Δεν είναι και λίγα τα μικρά παιδιά που νιώθουν από απάθεια μέχρι και δυσφορία ακούγοντας τον όρο «ποίηση» ή τη λέξη “ποίημα”. Αντανακλαστικά μπορεί να θυμηθούν κάποια βαρετή σχολική γιορτή που δεν έλεγαν να τελειώσουν τα «ποιήματα» για να αρχίσει το παιχνίδι, ή κάποιο ποίημα που «έπρεπε» να μάθουν απ’ έξω, όταν ο δάσκαλος τους έδωσε σε φωτοτυπία για κάποια σχολική γιορτή και κανένας (δάσκαλος ή γονείς) δεν μπήκε στον κόπο να δουλέψει με το παιδί και αναζητήσουν παρέα τον ποιητή, την ζωή, το έργο του. Μπορεί να θυμάται συμβουλές όπως «πρέπει να το πεις δυνατά» και πιθανά ποτέ κανείς δεν κάθισε να κουβεντιάσει μαζί με το παιδί για το πώς νιώθει διαβάζοντας το ποίημα του.
Ακούγεται θλιβερό μα είναι η πραγματικότητα που βιώνω στις σχολικές γιορτές των παιδιών μου, μα και οι παιδικές αναμνήσεις από τις δικές μου σχολικές γιορτές. Φωτεινή εξαίρεση αποτέλεσε ο δάσκαλος που και τα δύο παιδιά μου είχαν την τεράστια τύχη να τους διδάξει 2 χρόνια τον κάθε έναν, τον Φώτη Σαφούρη. Στο χρονικό διάστημα που είχε στην τάξη του τα παιδιά, ο άνθρωπος αυτός, ήταν μεταμορφωμένα και είχαν πλήρη αντίληψη της έννοιας και του νοήματος της δράσης τους, στην εκάστοτε σχολική γιορτή. Αναφέρω το ονοματεπώνυμο του, γιατί θεωρώ πως ο άνθρωπος αυτός θα έπρεπε να είχε βραβευτεί για την προσφορά του στα δημόσια σχολεία.
Αλλά ας έρθουμε στο ρόλο μας σαν γονείς, στο οικογενειακό περιβάλλον και στο πως μπορούμε να βάλουμε την ποίηση στην ζωή των παιδιών μας. Ας ξαναπώ, πως τίποτα δεν μπορεί να έχει αποτέλεσμα και επιρροή στα παιδιά μας (συμβουλές, αγορά βιβλίων με ποιήματα κλπ) αν η ποίηση δεν είναι κομμάτι της δικής μας ζωής. Αν δηλαδή δεν αγαπούμε εμείς την ποίηση, δεν μπορούμε εύκολα να γίνουμε το παράδειγμα για να την αγαπήσει το παιδί μας. Πώς να γνωρίσει και να μαγευτεί από την ποίηση ένα παιδί που η εικόνα στην οποία έχει συνηθίσει να βλέπει τους γονείς τους είναι να τους κοιτάζει καθισμένους μπροστά σε κάθε είδους οθόνες; Είναι σαν να τρώμε κάθε μέρα πίτα γύρο με πατάτες τηγανιτές και να προσπαθούμε να πείσουμε τα παιδιά μας να φάνε σαλάτα και φρούτα. Κάποια στιγμή βέβαια μεγαλώνοντας, κάποια παιδιά θα βρουν μόνα τους τον δρόμο τους, προς τον μαγικό κόσμο της ποίησης όπως με όλα τα άλλα λογοτεχνικά είδη, κάποια όμως ίσως και όχι…
Σίγουρα στα πολύ μικρά παιδιά μπορούμε να διαβάσουμε ποιήματα που γράφτηκαν για παιδιά ή ακόμη να τα ακούμε, όπως το ανεξάντλητο σε τρυφεράδα και αγάπη «Άστρο του πρωινού» που ο Γιάννης Ρίτσος έγραψε για την κόρη του. Τι πιο όμορφο για νανούρισμα; Τι πιο γλυκό για χαλάρωση πριν τον ύπνο;
Ας μην διστάσουμε όμως στα μεγαλύτερα παιδιά να προτείνουμε τα δικά μας αγαπημένα ποιήματα «για ενήλικες». Ειδικά οι έφηβοι, αποζητούν αναγνώσματα γραμμένα για «μεγάλους». Τα πιο όμορφα ποιήματά μου, τα πρώτα που μου τα διάβασα σε βιβλία του πατέρα μου και του παππού μου, που τα είχαν αφημένα στα κομοδίνα τους, στο τραπέζι της κουζίνας, στον καναπέ που ξαπόσταιναν μετά την δουλειά διαβάζοντάς τα.
Ας μην ανησυχούμε αν τα ποιήματα «στεναχωρήσουν» τα παιδιά μας ή μήπως είναι «ακατάλληλα». Η ποίηση είναι ένα σχολείο για τη ζωή. Ίσως το καλύτερο.
Ορισμός για την ποίηση δεν υπάρχει. Υπάρχει μόνο αυτή η μαγική επίδραση, στους μυημένους και στους αμύητους, όλων των ηλικιών, που καταφέρνουν να αφήσουν ένα κομμάτι τους, ανοιχτό στο άπειρο. Όλα τα παιδιά έχουν άπλετο τέτοιο χώρο μέσα τους. Ας ψάξουμε τη δική μας γωνιά.
Λίγα Λόγια για τη Στεφανία Βελδεμίρη
Η Στεφανία Βελδεμίρη είναι συντηρήτρια Αρχαιολογικών Ευρημάτων και Έργων Τέχνης, Λατρεύει να συντηρεί κομμάτια του παρελθόντος και να τα κάνει αναγνώσιμα στο κοινό. Τρέφει ιδιαίτερη αγάπη για την προϊστορία και τα μαγευτικά απομεινάρια της. Έτσι αποφάσισε, να διδάσκει στα παιδιά την Ιστορία της Τέχνης μέσα από διαδραστικές δραστηριότητες, παιχνίδι, βιωματικές ασκήσεις, οπτικοακουστικά ερεθίσματα και κυρίως χαμόγελο και χαρούμενο μα πειθαρχημένο κλίμα. Γράφει και ζωγραφίζει παραμύθια και μόλις διαβάσει βιβλίο ή ποίημα που της αρέσει, αμέσως το κάνει ζωγραφιά. Επίσης μερικοί τοίχοι την εμπνέουν για να τους γράψει ή να τους ζωγραφίσει. Άλλοι πάλι όχι… Μας μιλάει για τέχνες.
Ήθελα εδώ και καιρό να σας συστήσω τον φίλο μου τον Άλφονς και ο Μάρτης είναι ο ιδανικός μήνας καθώς το βιβλίο εκδίδεται από τις Εκδόσεις Μάρτης, που έχουν για σύμβολο, τι άλλο; Έναν Μάρτη! Για να εμπιστευτείς ένα βιβλίο πρέπει να τα υπολογίσεις όλα: τα χρώματα στο εξώφυλλο, τη ματιά του εκδοτικού, τον συγγραφέα, τα σκίτσα, τις λέξεις και τα γράμματα. Αυτό που μου άρεσε στο συγκεκριμένο βιβλίο είναι πως παρόλο που γράφτηκε πριν από πολλά χρόνια παραμένει επίκαιρο και ζωηρό! Και επίσης λάτρεψα την εικονογράφηση, λιτή και ιδιαίτερη, από τα χέρια της ίδιας της συγγραφέως, της Gunilla Bergström.
Ο Άλφονς είναι ένα παιδί όπως όλα: γεμάτο περιέργεια, χαρά και ανυπομονησία. Ένα παιδί που θέλει να παίζει και να εξερευνά, που θέλει να δοκιμάζει, να ονειρεύεται (πως μια μέρα θα γίνει πυροσβέστης) και να ζει αληθινά. Διαθέτει και αρκετή σοφία, όπως όλα τα παιδιά, από εκείνη που βάζει τα γυαλιά σε εμάς τους μεγάλους! Διαβάζουμε τις εφημερίδες μας και πίνουμε τον καφέ μας νομίζοντας πως είμαστε εμείς οι μεγάλοι και οι σοφοί_ όμως είναι στ΄αλήθεια έτσι; Εγώ προσωπικά, έχω αντλήσει απίστευτα βαθυστόχαστες σκέψεις από “απλούς” συλλογισμούς της Ολυμπίας.
Αυτό που μου άρεσε πολύ (μα πάρα πολύ!) είναι πως παρόλο που η ιστορία του Άλφονς γράφτηκε το 1975, η συγγραφέας περιγράφει μια σκηνή (κάπου στις έξι και τρία λεπτα_ το πρωί!) όπου ο Άλφονς ντύνει την κούκλα, τη Λίζα. Μετά παρκάρει μια Μερσεντές, στη συνέχεια ξεφυλλίζει ένα βιβλίο. Και από αυτό πρέπει να διδαχθούμε όλοι οι γονείς, να μάθουμε να αφουγκραζόμαστε τα παιδιά, να τα αφήνουμε ελεύθερα να παίξουν με τα παιχνίδια τους, να μη βάζουμε ταμπέλες “αγορίστικα” ή “κοριτσίστικα” και να τα αφήνουμε να εξερευνούν τα ενδιαφέροντά τους και να εκφράζονται μέσα από αυτά. Μόνο έτσι (και με πολλή αγάπη) θα καταφέρουν να γίνουν ολοκληρωμένοι και υγιείς άνθρωποι.
Επίσης, μέσα από το βιβλίο συνειδητοποιείς πόσο σημαντικό είναι να είσαι στη στιγμή και να αφιερώνεις χρόνο στο παιχνίδι, στο κέφι, στην επικοινωνία και στη φαντασία!
Η Gunilla Bergstrom γεννήθηκε στο Γκέτεμποργκ το 1942. Γράφει και εικονογραφεί η ίδια τις ιστορίες της. Γράφει επίσης ποιήματα με ομοιοκαταληξία, παιδικά τραγούδια και ασχολείται με το παιδικό θέατρο. Από την πρώτη έκδοση, το φθινόπωρο του 1972, έχουν εκδοθεί περίπου τριάντα ιστορίες του Άλφονς οι οποίες έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από 32 γλώσσες. Μόνο στη Σουηδία έχουν τυπωθεί πέντε εκατομμύρια αντίτυπα.Πρόκειται για μικρά καθημερινά επεισόδια, όπου το παιδί αντιμετωπίζεται πάντα με σοβαρότητα. Το χιούμορ και η φαντασία μέσα στην πραγματικότητα είναι βασικά στοιχεία των ιστοριών της Bergstrom.
Από τις Εκδόσεις Μάρτης έχω και το βιβλίο “Ποτέ Βία!” της Άστριντ Λίντγκρεν, με καταγωγή επίσης από τη Σουηδία, η οποία έχει γράψει, ανάμεσα σε άλλα, και την Πίπη Φακιδομύτη.
Στο «Ποτέ βία» η βραβευμένη με πολλά σουηδικά και διεθνή βραβεία Άστριντ Λίντγκρεν πραγματεύεται το θέμα της βίας στην οικογένεια, και θέτει το ερώτημα αν μεγαλώνοντας χαρούμενα παιδιά σε μία ειρηνική κοινωνία, μπορούμε να δημιουργήσουμε έναν καλύτερο κόσμο όπου οι άνθρωποι θα ζουν αρμονικά. Είναι τελικά εφικτό; Μπορούμε να αλλάξουμε και να προσπαθήσουμε να γίνουμε ένα νέο είδος ανθρώπου; Πώς θα γίνει αυτό; Ξεκινώντας από τη βάση, θα καταλήξει η ίδια η συγγραφέας, από τα παιδιά: «Ένα παιδί που εισπράττει αγάπη από τους γονείς του και τους αγαπάει κι εκείνο, αντιμετωπίζει με αγάπη το περιβάλλον του και διατηρεί αυτή τη στάση σε όλη του τη ζωή».
Τιμήθηκε με πολλά σουηδικά και διεθνή βραβεία. Μετά τον θάνατό της το 2002, το σουηδικό κράτος θέσπισε στη μνήμη της το Βραβείο Άστριντ Λίντγκρεν, αντίστοιχο του Βραβείου Νόμπελ για συγγραφείς παιδικών βιβλίων.
Η Ολυμπία έγινε 4. Και μεταμορφώθηκε σε Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων. Και εμείς, που το είχαμε περισσότερη ανάγκη από όλους, την ακολουθήσαμε στα παραμυθένια της μονοπάτια. Τα γενέθλια είναι πάντα μια υπέροχη αφορμή για να βλέπουμε τους αγαπημένους μας φίλους και το παιδικόπάρτι είναι τελικά μια απολαυστική εμπειρία, αρκεί να προετοιμαστείς έγκαιρα και να καταφέρεις να χωθείς στη μαγεία!
Ξέρω πως θέλετε να μάθετε ιδέες και λεπτομέρειες, που ίσως σας χρειαστούν στο δικό σας πάρτι!
Φέτος το θέμα μας ήταν “Η Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων” και πραγματοποιήθηκε στον “Λυρικό Μικρό Πλανήτη”, έναν πολύ άνετο και ζεστό χώρο, στην περιοχή της Αιγαίου, όπου είχαμε τη δυνατότητα να καλέσουμε περισσότερους φίλους – απ΄ότι στο σπίτι μας- αλλά και να περάσουμε δημιουργικά οι μικροί και χαλαρά οι μεγάλοι! Στον Λυρικό Μικρό Πλανήτη, επιλέγεις το δικό σου catering, ενώ τα παιδιά απασχολούνται στον επάνω όροφο δημιουργικά, με κατασκευές ή / και θεατρικό παιχνίδι. Ο χώρος είναι πανέμορφος, σαν βγαλμένος από παραμύθι!
