ΒΙΒΛΙΑ – Σελίδα 4 από 4 – Πυγολαμπίδες
Skip to content

Παίζουμε μια Χριστουγεννιάτικη Ιστορία;

miska2

Έρχονται αυτό που από πάντα μάθαμε να λέμε ‘οι διακοπές’ και που ακούγεται τόσο τέλεια! Άσχετα αν δεν είναι ακριβώς έτσι… Ε, πάντως λίγο πολύ είναι οι μέρες που όλοι – ή σχεδόν όλοι – τα κάνουμε όλα λίγο παραπάνω απ’ ό,τι συνήθως… διαβάζουμε λίγο παραπάνω, χαλαρώνουμε λίγο παραπάνω, παίζουμε λίγο παραπάνω, μοιραζόμαστε λίγο παραπάνω… και χαιρόμαστε λίγο παραπάνω! …Ή τουλάχιστον έτσι θέλουμε!

Κάποια από αυτές τις στιγμές, λοιπόν, κι αφού έχουμε ξεκουραστεί πολύ, φάει πολύ, παίξει πολύ, μαλώσει πολύ… κι αφού έχουμε σίγουρα διαβάσει και πολύ (!) κι έχουμε καταλήξει στην αγαπημένη μας για αυτή τη χρονιά χριστουγεννιάτικη ιστορία, μπορούμε να κάνουμε κάτι δημιουργικό μ’ αυτήν! Ας πούμε να φτιάξουμε ένα σκηνικό μέσα στο οποίο θα την αναπαραστήσουμε!

Εγώ για φέτος νομίζω πως αγάπησα πολύ το Μίσκα. Ο Μίσκα είναι το καινούριο χριστουγεννιάτικο παραμύθι των εκδόσεων Κόκκινο ή αλλιώς είναι ένα λούτρινο αρκουδάκι που εγκαταλείπει το σπίτι του, γιατί δεν αντέχει άλλο να είναι ένα από τα πολλά κουκλάκια ενός τόσο κακομαθημένου κοριτσιού. Μπαίνει στο δάσος και απολαμβάνει την ελευθερία του, ώσπου την παραμονή των Χριστουγέννων συμβαίνει κάτι που θα αλλάξει και πάλι τη ζωή του…

Έχω, λοιπόν, στο μυαλό μου το σκηνικό – το οποίο παρεμπιπτόντως στο συγκεκριμένο παραμύθι είναι πολύ απλό και εύκολο – και σκέφτηκα να το φτιάξουμε ως εξής: σκεφτείτε μια μακέτα με μπόλικο βαμβάκι για χιόνι και με στερεωμένα ξυλάκια εδώ κι εκεί για τα γυμνά δέντρα του δάσους στο οποίο τριγυρίζει ο Μίσκα…  μπόλικα χρωματιστά υφάσματα και κουμπιά, για το πλούσιο και γεμάτο παιχνίδια δωμάτιο της κακομαθημένης Ελισάβετ… Έπειτα, μπορούμε να ζωγραφίσουμε σε απλό χαρτί τους πρωταγωνιστές της ιστορίας και, αφού τους χρωματίσουμε, τους κόψουμε και τους στερεώσουμε πάνω σε πλαστελίνη έτσι ώστε να μοιάζουν με φιγούρες (με πιόνια πάνω σε ταμπλό), θα είμαστε έτοιμοι να δώσουμε την παράστασή μας!

Και άμα το ‘τραβήξουμε’ και λίγο ακόμα και έχουμε κέφι και διάθεση, μπορούμε να στήσουμε το σκηνικό σε ολόκληρο το σπίτι και να γίνουμε οι ίδιοι κινούμενες φιγούρες που θα παίξουν την ιστορία! Να χρησιμοποιήσουμε το δικό μας παιδικό δωμάτιο για δωμάτιο της Ελισάβετ (γεμάτο παιχνίδια, βιβλία, πράγματα… δε θα απέχει και πολύ νομίζω!) και να γεμίσουμε το πάτωμα του σαλονιού με χαρτόμπαλες, ώστε να μοιάζει χιονισμένο τοπίο, να ρίξουμε καφέ ή σκούρα υφάσματα εδώ κι εκεί που θα είναι τα δέντρα και να παίξουμε το χριστουγεννιάτικο παραμύθι μας!

Το πιο ωραίο φυσικά θα ήταν να μην κάνουμε καμιά από αυτές τις ιδέες και να αφήσουμε τα παιδιά να κατεβάσουν τις δικές τους… να φτιάξουν το ολόδικό τους σκηνικό, να κάνουν την κατάδική τους ‘ανάγνωση’ του παραμυθιού, να εντοπίσουν τα στοιχεία που τα ίδια θέλουν να αναπαραστήσουν και να διηγηθούν, να εκφράσουν τα δικά τους συναισθήματα για αυτά που συμβαίνουν στην ιστορία… με λίγα λόγια να στήσουν τη ολόδική τους παράσταση!

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!

 

Λίγα Λόγια για τη Μαρίνα Πολυμερίδου

Η Μαρίνα Πολυμερίδου γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Εκεί σπούδασε ελληνική φιλολογία και στη Βαρκελώνη συνέχισε με μεταπτυχιακά στην εφαρμοσμένη γλωσσολογία. Aγαπά πολύ τα βιβλία, μα πιο πολύ τα παιδικά. Γι’ αυτό και το 2006 άνοιξε την Παραμυθούπολη, ένα παιδικό βιβλιοπωλείο, στο οποίο βρίσκουν καταφύγιο η αγάπη της για τα βιβλία και η ακατάπαυστη ανησυχία για δημιουργικές ιδέες και δράσεις με επίκεντρο πάντα τα παιδιά. Μας μιλάει για παιχνίδια με βιβλία.

