Ζωγραφιά: Στεφανία Βελδεμίρη

Αν είστε βιβλιοφάγος και έχετε την τύχη να έχετε φίλους βιβλιοφάγους, και στην υπέροχη αυτή συγκυρία προστεθεί πως έχετε συνομήλικα ή σχεδόν συνομήλικα παιδιά, μια σούπερ ιδέα είναι να δημιουργήσετε μια παιδική λέσχη ανάγνωσης.

Πριν τις πρώτες οδηγίες για το «στήσιμο» της λέσχης ανάγνωσης, θεωρώ απαραίτητο να μιλήσουμε λίγο (τόσο δα) για την αγάπη του παιδιού και του… βιβλίου. Όπως και με όλα τα ζητήματα, κανέναν απολύτως ρόλο δεν παίζουν τα λόγια, μα οι πράξεις είναι που βαραίνουν. Τα βιβλία λοιπόν ας είναι παντού μέσα στο σπίτι. Σε όλα τα δωμάτια και σε όλα τα επίπεδα όπου κινούνται τα μικρά μας, όχι συγκεντρωμένα σε μια βιβλιοθήκη. Βιβλία στην κουζίνα, στο μπάνιο, στα υπνοδωμάτια, βιβλία στο πάτωμα ακόμη. Τα βιβλία δεν είναι αντικείμενα που πρέπει απαραίτητα να συνδέονται με την ανάγνωση, ειδικά στα μικρά παιδιά! Τα παιδιά θα τα αγαπήσουν αν είναι κατάδικά τους να τα χρησιμοποιήσουν και σαν απλά… παιχνίδια. Καμιά φορά έχει πλάκα να κάνεις τα βιβλία σκαλοπάτια, ή να πηδάς από βιβλίο σε βιβλίο, σαν το πάτωμα 1 πόντο πιο κάτω να είναι τάχα λάβα, η πάγος ή γκρεμός!

Επίσης δημιουργήστε στα παιδιά σας την ανάμνηση της εικόνας: «γονείς που διαβάζουν» σε καθημερινή βάση σαν κάτι απλό, φυσιολογικό και ευχάριστο. Όταν τα παιδιά βιώνουν την αναγνωστική απόλαυση στο πρόσωπο των γονιών τους, αυτό είναι το πρώτο και πιο σημαντικό βήμα για την αγάπη του παιδιού και του βιβλίου. Δεν μπορούμε να περιμένουμε από ένα παιδί που έχει συνηθίσει να βλέπει το ελαφρώς αποβλακωμένο πρόσωπο των γονιών του, να κοιτάζει τηλεόραση σε καθημερινή βάση, να γραφτεί με χαρά και να συμβάλει στην δημιουργία μιας λέσχης ανάγνωσης.

Θυμάμαι πως κάπου είχα διαβάσει (δυστυχώς δεν θυμάμαι που) πως ακόμη και όταν έχουμε βρέφος ή νήπιο, είναι καλό να συνηθίσει όχι μόνο στην εικόνα μας να διαβάζουμε, αλλά και να αντιληφθεί πως αυτή είναι μια πολύ σημαντική ώρα για μας που δεν επιτρέπουμε να μας την διακόψουν. Φυσικά ο χρόνος που ένα βρέφος μπορεί να περιμένει είναι ελάχιστος, όμως 1 λεπτό είναι αρκετό  και ένα νήπιο μπορεί κάλλιστα να σεβαστεί το «10λεπτο  ανάγνωσης» του γονιού. Εφάρμοσα αυτή τη μέθοδο και με τα δυο παιδιά μου, καθόλου τεχνητά, μα από την ανάγκη μου για «βουτιές» ανάγνωσης. Τα αποτελέσματα ανάλογα με τον ξεχωριστό τους χαρακτήρα είναι εντυπωσιακά. Από μικράκια, πριν μάθουν να διαβάζουν, αποζητούσαν την ησυχία και διεκδικούσαν την ήρεμη ανάγνωση (καμώνονταν πως ξέρουν τάχα, ξεφυλλίζοντας τα παραμύθια που διαβάζαμε) ενώ αν κάποιος τους διέκοπτε διεκδικούσαν την απερίσπαστη τους ανάγνωση. Αυτό συμβαίνει ακόμη και τώρα που μεγάλωσαν.

