Γράφει η Αντιγόνη Χαρατσίδου

Μου αρέσουν πολύ οι φανταστικές ιστορίες. Διαβάζω μετά μανίας τον Χάρι Πότερ (5.000 φορές), τον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών και ιστορίες με βαμπίρ (εντάξει με έδωσα κανονικά τώρα). ISSMP Η πρώτη μου όμως περιήγηση στον χώρο του φανταστικού ήταν η Μυθολογία της Σοφίας Ζαραμπούκα, των εκδόσεων Κέδρος. Σε ηλικία τεσσάρων ετών περίπου βυθίστηκα σ’ αυτόν τον κόσμο όπου θεοί και ήρωες αλώνιζαν τη γη, έσπερναν παιδιά παντού και εκδικούνταν ο ένας τον άλλο. Η σειρά των βιβλίων καλογραμμένη και ρεαλιστικά σχεδιασμένη από την ίδια τη Σοφία Ζαραμπούκα είναι συνυφασμένη με τη δεκαετία του ’80.

Ως παιδί είχα τις αδυναμίες μου στους κατεργάρηδες θεούς του Ολύμπου και τις αντιπάθειές μου. Αντιπαθούσα την κοκέτα Αφροδίτη που απάτησε τον κακομοίρη Ήφαιστο και συμπαθούσα την έξυπνη Αθηνά και τη δυναμική Άρτεμη. Από τους ήρωες ταυτιζόμουν με τον Θησέα και τον Ηρακλή, αλλά από τους Θεούς ο αγαπημένος μου ήταν ο Δίας, για τις ανθρώπινες αδυναμίες του, που απέχουν πολύ από το «πανάγαθο» και το «πάνσοφο», όχι όμως κι από το «φιλάνθρωπο».

Πότε είναι η κατάλληλη στιγμή για να φέρεις ένα παιδί σ’ επαφή με τον κόσμο της μυθολογίας; Εξαρτάται από τον βαθμό ωριμότητας του παιδιού. Εγώ τόλμησα να το κάνω στην ηλικία των τριάμισι κι αφού είχαμε μιλήσει μαζί και στον παιδικό σταθμό για την «Κυρία Φαντασία». 1Z0-865 Παρ’ όλα αυτά όταν φτάσαμε στο σημείο όπου ο Κρόνος αποφασίζει να φάει τα παιδιά του για να μη χάσει την εξουσία, ο μικρός με κοιτούσε με έντρομο βλέμμα και αναρωτήθηκα μήπως βιάστηκα -ευτυχώς μετά από λίγο τα βγάζει ολόκληρα και ήδη μεγάλα χάρη στο βότανο που του δίνει η Μήτις (ουφ, ανακούφιση μαμάς και γιου).  Έτσι κάθε φορά τονίζω πριν ξεκινήσουμε και αφού τελειώσουμε ότι οι ιστορίες αυτές είναι φανταστικές, τις έβγαλαν από το μυαλό τους οι άνθρωποι πριν από πολλά πολλά χρόνια για να εξηγήσουν πώς γεννήθηκε ο κόσμος και να καταλάβουν τη θέση τους σ’ αυτόν.

Μπαίνοντας στον κόσμο της μυθολογίας, το παιδί μπορεί να αφήσει και τη δική του φαντασία να καλπάσει, να δημιουργήσει δικούς του κόσμους όπου όλα επιτρέπονται και να αφηγηθεί με τη σειρά του τις δικές του ιστορίες. Πού ξέρετε, ένας νέος Τόλκιν μπορεί να γεννιέται.

Ακόμα και η αγαπημένη J.K. Rowling του Χάρι Πότερ χρησιμοποιεί στοιχεία από την ελληνική μυθολογία (που κι αυτή χρησιμοποιεί στοιχεία από την μεσοποταμιακή και πάει λέγοντας), όπως για παράδειγμα ο αόρατος μανδύας του Χάρι που παραπέμπει στην «σκούφια» που χάρισαν οι Κύκλωπες στον Άδη για να γίνεται αθέατος. Πράγμα που με οδηγεί στο συμπέρασμα ότι οι μύθοι έχουν τόση δύναμη και μένουν ζωντανοί στη συλλογική μνήμη.

Πριν από την ύπαρξη των τόσο καλόγουστων εκδόσεων, η προφορική αφήγηση κράτησε τους μύθους ζωντανούς. Έτσι η γιαγιά μας, αγράμματη, άκουσε τις ιστορίες από τη δική της γιαγιά και μας αφηγήθηκε ολόκληρη την Οδύσσεια και σήμερα τη διηγούμαστε εμείς (ε, καλά εγώ κλέβω λίγο, γιατί προτιμώ να διαβάζω παρά να αφηγούμαι) στα δικά μας παιδιά.

Εκτός από την καταπληκτική Σοφία Ζαραμπούκα, υπάρχουν εξαιρετικές εκδόσεις στα βιβλιοπωλεία της γειτονιάς σας, όπως η σειρά του Φίλιππου Μανδηλαρά από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος με ομοιοκαταληξία και η Ελληνική Μυθολογία από τις εκδόσεις Στεφανίδη, που μου αρέσει πολύ λόγω της εικονογράφησης. Καλά διαβάσματα!

ΥΓ: Μεταξύ μας, ακόμα αντιπαθώ την Αφροδίτη!

photo via

Λίγα Λόγια για την Αντιγόνη Χαρατσίδου

Η Αντιγόνη Χαρατσίδου είναι δικηγόρος, ζει στη Θεσσαλονίκη και από μικρή καταβροχθίζει βιβλία. Για να ικανοποιήσει το πάθος της έπεισε την οικογένειά της να ανοίξει βιβλιοπωλείο. Εκεί θα τη βρείτε να κυνηγάει το μικρό της γιο, που κληρονόμησε την ίδια αγάπη για τις τυπωμένες σελίδες. Μας μιλάει για βιβλία.