Τον στολισμό του μπουφέ και του photo booth (μια υπέροχη ιδέα για να βγάζεις αναμνηστικές φωτογραφίες) τον επιμελήθηκε η Μαρίτσα, από το Maritsa’s Creations. Επίσης ανέλαβε τον γενικό έλεγχο και service κατά τη διάρκεια του πάρτι, κάτι το οποίο βοήθησε απεριόριστα εμένα να χαρώ τους φίλους μας και την Ολυμπία.
Τα αναλώσιμα για το πάρτι τα προμηθευτήκαμε από το Happy Teapot, που διαθέτει τις πιο τέλειες συλλογές αλλά και την πιο εξυπηρετική ιδιοκτήτρια, την Λευκή, η οποία έχει ένα τεράστιο χαμόγελο και μια αστείρευτη διάθεση να σε βοηθήσει!
Την τούρτα και τα cupcakes τα έφτιαξε η χρυσοχέρα Μαρία από το Ντα ΜΑΜΑ/ Da-Mama, η οποία δε σταματάει να με εκπλήσσει με το ταλέντο της και την αγάπη της για αυτό που κάνει! Δείτε εδώ συλλογή Ηappy Τeapot και Ντα ΜΑΜΑ μαζί!
Τα σνακ ετοίμασαν με πολλή αγάπη οι γιαγιάδες της Ολυμπίας και φυσικά οι Πίτες Της Μαριάννας έφτασαν κατευθείαν από τον Αμπελουργικό Οίκο Καζάκη, οι οποίες παράγονται από το συνεταιρισμό γυναικών της Νέας Γωνιάς “Οι Γωνιάτισες”, χρησιμοποιώντας τις συνταγές της Μαριάννας Καζάκη. Τις προμηθεύεσαι καταψυγμένες και απλώς τις ψήνεις στον φούρνο! Yπέροχα γευστικές, θα γεμίσω την κατάψυξή μου για απολαυστικά πρωινά!
Ενώ λοιπόν εμείς οι μεγάλοι τρώγαμε και πίναμε στον κάτω όροφο, τα παιδιά είχε αναλάβει η λατρεμένη μου φίλη Δέσποινα, από το Fons Peritiae, με κατασκευές καπέλων, στα οποία κόλλησαν χίλια δυο πράγματα.
Το πάρτι έκλεισε με cupcakes, τούρτα και κεράκια, πινιάτα και δωράκια!
Να ζήσεις Ολυμπία!
Με την πινιάτα, όλοι χαίρονται! Την έφτιαξε η Δέσποινα, από το Fons Peritiae, με την οποία μπορείτε να σχεδιάσετε μοναδικά arty party, αλλά πινιάτα μπορείτε να παραγγείλετε και από το Ανθομέλι, ανάλογα με το θέμα σας!
Η Ολυμπία πέρασε καταπληκτικά και σας ευχαριστεί! Ανυπομονεί φυσικά για το επόμενο πάρτι!
Σημείωση | flashback: Κάπως έτσι ήταν το 3ο πάρτι γενεθλίων της ολυμπίκας μας
Σίγουρα ένα καλοκαίρι διαφορετικό από τα άλλα. Άλλοι ήμασταν προετοιμασμένοι και άλλοι ανυποψίαστοι. Όλοι όμως τώρα, είμαστε στο ίδιο αλλιώτικο καλοκαίρι.
Μα το μπλε είναι εκεί έξω ακόμη. Ανεπηρέαστο από την επικαιρότητα των δελτίων ειδήσεων, σαν όλους τους αθώους. Το μπλε σε όλους τους απίστευτους τόνους του βρίσκεται παντού. Στην θάλασσα, στον ουρανό, σε μερικά ανθισμένα καλοκαιρινά λουλούδια, στο μπλε μου γιασεμί. Τα παιδιά το ξέρουν αυτό καλύτερα από τους μεγάλους, όπως και ΟΛΑ άλλωστε.
Διανύω την δεύτερη δεκαετία της ζωής μου, χωρίς να έχω δει τηλεόραση. Επιλέγω να ενημερώνομαι από ανθρώπους με τους οποίους συνομιλώ και κοιτώ στα μάτια και η ενημέρωσή μου είναι απίστευτα πλούσια και ανησυχητικά υπέροχη, με νέα μονίμως εκτός της επικαιρότητας της τηλεόρασης. Όχι δεν ζω στον κόσμο μου, δεν είμαι αδιάφορη για ότι συμβαίνει. Απλώς προτιμώ την ενεργή δράση και να είμαι μέρος των ειδήσεων που οι περισσότεροι άνθρωποι δεν θα δουν ποτέ στην τηλεόραση.
Και γιατί τα λέω όλα αυτά; Γιατί ανάμεσα στην παράνοια της εποχής, βλέπω τους ανθρώπους να είναι ζαλισμένοι από τις εξελίξεις και την ακτινοβολία της τηλεόρασης, περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Έτσι ξεχνούν την καθημερινή πιο σπουδαία «Έκτατη επικαιρότητα», το παιδικό βλέμμα. Το βλέμμα των παιδιών τους, το βλέμμα όλων των παιδιών μας. Κοιτάζω παιδιά χαρούμενα και αθώα, όσο και το μπλε της θάλασσας, να ψάχνουν το βλέμμα των γονιών τους.
Το βλέμμα των παιδιών μας, είναι πολύτιμο και η εποχή, ζητάει παιχνίδι με τα μπλε. Ο περιορισμός, σαν άσκηση στην τέχνη, καμιά φορά οδηγεί σε απίστευτα πλούσια εικαστικά αποτελέσματα. Έτσι αν κάτσουμε να ζωγραφίσουμε με τα παιδιά μας με ένα μόνο χρώμα, το μπλε στην προκειμένη περίπτωση, θα δούμε απίστευτα υπέροχους μπλε κόσμους να γεννιούνται.
Παιδιά, να πόσο εύκολα γίνεται!
Σε μια παλέτα, τοποθετούμε μπλε χρώμα, λευκό χρώμα και λίγο μαύρο χρώμα. Αφήνουμε λίγο καθαρό μπλε ως έχει και μετά προσθέτοντας λίγο ή πολύ λευκό χρώμα σε ίση πάντα ποσότητα μπλε χρώματος, φτιάχνουμε πολλούς πολλούς τόνους του μπλε. Με λίγο μαύρο χρώμα μπορούμε να φτιάξουμε πιο σκούρο μπλε. Γεμίζουμε την παλέτα μας με μπλε, γαλάζια και σκούρα μπλε, όσο πιο πολλά και διαφορετικά, τόσο καλύτερα! Κατόπιν σχεδιάζουμε στο μπλοκ μας, μια ζωγραφιά που μας αρέσει με το μολύβι μας. Μπορεί να είναι μια θάλασσα, αυτό είναι σίγουρο, μα μπορεί να είναι και οτιδήποτε άλλο φανταστούμε, ακόμη καλύτερα! Μια φρουτιέρα με μπλε φρούτα, μια μπλε πολιτεία, μπλε σιτοχώραφα, μπλε δέντρα και ότι άλλο βάλει ο νους μας!
Τα αποτελέσματα θα μας εκπλήξουν!
Αν τα παιδιά σας είναι μικρά, μπορείτε να φτιάξετε μια μπλε βροχή από μικρές διαφορετικού τόνου μπλε γραμμούλες, ή έναν μπερδεμένο μπλε ουρανό με όλα τα μπλε να χορεύουν μεταξύ τους στον αέρα.
Αν τα παιδιά σας είναι μεγαλύτερα, αφού ή πριν ζωγραφίσετε, ψάξτε στα βιβλία σας ή στο διαδίκτυο και μιλήστε μαζί τους για την γαλάζια περίοδο του Πικάσο ή για το Κίνημα της ζωγραφικής με το υπέροχο όνομα «Γαλάζιος καβαλάρης».
“Le Gourmet” _ Πικάσο
Αν είστε στην πόλη κολυμπήστε στο μπλε των ζωγραφιών των παιδιών σας. Αν είστε σε διακοπές, κολυμπήστε και ζωγραφίστε με θαλασσινό νερό και νερομπογιές, κροκάλες και βότσαλα από την παραλία.Σε κάθε περίπτωση τα μπλε σε όλες τους τις αποχρώσεις μας κάνουν καλό!
Το πιο σημαντικό: τα παιδιά μας, αξίζουν το καθαρό μας βλέμμα που μιλάει μαζί τους. Πάντα, μα ειδικά τώρα, πρέπει να ξέρουν πως είμαστε δυνατοί και πως θα νικήσουμε. Γιατί αυτή είναι η αλήθεια. Θα νικήσουμε.
Εγώ ζωγραφίζοντας και φροντίζοντας θησαυρούς της προϊστορίας, διαβάζοντας ποιήματα και βιβλία, εσύ γράφοντας βιβλία, εσύ γράφοντας ποιήματα, εσύ γράφοντας μουσική, εσύ διδάσκοντας στο σχολείο, εσύ, δουλεύοντας στο λογιστήριο, εσύ δουλεύοντας σε ένα κατάστημα, εσύ ράβοντας ρούχα, εσύ μελετώντας φλάουτο, εσύ φυτεύοντας λουλούδια, εσύ κάνοντας ξεναγήσεις σε μουσεία γελώντας, εσύ επιμένοντας να ομορφαίνεις παιδικά και μεγαλίστικα πάρτι, εσύ παίζοντας θέατρο, εσύ πουλώντας βιβλία, εσύ φτιάχνοντας κατασκευές στην κουζίνα σου, εσύ κάνοντας γυμναστική, εσύ πουλώντας καφέδες, εσύ σερβίροντας τσάι ή τζατζίκι, εσύ τραγουδώντας, εσύ φτιάχνοντας ζυμωτό ψωμί, εσύ τρώγοντας λίγη ακόμη πάστα φλώρα, εσύ ότι κι αν κάνεις αν είσαι με το μέρος των χρωμάτων, των λέξεων, των μουσικών…
Θα νικήσουμε την τηλεόραση.
Ας ξεκινήσουμε με μπλε! Εγώ κλασσικά, θα ευνοήσω το πρωσικό μπλε και θα το χαρίσω στην απέραντη μου αγάπη να γελάει.
Υ.Γ.1 Οι ζωγραφιές είναι από παιδιά που παρακολούθησαν μαθήματα ζωγραφικής στην Παραμυθούπολη και στο Μαγικό Αερόστατο πέρσι.
Υ.Γ. 2 Αν βρεθείτε στην παραλία, φέρτε δώρα κροκάλες στους αγαπημένους σας. Ζωγραφιστές ή σκέτες ώστε να τις ζωγραφίσουν μόνοι τους.
Υ.Γ. 3 Ο χειμώνας είναι πιο μικρός αν έχεις γύρω σου, κροκάλες, κοχύλια και ζωγραφιές.
Λίγα Λόγια για τη Στεφανία Βελδεμίρη
Η Στεφανία Βελδεμίρη είναι συντηρήτρια Αρχαιολογικών Ευρημάτων και Έργων Τέχνης, Λατρεύει να συντηρεί κομμάτια του παρελθόντος και να τα κάνει αναγνώσιμα στο κοινό. Τρέφει ιδιαίτερη αγάπη για την προϊστορία και τα μαγευτικά απομεινάρια της. Έτσι αποφάσισε, να διδάσκει στα παιδιά την Ιστορία της Τέχνης μέσα από διαδραστικές δραστηριότητες, παιχνίδι, βιωματικές ασκήσεις, οπτικοακουστικά ερεθίσματα και κυρίως χαμόγελο και χαρούμενο μα πειθαρχημένο κλίμα. Γράφει και ζωγραφίζει παραμύθια και μόλις διαβάσει βιβλίο ή ποίημα που της αρέσει, αμέσως το κάνει ζωγραφιά. Επίσης μερικοί τοίχοι την εμπνέουν για να τους γράψει ή να τους ζωγραφίσει. Άλλοι πάλι όχι… Μας μιλάει για τέχνες.
Υπάρχουν family friendly χώροι στην Θεσσαλονίκη; Ποιες είναι οι ανάγκες μιας οικογένειας; Ποια είναι τα βασικά κριτήρια που διαφοροποιούν τον ένα χώρο από τον άλλο και τον καθιστούν φιλικό προς μια οικογένεια; Ποιος είναι ο δικός μας ρόλος στην χάραξη μιας νέας φιλοσοφίας από τους επιχειρηματίες ή / και από το Δήμο;
Γέννησα την Ολυμπία πριν από τέσσερα περίπου χρόνια, στα τέλη του φθινοπώρου και πολύ σύντομα ένιωσα την ανάγκη να κάνω μαζί της βόλτες εκτός σπιτιού. Αυτό ήταν κάτι πολύ δύσκολο καθώς οι ανοιχτοί, δημόσιοι χώροι, όπως τα πάρκα, οι πλατείες, οι παραλίες κλπ ήταν ακατάλληλοι λόγω καιρικών συνθηκών, ενώ οι κλειστοί ιδιωτικοί χώροι ακατάλληλοι λόγω ανύπαρκτης ευαισθησίας απέναντι στη μητέρα και στο μικρό παιδί.
