Γράφει η Στεφανία Βελδεμίρη | www.stheta.gr
Αρχές Φθινόπωρου, συνηθίζω να φτιάχνω σάλτσα ντομάτας, μια και τα τέλεια ντοματάκια Ρόμα είναι στα καλύτερά τους αυτής την εποχή, σαρκώδη και χωρίς πολλά ζουμιά. Ότι πρέπει για σούπερ νόστιμη, πηχτή και κατακκόκινη σαλτσούλα! Κάθε κοκκινιστό έχει μια ξεχωριστή γεύση αγάπης όταν η σάλτσα του έχει φτιαχτεί από τα χεράκια της μαμάς σου!
Η παρασκευή της σάλτσας, κρατάει ένα ολόκληρο εικοσιτετράωρο, λόγω που τρώμε αρκετή και μου αρέσει να την προσφέρω και σαν δώρο, οπότε και η ποσότητα είναι μίνιμουμ 40 κιλάκια ντοματούλες. Έτσι, και συνήθως για να περάσει η ώρα, η φαντασία καλπάζει σε … κόκκινα άλογα και καθώς τα εμπνευστικά κόκκινα μοσχομυρίζουν, ζωγραφιές ξεπηδούν από το κεφάλι μου κατακόκκινες και ζουμερές!
Φέτος, ήταν μεγάλη η χαρά μου που ο γιός μου, θέλησε να συμμετέχει στην Παρασκευή της σάλτσας και πραγματικά, έγινε χαμός! Ενώσαμε τις φαντασίες μας με αποτέλεσμα οι ώρες να περάσουν νεράκι! Μελετήσαμε τις αλλαγές του κόκκινου από ντομάτα σε ντομάτα, τα διαφορετικά κόκκινα που υπάρχουν σε μια ντομάτα, τα κόκκινα του εσωτερικού και του εξωτερικού της ντομάτας, χαμός! Ακόμη παρατηρήσαμε πως τα κόκκινα αλλάζουν όταν από τις ντομάτες – λαχανικά, μετατρέπονται σε πολτό στο μπλέντερ, μαγευτήκαμε από το στρόβιλο χρωμάτων καθώς το μπλέντερ δούλευε και μάθαμε πότε η σάλτσα είναι έτοιμη και όσο πρέπει βρασμένη από το συγκεκριμένο κόκκινο της έτοιμης σάλτσας. Μιλάμε για πάρα πολλά κόκκινα!
Θυμηθήκαμε τα πιο πετυχημένα και τα πιο άνοστα ανέκδοτα με ντομάτες, σλόγκαν μας φυσικά το «σταμάτα σου ‘ρχεται ντομάτα»!
Όπως συχνά λέω, το παιχνίδι είναι η πιο σπουδαία γνώση. Από πού να το πιάσεις και από πού να το αφήσεις. Αύξηση της παρατηρητικότητας, βιωματική μελέτη χρώματος, αύξηση λεξιλογίου, καθώς ονοματίσαμε με τα αληθινά τους ονόματα τα διάφορα κόκκινα, άσκηση των κοιλιακών μας μυών από τα γέλια για τα ονόματα του κόκκινου που φτιάξαμε εκείνη τη στιγμή. Ακόμη καθώς αρκετά από τα βάζα θα δωριστούν, για μια ακόμη φορά η αξία του χειροποίητου δώρου, μπαίνει στο σακί με τις πολύτιμες γνώσεις του παιδιού.
Ένα ακόμη λιθαράκι στον γιγάντιο τοίχο της αγάπης μας, νόστιμο και κοκκινιστό, μπήκε αυτή τη μέρα.
Επειδή οι κοινές ώρες μητέρας και γιων, έχουν κάποιες φορές μια αμηχανία καθώς τα αγόρια γίνονται μικροί άντρες. Οι πολύτιμες στιγμές γέλιου και ουσιαστικής επικοινωνίας είναι κόκκινος (στην συγκεκριμένη περίπτωση) χρυσός.
Δεν προκύπτουν τυχαία οι τόνοι του κόκκινου στις ζωγραφιές.
Είναι μέσα μας, σε μορφή σάλτσας ντομάτας και αγάπης.
