παιδιά – Σελίδα 13 από 13 – Πυγολαμπίδες
Skip to content

Οι κουκουβάγιες της τάξης μας

Γράφει η Αθηνά Κάκου, δασκάλα και ιδρύτρια του www.sofikoukoubagia.com

Όσοι με γνωρίζετε από τα δύο blogs μου, θα ξέρετε πολύ καλά την αδυναμία που έχω στις κουκουβάγιες… Δεν ξέρω γιατί, αλλά αυτό το πουλάκι μου βγάζει κάτι πολύ οικείο! Αυτό που διαπίστωσα από την επαφή μου με τα παιδιά, τόσο στο σχολείο όσο και εκτός σχολείου, είναι ότι αρέσει και σ’ εκείνα το ίδιο!

Το πρώτο μου.. πείραμα το έκανα πέρυσι και είναι η χειροτεχνία για την οποία θα σας μιλήσω σήμερα! Πρόκειται για κουκουβάγιες φτιαγμένες από χαρτόνι, πολύ εύκολες στην κατασκευή και με ιδιαίτερο νόημα… Γιατί το λέω αυτό; Θα σας εξηγήσω παρακάτω..

Πέρυσι, λοιπόν, στα πλαίσια μιας πρακτικής άσκησης, δίδαξα σε μια Γ’ Δημοτικού στη Θεσσαλονίκη. Την ώρα της Ευέλικτης Ζώνης, μου είχαν αναθέσει να τους κάνω κάποια χειροτεχνία.. Ψάχνοντας, λοιπόν, στο διαδίκτυο, έπεσα πάνω σε φωτογραφίες τάξεων στο εξωτερικό, υπέροχα διακοσμημένες και με σημασία σε κάθε λεπτομέρεια. Εκείνο που μου έκανε εντύπωση είναι ότι οι δάσκαλοι και δασκάλες προσπαθούσαν με διάφορους τρόπους να δείξουν στα παιδιά ότι η τάξη είναι μία ομάδα! Έτσι, έβλεπες πόρτες στολισμένες από πάνω μέχρι κάτω με παραστάσεις.. Ψαράκια στο βυθό, λουλούδια στο λιβάδι, σύννεφα στον ουρανό.. Κάθε ένα αντικείμενο είχε γραμμένο επάνω του το όνομα του κάθε παιδιού κι όλα μαζί έφτιαχναν την τάξη τους!

Ενθουσιάστηκα! Μου άρεσε πολύ αυτή η ιδέα και σκέφτηκα ότι θα ήταν ένας εξαιρετικός τρόπος να γνωρίσω κι εγώ καλύτερα τα παιδιά αλλά κι εκείνα να νιώσουν ομάδα, να νιώσουν οικογένεια.

Το προηγούμενο βράδυ ετοίμασα πολύχρωμα χαρτόνια, πάνω στα οποία είχα σχεδιάσει με μολύβι το πατρόν για να φτιάξει ο καθένας και η καθεμιά τη δική του κουκουβάγια. Είχα φροντίσει να διαλέξω χρώματα αγορίστικα και κοριτσίστικα, ανάλογα με τα παιδιά της συγκεκριμένης τάξης.

Την επόμενη μέρα στο σχολείο, χώρισα τα υλικά σε καλαθάκια κι άφησα από ένα καλάθι σε κάθε ομάδα παιδιών. Εκείνα μόνα τους διάλεξαν τα χρώματα που προτιμούσαν, έκοψαν τα χαρτόνια τους, κόλλησαν επάνω τα μάτια και τη μύτη και ζωγράφισαν τις κόρες των ματιών.

owl

Όταν ήρθε η ώρα να γράψουν επάνω τα ονόματά τους, εντυπωσιάστηκα από το πόση φαντασία έχουν. Κάποιοι επέλεξαν να γράψουν όνομα και επίθετο, άλλοι συμπλήρωσαν κάποιο παρατσούκλι ή χαϊδευτικό, άλλοι πρόσθεσαν συννεφάκια με λόγια. Εκείνο μάλιστα που μου έκανε τη μεγαλύτερη εντύπωση ήταν ότι μέσα από μια τόσο απλή χειροτεχνία  έδειξαν στους υπόλοιπους την εικόνα που είχαν για τον εαυτό τους. Για παράδειγμα, η Μαρία έγραψε «Μαρία η έξυπνη».