Book- made τοιχογραφία

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

πρώτα πρώτα

  • Διαλέγουμε μια ιστορία που καλό θα ήταν να μπορεί να διαχωριστεί εύκολα σε επεισόδια (π.χ. Οι καλοί και οι κακοί ιππότες, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ή Ο βάτραχος είναι βάτραχος, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΤΑΚΗ ή Το μαγικό σκουπόξυλο, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΛΙΒΑΝΗ… ή… ή…)
  • Παίρνουμε αναπαυτικά μαξιλάρια και αράζουμε σε μια ζεστή γωνιά του σπιτιού. Καλύτερα βέβαια θα ήταν να μη νυστάζουμε!
  • Και… απολαμβάνουμε, όπως πάντα, την ανάγνωση του βιβλίου μας…

 

αμέσως μετά

  • Κουβεντιάζουμε γύρω από την ιστορία που μόλις διαβάσαμε.
  • Προσπαθούμε να διακρίνουμε τη δομή της ιστορίας και να τη χωρίσουμε σε επεισόδια.
  • Επεξεργαζόμαστε τις εικόνες και την αντιστοιχία με το κείμενο ανά σελίδα. Το κείμενο και η εικόνα λένε το ίδιο πράγμα;
  • Εμείς τι θα επιλέγαμε να ζωγραφίσουμε, για να αφηγηθούμε κάθε ένα από τα επεισόδια που διαχωρίσαμε;

 

τελικά

  • Αφού καταλήξουμε στα επεισόδιά μας και χωριστούμε σε ομάδες*, ξεκινάμε!
  • Κόβουμε όσο χαρτί του μέτρου θέλουμε – όσο χωράει στον τοίχο μας – και το χωρίζουμε με κάθετες γραμμές σε τόσα κομμάτια όσα και τα επεισόδια της ιστορίας μας.
  • Πιάνουμε χρώματα στα χέρια και αρχίζουμε τη δημιουργία! Εννοείται ότι δεν υπάρχει λάθος και σωστό. Εννοείται ότι καθόλου δε θέλουμε να ακολουθήσουμε την εικονογράφηση του βιβλίου. Εννοείται ότι δε χρειάζεται να αποτυπωθεί πλήρως το κείμενο πάνω στο χαρτί.

 

* Η δραστηριότητα αυτή ενδείκνυται για ομαδική δουλειά. Η κάθε ομάδα παιδιών θα αναλάβει να ζωγραφίσει ένα επεισόδιο. Και φυσικά, όπως πάντα, η ομαδική δουλειά είναι μια καλή ευκαιρία να δούμε κι εμείς πράγματα στα παιδιά μας…

tips

  •  Για να πετύχουμε ένα πιο ομοιογενές αποτέλεσμα, μπορούμε να επιλέξουμε όλοι τα ίδια 3-4 χρώματα ή, ακόμη, και το ίδιο υλικό (π.χ. μόνο μαρκαδόρους ή μόνο λαδοπαστέλ κ.ο.κ.).
  • Για να συνδέσουμε οπτικά τα επεισόδια μεταξύ τους, μπορούμε να διατηρήσουμε ένα κοινό “μακρύ” στοιχείο, όπως για παράδειγμα ένα δρόμο ή γρασίδι ή τον ουρανό κτλ., το οποίο θα διαπερνά την τοιχογραφία μας σε όλο το μήκος της.
  • Επίσης, μια άλλη λεπτομέρεια που θα βοηθούσε στη διατήρηση της χρονικής αλληλουχίας είναι η φορά κίνησης των ηρώων. Δηλαδή, αν τους σχεδιάσουμε να κινούνται από αριστερά προς τα δεξιά, θα γίνεται πιο εύκολα κατανοητή η ροή της ιστορίας.
  • Αν θέλουμε, μπορούμε να προσθέσουμε και κείμενο είτε ενταγμένο στην εικόνα μέσα σε φούσκες σαν τα κόμιξ είτε σαν λεζάντα κάτω χαμηλά σε σειρά.

πάντως

Μην ξεχάσετε!!!

  • οπωσδήποτε να αναρτήστε την τοιχογραφία των παιδιών σε σημείο όσο το δυνατόν πιο εμφανές για όλους όσοι επισκέπτονται το σπίτι.
  • να ζητήσετε από τους φίλους σας, μικρούς και μεγάλους, να “διαβάσουν” την ιστορία που βλέπουν στην τοιχογραφία.
  • να παροτρύνετε τα παιδιά να αφηγηθούν προφορικά την ιστορία που εικονογράφησαν.

 

Νομίζω ότι θα μπορούσαμε να το δοκιμάσουμε και με μια προφορική αφήγηση (από παραμύθια που ακούμε σε cd) ή ακόμα και με μια ταινία που έχουμε δει πολλές φορές και τη θυμόμαστε καλά…

Λίγα Λόγια για τη Μαρίνα Πολυμερίδου

Η Μαρίνα Πολυμερίδου γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Εκεί σπούδασε ελληνική φιλολογία και στη Βαρκελώνη συνέχισε με μεταπτυχιακά στην εφαρμοσμένη γλωσσολογία. Aγαπά πολύ τα βιβλία, μα πιο πολύ τα παιδικά. Γι’ αυτό και το 2006 άνοιξε την Παραμυθούπολη, ένα παιδικό βιβλιοπωλείο, στο οποίο βρίσκουν καταφύγιο η αγάπη της για τα βιβλία και η ακατάπαυστη ανησυχία για δημιουργικές ιδέες και δράσεις με επίκεντρο πάντα τα παιδιά. Μας μιλάει για παιχνίδια με βιβλία.