ΒΙΒΛΙΑ – Πυγολαμπίδες
Skip to content

Θεσσαλονίκη

Διατροφικό ταξίδι με τον Άκη Πετρετζίκη

Πυγολαμπίδες # συνέντευξη

Πριν από λίγες μέρες, βρεθήκαμε στην εκδήλωση του Άκη Πετρετζίκη στη Θεσσαλονίκη, με αφορμή την έκδοση των νέων του παιδικών βιβλίων και παιχνιδιών, που κυκλοφορούν από τις Εκδόσεις Ψυχογιός, και απολαύσαμε τη διάδρασή του με τα (μικρά και μεγάλα) παιδιά αλλά και τις πληροφορίες που μοιράστηκε μαζί μας σχετικά με την τροφή αλλά και τη σημασία της σωστής διατροφής μας από μικρή ηλικία.

Άκη καλησπέρα. Εδώ και μερικά χρόνια ξεκίνησες τη δική σου οικογένεια και αναρωτιόμαστε πόσο εύκολο είναι να μοιράζεσαι την αγάπη και την αφοσίωσή σου για τη μαγειρική με τις νέες σου αγάπες: τη γυναίκα σου και τα παιδιά σου;

Είναι πανεύκολο! Γιατί; Επειδή αγαπώ τη μαγειρική και ακόμα περισσότερο αγαπώ να μαγειρεύω για αυτούς που… αγαπάω! Οπότε, όπως βλέπετε, όλα αυτά συνδυάζονται τέλεια μεταξύ τους!

 

Σε άλλαξε σε κάτι η γονεϊκότητα, σε ό,τι αφορά τον τρόπο που βλέπεις το επάγγελμά σου;

Πάντα έβλεπα τη μαγειρική με υπευθυνότητα. Από όταν έγινα γονιός, όμως, πιστεύω ότι ένιωσα ακόμα μεγαλύτερη ευθύνη. Ανυπομονούσα να παρατηρώ τα παιδιά κάθε φορά που δοκίμαζαν ένα νέο συστατικό… Μια νέα γεύση. Συνειδητοποίησα πόσο σημαντικό είναι να μπορείς να τους προσφέρεις ένα θρεπτικό φαγητό. Πόσο σπουδαίο είναι να χτίσεις τις βάσεις για μια πιο υγιεινή διατροφή από νωρίς. 

 

Αν δεν ήσουν μάγειρας – σεφ ποιο άλλο επάγγελμα πιστεύεις πως θα μπορούσες να κάνεις εξίσου καλά;

Θα ήθελα πολύ να είμαι φωτογράφος! Όπως έχω πει, αγαπώ πολύ τα ταξίδια και μου αρέσει να απαθανατίζω ό,τι όμορφο και ενδιαφέρον συναντώ. Έτσι λοιπόν, αν δεν ήμουν μάγειρας, θα μου άρεσε πολύ να ασχοληθώ με τη φωτογραφία. 

 

Είναι γνωστό πως δεν έχουμε διατροφική κουλτούρα στην Ελλάδα, η οποία είναι πολύ ψηλά στις λίστες με τα παχύσαρκα παιδιά. Πόσο εύκολο πιστεύεις ότι είναι να εκπαιδευτούν οι γονείς από την αρχή στο θέμα της υγιεινής διατροφής; Τι χρειάζεται να κάνουν;

Χρειάζεται να ψάξουν, να ακούσουν, να μάθουν και να… αλλάξουν. Δεν νομίζω ότι είναι τόσο θέμα κουλτούρας, όσο θέμα χρόνου κάποιες φορές… Σε κάθε περίπτωση, οι γνώσεις και οι πρακτικές λύσεις είναι αυτό που χρειάζονται οι γονείς για να προτιμήσουν το γρήγορο και θρεπτικό σπιτικό φαγητό από το… γρήγορο φαγητό. 

Φωτογραφία: Σόνια Λαζαρίδου, από την εκδήλωση στη Θεσσαλονίκη

 

Πολιορκούμαστε καθημερινά στο διαδίκτυο από πληροφορίες σχετικά με τη σημασία της υγιεινής διατροφής ενώ την ίδια στιγμή γινόμαστε δέκτες χιλιάδων διαφημίσεων και προωθήσεων προϊόντων που όλοι γνωρίζουμε πως δεν είναι καλά για την υγεία τη δική μας και των παιδιών μας. Αντιλαμβάνεσαι τον ρόλο σου ως επηρεαστή (influencer) και πως επιλέγεις τις δικές σου συνεργασίες ώστε να κρατάς μια ισορροπία;

Πιστεύω ότι το σωστό είναι να τρώμε απ’ όλα, αλλά με μέτρο. Εκεί βρίσκεται το μυστικό. Δεν υπάρχουν απαγορευμένες τροφές, αλλά τροφές που πρέπει να καταναλώνουμε με μικρότερη συχνότητα. Έχοντας αυτό στο μυαλό μου, επιλέγω τις συνεργασίες μου και -σύμφωνα με αυτό- η ισορροπία βρίσκεται στο μέτρο. Εγώ αναλαμβάνω να μοιραστώ με τον κόσμο νόστιμες συνταγές και ο κόσμος αποφασίζει πώς θα τις εντάξει στην καθημερινότητά του. 