Να συμπληρώσω, επίσης, ότι κάποια παιδιά έλειπαν εκείνη την ημέρα και οι συμμαθητές τους δεν θέλησαν να τους αφήσουν χωρίς κουκουβάγια.. Γι’ αυτό δυο τρία παιδιά ανέλαβαν να φτιάξουν και δεύτερη για το φίλο ή τη φίλη τους που έλειπε!

owls

Όταν ολοκλήρωσαν τις χειροτεχνίες τους, κολλήσαμε τις κουκουβάγιες επάνω στην πόρτα της τάξης. Στην κορυφή έφτιαξα ένα καρτελάκι με τον αριθμό του τμήματος, το οποίο θα μπορούσε κάλλιστα να γίνει σε σχήμα κλαδιού.

Τα παιδιά καμάρωναν για αυτό που έκαναν, φώναζαν τις άλλες τάξεις να δουν τις κουκουβάγιες τους και ο ενθουσιασμός τους ήταν μεγάλος!

Τώρα, λοιπόν, που η χρονιά μόλις άρχισε, είναι μια καλή ευκαιρία να δοκιμάσετε μια τέτοιου είδους κατασκευή. Εγώ με μεγάλη χαρά μοιράζομαι μαζί σας το πατρόν που χρησιμοποίησα για τις κουκουβάγιες της τάξης. Μπορείτε να το εκτυπώσετε κάνοντας κλικ εδώ.

Φυσικά, αν το τολμήσετε, μπορείτε να μου αφήσετε σχόλιο με τις εντυπώσεις σας εδώ!

Λίγα λόγια για την Αθηνά Κάκου

Η Αθηνά Κάκου είναι πτυχιούχος δασκάλα. Αγαπά πολύ τα παιδιά και το όνειρό της ήταν να δουλέψει στην εκπαίδευση. Όνειρο που στην Ελλάδα του 2013 μοιάζει απατηλό. Γι’ αυτό και βρήκε άλλο τρόπο να ασχολείται μαζί τους, ανοίγοντας την επιχείρηση Craftaholic. Εκεί φτιάχνει χειροποίητα παιχνίδια και διακοσμητικά με βασικά υλικά το ύφασμα και την τσόχα. Παράλληλα, είναι το πρόσωπο που… κρύβεται πίσω από τη «Σοφή Κουκουβάγια», το εκπαιδευτικό της ιστολόγιο, όπου γράφει για εκπαιδευτικούς και γονείς, μοιράζεται μαζί τους δωρεάν υλικό και απαντά στις ερωτήσεις των μικρών παιδιών μέσα από ένα διασκεδαστικό παιχνίδι υιοθεσίας. Μας μιλάει για εκπαίδευση και κατασκευές.

Το δικό μου αλφαβητάρι

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Γεια σας! Είμαι η Μαρίνα και αυτό που μου αρέσει πιο πολύ απ΄ όλα στα βιβλία είναι η μυρωδιά τους! Δεν υπάρχει περίπτωση να πέσει στα χέρια μου καινούριο βιβλίο και να μη χώσω τη μύτη μου να πάρω το άρωμά του. Ακόμη περισσότερο μου αρέσει να το κάνω αυτό στα παιδικά βιβλία. Με τον καιρό βέβαια ανακάλυψα κι άλλες χάρες των παιδικών βιβλίων, όπως ας πούμε την υφή των σελίδων τους ή τις εικόνες τους και τόσα άλλα… Σ” αυτό βέβαια συνέβαλε ότι στην πορεία έγινα και μαμά και η αλήθεια είναι ότι η πιο αγαπημένη μας ώρα με το γιο μου ήταν από την αρχή και παραμένει εδώ και 6 χρόνια αυτή που μοιραζόμαστε μπροστά σε ένα από τα βιβλία του… Ε, με τούτο και με κείνο, αρχίσαμε να κάνουμε διάφορα πράγματα με τα βιβλία μας: να διαβάζουμε με διαφορετικούς τρόπους, να κουβεντιάζουμε γι΄αυτά, να παίζουμε μαζί τους και γενικά να το διασκεδάζουμε πολύ το πράγμα!