Μου πήρε αρκετό καιρό να συνηθίσω την κουλτούρα της πόλης, αλλά δεν το έβαλα κάτω. Μετά από εντατική έρευνα κατάφερα να συγκεντρώσωμια λίστα με τα baby friendly σημεία της πόλης, με κριτήρια βέβαια αρκετά συρρικνωμένα: ήταν αρκετό να είναι άκαπνα, να διαθέτουν κάποια σχετική ευρυχωρία για το καρότσι και στην καλύτερη περίπτωση και κάποιο παιδικό καρεκλάκι.
Είναι βαθιά μου επιθυμία η αλλαγή αυτής της κουλτούρας. Είναι σημαντικό οι επιχειρήσεις να καταλάβουν πως δεν αρκεί να μας προσφέρουν απλώς τα προϊόντα τους ή της υπηρεσίες τους. Και αυτό το έχει καταλάβει πολύ καλά τo Mediterranean Cosmos. Είναι ένα εμπορικό κέντρο που μπορεί να θεωρηθεί το απόλυτα οργανωμένο family friendly σημείο της πόλης μας. Και αναφέρομαι στον όρο family friendly για να τονίσω τη σημασία που έχει να είναι φιλικό προς όλη την οικογένεια και όχι μόνο προς τα παιδιά (kidfriendly)
Στο Mediterranean Cosmos σέβονται την οικογένεια και τα παιδιά και το αποδεικνύουν με κάθε τρόπο. Εκτός από τις υπηρεσίες που παρέχει το εμπορικό κέντρο σε γονείς και παιδιά, όπως χώρους βρεφικής φροντίδας, καρεκλάκια,πάνες, ράμπες και άλλα -που θα διαβάσεις και παρακάτω- φροντίζουν να διοργανώνουν και γιορτές παιχνιδιού και μάθησης για όλη την οικογένεια. Ενδεικτικά μπορώ να αναφέρω τα εκπαιδευτικά εργαστήρια σε συνεργασία με το Παιδικό Μουσείο της Θεσσαλονίκης, τη Χριστουγεννιάτικη Γιορτή με πλήθος εργαστηρίων και παραστάσεων, τα παιχνίδια με τα τουβλάκια LEGO και πολλά ακόμα!
Ελπίζω να ακολουθήσουν και άλλες τέτοιες πρωτοβουλίες από μικρές ή μεγάλες επιχειρήσεις και εγώ θα χαίρομαι πάντα να τις μοιράζομαι μαζί σας. Ακολουθούν ορισμένες χρήσιμες πληροφορίες και στοιχεία για το Mediterranean Cosmos, που ελπίζω να βρείτε χρήσιμες.
Υπηρεσίες που προσφέρονται στο Mediterranean Cosmos
άνετη και ασφαλής επίσκεψη για όλη την οικογένεια
απαγορεύεται το κάπνισμα
κυλιόμενες σκάλες, ασανσέρ, ράμπες
παιδικές τουαλέτες
χώροι βρεφικής φροντίδας
παιδικά καθίσματα στο χώρο πολυεστίασης
άνετες θέσεις parking για εγκύους, ηλικιωμένους, οικογένειες με παιδιά και ΑΜΕΑ κοντά στις εισόδους του εμπορικού κέντρου
δωρεάν WiFi
παιδότοπος στο επίπεδο 0
Παροχές από το Γραφείο Πληροφοριών (Μπλε Πλατεία, επίπεδο 1)
δωρεάν παιδικά καρότσια για παιδιά έως 3 ετών κατά προτεραιότητα
αναπηρικά καρότσια για Άτομα με Ειδικές Ανάγκες κατά προτεραιότητα
πρώτες βοήθειες
στεγνό καθάρισμα
σετ ραπτικής
απολεσθέντα αντικείμενα
check-in πτήσεων
ομπρέλες
δωρεάν εκτυπώσεις
πάνες
Οι φωτογραφίες είναι στιγμιότυπα από το Kids Festival (29 Μαΐου – 13 Ιουνίου 2015)
Σκοπός των Πυγολαμπίδων και του THE PAPER BOAT είναι να ανακαλύπτει και να αναδεικνύει τα kid & family friendly σημεία της Ελλάδας. Αν θέλεις να μοιραστείς μαζί μας κάποιο από αυτά, τότε άφησε το σχόλιό σου ή στείλε μας email στο ioanna@pigolampides.gr
Καλοκαίρι σημαίνει ζουμερές φράουλες που θα κόβεις από την φραουλιά στο μπαλκόνι σου! Θα κάθεσαι, θα τις βλέπεις να μεγαλώνουν, να ανθίζουν και να κοκκινίζουν. Και σε μια στιγμή που δε θα σε βλέπει κανένας, θα πηγαίνεις και χραπ! Θα κόβεις μία γλυκιά φραουλίτσα από τη φραουλιά σου.
Είναι πανεύκολο να φτιάξεις τις δικές σου φράουλες. Μμμ, και μόνο το όνομα θυμίζει όμορφες μυρωδιές και σκέτη γλύκα! Θα προμηθευτείς μικρά ή μεγαλύτερη φυτά φραουλιάς (κοστίζουν από ο,7 – 2,5 ευρώ το φυτό αναλόγου μεγέθους). Διάλεξε φυτά με ροζ, φουξ ή λευκά άνθη. Ετοίμασε και γλάστρες ή μακρόστενες ζαρντινιέρες: καθάρισέ τις από παλιά φυτά και γέμισέ τις με φρέσκο χώμα κατάλληλο για φυτεύσεις φυτών εξωτερικού χώρου. Οι κρεμαστές ζαρντινιέρες είναι πολύ καλή λύση, καθώς βολεύουν γιατί αφήνουν τις φράουλες να κρέμονται στο πλάι. Είναι καλύτερο να έχουν χώρο οι φράουλες να κρέμονται στο πλάι της γλάστρας ή της ζαρντινιέρας, ώστε να μην ακουμπάν στο χώμα και σαπίζουν.
Πώς θα τις φροντίζεις; Θα τις τοποθετήσεις σε μία ηλιόλουστη θέση και θα ρίχνεις νερό όταν στεγνώνει το χώμα τους. Αφού ανθίσουν παρατήρησε πώς σχηματίζεται από το λουλουδάκι η φράουλα. Είναι μαγικό! Μετά από καιρό και αφού μεγαλώσουν αρκετά οι φραουλιές σου, θα παρατηρήσεις το εξής: μεγάλοι μακριοί βλαστοί θα βγαίνουν μέσα από το φυτό και θα κρέμονται στο πλάι. Δες ότι στην ακρίτσα τους έχουν ένα μικρό φυτάκι φραουλιάς: με μικρά φύλλα και ριζούλα. Αυτό είναι το παιδάκι της φραουλιάς! Αν το φυτέψεις στο χώμα, μετά από λίγο καιρό θα σου δώσει ένα νέο φυτό. Αφού μεγαλώσει λίγο, κόψε τον βλαστό με τον οποίο συνδέεται με το μητρικό φυτό.
Βάλε ένα καπέλο και άνετες σαγιονάρες, πάρε τα παιχνίδια σου και βγες στο μπαλκόνι να χαρείς τις φραουλιές σου. Και είπαμε: μια στιγμή που δε θα σε βλέπεις κανείς…θα πας κρυφά…και χραπ! θα κόψεις μία φραουλίτσα να την κάνεις μια χαψιά!
Λίγα Λόγια για την Αιμιλία Ροδοπούλου
Η Αιμιλία Ροδοπούλου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και μεγάλωσε στην εξωτική Τούμπα. Δεν ήξερε τι την περιμένει στο μέλλον. Δε την περίμενε και τίποτε συνταρακτικό, εδώ που τα λέμε. Έμαθε για τα φυτά και τα δέντρα στη Σχολή Δασολογίας και Φυσικού περιβάλλοντος, έμαθε μερικές ξένες γλώσσες για να συνεννοείται στα ταξίδια, πήγε μερικά ταξίδια σε διάφορες ηπείρους.Όταν δε φυτεύει, γράφει για κηπουρική στο Κηπολόγιο και απαντάει σε ερωτήσεις ανήσυχων κηπουρών στο Ρώτα το Κηπολόγιο. Στον ελεύθερό της χρόνο ταΐζει τις πάπιες, κοιτάζει τα αεροπλάνα που απογειώνονται και αναλογίζεται πώς πέρασε ένας ολόκληρος χρόνος χωρίς να φάει νουτέλα. Μας μιλάει για κηπουρική.
Τα λουλούδια αδιαφορούν για το τι συμβαίνει στον κόσμο των ανθρώπων. Χαρίζουν την αστείρευτη, την απέραντη ομορφιά τους, σε καιρούς ειρήνης ή σε καιρούς πολέμου, σε εύκολους ή δύσκολους καιρούς. Χαρίζουν δύναμη μέσω της ομορφιά τους, σε ανθρώπους που τα περνούν δύσκολα, ακόμη και μέσα σε εύκολους καιρούς.
Τα λουλούδια, τα αγαπούν οι ζωγράφοι και τα παιδιά, πολύ και πιο πολύ περισσότερο από το κάθε πολύ, τα ψάχνουν με ανυπομονησία στα μέρη όπου ανθίζουν για να τα κοιτάξουν, να τα μυρίσουν, να τα ζωγραφίσουν και να τα χαρίσουν σε αυτούς που αγαπούν. Τα ζωγραφιστά λουλούδια, συμβαίνει καμιά φορά, να μας μαγεύουν και να μας ομορφαίνουν τη μέρα, το ίδιο ή και περισσότερο από τα αληθινά. Να γιατί οι ζωγραφιές είναι καμιά φορά τόσο πολύτιμες και αναγκαίες.
Μια ιδέα για παιχνίδι και μάθηση είναι να κοιτάξετε μαζί με τα παιδιά σας, πίνακες ζωγραφιστούς που έκαναν σπουδαίοι ζωγράφοι, να ψάξετε μαζί και να διαβάσετε πως έζησαν αυτοί οι ζωγράφοι και γιατί ζωγράφιζαν και να κουβεντιάσετε αυτά τα όμορφα ζητήματα. Βρείτε σε ποιο κίνημα άνηκαν οι ζωγράφοι και ψάξτε να βρείτε πότε και γιατί δημιουργήθηκε. Αναζητήστε ζωγράφους του κινήματος που ήταν φίλοι μεταξύ τους ή … άσπονδοι εχθροί. Κοιτάξτε πόσο μοιάζουν ή διαφέρουν οι ζωγραφιές τους. Το παιχνίδι δεν τελειώνει ποτέ!
Ο Βικέντιος Βαν Γκονγκ είναι ο αγαπημένος μου ιμπρεσιονιστής ζωγράφος (από αγόρια), Λατρεύω τα χρώματά του, τις γρήγορες πινελιές του και μου αρέσει να παίζω «κυνήγι θησαυρού» ψάχνοντας μέσα στις ζωγραφιές του μερικές αργές, πολύ προσεχτικά μελετημένες πινελιές. Αυτές τις πινελιές τις έχουν για μονάκριβες οι ζωγράφοι και κάνουν τους πίνακές τους ζωντανούς. Μια μέρα κοιτούσαμε μαζί η Ελισάβετ που πάει στο νηπιαγωγείο αυτή τη ζωγραφιά
(ζωγραφιά 1 _βαν γκόνγκ )
και στα πρώτα 2 δευτερόλεπτα μου είπε: «αυτή τη ζωγραφιά θέλω να κάνω σήμερα» τόσο που ήθελε και τόσο που ήξερα πως θα την κάνει υπέροχα δική της, ξεκινήσαμε αμέσως.
Μιλήσαμε για τα ηλιοτρόπια, που αγαπούν πολύ και πιο πολύ από το κάθε πολύ τον ήλιο και τον κοιτάνε όλη μέρα στρίβοντας το ανθισμένο κεφάλι τους προς αυτόν. Μιλήσαμε για το σκυμμένο και λυγισμένο ανθισμένο κεφάλι τους όταν τον αποχωρίζονται το σούρουπο. Μιλήσαμε για τα τόσα πολλά κίτρινα που υπάρχουν στα ηλιοτρόπια και κοροϊδέψαμε το κουτί με τους μαρκαδόρους που έχει μόνο ένα κίτρινο, γελώντας. Μιλήσαμε για την αγάπη του Βικέντιου για τα σιτοχώραφα, τα κατακίτρινα και τον φίλο του που τον έλεγαν Γκογκέν και ζωγράφιζαν μαζί καμιά φορά. Μετά μιλήσαμε για τα σπόρια και το τσικ τσικ που ακούγεται όταν τα τρώμε και μέχρι να τα πούμε όλα αυτά, να την έτοιμη και η ζωγραφιά.
(ζωγραφιά 2 _Ελισάβετ)
Αν κοιτάζεις συχνά υπέροχες ζωγραφιές, τόσο διαφορετικά υπέροχες μεταξύ τους, γρήγορα θα καταλάβεις πως οι δικές σου υπέροχα τόσο διαφορετικές από όλες αυτές ζωγραφιές είναι… υπέροχες.
