Μια ομάδα νέων από την Καστοριά, με εμπνευστή τον Δημήτρη Νατσούλη, έχει φέρει τα πάνω κάτω στη νεανική κοινότητα, όχι μόνο της Καστοριάς αλλά και των νέων που τους παρακολουθούν από μακριά και εμπνέονται. Με τη ζωντάνια της και τις ανατρεπτικές και ουσιαστικές της δράσεις, έχει συγκινήσει και τους “μεγάλους” που βλέπουν τα παιδιά τους να βρίσκουν νόημα και κέφι.
Συναντήσαμε τον Δημήτρη από κοντά, μοιραστήκαμε τον ενθουσιασμό μας για το πώς φανταζόμαστε τις πόλεις που σχεδιάζονται από τους νέους και κάναμε μαζί πολλά και ωραία σχέδια.
Μία συνέντευξη στη Σόνια Λαζαρίδου
Δημήτρη, σε ευχαριστούμε πολύ που βρίσκεις τον χρόνο να μας συναντήσεις και να απαντήσεις στις ερωτήσεις μας και ξεκινώντας, θα θέλαμε να σε ρωτήσουμε πότε ήταν η πρώτη φορά που ήρθες σε επαφή με το skate και ποια ήταν η αφορμή για αυτό;
Εμείς ευχαριστούμε για το ειλικρινές ενδιαφέρον και την στήριξη που δείχνετε τόσο καιρό στην εθελοντική και ανιδιοτελή μας προσπάθεια. Χαίρομαι ιδιαίτερα γιατί αυτή η σύνδεση προέκυψε μέσα από μια γυναίκα που αγαπάμε πολύ και οι δύο και δεν είναι άλλη από την Μαρία Παπαλαμπροπούλου. Η πρώτη μου επαφή με το skate ήταν το 2008. Ήμασταν ακόμη δημοτικό όταν ένας φίλος από τη γειτονιά είχε πάρει την πρώτη του σανίδα, μου έδωσε να δοκιμάσω, κόλλησα και δεν άργησα να πάρω τη δική μου. Δεν ήθελε και πολύ, μετά από λίγο καιρό η περιοχή που έμενα είχε γεμίσει με σκεϊτάδες.
Και πώς δημιουργήθηκε η κοινότητα Lemon; Ποια ανάγκη ήρθε να καλύψει;
Η κοινότητα της Lemon δημιουργήθηκε μετά από πολλά χρόνια, τον Οκτώβριο του 2021. Θα μου επιτρέψεις να κάνω μία σύντομη αναδρομή. Η Καστοριά έχει skate ιστορία και αυτή κρατάει από τα μέσα της δεκαετίας του 2000. Τότε δεν υπήρχαν υποδομές. Το μόνο που υπήρχε ήταν diy κατασκευές, αλλά και οι κατασκευές που είχε φτιάξει τότε ο Μίλτος Αντωνιάδης με το κατάστημα Volt, ένα ιστορικό μαγαζί που είχε συμβάλλει τα μέγιστα στην τοπική skate σκηνή.
Να φανταστείς, εκείνη την εποχή στην Καστοριά υπήρχαν 5 skateshops! Η πόλη ήταν κυριολεκτικά γεμάτη με πατίνια, ωστόσο το γεγονός ότι δεν υπήρχε ένα πάρκο, έφερνε χρόνο με τον χρόνο μία πτώση σε όλο αυτό. Αυτή η προσπάθεια ξεκίνησε ακριβώς για να μη σβήσει τελείως η φλόγα από την περιοχή και ένας από τους στόχους μας ήταν να ξαναζήσουμε στιγμές από εκείνη την τρελή εποχή. Μετά από τόσες θυσίες και τόση δουλειά, πιστεύουμε ότι κάτι έχει αρχίσει να αλλάζει στην πόλη.
Θέλεις να μας πεις λίγα λόγια για τη δημιουργία του πάρκου;
Το πρώτο πράγμα που σκέφτομαι για το Skatepark της Χλόης είναι ότι άργησε να κατασκευαστεί. Έπρεπε να φτάσουμε στο 2015. Αυτό το κύμα που επικρατούσε μέχρι και το 2010-11 δεν υπήρχε πια, ωστόσο έπαιξε πάρα πολύ σημαντικό ρόλο στη διατήρηση και την αναζωπύρωση της σκηνής.