Μερικές από τις ιδέες που έχουμε βρει και έχουμε κάνει μαζί θέλουμε πολύ να μοιραστούμε μαζί σας…

Εμείς, οι άνθρωποι με παιδιά – γιατί, όπως αντιλαμβάνεστε, είμαστε μια ειδική κατηγορία! – πολύ συχνά έχουμε στην παιδική βιβλιοθήκη μας ένα από αυτά τα βιβλία που περιλαμβάνουν πολλές ιστορίες γύρω από ένα θέμα, όπως για παράδειγμα Ιστορίες με πριγκίπισσες, Ιστορίες με πειρατέςΙστορίες με δεινόσαυρους ή κάτι παρόμοιο. Ένα ωραίο παιχνίδι που μπορούμε να παίξουμε με αφορμή ένα τέτοιο βιβλίο είναι το “TO ΔIKO MOY ΑΛΦΑΒΗΤΑΡΙ”.

Πριν ξεκινήσουμε, λοιπόν, την ανάγνωση, λέμε στο παιδί να σημειώνει λέξεις που του/της αρέσουν πολύ ή που τις θεωρεί χαρακτηριστικές για έναν πειρατή ή μια πριγκίπισσα αντίστοιχα (για παράδειγμα σεντούκι, πυξίδα, χάρτης, καταβροχθίζω, θυμωμένος καπετάνιος… για τους πειρατές – νεράιδα, παλάτι, ιππότης, καθρεφτίζομαι, μεταμορφώνομαι, χρυσαφένιο φόρεμα… για τις πριγκίπισσες). Τις λέξεις αυτές μπορούμε να τις κυκλώνουμε πάνω στο βιβλίο ή να τις σημειώνουμε σε ένα χαρτί που θα έχουμε δίπλα μας ή, ακόμη πιο ωραίο θα ήταν να έχουμε αναγράψει σε έναν πίνακα ή σε ένα μεγάλο χαρτόνι διάσπαρτα όλα τα γράμματα της αλφαβήτου τα οποία θα συμπληρώνουμε με τις λέξεις που θα μας λέει το παιδί. Καθώς διαβάζουμε, μπορούμε να κάνουμε και ερωτήσεις στο παιδί οι οποίες θα το βοηθούν να επιλέγει λέξεις, π.χ. Τι έκανε ο πειρατής; Τι είπε ο πειρατής; Πού θέλει να πάει ο πειρατής; Ποια λέξη σου φάνηκε αστεία σ” αυτή τη σελίδα; Με ποια λέξη φτιάχνεις στο μυαλό σου μια εικόνα πειρατική;… κ.ά.

Αφού τελειώσουμε μία ή περισσότερες ιστορίες από το βιβλίο, θα έχουμε συγκεντρώσει ένα σωρό λέξεις από τις οποίες το παιδί μπορεί να διαλέξει όποια θέλει και να φτιάξει το δελτίο της για το αλφαβητάρι μας. Αυτό σημαίνει ότι σε μια κόλλα Α4 πάνω πάνω θα γράψει τη λέξη (αν το παιδί δε γράφει ακόμη, μπορούμε να το κάνουμε εμείς αυτό) και στον υπόλοιπο χώρο θα ζωγραφίσει την εικόνα της. Επιπρόσθετα,, αν θέλει και αν η ηλικία του το επιτρέπει, μπορεί να γράψει κάτω από την εικόνα που θα έχει φτιάξει μια φρασούλα χρησιμοποιώντας τη λέξη αυτή ή ακόμη και μια παραγραφούλα ή μια μικρή ιστοριούλα με αφορμή τη συγκεκριμένη λέξη. Έτσι, σιγά σιγά συλλέγοντας τις σελίδες που θα φτιάχνει κάθε φορά θα έχουμε στα χέρια μας ένα πολύτιμο λεξικό, ένα εντελώς χειροποίητο δικό μας αλφαβητάρι φτιαγμένο από τα χεράκια του παιδιού μας!

Θα μπορούσε να ζητήσει και τη συμβολή των φίλων του ένα απόγευμα που θα το περάσουν μαζί στο δωμάτιο…

Νομίζω ότι είναι μία απλή και πολύ διασκεδαστική ιδέα για τα παιδιά. Μην ξαφνιαστείτε αν δείτε τα παιδιά σας να πετάγονται όλο ενθουσιασμό, όταν ανακαλύπτουν μια λέξη που να τους ΄γεμίζει το μάτι΄ και που τη θέλουν στο αλφαβητάρι τους ή αν σας ρωτάνε συνεχώς Να κάνω κι άλλη; ή Μπορώ να γράψω ό,τι θέλω μ” αυτή τη λέξη; Και φυσικά η απάντηση σε όλα αυτά είναι ΝΑΙ!

