Παίζοντας εποχή των παγετώνων στο μπαλκόνι μας

Γράφει η Στεφανία Βελδεμίρη | stheta.com

Πολλές οι ώρες μέσα στο σπίτι λόγω του κρύου αυτού, που το είπαν Αριάδνη. Παρ’ όλο που ήταν αναμενόμενο, επιθυμητό από τον πλανήτη και φυσιολογικό (τόσα χρόνια γκρίνια για το φαινόμενο του θερμοκηπίου) μας βρήκε απροετοίμαστους και μας αιφνιδίασε γιατί είχαμε ξεχάσει τι θα πει χειμώνας. Μερικά παιδιά μεγάλης ηλικίας μάλιστα, ανάμεσα σε αυτά και τα δικά μου, αμυδρά είχαν να θυμούνται άλλον έναν χιονοπόλεμου που είχαμε παίξει «παλιά».

Ξαναπαίξαμε χιονοπόλεμο και φτιάξαμε χιονάνθρωπο, αλλά πάλι οι ώρες μέσα στο σπίτι είναι ατέλειωτες. Μοιράζομαι μαζί σας, μια από τις σούπερ αγαπημένες δράσεις που σκαρφίστηκε ο γιος μου. Με αφορμή την τελευταία μας βόλτα με το αμάξι, που έριξα νερό στο τζάμι και σε ένα λεπτό είδαμε τις σταγονίτσες νερού να γίνονται όμορφες παγωμένες σταγονίτσες, ξεκίνησε με ενθουσιασμό το παιχνίδι.

Με το που γυρίσαμε σπίτι έβαλε σε κάτι πλαστικά ποτηράκια που είχαν περισσέψει από το πάρτυ των γενεθλίων του, νερό και βούτηξε μέσα σε κάθε ένα από αυτά ένα από τα αγαπημένα του κουκλάκια- μινιανιτούρες. Μετά έβγαζε τα ποτηράκια στο μπαλκόνι και όταν πάγωνε το νερό, τα έβαζε στον νεροχύτη και παρατηρούσε πως οι ήρωες απεγκλωβίζονταν από τον πάγο. Φυσικά η παρατήρηση πολύ γρήγορα μετατράπηκε σε δράση, και πραγματοποιήθηκαν επικές μάχες, συγκρούσεις πάγων, λιώσιμο πάγων από μαγικές υπερκόσμιες δυνάμεις (πιστολάκι μαλλιών) κ.λ.π.

Αλλεπάλληλα παγώματα και ξεπαγώματα ηρώων, άρχισαν να οδηγούν και στα συμπεράσματα, αυτό δηλαδή που λέμε βιωματική μάθηση. Το νερό παγώνει πιο γρήγορα όταν είναι λίγο, όταν παγώνει το νερό και γίνεται πάγος αυξάνεται ο όγκος του, για να δούμε πότε παγώνει πιο γρήγορα το νερό σε γυάλινο ή σε πλαστικό ποτήρια, όταν έχει μέσα ένα ή δύο κουκλάκια και πολλά πολλά άλλα….

Δεν είναι κάτι το σπουδαίο, τα χαμόγελα όμως και τα γέλια που ήταν αποτέλεσμα του παιχνιδιού με τον πάγο, ήταν σπουδαία.

Κάθε τι για τα παιδιά είναι αφορμή για παιχνίδι και εύκολα ένα μικρό μπαλκόνι μπορεί να γίνει ανταρκτική. Μπορούμε κι εμείς να κρυφοκοιτάξουμε στον μαγικό κόσμο της φαντασίας των παιδιών και να πάρουμε δυνάμεις για να ζεστάνουμε το σπίτι, ώστε να συνεχίσουν να λιώνουν οι πάγοι και το παιχνίδι να μην σταματήσει ποτέ.

Λίγα Λόγια για τη Στεφανία Βελδεμίρη

Η Στεφανία Βελδεμίρη είναι συντηρήτρια Αρχαιολογικών Ευρημάτων και Έργων Τέχνης, Λατρεύει να συντηρεί κομμάτια του παρελθόντος και να τα κάνει αναγνώσιμα στο κοινό. Τρέφει ιδιαίτερη αγάπη για την προϊστορία και τα μαγευτικά απομεινάρια της. Έτσι αποφάσισε, να διδάσκει στα παιδιά την Ιστορία της Τέχνης μέσα από διαδραστικές δραστηριότητες, παιχνίδι, βιωματικές ασκήσεις, οπτικοακουστικά ερεθίσματα και κυρίως χαμόγελο και χαρούμενο μα πειθαρχημένο κλίμα. Γράφει και ζωγραφίζει παραμύθια και μόλις διαβάσει βιβλίο ή ποίημα που της αρέσει, αμέσως το κάνει ζωγραφιά. Επίσης μερικοί τοίχοι την εμπνέουν για να τους γράψει ή να τους ζωγραφίσει. Άλλοι πάλι όχι… Μας μιλάει για τέχνες.

ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ: Ο Κώστας Κωνσταντινίδης μας υποδέχεται στις Βιβλιο..ιδέες!

Ιωάννα Σεραφειμίδου # χώροι

Οι Βιβλιο…Ιδέες εξοπλίζουν τη μαθητική τσάντα με ποιοτικά προϊόντα ελληνικών και ευρωπαϊκών εταιρειών, προωθούν το καλό παιδικό βιβλίο, και, επειδή τους αρέσει πολύ το επιτραπέζιο παιχνίδι ως διασκέδαση και ως κοινωνική δραστηριότητα, προτείνουν εναλλακτικούς τίτλους παιχνιδιών Ελλήνων και ξένων σχεδιαστών, για κάθε ηλικία. Επιλεγμένα παζλ και επώνυμα παιχνίδια με σκοπό να καλλιεργήσουν την φαντασία και τη δημιουργικότητα των παιδιών καθώς και προτάσεις για δώρα και λογοτεχνικά βιβλία.

Ο Κώστας Κωνσταντινίδης μοιράζεται μαζί μας την αγάπη του για τα βιβλία και τους ήρωες μυστηρίου.

1. Τι επιδιώκουν οι Βιβλιο…Ιδέες μέσα από τη συμμετοχή τους στα BOOKPOINTS;

Τα BOOKPOINTS είναι μία ευτυχής σύμπραξη δημιουργικών ανθρώπων καταρχήν και φυσικά βιβλιοπωλείων, με σκοπό την ανάδειξη του καλού παιδικού βιβλίου, μέσα από μια βιωματική και διαδραστική συμμετοχή των μικρών μας φίλων. Η χαρά στα πρόσωπα των παιδιών, αφού έχουν συμμετάσχει σε κάποια από τις δραστηριότητες, είναι για όλους μας θεωρώ η μεγαλύτερη ηθική επιβράβευση.

2. Η φετινή θεματική των BOOKPOINTS είναι οι Ήρωες και οι Ηρωίδες. Τι σε οδήγησε στους Ήρωες Μυστηρίου;

Το μυστήριο, οι γρίφοι, τα παζλ και η επίλυσή τους ήταν κάτι που ανέκαθεν με γοήτευε. Τα «Πέντε Λαγωνικά» της Enid Blyton, οι περιπέτειες του Σέρλοκ Χολμς, κινούμενα σχέδια όπως ο «Αστυνόμος Σαϊνης»,ταινίες σαν τον «Ροζ Πάνθηρα» με τον απίστευτο επιθεωρητή Κλουζώ αλλά και επιτραπέζια παιχνίδια όπως το “Cluedo” και τα «Μυστήρια στο Πεκίνο» αποτελούν αγαπημένα παιδικά και εφηβικά βιώματα. Πλέον οι ήρωες στα βιβλία μπορεί να έχουν αλλάξει, αλλά η γοητεία που ασκούν οι υποθέσεις μυστηρίου παραμένει η ίδια.

3. Τι να περιμένουν τα παιδιά το Σάββατο 14 Ιανουαρίου 2017 στην εκδήλωση των BOOKPOINTS στις Βιβλιο…Ιδέες;

Με οδηγό την παιδική τους περιέργεια θα ξεναγηθούν στους κόσμους των αγαπημένων τους ηρώων μυστηρίου και παρέα με τους εμψυχωτές, θα γίνουν τα ίδια ντετέκτιβ, προσπαθώντας να επιλύσουν γρίφους και μυστήρια μέσα από θεατρικό παιχνίδι και παιχνίδια ρόλων, πάντα με στόχο να διασκεδάσουν όσο γίνεται περισσότερο. Ευχόμαστε η όλη εμπειρία να αποτελέσει μια ανάμνηση που θα τα συντροφεύει για καιρό.

ΒΙΒΛΙΟ: Τι σημαίνει για εσένα, ποια εικόνα σχηματίζεται στο μυαλό σου;

Το βιβλίο για μένα είναι μια ανάγκη. Όπως και η άλλη μου μεγάλη αγάπη, η μουσική, αποτελούν μαζί ένα τόσο τεράστιο κομμάτι της ζωής μου, που δεν μπορώ καν να φανταστώ πόσο διαφορετική θα ήταν χωρίς τα βιώματα που μου έχουν προσφέρει. Συνεπώς η εικόνα δεν είναι μόνο μία, αλλά πραγματικά χιλιάδες, η καθεμιά με τη δική της ξεχωριστή σημασία.

ΒΙΒΛΙΟ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ: Ποια ήταν η σχέση σου με τα βιβλία όταν ήσουν μικρός, τι διάβαζες, σε ποιο μέρος λάτρευες να τα ξεφυλλίζεις;

Τα πηγαίναμε ανέκαθεν καλά. Από τα παραμύθια που μου διάβαζε η γιαγιά μου ακόμα, τα βιβλία αποτελούσαν κομμάτι της καθημερινότητας. Η αγαπημένη μου σειρά βιβλίων ήταν σίγουρα το «Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ο άνθρωπος», μια και από εκεί γεννήθηκε και η αγάπη που έχω για την Ιστορία. Επίσης λάτρευα τα βιβλία μυθολογίας, τον Ιούλιο Βερν, τον Ρούντιγκερ δηλαδή τον «Μικρό Βρικόλακα» της Άγγελα Ζόμμερ-Μπόντεμπουργκ και φυσικά τα βιβλία της Enid Blyton. Πάντα το βιβλίο με συνόδευε στο κρεβάτι πριν κοιμηθώ, συνήθεια που δεν έχω απολέσει.

ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΠΑΙΔΙΚΑ ΒΙΒΛΙΑ: Ποια είναι τα παιδικά βιβλία που αγαπάς και θα πρότεινες σε κάθε παιδί;

Το σύγχρονο παιδικό βιβλίο αποτελεί μια πραγματική όαση μέσα σε έναν κυκεώνα επικράτησης της αισθητικής μετριότητας, οπότε και οι επιλογές είναι πραγματικά πολλές. Από τα βιβλία που διάβασα και εντυπωσιάστηκα θα πρότεινα το «Παλιόπαιδο» (Αγγελική Δαρλάση, εκδ. Πατάκη) για τον ρεαλισμό του και την ευαισθησία του, το «Αγόρι με τη ριγέ πιτζάμα» (Τζον Μπόϊν, εκδ. Κέδρος), ως έναν ύμνο στην παιδική φιλία και αθωότητα και τη σειρά «Ιστορίες που τις είπε…(το φως, η πέτρα, η θάλασσα, ο δρόμος κτλ)» (Μαρία Αγγελίδου, εκδ. Μεταίχμιο) για την διεισδυτική ματιά στην αρχαία ελληνική ιστορία, με κείμενα προσαρμοσμένα για να τραβήξουν το ενδιαφέρον των παιδιών.

ΗΡΩΑΣ: Αν ήσουν ο ήρωας ενός βιβλίου, ποια θα ήθελες να είσαι;

Σίγουρα ο Άρθουρ Ντεντ από το αγαπημένο μου «Γυρίζοντας τον Γαλαξία με Ώτο Στοπ» του Ντ. Άνταμς, γιατί θα ήθελα να μπορώ να γυρίσω το σύμπαν και να ανακαλύψω πλανήτες, γαλαξίες και να δω από κοντά πράγματα που για την ώρα μας είναι παντελώς άγνωστα.

Οι Βιβλιο…Ιδέες είναι γεμάτες ιδέες για βιβλία, παιχνίδια, δώρα και ένας χώρος δραστηριοτήτων και εκδηλώσεων για μικρούς και μεγάλους

Η εκδήλωση των BOOKPOINTS στις Βιβλιο…ιδέες (14/01/2017)

Όλα τα Bookpoints της χρονιάς (2016-2017)

Τα Bookpoints στο Facebook

Διοργάνωσε ένα πάρτι για την Παραμονή Πρωτοχρονιάς

Οι Φίλοι των Πυγολαμπίδων # family friendly

Γράφει η Λευκή Κόκοτα | www.happyteapot.gr

Η Παραμονή της Πρωτοχρονιάς είναι μια από τις αγαπημένες μου μέρες του χρόνου. Μετά φυσικά από τα γενέθλιά μου. Νοιώθω όμορφα που φτάνει στο τέλος του ο χρόνος, έχω την αίσθηση πως κλείνει ένας κύκλος και περιμένω με αγωνία να ανοίξει ένας καινούριος. Νέα χρονιά, νέα ξεκινήματα, νέοι στόχοι επαγγελματικοί και προσωπικοί.

Κι ενώ έχει περάσει όλο εκείνο το διάστημα πριν τα Χριστούγεννα, που είναι γεμάτο με άγχος να τα προλάβουμε όλα, εκκρεμότητες στην δουλειά, ψώνια, λίστες, δώρα, φτάνουμε στην Παραμονή Πρωτοχρονιάς πιο χαλαροί κι απαλλαγμένοι από αρκετές υποχρεώσεις. Είναι λοιπόν η καλύτερη αφορμή για να οργανώσουμε μια μικρή γιορτή, όπως ταιριάζει για να υποδεχθούμε τη νέα χρονιά.

Ευκαιρία να καλέσουμε φίλους στο σπίτι για μια όμορφη και χαλαρή βραδιά. Ο καθένας μπορεί να φέρει μαζί του και κάποιο σνακ, φαγητό ή γλυκό και να μη χρειαστεί να περάσουμε όλη τη μέρα στην κουζίνα μαγειρεύοντας.

Φυσικά το κάλεσμα αυτό μπορεί να γίνει και το πρωί της Πρωτοχρονιάς, ετοιμάζοντας ένα πλούσιο γευστικό πρωινό.

Η δική μου πρόταση διακόσμησης, είτε για το βράδυ είτε για το πρωί, περιλαμβάνει λίγο χρυσό, γκρι και λευκό. Η συλλογή Nordic Christmas, εμπνευσμένη από το Σκανδιναβικό στυλ, ταιριάζει ιδανικά σε ένα τραπέζι με φίλους. Άλλωστε δεν είναι απαραίτητο να έχουμε ή να χρησιμοποιήσουμε το καλό μας σερβίτσιο. Θέλουμε να περάσουμε καλά κι όχι να πλένουμε πιάτα μέχρι την άλλη μέρα.

Στρώνουμε ένα λευκό τραπεζομάντηλο, πιατάκια, ποτηράκια και σκορπάμε και λίγα χρυσά αστεράκια κομφετί..

Μια πολύ εύκολη και οικονομική ιδέα για centerpiece είναι να φτιάξουμε τρισδιάστατα χάρτινα δεντράκια. Είναι πολύ εντυπωσιακά και πολύ όμορφα.

Το μόνο που θα χρειαστούμε είναι ένα ψαλίδι, μολύβι και χαρτί canson σε χρυσό και ασημί. Φυσικά μπορείτε να τα φτιάξετε σε όποιο χρώμα θέλετε. Σχεδιάζουμε από την πίσω πλευρά του χαρτονιού δυο δεντράκια.

Κόβουμε το ένα από την βάση μέχρι την μέση και το άλλο από την κορυφή ως την μέση και τα ενώνουμε. Είναι έτοιμα και μπορείτε να φτιάξετε και σε διαφορετικά μεγέθη.

Ένα χειροποίητο γούρι για την νέα χρονιά είναι επίσης μια εύκολη ιδέα για να χαρίσετε στους καλεσμένους σας για δωράκι. Εγώ επέλεξα λεπτά κομμένους ξύλινους κορμούς, που μπορείτε να βρείτε σε καταστήματα που πωλούν είδη χειροτεχνίας ή να ζητήσετε από κάποιο ξυλουργό να σας κόψει μερικά. Και με ένα απλό μαύρο μαρκαδοράκι μπορείτε να γράψετε επάνω διάφορες ευχές και μηνύματα για τους φίλους σας. Τοποθετήστε τα πάνω στο τραπέζι, στην θέση κάθε καλεσμένου σας.

Όπως κι αν επιλέξετε να γιορτάσετε, μόνοι ή με φίλους, σπίτι ή έξω, φροντίστε να περάσετε όμορφα με καλή διάθεση και ζεστή καρδιά. Οι στιγμές που περνούν είναι μοναδικές και αξίζει να τις ζούμε έντονα και με πάθος.

Εύχομαι η καινούρια χρονιά να είναι γεμάτη από ΑΓΑΠΗ κι ο καθένας μας να καταφέρει να βρει την προσωπική του ευτυχία.

Λίγα Λόγια για τη Λευκή Κόκοτα

Η Λευκή Κόκοτα αγαπά πολύ τη χαρούμενη τσαγιερίτσα της και όνειρό της είναι μια μέρα, όταν ακούει κάποιος τη λέξη πάρτι, να σκέφτεται αμέσως το Happy Τeapot. Έχει απίθανες ιδέες και μπορεί να σου βρει μοναδικά αντικείμενα που θα κάνουν τις μεγάλες ή τις πιο προσωπικές σου στιγμές αισθητικά άψογες. Αυτό φαίνεται, εξάλλου, από το πόσο όμορφος, φιλικός και γαλήνιος χώρος είναι το φυσικό κατάστημα του Happy teapot, το «βασίλειο» της Λευκής, όπου θα τη βρεις τις περισσότερες ώρες της ημέρας. Της αρέσει πολύ να αποκτά φιλικές σχέσεις με τους πελάτες της και δε θέλει ποτέ να γίνει το επάγγελμά της απρόσωπο. (Η Λευκή έχει κι έναν γλυκύτατο γιο, αλλά αυτό δεν το θεωρεί προσόν που χωράει σε ένα βιογραφικό· άλλωστε, τα πάρτι και τα μπαλόνια άρχισε να τ’ αγαπά πολύ καιρό πριν.) Μας μιλάει για πάρτι.

ΒΙΒΛΙΟ: Απίθανες στιγμές ελευθερίας έζησα μέσα από το νέο βιβλίο της Λώρης Κέζα!

Ιωάννα Σεραφειμίδου

Τη Λώρη Κέζα τη γνώρισα εντελώς τυχαία, μια μέρα στην Αθήνα. Κρατούσε στα χέρια της τη φρεσκοτυπωμένη πρόσκληση της πρώτης παρουσίασης του βιβλίου της “10 μέρες στην τρελογιαγιά” και ήταν πολύ χαρούμενη. Μέχρι τότε δεν είχα ακούσει το όνομά της, παρόλο που σύντομα έμαθα ότι είναι πολλά χρόνια δημοσιογράφος και από το 1993 αρθρογραφεί στο Βήμα.

Πήρα στα χέρια μου την πρόσκληση για την εκδήλωσή της, για να διαπιστώσω πόσο και η ίδια είναι ανατρεπτική! Η πρώτη παρουσίαση του βιβλίου της θα πραγματοποιούνταν σε ένα Οινοποιείο! Ήθελα διακαώς να διαβάσω το βιβλίο της (ήταν ακόμα στο τυπογραφείο). Μερικές ημέρες μετά, το κρατούσα στα χέρια μου και δεν το άφησα μέχρι να διαβάσω και την τελευταία του σελίδα. Μου έδωσε τεράστιες ανάσες ελευθερίας!

Διαβάζω στο εξώφυλλο:

“Πανικός! Οι γονείς πρέπει να φύγουν για 10 μέρες. Που θα μείνουν τα κορίτσια; Η Καρολίνα και η Βιργινία θέλουν να πάνε στη γιαγιά, οι γονείς ούτε που θέλουν να το σκέφτονται. Η γιαγιά είναι τρελοαμερικάνα, πρώην χίπισσα. Κάποτε έκανε τον γύρο της Ευρώπης με το μηχανάκι της. Ήταν μάλιστα στο Παρίσι τον Μάη του ’68. Παντρεύτηκε έναν Έλληνα που πλούτισε στο Βελγικό Κονγκό. Χήρα πια, ζει σε αγρόκτημα στα Βίλια, έχει κανόνα της ζωής της το “απαγορεύεται το απαγορεύεται” και μαθαίνει αραβικά. “

Τα κορίτσια εν τέλει πάνε στη γιαγιά και οι περιπέτειες ξεκινούν, με έναν φυσικό τρόπο, καθώς η τρελογιαγιά ζει εντελώς αντισυμβατικά και έχει μια φιλοσοφία και στάση ζωής εντελώς αντίθετη από αυτή των γονιών τους.

