Γράφει η Αφροδίτη Φουτρή | www.dramatherapist.gr

Έχετε αναρωτηθεί γιατί τόσα πολλά παιδιά θέλουν να ακούσουν ένα παραμύθι πριν από τον ύπνο τους και γιατί τόσοι πολλοί ενήλικες διαβάζουν ένα βιβλίο πριν από το δικό τους? Εκτός από την επιθυμία να παρατείνουν το χρόνο της ημέρας και να καθυστερήσουν το πέρασμα στο άγνωστο του ασυνείδητου, η αφήγηση μιας ιστορίας εκτελεί την καθησυχαστική λειτουργία κατά την οποία το άγνωστο γίνεται γνωστό και ο δρόμος μεταξύ γνωστού και αγνώστου γίνεται πιο απτός πιο προσβάσιμος. Οι ιστορίες πολύ συχνά λέγονται σε στιγμές, σε περιόδους μετάβασης. Μια τέτοια στιγμή είναι εκείνη μεταξύ ξύπνιου προς ύπνου. Μια άλλη είναι στην αρχή ή στο τέλος της σχολικής μέρας, κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού ή μιας θεραπείας.

Κατά τη διάρκεια της περιόδου πριν κοιμηθούμε βρισκόμαστε στη μετάβαση από το φως στο σκοτάδι και στη φάση από την παρέα στη μοναξιά. Βρισκόμαστε στο μεταβατικό σημείο να ταξιδέψουμε από έναν γνωστό κόσμο και σε έναν άγνωστο. Αυτό μπορεί να μην μας αρέσει. Κρυμμένοι μέσα στα σεντόνια μας, ασφαλείς μέσα στα κρεβάτια μας, μπορεί να ενθαρρύνουμε σκηνές έντονης δραματικής δύναμης. Αφήνουμε τα γεγονότα της μέρας και ταξιδεύουμε ξυπόλητοι στον άγνωστο κόσμο του ύπνου, των ονείρων και των εφιαλτών.

Πόσοι από εμάς αισθανόμαστε άνετα στο να βιώσουμε εμπειρίες αγνώστου? Η ιστορία πριν από τον ύπνο μπορεί να αποτελέσει θεραπεία και φροντίδα. Γι’ αυτές τις περιπτώσεις, οι ιστορίες οι οποίες εμπεριέχουν το απρόβλεπτο και το αναπάντεχο, που προσφέρουν συμβουλές και βοήθεια στον ακροατή να αποκτήσει οικειότητα με παράξενα γεγονότα, να αναγνωρίσει το καλό και το κακό και να αλληλεπιδράσει με τους μελλοντικούς, ονειρικούς επισκέπτες είναι κατά κανόνα πολύ σημαντικές. Σε συμβολικό επίπεδο, οι ιστορίες αυτές δεν μας προετοιμάζουν μόνο για τον ονειρόκοσμο αλλά και για τον πραγματικό κόσμο, το καλό και το κακό έξω από την ασφάλεια του κρεβατιού. Οι ιστορίες αυτές μπορούν να μας ενισχύσουν την πεποίθηση ότι οι ήρωες μας μπορούν να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους, ότι οι βοηθοί μας είναι εκεί όποτε τους χρειαστούμε και ότι η νίκη ενάντια στο κακό είναι δυνατή.

Τα παραμύθια προσφέρουν κάτι παραπάνω από παρηγοριά, προβάλλουν ενθάρρυνση για να συνεχιστεί η διατύπωση των ερωτήσεων μάλλον παρά για να εγκαταλειφτεί η έρευνα. Μέσα από την ταυτοποίηση με έναν ήρωα ή μια ηρωίδα, που φανερώνει το βαθμό της επιμονής, το πνεύμα και το κουράγιο είναι απαραίτητα για να υπερνικήσουμε τα εμπόδια, να μάθουμε να αντιμετωπίζουμε τους φόβους και τη μοναξιά μας.

Λίγα Λόγια για την Αφροδίτη Φουτρή

Η Αφροδίτη Φουτρή σπούδασε Κοινωνιολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και Δραματοθεραπεία στο Ινστιτούτο Δραματοθεραπείας Αιών. Έχει κάνει σπουδές θεάτρου δείχνοντας ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το παιδικό θέατρο και το παραμύθι. Έχει παρακολουθήσει πλήθος σεμιναρίων σχετικά με την ψυχική υγεία, τη θεραπεία μέσω τέχνης και το θέατρο. Έχει συμμετάσχει σε πολλά συνέδρια και ημερίδες μέσω ανακοινώσεων και βιωματικών εργαστηρίων.

Από το Δεκέμβριο του 2007 ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη, ως Κοινωνιολόγος. ‘Εχει συνεργαστεί με διάφορες Κοινωνικές Οργανώσεις προσφέροντας τις υπηρεσίες της σε άτομα και ομάδες που κινδυνεύουν με κοινωνικό αποκλεισμό. Στα πλαίσια της κλινικής της εμπειρίας έχει εργαστεί σε δομές ψυχικής υγείας, οικοτροφεία, ψυχιατρικές κλινικές, κέντρα ημέρας και σε δομές με κακοποιημένα παιδιά και εφήβους. Επίσης ως σύμβουλος απασχόλησης από το 2005 έως και το 2010 εργάστηκε με  μετανάστες και άνεργες γυναίκες και  προσέφερε τις υπηρεσίες της εθελοντικά  σε πολλούς κοινωνικούς φορείς όπως κέντρα απεξάρτησης, ορφανοτροφεία και συλλόγους που προσφέρουν κοινωνικές υπηρεσίες. Έχει εργαστεί ως εκπαιδεύτρια καθηγητών στα πλαίσια της ανάπτυξης της δημιουργικής διδαασκαλίας και ως σύμβουλος απασχόλησης σε ειδικές ομάδες γυναικών και μεταναστών. Ως Δραματοθεραπεύτρια συνεργάζεται με το κέντρο Αυτογνωσίας-Δραματοθεραπείας και Επαγγελματικής Ανάπτυξης ΡΟΕΣ διοργανώνοντας βιωματικά και εκπαιδευτικά σεμινάρια Δραματοθεραπείας και ατομικές συνεδρίες σε ενήλικες, εφήβους και παιδιά. Είναι πιστοποιημένη σύμβουλος του ΕΚΕΠΙΣ και μέλος της ένωσης Δραματοθεραπευτών.

photo via