Μπορεί να μη σας γεμίζει το μάτι για δραστηριότητα άσκησης της γραπτής έκφρασης, αλλά μη μου πείτε ότι δεν είναι σημαντικό ή τουλάχιστον όμορφο να μιλάς για λέξεις με το παιδί σου, να το βλέπεις να τις στολίζει με χρώματα, να γελάει με μερικές από αυτές, να τις διαλέγει, να τις χρησιμοποιεί σε φράσεις και τελικά τελικά να φτιάχνει ένα δικό του βιβλίο-λεξικό!

Ας μην ξεχνάμε όμως ότι πρώτα πρώτα πρέπει να αρέσει σε μας η ιδέα. Αν δε μοιραζόμαστε με το παιδί μας μια… πώς να το πω… έξαψη για εξερεύνηση λέξεων ή αν δε διασκεδάζουμε με την κατασκευή ενός τέτοιου αλφαβηταρίου, καλύτερα να προσπεράσουμε την ιδέα. Το πιο σημαντικό είναι το παιδί να μπορεί να θυμάται πόσο ωραία είχε περάσει εκείνη την ημέρα που παίξαμε μαζί μ΄εκείνο το βιβλίο…

 

Λίγα Λόγια για τη Μαρίνα Πολυμερίδου

Η Μαρίνα Πολυμερίδου γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Εκεί σπούδασε ελληνική φιλολογία και στη Βαρκελώνη συνέχισε με μεταπτυχιακά στην εφαρμοσμένη γλωσσολογία. Aγαπά πολύ τα βιβλία, μα πιο πολύ τα παιδικά. Γι’ αυτό και το 2006 άνοιξε την Παραμυθούπολη, ένα παιδικό βιβλιοπωλείο, στο οποίο βρίσκουν καταφύγιο η αγάπη της για τα βιβλία και η ακατάπαυστη ανησυχία για δημιουργικές ιδέες και δράσεις με επίκεντρο πάντα τα παιδιά. Μας μιλάει για παιχνίδια με βιβλία.

Λίγα λόγια και μια ιδέα για να μιλήσουμε στα παιδιά μας για τις βραχογραφίες

vraxografies640330

Υπάρχουν κάτι ζωγραφιές και μερικές χαράξεις σε βράχους, που με μαγεύουν. Είχαν φτιαχτεί, τα  πολύ παλιά χρόνια, τότε που οι άνθρωποι ζούσαν ακόμη στις σπηλιές και ήταν κυνηγοί και καρποσυλέκτες, σε μια εποχή που την λένε Προϊστορική.  Οι άνθρωποι των σπηλαίων ήταν πολύ δυνατοί μα και συνάμα αβοήθητοι μπροστά στην τεράστια δύναμη της φύσης, τα καιρικά φαινόμενα και το περιβάλλον που ζούσαν. Για να εξασφαλίσουν την τροφή τους έπρεπε να κυνηγούν τα ζώα που μπορούσαν να φάνε για να χορτάσουν και να επιβιώσουν. Ακόμη έπρεπε να μπορούν να αντιμετωπίζουν με τα όπλα που μόνοι του έφτιαχναν τα ζώα που ήθελαν να τους φάνε.

Κάθε τι που έφτιαχναν, τα εργαλεία και τα όπλα τους, ήταν κοπιαστική δουλειά αλλά απαιτούσε επίσης  σκέψη, καθώς και δεξιότητα στα χέρια. Έφτιαχναν βέλη με αιχμές από πυριτόλιθο, μια σκληρή και κοφτερή πέτρα που την επεξεργάζονταν με μεγάλη μαστοριά.

Στις σπηλιές που ζούσαν, οι αρχαιολόγοι, βρίσκουν κάποιες φορές, ζωγραφιές από ζώα, σκηνές κυνηγιού, αποτυπώματα  χεριών , αντρικές μορφές και πιο σπάνια φυτικά μοτίβα.

Γιατί οι άνθρωποι των σπηλαίων ζωγράφιζαν;

Κανείς δεν μπορεί να πει με απόλυτη βεβαιότητα. Οι αρχαιολόγοι μας λένε πως δεν ήταν για τους ίδιους ακριβώς λόγους που ζωγραφίζουμε εμείς σήμερα. Δεν ήταν δηλαδή μάλλον, για να διακοσμήσουν τους «τοίχους» των σπηλιών τους. Αυτό το κατάλαβαν γιατί οι ζωγραφιές βρέθηκαν σε πολύ βαθιά σημεία των σπηλαίων και πολλές φορές δυσπρόσιτα. Έτσι μας λένε, πως μάλλον τα ζωγράφιζαν για να κάνουν τις δικές τους μαγικές τελετές, τις οποίες ετοίμαζαν για να εξασφαλίσουν πετυχημένο κυνήγι. Ίσως να χόρευαν ή να μυούσαν νεαρούς κυνηγούς στην  δύσκολη δουλειά της εξασφάλισης της τροφής.