Μέσα σε 10 μέρες, θα έχουν την ευκαιρία να δοκιμάσουν νέες γεύσεις, να ζήσουν σε σκηνή σαν ινδιάνοι, να ζήσουν μια ανάποδη μέρα, να ταξιδέψουν με το μοτομπεκάν της γιαγιάς σε όλη την Ευρώπη και να γνωρίσουν τους φίλους και τις φίλες της γιαγιάς, που προέρχονται από διαφορετικά μέρη του κόσμου. Συμβαίνουν και άλλα πολλά και τελικά γνωρίζουν την ίδια τη ζωή και τους ανθρώπους, παίζουν και γελούν, εντυπωσιάζονται, αιφνιδιάζονται και μάλλον σιγά σιγά ωριμάζουν. Κατακτούν τη δύναμη και τη χαρά της ζωής.

φωτογραφία από το instagram των πυγολαμπίδων στο κλουβί

Η Βιργινία, η αφηγήτρια της ιστορίας, είναι πανέξυπνη και αντιλαμβάνεται τα πάντα, ακόμα και αυτά που οι γονείς νομίζουν ότι περίτεχνα κρύβουν από τα παιδιά τους. Έχει πολύ χιούμορ και είναι ιδιαίτερα κυνική, κάτι που νομίζω ότι χαρακτηρίζει αρκετά τα παιδιά της ηλικίας της. Στην Αθήνα ζει μαζί με την αδερφή της την Καρολίνα και τους εργασιομανείς γονείς, που στην προσπάθειά τους να τις προσφέρουν τα πάντα, ξεχνούν τα ουσιαστικά. Και εκεί είναι που κάποιοι γονείς χάνουν την αληθινή ουσία.

Κάποια στιγμή, κατά τη διαμονή της στη γιαγιά, λέει η Βιργινία: “Σήμερα δεν είδα τίποτα πέρα από έναν μουσαμά και τρεις ξύλινους πασσάλους, αλλά νιώθω σαν να έκανα τον γύρο του κόσμου. Είδα τόσα πολλά και μέχρι να αποκοιμηθώ θα δω κι άλλα τόσα με τις ιστορίες της γιαγιάς.”

Δακρύζω. Ξέρω πως η γιαγιά Κάρολ είναι το άτομο που θα ήθελα να είμαι. Ελεύθερη, ζωντανή. Λες και σε όλα αυτά κρύβεται το αληθινό νόημα της δικής μου ζωής. Ίσως και της δικής σου.

Η Λώρη Κέζα έγραψε κάτι για τα Χριστούγεννα, ειδικά για τους αναγνώστες των Πυγολαμπίδων στο κλουβί! Αν θέλεις να γνωρίσεις λιγάκι τη Βιργινία, την Καρολίνα και τη γιαγιά τους πρέπει να διαβάσεις αυτή την υπέροχη και χιουμοριστική χριστουγεννιάτικη ιστορία τους !

Το βιβλίο “10 μέρες στην τρελογιαγιά” από τς Εκδόσεις Μεταίχμιο, μπορείτε να το αγοράσετε εδώ ή να το αναζητήσετε στο κοντινό σας βιβλιοπωλείο.

ΙΣΤΟΡΙΕΣ: Το Δέντρο της τρελογιαγιάς _ της Λώρη Κέζα

Οι Φίλοι των Πυγολαμπίδων

Γράφει η Λώρη Κέζα, για τις Πυγολαμπίδες στο κλουβί.

Φέτος το δέντρο θα το στολίσω εγώ, τελεία και παύλα, δεν αφήνω σε κανέναν άλλο την ευθύνη. Ούτε στην Καρολίνα την αδελφή μου ούτε στην Κάρολ τη γιαγιά μου, την τρελογιαγιά μου.

Καταρχάς να συστηθώ. Είμαι η Βιργινία Δρόσου και λατρεύω τα φωτάκια στα χριστουγεννιάτικα δέντρα. Λατρεύω τις στολισμένες βιτρίνες και τους πλυμένους κουραμπιέδες. Τους πλένω τους κουραμπιέδες για να μη με πνίγει η ζάχαρη άχνη. Η αδελφή μου παλιά την έλεγε «ζάχαρη αράχνη», αλλά τώρα που μεγάλωσε και κατάλαβε πόσο τεράστιο ήταν ο λάθος της, λέει ότι έκανε πλάκα. Σιγά μην έκανε τέτοια πλάκα όταν ήταν τριών ετών. Ζάχαρη αράχνη, ζάχαρη κουνούπι. Χα και πάλι χα, δηλαδή χα χα.

Από τους γονείς μου δεν περιμένω λαμπάκια και μπαλίτσες στην ώρα τους. Ξέρω ότι αν δε φροντίσω εγώ, η μαμά θα φτάσει λαχανιασμένη από τη δουλειά την παραμονή των Χριστουγέννων, θα αρχίσει να ξεφυσάει, θα πάμε στο Πεδίον του Άρεως να βρούμε ένα ψωραλέο δέντρο. Το Πεδίον του Άρεως είναι ένα μεγάλο πάρκο, κοντά στο σπίτι. Εκεί πουλάνε γιορτινά έλατα από την 1η Δεκεμβρίου. Αν όμως περιμένεις μέχρι την παραμονή, θα βρεις τα τελευταία, αυτά που δεν τα αγόρασε κανείς επειδή είναι μαδημένα και σαν άρρωστα.

Από τους γονείς μου δεν περιμένω φάτνη και στολίδια. Ο μπαμπάς μου θα βρει ένα σούπερ δέντρο σε κάποιο άλλο σπίτι, θα βγάλει φωτογραφίες, δηλαδή το ξένο δέντρο με τη φάτσα του, θα τις ανεβάσει στο facebook για να το δουν οι φίλοι του και θα το πιστέψει. Δηλαδή θα πιστέψει ότι αυτό το δέντρο είναι το δικό του δέντρο. Βεβαίως να πω ότι μας παίρνει πολύ ωραία δώρα. Κανονικά δώρα και όχι βιβλία όπως η μαμά. Βασικά η μαμά αγοράζει σε εμάς τα δώρα που θα ήθελε να κάνουν σε εκείνη. Βιβλία και ζακετούλες με κουμπιά. Έλεος με τα κουμπιά.

Για την τρελογιαγιά μου την Αμερικάνα, δεν το συζητώ. Η υπόθεση «Χριστούγεννα» έχει πάντα ένα στοιχείο έκπληξης. Πριν σας περιγράψω τι μας έκανε πέρσι θα σας πω ότι, όταν η Καρολίνα ήταν μωρό, στόλισε το δέντρο με παιδικά καλτσάκια. Ευτυχώς ήταν καινούργια μωρουδιακά καλτσάκια, δεν ήταν ιδρωμένες κάλτσες μετά τη γυμναστική. Ήταν τόσο δα, μικρά σαν πατουσάκια. Εμένα όμως με πιάνει φόβος κάθε χρονιά μην τυχόν και στολίσει δέντρο με βρακάκια, δηλαδή με τα δικά μου εσώρουχα. Δεν θέλω ούτε να το φανταστώ, δέντρο με σλιπάκια. Ικανή την έχω.

Αν μαθευτεί ότι κρεμάσαμε βρακιά αντί για μπάλες, θα πρέπει να μετακομίσω σε σπηλιά, κατά προτίμηση σε αφρικανικό βουνό. Υπάρχει και μια λεπτομέρεια, πολύ πιο ντροπιαστική. Σε μερικά έχουν φύγει κλωστές και κρέμονται τα λάστιχα. Δεν ντρέπομαι όμως για το ξεχείλωμα και τις κλωστές. Τα εσώρουχα τα λένε και «ασπρόρουχα», αλλά τα δικά μου είναι ροζόρουχα. Ροζ με φραουλίτσες. Αν μαθευτεί στην τάξη… Όχι, όχι, δεν θα μαθευτεί. Ποτέ των ποτών.

Η γιαγιά μου ζει στα Βίλια, σε ένα αγρόκτημα με ζωάκια. Το αγαπημένο της είναι η Λόλα, η γάτα. Τα Χριστούγεννα έρχεται πάντα και μένει στο σπίτι μας στην Κυψέλη. Η γιαγιά εννοώ, όχι η γάτα. Πέρσι λοιπόν η μαμά είχε ξεχάσει πάλι να στολίσει δέντρο ή μάλλον το μετέθετε κάθε μέρα. «Αύριο θα πάμε, αύριο το απόγευμα, το υπόσχομαι». Τερατώδες ψέμα. Βεβαίως η μαμά δε θέλει να τη λέμε ψεύτρα και πολύ τσαντίζεται όταν τη λέω έτσι. Τα ψέματά της τα ονομάζει «ανακρίβειες». Για το δέντρο λέει ότι είναι «ζήτημα συνεχούς αναβολής» δηλαδή ψέμα κάθε μέρα. Ο μπαμπάς είχε φωτογραφηθεί σε κάμποσα ξένα δέντρα και αυτό ήταν αρκετό για εκείνον. Ζει μέσα στο κινητό του. Εντάξει. Υπερβάλλω. Ζει μέσα στο κινητό, το τάμπλετ και τον υπολογιστή.

Το εξώφυλλο του βιβλίου "10 μέρες στην τρελογιαγιά" κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Μεταίχμιο.

Έφτασε λοιπόν η γιαγιά στο σπίτι μας την προπαραμονή πέρσι και ακόμη δεν είχαμε στολίσει δέντρο. Μας είπε λοιπόν ότι το δέντρο είναι έκπληξη, ότι είναι τεράστιο, όσο δε φανταζόμαστε και ότι έχει μια υποψία ότι δε χωράει στο σπίτι, ότι δηλαδή είναι πιο ψηλό από το ταβάνι. Έκανε μερικά τηλεφωνήματα και μας είπε ότι βρήκε λύση. Είπε ότι την άλλη μέρα θα πάμε οι τρεις μας να δούμε τι μας έχει ετοιμάσει. Κανόνισε να έρθουν μαζί και οι κολλητές της, μια γιαπωνέζα ξεναγός που τη λένε Ακίκο και μια σουηδή δημοσιογράφος που τη λένε Αριάν.

Την παραμονή των Χριστουγέννων ξυπνήσαμε και στολιστήκαμε αλλά όχι σαν χριστουγεννιάτικα δέντρα. Δε φορέσαμε μπάλες και φωτάκια, απλά βάλαμε τα πιο καινούρια ρούχα μας και παπούτσια μπαλαρίνες. Η γιαγιά ήξερε ότι με τις μπαλαρίνες θα μας ελέγχει. Δεν μπορούμε να τρέξουμε ούτε να κουτρουβαλήσουμε σκαλιά με σόλες που γλιστράνε.

Μπήκαμε σε ένα ταξί και πήγαμε στην πλατεία Συντάγματος. Σταματήσαμε έξω από το ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετανία. Απέξω μας περίμεναν οι φίλες της γιαγιάς. Μας χαιρέτησαν, μας φίλησαν και μας έβαλαν στα μάτια από ένα μαντίλι, σαν να παίζουμε τυφλόμυγα. Κάναμε μερικά βήματα και φώναξαν όλες μαζί «έκπληξη» και μας αποκάλυψαν ένα δέντρο τόσο ψηλό που θα έφτανε στον πρώτο όροφο πολυκατοικίας. Ένας κύριος με στολή, χρυσά κουμπιά και καπέλο με φτερά μάς είπε πολύ επίσημα: «Δεσποινίδες μου, αυτό το δέντρο είναι δικό σας, μόνο για εσάς, δώρο από τη γιαγιά σας». Εντάξει, βούρκωσα. Δάκρυσα κιόλας. Η γιαγιά νόμισε ότι συγκινήθηκα και με αγκάλιασε. Της έδωσα μια σπρωξιά και ούρλιαξα «με περνάς για ηλίθια;». Αυτό ήταν το δέντρο του ξενοδοχείου, όχι το δικό μας.

Το λόμπι του ξενοδοχείου είναι λίγο πιο μεγάλο από το σπίτι μας και έχει στη μέση καναπέδες μεγάλους όσο το σαλόνι μας. Κυκλοφορούσε αρκετός κόσμος, σε χαρούμενο κλίμα του τύπου «τρίγωνα κάλαντα». Όταν ούρλιαξα, όλοι σταμάτησαν να μιλούν, να περπατούν. Με κοίταξαν περιμένοντας τι άλλο θα κάνω. Η γιαγιά επέμεινε. «Είναι δικό σου αυτό το δέντρο, το έφερα εδώ, επειδή δε χωράει στο σπίτι. Κοίτα πόσο ψηλό είναι. Δεν υπάρχει πιο ψηλό δέντρο σε όλη την Αθήνα». Η Καρολίνα ήταν ενθουσιασμένη. Μετρούσε τις μπάλες. Έκανε τον γύρο του δέντρου χοροπηδώντας. Κατόπιν προχωρήσαμε στο αίθριο, που είναι σαν εσωτερικός κήπος. Ήταν όμορφα, αλλά εγώ ήμουν εκνευρισμένη.

Παραγγείλαμε χυμό πορτοκάλι για όλες μας, με τη διαφορά ότι η τρελογιαγιά με τις φίλες της έβαλαν και σαμπάνια στο ποτήρι. Ναι, χυμό πορτοκάλι με σαμπάνια, ένα ανακάτεμα που το λένε «Μιμόζα». Κοκτέιλ Μιμόζα. Ήπιαν λοιπόν τα κοκτέιλ τους και άρχισαν να σιγοτραγουδάνε κάτι παλιά τραγούδια της Τζάνις Τζόπλιν, από τη δεκαετία του ’60, κι όλο έλεγαν «κρίμα το κορίτσι, τι κρίμα το κορίτσι». Εκνευρίστηκα περισσότερο. Δεν ήθελα να ακούσω άλλη μια φορά την ιστορία της ταλαντούχας Τζάνις που πέθανε από ναρκωτικά, τότε που η γιαγιά ήταν νέα. Μετά θυμήθηκαν έναν άλλο τραγουδιστή, και τι ωραίος που ήταν ο Τζιμ Μόρισον κι όλο έλεγαν «κρίμα το παιδί, τι κρίμα το παιδί». Κι αυτός από ναρκωτικά πέθανε. Ο σερβιτόρος που τις άκουσε να τραγουδούν παλιά ροκ, τις κέρασε μια ακόμα Μιμόζα. Δεν υπάρχει σωτηρία, παντού ρεζίλι γινόμαστε με τις τρελόγριες, τις κοιτούσαν όλοι πώς τραγουδούσαν. Ευτυχώς δε χόρεψαν.

Η Καρολίνα πάντως ήταν πολύ ευτυχισμένη. Της άρεσε η έκπληξη. Δεν την πείραξε που ήταν ένα δέντρο για όλους. «Εγώ το βλέπω σαν δικό μου δέντρο, ολοδικό μου. Δε με πειράζει που είναι σε ξενοδοχείο. Μου το χάρισε η γιαγιά». Αυτό το θέμα λοιπόν το κουβεντιάζουμε από πέρσι. Αν είναι δικό μας ή όχι το δέντρο στη Μεγάλη Βρετανία. Με την ίδια λογική μπορώ να χαρίσω στη γιαγιά μου την Ακρόπολη. Η Καρολίνα λέει ότι μπορούμε να το κάνουμε. Δε χρειάζεται να πάρουμε την Ακρόπολη στο σπίτι για να είναι δική μας. Μπορεί να είναι και δική μας και των άλλων. Δηλαδή η χαρά που παίρνω όταν βλέπω την Ακρόπολη δε μειώνεται επειδή κι άλλος κόσμος έχει την ίδια χαρά.

Αυτό που είπα κάποια στιγμή στην Καρολίνα είναι ότι το δέντρο δεν το πλήρωσε η γιαγιά. Κανονικά ένα δώρο το αγοράζεις. Κι αυτό έγινε μεγάλο θέμα συζήτησης. Έχει άραγε μεγαλύτερη αξία μια ανθοδέσμη που θα αγοράσεις από ανθοπωλείο από ένα μπουκέτο αγριολούλουδα που μάζεψες στο λιβάδι για να τα προσφέρεις; Κι εγώ χάρισα το αγαπημένο μου πουλόβερ στον Λουκά, τον συμμαθητή μου, και είναι το πιο ωραίο δώρο που έχω κάνει ποτέ. Δεν το πλήρωσα. Τον σκέφτομαι να το φοράει και με πιάνει ταχυπαλμία. Αυτό όμως είναι ένα άλλο θέμα.

Το σκέφτομαι έναν χρόνο τώρα και λίγο το μετανιώνω που έκανα σκηνή και ούρλιαξα όταν η γιαγιά παρουσίασε το δέντρο της. Ήθελε να χαρούμε, να νομίσουμε ότι είναι δικό μας το πιο ωραίο, το πιο μεγάλο χριστουγεννιάτικο δέντρο της πόλης. Έλαμπε το πρόσωπό της όταν μας το έδειχνε. Φέτος λοιπόν θα ανταποδώσω, είμαι ανάμεσα στο να της χαρίσω την Ακρόπολη ή τον Πύργο του Άιφελ. Αυτή η χειρονομία μου θα είναι δώρο, θα είναι και συγγνώμη για την περσινή υστερία μου. Θα είναι και μια μικρή εκδίκηση για την περίπτωση που σκέφτηκε ότι θα πιστέψω το ψέμα της, δηλαδή την ανακρίβεια.

Λώρη Κέζα

Δεκέμβριος 2016

Η Λώρη Κέζα γεννήθηκε στο Μόντρεαλ του Καναδά. Σπούδασε Γαλλική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Αθήνασ και είναι δημοσιογράφος. Γράφει ιστορίες για μικρούς και μεγάλους. Το τελευταίο της βιβλίο “10 μέρες στην τρελογιαγιά” από τις Εκδόσεις Μεταίχμιο, ήταν η αφορμή για αυτή τη μικρή ιστορία με την Βιργινία.

Την ευχαριστούμε από την καρδιά μας!

ΔΙΑΒΑΖΩ: Ένα χριστουγεννιάτικο όνειρο παρέα με τον Λάμπη την πυγολαμπίδα

Οι Φίλοι των Πυγολαμπίδων

Τη Λίνα Σωστηροπούλου τη γνώρισα από κοντά πριν από μερικές εβδομάδες, όταν επισκέφτηκε τη Θεσσαλονίκη για να γνωρίσει τους αναγνώστες της και να παρουσιάσει τα βιβλία της. Είναι ένας άνθρωπος με έκδηλη φαντασία και παρορμητισμό και έτσι δεν κατάφερα να αντισταθώ: της ζήτησα να μπλέξει μέσα στο παραμύθι της τον Λάμπη, την πυγολαμπίδα, και να δώσουμε εμείς το τέλος. Το έκανε με μεγάλη χαρά!

Ο διαγωνισμός μας είναι αυτός και εμείς θέλουμε να παρουσιάσουμε τους 3 νικητές, που θα λάβουν ένα αντίτυπο του βιβλίου “Ένα Χριστουγεννιάτικο Όνειρο”, από τις Εκδόσεις Μεταίχμιο.

Έναν νικητή θα αναδείξετε εσείς, έναν εγώ και η Ολυμπία (όταν της διαβάσω τις απαντήσεις) και έναν η Λίνα Σωτηροπούλου. Μπορείτε λοιπόν να αφήσετε το σχόλιό σας, με την αγαπημένη σας εκδοχή.

Σας ευχαριστώ όλους για τη συμμετοχή σας και να πω σε όλους αυτούς που συμμετείχαν αφήνοντας απλώς το όνομά τους, πως η συμμετοχή τους δεν είναι έγκυρη.

