Όπως στον…Πινόκιο

Πρεμιέρα: Κυριακή 5 Οκτωβρίου 2025

Με αφορμή τα 100 χρόνια από τη γέννηση του Μίκη Θεοδωράκη | Μία παράσταση της Κάκιας Ιγερινού με μουσική του Μίκη Θεοδωράκη

 

Το Θέατρο Σοφούλη παρουσιάζει για τη θεατρική σαιζόν 2025-2026 την παράσταση για παιδιά «Όπως στον Πινόκιο» της Κάκιας Ιγερινού. Πρόκειται για ένα έργο βασισμένο στα «Τραγούδια για παιδάκια και παιδιά» του μεγάλου Μίκη Θεοδωράκη και αποτελεί έναν ύμνο στο «τσαγανό», στο θάρρος να κυνηγάς τη μοίρα σου, να κάνεις φίλους με τους οποίους σε συνδέει η αλληλεγγύη αλλά και να υφίστασαι τις συνέπειες των πράξεών σου. Απέναντι στις εύθραυστες πριγκίπισσες, ο Μιχαλάκης όπως στον Πινόκιο, ζει περιπέτειες, διεκδικεί και μαθαίνει!

Μετά την τεράστια επιτυχία της παράστασης «Το αγόρι που μιλούσε με τα πουλιά», εμπνευσμένη από τη ζωή του μεγάλου δημιουργού Σταύρου Κουγιουμτζή και με αφορμή τα 100 χρόνια από τη γέννηση του μεγάλου Έλληνα συνθέτη Μίκη Θεοδωράκη, το Θέατρο Σοφούλη παρουσιάζει ένα έργο που μιλάει στην καρδιά μικρών και μεγάλων.

 

Σημείωμα της συγγραφέως

Η πρώτη ταινία κινουμένων σχεδίων που είδα όταν ήμουν παιδί ήταν η Χιονάτη. Και δεν μου χε αρέσει καθόλου. Θυμάμαι η γιαγιά μου μ’ έβγαλε άρον άρον από τον κινηματογράφο γιατί όλοι ολόγυρα έλεγαν ενοχλημένα «πείτε του παιδιού να πάψει» κι εγώ αντιδρούσα χάλια: Φώναζαν μεσ’ το σινεμά «χαζή» την Χιονάτη που άφηνε την κακιά μητριά της να τη βασανίζει -αντί να της στράψει κάνα χαστούκι να συνέρθει- και ύστερα γινόταν υπηρέτρια σε κάτι νάνους που μάζευαν διαμάντια ολημερίς, χωρίς να τα κάνουν και τίποτα χρήσιμο μετά! Κι ήταν και λαίμαργη: έτρωγε ό,τι της έδινε ο κάθε περαστικός! Στην προκειμένη περίπτωση, περαστική ήταν η μεταμορφωμένη τρελή βασίλισσα που, ενώ ήταν κουκλάρα και κοκέτα, πήγε κι έκανε μάγια κι έγινε ελεεινό γραΐδιο και τάιζε μετά τα κοριτσάκια φαρμακερά μήλα.

Η Μνήμη ζωντανεύει τα πάντα. Μόνο.

Κι απέρριψα το παραμύθι αμέσως.

Κι αγάπησα τον Πινόκιο, την επόμενη κινηματογραφική εμπειρία. Που, αν μη τι άλλο, ήταν παιδάκι! Καμωμένο από μάστορα. Ξύλινο παιδάκι και ξεχώριζε απ’ τ’ άλλα παιδιά. Κι ωστόσο πήγαινε σχολείο και μάθαινε γράμματα. Κι είχε για φίλο ένα γρύλο της νύχτας που τον έλεγε Συνείδηση. Και παρασυρόταν απ’ τους κακούς, και περνούσε περιπέτειες φοβερές και χανόταν! Ένας ξύλινος κούκλος αγωνιζόταν για την ελευθερία του. Κι όταν την κέρδιζε, γινόταν άνθρωπος.

 

Συντελεστές

Σκηνοθεσία: Παυλίνα Χαρέλα

Κείμενο: Κάκια Ιγερινού

Σκηνικά-κοστούμια: Αθανάσιος Κολαλάς

Σχεδιασμός φωτισμών: Ανέστης Ατακτίδης

Μουσική επανεκτέλεση: Χάρης Γκατζόφλιας

Μουσική επιμέλεια- διδασκαλία: Πλάτων Τσιπίδης

Βοηθός σκηνοθέτη: Αγγελική Δούλου

Βοηθός Σκηνογράφου: Zygkostioti Theodora

Παίζουν: Πλάτων Τσιπίδης, Γιάννης Τσίπος, Δήμητρα Βουτουρλή, Γιάννης Ιωάννου, Ευδοξία Μαυρίδου, Μαρία Βόγλη, Αναστάσης Κεσίδης

Μουσικοί επί σκηνής: Πλάτων Τσιπίδης (πιάνο, κιθάρα), Γιάννης Τσίπος (μπουζούκι – βιολί), Γιάννης Ιωάννου (κιθάρα – φλογέρα)