ΣΤΑΣΗ

Μπορεί μια Μπιενάλε να γίνει σημείο στάσης και αφετηρία αναστοχασμού για τα καίρια ζητήματα των σύγχρονων κοινωνιών, οι οποίες αναπτύσσονται σε συνθήκες επιτάχυνσης και κλιμακούμενης ανισότητας; Να εξετάσει από κριτική απόσταση τη στάση του ανθρώπου απέναντι στον κόσμο και τον πλανήτη; Μπορεί να γεφυρώσει την απόσταση ανάμεσα στον θεατή και τη σύγχρονη τέχνη; Μπορεί να υπερβεί την επιμελητική και θεσμική αυταρέσκεια και να αγγίξει την ουσία της πολιτικής και της καθημερινότητας, να ξαναδεί την καλλιτεχνική πράξη ως συνθήκη εργασίας μέσα ή έξω από θεσμούς και κανόνες; Τα ερωτήματα είναι ίσως αρκετά αλλά δεν περισσεύει κανένα.

Η 7η Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης επιχειρεί να γίνει ένα πεδίο επαναπροσδιορισμού αξιών και προτεραιοτήτων που είναι πιθανότερο να προκύψει, όταν δει κανείς τα πράγματα από μια κάποια απόσταση. Αυτή η κριτική αποστασιοποίηση στόχος είναι να δώσει μορφή σε στάσεις, να ενεργοποιήσει το βλέμμα και να οδηγήσει στην πράξη. Όχημα γι’ αυτό είναι η ιστορία. Η έννοια του σύγχρονου στην τέχνη, όπως τη διαμορφώνουν σε σημαντικό βαθμό πλέον οι Μπιενάλε, συσχετίζεται πολλές φορές με αυτή του επείγοντος. Αν, όμως, η αίσθηση του επείγοντος συνιστά κινητήριο δύναμη, η ιστορία μπορεί να προσδιορίσει τις διαδρομές ώστε να μην καταλήξουν αδιέξοδες.

Η 7η Μπιενάλε Θεσσαλονίκης προτείνει λοιπόν μια ιστορική επισκόπηση του εαυτού, του κόσμου και της ζωής μέσα από καλλιτεχνικές θέσεις και έργα. Με ερωτηματικά ή ενθουσιασμό, με αντιστάσεις ή ανατροπές, με ποιητικότητα ή ρεαλισμό, με φαντασία ή κριτική θεώρηση της πραγματικότητας, με ερευνητικότητα ή επινοητικότητα, οι καλλιτέχνες αναζητούν εναλλακτικά σημεία θέασης του παρελθόντος, του παρόντος και μελλοντικού κόσμου, και με κάποιον τρόπο τον ανασυνθέτουν.

Η πρόταση της Μπιενάλε Θεσσαλονίκης για Στάση αφορά την παύση για αναστοχασμό, τη σιωπή με στόχο όχι τον εφησυχασμό και την απομόνωση αλλά τη θέση, την εμπλοκή, τη φωνή που θα ενωθεί με άλλες φωνές, για τη χάραξη διαδρομών που απαιτούν κόπο, σκέψη και συνέπεια. Για να γίνει η Στάση προϋπόθεση για θέση, το σύγχρονο είναι απαραίτητο να τοποθετηθεί στο πεδίο των ερωτημάτων της ιστορίας και του διαλόγου, των συγκρούσεων, της ιδεολογικής διαμάχης. Η ιστορική ανάγνωση της σύγχρονης τέχνης, επομένως, δεν συνιστά τέλος αλλά μάλλον αρχή μιας γνωστικής διαδικασίας που δίνει τη δυνατότητα ουσιαστικής πολιτικοποίησής της.

Η επιμελητική ομάδα της φετινής διοργάνωσης, προκρίνοντας ως αναγκαία και ζωτική την απόπειρα κριτικής του πολυετούς θεσμού και της ευρύτερης πολιτικής του, επιχειρεί μια στροφή: στα έργα, τους καλλιτέχνες, τις δράσεις και τις αφηγήσεις, που δεν εκφέρουν μόνο δημιουργικό λόγο, αλλά κυρίως ορίζουν μια στάση απέναντι στη ζωή και τον κόσμο. Ακόμη κι αν η επιλογή μοιάζει καταρχάς εσωστρεφής, στην πραγματικότητα ανοίγεται πιο αποφασιστικά προς τους καλλιτέχνες και το κοινό, εγκαινιάζοντας έναν διάλογο μαζί τους και διερευνώντας στάσεις και θέσεις, τρόπους και πρακτικές, αρχεία και ντοκουμέντα, πολύτροπα κανάλια επικοινωνίας.

Καλλιτέχνες κεντρικής έκθεσης

Αljoscha, Jonathas de Andrade, Art Workers’ Coalition, Helene Black, Βαγγέλης Βλάχος, micha cárdenas, Θάλεια Γκατζούλη, Tacita Dean, Thomas Demand, Γιώργος Δεπόλλας, Διοχάντη, Δημήτρης Ζουρούδης, Harun Farocki, Joan Fontcuberta, Jakob Gautel & Ιάσων Καραΐνδρος, Julian Germain, Johan Grimonprez, Minna Henriksson, Valentin Hertweck – Irene Paetzug, Hypercomf, Αθηνά Ιωάννου, Kalos&Klio, Άρης Κατσιλάκης, Gustav Klutsis, Νικόλας Κοζάκης & Raoul Vaneigem, Γιάννης Κουνέλλης, Μαρία Λοϊζίδου, Ζώης Λουμάκης, Christien Meindertsma, Πέτρος Μώρης, Πάολα Παλαβίδη, Απόστολος Παλαβράκης, Γιάννης Παντελίδης, Claudio Pérez, Βαγγέλης Πλοιαρίδης, Βασίλης Σαλπιστής, Κύριλλος Σαρρής, Jonas Staal, Stelarc, SUPERFLEX, Α. Τάσσος, Τάνια Τσιρίδου, Γιάννης Φαϊτάκης, Παντελής Χανδρής, Μαρία Χουλάκη