Δεδομένο θεωρώ πως διαβάζουμε κάθε μέρα στα παιδιά μας παραμύθια και καθόλου άσχημη ιδέα είναι καμιά φορά να τους διαβάζουμε και κείμενα που μας γοητεύουν ή ποιήματα κι ας μην είναι «Παιδικά».

Θα μπορούσα να μιλάω ώρες για το χτίσιμο της αγάπης, ανάμεσα στα παιδιά και τα βιβλία, ξέρω όμως πως όποιος ενδιαφέρεται πραγματικά για κάτι τέτοιο μπορεί να κάνει το ίδιο.

Ας μιλήσουμε λοιπόν για … λέσχες!

Στήνοντας μια παιδική λέσχη ανάγνωσης, καλό είναι να βάλουμε από την αρχή τα παιδιά στο παιχνίδι. Γιατί αν δεν υπάρχει παιχνίδι, τα παιδιά δεν θα μας… παίξουν.

Για αρχή βρείτε φίλους που νιώθετε άνετα μαζί και θέλουν να συμμετέχουν μαζί με τα παιδιά τους. 5-6 γονείς με τα παιδιά τους είναι αρκετοί για ένα καλό ξεκίνημα. Ιδανικό είναι να κρατηθεί μια σταθερή ομάδα που θα εξελίσσεται με την πάροδο του χρόνου. Στην πρώτη σας συνάντηση, δημιουργήστε μια «συνωμοτική»  ατμόσφαιρα, με την καλή έννοια. Έτσι θα είναι καλό, αντί για το κλασικό «Λέσχη ανάγνωσης», που στο παιδικό μυαλό παραπέμπει σε «σχολείο» και «διάβασμα», αφιερώστε την πρώτης σας συνάντηση στο να βρείτε όνομα στη λέσχη σας. Ανάλογα με την παρέα σας μπορούν να πέσουν άπειρες ιδέες. Π.χ. «Λέσχη 5Χ5 (όλοι θα νομίζουν πως πάτε για πογόσφαιρο ενώ εσείς θα διαβάζετε!)» αν είστε 5 μικροί και 5 μεγάλοι, «Μυστική συνάντηση των 12» αν είστε 6 μεγάλοι και 6 μικροί «Λέσχη Α.Σ.Ε.Μ.Ε.» αν τα αρχικά των παιδιών είναι, Άννα, Στράτος, Ελένη, Μάριος, Έφη ή ότι άλλο σκαρφιστούν τα παιδιά, ανάλογα με τον χαρακτήρα και την σύσταση της ομάδας. Είναι σημαντικό να βρουν το όνομα τα ίδια τα παιδιά και όχι οι γονείς (ακόμη και αν οι «μεγαλίστηκες» προτάσεις είναι πιο «δυνατές»). Αυτό είναι το πρώτο βήμα.

Η συνέχεια πολύ σύντομα κοντά σας.

Λίγα Λόγια για τη Στεφανία Βελδεμίρη

Η Στεφανία Βελδεμίρη είναι συντηρήτρια Αρχαιολογικών Ευρημάτων και Έργων Τέχνης, Λατρεύει να συντηρεί κομμάτια του παρελθόντος και να τα κάνει αναγνώσιμα στο κοινό. Τρέφει ιδιαίτερη αγάπη για την προϊστορία και τα μαγευτικά απομεινάρια της. Έτσι αποφάσισε, να διδάσκει στα παιδιά την Ιστορία της Τέχνης μέσα από διαδραστικές δραστηριότητες, παιχνίδι, βιωματικές ασκήσεις, οπτικοακουστικά ερεθίσματα και κυρίως χαμόγελο και χαρούμενο μα πειθαρχημένο κλίμα. Γράφει και ζωγραφίζει παραμύθια και μόλις διαβάσει βιβλίο ή ποίημα που της αρέσει, αμέσως το κάνει ζωγραφιά. Επίσης μερικοί τοίχοι την εμπνέουν για να τους γράψει ή να τους ζωγραφίσει. Άλλοι πάλι όχι… Μας μιλάει για τέχνες.