ΒΙΒΛΙΑ – Σελίδα 4 από 4 – Πυγολαμπίδες
Skip to content

Θεσσαλονίκη

Καλοκαίρι ίσον σκανταλιά

Οι Φίλοι των Πυγολαμπίδων # καλοκαίρι

pipic

Γράφει η Αντιγόνη Χαρατσίδου

 

Εσύ πόσα παγωτά έφαγες; Εγώ τα μετράω και δεν βγαίνουν σωστά, μάλλον κάποιες μέρες έτρωγα διπλό. Δεν πειράζει, καλοκαίρι είναι. Και το καλοκαίρι όλα επιτρέπονται.

Το λέει και η Άστριντ Λίντγκρεν μέσα από τα βιβλία της. Η αγαπημένη μας Σουηδέζα συγγραφέας κατάφερε να φτιάξει παιδικούς ήρωες μοναδικούς και σκανταλιάρικους που αντέχουν στο χρόνο αν σκεφτεί κανείς ότι τα βιβλία της πρωτοεκδόθηκαν πάνω από μισό αιώνα πριν.

Έρχεται πρώτη η Πίπη. Με τις φακίδες και τα καροτί μαλλιά, τις μακριές κάλτσες και τα ανδρικά παπούτσια. Ένα κορίτσι που ζει μόνο του σαν αγρίμι, στη Βίλλα Βιλεκούλα, με το πιθηκάκι της και το άλογό της. Εκεί γείτονές της είναι δύο αδερφάκια, η Ανίκα και ο Τόμι, που ζουν μια ήσυχη και συνηθισμένη ζωή σ’ ένα χωριό τους Σουηδίας. Με την Πίπη στη ζωή τους τίποτα δεν θα είναι ξανά το ίδιο. Θα φτάσουν μέχρι και τις Νότιες Θάλασσες μαζί.

Ο Μικές (Εμίλ στα σουηδικά βιβλία) είναι ένα αγοράκι που κανείς δεν ξέρει πώς καταλήγει κάθε φορά τιμωρημένο για σκανταλιές σε μια αποθήκη. Δεν φταίει εκείνος για παράδειγμα που το κεφάλι του κατέληξε σε μία σουπιέρα. Στην αποθήκη φτιάχνει μικρά ξυλόγλυπτα για να περάσει η ώρα. Στο τέλος όλοι εκπλήσσονται από τον όγκο της δουλειάς και από την ομορφιά των έργων του.

Τα έξι διαβολάκι του μικρού χωριού ζουν στο Μπούλερμπι. Μόλις κλείσουν τα σχολεία πετάγονται στο δάσος για να μαζέψουν βατόμουρα και γιορτάζουν τον ήλιο του μεσοκαλόκαιρου με γαϊτανάκι. Κοιμούνται στα χωράφια και κάνουν άφοβα ωτοστόπ (αυτό με είχε εντυπωσιάσει πολύ).

Αυτό που δίνουν τα βιβλία της Λίντγκρεν είναι μια διάχυτη αίσθηση ελευθερίας. Αυτό που τόσο μας λείπει στις κουρδισμένες μας ζωές στην πόλη. Για περισσότερες λεπτομέρειες, φέτος το καλοκαίρι αφήστε ελεύθερα τα παιδιά στη φύση και δείτε τι θα συμβεί…

Τα βιβλία της Άστριντ Λίντγκρεν κυκλοφορούν κυρίως από τις εκδόσεις Ψυχογιός σε παλιές και νέες εκδόσεις.

Α, και Ιωάννα έχει και θεματικό πάρκο στη Σουηδία με τους ήρωες. Θα μας πας με το @the paper boat;

 

Λίγα Λόγια για την Αντιγόνη Χαρατσίδου

Η Αντιγόνη Χαρατσίδου είναι δικηγόρος, ζει στη Θεσσαλονίκη και από μικρή καταβροχθίζει βιβλία. Για να ικανοποιήσει το πάθος της έπεισε την οικογένειά της να ανοίξει βιβλιοπωλείο. Εκεί θα τη βρείτε να κυνηγάει το μικρό της γιο, που κληρονόμησε την ίδια αγάπη για τις τυπωμένες σελίδες. Μας μιλάει για βιβλία.

