Άνοιξε

Έξω άνοιξη.
Τα λουλούδια άνθιζαν
στο πυκνό γρασίδι.
Πεταλούδες πετούσαν
μυρμηγκάκια μικρά.
Μέσα σε όλα αυτά
ήταν και οι κύκνοι στη λιμνούλα
και τα νούφαρα πολλά.
Νεράιδες, ξωτικά
Όμορφα δέντρα χρυσά…
Γλυκά ζαχαρωτά!
Μέχρι που σκοτείνιασε
Και με έσπρωξε στο σπίτι μια αγκαλιά
Της μαμάς και του μπαμπά.

(Η 5χρονη Ραφαέλλα, η οποία δεν ξέρει να γράφει είπε το ποίημά της στη μαμά και αυτή το έγραψε)

Ζωή και Αγάπη

Με την αγάπη μπορείς να κάνεις τη ζωή σου όμορφη.
Μπορείς να την χρησιμοποιήσεις, έτσι δηλαδή να την δώσεις παντού.

Η άνοιξη μπήκε ξανά

μοσχομυρίζουν τα λουλούδια εβοδιά

και γέμισε το σπίτι μας αρώματα.

Η άνοιξη είναι η καλύτερη εποχή

μας γεμίζη ευτηχία, χαρά και μια μεγάλη αγκαλιά.

Η ελπίδα θα έρθει ξανά,

τα παιχνίδια θα αρχίσουν στη γειτονιά

καλοκαίρι θα μυρίσει η ζωή μας

και θα γεμίσει με χαρές, πειράγματα και γέλια!

Χαμόκλαδα σκυμμένα στο νερό της λίμνης

πέφτουν εκεί και περιμένουν το ταρακούνημα της.

Το φως μέσα απ’ τα σύννεφα της λήθης,

δίνει την αίσθηση για το περπάτημά της

 

Αχτίδες σαν χρυσόσκονη πώς λαμπιρίζουν

ψαράκια και πτηνά ακολουθούν το βήμα.

Μα είναι λόγια αυτά που ξεστομίζουν

και τραγουδούν όλοι δικό τους ποίημα

 

Νότες γλυκές και φανερές

μήπως τα ίχνη του ονείρου μόνο έφεγγαν ;

Πίσω από λέξεις ερμητικά κλειστές

και τα βουβά χνάρια άρχισαν κι έτρεχαν

 

Μα ξύπνησα και στέκω στην άκρη του νερού

πλένομαι με τη δροσιά του, με διαπερνάει ρίγος.

Δεν είναι ψέμα αυτά που τόση ώρα ηχούν

η ομορφιά της σιγαλιάς μαγεύει με το κύρος

 

Ανδρομάχη Παπαδοπούλου

και ενωμένοι μαζί πολεμούσαμε,

κάθε δοκιμασία, κάθε δυσκολία

μαζί θα την περνούσαμε.

Τα μάτια μου αρκετά έχουν αντικρύσει,

μα τόσους νεκρούς ποτέ δεν είδα.

Ακόμα κι αυτό όμως μπορεί να σωθεί

με λίγη μονάχα ελπίδα.

Ας κάνουμε όλοι ό,τι πρέπει,

ας υπακούσουμε όλοι στο σωστό

κι αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα

ένα τέλος πολύ ηρωικό.

Γιατί ήρωες είναι όλοι αυτοί

που η ζωή τους αρκετά έχει ταλαιπωρηθεί.

Μα ήρωες είναι ακόμα πιο πολύ

αυτοί που με τη ζωή τους έχουν αφιερωθεί.

Εγώ στην καρδιά μου έχω την ελπίδα

για αγάπη, ειρήνη κι ευτυχία,

έναν κόσμο γεμάτο υγεία.

Μητέρα Φύση

Μπεν Σολο

Ανοιξιάτικα συναισθήματα

Η Άνοιξη ήρθε

Το ποίημα της Άνοιξης

Σήμερα λοιπόν κατόρθωσα να αλλάξω
την ζωή μου
Σήμερα αποφάσισα πως πρέπει
να είμαι δυνατή και να σταθώ
στις απόψεις μου
Μαζί με τα λουλούδια της άνοιξης,
σήμερα άνθισε και το θάρρος μου
η αυτοπεποίθηση μου, αντιμέτωπη με πολλά αγκάθια του παρελθόντος,