Οι ζωγραφιές αυτές λέγονται βραχογραφίες.

Μοιάζουν λίγο με παιδικές ζωγραφιές, σαν ας πούμε να ήταν η παιδική ζωγραφική του ανθρώπινου είδους. Γι΄αυτό εγώ τις αγαπάω πάρα πολύ, όπως αγαπάω την κάθε παιδική ζωγραφιά.

Ψάξτε μαζί με τα παιδιά σας εικόνες από βραχογραφίες.

Θα μπορούσατε να συζητήσετε με τα μικρά σας, για την πιο σημαντική στιγμή που επαναλαμβάνεται στην κάθε τους μέρα. Μετά αφήστε τα να επιλέξουν μια αγαπημένη τους επιφάνεια στο μέρος του σπιτιού που αγαπούν και τολμήστε να τους δώσετε ένα μολύβι για να την ζωγραφίσουν, αφήνοντας τα δικά τους ίχνη…

Ίσως και έτσι να μαθαίνεται η ιστορία της τέχνης…

 

Λίγα Λόγια για τη Στεφανία Βελδεμίρη

Η Στεφανία Βελδεμίρη είναι συντηρήτρια Αρχαιολογικών Ευρημάτων και Έργων Τέχνης, Λατρεύει να συντηρεί κομμάτια του παρελθόντος και να τα κάνει αναγνώσιμα στο κοινό. Τρέφει ιδιαίτερη αγάπη για την προϊστορία και τα μαγευτικά απομεινάρια της. Έτσι αποφάσισε, να διδάσκει στα παιδιά την Ιστορία της Τέχνης μέσα από διαδραστικές δραστηριότητες, παιχνίδι, βιωματικές ασκήσεις, οπτικοακουστικά ερεθίσματα και κυρίως χαμόγελο και χαρούμενο μα πειθαρχημένο κλίμα. Γράφει και ζωγραφίζει παραμύθια και μόλις διαβάσει βιβλίο ή ποίημα που της αρέσει, αμέσως το κάνει ζωγραφιά. Επίσης μερικοί τοίχοι την εμπνέουν για να τους γράψει ή να τους ζωγραφίσει. Άλλοι πάλι όχι… Μας μιλάει για τέχνες.

Η σοφία βρίσκεται στα βουναλάκια από άμμο

Σήμερα πήγαμε με την Ολυμπία να παραλάβουμε τον αγαπημένο της ξάδερφο από το σχολείο. Πηγαίνει φέτος στα νήπια. Συγκινήθηκα τόσο πολύ όταν είδα τα ματάκια του, που μεγάλωσαν και που ήταν γεμάτα αγάπη και ανυπομονησία, να δει κάποιον να τον παραλαμβάνει, να του πει τα κατορθώματά του!!

Όλα τα παιδάκια ανυπομονούσαν.

Η Ολυμπία με τις λιγοστές λέξεις που προφέρει, φώναζε “άννη, άννη, έλα” και αυτός χαμογελαστός αλλά και καμαρωτός, λίγο πιο “ψηλός” από όσο ήταν μερικές μέρες πριν, έλεγε όλο εγκράτεια: “Καλά βρε Ολυμπία, περίμενε, μην κάνεις έτσι”

Και μετά μας έδειξε αυτό.

giannis sxoleio

Και πριν καλά καλά προλάβω να With your L’s you’ll get a book called The online defensive driving course Companion. το διαβάσω με πήραν τα κλάματα.

Έντονη συγκίνηση. Γιατί;

Γιατί η σοφία βρίσκεται στα μικρά βουναλάκια από άμμο. Στις καθημερινές αγκαλιές. Στην οικογένειά μας. Στο γάλα της μαμάς.  Στις βόλτες μας. Στο πρωινό που παίρνουμε μαζί. Στα απλά, μικρά και ουσιαστικά.

Γιατί η ζωή είναι στο εδώ και όχι στο κάποτε.

