριζόντια ή κάθετη σειρά και ακουμπώντας τα με το δάχτυλο του παιδιού να τα μετρήσετε. Αν θέλετε να επαναλάβετε το «παιχνίδι» και άλλη φορά μπορείτε να βάλετε τα φύλλα σε ένα διάφανο βάζο καθώς τα μετράτε φτιάχνοντας παράλληλα ένα διακοσμητικό για το χώρο που θα θυμίζει τη φθινοπωρινή σας βόλτα.

Για τα παιδιά του Νηπιαγωγείου ή της Α’ Τάξης μπορείτε να ρίχνετε τα φύλλα μέσα σε ένα κουτί και να προσθέτετε σιγά-σιγά. Συνδυάστε και τη γραφή αν το παιδί σας δείχνει τη διάθεση.

Να ξέρετε ότι με αυτό τον τρόπο ενισχύετε το χρονικό διάστημα συγκέντρωσης της προσοχής του παιδιού σας. Για αυτό το λόγο, τα παραπάνω παιχνίδια προτείνονται και σε παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες, διάσπαση προσοχής, δυσαριθμησία και άλλου είδους εκπαιδευτικές ανάγκες.

Στο τέλος, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τα φύλλα για να φτιάξετε μία χειροτεχνία ή απλώς να τα χρωματίσετε και να αφήσετε το αποτύπωμα τους επάνω στο χαρτί.

Μη διστάσετε να αυτοσχεδιάσετε. Είναι και αυτό απαραίτητο στοιχείο για το δημιουργικό παιχνίδι!

Λίγα Λόγια για την Δέσποινα Αυγερινού-Pietrzyk

Χαρά και παιχνίδι…χειροπιαστά!

Ιωάννα Σεραφειμίδου # παιχνίδι

Την προηγούμενη εβδομάδα πήγα στην Έκθεση που παρουσίαζε το Goethe “Μαθηματικά χειροπιαστά” με την οποία εντυπωσιάστηκα και θα ήθελα να δώσω “συγχαρητήρια για τη διοργάνωση και την ιδέα”.

Η Ολυμπία είναι μικρή ακόμα για να καταλαβαίνει από μαθηματικά, αλλά αυτό δεν την εμπόδισε από το να παίξει, να επεξεργαστεί τα ζάρια, να αφήσει μπαλίτσες να κυλίσουν προς τα κάτω, να παίξει με σχήματα, σαπουνόφουσκες και πολλά ακόμα!

{μαθηματικά} τι σκέφτεσαι όταν ακούς αυτή τη λέξη; Σίγουρα όχι παιχνίδι και σίγουρα όχι το πρόσωπο ενός ευτυχισμένου δίχρονου. Αν κάνω λάθος, μάλλον είσαι από κάποια άλλη χώρα.

Όμως η ιστορία δε σταματάει εδώ.

Περάσαμε ωραία, ήπιαμε καφέ με μια φίλη και το παιδί της στο υπέροχο υπαίθριο καφέ του Λαογραφικού Μουσείου (για όσο το επιτρέπει ο καιρός) και προς το τέλος της βραδιάς είδα τη Στέλλα.

Η Στέλλα Παπαϊωάννου έχει το wooden art for crafts, που ασχολείται με υλικά χειροτεχνίας από ξύλο για ζωγραφική, decoupage, κολλάζ, scrapbooking και άλλες τεχνικές. Μου την είχε συστήσει μια φίλη μου, γιατί έκανε, μου είπε, υπέροχα χειροποίητα κουκλόσπιτα.

Ήθελα να πάρω ένα για την Ολυμπία οπότε σκέφτηκα (μια που την είδα) να την ρωτήσω αν κάνει και μινιατούρες έπιπλα ώστε να το εξοπλίσω! Η απάντησή της ήταν αρνητική και προσφέρθηκε να μου συστήσει κάποιον, από όπου θα μπορούσα να βρω πολύ ιδιαίτερα κομμάτια. Όταν την ρώτησα από που προμηθεύεται αυτή, τότε ξεκίνησε μια ολόκληρη ιστορία.

Αυτή, η δική μου ιστορία. Που συνδέεται με την έκθεση που προανέφερα (και που έκανε τα μαθηματικά παιχνίδι) και την δημιουργικότητα που όλοι οφείλουμε να βρούμε ξανά.

