Η εμπειρία αυτή που ζούμε είναι διαφορετική και πρωτόγνωρη.

 

Δεν υπάρχει λόγος να στεναχωριόμαστε και να αγχωνόμαστε. Πρέπει να βρούμε την ελπίδα και να πιστέψουμε στους εαυτούς μας.

 

Εγώ ανησυχώ λίγο. Όμως περνάω ωραία σπίτι μου, με την οικογένειά μου. Βρίσκω καταπληκτικά παιχνίδια για να περάσω το χρόνο μου στην αυλή. Διασκεδάζω κάνοντας κατασκευές, παίζω ξεκαρδιστικά επιτραπέζια και διαβάζω τα αγαπημένα μου βιβλία. Έτσι ο χρόνος μου περνάει ευχάριστα.

 

Επίσης φτιάχνω πεντανόστιμα ανοιξιάτικα μπισκότα με ζαχαρόπαστα.

 

Μου λείπουν αρκετοί φίλοι και γι’ αυτό κάνουμε βιντεοκλήσεις. Δεν έχω καταλάβει πως περνάνε οι μέρες και σε λίγο θα έρθει το καλοκαίρι. Σχεδιάζουμε με την οικογένειά μου να πάμε για κάμπινγκ. Θα ήθελα τώρα να ήμουν στο εξοχικό μου και να τρέχω στη θάλασσα.

 

Ελπίζω να περάσει γρήγορα ο καιρός και να βρεθώ ξανά στην καθημερινότητά μου.

 

Πότε δεν περίμενα να πω πως μου λείπει λιγάκι το σχολείο. Σκέφτομαι πολλές φορές

ότι μόνο που έχω ανθρώπους που νοιάζονται και με φροντίζουν, τότε όλα θα πάνε καλά. Ευτυχώς που η διασκέδαση είναι στο σπίτι μου και στο μυαλό μου, μαζί με ανθρώπους που αγαπώ.

 

 

Φαντάζομαι τον κόσμο πως θα είναι αργότερα. Οι σκέψεις μου με το μικρόβιο αυτό γίνονται όλο και πιο περίπλοκες. Όμως θέλω να είμαι θετική με ό,τι και αν συμβεί.

 

Αναρωτιέμαι πως θα συνεχίσω; θα τα ξεχάσω όλα αυτά;

Ο καιρός όμως θα περάσει και θα ξαναδώ τον κόσμο. Θα κοιτάζω μπροστά.

 

Η ζωή θέλει όνειρα και φαντασία. Το παρελθόν μου θα το θυμάμαι αλλά το μέλλον μου ελπίζω να με αγκαλιάσει σφιχτά. Έτσι είναι η ζωή. Έχει χαρές λύπες στεναχώριες και μερικές φορές μας φέρνει και μικρόβια.

Πάντα σκέφτομαι πως μέσα από τις δοκιμασίες όλα θα γίνουν καλύτερα και θα μας βρουν πιο αγαπημένους.

 

 

Έκδοση μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα – Διατίθεται ΔΩΡΕΑΝ σε μορφή e-book και pdf.

Μπορείτε να το κατεβάσετε ή να το διαβάσετε εδώ.

 

Πρόλογος του Εκδότη (Εκδόσεις Ελληνοεκδοτική)

Αγαπητοί γονείς και παιδιά, το ξεχωριστό ταξίδι του διαγωνισμού «ΜΙΚΡΟΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ και ΜΙΚΡΟΙ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΟΙ» έφτασε στον τελικό προορισμό του! Στις σελίδες του βιβλίου «ΜΕ ΤΗ ΣΚΕΨΗ ΜΟΥ ΑΓΚΑΛΙΑΖΩ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ» που κρατάτε στα χέρια σας.

Οι συμμετοχές ήταν συνολικά 1.528 και οι επιτροπές μας πραγματικά δυσκολεύτηκαν στην επιλογή κειμένων και εικόνων. Τελικά, κείμενα και εικόνες από 121 παιδιά, που ζουν στην Ελλάδα και την Κύπρο, συνθέτουν και κοσμούν αυτό το βιβλίο-αριστούργημα!

Το συγκεκριμένο εγχείρημα ξεκίνησε τον Μάρτιο του 2020, τις πρώτες ημέρες του υποχρεωτικού εγκλεισμού μας, λόγω της πανδημίας. Ξαφνικά, μέσα στην «αντικανονικότητα» που επέβαλε στη ζωή μας ο Covid-19, νιώσαμε την ανάγκη να κάνουμε κάτι για τα παιδιά. Κάτι που θα μπορούσε να μείνει ως δικό τους «αποτύπωμα», ως δικό τους «χρονικό» εκείνων των ημερών.

Αποφασίσαμε, λοιπόν, να δώσουμε την ευκαιρία στα παιδιά να κάνουν κάτι για τον κόσμο μας που ξαφνικά άλλαζε… να σκεφτούν, να φανταστούν και να εκφραστούν όπως εκείνα ήθελαν για την πανδημία και τις επιπτώσεις της…, για όλα όσα βίωναν και στιγμάτιζαν τον νου και την ψυχή τους.

Το αποτέλεσμα της προσπάθειας όλων των παιδιών είναι συγκλονιστικό! Μόνο συγκίνηση και περηφάνια προκαλεί το γεγονός πως μοιράζονται μαζί μας την αλήθεια τους˙ την ευχή και την ανησυχία τους, την αγάπη και το ενδιαφέρον τους, τον φόβο και την αισιοδοξία τους…

Μικρό θησαυρό ονομάζω το βιβλίο μας˙ πολύτιμη κιβωτό που μεταφέρει ατόφια και ανόθευτη τη «σκέψη» των παιδιών μας αγκαλιάζοντας πραγματικά όλο τον κόσμο!

Εύχομαι ως εκδότης το βιβλίο των παιδιών μας να διαβαστεί, να αγαπηθεί, να κάνει μικρούς και μεγάλους να νιώσουν το μήνυμά του!

 

Λίγα λόγια για το βιβλίο

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας μεγαλόσωμος κύριος ο Ιός. Φορούσε πράσινη κορόνα και του άρεσε να ξεχωρίζει.
Δεν αγαπούσε πολύ τις γιαγιάδες και τους παππούδες κι έκλεινε τα παιδιά στα σπίτια τους.
Ήθελε να γραφτεί στην ιστορία κι όλη την κοινωνία να στείλει στα νοσοκομεία.
Όλα τα παιδιά της γης καλούνται σε μυστική δράση. Θέλουν να παίζουν ελεύθερα, κι όμως δεν μπορούν, είναι φυλακισμένα.
Ένωσαν τη φαντασία τους, για να πετύχουν ένα καλύτερο μέλλον για τη Γη μας.
Βρήκαν τη λύση: να μπει ο Κορονοϊός σε ένα διαστημόπλοιο και να τον στείλουν σε άλλον πλανήτη, μακριά από τη Γη.
Στο διαστημόπλοιο θα έγραφαν και μία επιγραφή «Προσοχή: θάνατος!» για να προφυλάξουν τυχόν εξωγήινους.
Έτσι, του έστησαν καρτέρι και τον περίμεναν να περάσει για να κάνει την καθιερωμένη βόλτα στα μαγαζιά.
– Να τος έρχεται! Πάνω του!
– Θα εξαπλωθούμε σε όλο τον πλανήτη μέχρι να πείτε ΙΩΣΗ!