Η Λίνα Σωτηροπούλου έγραψε για εμάς:

>> Πυγολαμπίδες στο κλουβί, γίνεται; Γίνεται! Όλα γίνονται αλλά όχι για πολύ και σίγουρα όχι για τον Λάμπη. Του Λάμπη του αρέσουν οι βόλτες, να πετάει από δω και από κει και να είναι ελεύθερος. Έτσι λοιπόν αποφάσισε να το σκάσει – για λίγο – και να πετάξει μακριά. Κάπου εκεί σε μια από τις βόλτες του άκουσε ένα μικρό κοριτσάκι να ζητάει συνεχώς δώρα. Πολλά δώρα. Αυτό φυσικά δεν είναι περίεργο για ένα μικρό παιδί, το περίεργο ήταν που όλοι του έφερναν ό,τι και να ζητούσε και το πιο περίεργο από όλα ήταν ότι όλα εκείνα τα δώρα τα στοίβαζε στο δωμάτιό της χωρίς να τα ανοίγει. Έτσι λοιπόν ο Λάμπης αποφάσισε να τρυπώσει στο δωμάτιό της και να ανακαλύψει ποιο ήταν το σχέδιό της, γιατί σίγουρα είχε κάποιο σχέδιο. Την παραμονή της πρωτοχρονιάς έγινε κάτι μαγικό. Ένα έλκηθρο προσγειώθηκε έξω από το παράθυρό της και το κοριτσάκι εκείνο το βράδυ έγινε βοηθός του Άγιου Βασίλη. Μαζί μοίρασαν τα δώρα στα παιδιά του κόσμου, όλα , ακόμα και αυτά που είχε μαζέψει στο δωμάτιό της. Ο Λάμπης φυσικά δεν θα μπορούσε να κάνει τίποτα διαφορετικό από το να τρυπώσει μαζί τους στο έλκηθρο. Ναι, θα γινόταν και ο Λάμπης βοηθός του Άγιου Βασίλη! Όμως μη φανταστείτε ότι είναι εύκολη δουλειά.‘Έτσι ο Λάμπης κάποια στιγμή κουράστηκε και για να ξεκουραστεί τρύπωσε μέσα στην τσέπη του Άγιου Βασίλη. Αυτό δεν ήταν και πολύ καλή ιδέα, γιατί όταν ξύπνησε, ο Άγιος Βασίλης βρισκόταν ήδη στο δωμάτιό του, είχε φορέσει τις πιτζάμες του και η στολή του βρισκόταν μέσα σε ένα μεγάλο καλάθι μαζί με άλλα άπλυτα ρούχα, δικά του και των ξωτικών. Δε μπορούσε να βγει από εκεί μέσα με τίποτα. Το χειρότερο είναι ότι κανείς δεν μπορούσε να τον βοηθήσει γιατί κανείς δεν ήξερε που βρισκόταν. Και αν κάποιος έπλενε τις στολές; Όχι , αυτό δεν έπρεπε να συμβεί με τίποτα.

Έπρεπε να βρεθεί ένας τρόπος ο Λάμπης να επιστρέψει στο κλουβί με τις άλλες πυγολαμπίδες και σίγουρα πριν την πρωτοχρονιά, για να μην ανησυχήσει κανένας. Εσείς παιδιά γνωρίζετε που είναι ο Λάμπης! Σκεφτείτε έναν έξυπνο και πρωτότυπο τρόπο για να σωθεί ο Λάμπης και να γυρίσει πίσω. Οι τρεις καλύτερες ιδέες θα κερδίσουν από ένα βιβλίο «Ένα χριστουγεννιάτικο όνειρο», της Λίνας Σωτηροπούλου, από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.

Η συνέχεια που έδωσαν οι αναγνώστες των Πυγολαμπίδων στο κλουβί

για καλή του τύχη, η Κυρά-Αγιοβασίλενα, έκανε έναν τελευταίο έλεγχο στα άπλυτα για τυχόν τρύπες, πριν βάλει την ΑγιοΒασιλομπουγάδα της. Και ευτυχώς που το έκανε αυτό, γιατί η τσέπη της στολής του Αη Βασίλη ήταν λίιιιγο μασουλημένη από τον άτακτο Ρούντολφ, όταν ο Αη Βασίλης του πρόσφερε το τελευταίο καρότο στο σπίτι του μικρού Απόστολου, και χρειαζόταν λιγάκι μπάλωμα. Παίρνει λοιπόν η Αγιοβασίλενα την κόκκινη κλωστή της και τη μεγάλη σακοράφα και μια και δυο τρυπάει και ξανατρυπάει τη μισοφαγωμένη τσέπη.
…..ώσπου σε μια τρυπησιά ακούει ένα δυνατό ΑΑΑΑΑΑΟΥΤΣ!!!!! Κοιτάζει μέσα και τι να δει???? Μια μικρή τοσοδούλα πυγολαμπίδα, να πασχίζει μάταια να ξεφύγει από την μεγάλη σουβλερή βελόνα!!!
– Τι κάνεις εσύ εδώ μικρούλη???? τον ρωτάει με τα άπταιστα πυγολαμπικά της…(ευτυχώς που είχε παρακολουθήσει την περασμένη χρονιά μαθήματα ξένης γλώσσας και τώρα ήξερε να μιλάει με όλα, σχεδόν, τα ήμερα και άγρια ζωάκια ολόκληρου του κόσμου!!!!)
Αφού λοιπόν η μικρή πυγολαμπίδα, που την έλεγαν Λάμπη, της διηγήθηκε ολόκληρη την περιπέτεια του, αποφάσισε η Κυρά-Αγιοβασίλενα να τον βοηθήσει να γυρίσει στο σπιτικό του….
Ξύπνησε άρον-άρον τον Αη Βασίλη και τον έστειλε με το μαγικό του έλκηθρο να επιστρέψει τον Λάμπη στην ζεστασιά της αγαπημένης του φωλίτσας….
Ίσα-ίσα πρόλαβαν μη τους προφτάσει η Αυγή….
Και τώρα ο μικρούλης Λάμπης ζουζουνίζει χαρούμενος στο χρυσαφένιο μικρό κλουβάκι του μαζί με τις άλλες πυγολαμπίδες….
Ο Λάμπης χρησιμοποιεί το κουδουνάκι από το σκούφο του Αη Βασίλη κι έτσι τον ανακαλύπτουν τα ξωτικά.
Μπορεί να πάρει μια κορδέλα από τα δώρα να κρεμαστεί, και έτσι όπως θα πέφτει να βρει ξανά τη διαδρομή του
«…την ώρα που θα ανοίξει η γυναίκα του Αη Βασίλη το καλάθι με τα άπλυτα, ο Λάμπης θα πεταχτεί μέσα από τα ρούχα και έτσι θα ελευθερωθεί…τόσο απλά..»
Εφόσον ο Λάμπης είναι πυγολαμπίδα, θα μπορούσε με μια μαγική χριστουγεννιάτικη ευχή να κάνει την κοιλίτσα του να λάμψει τόσο πολύ που θα φωτίσει όλο το καλάθι. Μέσα από τις τρυπούλες της πλέξης του καλαθιού των άπλυτων, η λάμψη αυτή θα ξεχυθεί και εκτός αυτού, μέσα στο δωμάτιο! Και που ξέρετε? ίσως ξυπνήσει από το φως ο Αη Βασίλης ή την δει από το παράθυρο κάποιο ξωτικό που θα περνάει εκείνη την ώρα από έξω ή ίσως ο σκύλος ή η γάτα του Αγίου που κοιμούνται δίπλα του στο χαλάκι δίπλα από το τζάκι παραξενεμένα αρχίζουν να γαβγίζουν ή να νιαουρίζουν μπροστά από το καλάθι! Έτσι, θα τον ανακαλύψουν τον μικρούλη Λάμπη, εύκολα και γρήγορα και η περιπέτειά του θα λάβει τέλος, μιας και ο Άγιος θα τον στείλει πίσω στο κλουβί του με το μαγικό του έλκηθρο!
Το επόμενο πρωί της πρωτοχρονιάς τα ξωτικά αναλαμβάνουν δράση συμμαζεύοντας και καθαρίζοντας το εργαστήρι του Αη Βασίλη, για να είναι έτοιμο για την επόμενη χρονιά. Μαζεύουν τις περίσσειες κορδέλες, τα χαρτιά περιτυλίγματος και ούλη τη χρυσόσκονη από το πάτωμα. Τέλος, ετοιμάζονται να βάλουν στο πλυντήριο τη στολή του για να τη διατηρήσουν καθαρή και κατακόκκινη. Τότε είναι που ο Λάμπης λάμπει με όλη τη του τη δύναμη και κατορθώνει να γίνει ορατός σε ένα από τα ξωτικά, το οποίο όμως τον περνάει για χρυσόσκονη!
– Τι πολύ χρυσόσκονη είναι αυτή μέσα στην τσέπη του άγιου Βασίλη; αναρωτιέται το ξωτικό.
– Όχι, όχι, εγώ μια πυγολαμπίδα είμαι και απλά φωσφορίζω! απαντάει ο Λάμπης τρομαγμένος.
– Μάλλον θέλει καλό πλύσιμο για να καθαρίσει. Μονολογεί το ξωτικό, το οποίο δεν άκουσε τον Λάμπη.
– Σε παρακαλώ, άκουσε με. Μη με πλύνεις, θα ξεβάψω κ η στολή θα γίνει κατακίτρινη. Για σκέψου, του χρόνου ο άγιος Βασίλης θα είναι κίτρινος! Φωνάζει ο Λάμπης με όλη του τη δύναμη.
– Καλύτερα να την τινάξω λίγο πρώτα, μονολογεί ξανά το ξωτικό.
Και γυρίζει τη στολή ανάποδα και με όλη του τη δύναμη την τινάζει στον αέρα! Ο Λάμπης, αν και λίγο ζαλισμένος, βρίσκεται ελεύθερος στο πάτωμα!
Στην τσέπη του παντελονιού του αη Βασίλη υπήρχε η μαγική αστερόσκονη που όταν την πετά ψηλά το έλκηθρο σηκώνεται στον ουρανό… Έτσι λοιπόν έκανε και ο Λάμπης… Πέταξε ψηλά την αστερόσκονη και άρχισε να πετά ψηλά… Είδε όλα τα σπίτια και τις καμινάδες που κάπνιζαν εκείνο το κρύο βράδυ… Έτσι, μαζί με τις χιονονιφάδες που έπεφταν χορεύοντας απαλά στον αέρα προσγειώθηκε κι αυτός στο κρεβάτι του, έτοιμος να ονειρευτεί ξανά την όμορφη αυτή περιπέτεια!
Μόλις έπιανε τα ρούχα ο Άγιος Βασίλης για να βάλει πλυντήριο θα πηδούσε έξω από το καλάθι και μέσα από την καμινάδα θα έβγαινε έξω!φυσικά το τζάκι θα ήταν σβηστό μην μας γίνει φλαμπέ η αγαπημένη μας πυγολαμπίδα!
Κ έτσι εκεί που είχε χάσει κάθε ελπίδα για να βγει! Εμφανίστηκαν οι φίλοι του οι πυγολαμπίδες γιατί είχαν ακολουθήσει κ εκείνοι την απίστευτη διαδρομή κ χέρι χέρι βοήθησαν τον Λάμπη να σκαρφαλώσει από το τεράστιο καλάθι με πολλή ησυχία για να μην ξυπνήσουν τον Άι Βασίλη! Κ με ένα αυτοσχέδιο αερόστατο γύρισαν πίσω!
Μόλις έστειλα γραμμα στον Άγιο Βασίλη να ψάξει στην τσεπη του να βρει το Λάμπη και να τον στείλει πίσω στο κλουβί γιατί οι άλλες πυγολαμπίδες νιώθουν μοναξιά και στεναχωριούνται!!
Η λύση είναι να στείλουμε εν γράμμα στον Άγιο Βασίλη όχι για να του ζητήσουμε κάποιο δώρο αλλά για να ελευθερώσει τον Λάμπη.
Ο Λάμπης τότε άρχισε να τραγουδάει με την ψιλή φωνούλα του Χριστουγεννιάτικα τραγούδια…Ή κυρία Αη Βασίλη που πήγε να βάλει πλυντήριο τον άκουσε και τον έβγαλε έξω…Κι επειδή έπρεπε να είναι πριν την Πρωτοχρονιά πίσω, ή κυρία Αη Βασίλη ζήτησε από τα ξωτικά να τον στείλουν μέσα σε ένα κουτί δώρου με το Ταχυδρομείο του Βόρειου Πόλου σε express δέμα!Κι έτσι ο Λάμπης έφτασε γρήγορα και ασφαλής πίσω!
Ο Λάμπης έχει ένα λάσο στην τσέπη του και σαν καουμπόης θα το ρίξει να πιαστεί από το μανικετόκουμπο της στολής για να μπορέσει να σκαρφαλώσει και να ξεφύγει.
Το πρωί κανένα ξυπνητήρι δε χτύπησε, κανένας κόκορας δεν κακάρισε και έτσι κανένα ξωτικό δεν κατάφερε να ξυπνήσει! Φυσικό κι επόμενο ήταν να μην ξυπνήσει ούτε ο Άγιος Βασίλης.. Όταν ο πρώτος που ξύπνησε είδε την ώρα ακολούθησε πανδαιμόνιο, ποιος να πρωτοπλυθεί, ποιος να πρωτοπλυθεί και ποιος να τρέξει στη ντουλάπα να φέρει ρούχα! Έτσι όπως ήταν τυλιγμένα στο καλάθι για τα βρώμικα τα πήραν και τα φόρεσαν αφού πρώτα τα μύρισαν για να σιγουρευτούν. Πέταξαν από την πόρτα του δωματίου και την στολή στον Άγιο Βασίλη όσο αυτός λουζόταν βιαστικός κι έτρεξαν στο εργαστήριο τους… ήταν η κατάλληλη ευκαιρία για τον Λάμπη να βγει!

Έναν νικητή θα αναδείξετε εσείς, έναν εγώ και η Ολυμπία (όταν της διαβάσω τις απαντήσεις) και έναν η Λίνα Σωτηροπούλου. Μπορείτε λοιπόν να αφήσετε το σχόλιό σας, με την αγαπημένη σας εκδοχή.

Λίγα λόγια για το βιβλίο

Ένα κοριτσάκι ζητάει όλο και περισσότερα δώρα, που όμως δεν ενδιαφέρεται καν να τα ανοίξει. Τα στοιβάζει δίπλα της και μετά ζητάει κι άλλα. Είναι στ’ αλήθεια τόσο άπληστη ή μήπως ετοιμάζει μία έκπληξη στον Άγιο Βασίλη;

Συγγραφέας: Λίνα Σωτηροπούλου

Εικονογράφηση: Λίζα Ηλιού

Σειρά: Βιβλία γιορτινά

(Ηλικία: Από 4 ετών, Εξώφυλλο: Σκληρό, Σχήμα: 21 x 28

Σελίδες: 40, ISBN: 978-618-03-0669-9, Τιμή: 12,20 €)

Χρόνος έκδοσης: Οκτώβριος 2016

Ευχαριστούμε τη Λίνα Σωτηροπούλου για το πολύ όμορφη «κουϊζοιστορία» του Λάμπη!

Οι νικητές του διαγωνισμού, με τις ιστορίες 5, 6 & 7

Παπουλίδου Θεοδώρα

Παπαγιαννη μαριανθη

Κοαματοπουλος Γιάννης

ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ: Στο “Πράσινο Σύννεφο” φωλιάζουν ιστορίες Χριστουγέννων

Ιωάννα Σεραφειμίδου

Η Ελίζα και η Γεωργία είναι δύο παιδαγωγοί, που αγαπούν τη βιωματική μάθηση, τα βιβλία και τα πρωτότυπα παιχνίδια. Xαίρονται σαν παιδιά όταν μιλάνε για τη γνωριμία τους, τα κοινά που τις ενώνουν, τον τρόπο να βλέπουν πια τα πάντα με την ίδια ματιά. Τις συνδέει μια ιδιαίτερη και μακρινή, από το παρελθόν, γνωριμία, που με έναν αναπάντεχο τρόπο η ζωή τις έφερε και πάλι κοντά. Από το φθινόπωρο του 2014 αποφάσισαν να ενώσουν τις δυνάμεις και τα κοινά τους όνειρα και να τα στεγάσουν σε έναν πολύ ζεστό και δημιουργικό χώρο: στο βιβλιοπωλείο “Το Πράσινο Σύννεφο”.

Μαζί τους πια στο βιβλιοπωλείο είναι και η κόρη της Γεωργίας, η Μυρσίνη, νηπιαγωγός, που φέρνει νέες ιδέες στο βιβλιοπωλείο και τη δική της, φρέσκια ματιά. Εξερευνά κάθε τι καινούριο, εμπνέεται από το θέατρο, την αφήγηση των παραμυθιών και τα παιδιά, ενώ έχει πάντα να σου προτείνει ένα ιδιαίτερο παιχνίδι ή βιβλίο, ανάλογα με τα γούστα σου. Αυτή άλλωστε είναι και η φιλοσοφία των μικρών δημιουργικών βιβλιοπωλείων: να συζητούν με τον αναγνώστη, να του προτείνουν αναγνώσματα και να δημιουργούν μια αυθεντική και διαρκή σχέση.

Η χριστουγεννιάτικη βιτρίνα στο Πράσινο Σύννεφο

Η φετινή χριστουγεννιάτικη βιτρίνα είναι δημιούργημα ομαδικής δουλειάς. Η ιδέα να μεταφερθεί στη βιτρίνα μια ζεστή γωνιά μέσα από το σπίτι, πυροδότησε αμέσως εικόνες που έδωσαν τη σκυτάλη στην επιλογή του διάκοσμου. Κάθε στοιχείο μέσα στη βιτρίνα είναι προσεκτικά επιλεγμένο, με αγάπη και σεβασμό στα βιβλία, τις εποχές, το μήνυμα που θέλουν να προσφέρουν. Και αυτό δεν είναι άλλο, από τη ζεστασιά που προσφέρουν τα Χριστούγεννα, τα βιβλία και η φαντασία μέσα στην οικογένεια.

{Το ποντικάκι που ήθελε να αγγίξει ένα αστεράκι}

{Το υπνοδωμάτιο, το αγαπημένο σημείο ανάγνωσης των παιδικών βιβλίων!}

“Η βιτρίνα δεν είναι για εμάς ένας χώρος προβολής των προϊόντων μας, είναι μια θεατρική σκηνή, πάνω στην οποία εκφραζόμαστε και προκαλούμε και τους επισκέπτες του βιβλιοπωλείου μας να ονειρευτούν μαζί με εμάς, να ταξιδέψουν στο χώρο και στο χρόνο παρέα με τους ήρωες των παιχνιδιών και των βιβλίων” μου λένε.

Μπορούμε και εμείς να δημιουργήσουμε γωνιές μέσα στο σπίτι, ανάλογα με την εποχή, που θα μας θυμίζει αγαπημένα παραμύθια ή εποχές. Να ενδυναμώσουμε τα παιδιά να μοιραστούν μαζί μας ιδέες από το αγαπημένο τους βιβλίο, να δημιουργήσουμε κατασκευές εμπνευσμένες από αυτό, να φτιάξουμε σκηνικά, να χωνόμαστε εκεί και να ονειρευόμαστε, να διαβάζουμε, να μοιραζόμαστε στιγμές της μέρας μας.

Το Πράσινο Σύννεφο

Καθόμαστε στο σαλονάκι του βιβλιοπωλείου και ξεφυλλίζουμε χριστουγεννιάτικα βιβλία, και κάπως έτσι πιάνουμε την κουβέντα.

“Είμαστε πολύ χαρούμενες γιατί μας επισκέπτεται κόσμος πέρα από τα όρια της Καλαμαριάς αλλά και της Θεσσαλονίκης!”

“Το όνομα το δανειστήκαμε από το βιβλίο του Α. Σ. Νηλ “Το Πράσινο Σύννεφο” στην προσπάθειά μας να δημιουργήσουμε όχι μόνο ένα όμορφο όνομα αλλά και μια εικόνα που θα μπορούσαν να θυμούνται τα παιδιά, κάτι τόσο απλό που να μπορούν να το ζωγραφίσουν. Είναι πολύ όμορφο, όταν ακούμε παιδιά να περνάνε έξω από το βιβλιοπωλείο και να αναρωτιούνται για τη στιγμή που θα αλλάξει χρώμα το σύννεφο, ή να δημιουργούν τις δικές τους ιστορίες για αυτό. Αυτό όμως που κυρίως συνδέει το βιβλιοπωλείο με το βιβλίο, είναι ο τρόπος με τον οποίο γράφτηκε (δηλαδή από το δάσκαλο μαζί με τους μαθητές του) και αυτό εκφράζει και τον τρόπο που βλέπουμε την αγωγή των παιδιών και την εκπαίδευση”.