Book talk ή πώς ένα βιβλίο γίνεται αφορμή για ωραίες συζητήσεις

Οι Φίλοι των Πυγολαμπίδων

book mother

Γράφει η Αντιγόνη Χαρατσίδου

 

Για μια από τις πιο βαθιές συζητήσεις που έκανα μέχρι τώρα με το παιδί μου έγινε αφορμή ένα παιδικό βιβλίο από τη δανειστική βιβλιοθήκη του παιδικού σταθμού. E20-690 Το θέμα του βιβλίου «’Ενας για όλους και όλοι για έναν» είναι το πόσο διαφορετικοί και μοναδικοί είμαστε όλοι και πώς μπορούμε να πετύχουμε τους στόχους μας αν δουλέψουμε όλοι μαζί.

Το διαβάσαμε, το ξαναδιαβάσαμε , το ματαξαναδιαβάσαμε και το επιστρέψαμε στο σχολείο. Παρ’ όλα αυτά τον μικρό μου κάτι τον τριβέλιζε. Το έβλεπα καθώς επιστρέφαμε από το σχολείο. Όχι το ότι το ποντικάκι είχε πιο μικρό το ένα ποδαράκι. Ούτε το ότι ο βάτραχος δεν άκουγε καλά. Αλλά μια φράση, μια συμβουλή που έδωσε η μαμά ποντικίνα στον Μαξ, τον ήρωά μας, όταν αποφάσισε να φύγει από τη φωλιά του και να γνωρίσει τον κόσμο : «Να ακολουθείς πάντα τα όνειρά σου, Μαξ και να θυμάσαι ότι είσαι ξεχωριστός».

Δεν ήταν ότι είχε φύγει από τη φωλιά, γιατί εντάξει και τα τρία γουρουνάκια το είχαν κάνει ήδη. Ήταν το πώς ακολουθούμε τα όνειρά μας. Έπρεπε να λύσω την παρεξήγηση:

-Όνειρα δεν είναι μόνο αυτά που βλέπουμε τη νύχτα όταν κοιμόμαστε. Είναι και αυτά που θέλουμε να πετύχουμε. Αυτό που θέλουμε να γίνουμε.

-Α….

-Εσύ, Δημήτρη, τι όνειρο έχεις, τι θα ήθελες να γίνεις;

-Πιλότος μαχητικού αεροπλάνου.

(Συγκοπή η ελληνίδα μάνα…)

-Είμαι σίγουρη ότι αν το θέλεις πολύ, θα γίνεις ένας πολύ καλός πιλότος μαχητικού αεροπλάνου (πάνω από το πτώμα μου…)

Το σκέφτηκε για αρκετή ώρα. IIA-CFSA Ανοίχτηκαν τεράστιες δυνατότητες μπροστά του. Μπορούσε να γίνει ότι ήθελε. Έμεινε σιωπηλός να ονειροπολεί.

-Κι εσύ, μαμά θα ήθελα να γίνεις οδηγός σκουπιδιάρικου (να τα μας…μεγάλες βλέψεις).

-Όχι Δημήτρη, δεν μπορείς να ονειρευτείς για κάποιον άλλο. Εγώ θα ονειρευτώ τι θα γίνω. Δεν μπορείς να μου πεις εσύ τι να ονειρευτώ. Για φαντάσου να σου έλεγα αντί για πιλότος μαχητικού αεροπλάνου να γίνεις, κουκλοπαίχτης. Δεν έχω αυτό το δικαίωμα. Είναι δικά σου τα όνειρά σου. (Ελπίζω να τα θυμάμαι αυτά που λέω και αργότερα, αλλιώς θα είναι εκεί για πάντα οι @Πυγολαμπίδες στο Κλουβί να μου το θυμίζουν, scripta manent άλλωστε.)

Απογοητεύτηκε λίγο που η μαμά δεν ήθελε να οδηγήσει το σκουπιδιάρικο…

-Παρ’ όλα αυτά, Δημήτρη, μπορούμε να κάνουμε και μερικά κοινά όνειρα. Ας πούμε, να ταξιδέψουμε μαζί στην Αγγλία στην πατρίδα της Μαίρη Πόπινς. Αυτό μπορούμε να το ονειρευτούμε μαζί.

-Και με τον μπαμπά;

-Ναι βέβαια. Σκέψου ότι με τον μπαμπά ονειρευτήκαμε μαζί να κάνουμε εσένα.

Αυτή η σκέψη τον κράτησε ζεστό για το υπόλοιπο της διαδρομής.

