Ο Ζαβόγιαννος, επιπόλαιος και ανεύθυνος, ζει την ξεγνοιασιά της εφηβικής του ηλικίας με φάρσες και πειράγματα. Η κοινωνία τον περιφρονεί κι αυτός της ανταποδίδει τη συσσωρευμένη του οργή.