“Είμαστε πολύ ενθουσιασμένες που συμμετέχουμε στο φεστιβάλ BOOKPOINTS, δε βλέπεις συχνά ανθρώπους από τον ίδιο χώρο να συνεργάζονται για έναν κοινό σκοπό, που στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι το βιβλίο. Για εμάς είναι υπέροχο να μας δίνεται αυτή η ευκαιρία για συνεργασία και χαιρόμαστε που είμαστε κομμάτι του”.

Στο Πράσινο Σύννεφο θα βρείτε ιδιαίτερα και προσεκτικά επιλεγμένα εκπαιδευτικά και ψυχαγωγικά βιβλία για παιδιά, αλλά και για μεγάλους, παιχνίδια, αλλά και εβδομαδιαίες και αυτοτελείς δράσεις, καθ΄όλη τη διάρκεια της χρονιάς. Η Σχολή Γονέων (μία τετάρτη το μήνα) με την Καλλιόπη Εμμανουηλίδου είναι μια δράση που σίγουρα δεν πρέπει να χάσετε!

Στις 23 Δεκεμβρίου 2016 θα έχετε τη δυνατότητα να ακούσετε εσείς και τα παιδιά σας την μοναδική παραμυθού Ανθή Θάνου, σε αφήγηση μοναδικών χριστουγεννιάτικων παραμυθιών, οπότε σημειώστε το στην agenda σας και μη χάσετε την ευκαιρία να γίνετε για λίγο παιδί μαζί με το παιδί σας.

*Το βιβλιοπωλείο Πράσινο Σύννεφο θα βρείτε στην Πασαλίδη 21, Καλαμαριά (2310 454050)

ΒΙΒΛΙΑ με Χριστούγεννα

Οι Φίλοι των Πυγολαμπίδων

Έφτασαν πάλι! Πριν καλά καλά το πάρεις χαμπάρι, ακούς γύρω χριστουγεννιάτικες μουσικές και βλέπεις παντού φωτάκια και δέντρα στολισμένα! Τι είναι όμως τα Χριστούγεννα; Τι είναι τα Χριστούγεννα για τα παιδιά; Ίσως ανάμεσα στα βιβλία να βρούμε ο καθένας τα δικά του Χριστούγεννα…

Τα Χριστούγεννα τα περιμένουμε όλοι πώς και πώς και αυτή η υπερβολική, καμιά φορά, προσμονή γιγαντώνει τις προσδοκίες των παιδιών που δεν είναι πάντα ικανά να τις διαχειριστούν κι έτσι, μπορεί να οδηγηθούν στην απογοήτευση και ίσως και στη στενοχώρια ή τον θυμό. Κάπως έτσι απογοητεύεται και ο μικρός Μαξ στο ‘Κάθε μέρα Χριστούγεννα’ (Εκδ.Μεταίχμιο), όταν τελικά διαπιστώνει ότι δεν είναι και τόσο τέλεια τα τόσο πολλά Χριστούγεννα ούτε τα τόσα δώρα και τραγούδια και φαγητά και… και… και… Γιατί η αλήθεια είναι ότι τα Χριστούγεννα δεν είναι στα πολλά. Τα Χριστούγεννα είναι η χαρά της γιορτής με αγαπημένους ανθρώπους κι αυτό καμιά φορά μπορεί και να το ξεχνάμε, όπως συνέβη και στον θυμωμένο ασβό στα ‘Χριστούγεννα του θυμωμένου ασβού’ (Εκδ.Κόκκινη Κλωστή Δεμένη).

Τα Χριστούγεννα επίσης είναι σίγουρα και δώρα: τα παιδιά παίρνουν συνήθως πολλά, καμιά φορά και πάρα πολλά δώρα! Άλλα τα ζητάνε, άλλα τα δέχονται, για άλλα γράφουν γράμμα στον Αϊ-Βασίλη, στοιβάζουν πακέτα και κουτιά στο δωμάτιό τους και δυστυχώς πολλές φορές δεν καταφέρνουν να πάρουν ικανοποίηση από όλο αυτό το πανηγύρι ούτε να νιώσουν χαρά. Γιατί Χριστούγεννα είναι η χαρά του να κάνουμε δώρα. Είναι το να δίνω και όχι μόνο να παίρνω: να δίνω χρόνο στο να σκεφτώ το ιδανικό δώρο για τους φίλους, τη μαμά, τον αδερφό μου, και να εμπνέομαι από τον καθέναν από αυτούς μία ευχή. Είναι να δίνω χαρά και να βρίσκω πάντα τρόπους να δίνω χαρά και στους άλλους και στον εαυτό μου. Τέτοια είναι και η χαρά του μικρού λαγού στο ‘Ένα δώρο για τους φίλους μου’ (Εκδ.Ίκαρος), όταν προσφέρει στους φίλους του τα μοναδικά δώρα που έφτιαξε ο ίδιος με τα χεράκια του γι’ αυτούς.

Έπειτα, καθώς περνά ο καιρός, τα παιδιά σιγά σιγά ανακαλύπτουν ότι τα Χριστούγεννα δεν τα γιορτάζουμε όλοι με τον ίδιο τρόπο: δεν τραγουδάμε τα ίδια τραγούδια, δε στολίζουμε το ίδιο τα σπίτια μας, δεν τρώμε τα ίδια φαγητά, δεν έχουμε δηλαδή όλοι τις ίδιες συνήθειες ούτε τα ίδια έθιμα και παραδόσεις. Τα Χριστούγεννα όμως είναι η χαρά να φτιάχνουμε με την οικογένειά μας και τους φίλους μας τις δικές μας ‘παραδόσεις’: να διαβάζουμε τις ίδιες χριστουγεννιάτικες ιστορίες κάθε χρόνο γύρω από το τζάκι, να παίζουμε επιτραπέζια παιχνίδια μέχρι το ξημέρωμα, να οργανώνουμε τις πιο αλλόκοτες ανταλλαγές δώρων μεταξύ μας, να φτιάχνουμε όλοι μαζί το δικό μας χριστουγεννιάτικο γλυκό, να πηγαίνουμε θέατρο με φίλους… και τόσα άλλα, μικρά που όμως είναι και μεγάλα. Αυτό προσπάθησαν και πέτυχαν υπέροχα οι φίλοι του λύκου Ζαχαρία στα ‘Χριστούγεννα του λύκου Ζαχαρία’ (Εκδ.Παπαδόπουλος) προσφέροντάς του για πρώτη φορά τη χαρά των Χριστουγέννων.

*Για την περίπτωση λοιπόν, εγκατάστασης νέας οικογενειακής παράδοσης ανάγνωσης πλάι στο τζάκι, να μερικές προτάσεις:

– ‘Χριστουγεννιάτικες ιστορίες με φαντάσματα’ (Εκδ.Νάρκισσος)

– ‘Χριστουγεννιάτικες ιστορίες στην αγκαλιά του μπαμπά και της μαμάς’ (Εκδ.Πατάκη)

– ‘Χριστουγεννιάτικη ιστορία’ (Εκδ.Αίσωπος).

Και φυσικά τα Χριστούγεννα είναι και ‘καιρός για θαύματα’! Είναι καιρός για να μιλήσουμε για πράγματα απίστευτα και πράγματα ‘αδύνατα’. Γιατί παντού δεσπόζει η εικόνα αυτού του καλού κυριούλη με τα κόκκινα που κάνει όλα τα χατίρια και πραγματοποιεί όλων τις ευχές. Γιατί κυριαρχούν οι συζητήσεις για το αν υπάρχει ή δεν υπάρχει, για το αν φέρνει αυτός τα δώρα ή κάποιος άλλος, για το ποιοι είναι τέλος πάντων όλοι αυτοί που είναι ντυμένοι στα κόκκινα κάθε χρόνο… Τα Χριστούγεννα βοηθάνε να θυμηθούμε κι εμείς ότι η ζωή είναι γεμάτη πράγματα ‘αδύνατα’ και ότι η πίστη και η εμπιστοσύνη μπορεί να μετατρέψει όλα αυτά τα αδύνατα σε δυνατά. Και ένας πολύ όμορφος τρόπος να μιλήσουμε γι’ αυτά είναι η ιστορία της οκτάχρονης Βιρτζίνιας (στο βιβλίο ‘Ναι, Βιρτζίνια, υπάρχει Άγιος Βασίλης’ Εκδ.Καστανιώτη), η οποία στέλνοντας το 1897 ένα γράμμα στην εφημερίδα ‘Σαν’ ρωτώντας για την ύπαρξη του Άγιου Βασίλη, θα πάρει την πιο όμορφη απάντηση που θα μπορούσε να δοθεί σ’ ένα παιδί: «…Ναι, Βιρτζίνια, υπάρχει Άγιος Βασίλης! …Πόσο ζοφερός θα ήταν ο κόσμος μας αν δεν υπήρχε ο Αϊ-Βασίλης. Θα ήταν τόσο ζοφερός, όσο αν δεν υπήρχαν Βιρτζίνιες. Γιατί τότε δε θα υπήρχε ούτε κι η αγνή πίστη των παιδιών, η ποίηση, η φαντασία, που κάνουν πιο υποφερτή τη ζωή μας. Δε θα λαμβάναμε χαρά παρά μόνο μέσω των πέντε αισθήσεων…»

Και να και μερικά ακόμη βιβλία για πράγματα παράξενα, αδύνατα και για χριστουγεννιάτικα θαύματα:

– ‘Το μυστήριο του καλοκαιρινού Αϊ-Βασίλη’ της Λότης Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου (Εκδ.Πατάκη)

– ‘Το αγόρι που το είπαν Χριστούγεννα’ (Εκδ.Πατάκη)

– ‘Ένα Χριστουγεννιάτικο θαύμα’ (Εκδ.Πατάκη)

Κάπου ανάμεσα σε όλα αυτά βρίσκονται και τα δικά μου Χριστούγεννα… ανάμεσα στα ράφια μου, ανάμεσα στις σελίδες αγαπημένων βιβλίων, ανάμεσα στα μικρά μικρά πραγματάκια που κάνω με την οικογένειά μου και με τους πολύ πολύ αγαπημένους μου φίλους. Έτσι απλά!

Λίγα Λόγια για τη Μαρίνα Πολυμερίδου

Η Μαρίνα Πολυμερίδου γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Εκεί σπούδασε ελληνική φιλολογία και στη Βαρκελώνη συνέχισε με μεταπτυχιακά στην εφαρμοσμένη γλωσσολογία. Aγαπά πολύ τα βιβλία, μα πιο πολύ τα παιδικά. Γι’ αυτό και το 2006 άνοιξε την Παραμυθούπολη, ένα παιδικό βιβλιοπωλείο, στο οποίο βρίσκουν καταφύγιο η αγάπη της για τα βιβλία και η ακατάπαυστη ανησυχία για δημιουργικές ιδέες και δράσεις με επίκεντρο πάντα τα παιδιά. Μας μιλάει για παιχνίδια με βιβλία.

Χριστούγεννα σε σχολεία, κοινότητες και Δήμους: παραστάσεις, δρώμενα και άλλα!

Ιωάννα Σεραφειμίδου # χριστούγεννα

Aν είσαι στον Σύλλογο Γονέων ή εργάζεσαι σε Δήμο ή κάποιο άλλο φορέα, που ετοιμάζει μια χριστουγεννιάτικη γιορτή για παιδιά και τις οικογένειες τους, τότε σίγουρα σε ενδιαφέρει να δεις συγκεντρωμένες όλες τις ομάδες και παραστάσεις με χριστουγεννιάτικα θεάματα.

Κάποιες ομάδες έρχονται στο χώρο σου, ενώ για κάποιες παραστάσεις απαιτείται να επισκεφτείτε το χώρο τους. Voila!

Theatraction

«Το Κουαρτέτο Των Χριστουγέννων»

σε σκηνοθεσία Δέσποινας Σαρόγλου στο Θέατρο ΑΥΛΑΙΑ

Μια μουσικοθεατρική παράσταση για μικρά και μεγάλα παιδιά. Πρόκειται για μια σύνθεση λογοτεχνικών κειμένων μεγάλων κλασικών συγγραφέων (Charles Dickens, E.T.E.A Hoffmann, Clemment Clarke Moore, Christian Andersen) της βικτωριανής εποχής, με ζωντανή χριστουγεννιάτικη μουσική. Τέσσερα κλασικά χριστουγεννιάτικα παραμύθια, αναλλοίωτα στον χρόνο, ενώνονται σε μία ιστορία που ζωντανεύει επί σκηνής. Μια μουσική ιστορία, όπου το γέλιο εναλλάσσεται με τη συγκίνηση και καταφέρνει, με τους ξεσηκωτικούς ήχους της και τους χορούς της, να ξυπνήσει τις αισθήσεις αλλά και να ενεργοποιήσει μια σπουδαία ανθρώπινη δεξιότητα, την ενσυναίσθηση, την ικανότητα δηλαδή να βλέπουμε και να νιώθουμε τον κόσμο μέσα από τα μάτια και την καρδιά των άλλων. Ένα μοναδικό ταξίδι λόγου και μουσικής στην πιο μαγική εποχή του χρόνου!

Καθημερινές παραστάσεις για σχολεία στο Θέατρο Αυλαία

Τηλέφωνο κρατήσεων: 6979 720 605

«Ο Αι-Βασίλης σφήνωσε!»

της Μάρι Χεκιμιάν, σε σκηνοθεσία Δέσποινας Σαρόγλου

Μια εύθυμη χριστουγεννιάτικη μουσικοθεατρική παράσταση με ζωντανή μουσική επί σκηνής που αναδεικνύει την αξία της παιδικότητας και την πίστη στην μαγική πλευρά της ζωής.

Τα Χριστούγεννα είναι κοντά! Το ταξίδι του Αϊ-Βασίλη προετοιμάζουν τάρανδοι και ξωτικά! Τα παιδιά όλου του κόσμου προσμένουν, μ’ ανυπομονησία και χαρά, δώρα και ζαχαρωτά! Ο Αϊ-Βασίλης είναι ο μόνος που μπορεί να βρει ποιο δώρο τους αρμόζει και τι παιχνίδι τους ευχαριστεί! Έτσι μπορεί και κάνει, για το καθένα τους, πάντα την καλύτερη επιλογή! Μα ώρες ώρες, φέρεται κι αυτός σαν παιδί και χρειάζεται την γυναίκα του, την Κυρία Βασιλεία να τον φροντίζει και να τον επιτηρεί.. Ειδικά σε ό,τι έχει να κάνει με φαϊ, αφού στις λιχουδιές έχει αδυναμία μεγάλη και του είναι δύσκολο να αντισταθεί! Η κυρία η Βασιλεία, η καψερή, του δίνει συνέχεια συμβουλές, μα δεν την ακούει και του βάζει τις φωνές. Η περιπέτεια όμως που πρόκειται να ζήσει, ένα βράδυ Πρωτοχρονιάς, γνώμη θα του αλλάξει μονομιάς! Θα σταματήσει να τρώει τόσα πολύ γλυκά και θα αρχίσει επιτέλους να τρέφεται πιο υγιεινά!

5 Δεκεμβρίου—5 Ιανουαρίου

Επισκέψεις σε σχολεία, συλλόγους, φορείς.

Τηλέφωνο Κρατήσεων: 6979 720 605

Ανθή Θάνου

Χριστουγεννιάτικα παραμύθια, παραστάσεις αφήγησης με συνοδεία ζωντανής μουσικής

«Οι καλικάντζαροι στο μύλο»

Παραμύθια για το δωδεκαήμερο, τότε που οι καλικάντζαροι, τα παγανά, παρατούσαν τα πριόνια και τα τσεκούρια τους ανέβαιναν πάνω στη γη, πείραζαν τους ανθρώπους και τα καμώματα τους γένηκαν παραμύθια. Το χριστουγεννιάτικο πρόγραμμα αφήγησης αντλείται από τις παραδόσεις τα ήθη και έθιμα του λαού μας και διανθίζεται με κάλαντα και ευχές από όλη την Ελλάδα

Αφήγηση: Ανθή Θάνου

Μουσική: Αλέξανδρος Μακρής

Η παράσταση ταξιδεύει στα σχολεία με τιμή εισιτηρίου 4 ευρώ και σε ομάδες μέχρι 60 παιδιά.

Επίσης η παράσταση θα παρουσιαστεί στο ΠΙΟΠ 16/12 με ελεύθερη είσοδο, Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης το Σάββατο 17/12 τιμή εισιτηρίου 5 ευρώ, στη Χριστουγεννιάτικη πλατεία στην Καλαμαριά 18/12 (ελεύθερη είσοδος)

Διαβάστε περισσότερα για την Ανθή Θάνου εδώ

Mελωμύθι

«Καλήν εσπέραν άρχοντες» | Χριστουγεννιάτικη μουσικοαφηγηματική παράσταση

Ιστορίες και κάλαντα απ όλη την Ελλάδα, θρύλοι και παραδόσεις του Δωδεκαημέρου ζωντανεύουν και μας μεταφέρουν στη θαλπωρή του τζακιού και των γλυκών αρωμάτων των ελληνικών Χριστουγέννων. Η ομάδα «μελωμύθι» παρουσιάζει 3 λαϊκά παραμύθια ντυμένα με κάλαντα απ’ όλη την Ελλάδα. Η Πέννυ Αβράμπεκη στην αφήγηση και το ακορντεόν και ο Δημήτρης Τριχάκης στο λαούτο και το τραγούδι συνθέτουν τα χριστουγεννιάτικα «μελωμύθια».

Διάρκεια παράστασης: 45′

Σε ομάδες παιδιών έως 30 ατόμων υπάρχει δυνατότητα συμμετοχής τους σε μουσικοκινητικό δρώμενο με κρουστά όργανα.

Η Κάλλω και οι καλικάντζαροι

Η καλοσύνη, η ευγένεια αλλά και εξυπνάδα, αρετές που ξεπηδούν μέσα από το λαϊκό αυτό παραμύθι. Η τύχη της καλοπροαίρετης κόρης όταν συναντήσει τα κατεργάρικα καρκαντζάλια . Μπορεί άραγε να γλιτώσει κανείς από τα τερτίπια τους; Και η τεμπέλα αδερφή θα τα καταφέρει κι εκείνη;

Ο μυλωνάς και οι καλικάντζαροι

Μέσα στους μύλους τρυπώνουν τις νύχτες των εορτών οι καλικάντζαροι… ή σκαλίμπια… κακομούτσουνοι και κουτοπόνηροι ψάχνουν τρόπους να παιδέψουν τους εργατικούς μυλωνάδες. Πώς να γλιτώσει κάνεις από δαύτους ώσπου να λαλήσει ο κόκορας και να εξαφανιστούν;

Το φτωχό καλό παιδί

Θα βρει μια καινούρια φορεσιά το φτωχό καλό παιδάκι περιπλανώμενο στο δάσος; Κι όταν μιλάνε τα ζώα μ’ ανθρώπινη φωνή κάτι μαγικό μπορεί να συμβεί. Η συμπόνοια, η δοτικότητα και η προσφορά αναδεικνύονται και επιβραβεύονται στο τρυφερό αυτό λαικό παραμύθι.

Επικοινωνία:

Πέννυ Αβράμπεκη 6938 856410
Δημήτρης Τριχάκης 6986 113635

Ομάδα Τρίλλιες

Μουσικοεκπαιδευτικά προγράμματα για Παιδικούς Σταθμούς, Νηπιαγωγεία, Δημοτικά

‘’JingleBellRock’’

Διαδραστικό μουσικοεκπαιδευτικό πρόγραμμα με αφήγηση, μουσικά παιχνίδια και χορό.

Χριστούγεννα χωρίς rock ‘n’ roll γίνεται; Χωρίς πουά γραβάτες; Μήπως χωρίς κόκκινους φιόγκους; Δε γίνεται! Ιστορίες με rock ‘n’ roll διάθεση, κιθάρες που χορεύουν, ντραμς που κάνουν στροφές και …JingleBellRock! Χριστουγεννιάτικες ιστορίες, χριστουγεννιάτικοι χοροί και μουσική γεμάτη ρυθμό και κίνηση.

Μέγιστος αριθμός παιδιών 30

Διάρκεια: 60’

“Τα κάλαντα των καλικαντζάρων”

Διαδραστικό μουσικοεκπαιδευτικό πρόγραμμα με αφήγηση, μουσικά παιχνίδια και χορό.