Τι είναι παιχνίδι και τι είναι μάθηση; Που πήγε η φαντασία; Πότε ξεχάσαμε να δημιουργούμε;

Μεγαλωμένοι από μια στερημένη γενιά, που φρόντισε να μας τα έχει όλα έτοιμα και γυαλιστερά, την barbie και το λαχταριστό σπιτάκι της, τα αυτοκινητάκια και τα πλαστικά ή ξύλινα στρατιωτάκια, τα βιβλία με την έτοιμη γνώση και την προώθηση της παπαγαλίας, ακόμα ψάχνω την χαμένη μου παιδικότητα.

Μας στέρησαν την φαντασία, μας ξερίζωσαν τα χέρια και το μυαλό. Σκληρό. Μα έτσι νιώθω. Εγώ, η “εναλλακτική”, θέλω τις έτοιμες μινιατούρες. Τα έτοιμα, γρήγορα παιχνίδια. Δεν είναι άσχημα και αυτά, μα έχω χρόνο για να παίξω. Έχω χρόνο πολύ μαζί με το παιδί μου.

Η Στέλλα μου μίλησε για χρώματα. Για ανακύκλωση. Για τα υλικά της φύσης. Για το πως μπορώ να φτιάξω μια κουρτίνα στο κουκλόσπιτο και πόση αξία μπορεί να αρχίσει να παίρνει το εσωτερικό χαρτονάκι από το χαρτί υγείας. Για την αξία της εφευρετικότητας και της χρήσης απλών καθημερινών υλικών.

Σύντομα θα πάρω αυτό το κουκλόσπιτο και θα αρχίσω να μαθαίνω πάλι από την αρχή. Θα αφήσω την Ολυμπία να μου διδάξει πως το παιχνίδι είναι μια υπόθεση για όλους. Πως είναι μέσα στο DNA μας. Θα ξεχάσω την 37χρονη Ιωάννα και θα γνωρίσω την μικρή, εκείνη που ήθελε να παίζει.

Τη Στέλλα και τις δημιουργίες της θα μπορείτε να γνωρίσετε αυτή την Κυριακή, 06/10/2013 στην Αμερικάνικη Γεωργική Σχολή, στην εκδήλωση Iwog. Υποσχέθηκε ότι θα μοιραστεί μαζί μας πολλές ιδέες, οπότε αν τα καταφέρετε, κλέψτε κανα δυο την Κυριακή!

Αν είστε και εσείς κάπως σαν και εμένα, δηλαδή από αυτούς που νομίζουν πως “δεν πιάνουν τα χέρια τους” θέλω να σας πω πως τελικά δεν είστε μόνοι. Και πως μάλλον υπάρχει ελπίδα να ξαναβρούμε το παιδί που έχουμε μέσα μας.

και κάτι ακόμα:

Την ίδια αγάπη για όλα τα παραπάνω έχει και η δικιά μας “inmycloset”! Μπορείτε να διαβάζετε τα κείμενα και τις κατασκευές της εδώ. Και να επιχειρείτε κάτι κάθε φορά. Βήμα βήμα.

Οι κουκουβάγιες της τάξης μας

Οι Φίλοι των Πυγολαμπίδων # παιχνίδι

Γράφει η Αθηνά Κάκου, δασκάλα και ιδρύτρια του www.sofikoukoubagia.com

Όσοι με γνωρίζετε από τα δύο blogs μου, θα ξέρετε πολύ καλά την αδυναμία που έχω στις κουκουβάγιες… Δεν ξέρω γιατί, αλλά αυτό το πουλάκι μου βγάζει κάτι πολύ οικείο! Αυτό που διαπίστωσα από την επαφή μου με τα παιδιά, τόσο στο σχολείο όσο και εκτός σχολείου, είναι ότι αρέσει και σ’ εκείνα το ίδιο!

Το πρώτο μου.. πείραμα το έκανα πέρυσι και είναι η χειροτεχνία για την οποία θα σας μιλήσω σήμερα! Πρόκειται για κουκουβάγιες φτιαγμένες από χαρτόνι, πολύ εύκολες στην κατασκευή και με ιδιαίτερο νόημα… Γιατί το λέω αυτό; Θα σας εξηγήσω παρακάτω..

Πέρυσι, λοιπόν, στα πλαίσια μιας πρακτικής άσκησης, δίδαξα σε μια Γ’ Δημοτικού στη Θεσσαλονίκη. Την ώρα της Ευέλικτης Ζώνης, μου είχαν αναθέσει να τους κάνω κάποια χειροτεχνία.. Ψάχνοντας, λοιπόν, στο διαδίκτυο, έπεσα πάνω σε φωτογραφίες τάξεων στο εξωτερικό, υπέροχα διακοσμημένες και με σημασία σε κάθε λεπτομέρεια. Εκείνο που μου έκανε εντύπωση είναι ότι οι δάσκαλοι και δασκάλες προσπαθούσαν με διάφορους τρόπους να δείξουν στα παιδιά ότι η τάξη είναι μία ομάδα! Έτσι, έβλεπες πόρτες στολισμένες από πάνω μέχρι κάτω με παραστάσεις.. Ψαράκια στο βυθό, λουλούδια στο λιβάδι, σύννεφα στον ουρανό.. Κάθε ένα αντικείμενο είχε γραμμένο επάνω του το όνομα του κάθε παιδιού κι όλα μαζί έφτιαχναν την τάξη τους!

