Σχολή γονέων στο Σπιτόδενδρο

Η σημερινή οικογένεια συναντά καθημερινά προκλήσεις, ερωτήματα και προβληματισμούς που αφορούν στο οικογενειακό περιβάλλον αλλά και στην ανατροφή των παιδιών. Το “Σπιτόδενδρο” κατανοώντας την ανάγκη αυτή και προσπαθώντας να είναι στο πλάι των οικογενειών, στο ταξίδι αυτό της γονεϊκότητας, έχει δημιουργήσει μια σχολή γονέων μέσω της οποίας επιχειρεί να είναι κοντά στις οικογένειες, υποστηρίζοντάς τες.

Μέχρι το τέλος της φετινής σχολικής χρονιάς θα πραγματοποιηθεί ένας κύκλος οκτώ συνολικά συναντήσεων, μέσω των οποίων θα προτείνονται λύσεις για να ενισχυθεί το γονεϊκό ταξίδι.

 

Ακολουθούν οι θεματικές και οι ημερομηνίες πραγματοποίησης των συναντήσεων:

13 Οκτωβρίου 2023

Το παιδί μου έχει άγχος. Εγώ;

Το άγχος στα παιδιά. Πότε εμφανίζεται και με ποιες μορφές; Είναι ευεργετικό ή «τι εξυπηρετεί»; Ποιες θα πρέπει να είναι οι ανησυχίες των γονέων και πώς μπορούν να βοηθήσουν ένα παιδί με άγχος;

Και φυσικά μήπως το δικό τους άγχος είναι αυτό που γεννά και πυροδοτεί το άγχος στα παιδιά; Πώς μπορεί να είναι ψύχραιμο ένα παιδί που βρίσκεται μέσα σε ένα αγχώδες περιβάλλον; Mήπως δεν αντιλαμβάνονται οι ίδιοι οι γονείς το δικό τους άγχος; Και τελικά τι κάνουν με το άγχος τους; Ή τι τους κάνει αυτό;

Όλα αυτά τα ερωτήματα και πολλά άλλα θα απαντηθούν σε αυτή τη συνάντηση στο “Σπιτόδενδρο”, χωρίς άγχος. Ή μάλλον παρέα με το άγχος.

 

10 Νοεμβρίου 2023

Διαφωνούμε σε θέματα σχετικά με το παιδί. Ε και;

Συχνά οι άνθρωποι νιώθουν μπερδεμένοι και δυσκολεύονται να διαφωνήσουν, να διαπραγματευτούν με τον σύντροφο ή την υπόλοιπη οικογένεια τον τρόπο διαπαιδαγώγησης του παιδιού. Με λίγα λόγια, αμφιταλαντεύονται για την ορθότητα της γνώμης τους, δεν παίρνουν ξεκάθαρη θέση ή καλούν το παιδί να αποφασίσει για αυτούς.

Η λύση δεν είναι να μη διαφωνούν ή να διαφωνούν κρυφά. Αλλά πώς θα καταφέρουν να εντάξουν τη διαφωνία μέσα στην οικογένεια ως μια απόλυτα φυσιολογική διαδικασία που μπορεί να έχει μια υγιή μορφή και να προάγει τις σχέσεις.

 

8 Δεκεμβρίου 2023

Το όριο είναι ελευθερία. Δεν είμαστε ένα σώμα.

Συλλαμβάνουμε τα παιδιά μας, τα κυοφορούμε, τα γεννάμε, τα θηλάζουμε, είναι κομμάτι μας αλλά δεν είμαστε ένα σώμα. Είναι ένας άλλος μοναδικός και ξεχωριστός άνθρωπος από την αρχή μέχρι όσα είναι τα χρόνια της ζωής τους.

Το όριο ανάμεσα σε εμάς και τα παιδιά (φυσικό – σωματικό και συμβολικό) συχνά συγχέεται.

Πού εμείς, πού τα παιδιά και πού ο κοινός τόπος συνάντησης;

Θέματα ύπνου, διατροφής, προσωπικού χώρου, συμπεριφοράς.