Είναι παραμονή Χριστουγέννων και όπως κάθε χρόνο οι καλικάντζαροι ανεβαίνουν στη γη και συγκεκριμένα σε ένα πολύχρωμο και χαρούμενο χωριό για να κλέψουν τα γλυκά των ανθρώπων! Ο κόσμος των ανθρώπων, όμως, έχει κάτι ιδιαίτερο, που οι καλικάντζαροι δεν μπορούν να καταλάβουν..

Έχει μουσική!!Ανακαλύπτουν, λοιπόν,ότι η μουσική είναι σημαντική για τους ανθρώπους και μαζί με τα γλυκά, τα καρύδια και τις χριστουγεννιάτικες λιχουδιές κλέβουν και τη μουσική! Τα παιδιά του χωριού, καταστρώνοντας ένα σχέδιο με πολλές ζαβολιές όπως μόνο αυτά ξέρουν, προσπαθούν να πάρουν πίσω την πολύχρωμη μουσική τους!

Μέγιστος αριθμός παιδιών 30

Διάρκεια: 60’

Στοιχεία επικοινωνίας :

Ιωάννα Κατιρτζίδου | 6986 618 430

trilliesgroup@gmail.comή spectraleduspace@gmail.com

Διαβάστε περισσότερα για την ομάδα Τρίλλιες εδώ

Ομάδα Παζλ

Οι καλικάντζαροι έκλεψαν τα δώρα του Αη Βασίλη και τώρα τί δώρα θα πάρουν τα παιδιά του κόσμου; Ελάτε να λύσουμε τους γρίφους που έβαλαν οι καλικάντζαροι και να βοηθήσουμε τον Αη Βασίλη να πάρει πίσω τα δώρα των παιδιών!

Μέσα από μουσική, κίνηση, εξερεύνηση, επίλυση γρίφων και απερίγραπτες συναντήσεις, τα παιδιά ξεκινούν ένα φανταστικό ταξίδι στις 5 ηπείρους της γης όπου 5 καλικάντζαροι κάνουν το ταξίδι λίγο…περίπλοκο!

Θεατρικούς αυτοσχεδιασμούς, ομαδικά παιχνίδια, σωματική κίνηση και απόλυτη έκφραση θα περιέχει η ‘βαλίτσα’ του ταξιδιού.

Μέγιστος αριθμός παιδιών: 30

Χρονική διάρκεια προγράμματος: 60′

Για πληροφορίες παρακαλούμε επικοινωνήστε στα τηλέφωνα: 6979903705, 6970525875 και στο e- mail: aboutpazl@gmail.com

Διαβάστε περισσότερα για την ομάδα Παζλ εδώ

Θέατρο Σοφούλη

“Το Καρύδι και το Χριστουγεννιάτικο Κέικ”

Το Καρύδι και το Χριστουγεννιάτικο Κέικ είναι το πρωτότυπο μιούζικαλ του Τάσου Ιωαννίδη, του δημιουργού των τραγουδιών «Λάχανα και χάχανα» και του ομώνυμου παιδικού μιούζικαλ. Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ένα Χριστουγεννιάτικο Μουσικό Παραμύθι αλλιώτικο από τ΄ άλλα.

Μια παράσταση που βασίζεται σε ένα παραμύθι που ο ίδιος ο δημιουργός είχε πει αυθόρμητα, ένα βράδυ στην μικρή του κόρη την Ερμιόνη, όταν αυτή ήταν τεσσάρων ετών. Πρόσφατα το παραμύθι διανθίστηκε από τους στίχους του Κώστα Κολοβού που με τη σειρά τους συνταιριάστηκαν με τις μουσικές του Τάσου Ιωαννίδη για να μας δώσουν ένα αποτέλεσμα γεμάτο ρυθμό, μελωδία και Χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα χαράς!

Επικοινωνία: Θέατρο Σοφούλη

Τ: 2310 423925

Ταξιδεύουν σε σχολεία και Δήμους τα Χριστούγεννα, ακόμα και αν οι παραστάσεις τους δεν περιλαμβάνουν Χριστουγεννιάτικους Ήρωες!

Μικρός Βορράς

Redicolo

Ιωάννα Μαμακούκα

Σκοινί Κορδόνι

Μακριά, πράσινα, λυγερά κρεμμυδάκια

Οι Φίλοι των Πυγολαμπίδων # κηπουρική

Γράφει η Αιμιλία Ροδοπούλου | www.kipologio.gr

Λίγο πριν κλειστούμε στα ζεστά σπιτικά μας και αφήσουμε για λίγους μήνες το μπαλκόνι και τον κήπο, μπορούμε να ασχοληθούμε με την κηπουρική. Και να σκαρώσουμε κάτι πανεύκολο, που θα μεγαλώσει και θα… τρώγεται!

Στο σημερινό εργαστήρι κηπουρικής θα σπείρουμε φρέσκα κρεμμυδάκια. Πρόκειται για μία πολύ απλή διαδικασία που μπορούν να κάνουν ακόμη και μικρά παιδιά 3 ετών. Ας δούμε τη λίστα με τα υλικά που θα χρειαστούμε για να γίνουν μεγαλοπαραγωγοί φρέσκων κρεμμυδιών!

Υλικά

κοκκάρι (σπόρος κρεμμυδιού για φύτεμα, όχι για κατανάλωση)

γλάστρα με χώμα

γάντια κηπουρικής ή μια χρήσης

ένα ξυλαράκι

Αρχικά, γεμίζουμε τη γλάστρα μας με χώμα λίγο χαμηλότερα από το χείλος της. Δε χρειάζεται κάποιο ιδιαίτερο χώμα. Ένα χώμα για όλες τις φυτεύσεις είναι μια χαρά. Αλλά και πάλι αν δεν έχουμε φρέσκο χώμα, δεν ανησυχούμε. Τα κρεμμυδάκια μας θα φυτρώσουν ακόμη και σε μία γλάστρα με χώμα που έχουμε από παλιά. Αν πάλι δεν έχουμε χώρο για νέες γλάστρες, μπορούμε άνετα να τα φυτέψουμε σε γεμάτες με φυτά γλάστρες, ανάμεσα στα ήδη υπάρχοντα φυτά. Είναι τόσο μικρά που δεν πρόκειται να ενοχλήσουν κανέναν ή να του χαλάσουν την ησυχία του!

Έπειτα, κάνουμε μικρές τρύπες με το ειδικό τρυπητήρι – ξυλαράκι που έχουμε. Οι τρύπες δεν είναι απαραίτητο να απέχουν μεταξύ τους τριάντα εφτά χιλιόμετρα, αφού το κάθε κρεμμυδάκι όταν φυτρώσει θα καταλαμβάνει ελάχιστο χώρο και δε θα ενοχλεί το διπλανό του. Δεν πρόκειται δηλαδή να ακούσεις κάποιο κρεμμυδάκι να λέει στο άλλο “εεε, πάνε πιο εκεί, θα πιάσουμε κορέους”. Όχι.

Αμέσως μετά, τοποθετούμε μέσα στις τρυπούλες τα κοκκάρια. Σημαντικό είναι να ξέρουμε πώς τα τοποθετούμε: τα βάζουμε όρθια με την μύτη να κοιτάει προς τα πάνω και την άκρη με τις τριχούλες να κοιτάει προς τα κάτω.

Τέλος, ρίχνουμε λίγο χώμα (περίπου 5εκ ύψος) από πάνω να καλύψει καλά τα κοκκάρια μας. Πατάμε απαλά απαλά να συμπιεστεί το χώμα, ποτίζουμε και περιμένουμε περίπου 1-2 εβδομάδες να σκάσουν μύτη οι πρώτες φύτρες. Συλλέγουμε τα κρεμμυδάκια μας βγάζοντάς τα τελείως από το χώμα όταν αποκτήσουν πάχος λίγο μεγαλύτερο από ένα μολύβι.

Λίγα Λόγια για την Αιμιλία Ροδοπούλου

Η Αιμιλία Ροδοπούλου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και μεγάλωσε στην εξωτική Τούμπα. Δεν ήξερε τι την περιμένει στο μέλλον. Δε την περίμενε και τίποτε συνταρακτικό, εδώ που τα λέμε. Έμαθε για τα φυτά και τα δέντρα στη Σχολή Δασολογίας και Φυσικού περιβάλλοντος, έμαθε μερικές ξένες γλώσσες για να συνεννοείται στα ταξίδια, πήγε μερικά ταξίδια σε διάφορες ηπείρους.Όταν δε φυτεύει, γράφει για κηπουρική στο Κηπολόγιο και απαντάει σε ερωτήσεις ανήσυχων κηπουρών στο Ρώτα το Κηπολόγιο. Στον ελεύθερό της χρόνο ταΐζει τις πάπιες, κοιτάζει τα αεροπλάνα που απογειώνονται και αναλογίζεται πώς πέρασε ένας ολόκληρος χρόνος χωρίς να φάει νουτέλα. Μας μιλάει για κηπουρική.

Οι τόνοι του κόκκινου και η σπιτική σάλτσα ντομάτας

Οι Φίλοι των Πυγολαμπίδων # μαγειρική

Γράφει η Στεφανία Βελδεμίρη | www.stheta.gr

Αρχές Φθινόπωρου, συνηθίζω να φτιάχνω σάλτσα ντομάτας, μια και τα τέλεια ντοματάκια Ρόμα είναι στα καλύτερά τους αυτής την εποχή, σαρκώδη και χωρίς πολλά ζουμιά. Ότι πρέπει για σούπερ νόστιμη, πηχτή και κατακκόκινη σαλτσούλα! Κάθε κοκκινιστό έχει μια ξεχωριστή γεύση αγάπης όταν η σάλτσα του έχει φτιαχτεί από τα χεράκια της μαμάς σου!

Η παρασκευή της σάλτσας, κρατάει ένα ολόκληρο εικοσιτετράωρο, λόγω που τρώμε αρκετή και μου αρέσει να την προσφέρω και σαν δώρο, οπότε και η ποσότητα είναι μίνιμουμ 40 κιλάκια ντοματούλες. Έτσι, και συνήθως για να περάσει η ώρα, η φαντασία καλπάζει σε … κόκκινα άλογα και καθώς τα εμπνευστικά κόκκινα μοσχομυρίζουν, ζωγραφιές ξεπηδούν από το κεφάλι μου κατακόκκινες και ζουμερές!

Φέτος, ήταν μεγάλη η χαρά μου που ο γιός μου, θέλησε να συμμετέχει στην Παρασκευή της σάλτσας και πραγματικά, έγινε χαμός! Ενώσαμε τις φαντασίες μας με αποτέλεσμα οι ώρες να περάσουν νεράκι! Μελετήσαμε τις αλλαγές του κόκκινου από ντομάτα σε ντομάτα, τα διαφορετικά κόκκινα που υπάρχουν σε μια ντομάτα, τα κόκκινα του εσωτερικού και του εξωτερικού της ντομάτας, χαμός! Ακόμη παρατηρήσαμε πως τα κόκκινα αλλάζουν όταν από τις ντομάτες – λαχανικά, μετατρέπονται σε πολτό στο μπλέντερ, μαγευτήκαμε από το στρόβιλο χρωμάτων καθώς το μπλέντερ δούλευε και μάθαμε πότε η σάλτσα είναι έτοιμη και όσο πρέπει βρασμένη από το συγκεκριμένο κόκκινο της έτοιμης σάλτσας. Μιλάμε για πάρα πολλά κόκκινα!

Θυμηθήκαμε τα πιο πετυχημένα και τα πιο άνοστα ανέκδοτα με ντομάτες, σλόγκαν μας φυσικά το «σταμάτα σου ‘ρχεται ντομάτα»!

Όπως συχνά λέω, το παιχνίδι είναι η πιο σπουδαία γνώση. Από πού να το πιάσεις και από πού να το αφήσεις. Αύξηση της παρατηρητικότητας, βιωματική μελέτη χρώματος, αύξηση λεξιλογίου, καθώς ονοματίσαμε με τα αληθινά τους ονόματα τα διάφορα κόκκινα, άσκηση των κοιλιακών μας μυών από τα γέλια για τα ονόματα του κόκκινου που φτιάξαμε εκείνη τη στιγμή. Ακόμη καθώς αρκετά από τα βάζα θα δωριστούν, για μια ακόμη φορά η αξία του χειροποίητου δώρου, μπαίνει στο σακί με τις πολύτιμες γνώσεις του παιδιού.

Ένα ακόμη λιθαράκι στον γιγάντιο τοίχο της αγάπης μας, νόστιμο και κοκκινιστό, μπήκε αυτή τη μέρα.

Επειδή οι κοινές ώρες μητέρας και γιων, έχουν κάποιες φορές μια αμηχανία καθώς τα αγόρια γίνονται μικροί άντρες. Οι πολύτιμες στιγμές γέλιου και ουσιαστικής επικοινωνίας είναι κόκκινος (στην συγκεκριμένη περίπτωση) χρυσός.

Δεν προκύπτουν τυχαία οι τόνοι του κόκκινου στις ζωγραφιές.

Είναι μέσα μας, σε μορφή σάλτσας ντομάτας και αγάπης.

Υ.γ. Για την συνταγή της σάλτσας ή συμβουλές για τους τόνους του κόκκινου, εδώ είμαστε!

Λίγα Λόγια για τη Στεφανία Βελδεμίρη

Βαλιτσάκι Δραστηριοτήτων για τον ελεύθερο χρόνο των παιδιών

Ιωάννα Σεραφειμίδου # κατασκευές, πρωτότυπα δώρα

Η δημιουργική απασχόληση με την Ολυμπία στον ελεύθερό μας χρόνο είναι κάτι που με συναρπάζει! Μου αρέσει τόσο η διαδικασία της επιλογής της δραστηριότητας, με την οποία θα απασχοληθούμε, όσο και η στιγμή που χανόμαστε μέσα στη δημιουργική στιγμή: η κατασκευή μιας μαριονέτας, ο χρωματισμός μιας ζωγραφιάς, η ανάγνωση ενός βιβλίου με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους, ο χορός μας με τη συνοδεία δυνατής μουσικής. Λατρεύω και εκείνες τις στιγμές που μόνη της αποφασίζει πως θα περάσει τον χρόνο της. Συνήθως καταφεύγει στις κατασκευές με επαναχρησιμοποίηση υλικών, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.

Αντίθετα, μου αρέσουν και εκείνες οι στιγμές της χαλαρότητας. Το παιχνίδι με τα σώματά μας, με τα βλέμματα μας, με τις αυθόρμητες κινήσεις! Για τέτοιου είδους χαλαρότητα μας εμπνέει πάντα η φύση. Όταν την επισκεπτόμαστε, αποφεύγουμε να κουβαλήσουμε μαζί μας εργαλεία δημιουργικότητας, ακριβώς γιατί τα προσφέρει η ίδια πλουσιοπάροχα: τα φύλλα, τα κλαδιά, τα ζώα, είναι όλα εκεί! Βοηθοί και συμμέτοχοι σε ένα ελεύθερο και αισθητηριακό παιχνίδι.

Μέσα στην πόλη όμως, σε ένα εστιατόριο ή σε ένα καφέ μαζί με φίλους, είναι πολύ σημαντικό να έχουμε μαζί μας ένα kit δραστηριοτήτων! Ας προστατεύσουμε όλοι τα παιδιά μας από ατελείωτες ώρες μπροστά σε tablet και κινητά, τις αρνητικές επιπτώσεις των οποίων όλοι γνωρίζουμε.

Έτσι λοιπόν με αφορμή την καταπληκτική ιδέα της Άννας από το inmycloset, για δημιουργία ενός kit πρώτων βοηθειών για τη δημιουργικότητά μας εκτός σπιτιού (αποστολή 6 ενός καλοκαιρινού μαραθωνίου δημιουργικότητας) αποφάσισα να φτιάξω το δικό μας kit- βαλιτσάκι. Δεν το έφτιαξα ακριβώς (με τη στενή έννοια του ρήματος φτιάχνω) αλλά επισκέφθηκα ένα από τα αγαπημένα μου μαγαζιά, με είδη που με εμπνέουν για δημιουργία και κατασκευές, και διάλεξα κάποια αγαπημένα υλικά για να το συνθέσω.

Τι επέλεξα για το βαλιτσάκι δραστηριοτήτων

Το βαλιτσάκι φυσικά!
Ψαλίδι
Κόλλα stick
Μικρή κασετίνα για τις μπογιές που συνήθως χάνονται (μπογιές είχαμε πάρα πολλές οπότε δεν αγόρασα καινούριες)
Ένα πολύ ιδιαίτερο στυλό – ανθρωπάκι
Σημειωματάριο
Ένα μικρό μπλοκ ζωγραφικής
Ένα σετ με χάντρες για κατασκευή κολιέ
Σαπουνόφουσκες

Όλα τα υλικά κόστισαν 15 € και φυσικά δε χρειάζεται να τα αγοράσετε όλα, καθώς είμαι σίγουρη ότι πολλά από αυτά (και ακόμη περισσότερα) τα διαθέτετε ήδη στο σπίτι σας. Η δική μου ιδέα ήταν σε κάθε έξοδο με το βαλιτσάκι μας να ανανεώνω τα υλικά, ώστε να είναι μια έκπληξη για την Ολυμπία και να την εμπνέει κάθε φορά για περισσότερη δημιουργικότητα. Μπορεί φυσικά να επιλέγει η ίδια τα υλικά για το παιχνίδι της, ή ακόμα και υλικά για να απασχοληθώ και εγώ μαζί της, να στήσει δηλαδή η ίδια τον καμβά για το παιχνίδι μας.

Ιδέες για kit δημιουργικότητας θα βρείτε πολλές στο διαδίκτυο! Εγώ αμέσως παρακάτω, επέλεξα να μοιραστώ μαζί σας κάποιες από αυτές που κοινοποίησε το in my closet στη σελίδα του στο facebook και κάποιες ακόμα που μπορείτε να βρείτε στον λογαριασμό μου στο pinterest.

Καλές Δημιουργίες!

ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΣ: Εκδρομή στη Θεσσαλονίκη με παιδιά

Ιωάννα Σεραφειμίδου # family friendly, θεσσαλονίκη

Η Θεσσαλονίκη είναι ένας πολύ φιλικός και συναρπαστικός προορισμός για όλη την οικογένεια. Πολλοί συνδέουν τη Θεσσαλονίκη με τον Μέγα Αλέξανδρο, άλλοι την αποκαλούν αρχόντισσα του Βορρά. Εμείς την αγαπάμε για τη ζωντάνια της και τις αστικές της εικόνες και λατρεύουμε την παραλία της: το μεγαλύτερο μπαλκόνι προς τον Όλυμπο!

Η Θεσσαλονίκη διαθέτει πόλους πολιτιστικής έλξης, γαστριμαργικούς παραδείσους, μικρές οάσεις πράσινου, σύγχρονες υποδομές και γοητευτικές γωνιές, τόσο για τους ενήλικες όσο και για τα παιδιά. Βάλτε τα εκδρομικά σας παπούτσια, σχεδιάστε ένα ξεκούραστο και ενδιαφέρον πρόγραμμα για όλη την οικογένεια και παρασυρθείτε από τη ζωντάνια της!

Ημέρα 1 – στο κέντρο της πόλης α’

Η πρώτη βόλτα είναι στο κέντρο της πόλης, το κέντρο που αγαπάς για τη ζωντάνια του και τις αναρίθμητες ανέμελες παρέες που συναντιούνται για κουβέντα και καφέ.

