Στη σημερινή εποχή, οι γιαγιάδες και οι παππούδες δεν σταματούν να μαθαίνουν, να εργάζονται, να ονειρεύονται. Παραμένουν η καρδιά της οικογένειας, αλλά ταυτόχρονα ανοίγουν φτερά και εξελίσσονται μαζί με τον κόσμο. Ένας νέος ρόλος, η ίδια αγάπη, πιο δυνατή από ποτέ.

Ίσως κάποτε να τους φανταζόμασταν καθισμένους σε μια πολυθρόνα, με τα εγγόνια στα γόνατα και ένα παραμύθι στα χείλη. Σήμερα, ο ρόλος της γιαγιάς και του παππού έχει αλλάξει ριζικά. Οι σημερινοί παππούδες και γιαγιάδες δεν είναι πια οι ήρεμες φιγούρες που απλώς φροντίζουν τα εγγόνια τους και διηγούνται ιστορίες του παρελθόντος. Είναι δραστήριοι, δημιουργικοί, γεμάτοι ενδιαφέροντα και στόχους. Εργάζονται, συμμετέχουν στην κοινωνία, ταξιδεύουν, ασχολούνται με τον εθελοντισμό, μαθαίνουν νέες δεξιότητες και χειρίζονται με ευκολία την τεχνολογία.

Κι όμως, όσα κι αν αλλάξουν γύρω τους, η καρδιά τους παραμένει ίδια. Γιατί πάντα, στο κέντρο όλων, βρίσκονται τα εγγόνια τους. Εκεί χτυπά η πιο ζεστή πλευρά της αγάπης τους· εκεί αντλούν χαρά, νόημα, έμπνευση.

Δεν είναι πια μόνο εκείνοι που “προσέχουν τα παιδιά”. Είναι εκείνοι που εμπνέουν με τη στάση, τη σοφία και τη δύναμή τους. Άνθρωποι που αποδεικνύουν καθημερινά πως η ηλικία δεν είναι όριο αλλά γέφυρα ανάμεσα σε όσα έχουμε ζήσει και σε όσα έχουμε ακόμη να μάθουμε.

Ο κόσμος τρέχει γρήγορα κι εκείνοι δεν θέλουν απλώς να τον παρακολουθούν· θέλουν να τον κατανοούν. Να μαθαίνουν νέες δεξιότητες, να εξελίσσονται, να κρατούν τον εαυτό τους ζωντανό, δημιουργικό, παρόν. Γιατί η γνώση είναι φως κι αυτοί έχουν ακόμη πολλά να φωτίσουν γύρω τους.

Μέσα από αυτή τη νέα πραγματικότητα, ο ρόλος τους γίνεται ακόμη πιο ουσιαστικός. Δεν προσφέρουν μόνο φροντίδα και αγάπη, αλλά λειτουργούν ως γέφυρα ανάμεσα στις γενιές, φέρνοντας μαζί την εμπειρία του παρελθόντος και το πνεύμα του μέλλοντος.

Η σύγχρονη γιαγιά και ο σύγχρονος παππούς είναι οι αληθινοί φορείς της δια βίου μάθησης, της αντοχής και της άνευ όρων αγάπης. Εκείνοι που μας δείχνουν ότι η ζωή δεν σταματά ποτέ να προσφέρει ευκαιρίες· αρκεί να έχεις την καρδιά ανοιχτή.

Η αγάπη τους παραμένει το σταθερό σημείο μέσα στον χρόνο. Αλλά η δύναμή τους να μαθαίνουν και να προχωρούν μπροστά, κάνει τον κόσμο μας πιο φωτεινό, πιο ανθρώπινο και πιο ελπιδοφόρο.

Λίγα λόγια για την Εύχαρις Παναγοπούλου

Η Εύχαρις Παναγοπούλου, Ψυχολόγος Υγείας, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Ιατρικής Σχολής, του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, είναι ειδικός σε θέματα στρες, συναισθηματικής διαχείρισης και ψυχοσωματικής υγείας. Αφού ολοκλήρωσε τις διδακτορικές της σπουδές στην Ολλανδία, ήρθε στην Ελλάδα ως υπότροφος της Ευρωπαϊκής Ένωσης για να μελετήσει τις επιπτώσεις του στρες στην υγεία. Ήταν υπότροφος Fullbright στο Πανεπιστήμιου της Νέας Υόρκης για να μελετήσει τη σχέση της τέχνης με την υγεία. Σήμερα, παράλληλα με τη θέση της στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, είναι επισκέπτρια καθηγήτρια στο τμήμα Ιατρικής του Πανεπιστημίου του Manchester. Είναι Διευθύντρια του ΠΜΣ «Εφαρμογές της Ψυχολογίας στην Υγεία» του Τμήματος Ιατρικής ΑΠΘ και Πρόεδρος του Κέντρου Προαγωγής Πολιτισμού και Υγείας του ΑΠΘ. Διετέλεσε πρόεδρος του 1ου Διεθνούς Συνεδρίου για την Πολιτιστική Συνταγογράφηση. Στο ερευνητικό της έργο μελετάει την επίδραση διάφορων μορφών τέχνης στην υγεία. Πιστεύει ότι η ψυχοθεραπεία μπορεί να γίνει και εκτός γραφείου και έχει εισάγει στην Ελλάδα την Πολιτιστική Ψυχοθεραπεία, ένα καινοτόμο πολιτιστικό προϊόν με πρωτοφανή απήχηση στο ευρύ κοινό. Είναι Πρόεδρος της ΣύΖευξης, του μοναδικού κέντρου διασύνδεσης επιστήμης και τέχνης για την ενδυνάμωση κάθε οικογένειας στην Ελλάδα σήμερα.

Μέσα στον Νοέμβρη διοργανώνει έναν νέο κύκλο εργαστηρίων με τίτλο: “Σύγχρονη Ακαδημία Γιαγιάδων & Παππούδων”. Η ακαδημία αφορά στην επιμόρφωση και την εξέλιξή τους, ώστε να μπορούν να στηρίζουν με ουσιαστικό και αποτελεσματικό τρόπο τα παιδιά των παιδιών τους!

Δείτε περισσότερες πληροφορίες για τον κύκλο εργαστηρίων, που θα πραγματοποιηθεί τις Τετάρτες 26/11, 3/12 & 10/12 ΕΔΩ.