Δεν ξέρω αν αυτή η κουβεντούλα μας του άφησε κάτι, αλλά σ’ εμένα πολλά.

Τα βιβλία είναι αφορμή για συζητήσεις κι ας είναι χόμπι μοναχικό. Το διαπιστώνω κάθε φορά στη Λέσχη Ανάγνωσης στο Βιβλιοπωλείο Κάτι Γίνεται.  Βουτήξτε μαζί και συζητήστε τα μετά σε άσχετο χρόνο, έτσι για να δείτε τι θα βγει…

Για να μη σας πω για τότε που μέσα στο κατάμεστο αστικό με ρώτησε  δυνατά «Εσείς με τον μπαμπά κάνετε συχνά έρωτα;» επειδή εμπνεύστηκε από τον «Περ, την Ίντα και το μικρούτσικο» και του ήρθε εκείνη τη στιγμή ξαφνική επιθυμία για αδερφάκι….

Το βιβλίο της Μπριγκίτε Βένιγκερ ονομάζεται «‘Ενας για όλους και όλοι για έναν»  και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη σε μετάφραση Φίλιππου Μανδηλαρά και εικονογράφηση Εύας Θάρλετ.

Το βιβλίο «ο Περ, η Ίντα και το μικρούτσικο» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ηράκλειτος.

photo via 

 

Λίγα Λόγια για την Αντιγόνη Χαρατσίδου

Η Αντιγόνη Χαρατσίδου είναι δικηγόρος, ζει στη Θεσσαλονίκη και από μικρή καταβροχθίζει βιβλία. Για να ικανοποιήσει το πάθος της έπεισε την οικογένειά της να ανοίξει βιβλιοπωλείο. Εκεί θα τη βρείτε να κυνηγάει το μικρό της γιο, που κληρονόμησε την ίδια αγάπη για τις τυπωμένες σελίδες. Μας μιλάει για βιβλία.

Κανόνες, κανόνες, παντού κανόνες!

Οι Φίλοι των Πυγολαμπίδων

bookmarks

 

Υπάρχουν κανόνες συμπεριφοράς και στα βιβλία. Επειδή όμως τα παιδιά σήμερα έχουν πήξει από κανόνες, ίσως θα ήταν καλύτερη ιδέα να βρίσκαμε έναν διασκεδαστικό τρόπο, για να τους μιλήσουμε γι’ αυτούς τους συγκεκριμένους κανόνες… για παράδειγμα μέσα από τραγούδι ή με μια χειροτεχνία… Υπάρχει λοιπόν το εξής τραγουδάκι, το οποίο μπορούμε να μελοποιήσουμε κατά βούληση:

Καλό μου βιβλίο πολύ σε αγαπώ.

Για χάρη σου τα χέρια καθαρά κρατώ.

Σε πιάνω πάντοτε προσεκτικά.

Τις σελίδες σου αργά γυρνώ.

Με προσοχή στο ράφι σε τοποθετώ.

Επίσης κανόνες υπάρχουν και για την επίσκεψή μας σε μια δανειστική βιβλιοθήκη. Ουφφφ…

Ας πούμε:

  • Αν και δεν είναι πάντα εύκολο, γιατί θέλω πολλά να πω και πολλά να σχολιάσω για όλα αυτά που βλέπω στις σελίδες των βιβλίων, προσπαθώ, παρ’ όλ’ αυτά, να κρατώ την ψυχραιμία μου και το στόμα μου ραμμένο!
  • Καλό είναι να πάω στη βιβλιοθήκη χορτασμένος και ξεδιψασμένος… δεν είναι καθόλου καλή ιδέα να τρώμε και να πίνουμε εκεί μέσα. Κάποιοι διαβάζουν. Άσε που μπορεί να λαδώσω ή να βρέξω τις σελίδες κάποιου βιβλίου…
  • Τα βιβλία που τραβάω από τα ράφια ψάχνοντας να βρω αυτό που θέλω είναι καλύτερο να τα αφήνω πάνω σε ένα τραπέζι και να μην προσπαθώ να τα ξαναβάλω πίσω στη θέση τους, γιατί πολύ απλά μπορεί να μπερδευτώ και να κάνω λάθος και να τα βάλω τελικά όπου να ‘ναι… Ο καταλληλότερος γι’ αυτή τη δουλειά είναι ο/η βιβλιοθηκονόμος!
  • Εννοείται ότι επιστρέφω τα βιβλία που έχω δανειστεί σε άριστη κατάσταση. Αλλιώς θα βρω τον μπελά μου!
  • Και φυσικά επιστρέφω έγκαιρα τα βιβλία που έχω δανειστεί, για να μην τα στερώ από κάποιον άλλο που ανυπομονεί κι αυτός με τη σειρά του να τα διαβάσει.