Πως μπαίνουν τα όρια; Ποιος τα ορίζει και πότε χάνονται;

Είναι το όριο ελευθερία;

 

12 Ιανουαρίου 2024

Επιθετικότητα – ΑυτόΥπεράσπιση

“Χτυπάει, δαγκώνει, πετάει πράγματα, μιλάει άσχημα…”

Τι μπορεί να λέει η επιθετικότητα του παιδιού ή ίσως τι δε μπορεί να πει και γίνεται επίθεση; Πότε δε μπορεί να βρει κάποιος τη θέση του και μπαίνει σε επί-θεση;

Στη συνάντηση αυτή θα βρεθεί τι ορίζεται ως επιθετικότητα. Πόσο επιθετικοί είναι οι ίδιοι και σε ποιες στιγμές κρίσης έχουν ξεσπάσματα; Επίσης σε έναν κόσμο γεμάτο με ένταση, βία, διακρίσεις, αδικία πότε σταματά η αυτοϋπεράσπιση και πότε ονομάζεται επίθεση;

 

9 Φεβρουαρίου 2024

Φύλο. Σώμα και σεξουαλικότητα στην παιδική ηλικία. (Ταυτότητα φύλου & Έμφυλα στερεότητα)

Φύλο γέννησης. Ανάπτυξη του σώματος, αυτοανακάλυψη και αυτοϊκανοποίηση. Το γυμνό σώμα και η ενοχή. Κοινωνικές προκαταλήψεις και έμφυλα στερεότυπα. Φύλο επιλογής. Προστασία, αποδοχή, ελευθερία, ενοχή.

Συχνά οι ενήλικες βάζουν ετικέτες όπως «ζωηρός-δραστήριος», «γλυκιά-ήρεμη». Επαινούν ή ενισχύουν συμπεριφορές αντίστοιχες με στερεοτυπικές ιδέες (Μπράβο που καθάρισες το δωμάτιό σου. Μη κλαις, οι άνδρες δεν κλαίνε! Το μπλε για τα αγόρια, το ροζ για τα κορίτσια. Τα αγόρια γιατροί, αστυνομικοί, επιστήμονες. Τα κορίτσια παιδαγωγοί, κομμώτριες, νοσοκόμες, μανούλες). Αυτές οι μικρές, μη συνειδητές πράξεις, είναι ικανές να κατευθύνουν τη συμπεριφορά και τις αντιλήψεις του παιδιού. Παιχνίδια γεμάτα στερεότυπα, ΜΜΕ, διαφημίσεις, λογοτεχνία έρχονται να τα ενισχύσουν, επιβεβαιώνοντας τα χαρακτηριστικά που πρέπει να φέρουν. Τελικά μέσα από όλα αυτά μιλάνε για ελευθερία και αποδοχή στη διαφορετικότητα ή αναπαράγουν και αυτοί στερεότυπα και ιδέες που έχουν εγγραφεί μέσα τους; Αυτοί πόσο ελεύθεροι είναι, πόσο σεξουαλικά συνειδητοί, πόσο απολαμβάνουν και πόσο κρίνουν τους εαυτούς τους και το σώμα τους; Είναι διανοητικά πλάσματα αλλά πόσο σωματικά έχουν απομακρυνθεί;

 

1 Μαρτίου 2024

Οι οθόνες στη ζωή μας. Σε συνεργασία με τον Κωστή Δημολιό και το Media Owl.

Scrolling, gaming, post, stories, likes, views…

Η ζωή πίσω από τη ζωή. Η απόσυρση, η απομόνωση, η ευκολία στη μη επαφή μέσα από τη δικαιολογία του “ανήκειν” στο παγκόσμιο δίκτυο τηλεπικοινωνιών. Και γίνεται σύνδεση η αποσύνδεση. Εθισμός, εξάρτηση, ορθή χρήση και όρια.

Στη συνάντηση αυτή θα δούνε πόσο οι ίδιοι χάνονται στο υπερσύμπαν του διαδικτύου. Πώς τα παιδιά το λαμβάνουν αυτό; Και πόσο η έλλειψη χρόνου και οι γρήγοροι ρυθμοί τους κάνουν να υποκύπτουν με “ενοχή” στο να δίνουν οθόνη στα παιδιά ως αντάλλαγμα;

Βλέπουν πώς είναι πίσω απ΄ τις οθόνες, τα προφίλ τους, τα συναισθήματα τους και πώς πραγματικά είναι στο “κοντά”. Πρόσωπο με πρόσωπο. Βλέμμα με βλέμμα. Με αισθήσεις. Δίχως φίλτρα και ρετούς.