σήμερα κατόρθωσε να φτάσει ένα σκαλί πιο κοντά στο τριαντάφυλλο
Το βράδυ σήμερα, τα δάκρυα μου βοήθησαν στο να βγουν οι καρποί της ευτυχίας
Σήμερα αποφάσισα πως θα ακούω μουσική
Σήμερα αποφάσισα πως θα τρώω
ότι με κάνει χαρούμενη
Θα φοράω ότι με κάνει χαρούμενη
Θα αγαπάω όπως με κάνει χαρούμενη
Γιατί σήμερα αποδέχτηκα ένα κομμάτι
του εαυτού μου
Σε μιάμιση ώρα έκανα αυτά που έτρεμα στην ιδέα
Γιατί σήμερα, πήρα για λίγο την ζωή
στα χέρια μου
Και η γεύση της ζωής με μάγεψε
Της ωραίας ζωής, όχι της μίζερης
Γι’ αυτό από σήμερα,
αν και κλεισμένη στο σπίτι,
δεν θα κλειστώ στον εαυτό μου
Θα διαβάσω
Θα δω ηλιοβασιλέματα
Θα αγαπώ
Και θα ακούω μουσική
Γιατί σήμερα, οι καρποί της ευτυχίας μου, άνθισαν

Μένουμε στο σπίτι

για να’ μαστε καλά,

μένουμε στο σπίτι,

με τραγούδια και χαρά.

 

Μένουμε για εμάς,

για τον παππού και τη γιαγιά,

καθόμαστε και αράζουμε,

με ταινίες και φαγητά.

 

Μένουμε στο σπίτι,

να φύγει ο ιός,

μένουμε στο σπίτι,

δε γίνεται αλλιώς.

Η πάλη για τη ζωή

Καθώς ρέει ο χρόνος,  όπως οι δροσοσταλίδες στα καταπράσινα φύλλα,

αέναα και ακατάπαυστα, όπως τα χαμόγελα  και τα κλάματα των παιδιών,

με τον ίδιο τρόπο τα αισθήματα των  ανθρώπων εναλλάσσονται διαρκώς,

ανάλογα με τις πιο πρόσφατες ειδήσεις του παρόντος καιρού!

 

Οι  άνθρωποι ταλαντεύονται  ανάμεσα στο θέλω  και το πρέπει,

δοκιμάζοντας  αντοχές και ανοχές, επιθυμίες και ένστικτα,

στο   «εγώ  και το εμείς»  του Μακρυγιάννη,  άλλοι με απορία και άλλοι με φόβο,

όμως,  όλοι με σθένος και πάθος, παλεύοντας για τη ζωή.

 

Ωστόσο, ο ήλιος εξακολουθεί να λάμπει και οι ακτίνες φεγγοβολούν

και ζεσταίνουν τις καρδιές των ανθρώπων και τις γεμίζουν με ελπίδα

ότι η καταιγίδα θα περάσει παρά τις απώλειες  που θα κουβαλούν μαζί τους μια ζωή,

πεπεισμένοι πως κέρδισαν το στοίχημα και νίκησε η ζωή!

Ο χαρταετός

Χαρταετέ Χαρταετέ,

Σ’αγαπώ πολύ πολύ

Όσο ψηλά κι αν πας.

 

Χαρταετέ, Χαρταετέ,

Πολύχρωμε άχρωμε,

Όμορφε καλύτερε,

Πανέμορφε φίλε.

 

Χαρταετέ Χαρταετέ,

Ψηλά, ψηλά να ανέβεις

Να πετάξουμε μαζί

Παρεούλα χρυσή.

 

Εύα Αδαλή, 8 ετών

Την άνοιξη βγαίνει ο ήλιος,

Τα λουλούδια άνθισαν,

μπόρεσαν να βγουν μέσα από τους σκληρούς βράχους.

Άκουσαν το τραγούδι των πουλιών,

τράφηκαν από το νερό της βροχής.

Τα λουλούδια άνθισαν,

μέσα στη σκοτεινά, μέσα στην ερημιά.

Δεν υπάρχει κάτι σκοτεινό επάνω τους,

μόνο φως.

Τα λουλούδια βγήκαν από το σκοτάδι,

από τη θλιβερή πραγματικότητα.

Αναδύθηκαν από την απελπισία

και ζωντάνεψαν από τη σκοτεινιά.

Γιατί ό,τι βγαίνει μετά από μία καταστροφή

πάντοτε είναι πιο δυνατό.

Βλέπω από το παράθυρο το μακρινό

τρία πουλιά ευθύς να πετούν.

Άνθρωπο όμως πουθενά δε βλέπω

όλοι έχουν χαθεί

μες στα σπίτια τους έχουν κρυφτεί.

Γιατί φοβούνται τον ιό

που έχει έρθει ως εδώ.

Μα δε χρειάζεται να ανησυχώ

γιατί έχω ανθρώπους που αγαπώ.

Στο παράθυρο το φωτεινό
βλέπω τον ήλιο βλοσυρό
“Πού πήγατε όλοι βρε παιδιά;
με αφήσατε μονάχο σαν την καλαμιά.