Μπορούμε λοιπόν να πάρουμε τους κανόνες αυτούς (όλους ή μερικούς) και να τους φτιάξουμε σε μια οποιαδήποτε κατασκευή (π.χ. κάρτα ή κρεμαστό ή πίνακα ή τοιχογραφία). Το αγαπημένο μου όμως και το πιο χρηστικό (και αποτελεσματικό νομίζω!) είναι να τους βάλουμε σε σελιδοδείκτη με μια μικρή ζωγραφιά για κάθε έναν από αυτούς. Ή, ακόμα, φτιάχνοντας τόσους σελιδοδείκτες όσοι και οι κανόνες.

 

Λίγα Λόγια για τη Μαρίνα Πολυμερίδου

Η Μαρίνα Πολυμερίδου γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Εκεί σπούδασε ελληνική φιλολογία και στη Βαρκελώνη συνέχισε με μεταπτυχιακά στην εφαρμοσμένη γλωσσολογία. Aγαπά πολύ τα βιβλία, μα πιο πολύ τα παιδικά. Γι’ αυτό και το 2006 άνοιξε την Παραμυθούπολη, ένα παιδικό βιβλιοπωλείο, στο οποίο βρίσκουν καταφύγιο η αγάπη της για τα βιβλία και η ακατάπαυστη ανησυχία για δημιουργικές ιδέες και δράσεις με επίκεντρο πάντα τα παιδιά. Μας μιλάει για παιχνίδια με βιβλία.

Ο νόμος του Μέρφυ για τα παιδικά βιβλία

Οι Φίλοι των Πυγολαμπίδων

neraida

Γράφει η Αντιγόνη Χαρατσίδου | www.katiginetai.gr 

Ο νόμος του Μέρφυ για τα παιδικά βιβλία: Tο βιβλίο που συμπαθείς λιγότερο θα γίνει το αγαπημένο του παιδιού σου.

Και βρίσκεσαι στο βιβλιοπωλείο, στο παιδικό τμήμα. Και θέλεις το καλό, ποιοτικό παιδικό βιβλίο. Και επιμελώς αποφεύγεις οτιδήποτε παραπέμπει σε ήρωα κινηματογραφικής ταινίας ή τηλεοπτικής σειράς. Απομακρύνεις το βλέμμα από τις δεκάδες ροζ σειρές με νεραϊδούλες και γκλίττερ. Κοιτάς ψαγμένες εκδόσεις και ωραίας αισθητικής εξώφυλλα, βιβλία με μήνυμα και διδακτικό σκοπό. Έλα όμως που θα έρθει η ώρα να βρεθεί στη βιβλιοθήκη κάποιο απ’ όλα τα παραπάνω είδη, κάποιο βιβλίο που δεν «εγκρίνεις» και θα γίνει και το αγαπημένο νυχτερινό ανάγνωσμα του παιδιού σου. Και το λέω εγώ η παθούσα που έχω διαβάσει το «Ο Μπάρμπας στο Παρίσι» τουλάχιστον διακόσιες πενήντα φορές.

Τι κάνεις σ’ αυτήν την περίπτωση; Αν ήρθε ως δώρο, το εξαφανίζεις και το ανακυκλώνεις χαρίζοντάς το κάπου αλλού-που δεν σε αντιπροσωπεύει κιόλας; Αν το διάλεξε το παιδί στο βιβλιοπωλείο, του προτείνεις κάτι άλλο ή σέβεσαι την επιλογή του; Γνώμη μου είναι κράτα το. Και δες το με πιο θετική διάθεση. Ακόμα κι αυτό το βιβλίο έχει κάτι να πει και γι’ αυτό άρεσε στο παιδί σου αρχικά. Οι νεράιδες μπορεί να το ταξιδεύουν σ’ ένα κόσμο όπου όλα είναι μαγικά και πιθανά. Ο Μπάρμπας να του μιλήσει για το νόημα της φιλίας. Η πριγκίπισσα Μέριντα του Brave για το σεβασμό στις προσωπικές επιλογές. Η «Μπάρμπι» (εδώ με πιάνει σύγκρυο), εμ…. κάτι θα έχει να πει κι αυτή.

