Υπάρχουν κανόνες συμπεριφοράς και στα βιβλία. Επειδή όμως τα παιδιά σήμερα έχουν πήξει από κανόνες, ίσως θα ήταν καλύτερη ιδέα να βρίσκαμε έναν διασκεδαστικό τρόπο, για να τους μιλήσουμε γι’ αυτούς τους συγκεκριμένους κανόνες… για παράδειγμα μέσα από τραγούδι ή με μια χειροτεχνία… Υπάρχει λοιπόν το εξής τραγουδάκι, το οποίο μπορούμε να μελοποιήσουμε κατά βούληση:

Καλό μου βιβλίο πολύ σε αγαπώ.

Για χάρη σου τα χέρια καθαρά κρατώ.

Σε πιάνω πάντοτε προσεκτικά.

Τις σελίδες σου αργά γυρνώ.

Με προσοχή στο ράφι σε τοποθετώ.

Επίσης κανόνες υπάρχουν και για την επίσκεψή μας σε μια δανειστική βιβλιοθήκη. Ουφφφ…

Ας πούμε:

• Αν και δεν είναι πάντα εύκολο, γιατί θέλω πολλά να πω και πολλά να σχολιάσω για όλα αυτά που βλέπω στις σελίδες των βιβλίων, προσπαθώ, παρ’ όλ’ αυτά, να κρατώ την ψυχραιμία μου και το στόμα μου ραμμένο!
• Καλό είναι να πάω στη βιβλιοθήκη χορτασμένος και ξεδιψασμένος… δεν είναι καθόλου καλή ιδέα να τρώμε και να πίνουμε εκεί μέσα. Κάποιοι διαβάζουν. Άσε που μπορεί να λαδώσω ή να βρέξω τις σελίδες κάποιου βιβλίου…
• Τα βιβλία που τραβάω από τα ράφια ψάχνοντας να βρω αυτό που θέλω είναι καλύτερο να τα αφήνω πάνω σε ένα τραπέζι και να μην προσπαθώ να τα ξαναβάλω πίσω στη θέση τους, γιατί πολύ απλά μπορεί να μπερδευτώ και να κάνω λάθος και να τα βάλω τελικά όπου να ‘ναι… Ο καταλληλότερος γι’ αυτή τη δουλειά είναι ο/η βιβλιοθηκονόμος!
• Εννοείται ότι επιστρέφω τα βιβλία που έχω δανειστεί σε άριστη κατάσταση. Αλλιώς θα βρω τον μπελά μου!
• Και φυσικά επιστρέφω έγκαιρα τα βιβλία που έχω δανειστεί, για να μην τα στερώ από κάποιον άλλο που ανυπομονεί κι αυτός με τη σειρά του να τα διαβάσει.

Μπορούμε λοιπόν να πάρουμε τους κανόνες αυτούς (όλους ή μερικούς) και να τους φτιάξουμε σε μια οποιαδήποτε κατασκευή (π.χ. κάρτα ή κρεμαστό ή πίνακα ή τοιχογραφία). Το αγαπημένο μου όμως και το πιο χρηστικό (και αποτελεσματικό νομίζω!) είναι να τους βάλουμε σε σελιδοδείκτη με μια μικρή ζωγραφιά για κάθε έναν από αυτούς. Ή, ακόμα, φτιάχνοντας τόσους σελιδοδείκτες όσοι και οι κανόνες.

Λίγα Λόγια για τη Μαρίνα Πολυμερίδου

Η Μαρίνα Πολυμερίδου γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Εκεί σπούδασε ελληνική φιλολογία και στη Βαρκελώνη συνέχισε με μεταπτυχιακά στην εφαρμοσμένη γλωσσολογία. Aγαπά πολύ τα βιβλία, μα πιο πολύ τα παιδικά. Γι’ αυτό και το 2006 άνοιξε την Παραμυθούπολη, ένα παιδικό βιβλιοπωλείο, στο οποίο βρίσκουν καταφύγιο η αγάπη της για τα βιβλία και η ακατάπαυστη ανησυχία για δημιουργικές ιδέες και δράσεις με επίκεντρο πάντα τα παιδιά. Μας μιλάει για παιχνίδια με βιβλία.