Λειτούργησε πολύ βοηθητικά, παρά τις ελλείψεις που είχε. Αυτό που έπρεπε να κάνουμε σαν κοινότητα ήταν να φτιάξουμε όλες εκείνες τις κατασκευές που ήταν απαραίτητες, ώστε και να εξελιχθούμε, αλλά και ο χώρος να αποκτήσει ένα νέο ενδιαφέρον. Κατευθείαν ξεκινήσαμε να κατασκευάζουμε και έτσι στο πάρκο υπάρχει πολύ έντονα το diy στοιχείο. Έχει διαμορφωθεί ένα μέρος έτσι, ώστε όταν πηγαίνουμε να τις τοποθετούμε και όταν φεύγουμε να παραμένουν φυλαγμένες.
Παράλληλα, έγιναν πάρα πολλές καλλιτεχνικές παρεμβάσεις και το μέρος πια έχει μετατραπεί σε έναν ελεύθερο χώρο έκφρασης, συμπερίληψης και δημιουργίας. Είναι ένας χώρος στον οποίο έχουν πραγματοποιηθεί πολύ επιτυχημένες εκδηλώσεις, έχουν γραφτεί τραγούδια, έχουν γυριστεί videoclips. Είναι ένα μέρος στο οποίο καλλιεργείται μία κουλτούρα ενότητας, ισότητας, συνεργασίας και ελεύθερης έκφρασης χωρίς διακρίσεις.
Περίμενες αυτή την εξέλιξη όταν ξεκινούσε το Lemon Skates;
Για να είμαι ειλικρινής, όχι. Από την αρχή βαδίζαμε με σταθερά, συλλογικά βήματα και με ενωτικό κλίμα. Επίσης, όσα άτομα μας προσέγγιζαν, έβλεπαν εξ’ αρχής ότι όλο αυτό δεν είναι ένα κλειστό club, αλλά μια μεγάλη ανοιχτή, ζεστή και φιλική «οικογένεια», στην οποία υπάρχει πλήρης ελευθερία.
Νομίζω ότι αυτοί οι παράγοντες ήταν οι πιο σημαντικοί αναφορικά με την γρήγορη ανάπτυξη που είχε η κοινότητα και χάρη σε αυτά τα στοιχεία η αγκαλιά που δεχόμαστε από την κοινωνία της Καστοριάς είναι τόσο δυνατή. Πάντα κάναμε όνειρα και ποτέ δεν σταματήσαμε να τα κυνηγάμε.
Κωνσταντίνε, πες μας λίγα λόγια για εσένα. Πότε γνώρισες τα παιδιά από το Lemon; Πως ήταν οι πρώτες στιγμές και πως βλέπεις τα πράγματα «σήμερα».
Εγώ ως καλλιτέχνης και ως φοιτητής στην πόλη της Καστοριάς βρισκόμουν σε μία ακατάπαυστη αναζήτηση μίας κοινότητας όπως αυτή της Lemon.
Την πρώτη επαφή με τα παιδιά από τη Lemon την απέκτησα περίπου τον Μάρτιο του 2022, αν δε με απατά η μνήμη μου. Από τη πρώτη στιγμή κιόλας φάνηκαν τα κοινά μας σημεία, σκέψεις και ανησυχίες για την δημιουργία μιας ισχυρής κοινότητας με πρωτοποριακές βλέψεις για το μέλλον των extreme sports (συμπεριλαμβάνοντας κάθε είδος extreme sport χωρίς καμία εξαίρεση), καθώς και καλλιτεχνικών ενεργειών.
Μέσα από πολύωρες συζητήσεις και συναντήσεις επισφραγίσαμε πως το όραμα ήταν, είναι και θα είναι κοινό. Από τότε μέχρι και σήμερα η κοινότητα και οικογένεια της Lemon δεν έχει πάψει να μεγαλώνει και να αναπτύσσεται τόσο συλλογικά όσο και πνευματικά με ένα πολύ ισχυρό παράδειγμα να είναι αυτό της ενημέρωσης στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας, το τι είναι να είσαι σύνολο μιας κοινότητας και πως είναι να είσαι ένα μέλος της Lemon.