Μπορεί μια κουρτίνα να μεταμορφωθεί σε χορευτή που κινείται ανάμεσα σε έργα τέχνης και θεατές; Μπορεί μια λυχνία να εντοπίζει τους αγγέλους που βρίσκονται στο δωμάτιο; Μπορούν τα παιδιά του δρόμου να μεταμορφωθούν σε καλλιτέχνες φωτογράφους; Και μπορούμε να δούμε τι βλέπουν πίσω από τα κάγκελα οι κρατούμενοι σε 18 σωφρονιστικά ιδρύματα στην Ελλάδα;

Όσοι έχουν κάνει ήδη Στάση στην 7η Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης -και είναι ήδη πάνω από 10.000 επισκέπτες κατά τον πρώτο μήνα λειτουργίας της- γνωρίζουν ήδη τις απαντήσεις.

Όσοι όμως δεν επισκέφθηκαν ακόμη τους έξι χώρους στη Θεσσαλονίκη (Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης, Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης, Πειραματικό Κέντρο Τεχνών, Αλατζά Ιμαρέτ, Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης) και για πρώτη φορά τους χώρους του Μουσείου Άλεξ Μυλωνά, στην Αθήνα, ένα πλούσιο πρόγραμμα ξεναγήσεων τους περιμένει για να τους μυήσει στον εικαστικό κόσμο της 7ης Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης. Να τους συστήσει τα έργα που δημιούργησαν οι 50 και πλέον καλλιτέχνες οι οποίο δίνουν το «παρών» στην πρώτη μεγάλη διοργάνωση του MOMus και να «ξεκλειδώσει» τα μυστικά που κρύβονται πίσω από τα έργα της κεντρικής έκθεσης.

Αν έχετε την περιέργεια να μάθετε ποια σχέση μπορεί να έχουν για παράδειγμα οι ασπρόμαυρες φωτογραφίες που αποτυπώνουν λεπτομέρειες από εγκαταλελειμμένα οικοδομήματα με τα έργα της ρωσικής πρωτοπορίας. Αν σας ενδιαφέρει να δείτε πως η ιστορία του αυτοματισμού μπορεί να μεταμορφωθεί σε μια σειρά γλυπτών. Αν θέλετε να μάθετε πως είναι δυνατόν κάποιος να έχει ένα τρίτο αυτί στο χέρι του και μάλιστα λειτουργικό κι αν δύναται η τέχνη να δημιουργήσει ένα καταφύγιο ηρεμίας από ακατέργαστο χάλυβα, οι απαντήσεις δίνονται στις ξεναγήσεις της 7ης Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης.

Μια Στάση στον κόσμο της 7ης Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης μπορεί να αλλάξει τη Στάση σας απέναντι στον κόσμο της τέχνης. Θα την τολμήσετε;

Πρόγραμμα Δράσεων

Στο πρόγραμμα κατά τους τέσσερις μήνες που θα διαρκέσει η 7η Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης (12.10.2019 – 16.02.2020) εκτός του αμιγώς εικαστικού, όπως θα παρουσιάζεται στους εκθεσιακούς χώρους, θα είναι ιδιαιτέρως ενισχυμένο και το θεωρητικό πλαίσιο της φετινής θεματικής μέσω των εκδηλώσεων λόγου, των ημερίδων και των πρότζεκτς που πλαισιώνουν τον κεντρικό πυρήνα της διοργάνωσης.

Συγκεκριμένα δείτε το Κεντρικό Πρόγραμμα.

Ξεναγήσεις

• Κάθε Σάββατο στις 12:00 στο MOMus-Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης-Συλλογή Κωστάκη
• Κάθε Κυριακή στις 12:00 στο MOMus-Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης-Συλλογές Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης και Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης (εντός ΔΕΘ-HELEXPO)
• Τις Κυριακές 20 Οκτωβρίου • 3, 17 Νοεμβρίου • 1, 15 Δεκεμβρίου, 12, 26 Ιανουαρίου • 2, 9, 16 Φεβρουαρίου στις 12:00 στο MOMus-Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης
• Τις Κυριακές 3, 10, 24 Νοεμβρίου • 8, 15 Δεκεμβρίου • 12, 26 Ιανουαρίου • 9, 16 Φεβρουαρίου στη 13:00 στο MOMus-Πειραματικό Κέντρο Τεχνών
• Τα Σάββατα 8 Δεκεμβρίου · 11, 25 Ιανουαρίου · 15 Φεβρουαρίου στις 12:00  στο Αλατζά Ιμαρέτ
• Χωρίς ξεναγήσεις στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης

*Ωράριο λειτουργίας του Μ1, όπου εκτίθεται έργο του Aljosa. Το έργο του Aljosa στο Μ1 το βλέπει κανείς τις ώρες που υπάρχει παράσταση στη αίθουσα. Το έργο των Νικόλα Κοζάκη & Raoul Vaneigem εκτίθεται στον ενδιάμεσο χώρο των δύο κτιρίων.

Εκπαιδευτικά Προγράμματα

Για περισσότερες πληροφορίες δείτε στην ιστοσελίδα της 7^ης Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης  http://thessalonikibiennale.gr/.