Με αυτή την ασύλληπτη στιγμή που μου πρόσφερε σήμερα ο αγαπημένος μου ανηψιός και την υπενθύμιση των απλών και ουσιαστικών να σας ευχηθώ και εγώ από την πλευρά μου Καλή Σχολική Χρονιά.

Σας παρακαλώ να θυμάστε να παίζετε! Να βρισκόμαστε εκεί έξω και να γελάμε!

Και για να γελάσουμε σας αφιερώνω και αυτό! Μετά από το σχολείο ο Γιάννης αποφάσισε να κάνει μανικιούρ στην αγαπημένη του ξαδέρφη. Είμαστε στο twentynails, όπου μαμά και αδερφός (δικοί μου) μας περιποιούνται όταν το αποφασίσουμε!

giannis kai olympia

Λίγο ακόμη

summer_love_05

Λίγο ακόμη…

στα παιχνίδια του καλοκαιριού που έχουν μέσα τους μόνο τον ζεστό ήλιο και την μαγική θάλασσα..

στα ανοιχτά μάτια που τσούζουν κάτω από το νερό, στις μέλισσες που μας πόνεσαν, στο φως που μπαίνει από τις κλειστές γρίλιες όλων των μεσημεριών που δεν θέλαμε να κοιμηθούμε αλλά μόνο να τρέξουμε στις αμμουδιές και στα χωράφια..

στα δέντρα που σκαρφαλώσαμε, στα γόνατα που ματώσαμε, στις φέτες με τις μερέντες, στα γεμιστά με κιμά που ταϊσαμε τον σκύλο, στα πρωινά ξυπνήματα με τη λαχτάρα της θάλασσας και της βουτιάς, στα απογεύματα με τόνους παγωτό και στα βράδια με το καλαμπόκι ψημένο και τις κλεμμένες γουλιές από τα ποτά των γονιών μας..

στο φεγγάρι που ασήμιζε το σκοτεινό νερό, στα τραπέζια με τους συγγενείς και τα ξαδέλφια και τα τζιτζίκια να σκάνε πάνω από τις τέντες και εμείς να τους φωνάζουμε σσσσσστ..

στους ύπνους που ρίχναμε στο αυτοκίνητο, σε καρέκλες των καφέ και μπαρ των διακοπών αποκαμωμένοι..

στα ανέμελα γέλια της μαμάς και στα βροντερά αστεία του μπαμπά..

Όλο μου το καλοκαίρι παιχνίδι.. ακόμη και τώρα που μεγάλωσα δεν θέλω να τελειώνει ποτέ..

Όχι δεν θα σταματήσουμε να παίζουμε. Κι ας μεγαλώσαμε.. δεν θα μας χάσουμε ποτέ.. είμαστε εκείνα τα παιδιά  που κάναμε τούρτες από λάσπη και παίζαμε πάνω στα δέντρα, που το σκάγαμε από το παράθυρο του εξοχικού και κάναμε πιν νικ στα χρυσά στάχυα, με καρπούζι κλεμμένο από το ψυγείο της γιαγιάς και λεμονάδες..

Μαζί θα νικήσουμε τους μεγάλους που κρύβουμε μέσα μας αυτή τη χρονιά. Με παιχνίδι και τη φαντασία μας ξαμολυμένη στο σύμπαν. Θα μάθουμε να παίζουμε ξανά και ξανά μέχρι να πέφτουμε κατάκοποι το βράδυ για ύπνο.. θα παίζουμε.. μόνοι μας, με τους φίλους μας, με τα παιδιά μας.. με τον εαυτό μας..

Φέτος θα παίξουμε με τα πάντα. Με τα χέρια μας τα πόδια μας, τα μαλλιά μας, τα μάτια μας, τα χείλη μας, τις φωνές μας, μα πάνω από όλα με τη φαντασία μας. Γιατί η φαντασία είναι τα φτερά μας για τον μαγικό κόσμο του παιχνιδιού.

Και αφού έξω είναι ακόμη καλοκαίρι, πάρτε τα παιδιά σας και ανακαλύψτε τα..

Παίξτε…

Φτιάξτε στόλους από χάρτινες βαρκούλες χωριστείτε σε ομάδες με τα παιδιά της γειτονιάς ή του κάμπινγκ και παίξτε ναυμαχίες και κυνηγητό με μια μπάλα.

Παίξτε κρυφτό, κλέφτες και αστυνόμους, τσουβαλοδρομίες, μήλα..