Με τα πόδια στο κέντρο της πόλης: για ψώνια στην εμπορική καρδιά του κέντρου γύρω από την Τσιμισκή, για μια βόλτα στην αγορά του Mοδιάνο, στα Λουλουδάδικα, στην Πλατεία Χρηματιστηρίου. Για δεκατιανό δοκίμασε ένα σαλονικιώτικο κουλούρι ή μία μπουγάτσα με κρέμα.
Με την πολιτιστική γραμμή 50 του ΟΑΣΘ: η γραμμή αυτή προσφέρει μια περιήγηση στα ιστορικά και πολιτιστικά μνημεία της πόλης. Κατά τη διάρκεια της διαδρομής μπορείς να παρακολουθήσεις μία βιντεοπροβολή, μέσω της οποίας ενημερώνεσαι για χρήσιμες πληροφορίες για την πόλη. Η διαδρομή έχει αφετηρία και τέρμα τον Λευκό Πύργο, ενώ επιβάλλεται μια στάση στην Άνω Πόλη, για να την περπατήσεις και να τη φωτογραφήσεις.
Με το tourist bus: πρόκειται για μια ολοκληρωμένη περιήγηση της Θεσσαλονίκης με τα πολύ ωραία, ανοιχτού τύπου, λεωφορεία. Η διαδρομή ολοκληρώνεται σε 70 λεπτά και κάνει 8 στάσεις στα κυριότερα αξιοθέατα της πόλης.
Στα Μουσεία: στο λιμάνι θα βρεις το Μουσείο Φωτογραφίας, το Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης και το Μουσείο Κινηματογράφου, ενώ η ανάβαση στον Λευκό Πύργο (υπέροχο μουσείο, με εξαιρετική θέα στην κορυφή) είναι κάτι παραπάνω από υποχρεωτική, αν θέλεις να καυχιέσαι ότι γνώρισες τα βασικά αξιοθέατα της πόλης. Επίσης, το Αρχαιολογικό Μουσείο, το Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού, το Πολεμικό Μουσείο βρίσκονται όλα στο κέντρο. Εδώ θα βρεις μια πλήρη λίστα όλων των μουσείων της πόλης, από τα οποία μπορείς να επιλέξεις ποιο θα επισκεφτείς ανάλογα με τα ενδιαφέροντά σου!
Με το καραβάκι στην Περαία. Θα σου θυμίσει ταξίδι προς νησί!
Στο Assos Odeon για σινεμά.
Για φαγητό στο Agora Ergon Foods, στο Brothers in Law για μπέργκερ. Μπορώ να σου προτείνω δεκάδες ακόμα στο κέντρο, στην Άθωνος, στα Λαδάδικα, αλλά δυστυχώς δεν είναι άκαπνα. Αν είναι όμως καλοκαίρι, τότε οι επιλογές είναι πολλές: Ζύθος Ντορέ με θέα ακαταμάχητη στον Λευκό Πύργο, La Place Mignonne δίπλα στο Κρατικό Θέατρο για εκπληκτικό brunch τις Κυριακές και κλίμα bistrot, και ένα σωρό ακόμα εστιατόρια που σας αφήνω να τα ανακαλύψετε μόνοι σας!

Μην ξεχάσετε να επισκεφτείτε το δικό μας αγαπημένο TOMS Flagship Thessaloniki για ποτό, καφέ ή σνακ στο υπέροχα διακοσμημένο χώρο του!

Αξίζει να επισκεφτείς: Join the Juice Co. για φρεσκοστυμμένους χυμούς φρούτων και υγιεινά σνακ, το Choureal για σου και προφιτερόλ, την παιδική χαρά στην πλατεία Ναβαρίνου.
Και αν εσύ και η οικογένειά σου είστε τύποι που αγαπάνε τα μυστήρια και τους γρίφους, τότε αξίζει να επισκεφτείτε ένα από τα δωμάτια απόδρασης και μυστηρίου που διαθέτει πια η πόλη και είναι διάσπαρτα στο κέντρο της: The Mindtrap, Locked, Braingame, TheCue. Διάλεξε το κατάλληλο δωμάτιο για το επίπεδό σας και αναφώνησε με στόμφο μόλις λύσεις το πρώτο σου μυστήριο: «Στοιχειώδες, αγαπητέ μου Γουάτσον!»

Ημέρα 2 – στο κέντρο της πόλης β’

Η δεύτερη βόλτα ξεκινάει και πάλι από το κέντρο της πόλης με κατεύθυνση ανατολικά. Με αφετηρία τον Λευκό Πύργο και τέρμα το Μέγαρο Μουσικής της Θεσσαλονίκης, ξεδιπλώνεται η μοναδική και πρόσφατα αναπλασμένη Νέα Παραλία της Θεσσαλονίκης, η οποία αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους πόλους έλξης της πόλης. Ακολουθώντας τη διαδρομή της μπορείς:

Να νοικιάσεις ποδήλατο και να βολτάρεις ανενόχλητος από αυτοκίνητα και κίνηση παράλληλα με το θαλάσσιο μέτωπο της πόλης!
Να περπατήσεις μέχρι το Μέγαρο Μουσικής συναντώντας στη διαδρομή σου πολύ όμορφα πάρκα για να παίξεις ή να κάνεις πικνίκ, το πάρκο κυκλοφοριακής αγωγής (δίπλα στο Ξενοδοχείο Μακεδονία Παλλάς), όμορφες παιδικές χαρές και σημεία για παιχνίδι. Λίγο πριν το Μέγαρο Μουσικής, θα βρεις το –μοναδικό μέχρι σήμερα– καφέ-αναψυκτήριο για ξεκούραση και ανεφοδιασμό.

Να ανηφορίσεις στο ύψος της οδού 3^ης Σεπτεμβρίου για να επισκεφτείς τον Πολυχώρο WE. Ειδικά τα λίγο μεγαλύτερα παιδιά θα ξετρελαθούν με μια πληθώρα επιλογών, από τσίρκο, inline skating και aerial arts μέχρι αναρρίχηση, skate, ski και snowboard!
Να βρεθείς στον ιδιαίτερο παιδότοπο playcorner.gr, πολύ κοντά στο Δημαρχείο και πίσω από το πάρκο της ΕΤ3 (ή πάρκο της Ανθοκομικής). Εκεί, τα πιο μικρά παιδιά θα διασκεδάσουν με ξύλινα παιχνίδια, δημιουργικά παιχνίδια ρόλων, κούκλες και αμέτρητα playmobil. Εσύ, όση ώρα το πιτσιρίκι σου ξεχνιέται παίζοντας, μπορείς να απολαύσεις τον καφέ ή το σνακ σου σε έναν χώρο που είναι καλαίσθητος τόσο για μικρούς όσο και για μεγάλους.
Να κάνεις ακόμα μια παράκαμψη προς το πάρκο της ΕΤ3. Αξίζει τον κόπο, αφού στις λιμνούλες του θα δεις χελώνες και ψάρια, το γρασίδι είναι άφθονο και ιδανικό για χαλάρωση και πικνίκ, ενώ υπάρχει και μια μικρή παιδική χαρά για έξτρα διασκέδαση.
Να μπεις σε ένα από τα καραβάκια που είναι αραγμένα στον Λευκό Πύργο και πραγματοποιούν μικρές βόλτες μέσα στο λιμάνι της πόλης. Άλλωστε, όπως λέει και ο ποιητής: «Της Σαλονίκης μοναχά της πρέπει το καράβι».
Για φαγητό: στο Τριακτίς δίπλα στο Μέγαρο Μουσικής ή στο Θέγια στη Σοφούλη, έναν δρόμο που αναπτύσσεται παράλληλα στη θάλασσα, με πολλά δέντρα και διάσπαρτα νεοκλασικά, απομεινάρια μιας άλλης εποχής. Διάλεξε ένα από τα κάθετα δρομάκια που βγάζουν στη θάλασσα και θα νομίσεις ότι είσαι μακριά από την πόλη, σε μια ακτογραμμή που θυμίζει μια άλλη Θεσσαλονίκη. Φρόντισε να βρεθείς εκεί την ώρα που δύει ο ήλιος και θα εντυπωσιαστείς!

Ημέρα 3 – λίγο έξω από τη Θεσσαλονίκη: δράση και διασκέδαση για όλους!

Η τρίτη βόλτα περιλαμβάνει δράση και άφθονη οικογενειακή διασκέδαση, απαιτεί όμως αυτοκίνητο. Αν ξεπεράσεις αυτό το μικρό εμπόδιο, δες τι ανοίγεται μπροστά σου:

Επίσκεψη στο εμπορικό κέντρο Mediterranean Cosmos για ψώνια, καφέ στο υπέροχο και φιλικό προς τα παιδιά Biscotto coffee+ και σινεμά στον πολυκινηματογράφο Village Cinemas.
Το NorthSkatePark, πίσω από το Mediterranean Cosmos, ιδανικό για λάτρεις των BMX, skateboard, rollers, κ.ά.
Magic Park στην περιοχή του Mediterranean Cosmos
Στην ευρύτερη περιοχή βρίσκεται το γνωστό μας IKEA, για ψώνια, οικονομικό φαγητό και, φυσικά, παιδότοπο.
Αν είναι καλοκαίρι, ζεσταίνεσαι και θέλεις να κουτρουβαλήσεις μέσα από νεροτσουλήθρες, τότε θα επισκεφτείς τη Waterland. Η είσοδος για παιδιά έως 4 ετών είναι δωρεάν, ενώ διατίθενται και οικογενειακά εισιτήρια.
Το Κέντρο Διάδοσης Επιστημών και Μουσείο Τεχνολογίας NOESIS, το οποίο διαθέτει Πλανητάριο, προβολές στο Κοσμοθέατρο, προσομοιωτές, μουσείο τεχνολογίας και συναρπαστικές περιοδικές εκθέσεις.
Θα φας στο Mediterranean Cosmos, επιλέγοντας ένα από τα πολυάριθμα εστιατόριά του, ή θα επιστρέψεις στην πόλη. Η Περαία, παραθαλάσσια περιοχή μερικά χιλιόμετρα μετά το αεροδρόμιο, είναι επίσης μια πολύ καλή ιδέα για φαγητό με τραπεζάκια δίπλα στη θάλασσα, αμμουδιά στα πόδια σου και θέα προς την πόλη της Θεσσαλονίκης.

Ημέρα 4 – λίγο έξω από τη Θεσσαλονίκη, στη φύση

Η τρίτη βόλτα σε παρασύρει λίγο έξω από την πόλη, μέσα στο πράσινο και την ηρεμία, μια αφορμή για επαφή με τη φύση, τα ζώα και την οργάνωση ενός οικογενειακού πικνίκ!

Πριν εγκαταλείψεις πλήρως την πόλη και ανεβαίνοντας προς το προάστιο του Πανοράματος, θα βρεις τον υπέροχο παιδότοπο Kids Fun Factory. Ο χώρος των ενηλίκων είναι ένα καφέ τόσο ιδιαίτερο που άνετα θα πήγαινες και χωρίς τα παιδιά σου.
Μόλις βγεις από το Πανόραμα με κατεύθυνση προς τον Χορτιάτη, θα βρεις τη διασταύρωση προς Πλατανάκια. Σε δύο μόλις λεπτά θα βρίσκεσαι μέσα σε ένα υπέροχο δάσος και ένα σχεδόν…αστικό υδροβιότοπο. Μικροί καταρράκτες, παιδική χαρά, οικόσιτα ζώα, μονοπάτια μέσα στο δάσος και εστιατόριο / καφέ / αναψυκτήριο. Και πολλή δροσιά!
Και μεταξύ Θέρμης και Πανοράματος σε περιμένει το Αγρόκτημα οικολογικής γεωργίας του Δημήτρη και της Βεατρίκης. Για να ταΐσεις τα ζώα, να κάνεις ιππασία και να χαλαρώσεις.
Στην ευρύτερη περιοχή της Θέρμης θα βρεις δύο ακόμα οάσεις: το Φράγμα της Θέρμης με την τεχνητή λίμνη, που είναι γεμάτη ψάρια και σπάνια πουλιά, και το Περιβαλλοντικό Πάρκο, που ήταν παλιά χωματερή, τώρα όμως είναι καταπράσινο, με κιόσκια για πικνίκ, παιδική χαρά, γήπεδα και μοναδική θέα.
Ήδη σου ανέφερα κάποια μέρη που προσφέρονται για το δικό σου μοναδικό πικνίκ, όμως η πόλη έχει κι άλλα, τους Κήπους του Πασά, τον χώρο αναψυχής Ατλαντίδα στο Σέιχ Σου (ανάμεσα στο Θέατρο Δάσους και τον Ζωολογικό Κήπο), το Καρά Τεπέ, τον Ζωολογικό Κήπο κ.ά.
Στον Χορτιάτη η πόλη έχει μείνει πια μακριά. Άφησε το αυτοκίνητό σου στις κεραίες και περπάτησε μέχρι το Καταφύγιο. Θα αναπνεύσεις καθαρό αέρα, θα γυμναστείς, θα παίξεις και θα απολαύσεις όποια εποχή του χρόνου κι αν σε έφερε εδώ.
Για φαγητό: στο Πανόραμα ή τον Χορτιάτη. Η επιλογή που θα σε φέρει πιο κοντά στη φύση είναι το Καταφύγιο στον Χορτιάτη· απλά, περιορισμένα, αλλά πεντανόστιμα, φαγητά και φιλική ατμόσφαιρα. Είναι ανοιχτό μόνο τα Σαββατοκύριακα και καλό είναι να επικοινωνήσεις μαζί τους πριν πας. Και για ένα υψηλής ποιότητας σνακ, προτίμησε το σύγχρονο αρτοποιείο Κλέα στο Πανόραμα.

Δείτε επίσης τον Χάρτη Μνημείων της Θεσσαλονίκης.

Άλλες Χρήσιμες Πληροφορίες για τη Θεσσαλονίκη

Οδηγός εκδηλώσεων για τα παιδιά και την οικογένεια στην πόλη: Πυγολαμπίδες στο Κλουβί

Λίγες μέρες πριν το ταξίδι σας, μην ξεχάσεις να επισκεφτείς την ιστοσελίδα “Πυγολαμπίδες στο κλουβί“. Είναι ο πιο πλήρης οδηγός της πόλης για οικογένειες, όπου θα ενημερωθείς για εκδηλώσεις, δράσεις, χώρους και κάθε τι που θα ενδιέφερε μια οικογένεια που επισκέπτεται την πόλη μας.

Εκδηλώσεις – Φεστιβάλ που αξίζει να επισκεφτείτε

Χειμώνας: Thessaloniki Science Festival, Αστερόκοσμος

Άνοιξη: Elephantastico, Παραθινούπολη, ΑΠΘ την Κυριακή, Διεθνής Έκθεση Βιβλίου

Φθινόπωρο: Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ, Φεστιβάλ Κινηματογράφου, Thessaloniki Food Festival, Δημήτρια

Ξενοδοχεία της πόλης φιλικά προς τα παιδιά και την οικογένεια

Η Θεσσαλονίκη διαθέτει ξενοδοχεία φιλικά προς τα παιδιά και την οικογένεια. Aνάλογα με το βαλάντιο και τα γούστα σου, μπορείς να επιλέξεις ένα από τα παρακάτω:

Στην πιο ακριβή κλίμακα θα βρεις το Hyatt Regency Thessaloniki, το THE MET και το City Hotel
Σε πιο οικονομική κατηγορία θα βρεις το family friendly ξενοδοχείο Le Palace Art Hotel
Ακόμα πιο οικονομικές λύσεις είναι τα επιπλωμένα διαμερίσματα που αποτελούν τη νέα τάση στη φιλοξενία, αλλά και τα τύπου youth hostel Colors Ladadika Central, Colors Rooms & Apartments και The Caravan

Ομάδες περιηγήσεων – Θεματικές ξεναγήσεις

Αεροδρόμιο: Αν έρχεσαι αεροπορικώς στην πόλη μας, μπορείς είτε να νοικιάσεις αυτοκίνητο από το αεροδρόμιο είτε να επιλέξεις να μετακινηθείς με λεωφορείο ή ταξί για να φτάσεις στο ξενοδοχείο ή το διαμέρισμά σου.

ΚΤΕΛ ή τρένο: Αν έρχεσαι με ΚΤΕΛ ή τρένο, θα επιλέξεις για τη μετακίνησή σου ταξί ή λεωφορείο.

Μετακίνηση μέσα στην πόλη:

Στο κέντρο υπάρχει ένα πολύ καλό αστικό δίκτυο συγκοινωνιών με όλες τις περιοχές της πόλης, αρκετές πιάτσες ταξί, ενώ με τα πόδια μπορείτε να καλύψετε όλο το ιστορικό κέντρο.

Υπάρχει πάντα η δυνατότητα ενοικίασης ποδηλάτων, είτε από τους έξι σταθμούς κοινόχρηστων ποδηλάτων που διαθέτει ο Δήμος (i-bike) είτε από τα σημεία ενοικίασης που διαθέτουν ιδιωτικές εταιρίες (thessbike και BikeIT).

Και, φυσικά, υπάρχει και η λύση του δικού σου αυτοκινήτου. Πάρκινγκ θα βρεις πολύ δύσκολα στο κέντρο της πόλης, καθώς πολλές θέσεις διατίθενται μονάχα για τους κατοίκους του κέντρου (ειδικό αυτοκόλλητο). Εάν τελικά βρεις θέση να παρκάρεις, έλεγξε αν χρειάζεται να προμηθευτείς την ειδική κάρτα στάθμευσης (με κόστος 1,70€/ώρα). Σε αρκετά σημεία υπάρχουν ιδιωτικά parking με κόστος που κυμαίνεται από 1,50€/ώρα (πάρκινγκ εντός του Οργανισμού Λιμένος) έως 5€/ώρα (πάρκινγκ στο εμπορικό κέντρο «Πλατεία») και με επιπλέον χρέωση κάθε επόμενη ώρα.

Αν χρειάζεσαι περισσότερες και πιο συγκεκριμένες πληροφορίες, στείλε μου email στο ioanna@pigolampides.gr, θα χαρώ να σε εξυπηρετήσω!

Διάβασε και εκτύπωσε όλο τον Οδηγό Θεσσαλονίκης εδώ

Διαβάστε επίσης:

Τι να κάνεις με ένα μωρό στην πόλη

Ιδέες για δραστηριότητες με ένα μωρό

Η Νέα Παραλία Θεσσαλονίκης

Η βόλτα στο Λιμάνι Θεσσαλονίκης

Family Friendly Εστιατόρια και καφέ της Θεσσαλονίκης

Τουρίστας στην πόλη μου (Θεσσαλονίκη)

Τα Φεστιβάλ του καλοκαιριού για τα παιδιά και την οικογένεια | 2016

Ιωάννα Σεραφειμίδου # καλοκαίρι

Είναι ωραίο να είσαι παιδί και να ξεχύνεσαι στους δρόμους, να παίζεις μια φυσαρμόνικα, να κρύβεσαι πίσω από δέντρα και να βουτάς τα πόδια σου μέσα στα κρύα νερά ενός ποταμού. Να παίζεις κουκλοθέατρο κάτω από τη μεγάλη βελανιδιά της πλατείας, να κυνηγάς πυγολαμπίδες ή να φτιάχνεις χάρτινα καραβάκια και να τα ταξιδεύεις στη θάλασσα. Να χρωματίζεις και να γελάς δυνατά. Είναι ωραίο να είσαι παιδί. Ή να βρίσκεις αφορμές για να γίνεις ξανά.

Η Ελλάδα το καλοκαίρι σφύζει από μουσική και χρώματα, χορεύει στα πανηγύρια και γιορτάζει το θέρος. Εκατοντάδες δημιουργικοί άνθρωποι αγγίζουν τις αισθήσεις μας και μας προσκαλούν σε εναλλακτικές δραστηριότητες και γιορτές που αξίζει να επισκεφτούμε. Εμείς σου προτείνουμε μερικά από τα αγαπημένα μας φεστιβάλ, που περιλαμβάνουν και δράσεις για παιδιά. Μη σταματάς όμως εκεί. Κάνε με το μυαλό σου και άλλα παιχνίδια, ανακάλυψε τρόπους να φέρεις το καλοκαίρι στην αυλή σου, στη γειτονιά σου, στο μικρό σου χωριό. Βάλε τα καλά σου και βγες έξω!

Οι υπαίθριες γιορτές του καλοκαιριού για τα παιδιά! Ανακαλύψτε φεστιβάλ, κατασκηνώσεις, συναυλίες, παραστάσεις, πανηγύρια και δημιουργικά εργαστήρια, για ένα αξέχαστο καλοκαίρι!