Ας μείνουμε λίγο σε αυτό. 30 Οκτωβρίου. «Γεννάνε όνειρα οι δρόμοι» στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας. Τι θυμάστε από εκείνη την μέρα;
Κωνσταντίνος: Δεν γίνεται αυτή η εμπειρία να ξεχαστεί με κανένα τρόπο. Ήταν συγκινητικό τουλάχιστον όλο αυτό που ζήσαμε και οριακά απίστευτο. Ήταν ξεκάθαρα η απόδειξη και το πάντρεμα πως κάθε άνθρωπος, μπορεί να συνδεθεί και οι γνώσεις να μεταλαμπαδευτούν.
Η απόδειξη πως το κάθε extreme sport μπορεί να σε πάει παντού. Να λειτουργεί ως μέσο, να μην έχει όρια. Ήταν κατά κάποιο τρόπο η εξιλέωση κάθε αθλητή/τριας και καλλιτέχνη/-τέχνιδας. Συνειδητοποιήσαμε ακόμη περισσότερο τον αντίκτυπο που αφήνουν οι συλλογικές πράξεις ενός συνόλου ανθρώπων απέναντι σε κάθε ηλικία και το αποτύπωμα που αφήνουν στη κοινωνία.
Δημήτρης: Όπως είπε και ο Κωνσταντίνος, δεν γίνεται να ξεχαστεί εκείνη η ημέρα. Ήταν μία ημέρα που έχει χαραχθεί βαθιά μέσα μας και η σημαντικότερη στιγμή στην μέχρι τώρα πορεία μας. Σε συνεργασία με το Τμήμα Επικοινωνίας και Ψηφιακών Μέσων, αλλά και με το Εργαστήριο Κοινωνικών και Μεταναστευτικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, αναλύσαμε το εγχείρημα και γιορτάσαμε με τον πιο συγκινητικό τρόπο τα δεύτερα γενέθλιά μας.
Δεν μπορώ να ξεχωρίσω μία στιγμή. Υπήρχαν άνθρωποι που έκλαιγαν από την συγκίνηση. Αν έπρεπε να πω κάτι, είναι το ότι αποδείχθηκε πως όλη αυτή η προσπάθεια δεν είναι απλώς ενωμένη, αλλά είναι σαν να έχει δημιουργηθεί ένας κοινός συλλογικός νους που μας οδηγεί. Αυτό έδειξε το δεύτερο κομμάτι της εκδήλωσης με τις ομιλίες που πραγματοποίησαν μέλη της κοινότητας.
Καμία και κανένας μας δεν γνωρίζαμε από πριν τι θα έλεγε η καθεμία και ο καθένας μας αντίστοιχα. Μέσα από αυτή την απόφαση αναδείχθηκε τελικά το πόσο ισχυρούς δεσμούς έχει η κοινότητα. Η μία ομιλία ερχόταν και συμπλήρωνε την άλλη… Σε σημεία ήταν «τρομακτικά» όμορφο αυτό που συνέβαινε και παράλληλα εξαιρετικά συγκινητικό. Από εκείνη την ημέρα και μετά, άλλαξαν πολλά. Όλο αυτό το χρωστάμε και το αφιερώνουμε στην Μαρία Παπαλαμπροπούλου.
Ποια είναι η στάση της τοπικής αυτοδιοίκησης απέναντι στην προσπάθειά σας;
Δημήτρης: Γενικά, είχαμε καλή επικοινωνία με τον Δήμο Καστοριάς. Πριν από λίγο καιρό καταθέσαμε την πρόταση της κοινότητας, υπογεγραμμένη από εκατοντάδες πολίτες, που αφορά την ανάπτυξη του skatepark και συνολικά του συγκροτήματος στη Χλόη.
Γι’ αυτό το θέμα έχουμε πραγματοποιήσει ραντεβού με κάθε αρμόδιο αντιδήμαρχο. Είναι ένα αίτημα που εκφράζει τη νεολαία της πόλης, είναι ένα αίτημα δίκαιο. Περιμένουμε τις εξελίξεις. Αν παρθεί η απόφαση για να προχωρήσει η υλοποίηση αυτού του έργου θα μιλάμε με τελείως άλλα δεδομένα για το τι εμπειρία θα έχει να προσφέρει τελικά η Καστοριά πάνω σε αυτό το κομμάτι.