Μέσα στο άγχος μας για την τελειότητα και τον ποιοτικό χρόνο, ξεχνάμε συχνά ότι το διάβασμα είναι και χαρά και ξεγνοιασιά. (Πώς λέμε «Μ’ένα Άρλεκιν ξεχνιέμαι», έτσι.) Είμαι σίγουρη, αγαπητέ γονιέ και συμπάσχοντα, ότι φροντίζεις και για τα σωστά αναγνώσματα, αλλιώς τι δουλειά θα είχες στις @Πυγολαμπίδες; Μέσα σε όλα τα ωραία βιβλία που φρόντισες και επέλεξες για το παιδί σου υπάρχει θέση και γι’αυτά, τα βιβλία που δεν θα επέλεγες ποτέ.. Κι αν τα διαβάσεις και μία και περισσότερες φορές κακό δεν κάνει, μπορεί να μάθεις και καινούριες λέξεις, όπως στροφαλοφόροι άξονες. Και στο λέω εγώ η «Μπαρμπόπληκτη».

 

Λίγα Λόγια για την Αντιγόνη Χαρατσίδου

Η Αντιγόνη Χαρατσίδου είναι δικηγόρος, ζει στη Θεσσαλονίκη και από μικρή καταβροχθίζει βιβλία. Για να ικανοποιήσει το πάθος της έπεισε την οικογένειά της να ανοίξει βιβλιοπωλείο. Εκεί θα τη βρείτε να κυνηγάει το μικρό της γιο, που κληρονόμησε την ίδια αγάπη για τις τυπωμένες σελίδες. Μας μιλάει για βιβλία.

Παίζουμε μια Χριστουγεννιάτικη Ιστορία;

Οι Φίλοι των Πυγολαμπίδων # family friendly

miska2

Έρχονται αυτό που από πάντα μάθαμε να λέμε ‘οι διακοπές’ και που ακούγεται τόσο τέλεια! Άσχετα αν δεν είναι ακριβώς έτσι… Ε, πάντως λίγο πολύ είναι οι μέρες που όλοι – ή σχεδόν όλοι – τα κάνουμε όλα λίγο παραπάνω απ’ ό,τι συνήθως… διαβάζουμε λίγο παραπάνω, χαλαρώνουμε λίγο παραπάνω, παίζουμε λίγο παραπάνω, μοιραζόμαστε λίγο παραπάνω… και χαιρόμαστε λίγο παραπάνω! …Ή τουλάχιστον έτσι θέλουμε!

Κάποια από αυτές τις στιγμές, λοιπόν, κι αφού έχουμε ξεκουραστεί πολύ, φάει πολύ, παίξει πολύ, μαλώσει πολύ… κι αφού έχουμε σίγουρα διαβάσει και πολύ (!) κι έχουμε καταλήξει στην αγαπημένη μας για αυτή τη χρονιά χριστουγεννιάτικη ιστορία, μπορούμε να κάνουμε κάτι δημιουργικό μ’ αυτήν! Ας πούμε να φτιάξουμε ένα σκηνικό μέσα στο οποίο θα την αναπαραστήσουμε!

Εγώ για φέτος νομίζω πως αγάπησα πολύ το Μίσκα. Ο Μίσκα είναι το καινούριο χριστουγεννιάτικο παραμύθι των εκδόσεων Κόκκινο ή αλλιώς είναι ένα λούτρινο αρκουδάκι που εγκαταλείπει το σπίτι του, γιατί δεν αντέχει άλλο να είναι ένα από τα πολλά κουκλάκια ενός τόσο κακομαθημένου κοριτσιού. Μπαίνει στο δάσος και απολαμβάνει την ελευθερία του, ώσπου την παραμονή των Χριστουγέννων συμβαίνει κάτι που θα αλλάξει και πάλι τη ζωή του…