Στο ΠαιΔικο Φεστιβαλ Αγίου Νικολάου, στον Άγιο Νικόλαο Κρήτης. Δράσεις, εργαστήρια, παραστάσεις, εικαστικά δρώμενα, που θα έχουν στόχο την ευαισθητοποίηση πάνω στο θέμα της αναγκαστικής μετακίνησης, της (προς)φυγής και της διαφορετικότητας και θα προκαλέσουν τα παιδιά να χτίσουν στη φαντασία τους, μέσα τους και γύρω τους έναν κόσμο καλύτερο, χωρίς διακρίσεις, όπως ακριβώς τον ονειρεύονται… πάνω σ΄ένα μικρό καράβι. Ως χώρος φιλοξενίας της 7ης μεγάλης γιορτής προτείνεται και φέτος η πρώην πλαζ του ΕΟΤ, χώρος που έχει (συν)δεθεί αναπόσπαστα με το παιδικό φεστιβάλ, αλλά και ολόκληρη η πόλη, που με φαντασία και όνειρο μπορεί να γίνει μια πόλη μαγική για τα παιδιά! Η: 11-12/06 | Περισσότερα εδώ > ΠαιΔικο Φεστιβαλ Αγίου Νικολάου

Στο Wood Water Wild, στην Παλαιά Καβάλα. Ένα φεστιβάλ μέσα στο πανέμορφο φυσικό περιβάλλον του Περιβαλλοντικού Μονοπατιού της Παλιάς Καβάλας. Με 2 επίσημους αγώνες ορεινού τρεξίματος και ορεινής ποδηλασίας. Με δραστηριότητες υπαίθρου (αναρρίχηση, τοξοβολία, flying fox κ.α.). Με οικολογικά εργαστήρια, εργαστήρια για παιδιά. Με εικαστικές δράσεις. Με συναυλίες και Dj’s. Με διαλέξεις και παρουσιάσεις. Με μια έκθεση χειροτεχνίας, παραδοσιακών προϊόντων και βιβλίου και με πολλές ακόμη εκδηλώσεις. Η: 18-19/06 | Περισσότερα εδώ > Wood Water Wild

Στο Βωβούσα Φestival, στα Ζαγοροχώρια, παίρνουμε τα ελληνικά βουνά προσωπικά. Η θεματολογία του φεστιβάλ εστιάζει στο ορεινό υψόμετρο, την αειφόρο ανάπτυξη και την τέχνη του φακού (φωτογραφία, videoart, κιν/φος), χωρίς να λείπει η μουσική και τα εκπαιδευτικά εργαστήρια για μικρούς και μεγάλους. Η Βωβούσα δεν είναι μόνο πολιτισμός, αλλά και ένας εναλλακτικός προορισμός για όσους αγαπούν το βουνό & το ποτάμι. Η: 30/07 – 06/08

Στο Μουσικό Χωριό, στον Άγιο Λαυρέντιο Πηλίου, μπορεί κανείς να συνδυάσει την γνωριμία με τη μουσική και τη γιορτή στην πλατεία του χωριού. Φέτος το Μουσικό Χωριό γιορτάζει 11 χρόνια καλλιτεχνικής συμβίωσης, πράξης και εκπαίδευσης στο χώρο της μουσικής, των μουσικών επιστημών, της ζωντανής δημιουργίας, του χορού, του θεάτρου, του λόγου, της ειδικής αγωγής και της καλλιέργειας του σώματος! Τα μεγάλα παιδιά μπορούν να συμμετέχουν σε εργαστήρια μουσικής ή κούκλας ενώ τα μικρά μπορούν να συμμετέχουν σε εργαστήρια κατασκευής μουσικών οργάνων ή παιχνιδιών με τις τέχνες! Η: 18-24/08 & 26/08-01/09 | Περισσότερα εδώ > Μουσικό Χωριό

Στη Γιορτή Παραμυθιών, στην Κέα, θα ακούσεις δεκάδες παραμύθια και μύθους. Σε κάθε γωνιά του νησιού, θα γίνεσαι και πάλι παιδί και θα θυμάσαι τα παραμύθια που άκουγες όταν ήσουν μικρός. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει παραστάσεις αφήγησης, μουσικά και εικαστικά δρώμενα, θέατρο, κουκλοθέατρο, θέατρο σκιών, παρουσιάσεις βιβλίων, ομιλίες, εκπαιδευτικά εργαστήρια για ενήλικες και παιδιά, όλα με άξονα το παραμύθι και τους μύθους. Το θέμα της φετινής διοργάνωσης είναι το “πείνα, δίψα, φαί, πιοτί”. Η: 23 – 31/07 | Περισσότερα εδώ > Γιορτή Παραμυθιών

Στις Γιορτές της γης, στη Βλάστη Κοζάνης, μπορείς να συνδυάσεις το υπαίθριο camping στο βουνό με τη μουσική συνύπαρξη πολιτισμών. Μπορείς να απολαύσεις συναυλίες, θέατρο δρόμου, κουκλοθέατρο, να συμμετέχεις σε περιβαλλοντικά παιχνίδια, να αγοράσεις από το παζάρι βιολογικών προϊόντων και χειροτεχνιών και πολλά άλλα. Η: 07-10/07 | Περισσότερα εδώ > Στις Γιορτές της γης

Στο Houdetsi Festival, στο Ηράκλειο Κρήτης, τα παιδιά αλλά και οι συνοδοί τους έχουν τη δική τους σκηνή με παιδικές παραστάσεις, κουκλοθέατρο, δημιουργική απασχόληση και «παραμυθένια» ταξίδια. Πρόκειται για ένα τετραήμερο, όπου οι 5 ζωντανές μουσικές σκηνές, οι εκθέσεις οργανοποιίας, εικαστικών και τέχνης, τα πολυθεματικά δρώμενα και τα όμορφα, γραφικά σοκάκια του οικισμού, μας προσκαλούν να ακολουθήσουμε τον Λαβύρινθο των δικών μας αισθήσεων. Η: 04-07/08 | Περισσότερα εδώ > Houdetsi Festival

Στο Φεστιβάλ Ολύμπου, στην Πιερία, θα απολαύσεις κάτω από τον έναστρο ουρανό, ανάμεσα σε μνημεία και αρχαιολογικούς χώρους, συναυλίες, θέατρο για παιδιά, χοροθέατρο και κινηματογράφο. Θα σκαρφαλώσεις στο κάστρο του Πλαταμώνα, το βλέμμα σου θα χαθεί στο απέραντο μπλε του ουρανού και της θάλασσας, θα νιώσεις το καλοκαίρι στο απόλυτό του μεγαλείο. Δε διάλεξαν άδικα οι δώδεκα Θεοί του Ολύμπου τον τόπο ετούτο. Η: Ιούλιος – Αύγουστος 2016 | Περισσότερα εδώ > Φεστιβάλ Ολύμπου

Στο Φεστιβάλ Αφήγησης Ολύμπου, στην Καλλιπεύκη. Περιλαμβάνει αφηγήσεις και ιστορίες απ΄όλο τον κόσμο για παιδιά και ενήλικες που διασκεδάζουν αλλά και προβάλλουν τη σοφία του κόσμου. Θα πραγματοποιηθούν εργαστήρια, ενώ παράλληλα στο δάσος θα πραγματοποιούνται ψυχαγωγικές δράσεις για παιδιά από φοιτήτριες του πανεπιστημίου και το απόγευμα στις 7 μ.μ. λίγο πριν το φως αρχίσει να πέφτει στο δάσος, η παιδική χορωδία της Σχολής Καραβάνα θα ανοίξει την μεγάλη ενότητα των αφηγήσεων, στην οποία παραμυθάδες από διάφορα μέρη της Ελλάδας και της Καλλιπεύκης θα αφηγηθούν ο καθένας με τον δικό του τρόπο. Η: 24-25/06 | Περισσότερα εδώ > Φεστιβάλ Ολύμπου

Στο ΠαιδοCosmopolis, στην Καβάλα. Το Διεθνές Φεστιβάλ Cosmopolis πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά το 2000 και από το 2002 έως και το 2009 αποτέλεσε ετήσιο σημείο αναφοράς στα πολιτιστικά δρώμενα της πόλης της Καβάλας. Το ΠαιδοCosmopolis είναι μεγάλο και σημαντικό κομμάτι της διοργάνωσης. Η συμμετοχή των παιδιών σε δρώμενα και εκδηλώσεις πολλαπλού πολιτισμικού χαρακτήρα τα κάνει κοινωνούς της διαφορετικότητας, της ισότητας και της μαγείας που είναι η ανθρώπινη φύση. Παιδικές ταινίες και παραστάσεις, παιχνίδια από τις φιλοξενούμενες χώρες και εργαστήρια στήνονται σε διάφορα σημεία της πόλης. Η: 21-24/07 | Περισσότερα εδώ > ΠαιδοCosmopolis

Στις Διαδρομές της Μάρπησσας, στην Πάρο.Με προορισμό τις “Διαδρομές στη Μάρπησσα”, βάλτε στις αποσκευές σας την καλή σας διάθεση και περιηγηθείτε στους προτεινόμενους σταθμούς, επισκέψιμους χώρους και εκθέσεις, που πλαισιώνονται από διαλέξεις, συναυλίες, παιχνίδια και εργαστήρια.Το φεστιβάλ έχει ως κεντρική ιδέα τη δημιουργία διαδρομών και σημείων ενδιαφέροντος μέσα στον παραδοσιακό οικισμό της Μάρπησσας, γύρω από θέματα αρχιτεκτονικής, λαογραφίας, μουσικής, εικαστικών και περιβάλλοντος. Έχει στόχο τη βιωματική προσέγγιση των δραστηριοτήτων, ώστε ο κάθε επισκέπτης να έχει ενεργό ρόλο στα δρώμενα. Η: 26-28/08 | Περισσότερα εδώ > Διαδρομές στη Μάρπησσα

Στο AnimaSyros, στην Ερμούπολη της Σύρου. Το Διεθνές Φεστιβάλ + Aγορά Κινουμένων Σχεδίων της Σύρου ξεκίνησε το 2008 κι έκτοτε πραγματοποιείται ετησίως στην πρωτεύουσα των Κυκλάδων, την Ερμούπολη. Περιλαμβάνει προβολές ταινιών εμψύχωσης, εκτενή αφιερώματα σε διεθνή φεστιβάλ, δημιουργούς και στούντιο κινουμένων σχεδίων, εργαστήρια για παιδιά, εφήβους και ενήλικες, το εφαρμοσμένο οπτικοακουστικό εργαστήριο making of που καταγράφει λεπτό προς λεπτό το φεστιβάλ, πάρτυ κι άλλες παράλληλες δράσεις. Φέτος, το Animasyros εγκαινιάζει το τμήμα της Αγοράς που στοχεύει να αποτελέσει έναν πυρήνα δημιουργικής επαγγελματικής δικτύωσης και ανάδειξης συνεργιών μεταξύ των επαγγελματιών των κινουμένων σχεδίων. Η: 24-27/09 | Περισσότερα εδώ

Γλαστρόνι λουλουδάτο για τη μαμά

Οι Φίλοι των Πυγολαμπίδων # κηπουρική

Γράφει η Αιμιλία Ροδοπούλου | www.kipologio.gr

Μια που έρχεται η γιορτή της μητέρας θα δούμε ιδέες για πανεύκολα μικρά λουλουδάτα γλαστράκια για να τα χαρίσουμε στη μαμά μας. Ε χμ, εδώ που τα λέμε είναι καλή ιδέα να τα χαρίζουμε όλο το χρόνο όπου θέλουμε: και στον μπαμπά, και στη νονά, και στα γενέθλια των φίλων μας, και στη δασκάλα μας στο τέλος της χρονιάς.

Μπορούμε να φτιάξουμε γλαστράκια με μικρό ανθισμένο φυτό φυτεμένο σε χώμα ή γλαστράκια με κομμένα άνθη φτιαγμένα σε σύνθεση. Κάνουμε ό,τι προτιμάμε, αρκεί να το κάνουμε με πολύ κέφι– αλλιώς δε θα πετύχει το γλαστράκι μας.

Πάμε να δούμε τι θα χρειαστούμε.

Μικρό κασπώ ή γλαστράκι
Σφουγγάρι ανθοπωλείου αν έχουμε κομμένα άνθη ή λίγο χώμα αν έχουμε μικρό φυτό
Ανθισμένο φυτό ή κομμένα άνθη (εύκολα και φτηνά είναι π.χ. τα χρυσάνθεμα – μην πάρετε τριαντάφυλλα!!!)
Κορδέλες, πολλές κορδέλες
Καρτούλα για να ζωγραφίσουμε και να γράψουμε ευχές
Για περιτύλιγμα: χαρτί κραφτ για ζωγραφική, ύφασμα, λινάτσα
Μαρκαδόρους
Έναν ΩΡΛ . Του ζητάμε ευγενικά να μας χαρίσει ένα ξυλάκι – γκαχ γκαχ (το ξυλάκι γκαχ – γκαχ είναι το γνωστό γλωσσοπίεστρο)
Γάντια λαστιχένια μιας χρήσεως μέγεθος XS

Αν έχω κομμένα άνθη

Βρέχω το σφουγγάρι ανθοπωλείου με νερό μέχρι να γεμίσει όλο με νερό και να γίνει αισθητά πιο βαρύ
Το τοποθετώ μέσα στο κασπώ (κασπώ: γλάστρα χωρίς τρύπες)
Κόβω κοντύτερα τα κοτσάνια των λουλουδιών μου
Τα μπήγω εύκολα μέσα στο σφουγγάρι ώστε να μην ανφήνουν κενά ανάμεσά τους
Γράφω ευχές πάνω στην καρτούλα μου, την κολλάω στο ξυλάκι – γκαχ γκαχ και το μπήγω κι αυτό μέσα στο σφουγγάρι
Στολίζω με φιόγκους ή ό,τι θέλω!

Αν έχω μικρό ανθισμένο φυτό

Βάζω λίγο χώμα στο γλαστράκι και φυτεύω το φυτό
Καλύπτω τη ρίζα του φυτού με χώμα
Και τώρα: αρχίζω το στόλισμα!
Κάνω ζωγραφιές πάνω στο χαρτί κραφτ και τυλίγω μ’ αυτό το γλαστράκι μου δένοντας φιόγκους
Τυλίγω με ύφασμα ή λινάτσα και δένω φιόγκους
Δένω φιόγκους. Γενικά, όσο πιο πολλοί φιόγκοι, τόσο πιο χαριτωμένο το αποτέλεσμα

Λίγα Λόγια για την Αιμιλία Ροδοπούλου

Φτιάχνω μια καμηλοπάρδαλη από ρολό χαρτιού υγείας

Ιωάννα Σεραφειμίδου # κατασκευές

ΟΔΗΓΙΕΣ: Στο σπίτι έχουμε το πιο τέλειο υλικό για χειροτεχνίες. Το άδειο ρολό από το χαρτί υγείας! Με δύο ρολάκια φτιάχνουμε μια καμηλοπάρδαλη. Βάφουμε τα ρολάκια με νερομπογιές σε κοκκινωπά χρώματα και στο ένα ρολάκι βάζουμε τρελά ματάκια και ανοίγουμε μια τρυπούλα για το λαιμό και μια για το σπάγκο. Στο άλλο ρολάκι ανοίγουμε 6 τρυπούλες. Τρεις στην πλάτη για να περάσουμε σπάγκο και λαιμό και τέσσερις στην απέναντι πλευρά για τα πόδια.

Στις τρυπούλες για τα πόδια περνάμε χνουδωτά συρματάκια και εσωτερικά του ρολού τα λυγίζουμε για να μη φεύγουν. Με ένα συρματάκι ενώνουμε κεφάλι και σώμα και περνάμε σπάγκο στην πλάτη σαν να θέλουμε να το κρεμάσουμε. Περνάμε και ένα σπάγκο στην τρυπούλα του κεφαλιού. Κρατάμε τις 3 άκρες του σπάγκου μαζί και τις δένουμε στις άκρες από δύο καλαμάκια που δέσαμε μεταξύ τους σαν σταυρό.

Εγώ έκανα μια παραλλαγή στα ποδαράκια (έβαλα χάρτινα, που τα έφτιαξα από δυο λωρίδες χαρτί τα οποία τύλιξα εναλλάξ), αντί για συρματάκι ανάμεσα στο κεφάλι και στο σώμα χρησιμοποίησα σπάγκο, ενώ αντί για καλαμάκια χρησιμοποίησα chopsticks (τα κράτησα, όταν μια μέρα παραγγείλαμε κινέζικο και δεν καταφέραμε να πιάσουμε με αυτά το φαγητό μας!

Τις παραλλαγές δεν τις εμπνεύστηκα μόνη μου, αλλά τις είδα στο βιβλίο Red Ted Art: Cute and Easy Crafts for Kids, ένα υπέροχο βιβλίο με κατασκευές, που παρήγγειλα από το amazon. Έχει πολύ ωραίες και εύκολες κατασκευές, κατανοητές οδηγίες και όμορφες φωτογραφίες! Είναι ένα από τα αγαπημένα μου και σε επόμενες αναρτήσεις θα σας δείξω και τα υπόλοιπα αγαπημένα μου.

Η Ολυμπία το ευχαριστήθηκε πάρα πολύ! Με την μικρή μας μαριονέτα παίξαμε για πολλή ώρα μετά. Σημαντικό: στο παιχνίδι αφήστε τη φαντασία σας ελεύθερη!

Σημείωση:

Η παραπάνω κατασκευή είναι μέρος της agenda 2016 των Πυγολαμπίδων στο κλουβί.

Σκοπός είναι να εξερευνήσουμε διαφορετικά υλικά, να αφήσουμε τη φαντασία μας ελεύθερη, να γίνουμε και εμείς λίγο παιδί μαζί με αυτά. Στη διάρκεια κάθε εβδομάδας (από Δευτέρα έως Κυριακή) μπορείτε να αναρτάτε μία φωτογραφία της κατασκευής σας στη σελίδα των Πυγολαμπίδων στο κλουβί στο Facebook ή στο instagram με το hashtag #pigolampidesdiy2016. Διάβασε εδώ όλα τα υλικά που θα χρειαστείς.

Όλα τα κείμενα των κατασκευών της agenda γράφτηκαν από το αγαπημένο In my closet. Είναι η έμπνευση και o πολύτιμος βοηθός μου.

Οι δικές μας ντομάτες είναι οι πιο νόστιμες

Οι Φίλοι των Πυγολαμπίδων # κηπουρική

Γράφει η Αιμιλία Ροδοπούλου | www.kipologio.gr

Ήδη έχουν βγει παγανιά στα φυτώρια και τα γεωπονικά καταστήματα τα φυτάκια καλοκαιρινών λαχανικών. Και εμείς εδώ στις Πυγολαμπίδες στο κλουβί, σε ενημερώνουμε έγκαιρα μάνα και πατέρα, για να μην τρέχεις τελευταία στιγμή.

Τώρα θα βρεις φρέσκα φυτά, έτοιμα να τα μεταφυτέψεις στον λαχανόκηπο ή τις γλάστρες σου. Και μάλλον έχεις αυτό το φόβο ότι δε θα πάρεις ποτέ σοδειά και ότι αποκλείεται να μπορέσεις να καλλιεργήσεις έστω κολυμπηθρόξυλο. Γι’ αυτό είμαστε εδώ, για να διώξουμε αυτούς τους φόβους σου και να σου πούμε χτυπώντας σε απαλά στην πλάτη “ντοντ γουόρι, όλα θα πάνε καλά, αρκεί να έχεις μαζί σου τον πολύτιμο βοηθό σου”. Ξέρουμε όλοι ότι ο πολύτιμος βοηθός είναι το παιδάκι / παιδάκια της οικογένειας που θα είναι ο και ο φροντιστής – ποτιστής των λαχανικών. Γι’ αυτό και όλα θα πάνε καλά.

Θα σου προτείνω να φυτέψεις το πιο εύκολο φυτό, από το οποίο θα πάρεις σίγουρα σοδειά σε γλάστρα στο μπαλκόνι, εκτός αν κάνεις κάτι υπερβολικά λάθος (όπως το να πας διακοπές στις Μπαχάμες και μείνουν τα φυτά απότιστα 2 βδομάδες). Θα φυτέψεις ντοματιές που δίνουν ντοματάκι μικρό, σε τσαμπάκι. Ξέρεις, εκείνα που τα καταβροχθίζουν τα παιδιά σα καραμέλες, χλαπ χλαπ. Μπορείς να διαλέξεις να φυτέψεις χρωματιστά ντοματάκια και τα παιδιά θα δείξουν ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον.

Πάρε έτοιμα φυτά ντοματιάς και μία γλάστρα με φρέσκο χώμα. Δε χρειάζεσαι κάποιο ιδιαίτερο χώμα, ούτε είναι απαραίτητο να καταπιαστείς φτιάχνοντας μίγματα με χώμα – κομποστ – κοπριές κτλ. Κοπριά μη βάλεις έτσι κι αλλιώς στη γλάστρα, για πολλούς λόγους, όπως επειδή κατά πάσα πιθανότητα θα καούν τα φυτά εξαιτίας της.