Λίγα Λόγια για τη Στεφανία Βελδεμίρη
Η Στεφανία Βελδεμίρη είναι συντηρήτρια Αρχαιολογικών Ευρημάτων και Έργων Τέχνης, Λατρεύει να συντηρεί κομμάτια του παρελθόντος και να τα κάνει αναγνώσιμα στο κοινό. Τρέφει ιδιαίτερη αγάπη για την προϊστορία και τα μαγευτικά απομεινάρια της. Έτσι αποφάσισε, να διδάσκει στα παιδιά την Ιστορία της Τέχνης μέσα από διαδραστικές δραστηριότητες, παιχνίδι, βιωματικές ασκήσεις, οπτικοακουστικά ερεθίσματα και κυρίως χαμόγελο και χαρούμενο μα πειθαρχημένο κλίμα. Γράφει και ζωγραφίζει παραμύθια και μόλις διαβάσει βιβλίο ή ποίημα που της αρέσει, αμέσως το κάνει ζωγραφιά. Επίσης μερικοί τοίχοι την εμπνέουν για να τους γράψει ή να τους ζωγραφίσει. Άλλοι πάλι όχι… Μας μιλάει για τέχνες.
Πικ νικ! σε μια λέξη, συμπυκνωμένες οι παιδικές μου αναμνήσεις: τα ταπεράκια με τα κεφτεδάκια της γιαγιάς, τα πράσινα λιβάδια, οι καρώ κουβέρτες, τα τσαϊρια, η οικογένεια μαζί, τα παιχνίδια που δεν έπαιξα, οι πυγολαμπίδες που δε φυλάκισα.
Ήταν τότε που δε χρειαζόσουν ασορτί καλάθι με κουβέρτα μα ούτε και προετοιμασία. Ήταν τότε που το πικ νικ γινόταν φυσικά, απλά μεταφέροντας το φαγητό σου από την κουζίνα του σπιτιού σου λίγα μέτρα παραέξω, εκεί στο απέραντο πράσινο λιβάδι με τα λιλά και κίτρινα λουλούδια.
” Α! κοίτα εκεί! έχει και παπαρούνες. Μπορείς να τις κάνεις χορεύτριες, θεία;”
Τώρα το πικ νικ, μέσα στο μυαλό μου, είναι μια ανάγκη φυγής από την πόλη, μια διέξοδος για παιχνίδι, μια αφορμή για κοινωνία με τους ανθρώπους. Έχω ξεχάσει να παίζω και έτσι το έχω πιο πολύ ανάγκη από ποτέ. Νομίζω το ίδιο και τα παιδιά μας.
“Βρωμούπολη, που μόνο τέχνη μας ποτίζεις, άνοιξε τα πνευμόνια μας και επέτρεψέ τους λίγο καθαρό αέρα!”
Να λοιπόν, ακολουθούν και οι πρακτικές προτάσεις και ιδέες. Μα πάνω απ’ όλα να θυμάμαι αυτό: πικ νικ είναι η θέληση για ζωή. Να το θυμάσαι και εσύ.
Παιχνίδια
Πικ νικ χωρίς παιχνίδια είναι σαν την Ελλάδα δίχως ήλιο. Για αρχή θα γράψεις σε ένα χαρτάκι όσα παιχνίδια έμαθες στην κατασκήνωση ή στον προσκοπισμό. Στη συνέχεια, θα ανακαλύψεις τον πίνακα που δημιούργησα στο pinterest, όπου συγκεντρώνω μια οκά παιχνίδια για δραστηριότητες εκτός σπιτιού. Ιδέες μπορείς να πάρεις και από βιβλία.
Μην ξεχνάς πως καταπληκτικά επιτραπέζια παιχνίδια μπορείς να βρεις και στο playhouse.
(ρίαλ λάιφ φώτο)
Blog-o- ιστορίες
Η Ασπασία μας περιγράφει πως έκανε ένα αυτοσχέδιο πάρτι πικνικ στα ερείπια του παλιού σπιτιού του προπάππου της. Γεμάτο ιδέες και χρώματα, μπορείτε να το δείτε εδώ.
Πίσω από την craft cook love κρύβεται η Αθηνά, η οποία λατρεύει τα μαγειρέματα, τις κατασκευές και τη διοργάνωση πάρτι! Μου αρέσει πολύ η ιστοσελίδα της και σίγουρα θα ανακαλύψεις πολύ ενδιαφέρουσες ιδέες για το πικ νικ σου!
Την yummy mommy μου την γνώρισε η φίλη μου η Γιώτα και ξετρελάθηκα γιατί η δημιουργός της ιστοσελίδας, η Νικολέττα, είναι μια μαμά πολύ ευαισθητοποιημένη σε θέματα διατροφής. Εστιάζει πολύ και στις βρεφικές ηλικίες και μαγειρεύει άκρως υγιεινά!
Το happy teapot είναι ένα αγαπημένο spot για οτιδήποτε αφορά σε πάρτι ή γιορτή και δε θα μπορούσα να μην το προτείνω, αν θέλεις να δώσεις στο πικ νικ σου μια νότα διαφορετική. Επίσης να θυμάσαι πως το πικ νικ είναι μια υπέροχη ιδέα θεματικού γενέθλιου πάρτι. Επικοινώνησε με τη Λευκή και είμαι σίγουρη ότι θα σου προτείνει υπέροχες ιδέες.
Στο butlers θα βρεις υπέροχα είδη για πικ νικ με πρώτο και αγαπημένο την κουβέρτα του πικ νικ που έχουμε πάντα στο αυτοκίνητο και δεν την αποχωριζόμαστε ποτέ!
Το Kidox είναι ένα ηλεκτρονικό κατάστημα, δημιούργημα μια θεσσαλονικιάς μαμάς, η οποία έχει επιλέξει μερικές από τις μεγαλύτερες εταιρείες σε ανοξείδωτα προϊόντα ώστε να αφυπνίσει παράλληλα τον κόσμο σχετικά με τις βλαβερές επιπτώσεις των πλαστικών. Εδώ μπορείς να βρεις μια μεγάλη γκάμα σε ποτηράκια, παγούρια και σκεύη αποθήκευσης που θα σε ξετρελάνουν!
Φυσικά δε μπορώ να παραλείψω το tiger και το ikea, στα οποία πάντα θα βρω κάτι υπέροχο για τα πικνικ μου (κεράκια, χαρτοπετσέτες, παιχνίδια, νεροπίστολα, πιάτα και πολλά ακόμα!)
Τέλος, να αναφέρω τις παιδικές φωτογραφικές μηχανές, μια ιδέα με την οποία φλερτάρω πολύ τον τελευταίο καιρό. Νομίζω πως κάθε παιδί θα ενθουσιαζόταν με την ιδέα να βγάζει τις δικές του φωτογραφίες και εμείς θα ενθουσιαζόμασταν από το αποτέλεσμα! Τα φωτογραφικά μου είδη τα αγοράζω πάντα από τον Ρεπέλα, στην Αριστοτέλους, για τις τιμές του και την καταπληκτική εξυπηρέτησή του!
γυαλιά, καπέλο, αντηλιακό, νερό, φωτογραφική μηχανή, παιχνίδια, χαρτοπετσέτες και υγρά μαντηλάκια, σακούλες για τα σκουπίδια, κουτί πρώτων βοηθειών.
Και φυσικά δεν ξεχνάμε να πάρουμε μαζί μας και καμιά δεκαριά βιβλία για να διαβάσουμε κάτω από τα δέντρα.
Πικ νικ με κάθε αφορμή και σε κάθε σημείο
Σε πάρκα ή περιοχές πρασίνου που θα ανακαλύψεις στην πόλη, στο μπαλκόνι του σπιτιού σου, στον κήπο σου, στην αμμουδιά ή κάτω από τα δέντρα στο κοντινό δάσος, στο πάρκο της γειτονιάς, στην ταράτσα της πολυκατοικίας σου ή όπου φανταστείς τον εαυτό σου να έχει ένα κομμάτι ουρανού πάνω από το κεφάλι του.
αν έχεις να προτείνεις και κάποιο άλλο μέρος, τότε να αφήσεις σε παρακαλώ το σχόλιό σου και θα το προσθέσω στην παραπάνω λίστα.
Τα κορίτσια του Cook Craft Create δημιούργησαν πέρσι και αυτόν τον εξαιρετικό οδηγό, γεμάτο με ιδέες για ένα αξέχαστο πικνικ και μπορείτε να το ξεφυλλίσετε ηλεκτρονικά!
Και ακόμα ένα video me ιδέες για το πικ νικ μας από την Natalie’sCozyland
Ε, ναι, σε ρωτάω αυτή την πολύ απλή και λογική ερώτηση. Έχουμε ένα τόσο όμορφο και πλέον αναγεννημένο και πλούσιο δάσος σε απόσταση αναπνοής από την πόλη και το επισκεπτόμαστε σπάνια, πολύ σπάνια. Δάσος μου, σπάνια σε συλλογιέμαι, σπάνια για σένα κλαίω, σε ξεπέρασα σου λέω. Κρίμα δεν είναι να μην εκμεταλλευόμαστε αυτή την σούπερ ευκαιρία;
Καταπληκτικός προορισμός για βόλτες καθημερινές ή του Σαββατοκύριακου για το παρεάκι και την οικογένεια. Τι χρειαζόμαστε για την βόλτα μας και τι θα κάνουμε εκεί, θα τα δούμε αναλυτικά στη σημερινή μας εκπομπή.
Γεμίζουμε το ισοθερμικό τσαντικό ή το καλάθι του πικ νικ με νερό, χυμούς, σαντουιτσάκια με φρέσκο ψωμί, φρουτάκι και ανεβαίνουμε. Μπορούμε να αφήσουμε το αυτοκίνητό μας σε μία από τις εισόδους του δάσους (π.χ. Άνω Τούμπα, Φιλίππειο κτλ) και να συνεχίσουμε με τα πόδια ή το ποδήλατο. Αλλά μάλλον επειδή θα έχετε πολλά τσιμπράγκαλα, είναι ακόμη καλύτερα να συνεχίσεις με το αυτοκίνητό σου μέχρι να βρεις ένα όμορφο μέρος για να ξεφορτώθεις τα καλάθια του πικ νικ, τα ποδήλατα, τις μπάλες, τα παιχνίδια, και να απλώσεις την κουρελού ή το χαλάκι που έφερες για το πικ νικ. Αν πάλι δε θέλεις να πας για πικ νικ, μπορείς απλά να έχεις σε ένα σακίδιο λίγο νερό ή χυμό και λίγα κρακεράκια κα να συνεχίσεις με την παρέα ή την οικογένεια ακάθεκτος τη βόλτα σου.
Δε με ρώτησες τόσην ώρα: μα γιατί να πάω στο δάσος; Μα, γιατί είναι πολύ όμορφα, είναι η απάντηση και γιατί έχετε να μάθετε πολλά. Μπορείτε να γνωρίσετε από κοντά τα πεύκα και να συλλέξετε κουκουνάρια και ξυλαράκια που έχουν πέσει στο έδαφος. Να δείτε κάθε εποχή ποιοι θάμνοι είναι ανθισμένοι και πώς αλλάζει το τοπίο. Να εξερευνήσετε μυστικά μονοπάτια και να βρείτε μοναδικές θέσεις θέας και κιόσκια. Ξέρεις ότι από εκεί πάνω ψηλά μπορείς να δεις τον Λευκό Πύργο; Θα βρεις κρυμμένα μελίσσια που κοιτάνε καχύποπτα δεξιά κι αριστερά. Ένα απογευματάκι θα θαυμάσεις και το ηλιοβασίλεμα και τη θέα της πόλης από ψηλά. Τα κουκουνάρια που μάζεψες βάλτα σε ένα μεγάλο μπολ στο σπίτι ή φτιάξε όμορφες συνθέσεις και διακοσμήσεις, για να σου θυμίζουν συνέχεια πόσο ωραία πέρασες στο δάσος και ό,τι πρέπει να ξαναπάς.
Προσοχή: Όταν επισκεπτόμαστε το δάσος πρέπει πάντα να έχουμε στο νου μας ότι όταν φύγουμε από εκεί θα είναι σα να μην πήγαμε ποτέ. Σα να ήρθαμε κρυφά και το μυστικό θα το φυλάξουν τα πεύκα και οι θάμνοι. Ίσα ίσα θα φαίνονται λίγο οι πατημασιές μας πάνω στο χώμα και τίποτε παραπάνω. Πάντα, λοιπόν, έχουμε μαζί μας σακουλίτσες για τυχόν σκουπίδια που θα προκύψουν.
Λίγα Λόγια για την Αιμιλία Ροδοπούλου
Η Αιμιλία Ροδοπούλου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και μεγάλωσε στην εξωτική Τούμπα. Δεν ήξερε τι την περιμένει στο μέλλον. Δε την περίμενε και τίποτε συνταρακτικό, εδώ που τα λέμε. Έμαθε για τα φυτά και τα δέντρα στη Σχολή Δασολογίας και Φυσικού περιβάλλοντος, έμαθε μερικές ξένες γλώσσες για να συνεννοείται στα ταξίδια, πήγε μερικά ταξίδια σε διάφορες ηπείρους.Όταν δε φυτεύει, γράφει για κηπουρική στο Κηπολόγιο και απαντάει σε ερωτήσεις ανήσυχων κηπουρών στο Ρώτα το Κηπολόγιο. Στον ελεύθερό της χρόνο ταΐζει τις πάπιες, κοιτάζει τα αεροπλάνα που απογειώνονται και αναλογίζεται πώς πέρασε ένας ολόκληρος χρόνος χωρίς να φάει νουτέλα. Μας μιλάει για κηπουρική.