Έχω, λοιπόν, στο μυαλό μου το σκηνικό – το οποίο παρεμπιπτόντως στο συγκεκριμένο παραμύθι είναι πολύ απλό και εύκολο – και σκέφτηκα να το φτιάξουμε ως εξής: σκεφτείτε μια μακέτα με μπόλικο βαμβάκι για χιόνι και με στερεωμένα ξυλάκια εδώ κι εκεί για τα γυμνά δέντρα του δάσους στο οποίο τριγυρίζει ο Μίσκα…  μπόλικα χρωματιστά υφάσματα και κουμπιά, για το πλούσιο και γεμάτο παιχνίδια δωμάτιο της κακομαθημένης Ελισάβετ… Έπειτα, μπορούμε να ζωγραφίσουμε σε απλό χαρτί τους πρωταγωνιστές της ιστορίας και, αφού τους χρωματίσουμε, τους κόψουμε και τους στερεώσουμε πάνω σε πλαστελίνη έτσι ώστε να μοιάζουν με φιγούρες (με πιόνια πάνω σε ταμπλό), θα είμαστε έτοιμοι να δώσουμε την παράστασή μας!

Και άμα το ‘τραβήξουμε’ και λίγο ακόμα και έχουμε κέφι και διάθεση, μπορούμε να στήσουμε το σκηνικό σε ολόκληρο το σπίτι και να γίνουμε οι ίδιοι κινούμενες φιγούρες που θα παίξουν την ιστορία! Να χρησιμοποιήσουμε το δικό μας παιδικό δωμάτιο για δωμάτιο της Ελισάβετ (γεμάτο παιχνίδια, βιβλία, πράγματα… δε θα απέχει και πολύ νομίζω!) και να γεμίσουμε το πάτωμα του σαλονιού με χαρτόμπαλες, ώστε να μοιάζει χιονισμένο τοπίο, να ρίξουμε καφέ ή σκούρα υφάσματα εδώ κι εκεί που θα είναι τα δέντρα και να παίξουμε το χριστουγεννιάτικο παραμύθι μας!

Το πιο ωραίο φυσικά θα ήταν να μην κάνουμε καμιά από αυτές τις ιδέες και να αφήσουμε τα παιδιά να κατεβάσουν τις δικές τους… να φτιάξουν το ολόδικό τους σκηνικό, να κάνουν την κατάδική τους ‘ανάγνωση’ του παραμυθιού, να εντοπίσουν τα στοιχεία που τα ίδια θέλουν να αναπαραστήσουν και να διηγηθούν, να εκφράσουν τα δικά τους συναισθήματα για αυτά που συμβαίνουν στην ιστορία… με λίγα λόγια να στήσουν τη ολόδική τους παράσταση!

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!

 

Λίγα Λόγια για τη Μαρίνα Πολυμερίδου

Η Μαρίνα Πολυμερίδου γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Εκεί σπούδασε ελληνική φιλολογία και στη Βαρκελώνη συνέχισε με μεταπτυχιακά στην εφαρμοσμένη γλωσσολογία. Aγαπά πολύ τα βιβλία, μα πιο πολύ τα παιδικά. Γι’ αυτό και το 2006 άνοιξε την Παραμυθούπολη, ένα παιδικό βιβλιοπωλείο, στο οποίο βρίσκουν καταφύγιο η αγάπη της για τα βιβλία και η ακατάπαυστη ανησυχία για δημιουργικές ιδέες και δράσεις με επίκεντρο πάντα τα παιδιά. Μας μιλάει για παιχνίδια με βιβλία.

Book- made τοιχογραφία

Οι Φίλοι των Πυγολαμπίδων

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

πρώτα πρώτα

  • Διαλέγουμε μια ιστορία που καλό θα ήταν να μπορεί να διαχωριστεί εύκολα σε επεισόδια (π.χ. Οι καλοί και οι κακοί ιππότες, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ή Ο βάτραχος είναι βάτραχος, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΤΑΚΗ ή Το μαγικό σκουπόξυλο, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΛΙΒΑΝΗ… ή… ή…)
  • Παίρνουμε αναπαυτικά μαξιλάρια και αράζουμε σε μια ζεστή γωνιά του σπιτιού. Καλύτερα βέβαια θα ήταν να μη νυστάζουμε!
  • Και… απολαμβάνουμε, όπως πάντα, την ανάγνωση του βιβλίου μας…

 

αμέσως μετά

  • Κουβεντιάζουμε γύρω από την ιστορία που μόλις διαβάσαμε.
  • Προσπαθούμε να διακρίνουμε τη δομή της ιστορίας και να τη χωρίσουμε σε επεισόδια.
  • Επεξεργαζόμαστε τις εικόνες και την αντιστοιχία με το κείμενο ανά σελίδα. Το κείμενο και η εικόνα λένε το ίδιο πράγμα;
  • Εμείς τι θα επιλέγαμε να ζωγραφίσουμε, για να αφηγηθούμε κάθε ένα από τα επεισόδια που διαχωρίσαμε;