Ενθουσιάστηκα! Μου άρεσε πολύ αυτή η ιδέα και σκέφτηκα ότι θα ήταν ένας εξαιρετικός τρόπος να γνωρίσω κι εγώ καλύτερα τα παιδιά αλλά κι εκείνα να νιώσουν ομάδα, να νιώσουν οικογένεια.

Το προηγούμενο βράδυ ετοίμασα πολύχρωμα χαρτόνια, πάνω στα οποία είχα σχεδιάσει με μολύβι το πατρόν για να φτιάξει ο καθένας και η καθεμιά τη δική του κουκουβάγια. Είχα φροντίσει να διαλέξω χρώματα αγορίστικα και κοριτσίστικα, ανάλογα με τα παιδιά της συγκεκριμένης τάξης.

Την επόμενη μέρα στο σχολείο, χώρισα τα υλικά σε καλαθάκια κι άφησα από ένα καλάθι σε κάθε ομάδα παιδιών. Εκείνα μόνα τους διάλεξαν τα χρώματα που προτιμούσαν, έκοψαν τα χαρτόνια τους, κόλλησαν επάνω τα μάτια και τη μύτη και ζωγράφισαν τις κόρες των ματιών.

Όταν ήρθε η ώρα να γράψουν επάνω τα ονόματά τους, εντυπωσιάστηκα από το πόση φαντασία έχουν. Κάποιοι επέλεξαν να γράψουν όνομα και επίθετο, άλλοι συμπλήρωσαν κάποιο παρατσούκλι ή χαϊδευτικό, άλλοι πρόσθεσαν συννεφάκια με λόγια. Εκείνο μάλιστα που μου έκανε τη μεγαλύτερη εντύπωση ήταν ότι μέσα από μια τόσο απλή χειροτεχνία έδειξαν στους υπόλοιπους την εικόνα που είχαν για τον εαυτό τους. Για παράδειγμα, η Μαρία έγραψε «Μαρία η έξυπνη».

Να συμπληρώσω, επίσης, ότι κάποια παιδιά έλειπαν εκείνη την ημέρα και οι συμμαθητές τους δεν θέλησαν να τους αφήσουν χωρίς κουκουβάγια.. Γι’ αυτό δυο τρία παιδιά ανέλαβαν να φτιάξουν και δεύτερη για το φίλο ή τη φίλη τους που έλειπε!

Όταν ολοκλήρωσαν τις χειροτεχνίες τους, κολλήσαμε τις κουκουβάγιες επάνω στην πόρτα της τάξης. Στην κορυφή έφτιαξα ένα καρτελάκι με τον αριθμό του τμήματος, το οποίο θα μπορούσε κάλλιστα να γίνει σε σχήμα κλαδιού.

Τα παιδιά καμάρωναν για αυτό που έκαναν, φώναζαν τις άλλες τάξεις να δουν τις κουκουβάγιες τους και ο ενθουσιασμός τους ήταν μεγάλος!

Τώρα, λοιπόν, που η χρονιά μόλις άρχισε, είναι μια καλή ευκαιρία να δοκιμάσετε μια τέτοιου είδους κατασκευή. Εγώ με μεγάλη χαρά μοιράζομαι μαζί σας το πατρόν που χρησιμοποίησα για τις κουκουβάγιες της τάξης. Μπορείτε να το εκτυπώσετε κάνοντας κλικ εδώ.

Φυσικά, αν το τολμήσετε, μπορείτε να μου αφήσετε σχόλιο με τις εντυπώσεις σας εδώ!

