Σαν το ψωμί μου δεν έχει!

Δε συνηθίζω να γράφω ΕΓΩ για συνταγές. Στην προσπάθειά μου όμως να συμβάλλω σε έναν ποιοτικότερο τρόπο ζωής και διατροφής για την οικογένειά μου και στον θυμό μου απέναντι σε όλους αυτούς που μας προσφέρουν ό,τι χειρότερο (βλ. αρτοποιούς), αποφάσισα να ψήσω το δικό μου ψωμί. Ξεκίνησα με την ιδέα πως είναι μια δύσκολη και χρονοβόρα διαδικασία το να ζυμώνεις το δικό σου ψωμί και κατέφυγα στην έρευνα αγοράς για έναν καλό αρτοπαρασκευαστή.

Ξεκίνησα την έρευνα μέσω Facebook και φίλων, πήρα αρκετές ιδέες και προτάσεις μέχρι που εμφανίστηκε η αγαπημένη μου Μαρία Κλήμη. Μου έγραψε: “Εγώ τον κατάργησα εντελώς, εδώ και χρόνια! Δεν με βόλευε καθόλου, ούτε το σχήμα ούτε η ποσότητα του ψωμιού. Θεωρώ πως πολύ καλύτερο είναι το ψωμί που γίνεται στο χέρι. Αν το θέμα σου είναι ο χρόνος τότε μπορώ να σου δώσω συνταγή πολύ εύκολη κ γρήγορη με οποιοδήποτε αλεύρι θες. Ακόμα κ με ζέας!”

Και άρχισαν τα απανωτά μηνύματα στο Facebook, εγώ με ειλικρινή άγνοια (ποια μαγιά θα βάλω, τι σημαίνει νερό όσο πάρει, δηλαδή πόσο είναι το λίγο αλάτι) και αυτή με τρελή διάθεση να μου αποδείξει πως θα τα καταφέρω. Άρχισε να βγάζει φωτογραφίες για να μου κάνει τη διαδικασία ακόμα πιο εύκολη. Και ναι, τελικά τα κατάφερα! Το ψωμάκι που έβγαλα από το φούρνο σήμερα, χάρη στη βοήθειά της, είναι πεντανόστιμο!

Και άλλες φίλες άρχισαν να ζητάνε την συνταγή και έτσι η ίδια προσφέρθηκε να τη μοιραστώ μαζί σας. Τη συνταγή έγραψε η Μαρία Κλήμη. Την ευχαριστώ πολύ. Ίσως σας φαίνεται απλό, εσάς που πειραματίζεστε κάθε μέρα με νέα υλικά, για μένα όμως που δεν το κάνω συχνά ήταν πολύ σημαντικό που με πήρε από το χέρι και μου έμαθε να κάνω κάτι τόσο απλό αλλά και πολύτιμο (από απόσταση!)

“Θεωρώ ότι είναι η πιο εύκολη από όσες έχω δοκιμάσει και η λιγότερο χρονοβόρα. Είναι πολύ απλή στην εκτέλεση και μπορείτε να την κάνετε με οποιοδήποτε είδος αλευριού θέλετε ή και ανάμεικτα. Για κάθε μισό κιλό αλεύρι βάζετε ένα φακελάκι ξηρή μαγιά και 500 ml χλιαρό νερό. Αλάτι όσο εσείς θέλετε. Επίσης, μπορείτε να προσθέσετε ηλιόσπορο ή γλυκάνισο αν σας αρέσει ή καπνιστή πάπρικα, κουρκουμά. Μπορείτε να πειραματιστείτε!

Το βασικό σε αυτή την παρασκευή είναι η πυκνότητα της ζύμης. δεν πρέπει να είναι σφιχτή ούτε να ξεκολλάει από τα τοιχώματα. Θα πρέπει να μοιάζει περισσότερο με την ζύμη ενός κέικ. Θα βάλετε τα στερεά υλικά σε μια λεκανίτσα και θα προσέξετε να μην έρθει σε επαφή το αλάτι με την μαγιά πριν ρίξετε το νερό. Ρίχνετε το νερό σιγά σιγά και κάνετε κυκλικές κινήσεις με το χέρι, μέχρι να ενωθούν τα υλικά. σκεπάζετε και αφήνετε για μισή ώρα να φουσκώσει. Μετά το αδειάζετε σε μακρόστενη φόρμα που έχετε καλύψει με λαδόκολλα. Ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο στους 160 βαθμούς σε αέρα για μία ώρα περίπου.

Εγώ, μετά από μισή ώρα αφού έχει κάνει σώμα το ψωμί, το βγάζω από την φόρμα, αφαιρώ την λαδόκολλα και συνεχίζω το ψήσιμο. Για να καταλάβω αν είναι έτοιμο, το χτυπάω. Αν ο ήχος είναι υπόκωφος, τότε έχει ψηθεί. Μη φοβηθείτε την όποια αποτυχία στην αρχή, αν βέβαια υπάρξει Θα σας πρότεινα να το δοκιμάσετε αρχικά με ένα μείγμα από λευκό αλεύρι και ολικής που είναι πιο οικονομικά και μετά να προχωρήσετε στην ζέα. Καλή επιτυχία!“

*Σημείωση: Την Μαρία Κλήμη τη γνώρισα ως οικοδέσποινα σε έναν υπέροχο ξενώνα στα Ζαγοροχώρια. Δε μπορώ να σας περιγράψω το μεράκι της για την κουζίνα και το ταλέντο της στο να κάνει την διαμονή μας γαστριμαργικά αξέχαστη.

** Σημείωση 2: Κείμενο κεραυνός το άρθρο της Κέλλυς Σώκου, το οποίο διάβασα λίγες ώρες μετά και σου συνιστώ να διαβάσεις. Έχει να κάνει με τη διατροφή και με βρίσκει να ταυτίζομαι απόλυτα. Μπούκωσα.

Καλή μας όρεξη!