Πρόσφατα, είχαμε μία πρώτη επικοινωνία με τον Δήμο Νεστορίου, ώστε να συζητηθεί η προοπτική δημιουργίας ενός skatepark σε αυτόν τον μαγικό τόπο. Θα είναι μοναδικό. Σε περιφερειακό επίπεδο έχουμε ξεκινήσει κάποιες επαφές, οι οποίες πιστεύω πως με τον καιρό μπορεί να αναβαθμιστούν.
Η πόλη της Καστοριάς όπως όλοι ξέρουμε, λόγω πολεοδομίας, δεν ενδείκνυται για τέτοιου τύπου extreme sports. Αυτό δεν λειτούργησε ανασταλτικά για εσάς. Τι σας έδωσε έμπνευση για να συνεχίσετε μέχρι σήμερα;
Δημήτρης: Είναι αλήθεια ότι το street κομμάτι της Καστοριάς κρύβει δυσκολίες. Η έμπνευση προέρχεται ακριβώς από αυτές τις δυσκολίες. Το γεγονός ότι δεν σταματάμε ποτέ να κατεβάζουμε ιδέες για το τι θα μπορούσαμε να κάνουμε «εδώ» και «εκεί». Στα ίδια μέρη που οι περαστικοί πιθανώς να μην βλέπουν κάτι αξιόλογο, εμείς μπορεί να δούμε κάτι ενδιαφέρον. Υπάρχουν τέτοια μέρη που αξίζει να τα δεις από κοντά. Είναι η αθέατη πλευρά της πόλης.
Ωστόσο, η κοινότητα της «Lemon» δεν έχει να κάνει μόνο με το skate. Είναι μια κοινωνικά ευαισθητοποιημένη κοινότητα που ενεργεί και συν-εργεί, όπως έχουμε δει και με άλλες συλλογικότητες, για να βοηθήσει όπου και όπως μπορεί. Ποια δύναμη σας κινητοποιεί; Πώς το βιώνει κάποιος που δεν ασχολείται απαραίτητα με τα extreme sports;
Kωνσταντίνος: Η θέληση, ο σεβασμός και η αγάπη του κόσμου θα έλεγα πως αποτελεί την κινητήριο δύναμή μας, καθώς χωρίς αυτό το κοινό δε θα είχαμε και την τεραστία ευκαιρία και δυνατότητα να πραγματοποιήσουμε όσα βλέπετε. Η πίστη σε ένα μεγάλο κοινό όραμα.
Συμπεριλαμβάνοντας τον εαυτό μου σε αυτό το μερίδιο της κοινωνίας, αν έχω κάτι να πω προς ολ@ εκεί έξω είναι πως η οικογένεια των extreme sports είναι μια τεράστια αγκαλιά και καταφύγιο των πιο ανήσυχων ψύχων. Είτε με σκοπό να ασχοληθεί και το ίδιο με τα sports αυτά, είτε θέλει απλά να είναι μέλος.
Η υποστήριξη των γονιών και η εμπιστοσύνη που δείχνουν στο Lemon Skates είναι πραγματικά συγκινητική. Το περιμένατε;
Δημήτρης: Αρχικά, αυτό το γεγονός αποτελεί τιμή για την κοινότητα. Καταλαβαίνετε τι ευθύνη έχουμε απέναντι στους γονείς. Το περίμενα γιατί ήξερα το τι ήμασταν διατεθειμένοι να κάνουμε σε αυτό το κομμάτι.
Παλιοί και νέοι αφιερώνουμε χρόνο στα ελεύθερα μαθήματα. Φτάσαμε σε σημείο να έχουν ξεκινήσει από το καλοκαίρι και μετά 20-30 παιδιά, κατά κύριο λόγο κορίτσια. Σπάσαμε αυτό το στερεότυπο που λέει ότι το skate είναι μόνο για αγόρια και είμαστε πολύ χαρούμενοι/ες γι’ αυτό.
Με τα μικρά μας «λεμονάκια» ξεκινήσαμε από το 0 και φτάσαμε σε σημείο να «σκεϊτάρουμε» και να μαθαίνουμε ήδη κάποια κόλπα. Αυτά τα παιδιά, δεν το καταλαβαίνουν, αλλά μας επαναφέρουν στην πραγματικότητα… Μας κάνουν κάθε μα κάθε μέρα καλύτερους ανθρώπους. Μαζί με αυτά, μαθαίνουμε κι εμείς. Προσωπικά, περνάω αρκετές ώρες με τα παιδιά και το κάνω συνειδητά.
