Φιλόλαος 1923 - 2023: 100 χρόνια από τη γέννησή του

Εγκαινιάζεται την Πέμπτη 3 Απριλίου και ώρα 20:00 η έκθεση “Φιλόλαος 1923 – 2023”.

Mία συνεργασία της Δημοτικής Πινακοθήκης Θεσσαλονίκης με τη Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας – Μουσείο Γ.Ι . Κατσίγρα.

Η έκθεση “Φιλόλαος 1923 – 2023”, παραγωγή της Δημοτικής Πινακοθήκης Λάρισας, οργανώθηκε στη γενέτειρα του καλλιτέχνη με αφορμή τα 100 χρόνια από τη γέννησή του και επανασχεδιάστηκε στη Δημοτική Πινακοθήκη Θεσσαλονίκης με βάση τις προδιαγραφές και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του εκθεσιακού χώρου της Casa Bianca.

Η έκθεση έχει χαρακτήρα αναδρομικό και παρουσιάζει την εξελικτική πορεία του Φιλόλαου ως προς την εικαστική έκφραση και δημιουργία, με στόχο να προβάλλει το μέγεθος της προσωπικότητας του διεθνούς καλλιτέχνη, ο οποίος άφησε ανεξίτηλο το αποτύπωμά του σε Ελλάδα και Γαλλία.

Συνδέοντας το έργο και το όνομά του με τη δημόσια μνημειακή γλυπτική μεγάλης κλίμακας, επιτηδεύτηκε με βιομηχανικά υλικά, δημιουργώντας συνθέσεις και γλυπτά σε δημόσιους αστικούς, κυρίως, χώρους και περιβάλλοντα. Με την ίδια αισθητική αξία και μορφοπλαστική δεινότητα αντιμετώπισε και τα μικρότερης κλίμακας γλυπτά του από πηλό, ξύλο σίδηρο ή ανοξείδωτο χάλυβα.

Προσφιλή θέματά του σε πηλό και ξύλο οι “Γκογκότοι”, ζωόμορφα πλάσματα του μύθου, οι τορνευτές εύχυμες ξύλινες “Κυρίες”, έργα που παραπέμπουν στην αρχαία θεά των φιδιών και της γονιμότητας, αλλά και θαλασσινά τοπία και ανάγλυφα, καθώς και αφρόξυλα, που επίμονα λειαίνει η θάλασσα. Επίσης, μακέτες και έργα μικρότερου μεγέθους σε σίδηρο, αλλά και ανοξείδωτο χάλυβα, χρηστικά αντικείμενα της καθημερινότητας φιάλες, κούπες, καρέκλες, κοσμήματα.

Ο Φιλόλαος τιμήθηκε το 2005 από τη Γαλλική Κυβέρνηση για το σύνολο του έργου του, η οποία τον ανακήρυξε Αξιωματικό του Τάγματος των Γραμμάτων και Τεχνών. Μεταξύ άλλων διακρίσεων είναι και αυτή της Γαλλικής Ακαδημίας Αρχιτεκτονικής με το μετάλλιο Πλαστικών Τεχνών.

Ανάμεσα στα εμβληματικά έργα του ξεχωρίζουν οι υδατοδεξαμενές της Valence στη Γαλλία (2003), τα συντριβάνια της Ορλεάνης (1993), το “μηχανικό πουλί” στη La Défense στο Παρίσι (1989), καθώς και έργα ανάπλασης και ενσωμάτωσης, όπως η παρέμβαση στους τοίχους του Collège du Remalard (1979), η γλυπτή διαμόρφωση στον αύλειο χώρο του Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης της Θεσσαλονίκης (1999) κ.α.