Πριν από λίγο καιρό, και με αφορμή τις ημέρες του Πάσχα, κάναμε σε συνεργασία με το Happy Teapot έναν διαγωνισμό για ένα πασχαλινό σετ διακόσμησης. Για να συμμετέχει κανείς στον διαγωνισμό αρκούσε να αφήσει ένα σχόλιο. Παρακινήσαμε τους αναγνώστες των Πυγολαμπίδων στο κλουβί λοιπόν να μοιραστούν μαζί μαςιδέες πασχαλινές: συνταγές για το πασχαλινό τραπέζι, ιδέες για κατασκευές, πασχαλινά παιχνίδια στην αυλή, αγαπημένο εκδρομικό προορισμό ή ότι άλλο επιθυμούν! Στο τέλος θα συγκεντρώναμε τα σχόλια για να τα αναρτήσουμε στις Πυγολαμπίδες στο κλουβί. {την νικήτρια του διαγωνισμού μπορείτε να τη δείτε εδώ}
Με τη δική σας συμμετοχή γεμίσαμε λοιπόν με ένα σωρό ιδέες και χαρούμενες πασχαλινές εικόνες! Σας ευχαριστούμε από την καρδιά μας! Εύχομαι να είστε όλοι καλά και να γεμίζετε την καθημερινότητά σας με όμορφες αφορμές για δημιουργία, πράξεις αλληλεγγύης, χαρούμενες εικόνες και αληθινές στιγμές με αγαπημένους φίλους και συγγενείς! Καλό Πάσχα!
{Σοφία} Φέτος αποφάσισα να φτιάξω μόνη τις λαμπάδες για τα βαφτιστήρια μου (4 στον αριθμό) και μια και αγόρασα ραπτομηχανή πρόσφατα σκέφτηκα να βάλω πάνω σε κάθε λαμπάδα και ανάλογα με το φύλο του παιδιού, ένα χειροποίητο διακοσμητικό μαξιλαράκι σε κάποιο σχήμα (καρδούλα, καράβι, κουκουβάγια- ο,τι καταφέρω τελοσπάντων).
Εύχομαι να τα καταφέρω – αν τελικά τις φτιάξω θα βρείτε τις δημιουργίες μου στο προσωπικό μου blog: crafts-and-me.blogspot.com.
{Ανδρομάχη ζαφειριάδου} Προτείνω διαφορετικούς τρόπους για το βάψιμο των αυγών, με κλωστές, φύλλα λουλουδιών, λιωμένο κερί και κηρομπογιές.
{Χατζηϊωαννίδου Πόπη} Αλλιώτικα Πασχαλινά Αυγά! Αν έχετε όρεξη για δημιουργίες, προμηθευτείτε πασχαλινές χαρτοπετσέτες και μεταμορφώστε τα πασχαλινά σας αυγά. Αφού τα βράσετε και τα αφήσετε να κρυώσουν, βάλτε σε ένα μπωλάκι το ασπράδι ενός ωμού αυγού, πάρτε ένα πινέλο και μερικές χαρτοπετσέτες με σχέδια κατά προτίμηση Πασχαλινά, για να ταιριάζουν και με την περίσταση! Μπορείτε επίσης να διαλέξετε σχέδια με λουλουδάκια και ότι άλλο θέλετε. Κόψτε σε ακανόνιστα, μικρά κομμάτια τις χαρτοπετσέτες με ένα ψαλίδι, χωρίς να χαλάτε το σχέδιο. Έπειτα, απλώστε λίγο ασπράδι στο τσόφλι ενός αυγου, εφαρμόστε την χαρτοπετσέτα και ξαναβάλτε λίγο ασπράδι απο πάνω. Συνεχίστε έως ότου καλυφθεί όλο το αυγό και αφήστε να στεγνώσει. Δεν χρειάζεται να εφαρμόζουν απόλυτα τα κομμάτια. Μπορεί το ένα να πατάει ελαφρώς πάνω στο άλλο. Το ασπράδι λειτουργεί σαν κόλλα και σίγουρα θα έχετε τα πιο πρωτότυπα αυγά! Καλή επιτυχία 🙂
{Πέντζου Ροζελία} μια τέλεια ιδέα! DΕCOUPAGE σε Πασχαλινά αυγά χωρίς κόλλα | www.soulouposeto.gr
{Ελισάβετ Κίναλη} Έχω δει μια πολύ ωραία κατασκευή στο Pinterest για πασχαλινά καλαθάκια για αυγά, με μπουκάλια αναψυκτικού και washi tape. Θα τη βρείτε εδώ.
{Μαρία Κωστούλα} τελευταία ανακάλυψα το www.pinterest.com με απίθανες ιδέες για κατασκευές με τα παιδιά. Εκεί ξετρύπωσα και αυτά τα χαριτωμένα κοτοπουλάκια, που είναι πολύ εύκολα στην κατασκευή τους. Σε λίγο θα ξεκινήσουμε να τα φτιάχνουμε! | www.craftsunleashed.com
{Αγγελική Καστρινοπούλου} Super συνταγή γα μπισκοτάκια | tasteful
{Ιωάννα Κουτή} Πίτα με αυγά | δείτε τη συνταγή εδώ
Παιχνίδια και βιβλία
{Κατερίνα Παπαδοπούλου} Αγαπημένο πασχαλινό παιχνίδι στον κήπο είναι το γνωστό κυνήγι αυγών. Φτιάχνουμε χειροποιήτα καλαθάκια, που τα διακοσμούμε όπως θέλουμε (εμείς πέρυσι κατασκευάσαμε κουνελάκια), κρύβουμε παντού στον κήπο χρωματιστά βαμμένα αυγουλάκια και το κηνύγι ξεκινά! Νικητής όχι μόνο αυτός που θα βρει τα περισσότερα αυγουλάκια, αλλά όλοι όσοι παίξουν! Απλό παιχνίδι όμως άκρως διασκεδαστικό…
{Μαρίνα} Η δικιά μου πρόταση είναι ένα βιβλίο. Το αγοράσαμε πέρυσι και η μικρή μου (στα 4 τώρα) το ζητάει ακόμη και της το διαβάζουμε πριν κοιμηθεί. Είναι “Το πασχαλινό αυγό” της Ζαν Μπρετ από τις εκδόσεις Μεταίχμιο. Υπέροχη εικονογράφηση, τρυφερή ιστορία αλλά και πολλές εκπλήξεις! Στο πάνω μέρος των σελίδων εκτυλίσσεται μια δεύτερη ιστορία, των κοκκινολαίμηδων, έως ότου χάνουν το αυγό τους και αυτό μπαίνει στην κύρια ιστορία. Παράλληλα αριστερά και δεξιά κάθε δισέλιδου υπάρχουν υπέροχες ιδέες για διακόσμηση πασχαλινών αυγών.Προσωπικά νομίζω ότι είναι καταπληκτικό βιβλίο και σίγουρα κάθε φορά που το ανοίγουμε μας γεννάται η επιθυμία για δημιουργία και εξερεύνηση!Αν δεν το έχετε διαβάσει, αναζητήστε το και καλή διασκέδαση!
{Σάντυ Ποιμενίδου} Για τις μαμάδες που αντέχουν…..Τι θα λέγατε για αυγο-βόμβες χρωμάτων! Ανοίγουμε τα αυγά τα πλένουμε, τα γεμίζουμε με χρωματιστό κορνφλαουερ….Ένα είναι το σίγουρο: η αυλή σας θα αποκτήσει χρώμα!
{Ιωάννα Μπλέκα} Παιχνίδι στην αυλή για μικρούς και μεγάλους: Συνεργασία με παντομίμα: Ζητάμε στους συμμετέχοντες χωρίς να μιλάνε καθόλου και μόνο με κινήσεις του σώματος να χωριστούν στον αριθμό που τους λέμε και να βρουν τρόπο να αναπαραστήσουν αυτό που τους ζητάμε.
2 άτομα – να κάνουν τον γονιό και το παιδί ή ένα τραπέζι ή το νούμερο 8
3 άτομα – ένα σπίτι ή έναν άντρα και τα δύο του σκυλιά
4 άτομα – μια ροκ μπάντα ή κάποιον που βάζει γκολ ή ένα αεροπλάνο
5 άτομα – έναν γάμο
8 άτομα – μια αράχνη
Όλη η ομάδα – μια δασκάλα και οι μαθητές της …. κι ότι άλλο βάλει ο νους μας!
Αγαπημένοι Παχαλινοί Προορισμοί
{Ιωάννης Χατζημιχαήλ} Αγαπημένος προορισμός για το Πάσχα είναι η ΒΑρκελώνη, ειδικά αν συμπίπτει το ορθόδοξο Πάσχα με αυτό των Καθολικών. Μαγεία!
{Χατζηνικολή Δήμητρα} Το Πάσχα είναι η μεγαλύτερη μας θρησκευτική εορτή.Υπαρχει μέρος στην Ελλάδα που να γιορτάζεται με πραγματική ευλάβεια; Κι όμως υπάρχει. Η ´Ολυμπος της Καρπάθου (Δωδεκάνησα). Εκεί το Πάσχα γιορτάζεται με ευλάβεια και ήθη και έθιμα που έρχονται από τα παλιά βυζαντινά χρόνια. Καλό Πάσχα!!
{Αφροδίτη Νακούτη} αγαπημένος Πασχαλινός προορισμός η Κερκυρα
{Στάθης Μητσόπουλος} Αγαπημένος προορισμός; Το Παρίσι βέβαια.
{Δέσποινα Μακρίδου} Μεγάλη Παρασκευή στη Σκιάθο ο επιτάφιος βγαίνει ξημερώματα Σαββάτου και καταλήγει στην παράλια όπου συναντιέται με τους άλλους από τις άλλες ενορίες. Υπέροχες στιγμές που αξίζει κάποια στιγμή να τις ζήσετε.
{Ρένα Ταρασίδου} Τόσο, μα τόσο κοντά στο κέντρο της πόλης μας και όμως είναι ακόμα ένα καλά φυλαγμένο μυστικό για μια σύντομη εκδρομούλα. Σας μιλώ για το Φίλυρο και το δάσος του, το Αμαδρυάς. Με πρόσβαση με το αστικό (ΟΑΣΘ Νο 64) ή με το αυτοκίνητο, μέσα σε 15΄ από το κέντρο. Παρκάρετε το αυτοκίνητό σας και πάρτε όποιο μονοπάτι θέλετε. Όλα θα σας ικανοποιήσουν. Ειδικά αυτήν την εποχή που όλα ανθίζουν.Καλή διασκέδαση Καλό Πάσχα. Κωνσταντίνα & μαμά.
{Ευμορφία Τσιαμάγκα} Τρίκερι Μαγνησίας. Ο τόπος που διατηρεί ζωντανή την παράδοση και την μεταλαμπαδεύει στους νέους και τις νέες, ακόμη κι όταν δεν μένουν εκεί!
{Κατερίνα Καλφοπούλου} Αγαπημένος προορισμός για το Πάσχα είναι η Άμφισσα!
Στιγμές..
{Βάγια Παπαβασιλείου} Γεια σας πυγολαμπίδες! Για εμένα Πάσχα σημαίνει τσουρέκια που τα φτιάχνει η μαμά μου υπό την επιβλέψει της γιαγιάς και μοσχομυρίζει το σπίτι όλο, την ίδια ώρα που ψήνονται τα τσουρεκάκια μας εγώ με τον μεγάλο μου γιο βάφουμε αυγουλάκια σε διάφορα χρώματα με διάφορες τεχνικές κ αφού τελειώσουμε ακολουθεί βόλτα στα παζάρι της πόλης μα: “νυφοπάζαρο “το ξακουστό! σας καλούμε αν θέλετε να έρθετε κ εσείς! Ραντεβού λοιπόν Μ. Πέμπτη στην Καστοριά.
{Κόννη Σνάιντερ} περιμένω πως και πως το Πάσχα! μας αρέσει με το γιο μου να βάφουμε αυγά με κλωστές!!!!
{Σοφία Καραμήτρου} Η κόρη μου σίγουρα θα καλέσει τις φίλες της για tea party με τόσο όμορφα διακοσμητικά. Πρέπει να αγοράσουμε υλικά για τα cupcakes…
Από εδώ και πέρα, όλη την άνοιξη και το καλοκαίρι θα λάμπει ο ήλιος και θα φωτίζει το μπαλκόνι ή τον κήπο σου. Μη μένεις μέσα κλειδωμένος στα σαλόνι και τον υπολογιστή σου. Μαζευτείτε οικογενειακώς στο μπαλκόνι παρέα με τις γλάστρες και τα σκαλιστήρια. Δημιουργική δραστηριότητα δεν είναι μόνο κάτι που γίνεται μέσα στο σπίτι. Γονείς, σκεφτείτε διαφορετικά και δείτε πώς μπορείτε να εκμεταλλευτείτε για πολλούς μήνες τον εξωτερικό χώρο του σπιτιού σας, όσο μικρός κι αν είναι.
Το μυστικό είναι ένα: να λερωθείτε με χώματα. Να μπούνε χώματα μέσα στα μαλλιά, στο μπατζάκι από τα παντελόνι, μέσα στις κάλτσες και πάνω στο καπέλο. Αλλιώς δεν θα καταλάβετε τίποτε από κηπουρική. Μαμάδες, μη φοβάστε: τα χώματα δε λεκιάζουν τα ρούχα, αλλά φεύγουν εύκολα σα σκόνη μόλις τα τινάξετε. Έτσι κι αλλιώς, μετά μπορείτε να μπείτε ένας ένας κάτω από το ντουζ και να σαπουνιστείτε!