Μουσικές καρέκλες (και μουσικά σωσίβια)

Μπουγέλο (βραχείτε κάνει καλό)

Ανάψτε φωτιές στη παραλία (ελεγχόμενα πάντα) και πείτε τρομαχτικές ιστορίες και παραμύθια..

Αγκαλιάστε τα δέντρα και νιώστε την ενέργεια.. μιλήστε στα παιδιά για τη φύση..

Οργανώστε καλοκαιρινά πάρτι με κεράκια, κοκτέιλς με χυμούς φρούτων με ομπρελίτσες και μουσική.. (και κομμένο καρπούζι στη μέση με καλαμάκια μέσα)

Στείλτε σε  γνωστούς και φίλους καρτ ποστάλ φτιαγμένες από τα παιδιά..

Βουτήξτε πάλι στη θάλασσα μέχρι αργά…

Γιατί το καλοκαίρι είναι ακόμη εκεί έξω…

Και το μόνο που θυμάμαι από τα καλοκαίρια, είναι να λέω στη μαμά μου..

Λίγο ακόμη μαμά… λίγο ακόμη…

Εγώ φέτος θα γίνω ο πιο καλός ο κηπουρός

gardening

Αγαπητή μάδερ, αγαπητέ φάδερ, αγαπητή νταντά και παππού και γιαγιά,

σου γράφω αυτό το γράμμα, εδώ στις “Πυγολαμπίδες στο κλουβί”, για να σου πω μερικά πραγματάκια χρήσιμα για τη φετινή, και όχι μόνο, σχολική χρονιά. Ή καλύτερα να μη την ονομάσουμε σχολική, γιατί μπορεί τα καμάρια σας να μην πηγαίνουν σχολείο ακόμη.

Επιστρέφεις από τις διακοπές ξέγνοιαστος και χαρωπός ώσπου ανακαλύπτεις ότι θέλεις να γυρίσεις μαζί με το αγγελούδι σου και πάλι στην εξοχή και την άγρια φύση. Αλλά δεν μπορείς. Τι κάνεις σε αυτή την περίπτωση; Βγαίνεις στο μπαλκόνι. Και φτιάχνετε όλοι μαζί οικογενειακώς την εξοχή όπως τη φανταστήκατε.

Για να μη σου πω και το άλλο, το χειρότερο. Έρχεται μία στιγμή που το παιδάκι σου έχει βαρεθεί τα παιχνίδια του, τα καρτούνς, τα βιβλία του, τον σπάιντερμαν και το τροχόσπιτο της Μπάρμπι και δε μπορείς να του κεντρίσεις το ενδιαφέρον με τίποτε. Δεν μπορεί να βρει πουθενά ησυχία και χαρά. Και, τι κάνεις; Πέφτετε παρεούλα με τα μούτρα στην κηπουρική. Αρχίζετε και παίζετε με τα χώματα στο μπαλκόνι ή στον κήπο σας και όλα είναι και πάλι μέλι γάλα.

Άλλωστε η κηπουρική είναι μια δραστηριότητα που δε σταματάει τι στιγμή που βγάζεις τα γάντια, πλένεις τα χέρια και τινάζεις τα μπατζάκια να φύγει η σκόνη. Αλλά συνεχίζεται όλη τη μέρα, όλη τη βδομάδα, καθώς οι μικροί κηπουροί παρατηρούν τα φυντάνια να μεγαλώνουν, να ανθίζουν, έχουν το νου τους να τα ποτίζουν και να τα φροντίζουν. Κάθε μέρα,  για πάντα. Και έτσι ο κήπος αποκτάει συνέχεια ολοένα και περισσότερο ενδιαφέρον, καθώς κάθε εποχή θα διαλέγετε φρέσκα λουλούδια και χρώματα. Μία δραστηριότητα για παιδιά από 4 ετών που θα τους χαρίσει ξέγνοιαστες στιγμές με τη μαμά και τον μπαμπά. Μία δραστηριότητα που κανείς δε θα μαλώσει τον μπόμπιρα επειδή “λερώθηκε”! Γιατί στην κηπουρική επιβάλλεται να λερωθείς με χώματα και να πιτσιλιστείς με δροσερό νερό.

kids

Εξοπλιστείτε, λοιπόν, από τώρα μάδερζ και φάδερζ για να είστε έτοιμοι για όλη τη φετινή χρονιά, καθώς στις “Πυγολαμπίδες στο κλουβί” θα ασχολούμαστε με κηπουρική από εδώ και πέρα. Πάρε χαρτί και μολύβι για να σημειώσεις τι πρέπει να έχεις στη ντουλάπα του μπαλκονιού σου.