Η ψυχή μου είναι γεμάτη. Η αγάπη που μου μεταδίδουν δεν περιγράφεται με λόγια και το λιγότερο που μπορώ να κάνω είναι να τους επιστρέφω την ίδια αγάπη, το ίδιο πάθος και την ίδια αφοσίωση.
Από την άλλη, οφείλουμε και ένα τεράστιο «ευχαριστώ» στους γονείς με τους οποίους έχουμε αναπτύξει μια μοναδική σχέση. Είναι πάντα δίπλα μας και μας υποστηρίζουν με κάθε τρόπο σε ότι πάμε να κάνουμε. Αποτελούν αναπόσπαστα κομμάτια της Lemon.
Επιστρέφοντας στο «σήμερα» βλέπουμε ότι έχει ξεκινήσει και μία νέα δράση σας με τίτλο «στον δρόμο για το Skate4Autism». Θέλετε να μας μιλήσετε λίγο γι’ αυτό;
Δημήτρης: Φυσικά. Αρχικά, θα ήθελα να αναφέρω την άριστη σχέση που διατηρούμε με την Εταιρεία Προστασίας Ατόμων με Αυτισμό Δ.Α.Δ. Ν. Καστοριάς. Πρόκειται για ένα σωματείο που θαυμάζουμε. Το κοινωνικό έργο που προσφέρει στην περιοχή της Καστοριάς αλήθεια δεν περιγράφεται με λόγια. Τους αγαπάμε πολύ και αυτή η συνεργασία αποτελεί για εμάς τιμή και σπουδαία στιγμή. Οι συζητήσεις είχαν ξεκινήσει μήνες πριν και πολύ γρήγορα διαπιστώσαμε πόσα πολλά μας ενώνουν. Έτσι, όσα συνδιαμορφώναμε όλο το προηγούμενο διάστημα τα βλέπουμε πλέον στην πράξη με την καμπάνια «Στον δρόμο για το Skate4Autism».
Πρόκειται για μία σειρά από πέντε εκδηλώσεις σε διάφορες γειτονιές της Καστοριάς (και όχι μόνο), που έχει στόχο την περαιτέρω ευαισθητοποίηση γύρω από το φάσμα του αυτισμού, αλλά και την ενεργοποίηση της κοινωνίας για την κύρια εκδήλωση που θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή, 21 Ιουνίου στο skatepark της Καστοριάς.
Βήμα-βήμα, περιοχή-περιοχή, το κλίμα «ζεσταίνεται» για το main event. Παράλληλα, μεταφέρουμε στις πλατείες τις δικές μας κατασκευές, δίνοντάς τους μία άλλη προοπτική, μετατρέποντάς τες σε skateparks. Το μότο των events είναι το: «γίνε κι εσύ ένα από τα πρόσωπα του Skate4Autism – Φωτογραφίσου και δείξε την στήριξή σου».
Ο κόσμος πράγματι ανταποκρίθηκε πολύ δυνατά στο πρώτο κάλεσμα. Αυτό το Σάββατο 25/5/2024, θα ανέβουμε στο ιστορικό κέντρο της πόλης, στην Πλατεία Ομονοίας. Σίγουρα θα είναι ένα ακόμη όμορφο και διαφορετικό απόγευμα. Σχετικά με την κύρια εκδήλωση, αυτό που μπορώ να πω είναι πως πρόκειται για μία πολύ μεγάλη γιορτή, με extreme sports, εικαστικές δράσεις, συναυλίες.
Θα είναι η συμπεριληπτική Καστοριά όπως την ονειρευόμαστε στην πράξη. Όλες και όλοι μαζί εκείνη την ημέρα θα στείλουμε δυναμικά το μήνυμα. Το μήνυμα της αλληλεγγύης, της αγάπης, της ισότητας, της ενότητας, της συνεργασίας, της συλλογικοποίησης, της συμπερίληψης. Αυτή την Καστοριά θέλουμε και γι’ αυτή την Καστοριά αγωνιζόμαστε… Πραγματικά ανυπομονούμε.