Διαλέξτε τι θα κάνετε ανάλογα με την εποχή. Αν είναι τέλος του χειμώνα, μπορείτε να φτιάξετε το δικό σας σπορείο. Γεμίστε μικρά κυπελλάκια με χώμα, και κρύψτε τον σπόρο που θέλετε. Σε λίγο καιρό και με πολύ λίγο νεράκι, ο σπόρος θα φυτρώσει και θα μεγαλώσει το φυτό και εσείς θα κορδώνεστε οικογενειακώς για το κατόρθωμά σας! Τα παιδιά θα χαρούν πολύ που κατάφεραν από το τίποτε να φτιάξουν ολόκληρο φυτό μόνα τους.
Αν είναι μέσα άνοιξης ή καλοκαιράκι, μπορείτε να γεμίσετε τις άδειες γλάστρες σας με ανθοφόρα εποχιακά λουλούδια και να πάθει το μέχρι πρότινος μίζερο μπαλκόνι σας μετάλλαξη! Διαλέξτε: βιολέτες, κατιφέδες, πετούνιες, σουρφίνια, γκαζάνιες, μαργαρίτες σε ό,τι χρώματα θέλετε.
Αν είναι φθινόπωρο, διαλέξτε πολύχρωμους βολβούς (τουλίπες, φρέζιες, ζουμπούλια κτλ) και φυτέψτε τους σε γλάστρες και ζαρντινιέρες. Μόλις μπει η άνοιξη και αρχίζει να καίει ο ήλιος, οι βολβοί θα ανθίσουν και εσείς θα είστε οι πρώτοι κηπουροί!
Όλο το χρόνο μπορείτε να φυτέψετε μικρά λαχανικά εποχής. Το χειμώνα μαρουλάκια και μπρόκολα και το καλοκαίρι πιπεριές και ντοματιές. Μάθε πώς μπορείς να κάνεις μίνι λαχανόκηπο στο μπαλκόνι σου!
Το πιο εύκολο και εντυπωσιακό project που μπορείτε να κάνετε, είναι να φυτέψετε κοκκάρι (σπόρος για φρέσκο κρεμμύδι) και σε λίγο καιρό θα καμαρώσετε τα δικά σας πράσινα φρέσκα κρεμμυδάκια!
Ανάλογα με τι δραστηριότητα θέλετε να κάνετε, πρέπει να επιλέξετε τα κατάλληλα υλικά. Δε σας προτείνω να χρησιμοποιήσετε παιδικά εργαλειάκια, γιατί συνήθως είναι μόνο “χαριτωμένα για φιγούρα”, χαλάνε γρήγορα και δεν έχουν εργονομικές λαβές. Όλα τα παρακάτω, μπορείτε να τα βρείτε σε φυτώρια και είδη κήπου.
Τι θα χρειαστείτε:
παλιά άνετα ρούχα (για να μπορούμε να καθόμαστε κάτω και να κυλιόμαστε στο γρασίδι)
άδεια κυπελλάκια ή γλαστράκια
γάντια μιας χρήσης (υπάρχει μέγεθος XS)
χώμα συσκευασμένο σε σακκί
σκαλιστηράκι
κλαδευτήρι (χρήση από γονείς – κόβει πολύ)
σποράκια
βολβούς
άδειες γλάστρες ή καινούριες σε όμορφα ζωηρά χρώματα
Η Αιμιλία Ροδοπούλου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και μεγάλωσε στην εξωτική Τούμπα. Δεν ήξερε τι την περιμένει στο μέλλον. Δε την περίμενε και τίποτε συνταρακτικό, εδώ που τα λέμε. Έμαθε για τα φυτά και τα δέντρα στη Σχολή Δασολογίας και Φυσικού περιβάλλοντος, έμαθε μερικές ξένες γλώσσες για να συνεννοείται στα ταξίδια, πήγε μερικά ταξίδια σε διάφορες ηπείρους.Όταν δε φυτεύει, γράφει για κηπουρική στο Κηπολόγιο και απαντάει σε ερωτήσεις ανήσυχων κηπουρών στο Ρώτα το Κηπολόγιο. Στον ελεύθερό της χρόνο ταΐζει τις πάπιες, κοιτάζει τα αεροπλάνα που απογειώνονται και αναλογίζεται πώς πέρασε ένας ολόκληρος χρόνος χωρίς να φάει νουτέλα. Μας μιλάει για κηπουρική.
Δεν έχω “χωριό”, η μαμά και ο μπαμπάς μου γεννήθηκαν στη Θεσσαλονίκη και οι γιαγιάδες και οι παππούδες μου το ίδιο ή ήταν μωρά σαν ήρθαν οι γονείς τους από Ανατολική Θράκη & Πελοπόννησο. Μεγάλωσα στην πόλη και πέρασα στην πόλη όλες τις κλασικές μέρες που ο κόσμος πάει “στο χωριό “. Πέρασα πολύ όμορφα, όλες αυτές τις μέρες και έμαθα σπουδαία πράγματα, όπως πως είναι να μένεις όταν όλοι φεύγουν και άλλα πολλά πολλά ακόμη….
Σαν κοριτσάκι, παρακολούθησα για 7-8 χρόνια μαθήματα πιάνου, θεωρίας της μουσικής, σολφέζ, αρμονίας κ.λ.π. Λόγω της αυστηρής και τυπικής δομής των μαθημάτων, διέκοψα τις σπουδές αυτές και θα μου πεις που κολλάει αυτό τώρα; Κολλάει στο ότι όταν υποτίθεται πως “μεγάλωσα” ξεκίνησα να μαθαίνω ούτι και άρχισα να μελετάω βυζαντινή μουσική και παραδοσιακό τραγούδι. Το ωδείο που μου πρότεινε ένας φίλος, ήταν το ακριβώς αντίθετο από αυτό της πρώτης μου εμπειρίας με την μουσική. Άνθρωποι με βαθιά γνώση και αγάπη για την μουσική και ένα τεράστιο χαμόγελο από αληθινή χαρά το κύριο εκπαιδευτικό τους “όπλο”. Εκεί στο μάθημα του δημοτικού τραγουδιού, άκουσα και τραγούδησα πανέμορφα τραγούδια, έμαθα ένα σωρό έθιμα και παραδόσεις που αγνοούσα, ήμουν συνέχεια μπροστά σε έναν θησαυρό…
Ένα από τα τραγούδια αυτά, ήταν τα κάλαντα της Άνοιξης και το έθιμο της χελιδόνας! Εγώ δεν αγαπάω τον χειμώνα και αυτά τα κάλαντα, που φέρνουν… την Άνοιξα τα λάτρεψα.
Ήρθε, ήρθε χελιδόνα/ήρθε κι άλλη μελιηδόνα,
κάθισε και λάλησε/και γλυκά κελάηδησε :
Μάρτη, Μάρτη μου καλέ,/και Φλεβάρη φοβερέ,
κι αν φλεγίσεις κι αν τσικνίσεις /καλοκαίρι θα μυρίσεις.
Κι αν χιονίσεις , κι αν κακίσεις,/πάλιν άνοιξη θ” ανθίσεις.
Θάλασσαν επέρασα,/τη στεριάν δεν ξέχασα,
κύματα κι αν έσχισα , / έσπειρα “ κονόμησα.
Έφυγα κι αφήκα σύκα/ και σταυρόν και θημωνίτσα.
Κι ήρθα τώρα κι ηύρα φύτρα/κι ηύρα χόρτα, σπάρτα, βλίτρα,
βλίτρα, βλίτρα, φύτρα, φύτρα.Συ, καλή νοικοκυρά, / έμπα στο κελάρι σου,
φέρ” αυγά περδικωτά / και πουλιά σαρακοστά.
Όρισεν ο δάσκαλος / κι ο Θεός που τα “ δωκε
ν΄αγοράσουμε οχτώ,/ να πουλούμε δεκοχτώ,
να κερδαίνουμε τριάντα,/ διάφορα μεγάλα πάντα.Και στο σπίτι και στη χώρα / μέσα δω που “ ρθαμε τώρα,
μέσα γειά , μέσα χαρά, / στον αφέντη , στην κυρά,
στα παιδιά και στους γονείς,/σ΄όλους τους ,τους συγγενείς.
Μέσα Μάρτης, έξω ψύλλοι,/’εξω οχτροί , σας τρών΄οι σκύλοι.
Μέσα φίλοι, μέσα φτήνια, / και χαρές, χοροί, παιχνίδια,
και εφέτος και του χρόνου,/και του χρόνου κι άλλα χίλια.
Εδώ τραγουδιστά:
Παιδιά και χελιδόνιαείναι στενά συνδεδεμένα από την αρχαία εποχή. Για να γιορτάσουν τον ερχομό τους και την αρχή της Άνοιξης, τα παιδιά ξεχύνονταν στους δρόμους την 1η ή την 21η Μαρτίου (που είναι η εαρινή ισημερία), κρατώντας στα χέρια τους μια χελιδόνα. Μια κατασκευή με ένα ομοίωμα χελιδονιού που περιστρέφεται στην κορυφή, στολισμένη με φύλλα κισσού, κουδουνάκια ή πολύχρωμα χαρτιά. Πήγαιναν από σπίτι σε σπίτι και τραγουδούσαν. Οι άνθρωποι τους φίλευαν καλούδια και συνήθιζαν να προσφέρουν και αυγά. Ακούστε περισσότερα για τα χελιδονίσματα εδώ:
Και τι να πούμε για τον Μάρτη που τον αγαπάμε γιατί φέρνει ζέστες και κοντομάνικα; Σύμφωνα με την παράδοση (όπως την κατέγραψε ο Νίκος Πολίτης το 1904) ο Μάρτης έχει δύο γυναίκες μία καλή, ανοιχτόκαρδη και γελαστή και μια σκουντουφλιάρα και θυμώδισσα που πάντα κλαίει. Κι όταν πάει στη γελαστή γίνεται κι ο καιρός γελαστός κι όταν πάει στη σκουντουφλιάρα ο καιρός χαλάει.
Καλή Άνοιξη σε όλους!
Υ.γ. Σε οτιδήποτε επιλέξετε να μάθει το παιδί σας, φροντίστε να έρχεται σε επαφή με αυθεντικά χαμογελαστούς ανθρώπους. Είναι οι μόνοι που κατέχουν το αντικείμενό τους, ξέρουν να το μεταδίδουν, συνήθως μοιάζει σαν να μην ξέρουν τίποτα και όταν κάνουν μάθημα ξεχνούν την ώρα, τον χρόνο και ακόμη και τον χώρο.
Η Στεφανία Βελδεμίρη είναι συντηρήτρια Αρχαιολογικών Ευρημάτων και Έργων Τέχνης, Λατρεύει να συντηρεί κομμάτια του παρελθόντος και να τα κάνει αναγνώσιμα στο κοινό. Τρέφει ιδιαίτερη αγάπη για την προϊστορία και τα μαγευτικά απομεινάρια της. Έτσι αποφάσισε, να διδάσκει στα παιδιά την Ιστορία της Τέχνης μέσα από διαδραστικές δραστηριότητες, παιχνίδι, βιωματικές ασκήσεις, οπτικοακουστικά ερεθίσματα και κυρίως χαμόγελο και χαρούμενο μα πειθαρχημένο κλίμα. Γράφει και ζωγραφίζει παραμύθια και μόλις διαβάσει βιβλίο ή ποίημα που της αρέσει, αμέσως το κάνει ζωγραφιά. Επίσης μερικοί τοίχοι την εμπνέουν για να τους γράψει ή να τους ζωγραφίσει. Άλλοι πάλι όχι… Μας μιλάει για τέχνες.
Τα πράγματα είναι πολύ εύκολα και το να φτιάξεις ένα χειροποίητο στεφάνι αποτελεί μία χαριτωμένη ασχολία για τα παιδιά. Το στεφάνι σας μπορεί να στολίσει την πόρτα του σπιτιού, τον τοίχο πάνω από το τζάκι ή το γιορτινό τραπέζι. Ή, ακόμη καλύτερα, μπορείτε να κάνετε πάρα πολλά και να στολίσετε όλο το σπίτι.
Υλικά που θα χρειαστείτε
• Στεφάνι από φελιζόν (από είδη χειροτεχνίας)
• Κλαδιά από κωνοφόρα δέντρα (από κάποιο φυτώριο)
• Σύρμα ανθοδετικής (από είδη χειροτεχνίας)
• Κλαδευτήρι
Στολίδια
• Μπάλες χριστουγεννιάτικου δέντρου
• Κορδέλες
• Ξηροί καρποί
• Ξυλαράκια κανέλας
• Κουκουνάρια
• Αποξηραμένα πορτοκάλια
• ό,τι σου αποκαλύψει η φαντασία σου κάποιο απόγευμα που θα τρως κουραμπιέδες δίπλα στο τζάκι!
Τα βήματα είναι απλά και πανεύκολα!
Κόβω το κλαδί μου σε μικρότερα κομμάτια. Αγκαλιάζω μερικά κομμάτια κλαδιών γύρω από το φελιζόλ και τα δένω γερά με το σύρμα.
Κάνω το ίδιο λίγο παρακάτω, αφού καλύψω με τα νέα κλαδιά το σημείο που είχα δέσει με το σύρμα, ώστε να μη φαίνεται.
Αυτό το κάνω μέχρι να συναντήσω τα πρώτα πρώτα κλαδιά που είχα δέσει. Όταν τα συναντήσω, τα χαιρετάω “γεια σας κλαδιά, τι κάνετε, πώς είστε;” και αρχίζω να ετοιμάζω τα στολίδια.