Λίγα λόγια για την Αθηνά Κάκου

Η Αθηνά Κάκου είναι πτυχιούχος δασκάλα. Αγαπά πολύ τα παιδιά και το όνειρό της ήταν να δουλέψει στην εκπαίδευση. Όνειρο που στην Ελλάδα του 2013 μοιάζει απατηλό. Γι’ αυτό και βρήκε άλλο τρόπο να ασχολείται μαζί τους, ανοίγοντας την επιχείρηση Craftaholic. Εκεί φτιάχνει χειροποίητα παιχνίδια και διακοσμητικά με βασικά υλικά το ύφασμα και την τσόχα. Παράλληλα, είναι το πρόσωπο που… κρύβεται πίσω από τη «Σοφή Κουκουβάγια», το εκπαιδευτικό της ιστολόγιο, όπου γράφει για εκπαιδευτικούς και γονείς, μοιράζεται μαζί τους δωρεάν υλικό και απαντά στις ερωτήσεις των μικρών παιδιών μέσα από ένα διασκεδαστικό παιχνίδι υιοθεσίας. Μας μιλάει για εκπαίδευση και κατασκευές.

Τα σχολικά sandwiches

Οι Φίλοι των Πυγολαμπίδων # μαγειρική

Σεπτέμβριος, ξεκινάμε ξανά. Τσάντες, βιβλία, παλιές ή νέες διαδικασίες. Ανάμεσα σε αυτές και το καθημερινό snack του σχολείου. Και επειδή σαν το sandwich δεν έχει ! έναρξη της χρονιάς και για μας με κλασικές και λίγο διαφοροποιημένες ιδέες που θα δώσουν λύση στο «τι να του βάλω πάλι σήμερα?».

Έχουμε, λοιπόν, προετοιμαστεί για διάφορες επιλογές και διαλέγουμε ένα ωραίο απόγευμα για να κάνουμε με το πιτσιρίκι μας μία ωραία πιατέλα με πολλά snacks και να τα δοκιμάζουμε μαζί ή με τους φίλους του, για να έχουμε κάνει τη γευστική μας δοκιμή πριν το σχολείο.

Σχολικά sandwiches

Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε διάφορα υλικά, προετοιμάζοντας το τραπέζι μας, τα παραθέτουμε ανά είδος και κάνουμε τις επιλογές με το παιδί μας. Ένα πλαστικό ξύλο κοπής και ένα παιδικό μαχαιράκι θα βοηθήσει να συμμετέχει στη διαμόρφωση σχημάτων.

Είδη ψωμιού που βρίσκουμε στα περισσότερα Supermarkets:

ψωμί τοστ: άσπρο, ολικής άλεσης, brioche, πολύσπορο και ακόμα τζιαπάτα, ψωμάκι φωλιές για σάντουιτς, μπαγκέτα, σουσαμένιο ή και δύο φέτες από μια χωριάτικη φρατζόλα.

Για λίγο πιο πρωτότυπα σάντουιτς μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τορτίγιες (βλ. συνταγή), κρέπες ή αράβικες πίτες.

Μπορούμε ακόμα να το κόψουμε με διάφορα κουπ-πατ σε σχήματα (πχ πεταλούδα, λουλούδι, ζωάκια) για να γίνει πιο παιχνιδιάρικο.

Γεμίσεις:

Κλασικό: μια φέτα ενός αλλαντικού (γαλόπουλα, μπριζόλα, ζαμπόν, σαλάμι), μια φέτα τυριού (γκούντα, έμενταλ, ένταμ, τσένταρ), μια φέτα ντομάτα ή αγγούρι και λίγο μαρούλι.

Πάντα υπάρχει το αγαπημένο hot dog, και για πιο προχωρημένα παιδιά το sandwich με ομελέτα. Σε μικρό τηγανάκι μπορούν να την κάνουν και τα ίδια με τη βοήθειά σας, με 2 αυγά και λίγο βουτυράκι, ίσως και με κάποια λαχανικά κομμένα σε κυβάκια.

Λίγη γεύση δίνει κάποια σος: πάστα ελιάς, τυρί κρέμα, κέτσαπ, ή ένα λαχανικό, όπως ντομάτα και αγγούρι σε φέτες. Στο τυρί κρέμα μπορούμε να ψιλοκόψουμε αγγουράκι, καρότο, πιπεριές, ελιές και να το χτυπήσουμε με το παιδί μας στο multi για να γίνει ομοιόμορφο. Μικρά κουταλάκια δίπλα στο κάθε είδος και μία δοκιμαστική κουταλίτσα … θα το οδηγήσουν στην επιλογή!

Και φυσικά η πιο επιθυμητή γεύση: με βούτυρο (απλό ή ανάλατο) ή φυστικοβούτυρο (μόνο για παιδάκια, όσο νόστιμο, τόσο θερμιδοφόρο!) και όποια μαρμελάδα έχουμε ή σπιτική κρέμα πραλίνας (βλ. συνταγή) ή μέλι. Μπορούμε να το εμπλουτίσουμε με λίγες φέτες μπανάνας, που κόβονται χωρίς κίνδυνο από μικρά χεράκια.