Φεγγοβολώ και εκλιπαρώ
μιαν αγκαλιά για να χαρώ

Κι η θάλασσα πέρα, νιώθει μοναξιά
θέλει κι αυτή μια ρουφηξιά
από ανθρώπους μεγάλους και παιδιά
που συνήθιζαν να χαμογελάν”

“Ήλιε μας λαμπερέ
μας είπαν να μείνουμε στο σπίτι
γέροι, μεγάλοι και παιδιά
για να γλιτώσουμε τη γρίπη.
Είμαστε όλοι μια χαρά,
χαμογελάμε καθημερινά,
μαθαίνουμε να ζούμε δημιουργικά
αλλά και να βαριόμαστε με τα διαδικαστικά.

Το καλύτερο όμως από αυτά
είναι πως είμαστε οικογενειακά.”

Στέλνε μας φως και μείνε εκεί που είσαι
και σύντομα εμείς θα σου πούμε “τώρα ήλιε χορό στήσε”

(Ο τελευταίος στίχος με τη βοήθεια της Μαρίας Γεωργιάδου)

 

 

 

Ο γύρος του χρόνου με ποιήματα, ένα βιβλίο από τις Εκδόσεις Μεταίχμιο

Λίγα λόγια για το βιβλίο:
Μια μοναδική ανθολογία που μέσα από ένα ταξίδι στις τέσσερις εποχές του χρόνου κάνει την πρώτη επαφή των παιδιών με τη νεοελληνική ποίηση μια αξέχαστη εμπειρία. Με την επιμέλεια της ποιήτριας και εκπαιδευτικού Μαριγώς Αλεξοπούλου.

«Από τον ουρανό της ελληνικής ποίησης θα ήθελα τα παιδιά να έρθουν σε επαφή με τους φωτεινούς αστέρες, τους Έλληνες ποιητές μας, καθώς και τη λαϊκή παράδοση. Η κατάταξη της ύλης έγινε με βάση τις τέσσερις εποχές του χρόνου. Για τον λόγο αυτό μπορεί να παρέλειψα ποιήματα που θα ‘πρεπε να περιλαμβάνονται στη συλλογή. Η επιθυμία μου ήταν να συμπεριλάβω ποιήματα που διεγείρουν την παιδική φαντασία και μυούν εν γένει τον αναγνώστη “στην αρχή του μεγάλου ονείρου μας και το τέλος του μικρού μας ταξιδιού”, όπως γράφει ο ποιητής Τάσος Λειβαδίτης. Πιστεύω πως μπορώ να προσφέρω το βιβλίο αυτό όχι μόνο σαν μια απλή μύηση, αλλά και σαν έναν ευρύτερο προσανατολισμό μέσα στην ομορφιά των στίχων και της ποιητικής ατμόσφαιρας, σε μια εποχή που η τεχνολογία, όταν δε χρησιμοποιείται ἐπ’ ἀγαθῶ, καταντά μονόδρομος στη σκέψη των παιδιών και γενικά των νέων…»
Από την εισαγωγή της Μαριγώς Αλεξοπούλου

****

Ανθολογούνται αλφαβητικά:
Τέλλος Άγρας, Μαριγώ Αλεξοπούλου, Κώστας Βάρναλης, Ιωάννης Βηλαράς, Γεώργιος Βιζυηνός, Άγγελος Βλάχος, Νικηφόρος Βρεττάκος, Μιχάλης Γκανάς, Κική Δημουλά, Γεώργιος Δροσίνης, Νίκος Εγγονόπουλος, Μάνος Ελευθερίου, Οδυσσέας Ελύτης, Κωνσταντίνος Καβάφη, Νίκος Καββαδίας, Ρένα Καρθαίου, Κώστας Καρυωτάκης, Λίνα Κάσδαγλη, Αλέξανδρος Κατακουζηνός, Ναπολέων Λαπαθιώτης, Μάρω Λοΐζου, Μελισσάνθη (Ήβη Κούγια-Σκανδαλάκη), Ματθαίος Μουντές, Ρίτα Μπούμη-Παπά, Μυρτιώτισσα (Θεώνη Δρακοπούλου), Κωστής Παλαμάς, Ι. Μ. Παναγιωτόπουλος, Λάκης Παπαδήμας, Ζαχαρίας Παπαντωνίου, Στρατής Πασχάλης, Τίτος Πατρίκιος, Γιώργης Παυλόπουλος, Ιωάννης Πολέμης, Αριστομένης Προβελέγγιος, Βασίλης Ρώτας, Χάρης Σακελλαρίου, Μίλτος Σαχτούρης, Γιώργος Σεφέρης, Άγγελος Σικελιανός, Διονύσιος Σολωμός, Γιώργος Σουρέλης, Στέλιος Σπεράντσας, Μιχαήλ Στασινόπουλος, Αργύρης Χιόνης

Ανθολόγηση: Μαριγώ Αλεξοπούλου
Εικονογράφηση: Σάντρα Ελευθερίου

Οι νικήτριες του διαγωνισμού (με κλήρωση) είναι: 1. Έλλη Κανταζίδου – Άννα Αραμπατζή & 2. Αναστασία Καρασαρίδου