Τα στολίδια τα κρεμάω με κορδέλες, πετονιά, σύρμα ανθοδετικής ή όπως αλλιώς νομίζω. Αν θέλω να κρεμάσω κάπου το στεφάνι μου, δένω μία κορδέλα πάνω πάνω και το κρεμάω από εκεί. Αλλιώς, μπορώ να τοποθετήσω στο κέντρο ένα κερί και να στολίσω το γιορτινό τραπέζι.
Καλή διασκέδαση και καλές πυγολαμπιδένιες γιορτές!
Λίγα Λόγια για την Αιμιλία Ροδοπούλου
Η Αιμιλία Ροδοπούλου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και μεγάλωσε στην εξωτική Τούμπα. Δεν ήξερε τι την περιμένει στο μέλλον. Δε την περίμενε και τίποτε συνταρακτικό, εδώ που τα λέμε. Έμαθε για τα φυτά και τα δέντρα στη Σχολή Δασολογίας και Φυσικού περιβάλλοντος, έμαθε μερικές ξένες γλώσσες για να συνεννοείται στα ταξίδια, πήγε μερικά ταξίδια σε διάφορες ηπείρους.Όταν δε φυτεύει, γράφει για κηπουρική στο Κηπολόγιο και απαντάει σε ερωτήσεις ανήσυχων κηπουρών στο Ρώτα το Κηπολόγιο. Στον ελεύθερό της χρόνο ταΐζει τις πάπιες, κοιτάζει τα αεροπλάνα που απογειώνονται και αναλογίζεται πώς πέρασε ένας ολόκληρος χρόνος χωρίς να φάει νουτέλα. Μας μιλάει για κηπουρική.
Πριν πολλά χρόνια, όταν ακόμα ήμουν μικρό παιδάκι, μια ξαδέρφη που σπούδαζε στη Γερμανία, μου έφερε ένα μεγάλο κουτί σαν σπίτι που είχε παράθυρα πολλά και σε κάθε παράθυρο και ένα νούμερο ενώ από πίσω κρυβόταν μια σοκολατίτσα. Χάρηκα πολύ, τις έφαγα σε 2-3 μέρες και δεν πήρα χαμπάρι τι ήταν. Σχετικά πρόσφατα ανακάλυψα πως αυτό έχει όνομα και λέγεται advent calendar. Είναι πολύ συνηθισμένο σε βόρειες ευρωπαϊκές χώρες και στην Αμερική και το αγαπούν πολύ. Τι είναι όμως και γιατί το κάνουν;
Είναι μια αντίστροφη μέτρηση που ξεκινάει από την 1η Δεκεμβρίου και τελειώνει την παραμονή των Χριστουγέννων. Είναι ένας όμορφος και διασκεδαστικός τρόπος για να χαιρόμαστε όλες τις μέρες του Δεκεμβρίου και όχι μόνο την ημέρα των Χριστουγέννων. Είναι ένα από τα ομορφότερα δώρα που μπορείτε να φτιάξετε για τους ανθρώπους που αγαπάτε και θα χαρείτε την κατασκευή του περισσότερο και από τον αποδέκτη του δώρου σας. Γιατί θα πρέπει να ψάξετε να βρείτε 24 μικρά πραγματάκια ή/και δραστηριότητες που να μπορούν να του χαρίζουν κάθε μέρα ένα χαμόγελο και κάθε ένα από αυτά θα του δείχνει την αγάπη σας.
– Φαγώσιμα: σοκολατάκια, καραμελίτσες, μπισκοτάκια, γλυκίσματα, ζαχαρωτά αρκεί να αντέχουν όσες μέρες πρέπει να περιμένει κάποιος για να τα καταναλώσει.
– Λογάκια: Χαρτάκια με μηνύματα και σκέψεις σας για κάθε μέρα του Δεκεμβρίου.
– Δραστηριότητες: Χαρτάκια που λένε τι θα κάνετε μαζί εκείνη την ημέρα όπως “Σήμερα θα πάμε μια βόλτα με το ποδήλατο” ή “Σήμερα θα φτιάξουμε μαζί μελομακάρονα”.
– Μικρά πραγματάκια: κουμπάκια, παιχνιδάκια, κοσμήματα, στολιδάκια, τσαγάκια και ό,τι άλλο μπορείτε να χωρέσετε στο advent calendar σας.
Εγώ είμαι πολύ της επαναχρησιμοποίησης και φέτος έφτιαξα ένα με τενεκεδάκια από καραμελίτσες που τα μαζεύω εδώ και πολύ καιρό. Τα έβαψα με σπρέι (μόνο το καπάκι) και κόλλησα πάνω τους αφρώδη αυτοκόλλητα με νούμερα αφού πρώτα τα είχα βάψει με ειδικό, μαγικό σπρέι. Το λέω μαγικό γιατί φωσφορίζει στο σκοτάδι. (όπως και ο Λάμπης, η πυγολαμπίδα. Σημείωση της διαχειρίστριας)
Σε ένα μικρό τελαράκι τα σταθεροποίησα με κόλλα διπλής όψης και τα γέμισα με διάφορα καλούδια για χειροτεχνίες όπως κουμπάκια, χάντρες, πούλιες, διακοσμητικά, κορδέλες και άλλα που ξέρω ότι θα φανούν πολύ χρήσιμα στην παραλήπτρια του δώρου.
Και τώρα ξεκίνησα να φτιάχνω ακόμα ένα με τα κουτάκια από τα φιλτράκια για τον καπνό μου. Σε αυτά ακόμα μαζεύω σιγά-σιγά ψιλολόγια για να βάλω. Μοιάζουν πολύ με τα κουτιά από τα σπίρτα αφού είναι σα μικρά συρταράκια αλλά είναι λίγο πιο ρηχά. Ελπίζω να βρω αρκετά πραγματάκια για να βάλω αλλά και αν όχι θα βάλω και μερικά μηνυματάκια. Θα το δείτε ολοκληρωμένο σε 2-3 μέρες στο blog μου.
Ξεκινήστε σήμερα κιόλας να φτιάχνετε το δικό σας για να προλάβετε να το παραδώσετε την 1η Δεκεμβρίου σε όποιον αγαπάτε. Αν χρειαστείτε βοήθεια, θα χαρώ πολύ να προτείνω ιδέες ή να βρω λύσεις.
Καλές γιορτές να έχουμε.
Λίγα Λόγια για το In my closet
To In my closet είναι το ημερολόγιο μιας ντουλάπας με πολλά πράγματα, φαινομενικά ασήμαντα και χωρίς αξία, αλλά με πολλές δυνατότητες. Πράγματα που έχουν δικαίωμα για άλλη μία ζωή, πριν καταλήξουν στα σκουπίδια και πριν θαφτούν για πάντα εκεί, στο πίσω μέρος της ντουλάπας. Είναι ένα blog για όλες εκείνες τις στιγμές, που ένα αντικείμενο εμπνέει μια δημιουργική διαδικασία για να γίνει κάτι άλλο. Μας μιλάει για κατασκευές.
Τα επιτραπέζια παιχνίδια είναι μια εξαίσια λύση για να έχουμε ποιοτικό χρόνο με τα παιδιά μας. Είναι μια δραστηριότητα που ταιριάζει στις προτιμήσεις των ενηλίκων αλλά και των μικρών μελών της οικογένειας. Έτσι είναι όλοι χαρούμενοι με αυτή τη δραστηριότητα. Η χαρά και η δημιουργικότητα μας όμως μπορεί να φτάσει στα ύψη, αν αποφασίσουμε όλοι μαζί να βάλουμε τις ιδέες μας και την φαντασία μας σε δράση έτσι ώστε να φτιάξουμε τα δικά μας επιτραπέζια παιχνίδια.
Ιδέες για την κατασκευή επιτραπέζιων παιχνιδιών:
Παρατηρήστε τα παιχνίδια που έχετε ήδη στο σπίτι και αποφασίστε ποιο είναι το αγαπημένο σας. Έπειτα βάλτε την φαντασία σας να δουλέψει και βρείτε το αγαπημένο σας θέμα. Χρησιμοποιήστε λοιπόν το αγαπημένο σας παιχνίδι ως παράδειγμα, μιμηθείτε το αλλά αλλάξτε το θέμα του και φτιάξτε ένα ολοκαίνουργιο παιχνίδι με την θεματολογία που σας αρέσει. Προτεινόμενα θέματα: πριγκίπισσες, ιππότες, πειρατές, ζώα, σπίτι, γειτονιά, δάσος, βυθός, εργοστάσιο, διάστημα, αυτοκίνητα, αεροπλάνα και πόσα άλλα θα σκεφτείτε εσείς…
Ξεκινήστε με απλά παιχνίδια όπως είναι η τρίλιζα, το φιδάκι, παιχνίδια μνήμης, το ντόμινο, παιχνίδια γνώσεων με κάρτες. Παιχνίδια μιας και συγκεκριμένης διαδρομής με αρχή και τέλος που να παίζονται με ζάρι ή και κάρτες για περισσότερο ενδιαφέρον θα σας είναι πολύ εύκολο να δημιουργήσετε παρέα με τα παιδιά σας.
Χρησιμοποιήστε υλικά όπως χοντρό χαρτόνι για βάση, χρώματα, αυτοκόλλητα, εικόνες που θα βρείτε στο ίντερνετ, ζωγραφιές των παιδιών σας και δικές σας. Τα παλιά παιχνίδια επίσης μπορούν να φανούν χρήσιμα, σαν πιόνια! όπως είναι οι διάφορες φιγούρες μινιατούρες, αυτοκινητάκια, ζωάκια… Πιόνια μπορείτε να φτιάξετε και με συνθετικό πηλό που στεγνώνει στον αέρα. Τέλος διακοσμήστε το κουτί αποθήκευσης για τέλειο αποτέλεσμα. Ζάρια μπορείτε να αγοράσετε από καταστήματα ή να φτιάξετε με τον πηλό ή χαρτόνι με το ανάπτυγμα του κύβου.
Αποφασίστε τους κανόνες του παιχνιδιού, σε ποια ηλικία απευθύνεται και για πόσους παίκτες είναι. Έπειτα γράψτε όλες αυτές τις πληροφορίες και τοποθετείστε στο κουτί μαζί με το παιχνίδι σας.
Συνοπτικά, υλικά που θα χρειαστείτε: χαρτόνια, ψαλίδι, κόλλα, χρώματα, φωτογραφίες, μαρκαδόρους, φιγούρες, ζάρια , συνθετικό πηλό, κουτί αποθήκευσης.
Είμαι σίγουρη πως θα γίνει το πιο αγαπημένο σας παιχνίδι! Εύχομαι να σας φάνηκαν χρήσιμες οι ιδέες μας. Ως την επόμενη συνάντηση μας να είστε δημιουργικοί και χαρούμενοι!
Λίγα Λόγια για τη Νέλλη Αφεντουλίδου
H Νέλλη Αφεντουλίδου έχει δουλέψει πολλά χρόνια με παιδιά και έχει μάθει από αυτά. Της έμαθαν να παίζει. Της έμαθαν να θαυμάζει. Της έμαθαν να ζωγραφίζει. Λατρεύει τον Ματίς, τη σοκολάτα και τα λουλούδια. Λατρεύει να κατασκευάζει όμορφα πράγματα με τα χέρια της. Λατρεύει τα χρώματα. Της αρέσει η μουσική που την κάνει να κλαίει και οι ταινίες που την κάνουν να ονειρεύεται. Πιστεύει στις νεράιδες και τρομάζει με τους κεραυνούς. Πιστεύει στην αγάπη. Tο 2010 δημιούργησε το πολύχρωμο καλλιτεχνικό εργαστήριο “Ο Μυστικός Κήπος της Νέλλης”, όπου πραγματοποιούνται μαθήματα τέχνης, φαντασίας και δημιουργικότητας για μικρούς και μεγάλους. Μας μιλάει για χαρούμενες γωνιές στο σπίτι
Γιατί γιατί γιατί; Γιατί να μην έχεις μερικά χρυσάνθεμα στον κήπο σου; Διαβάζεις Πυγολαμπίδες και δεν επιτρέπεται να μένεις ανενημέρωτος και να μην γνωρίζεις πόσο όμορφα είναι τα χρυσάνθεμα. Έχουν πολλά, διαφορετικά και εντυπωσιακά χρώματα που θα αρέσουν σίγουρα στα παιδιά της παρέας. Πηγαίνετε παρεούλα σε ένα φυτώριο, κάντε μία μεγάαααααλη βόλτα και διαλέξτε τα χρώματα που τους αρέσουν. Όσο πιο πολύχρωμα, τόσο πιο χαρωπό το παρτέρι! Κάντε τρελούς συνδυασμούς!
Αρχικά να σου πω ότι είμαστε στην αρχή της εποχής του χρυσάνθεμου. Από τώρα και για περίπου 2 μήνες θα μπορείς να χαίρεσαι ανθισμένα τα χρυσάνθεμα στον κήπο ή το μπαλκόνι σου. Τα φυτά μπορείς να τα βρεις σε φυτώρια και ανθοπωλεία, μικρά ή πελώρια, φτηνά ή ακριβότερα. Αποτελεί υπέροχο δώρο για να χαρίσεις ένα μεγάλο φουντωτό ολοστρόγγυλο χρυσάνθεμο σε κάποιον φίλο, σε κάποια γιορτή. Και βέβαια σε κάποιον Δημήτρη ή Δήμητρα, αφού το χρυσάνθεμο αλλιώς το λένε και Αηδημητριάτικο, καθώς είναι ανθισμένο στη γιορτή αυτή.
