Γράφει η Δέσποινα Αυγερινού-Pietrzyk

O χρόνος κυλάει, οι εικόνες εναλλάσσονται στη φύση, στο καθημερινό περιβάλλον, στους ανθρώπους. Όσα αποτυπώνουν τα παιδιά με τα μάτια τους και τα αυτιά τους, είναι εφόδια στις γνώσεις τους. Χρώματα, υλικά αλλά και ήχοι όπως το άκουσμα του αέρα, της καταιγίδας εγείρουν την παρατηρητικότητα τους, ενισχύουν τη μνήμη τους. Ας δώσουμε λέξεις στις εικόνες και τους ήχους των παιδιών και ας τις μετουσιώσουμε σε παιχνίδι. Τι λέτε; Παίζουμε με τις εποχές;

Tα υλικά είναι πολύ εύκολα, όπως πάντα: χαρτόνια, μπλοκ ζωγραφικής, δακτυλομπογιές, εικόνες από περιοδικά, κέφι, φαντασία και διάθεση για χαλαρό παιχνίδι.

Το δέντρο και οι εποχές:

Σχηματίζουμε τέσσερα δεντράκια το ένα δίπλα στο άλλο. Ζωγραφίζουμε επάνω στο κάθε δέντρο διαφορετικά στοιχεία. Στο ένα δεντράκι βάζουμε λίγα φύλλα και περισσότερα πεσμένα (Φθινόπωρο), στο δεύτερο δέντρο καθόλου φύλλα (Χειμώνας), στο τρίτο δεντράκι φύλλα και άνθη (Άνοιξη) και στο τέταρτο καρπούς (Καλοκαίρι). Αν θέλουμε να κάνουμε εντυπωσιακότερα τα δεντράκια μας, τα φτιάχνουμε από χαρτόνι και κολλάμε φύλλα και άνθη με διαφορετικά υλικά. Καθώς φτιάχνουμε τα δεντράκια μπορούμε να συζητάμε με το παιδί τις αλλαγές που γίνονται στη φύση ανάλογα με τις εποχές.

photo via                                                                                                                                                             

 

Παιχνίδι με τα χρώματα:

Mία δραστηριότητα που συνδυάζεται με την παραπάνω είναι τα “χρώματα και οι εποχές”.  Kάνουμε μία απλή ερώτηση που να σχετίζει τα χρώματα και τις εποχές. Για παράδειγμα: «Το Φθινόπωρο τι χρώμα έχουν τα φύλλα;».  Αφήνουμε τα παιδιά να μας απαντήσουν μέσα από τη ζωγραφική, χρωματίζοντας με το χρώμα που πιστεύουν. Εναλλακτικά, τους δείχνουμε εμείς, το χρώμα που θέλουμε να συνδυαστεί με την κάθε εποχή.

 Μαζεύοντας στοιχεία ή αλλιώς  «Οι ντετέκτιβ»:

Διαλέγουμε τέσσερα χάρτινα κουτάκια ή δοχεία από τρόφιμα και καθορίζουμε ένα κουτάκι/δοχείο για κάθε εποχή. Εικόνες από περιοδικά, φωτογραφίες από φρούτα και λαχανικά, υλικά όπως βαμβάκι ή μαλλί μπορούν να συνθέσουν μία μεγάλη γκάμα και εμείς, σαν καλοί «ντετέκτιβ» ψάχνουμε και αποφασίζουμε μαζί με το παιδί σε ποιο κουτί θα βάλουμε το κάθε στοιχείο που βρίσκουμε.

photo via 

                                                                                                                                     

Δεν προσδοκούμε από το παιδί να βρίσκει όλες τις απαντήσεις. Σημασία έχει ότι μοιράζεται μαζί μας όλη τη διαδικασία, ανακαλύπτοντας και μαθαίνοντας μέσα από τη δική μας βοήθεια. 