 

τελικά

  • Αφού καταλήξουμε στα επεισόδιά μας και χωριστούμε σε ομάδες*, ξεκινάμε!
  • Κόβουμε όσο χαρτί του μέτρου θέλουμε – όσο χωράει στον τοίχο μας – και το χωρίζουμε με κάθετες γραμμές σε τόσα κομμάτια όσα και τα επεισόδια της ιστορίας μας.
  • Πιάνουμε χρώματα στα χέρια και αρχίζουμε τη δημιουργία! Εννοείται ότι δεν υπάρχει λάθος και σωστό. Εννοείται ότι καθόλου δε θέλουμε να ακολουθήσουμε την εικονογράφηση του βιβλίου. Εννοείται ότι δε χρειάζεται να αποτυπωθεί πλήρως το κείμενο πάνω στο χαρτί.

 

* Η δραστηριότητα αυτή ενδείκνυται για ομαδική δουλειά. Η κάθε ομάδα παιδιών θα αναλάβει να ζωγραφίσει ένα επεισόδιο. Και φυσικά, όπως πάντα, η ομαδική δουλειά είναι μια καλή ευκαιρία να δούμε κι εμείς πράγματα στα παιδιά μας…

tips

  •  Για να πετύχουμε ένα πιο ομοιογενές αποτέλεσμα, μπορούμε να επιλέξουμε όλοι τα ίδια 3-4 χρώματα ή, ακόμη, και το ίδιο υλικό (π.χ. μόνο μαρκαδόρους ή μόνο λαδοπαστέλ κ.ο.κ.).
  • Για να συνδέσουμε οπτικά τα επεισόδια μεταξύ τους, μπορούμε να διατηρήσουμε ένα κοινό “μακρύ” στοιχείο, όπως για παράδειγμα ένα δρόμο ή γρασίδι ή τον ουρανό κτλ., το οποίο θα διαπερνά την τοιχογραφία μας σε όλο το μήκος της.
  • Επίσης, μια άλλη λεπτομέρεια που θα βοηθούσε στη διατήρηση της χρονικής αλληλουχίας είναι η φορά κίνησης των ηρώων. Δηλαδή, αν τους σχεδιάσουμε να κινούνται από αριστερά προς τα δεξιά, θα γίνεται πιο εύκολα κατανοητή η ροή της ιστορίας.
  • Αν θέλουμε, μπορούμε να προσθέσουμε και κείμενο είτε ενταγμένο στην εικόνα μέσα σε φούσκες σαν τα κόμιξ είτε σαν λεζάντα κάτω χαμηλά σε σειρά.

πάντως

Μην ξεχάσετε!!!

  • οπωσδήποτε να αναρτήστε την τοιχογραφία των παιδιών σε σημείο όσο το δυνατόν πιο εμφανές για όλους όσοι επισκέπτονται το σπίτι.
  • να ζητήσετε από τους φίλους σας, μικρούς και μεγάλους, να “διαβάσουν” την ιστορία που βλέπουν στην τοιχογραφία.
  • να παροτρύνετε τα παιδιά να αφηγηθούν προφορικά την ιστορία που εικονογράφησαν.

 

Νομίζω ότι θα μπορούσαμε να το δοκιμάσουμε και με μια προφορική αφήγηση (από παραμύθια που ακούμε σε cd) ή ακόμα και με μια ταινία που έχουμε δει πολλές φορές και τη θυμόμαστε καλά…

Λίγα Λόγια για τη Μαρίνα Πολυμερίδου

Η Μαρίνα Πολυμερίδου γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Εκεί σπούδασε ελληνική φιλολογία και στη Βαρκελώνη συνέχισε με μεταπτυχιακά στην εφαρμοσμένη γλωσσολογία. Aγαπά πολύ τα βιβλία, μα πιο πολύ τα παιδικά. Γι’ αυτό και το 2006 άνοιξε την Παραμυθούπολη, ένα παιδικό βιβλιοπωλείο, στο οποίο βρίσκουν καταφύγιο η αγάπη της για τα βιβλία και η ακατάπαυστη ανησυχία για δημιουργικές ιδέες και δράσεις με επίκεντρο πάντα τα παιδιά. Μας μιλάει για παιχνίδια με βιβλία.