Το Πέρασμα ξεκίνησε το ταξίδι του το 2020 όταν η ανθρωπότητα έμπαινε σε μια δύσκολη συνθήκη, αυτή της Πανδημίας, αν και ο σπόρος του, η ιδέα υπήρχε πολλά χρόνια πριν…
Μέσα σε μία εξελικτική πορεία έρευνας και συνεχούς εκπαίδευσης στην τέχνη αλλά και την επιστήμη του θεάτρου ο σπόρος μεγάλωσε και πήρε τη μορφή ενός καραβιού φτιαγμένο με τέτοιο τρόπο, ώστε να μπορεί να εμψυχώνει, να βοηθά και να στηρίζει μια πιο δημιουργική και αυθεντική πορεία ζωής στους επιβάτες του.
Όλο το εγχείρημα είχε ως απαρχή κι έναυσμα την Πτυχιακή εργασία της θεατρολόγου – δραματουργού Κωνσταντίας Ζαχαροπούλου «Εμψύχωση των ομάδων και Devised theatre: εκλεκτικές συγγένειες».
Η βασική μεθοδολογική πρακτική είναι η διαδικασία ανάπτυξης συμμετοχικής δραματουργίας, σύμφωνα με τις αρχές του Devised Theatre (Θεάτρου της Επινόησης) αφού με αυτή τη διαδικασία συνδέεται η εμψυχωτική του λειτουργία.
Ως “θέατρο της επινόησης” ορίζεται η δημιουργία θεατρικού έργου και παράστασης από το μηδέν, χωρίς να προϋπάρχει ήδη θεατρικό έργο.
Συμμετοχικό-συλλογικό δράμα είναι το «προϊόν» της ομαδικής δημιουργικής διαδικασίας και προϋποθέτει την εμπλοκή όλων των συμμετεχόντων.
Εργαστήρια Συλλογικής Θεατρικής Δημιουργίας
Έτσι δημιουργήθηκαν τα “Εργαστήρια Συλλογικής Θεατρικής Δημιουργίας” που αποτελούν τον κορμό της ύπαρξης του Περάσματος. Τα εργαστήρια σχεδιάζονται για τα μέλη της κοινότητας όλων των ηλικιακών ομάδων πάνω σε διαφορετική θεματολογία κάθε φορά.
“Τα Παιδιά είναι η Έμπνευσή μας….”
Η Ζωή είναι μυστήριο κρύβει σοφία και τα παιδιά τη νιώθουν, αφού κινούνται και παίζουν πολύ κοντά στον ρυθμό της Δημιουργίας,
Στο Πέρασμα τους προσφέρεται ένα εύφορο, γόνιμο περιβάλλον αποδοχής, πίστης στη σοφία που κουβαλούν μέσα τους και ένα πλαίσιο αρωγής ώστε να μπορούν να αναπτυχθούν ελεύθερα για να νιώσουν και τα ίδια σε κάθε στάδιο της εξέλιξης τους το μεγαλείο, τη μοναδικότητα και την αξία της ύπαρξής τους.
Στο θεατρικό εργαστήρι των παιδιών και των εφήβων συγκεκριμένα, το θέατρο παρουσιάζεται σε όλες του τις διαστάσεις και ιδιότητες από την δημιουργία της ιστορίας ή αλλιώς δραματουργίας μέχρι την ερμηνεία και τη σκηνική της απόδοση.
Αφετηρία είναι το παιχνίδι, ο αυθορμητισμός, η ελεύθερη έκφραση.
Δίνεται χώρος και χρόνος στα παιδιά να επινοούν τις δικές τους ιστορίες και να τις δραματοποιούν. Τα ίδια γίνονται συγγραφείς, ηθοποιοί, σκηνοθέτες, σκηνογράφοι για να δημιουργήσουν ένα δικό τους συλλογικό θεατρικό έργο. Μέσα σε αυτόν τον «ιερό» τόπο που είναι το θέατρο έχουν την ευκαιρία να αφηγηθούν και να αναπαραστήσουν τον κόσμο όπως τον αντιλαμβάνονται εκείνα, να επικοινωνήσουν τις ιδέες τους, τους προβληματισμούς τους, τα όνειρά τους. Συμμετέχοντας ενεργά στη θεατρική δημιουργική διαδικασία ανακαλύπτουν τη δημιουργό δύναμη μέσα τους και καλλιεργούν την αυτοεκτίμηση αλλά και την αποδοχή της διαφορετικότητας των άλλων.