 

12 Απριλίου 2024

Ερωτήσεις για την απώλεια, ασθένεια ή θάνατο.

«Από μικροί μαθαίνουμε να χάνουμε η απώλεια θα μπορούσε να ‘ναι κούνια μας

δεν μπορείς να τα ‘χεις όλα πρώτη φράση που μαθαίνουμε.

Από μικροί πρέπει να μοιραζόμαστε τα γλυκά και τα παιχνίδια με τ’ αδέρφια μας

μάθε πλέον να μοιράζεσαι και έτσι δίνουμε ό, τι παίρνουμε…»

Γ. Ευαγγελάτος

Δύσκολες ερωτήσεις όταν συχνά δεν είναι ξεκάθαρες οι απαντήσεις ούτε για τους ενήλικες. Το πένθος είναι ένα τεράστιο και αναπόφευκτο κεφάλαιο στη ζωή του ανθρώπου. Και ως πένθος ορίζεται, όχι μόνο ο φυσικός θάνατος, αλλά οποιαδήποτε φυσική ή συναισθηματική απώλεια. Το πώς θα το βιώσει κάποιος εξαρτάται από πολλούς και διαφορετικούς παράγοντες. Οι απώλειες και οι αποχωρισμοί ξεκινούν αμέσως μόλις γεννιόμαστε. Πώς θα μάθουν όμως να διαχειρίζονται την απώλεια σα μια φυσική διαδικασία στο παρακάτω; Πώς περνάω αλλά δεν κολλάω στο πένθος; Πώς η δική τους αντιμετώπιση της απώλειας επηρεάζει το παιδί τους;

Σε αυτή τη συνάντηση θα φέρουν τις απώλειες τους, τις αλλαγές, τους αποχωρισμούς σε ένα παρόν μπροστά τους για να δουν πώς είναι παρακάτω.

 

24 Μάϊου 2024

Δίνοντας τρόπους στα παιδιά να εκφραστούν. Ευαισθητοποίηση, αναγνώριση, αποδοχή.

«Κάποια παιδάκια αναπτύσσονται αργά. Άλλα δεν τρώνε, άλλα μιλάν πολύ σιγά.

Άλλα γυρνάν απ’ το σχολείο και λένε ψέματα. Και άλλα τα’ χουν καταστρέψει τα παινέματα»

Φ. Δεληβοριάς

Τι σημαίνει αποδοχή στη διαφορετικότητα; Πόσο ταράζει τις προκαταλήψεις μας;

Είναι εντάξει για τους άλλους αλλά αν συμβεί σε εμάς…

Ένα σύστημα εκπαίδευσης και κοινωνικοποίησης που μιλά για όλους αλλά δεν τους χωρά όλους. Ελλείψεις, φόβος, προκαταλήψεις, στιγματισμός, ανελευθερία.

Δίνοντας τρόπους στα παιδιά να εκφραστούν, τους δίνονται τρόποι να ανακαλύψουν όλα τους τα κομμάτια. Αλλά θα τα αγαπήσουν μόνο αν τα αποδεχτούν οι γονείς. Όχι σαν κάτι διαφορετικό, κατ’ ανάγκη, αλλά σαν κάτι μοναδικά φυσικό.

Πώς εκφράστηκαν τα δικά τους κομμάτια ή μήπως κάποια ακόμα σιωπούν;

Τι toyw σταμάτησε και τι τους βοήθησε;

Τι κάνουν όταν πτυχές των παιδιών τους πάνε κόντρα στις προσδοκίες τους;

Δίνουν χώρο για έκφραση, η ορίζουν τον τρόπο σύμφωνα με το γνώριμο και κοινωνικά συμφωνημένο;

Εδώ οι γονείς θα εκφραστούν, θα εκτεθούν και θα ανακαλύψουν.

 

Χρήσιμες Πληροφορίες

Η σχολή γονέων πραγματοποιείται μια φορά τον μήνα, ημέρα Παρασκευή στις 18:00.

Τις συναντήσεις συντονίζει η Καλλιόπη Σαβρανίδου, Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας – Συστημική Θεραπεύτρια & Εκπαιδευτικός.

Ο αριθμός των θέσεων είναι περιορισμένος.

Για περισσότερες πληροφορίες και κρατήσεις επικοινωνήστε με τη γραμματεία του Σπιτόδενδρου στο τηλ. 2310472266.