Πες στον πολύτιμο βοηθό να φορέσει το ειδικό σετ μπλουζάκι – παντελόνι που έχει για να κυλιέται στα χώματα. Και βγείτε στο μπαλκόνι παρέα με ένα τρανζιστοράκι και ένα μπολ φράουλες (εντάξει, η φύτευση θα πετύχει και με ένα μπολ ποπ κορν ή μία πιατέλα τυροπιτάκια). Φορέστε και οι δύο (ή παραπάνω) γάντια ελαστικά μιας χρήσεως, καθώς δεν είναι καλό να γεμίσουν τα νύχια σας με χώμα (και να το φάτε μετά μαζί με τα τυροπιτάκια). Για τον πολύτιμο βοηθό υπάρχουν γάντια μεγέθους XS και μπορείτε να τα βρείτε στα φαρμακεία.

Φυτέψτε τη ντοματιά σας σε μία όχι πολύ μεγάλη γλάστρα, ανοίγοντας μία λακουβίτσα στο χώμα και τοποθετώντας εκεί μέσα στο φυτό σας. Ποτίστε άμεσα. Μετά από λίγο καιρό που θα έχει μεγαλώσει η ντοματιά, θα την μεταφυτέψετε σε μία μεγαλύτερη γλάστρα. Αυτό το κάνεις, επειδή στις ντοματιές αρέσει η μετακόμιση από γλάστρα σε γλάστρα. Μη το κάνεις όμως παραπάνω από 1-2 φορές,δε χρειάζεται.

Το καλοκαίρι θα την ποτίζεις μέρα παρά μέρα, αλλιώς το φυτό σου θα κορακιάσει. Τώρα την άνοιξη θα την ποτίζεις 2-3 φορές την εβδομάδα. Είναι εντυπωσιακό να δείτε παρεάκι με τον πολύτιμο βοηθό την ντοματιά να ανθίζει και να φτιάχνει κίτρινα λούλούδια και μετά να τα μετατρέπει σε ντομάτες. Θα του φανεί πολύ διαστημικό!

Άλλο ένα φυτό που μπορείς να δοκιμάσεις να καλλιεργήσεις σε γλάστρα είναι η πιπεριά κέρατο ή πιπεριά για τηγάνι που λέμε. Αν πάλι έχεις λαχανόκηπο, δώσε του να καταλάβει: βάλε μελιτζάνες, φασολάκια, αγγουριές, πιπεριές χρωματιστές. Και άσε τον πολύτιμο βοηθό να τα κάνει όλα λίμπα παίζοντας με τα χώματα και καταβροχθίζοντας πολύχρωμα ντοματάκια!

Λίγα Λόγια για την Αιμιλία Ροδοπούλου

Σε παρακαλώ πες μου ένα παραμύθι

Οι Φίλοι των Πυγολαμπίδων

Γράφει η Αφροδίτη Φουτρή | www.dramatherapist.gr

Έχετε αναρωτηθεί γιατί τόσα πολλά παιδιά θέλουν να ακούσουν ένα παραμύθι πριν από τον ύπνο τους και γιατί τόσοι πολλοί ενήλικες διαβάζουν ένα βιβλίο πριν από το δικό τους? Εκτός από την επιθυμία να παρατείνουν το χρόνο της ημέρας και να καθυστερήσουν το πέρασμα στο άγνωστο του ασυνείδητου, η αφήγηση μιας ιστορίας εκτελεί την καθησυχαστική λειτουργία κατά την οποία το άγνωστο γίνεται γνωστό και ο δρόμος μεταξύ γνωστού και αγνώστου γίνεται πιο απτός πιο προσβάσιμος. Οι ιστορίες πολύ συχνά λέγονται σε στιγμές, σε περιόδους μετάβασης. Μια τέτοια στιγμή είναι εκείνη μεταξύ ξύπνιου προς ύπνου. Μια άλλη είναι στην αρχή ή στο τέλος της σχολικής μέρας, κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού ή μιας θεραπείας.

Κατά τη διάρκεια της περιόδου πριν κοιμηθούμε βρισκόμαστε στη μετάβαση από το φως στο σκοτάδι και στη φάση από την παρέα στη μοναξιά. Βρισκόμαστε στο μεταβατικό σημείο να ταξιδέψουμε από έναν γνωστό κόσμο και σε έναν άγνωστο. Αυτό μπορεί να μην μας αρέσει. Κρυμμένοι μέσα στα σεντόνια μας, ασφαλείς μέσα στα κρεβάτια μας, μπορεί να ενθαρρύνουμε σκηνές έντονης δραματικής δύναμης. Αφήνουμε τα γεγονότα της μέρας και ταξιδεύουμε ξυπόλητοι στον άγνωστο κόσμο του ύπνου, των ονείρων και των εφιαλτών.

Πόσοι από εμάς αισθανόμαστε άνετα στο να βιώσουμε εμπειρίες αγνώστου? Η ιστορία πριν από τον ύπνο μπορεί να αποτελέσει θεραπεία και φροντίδα. Γι’ αυτές τις περιπτώσεις, οι ιστορίες οι οποίες εμπεριέχουν το απρόβλεπτο και το αναπάντεχο, που προσφέρουν συμβουλές και βοήθεια στον ακροατή να αποκτήσει οικειότητα με παράξενα γεγονότα, να αναγνωρίσει το καλό και το κακό και να αλληλεπιδράσει με τους μελλοντικούς, ονειρικούς επισκέπτες είναι κατά κανόνα πολύ σημαντικές. Σε συμβολικό επίπεδο, οι ιστορίες αυτές δεν μας προετοιμάζουν μόνο για τον ονειρόκοσμο αλλά και για τον πραγματικό κόσμο, το καλό και το κακό έξω από την ασφάλεια του κρεβατιού. Οι ιστορίες αυτές μπορούν να μας ενισχύσουν την πεποίθηση ότι οι ήρωες μας μπορούν να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους, ότι οι βοηθοί μας είναι εκεί όποτε τους χρειαστούμε και ότι η νίκη ενάντια στο κακό είναι δυνατή.

Τα παραμύθια προσφέρουν κάτι παραπάνω από παρηγοριά, προβάλλουν ενθάρρυνση για να συνεχιστεί η διατύπωση των ερωτήσεων μάλλον παρά για να εγκαταλειφτεί η έρευνα. Μέσα από την ταυτοποίηση με έναν ήρωα ή μια ηρωίδα, που φανερώνει το βαθμό της επιμονής, το πνεύμα και το κουράγιο είναι απαραίτητα για να υπερνικήσουμε τα εμπόδια, να μάθουμε να αντιμετωπίζουμε τους φόβους και τη μοναξιά μας.

Λίγα Λόγια για την Αφροδίτη Φουτρή

Η Αφροδίτη Φουτρή σπούδασε Κοινωνιολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και Δραματοθεραπεία στο Ινστιτούτο Δραματοθεραπείας Αιών. Έχει κάνει σπουδές θεάτρου δείχνοντας ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το παιδικό θέατρο και το παραμύθι. Έχει παρακολουθήσει πλήθος σεμιναρίων σχετικά με την ψυχική υγεία, τη θεραπεία μέσω τέχνης και το θέατρο. Έχει συμμετάσχει σε πολλά συνέδρια και ημερίδες μέσω ανακοινώσεων και βιωματικών εργαστηρίων.

Από το Δεκέμβριο του 2007 ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη, ως Κοινωνιολόγος. ‘Εχει συνεργαστεί με διάφορες Κοινωνικές Οργανώσεις προσφέροντας τις υπηρεσίες της σε άτομα και ομάδες που κινδυνεύουν με κοινωνικό αποκλεισμό. Στα πλαίσια της κλινικής της εμπειρίας έχει εργαστεί σε δομές ψυχικής υγείας, οικοτροφεία, ψυχιατρικές κλινικές, κέντρα ημέρας και σε δομές με κακοποιημένα παιδιά και εφήβους. Επίσης ως σύμβουλος απασχόλησης από το 2005 έως και το 2010 εργάστηκε με μετανάστες και άνεργες γυναίκες και προσέφερε τις υπηρεσίες της εθελοντικά σε πολλούς κοινωνικούς φορείς όπως κέντρα απεξάρτησης, ορφανοτροφεία και συλλόγους που προσφέρουν κοινωνικές υπηρεσίες. Έχει εργαστεί ως εκπαιδεύτρια καθηγητών στα πλαίσια της ανάπτυξης της δημιουργικής διδαασκαλίας και ως σύμβουλος απασχόλησης σε ειδικές ομάδες γυναικών και μεταναστών. Ως Δραματοθεραπεύτρια συνεργάζεται με το κέντρο Αυτογνωσίας-Δραματοθεραπείας και Επαγγελματικής Ανάπτυξης ΡΟΕΣ διοργανώνοντας βιωματικά και εκπαιδευτικά σεμινάρια Δραματοθεραπείας και ατομικές συνεδρίες σε ενήλικες, εφήβους και παιδιά. Είναι πιστοποιημένη σύμβουλος του ΕΚΕΠΙΣ και μέλος της ένωσης Δραματοθεραπευτών.

photo via

ΠΟΙΗΣΗ: Τι είναι ποίημα μαμά;

Οι Φίλοι των Πυγολαμπίδων

Γράφει η Στεφανία Βελδεμίρη

Δεν είναι και λίγα τα μικρά παιδιά που νιώθουν από απάθεια μέχρι και δυσφορία ακούγοντας τον όρο «ποίηση» ή τη λέξη “ποίημα”. Αντανακλαστικά μπορεί να θυμηθούν κάποια βαρετή σχολική γιορτή που δεν έλεγαν να τελειώσουν τα «ποιήματα» για να αρχίσει το παιχνίδι, ή κάποιο ποίημα που «έπρεπε» να μάθουν απ’ έξω, όταν ο δάσκαλος τους έδωσε σε φωτοτυπία για κάποια σχολική γιορτή και κανένας (δάσκαλος ή γονείς) δεν μπήκε στον κόπο να δουλέψει με το παιδί και αναζητήσουν παρέα τον ποιητή, την ζωή, το έργο του. Μπορεί να θυμάται συμβουλές όπως «πρέπει να το πεις δυνατά» και πιθανά ποτέ κανείς δεν κάθισε να κουβεντιάσει μαζί με το παιδί για το πώς νιώθει διαβάζοντας το ποίημα του.

Ακούγεται θλιβερό μα είναι η πραγματικότητα που βιώνω στις σχολικές γιορτές των παιδιών μου, μα και οι παιδικές αναμνήσεις από τις δικές μου σχολικές γιορτές. Φωτεινή εξαίρεση αποτέλεσε ο δάσκαλος που και τα δύο παιδιά μου είχαν την τεράστια τύχη να τους διδάξει 2 χρόνια τον κάθε έναν, τον Φώτη Σαφούρη. Στο χρονικό διάστημα που είχε στην τάξη του τα παιδιά, ο άνθρωπος αυτός, ήταν μεταμορφωμένα και είχαν πλήρη αντίληψη της έννοιας και του νοήματος της δράσης τους, στην εκάστοτε σχολική γιορτή. Αναφέρω το ονοματεπώνυμο του, γιατί θεωρώ πως ο άνθρωπος αυτός θα έπρεπε να είχε βραβευτεί για την προσφορά του στα δημόσια σχολεία.

Αλλά ας έρθουμε στο ρόλο μας σαν γονείς, στο οικογενειακό περιβάλλον και στο πως μπορούμε να βάλουμε την ποίηση στην ζωή των παιδιών μας. Ας ξαναπώ, πως τίποτα δεν μπορεί να έχει αποτέλεσμα και επιρροή στα παιδιά μας (συμβουλές, αγορά βιβλίων με ποιήματα κλπ) αν η ποίηση δεν είναι κομμάτι της δικής μας ζωής. Αν δηλαδή δεν αγαπούμε εμείς την ποίηση, δεν μπορούμε εύκολα να γίνουμε το παράδειγμα για να την αγαπήσει το παιδί μας. Πώς να γνωρίσει και να μαγευτεί από την ποίηση ένα παιδί που η εικόνα στην οποία έχει συνηθίσει να βλέπει τους γονείς τους είναι να τους κοιτάζει καθισμένους μπροστά σε κάθε είδους οθόνες; Είναι σαν να τρώμε κάθε μέρα πίτα γύρο με πατάτες τηγανιτές και να προσπαθούμε να πείσουμε τα παιδιά μας να φάνε σαλάτα και φρούτα. Κάποια στιγμή βέβαια μεγαλώνοντας, κάποια παιδιά θα βρουν μόνα τους τον δρόμο τους, προς τον μαγικό κόσμο της ποίησης όπως με όλα τα άλλα λογοτεχνικά είδη, κάποια όμως ίσως και όχι…

Σίγουρα στα πολύ μικρά παιδιά μπορούμε να διαβάσουμε ποιήματα που γράφτηκαν για παιδιά ή ακόμη να τα ακούμε, όπως το ανεξάντλητο σε τρυφεράδα και αγάπη «Άστρο του πρωινού» που ο Γιάννης Ρίτσος έγραψε για την κόρη του. Τι πιο όμορφο για νανούρισμα; Τι πιο γλυκό για χαλάρωση πριν τον ύπνο;

Ας μην διστάσουμε όμως στα μεγαλύτερα παιδιά να προτείνουμε τα δικά μας αγαπημένα ποιήματα «για ενήλικες». Ειδικά οι έφηβοι, αποζητούν αναγνώσματα γραμμένα για «μεγάλους». Τα πιο όμορφα ποιήματά μου, τα πρώτα που μου τα διάβασα σε βιβλία του πατέρα μου και του παππού μου, που τα είχαν αφημένα στα κομοδίνα τους, στο τραπέζι της κουζίνας, στον καναπέ που ξαπόσταιναν μετά την δουλειά διαβάζοντάς τα.

Ας μην ανησυχούμε αν τα ποιήματα «στεναχωρήσουν» τα παιδιά μας ή μήπως είναι «ακατάλληλα». Η ποίηση είναι ένα σχολείο για τη ζωή. Ίσως το καλύτερο.

Ορισμός για την ποίηση δεν υπάρχει. Υπάρχει μόνο αυτή η μαγική επίδραση, στους μυημένους και στους αμύητους, όλων των ηλικιών, που καταφέρνουν να αφήσουν ένα κομμάτι τους, ανοιχτό στο άπειρο. Όλα τα παιδιά έχουν άπλετο τέτοιο χώρο μέσα τους. Ας ψάξουμε τη δική μας γωνιά.

Λίγα Λόγια για τη Στεφανία Βελδεμίρη

ΒΙΒΛΙΟ: Κάνε γρήγορα, Άλφονς!

Ιωάννα Σεραφειμίδου

Ήθελα εδώ και καιρό να σας συστήσω τον φίλο μου τον Άλφονς και ο Μάρτης είναι ο ιδανικός μήνας καθώς το βιβλίο εκδίδεται από τις Εκδόσεις Μάρτης, που έχουν για σύμβολο, τι άλλο; Έναν Μάρτη! Για να εμπιστευτείς ένα βιβλίο πρέπει να τα υπολογίσεις όλα: τα χρώματα στο εξώφυλλο, τη ματιά του εκδοτικού, τον συγγραφέα, τα σκίτσα, τις λέξεις και τα γράμματα. Αυτό που μου άρεσε στο συγκεκριμένο βιβλίο είναι πως παρόλο που γράφτηκε πριν από πολλά χρόνια παραμένει επίκαιρο και ζωηρό! Και επίσης λάτρεψα την εικονογράφηση, λιτή και ιδιαίτερη, από τα χέρια της ίδιας της συγγραφέως, της Gunilla Bergström.

Ο Άλφονς είναι ένα παιδί όπως όλα: γεμάτο περιέργεια, χαρά και ανυπομονησία. Ένα παιδί που θέλει να παίζει και να εξερευνά, που θέλει να δοκιμάζει, να ονειρεύεται (πως μια μέρα θα γίνει πυροσβέστης) και να ζει αληθινά. Διαθέτει και αρκετή σοφία, όπως όλα τα παιδιά, από εκείνη που βάζει τα γυαλιά σε εμάς τους μεγάλους! Διαβάζουμε τις εφημερίδες μας και πίνουμε τον καφέ μας νομίζοντας πως είμαστε εμείς οι μεγάλοι και οι σοφοί_ όμως είναι στ΄αλήθεια έτσι; Εγώ προσωπικά, έχω αντλήσει απίστευτα βαθυστόχαστες σκέψεις από “απλούς” συλλογισμούς της Ολυμπίας.

Αυτό που μου άρεσε πολύ (μα πάρα πολύ!) είναι πως παρόλο που η ιστορία του Άλφονς γράφτηκε το 1975, η συγγραφέας περιγράφει μια σκηνή (κάπου στις έξι και τρία λεπτα_ το πρωί!) όπου ο Άλφονς ντύνει την κούκλα, τη Λίζα. Μετά παρκάρει μια Μερσεντές, στη συνέχεια ξεφυλλίζει ένα βιβλίο. Και από αυτό πρέπει να διδαχθούμε όλοι οι γονείς, να μάθουμε να αφουγκραζόμαστε τα παιδιά, να τα αφήνουμε ελεύθερα να παίξουν με τα παιχνίδια τους, να μη βάζουμε ταμπέλες “αγορίστικα” ή “κοριτσίστικα” και να τα αφήνουμε να εξερευνούν τα ενδιαφέροντά τους και να εκφράζονται μέσα από αυτά. Μόνο έτσι (και με πολλή αγάπη) θα καταφέρουν να γίνουν ολοκληρωμένοι και υγιείς άνθρωποι.

Επίσης, μέσα από το βιβλίο συνειδητοποιείς πόσο σημαντικό είναι να είσαι στη στιγμή και να αφιερώνεις χρόνο στο παιχνίδι, στο κέφι, στην επικοινωνία και στη φαντασία!

Λίγα λόγια για την Gunilla Bergström και τον Άλφονς

Η Gunilla Bergstrom γεννήθηκε στο Γκέτεμποργκ το 1942. Γράφει και εικονογραφεί η ίδια τις ιστορίες της. Γράφει επίσης ποιήματα με ομοιοκαταληξία, παιδικά τραγούδια και ασχολείται με το παιδικό θέατρο. Από την πρώτη έκδοση, το φθινόπωρο του 1972, έχουν εκδοθεί περίπου τριάντα ιστορίες του Άλφονς οι οποίες έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από 32 γλώσσες. Μόνο στη Σουηδία έχουν τυπωθεί πέντε εκατομμύρια αντίτυπα.Πρόκειται για μικρά καθημερινά επεισόδια, όπου το παιδί αντιμετωπίζεται πάντα με σοβαρότητα. Το χιούμορ και η φαντασία μέσα στην πραγματικότητα είναι βασικά στοιχεία των ιστοριών της Bergstrom.

Από τις Εκδόσεις Μάρτης έχω και το βιβλίο “Ποτέ Βία!” της Άστριντ Λίντγκρεν, με καταγωγή επίσης από τη Σουηδία, η οποία έχει γράψει, ανάμεσα σε άλλα, και την Πίπη Φακιδομύτη.

Στο «Ποτέ βία» η βραβευμένη με πολλά σουηδικά και διεθνή βραβεία Άστριντ Λίντγκρεν πραγματεύεται το θέμα της βίας στην οικογένεια, και θέτει το ερώτημα αν μεγαλώνοντας χαρούμενα παιδιά σε μία ειρηνική κοινωνία, μπορούμε να δημιουργήσουμε έναν καλύτερο κόσμο όπου οι άνθρωποι θα ζουν αρμονικά. Είναι τελικά εφικτό; Μπορούμε να αλλάξουμε και να προσπαθήσουμε να γίνουμε ένα νέο είδος ανθρώπου; Πώς θα γίνει αυτό; Ξεκινώντας από τη βάση, θα καταλήξει η ίδια η συγγραφέας, από τα παιδιά: «Ένα παιδί που εισπράττει αγάπη από τους γονείς του και τους αγαπάει κι εκείνο, αντιμετωπίζει με αγάπη το περιβάλλον του και διατηρεί αυτή τη στάση σε όλη του τη ζωή».

Τιμήθηκε με πολλά σουηδικά και διεθνή βραβεία. Μετά τον θάνατό της το 2002, το σουηδικό κράτος θέσπισε στη μνήμη της το Βραβείο Άστριντ Λίντγκρεν, αντίστοιχο του Βραβείου Νόμπελ για συγγραφείς παιδικών βιβλίων.

Μπορείς να ρίξεις μια ματιά σε όλα τα βιβλία των Εκδόσεων Μάρτης και να μου πεις αν έχεις διαβάσει και εσύ κάποιο από αυτά!