Για τα «δεκτικά» παιδιά σε ιδιαίτερες γεύσεις υπάρχει και η επιλογή κάποιας σαλάτας: αυγοσαλάτα, τονοσαλάτα ή κοτοσαλάτα (βλ. συνταγή) και τέλος το πολύ δυναμωτικό και υγιεινό άλειμμα: ταχίνι με μέλι. Κάποια στιγμή προσπαθήστε το. Θα βγει πολύ κερδισμένο το πιτσιρίκι σας!

Σερβίρισμα :

Μπορούμε να σερβίρουμε το sandwich κρύο ή ψημένο ή απλά με φρυγανισμένο το ψωμί.

Τα προτεινόμενα σάντουιτς παρέχουν σε ισορροπία πρωτεΐνες, λίπος, υδατάνθρακες και φυτικές ίνες και είναι ιδανικά για ένα δεκατιανό γεύμα.

Όλα τα σάντουιτς είναι προτιμότερο να ετοιμάζονται το πρωί για είναι τα υλικά, όσο το δυνατόν, πιο φρέσκα και να μη νοτίσει το ψωμί. Διατηρούνται καλύτερα σε πλαστική ή χάρτινη σακούλα που κλείνει αεροστεγώς, ή τυλιγμένα με πλαστική μεμβράνη.

Συνταγές

Τορτίγια με ελληνική σαλάτα

Υλικά

2 μικρές τορτίγιες

1 κουταλάκι πάστα ελιάς

1 κουταλάκι τυρί κρέμα

1/3 αγγουριού

1/3 ντομάτας

50γρ φέτας

Αλάτι, ρίγανη

Εκτέλεση

Αναμιγνύουμε το τυρί κρέμα με την πάστα ελιάς και αλείφουμε το εσωτερικό από τις τορτίγιες. Κόβουμε το αγγούρι, την ντομάτα και τη φέτα σε πολύ μικρά κυβάκια και τα πασπαλίζουμε με αλάτι και ρίγανη. Τα απλώνουμε στο κέντρο περίπου τις τορτίγιες και διπλώνουμε πρώτα το κάτω μέρος της τορτίγιας προς τα πάνω και μετά σε ρολό.

Αυγοσαλάτα, τονοσαλάτα ή κοτοσαλάτα

Υλικά

1 αυγό βραστό, ή 50 γρ τόνο, στραγγισμένο, ή 50γρ κοτόπουλο βραστό

½ Ψιλοκομμένο αγγουράκι

½ τριμμένο καρότο

2 κουταλιές μαγιονέζα ή τυρί κρέμα

Εκτέλεση

Αναμιγνύουμε όλα τα υλικά μαζί και γεμίζουμε το σάντουιτς ομοιόμορφα. Είναι προτιμότερο να το φτιάξουμε το πρωί για να μη νοτίσει, αλλά τη σαλάτα μπορούμε να την ετοιμάσουμε και από την προηγουμένη.

Σπιτική κρέμα πραλίνας

Υλικά

20 γρ φουντούκια τριμμένα

100γρ κουβερτούρα

150γρ μαργαρίνη

200γρ ζαχαρούχο γάλα

Εκτέλεση

Λιώνουμε τη σοκολάτα σε μπεν μαρί (ένα μπολ πάνω από μια κατσαρόλα με νερό που βράζει), προσθέτουμε τα υπόλοιπα υλικά και ανακατεύουμε καλά. Γεμίζουμε ένα βάζο και όταν κρυώσει, την φυλάσσουμε στο ψυγείο.

διαφήμιση

διαφήμιση

Με το Κρουστόφωνο δίπλα στη σκιά του Ολύμπου

Η Εύη Παπαβέργου μας μιλάει για το Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης και όχι μόνο

Ντετέκτιβ βιβλίων

Λίγα Λόγια για τη Μαρίνα Πολυμερίδου

Το Μουσείο και Εγώ

Λίγα Λόγια για τη Δέσποινα Τσιπτσέ

Μαθαίνω να γράφω, χωρίς μολύβι και χαρτί

Λίγα Λόγια για την Δέσποινα Αυγερινού-Pietrzyk

Σχέδια…εκπαίδευσης

Το φθινόπωρο έφτασε

Λίγα Λόγια για την Δέσποινα Αυγερινού-Pietrzyk

Χαρά και παιχνίδι…χειροπιαστά!

και κάτι ακόμα:

Οι κουκουβάγιες της τάξης μας

Λίγα λόγια για την Αθηνά Κάκου

Τα σχολικά sandwiches

Συνταγές