Και τώρα η καίρια ερώτηση που απασχολεί εμάς τις πυγολαμπίδες. Είναι το Lemon Skates family friendly;
Ό,τι και να πούμε εμείς ίσως να μην έχει καμία σημασία και βαρύτητα. Έχουμε, ωστόσο, τη χαρά να δώσει την απάντησή της μία από τις πρωταγωνίστριες του πάρκου, μία μαμά, η κα. Σοφία Νικολή.
«Οι Lemon, είναι familyfriendly, είναι δάσκαλοι, είναι φίλοι και πρότυπα για τα μικρότερα παιδιά και για εμάς τους γονείς τους. Οι νέοι/νέες αυτοί βρίσκονται συνεχώς σε κίνηση και αυτό τους δίνει απίστευτη ζωντάνια. Η κοινότητα που έχουν φτιάξει, ξεκινώντας από το μηδέν, τους ενισχύει την αίσθηση του ανήκειν και προάγει την αίσθηση του σκοπού, η δικτύωση τους δίνει δύναμη να ανταπεξέρχονται στις δυσκολίες των ημερών και να βγουν ακόμα πιο δυνατοί, μπροστά με φόρα.
Οι Lemon μας βοήθησαν, μικρούς και μεγάλους, να κοιτάξουμε με αισιοδοξία το μέλλον και να ξεπεράσουμε ευκολότερα την κοινωνική αποστασιοποίηση που προκάλεσε ο εγκλεισμός και η απομόνωση την περίοδο της πανδημίας. Είναι πρόθυμοι να «διδάξουν» την τέχνη του skate και να μοιραστούν απλόχερα τα μυστικά τους με όποιον τους το ζητήσει. Είναι εκεί για να δώσουν το χέρι τους σε όποιον πέσει ώστε να σηκωθεί, είναι εκεί για να κλείσουν το μάτι με νόημα σε όποιον έχει ματαιωθεί και νιώθει ότι θέλει να παραιτηθεί, είναι εκεί για να αφουγκραστούν τις επιθυμίες που δεν εκφράζονται πάντοτε από λόγια, είναι εκεί για να αγκαλιάσουν σφιχτά όποιον/α έχει νιώσει μοναξιά. Είναι πάντοτε εκεί.
Έχουν τον τρόπο να δημιουργήσουν μια αμφίδρομη σχέση με τα μικρότερα παιδιά μέσα σε ένα πλαίσιο πραγματικού ενδιαφέροντος και αυθεντικής επικοινωνίας. Διδάσκουν την τέχνη τους με μια μαεστρία, ισότιμη μεταχείριση αλλά πάντα συνυπολογίζοντας τη διαφορετικότητα με σεβασμό και ευαισθησία. Το πάρκο εξαιτίας τους είναι γεμάτο ζωή και ποιότητα. Οι καθημερινές προπονήσεις των μικρών παιδιών εκεί ενίσχυσαν την σωματική και ψυχική τους υγεία. Η ζωή όλων μας έχει αποκτήσει άλλο νόημα. Σήμερα βρέχει… Αύριο συνάντηση εκεί και το κίτρινο χρώμα των λεμονιών θα μας φωτίσει ξανά χαρίζοντας μας αισιοδοξία και φως… Κάτι φαίνεται πως αλλάζει σε αυτόν τον τόπο χάρη στους Lemon!».
Αξίζει να διαβάσετε όλο το κείμενο πατώντας ΕΔΩ.
Τέλος, τι θα θέλατε να φωτίσουν ιδιαίτερα οι πυγολαμπίδες από τη σημερινή συνέντευξη;
Το μήνυμα που θα θέλαμε να στείλουμε είναι πολύ απλό. Να μην χάσουμε την ανθρωπιά μας. Να παιδευτούμε γύρω από την συλλογικοποίηση και με τις δύο έννοιες, να ενημερωνόμαστε και να κοπιάσουμε. Οι άνθρωποι να έρθουμε πιο κοντά…
Πυγολαμπίδες, σας ευχαριστούμε από καρδιάς και σας περιμένουμε την Παρασκευή, 21 Ιουνίου, στην Καστοριά στην εκδήλωση Skate4Autism, μαζί με την Εταιρεία Προστασίας Ατόμων με Αυτισμό Δ.Α.Δ. Ν. Καστοριάς και με πολλές πολλές συνεργατικές εκπλήξεις!