  • Γάντια μιας χρήσεως, αυτά τα λαστιχένια λευκά των γιατρών ντε. Πάρε και ένα κουτάκι μέγεθος small ή extra small για τα extra small χέρια του σπόρου. Τιπ: μπορείς να επαναχρησιμοποιείς τα ίδια γάντια, αν δε τα λερώσεις με φυτοφάρμακα, αν τα πλύνεις καλά και τα βγάλεις με προσοχή.
  • Γάντια μαύρα ή γκρι ελαστικά, σαν αυτά των μαστόρων. (Προαιρετικά, καθώς χρειάζονται για πιο βαριές δουλειές)
  • Ποτιστήρι μεγαλούτσικο, να χωράει σίγουρα 5 λίτρα. Με πιο μικρό ποτιστήρι θα πρέπει να πηγαινοέρχεσαι 15 φορές στη βρύση να το γεμίσεις. Εναλλακτικά: μπορείς να φυλάξεις ένα μπουκάλι από απιονισμένο νερό ή μαλακτικό ρούχων (αφού το ξεπλύνεις πολύ καλά). Έχουν και βολικό χερουλάκι για να ποτίζεις.
  • Τσαπάκι / σκαλιστηράκι δύο σε ένα. Διάλεξε, αν θέλεις, εργαλειάκι που από τη μια πλευρά έχει τσαπάκι και από την άλλη σκαλιστηράκι. Ή όποιο θέλεις εσύ. Αν και τα εργαλειάκια που κυκλοφορούν για παιδάκια είναι τρισχαριτωμένα, συνήθως δεν είναι καλής ποιότητας και χαλάν γρήγορα. Διάλεξε κανονικά εργαλεία, για ερασιτέχνες κηπουρούς.
  • Κλαδευτήρι. Διάλεξε ένα καλής ποιότητας και λίγο ακριβούτσικο, ώστε να μην καταπονείται το χέρι σου όταν θα κόβεις. Αν το καμάρι σου είναι λίγο μεγάλο, θα πρέπει να του μάθεις να κλαδεύει και αυτό, με μεγάλη προσοχή.
  • Χώμα. Αγόρασε ένα σακί χώμα 40lt , πάντα θα σου φανεί χρήσιμο και δε χαλάει αν μένει σε μέρος όπου δε βρέχεται.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Για όλα τα παραπάνω δε χρειάζεται να ξοδέψεις τρεις περιουσίες. Βρες αυτά που σε βολεύουν και να είναι και σε νορμάλ τιμή. Άλλωστε τα αγοράζεις μια φορά, αλλά σου μένουν για όλες τις κηπουρικές εργασίες.

Είσαι έτοιμος εσύ και ολόκληρη η οικογένεια για να καταπιαστείτε με το τόσο αναζωογονητικό χόμπι της κηπουρικής; Σε περιμένουν πολλά ενδιαφέροντα θέματα στις “Πυγολαμπίδες στο κλουβί”, γι’ αυτό μείνε συντονισμένος όλο το χρόνο!

 

Με αγάπη,

Αιμιλία Ροδοπούλου

 

Λίγα Λόγια για την Αιμιλία Ροδοπούλου

Η Αιμιλία Ροδοπούλου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και μεγάλωσε στην εξωτική Τούμπα. Δεν ήξερε τι την περιμένει στο μέλλον. Δε την περίμενε και τίποτε συνταρακτικό, εδώ που τα λέμε. Έμαθε για τα φυτά και τα δέντρα στη Σχολή Δασολογίας και Φυσικού περιβάλλοντος, έμαθε μερικές ξένες γλώσσες για να συνεννοείται στα ταξίδια, πήγε μερικά ταξίδια σε διάφορες ηπείρους.Όταν δε φυτεύει, γράφει για κηπουρική στο Κηπολόγιο και απαντάει σε ερωτήσεις ανήσυχων κηπουρών στο Ρώτα το Κηπολόγιο. Στον ελεύθερό της χρόνο ταΐζει τις πάπιες, κοιτάζει τα αεροπλάνα που απογειώνονται και αναλογίζεται πώς πέρασε ένας ολόκληρος χρόνος χωρίς να φάει νουτέλα. Μας μιλάει για κηπουρική.