Μπορείς να βρεις φυτά με άνθος με λίγα ή πολλά και πυκνά πέταλα. Να προτιμήσεις φυτά με μπουμπούκια που δεν άνθισαν ακόμη, ώστε να τα χαρείς ακόμη περισσότερο καιρό φρέσκα. Τα φυτά που πωλούνται είναι είτε μικρά με λίγα κοτσάνια, είτε πολύ μεγάλα με άπειρα πυκνά κοτσάνια σε σφαιρικό σχήμα. Το μεγάλο φυτό χρειάζεται μεγάλο παρτέρι ή μεγάλη γλάστρα για να το φυτέψεις. Τα φυτεύεις και τα διατηρείς σε εξωτερικό χώρο και όχι μέσα στο σπίτι. Τα ποτίζεις μόνο όταν στεγνώσει το χώμα τους. Όταν μαραθούν τα λουλούδια τους και τα περισσότερα φύλλα τους, μην απογοητευτείς. Θα τα κλαδέψεις χαμηλά και αυτά σε λίγο καιρό θα γεμίσουν και πάλι φρέσκα φύλλα και θα ξαναφουντώσουν. Ντοντ γουόρι.
Τιπ: σ’ αρέσουν πολύ τα χρυσάνθεμα και τα θέλεις όλο το χρόνο στα βάζα σου; Μπορείς να βρεις όλο το χρόνο στα ανθοπωλεία κομμένα χρυσάνθεμα και να τα χαίρεσαι για μία εβδομάδα ανθισμένα!
Λίγα Λόγια για την Αιμιλία Ροδοπούλου
Η Αιμιλία Ροδοπούλου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και μεγάλωσε στην εξωτική Τούμπα. Δεν ήξερε τι την περιμένει στο μέλλον. Δε την περίμενε και τίποτε συνταρακτικό, εδώ που τα λέμε. Έμαθε για τα φυτά και τα δέντρα στη Σχολή Δασολογίας και Φυσικού περιβάλλοντος, έμαθε μερικές ξένες γλώσσες για να συνεννοείται στα ταξίδια, πήγε μερικά ταξίδια σε διάφορες ηπείρους.Όταν δε φυτεύει, γράφει για κηπουρική στο Κηπολόγιο και απαντάει σε ερωτήσεις ανήσυχων κηπουρών στο Ρώτα το Κηπολόγιο. Στον ελεύθερό της χρόνο ταΐζει τις πάπιες, κοιτάζει τα αεροπλάνα που απογειώνονται και αναλογίζεται πώς πέρασε ένας ολόκληρος χρόνος χωρίς να φάει νουτέλα. Μας μιλάει για κηπουρική.
Ζωγραφιστές αυγοσπαζοκεφαλιές ή κάθε αγαπημένη συνήθεια μπορεί να είναι… τέχνη
Τα αυγά τα αγαπάμε πολύ, ειδικά όταν είναι βραστά με κρόκο ζουμερό και πορτοκαλένιο. Έτσι χρησιμοποιούμε και τις αγαπημένες μας αυγοθήκες. Μόλις φάμε καλά καλά το αυγό και έχουμε μείνει με το άδειο κέλυφος, το αναποδογυρίζουμε και το παιχνίδι ξεκινάει.
Ζωγραφίζουμε φατσούλες στα αυγά και τους φοράμε καπέλα από τα παιχνίδια μας. Σπαθιά και όπλα πάντα ευπρόσδεκτα στις αυγομαχίες! Παίζουμε με τα αυγά και φτιάχνουμε ιστορίες. Ένα αυγό λέει σε ένα άλλο: «Θα σου σπάσω το κεφάλι» και η φράση αποκτάει το κυριολεκτικό της νόημα καθώς ακούμε το κρακ του αυγού που σκεπάζεται από τα τρανταχτά μας γέλια.
Κάθε πρωινό με αυγά μελάτα, είναι για μας, μια ακόμη ιστορία αυγομαχίας. Μιλάμε για τους αυγο-ήρωες μας και γελάμε. Ζωγραφίζουμε τις αυγό-φατσες και γελάμε. Αυγο-μαχούμε και γελάμε. Μετά μαζεύουμε τα τσόφλια, σκουπίζουμε το τραπέζι και συνεχίζουμε τη μέρα μας με μια ακόμη αυγο-ιστορία στο κεφάλι!
Λίγα Λόγια για τη Στεφανία Βελδεμίρη
Η Στεφανία Βελδεμίρη είναι συντηρήτρια Αρχαιολογικών Ευρημάτων και Έργων Τέχνης, Λατρεύει να συντηρεί κομμάτια του παρελθόντος και να τα κάνει αναγνώσιμα στο κοινό. Τρέφει ιδιαίτερη αγάπη για την προϊστορία και τα μαγευτικά απομεινάρια της. Έτσι αποφάσισε, να διδάσκει στα παιδιά την Ιστορία της Τέχνης μέσα από διαδραστικές δραστηριότητες, παιχνίδι, βιωματικές ασκήσεις, οπτικοακουστικά ερεθίσματα και κυρίως χαμόγελο και χαρούμενο μα πειθαρχημένο κλίμα. Γράφει και ζωγραφίζει παραμύθια και μόλις διαβάσει βιβλίο ή ποίημα που της αρέσει, αμέσως το κάνει ζωγραφιά. Επίσης μερικοί τοίχοι την εμπνέουν για να τους γράψει ή να τους ζωγραφίσει. Άλλοι πάλι όχι… Μας μιλάει για τέχνες.
Το Κρουστόφωνο φαντάζομαι πως οι περισσότεροι από εσάς το ξέρετε. Άλλωστε κάνουν πολύ θόρυβο, πως να περάσουν απαρατήρητοι! Αυτό που ίσως δεν ξέρετε είναι πως εδώ και εννιά χρόνια διοργανώνουν το Κρουστόφωνο Camp, μία τριήμερη κατασκήνωση με εργαστήρια κρουστών για μεγάλους και μικρούς.
Τρυπώσαμε και εμείς εκεί και δεν μείναμε απλά στα παρασκήνια, μα χτυπήσαμε κρουστά και γελάσαμε και τραγουδήσαμε ακόμα και playback theater παίξαμε! (Ο Δημήτρης δηλαδή). Κάναμε και μπάνιο στη θάλασσα γιατί μπορεί να ήμασταν δίπλα στον Όλυμπο αλλά το Camping Olympios Zeus, όπου πραγματοποιήθηκε η κατασκήνωση και τα εργαστήρια. είναι τοποθετημένο μέσα στο πράσινο μπροστά στη θάλασσα!
Το πρόγραμμα περιλάμβανε εκτός από εργαστήρια κρουστών για ενήλικες και παιδικά μουσικοκινητικά προγράμματα και άλλα διάφορα happening, σεμινάριο playback theater, μουσική βραδιά με τους HeJazz Collective, barbeque. παράσταση τσίρκου δρόμου, πρωινή γυμναστική και ελεύθερο χρόνο στην παραλία.
Δεν είμαι η φανατική του camping (στο Olympios Zeus μπορείς να μείνεις και σε bungalows) αλλά αυτή η αίσθηση ελευθερίας, η επαφή με τη φύση, η επικοινωνία με άλλους ανθρώπους μέσα από τη μουσική και την κίνηση είναι κάτι έντονα μοναδικό που μόνο αν το ζήσεις μπορείς να το καταλάβεις.
Βρίσκω υπέροχο το γεγονός πως μια ομάδα κάνει κάτι με τόσο πάθος που καταφέρνει να συγκεντρώσει κόσμο από τόσα διαφορετικά μέρη της Ελλάδας και να κάνει χαρούμενους δεκάδες μικρούς και μεγάλους καλλιτέχνες!
Ακόμα και αν δεν έχεις ιδιαίτερη αγάπη για τα κρουστά αλλά έχεις παιδιά σου εγγυώμαι πως είναι μια μοναδική ευκαιρία να παίξουν με άλλα παιδάκια μέσα στη φύση και να γνωρίσεις έναν κόσμο διαφορετικό αλλά βαθιά ενεργειακό, τον οποίο ίσως και αγαπήσεις!
Συγχαρητήρια στο Κρουστόφωνο για την άψογη διοργάνωση και ευχή να πάμε μαζί του χρόνου!
Με την Ολυμπία κάναμε εκατοντάδες χιλιόμετρα με το καρότσι. Η ηλικία 0-2 είναι από τις πιο “δύσκολες” για τους γονείς γιατί από τη μία προσπαθείς να εξοικειωθείς με τον ερχομό ενός παιδιού (όταν είναι το πρώτο σου) και από την άλλη αρχίζεις να δημιουργείς νέες συνήθειες και να χαρτογραφείς και πάλι την πόλη σου (ειδικά όταν αυτή δεν είναι η πιο Kid-friendly).
Ράμπες δημιουργούνται, πάρκα και παιδικές χαρές εγκαινιάζονται, η απαγόρευση του καπνίσματος σε κάποια μαγαζιά έχει αρχίσει να υιοθετείται. Πιστεύω περισσότερο στις συλλογικές προσπάθειες και στην ατομική ευθύνη παρά στην κρατική μέριμνα. Είμαι σίγουρη ότι μπορούμε να γίνουμε μια ομορφότερη πόλη και το πρώτο πράγμα που έχουμε να κάνουμε είναι να πατήσουμε τους δημόσιους χώρους που μας ανήκουν.
Καθώς λαμβάνω πολλά email από μαμάδες που ψάχνουν διέξοδο στην καθημερινότητά τους με τα μικρούλια τους, παραθέτω μερικές ιδέες για βόλτες μέσα στην πόλη και λίγο έξω από αυτήν. Θα είναι μεγάλη η χαρά μου να αφήσετε το σχόλιό σας με τις δικές σας προτάσεις, ώστε να τις προσθέσω στη λίστα που ακολουθεί.
Εσύ πόσα παγωτά έφαγες; Εγώ τα μετράω και δεν βγαίνουν σωστά, μάλλον κάποιες μέρες έτρωγα διπλό. Δεν πειράζει, καλοκαίρι είναι. Και το καλοκαίρι όλα επιτρέπονται.
Το λέει και η Άστριντ Λίντγκρεν μέσα από τα βιβλία της. Η αγαπημένη μας Σουηδέζα συγγραφέας κατάφερε να φτιάξει παιδικούς ήρωες μοναδικούς και σκανταλιάρικους που αντέχουν στο χρόνο αν σκεφτεί κανείς ότι τα βιβλία της πρωτοεκδόθηκαν πάνω από μισό αιώνα πριν.
Έρχεται πρώτη η Πίπη. Με τις φακίδες και τα καροτί μαλλιά, τις μακριές κάλτσες και τα ανδρικά παπούτσια. Ένα κορίτσι που ζει μόνο του σαν αγρίμι, στη Βίλλα Βιλεκούλα, με το πιθηκάκι της και το άλογό της. Εκεί γείτονές της είναι δύο αδερφάκια, η Ανίκα και ο Τόμι, που ζουν μια ήσυχη και συνηθισμένη ζωή σ’ ένα χωριό τους Σουηδίας. Με την Πίπη στη ζωή τους τίποτα δεν θα είναι ξανά το ίδιο. Θα φτάσουν μέχρι και τις Νότιες Θάλασσες μαζί.
Ο Μικές (Εμίλ στα σουηδικά βιβλία) είναι ένα αγοράκι που κανείς δεν ξέρει πώς καταλήγει κάθε φορά τιμωρημένο για σκανταλιές σε μια αποθήκη. Δεν φταίει εκείνος για παράδειγμα που το κεφάλι του κατέληξε σε μία σουπιέρα. Στην αποθήκη φτιάχνει μικρά ξυλόγλυπτα για να περάσει η ώρα. Στο τέλος όλοι εκπλήσσονται από τον όγκο της δουλειάς και από την ομορφιά των έργων του.
Τα έξι διαβολάκι του μικρού χωριού ζουν στο Μπούλερμπι. Μόλις κλείσουν τα σχολεία πετάγονται στο δάσος για να μαζέψουν βατόμουρα και γιορτάζουν τον ήλιο του μεσοκαλόκαιρου με γαϊτανάκι. Κοιμούνται στα χωράφια και κάνουν άφοβα ωτοστόπ (αυτό με είχε εντυπωσιάσει πολύ).
Αυτό που δίνουν τα βιβλία της Λίντγκρεν είναι μια διάχυτη αίσθηση ελευθερίας. Αυτό που τόσο μας λείπει στις κουρδισμένες μας ζωές στην πόλη. Για περισσότερες λεπτομέρειες, φέτος το καλοκαίρι αφήστε ελεύθερα τα παιδιά στη φύση και δείτε τι θα συμβεί…
Τα βιβλία της Άστριντ Λίντγκρεν κυκλοφορούν κυρίως από τις εκδόσεις Ψυχογιός σε παλιές και νέες εκδόσεις.
Η Αντιγόνη Χαρατσίδου είναι δικηγόρος, ζει στη Θεσσαλονίκη και από μικρή καταβροχθίζει βιβλία. Για να ικανοποιήσει το πάθος της έπεισε την οικογένειά της να ανοίξει βιβλιοπωλείο. Εκεί θα τη βρείτε να κυνηγάει το μικρό της γιο, που κληρονόμησε την ίδια αγάπη για τις τυπωμένες σελίδες. Μας μιλάει για βιβλία.