 

 «Ο πιο γρήγορος κερδίζει»:

Ένα από τα πιο αγαπημένα παιχνίδια των μαθητών μου είναι να θεωρούν ότι είναι γρήγοροι και νικούν. Έτσι λοιπόν, το παιχνίδι του “πιο γρήγορου” το χρησιμοποιώ ακόμη και για την αναγνώριση λέξεων σε καρτέλες ή την αναγνώριση των αριθμών. Το ίδιο παιχνίδι έχω επινοήσει και για τις εποχές. Και για να μην κάνουμε τα πράγματα περίπλοκα, σας προτείνω να χρησιμοποιήσετε τα υλικά από το προηγούμενο παιχνίδι και κυρίως τις εικόνες αντικειμένων από περιοδικά. Τοποθετήστε τις εικόνες επάνω σε μια επιφάνεια και διατυπώστε ερωτήσεις όπως για παράδειγμα, «Το φοράμε στα χέρια μας για να μην κρυώνουμε το χειμώνα»…. και το παιδί πρέπει να εντοπίσει ανάμεσα σε πολλές εικόνες αυτήν που αντιστοιχεί ως απάντηση.

 

Ο «τροχός της τύχης»:

 Σε μία εικόνα που δείχνει τις τέσσερις εποχές προσαρμόζουμε με διπλόκαρφο, ένα χάρτινο βελάκι. Κάθε φορά που το βελάκι γυρνάει και δείχνει μία εποχή, ζητάμε από το παιδί να μας πει το όνομα της εποχής και ένα αντικείμενο που του θυμίζει αυτή την εποχή.

 

photo via

 

Πολλά ακόμη παιχνίδια μπορώ να σας προτείνω που σχετίζονται με έναν πιο γενικό τρόπο με τις εποχές: Όπως το θερμόμετρο, που “βάζουμε” κάθε πρωί στο Τμήμα Ένταξης με τους μικρούς μαθητές. Οδηγούμε έναν ψεύτικο υδράργυρο χαμηλά ή ψηλά ανάλογα με το τι νιώθαμε στο σώμα μας καθώς ερχόμασταν στο σχολείο. Μας αρέσει και το παιχνίδι “κρύο-ζεστό” που είμαι σίγουρη ότι όλοι έχετε παίξει ως παιδιά. Κρύβουμε ένα αντικείμενο  και ένα παιδί προσπαθεί να το βρει ενώ οι άλλοι τον βοηθάνε δίνοντας οδηγίες για το αν είναι κοντά (φωνάζουν ζέστη) ή αν είναι μακριά (φωνάζουν κρύο).

Το παιχνίδι είναι χαρά, έμπνευση, εκτόνωση και ικανοποίηση και όλα αυτά μαζί, βελτιώνουν την αυτοπεποίθηση του παιδιού. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο χρόνος που χρειάζεται ένα παιδί με το γονιό του δεν μετριέται μόνο σε ποσότητα. Σημαντικότερη είναι η ποιότητα.

Εγώ θα σας πρότεινα να παίξετε ακούγοντας παράλληλα, κλασσική μουσική και αν θέλετε επιλέξτε τις «Τέσσερις Εποχές» του Vivaldi.

Λίγα Λόγια για την Δέσποινα Αυγερινού-Pietrzyk

Η Δέσποινα Αυγερινού-Pietrzyk είναι Ειδική Παιδαγωγός. Έχοντας πρότυπο τη δική της δασκάλα στo Δημοτικό επέλεξε για πτυχίο και μεταπτυχιακές σπουδές το Τμήμα Εκπαιδευτικής & Κοινωνικής Πολιτικής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας. Με βασική πεποίθηση ότι όλα τα παιδιά έχουν ίσα δικαιώματα στην εκπαίδευση και την αντιμετώπιση, προσέφερε εθελοντισμό σε Συλλόγους παιδιών με Ειδικές ανάγκες και Ιδρύματα. Τα τελευταία δέκα χρόνια εργάστηκε σε Ειδικά Σχολεία και Τμήματα Ένταξης του Νομού Θεσσαλονίκης και συμμετείχε σε δράσεις για τη συμβουλευτική γονέων γύρω από μαθησιακά θέματα. Μας μιλάει για εκπαιδευτικά παιχνίδια και μας αποδεικνύει πώς η χαρά και μάθηση είναι για ΌΛΑ τα παιδιά.