Υ.γ. Για την συνταγή της σάλτσας ή συμβουλές για τους τόνους του κόκκινου, εδώ είμαστε!
Λίγα Λόγια για τη Στεφανία Βελδεμίρη
Η Στεφανία Βελδεμίρη είναι συντηρήτρια Αρχαιολογικών Ευρημάτων και Έργων Τέχνης, Λατρεύει να συντηρεί κομμάτια του παρελθόντος και να τα κάνει αναγνώσιμα στο κοινό. Τρέφει ιδιαίτερη αγάπη για την προϊστορία και τα μαγευτικά απομεινάρια της. Έτσι αποφάσισε, να διδάσκει στα παιδιά την Ιστορία της Τέχνης μέσα από διαδραστικές δραστηριότητες, παιχνίδι, βιωματικές ασκήσεις, οπτικοακουστικά ερεθίσματα και κυρίως χαμόγελο και χαρούμενο μα πειθαρχημένο κλίμα. Γράφει και ζωγραφίζει παραμύθια και μόλις διαβάσει βιβλίο ή ποίημα που της αρέσει, αμέσως το κάνει ζωγραφιά. Επίσης μερικοί τοίχοι την εμπνέουν για να τους γράψει ή να τους ζωγραφίσει. Άλλοι πάλι όχι… Μας μιλάει για τέχνες.
Γράψτε το σχόλιό σας
Ιωάννα Σεραφειμίδου
Από Στεφανία: Αγοράζεις τοματάκια ρόμα κόκκινα αλλά σκληρά. Επειδή η πρώτη ύλη καθορίζει το αποτέλεσμα πρέπει όταν κόβεις το τοματάκι να είναι γεμάτο σε σάρκα και όχι τζούφιο με ζουμιά. Άρα ψαχνεις καλό ντοματά στη λαική σου. Μετά τις πλένεις και τις βάζεις στην πιο.μεγάλη σου κατσαρόλα σε βραστό νερό για 3-4 λεπτά και τις αδειάζεις στο νεροχύτη όπου τις ξεπλένεις με κρύο νερό. Έτσι η φλούδα βγαίνει πανεύκολα. Την τεράστια κατσαρόλα σου την βάζεις στο ματι σε δυνατή φωτιά και ρίχνεις μέσα ολόκληρα τα ξεφλουδισμένα τοματάκια με αλάτι και ζάχαρη μια κουταλιά της σούπας έκαστο. Μόλις πάρει βράση χαμηλώνεις τη φωτιά έτσι ώστε να ψιλοβράζει. Μόλις φύγουν τα ζουμιά και μείνει ωραία πηχτή σαλτσούλα (περίπου κατεβαίνει στο μισό η στάθμη) βάζεις τη σάλτσα σε αποστειρωμένα βάζα γυάλινα που έχεις ρίξει μεσα λιγο ελαιόλαδο. Τα βαζάκια για αποστείρωση, εγώ τα βάζω στο νεροχύτη, ριχνω μέσα τους βραστό νερό από τον βραστήρα και τα αδειάζω αμέσως. Έτσι εξατμίζεται το νερό και είναι στεγνό και αποστειρωμένο. Μετά βάζω λάδι και ρίχνω καυτή τη σάλτσα. Καυτή σάλτσα σε καυτό βάζο. Μετά σφίγγεις καλά το καπάκι και αφήνεις να κρυώσει ανάποδα. Κρατάει ένα χρόνο στο ντουλάπι.
Από Αλίκη: Να προσθέσω…
Αν θες βάζεις μέσα στη βράση και πιπεριά Φλωρίνης αλεσμένες στο μουλτι. Παίρνουν την οξύτητα της ντομάτας.
Για την αποστείρωση εγώ βάζω καυτή σάλτσα σε καθαρό βάζο και έχω βράσει τα καπάκια. Αφού κλείσω το βάζο το γυρίζω ανάποδα και το αφήνω μια μέρα να κρυώσει έτσι.
Αν θέλετε να λαμβάνετε το εβδομαδιαίο newsletter των Πυγολαμπίδων παρακαλώ κάντε εγγραφή εδώ.
Δείτε τους όρους χρήσης της ιστοσελίδας μας.