 

Ποιες είναι οι πέντε τροφές που πιστεύεις ότι δε θα έπρεπε να λείπουν από τη διατροφή τη δική μας και των παιδιών μας;

Καμία τροφή δεν πρέπει να λείπει. Όπως είπα και πιο πάνω, το κλειδί βρίσκεται στο μέτρο. Ωστόσο, τα λαχανικά, τα φρούτα και τα όσπρια, είναι τροφές οι οποίες θα πρέπει βρίσκονται καθημερινά στη διατροφή μας. 

 

Ποιες είναι οι τρεις “διατροφικές συμβουλές” που θα ήθελες να δώσεις σε έναν νέο γονιό και που θα τον υποστήριζαν, κατά τη γνώμη σου, στη διαμόρφωση των συνηθειών της οικογένειάς του;

Να αφιερώσει λίγο χρόνο παραπάνω στη μαγειρική. Να παίξει λίγο κρυφτό με τα φρούτα και τα λαχανικά μέχρι να βρει τις ισορροπίες που ταιριάζουν στις γεύσεις των μικρών του και -φυσικά- να μην αποκλείσει κάτι από τη διατροφή τους. Γιατί; Επειδή το μυστικό βρίσκεται -πού;- στο μέτρο! 

 

Έχεις ξεκινήσει μια νέα παιδική σειρά βιβλίων και παιχνιδιών. Ποια είναι η κινητήρια δύναμη πίσω από αυτά και σε τι στοχεύουν; 

Η κινητήριος δύναμη είναι τα παιδιά μου και η αγάπη μου για το καλομαγειρεμένο, σπιτικό φαγητό. Όσο για τον στόχο μου; Αυτός δεν είναι άλλος από το να κάνω τα παιδιά να αγαπήσουν κάποια λιγότερο δημοφιλή συστατικά κατανοώντας τη σπουδαιότητά τους. Πώς; Μα, φυσικά, μέσα από το παιχνίδια μια και δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος από αυτόν για να μεταδώσουμε τη γνώση – όχι μόνο στα παιδιά, αλλά και στους μεγάλους 😉

 

Θα έβλεπες τον εαυτό σου μέσα σε σχολεία; Να μιλάς για τη σημασία της υγιεινής διατροφής; Η προτιμάς να είσαι έξω και να παίζεις με τα παιδιά;

Μου αρέσουν και τα δύο. Μάλιστα, βρίσκομαι ήδη μέσα στα σχολεία και μιλάω στα παιδιά μέσα από το Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα με τίτλο «Γνωρίζω την Τροφή μου» το οποίο μπορεί όποιος δάσκαλος επιθυμεί να το επιλέξει στην ώρα των κοινωνικών δεξιοτήτων. Δεν αποκλείω τίποτα λοιπόν. Κάθε πράγμα έρχεται στην ώρα του. Έτσι, λοιπόν, δεν αποκλείεται να επισκεφτώ κάποιο σχολείο, να συζητήσω με τα παιδιά και -γιατί όχι;- να παίξω μαζί τους!

 

Τι είναι αυτό που σου αρέσει στην επαφή σου με τα παιδιά; 

Η αλήθεια. Το ενδιαφέρον που δείχνουν. Η διάθεση να ακούσουν, να μάθουν και να παίξουν. Γιατί, το παιχνίδι είναι βασική προϋπόθεση για να ευδοκιμήσουν όλα τα προηγούμενα (δηλαδή, το ενδιαφέρον, η προσοχή και η θέληση για μάθηση). 

 

Είσαι από αυτούς που πιστεύουν ότι από τα παιδιά μπορεί να έρθει η αλλαγή; 

Μα, τα παιδιά είναι η αλλαγή. Αν τα εφοδιάσουμε με γνώσεις, θέληση και πίστη, μπορούν να κάνουν την αλλαγή. Μπορούν να αποτελέσουν αλλαγή ακόμα και για εμάς τους ίδιους και να αλλάξουμε τα πράγματα παρέα – μικροί και μεγάλοι. Αρκεί να τους δώσουμε χώρο, γνώσεις και ελπίδα. 

 

Τέλος, τι θα ήθελες να φωτίσουν ιδιαίτερα οι πυγολαμπίδες από τη σημερινή συνέντευξη;

Την ελπίδα και την πίστη θα έλεγα. Ναι, την ελπίδα και την πίστη ότι τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν. Έχουμε τη δύναμη, έχουμε τις γνώσεις, πάμε να τα εκμεταλλευτούμε και να κάνουμε την αλλαγή που όλοι θέλουμε να δούμε. Στη διατροφή, το περιβάλλον, στη δική μας τη ζωή. 

 

Λίγα Λόγια για τα Βιβλία για Παιδιά, του Άκη Πετρετζίκη

φωτογραφία: https://akispetretzikis.com/

 

Μέσα από έναν άκρως δημιουργικό και διασκεδαστικό τρόπο τα παιδιά ανακαλύπτουν τους «συμμάχους» τους και τους «εχθρούς» στο μονοπάτι της διατροφής. Από τις Εκδόσεις Ψυχογιός κυκλοφορούν και 3 παιδικά βιβλία με θέμα τη διατροφή και το παιδί.

Το μυστικό βιβλίο των υπερδυνάμεων: Μέσα από το βιβλίο αυτό τα παιδιά κατανοούν τη σπουδαιότητα των πρωτεϊνών, των καλών υδατανθράκων και των καλών λιπών στην καθημερινή τους διατροφή, ενώ συγχρόνως μαθαίνουν οφέλη που τους προσφέρουν συγκεκριμένες τροφές με διατροφική αξία.

Το κακαόδασος και η παράξενη ομίχλη: Η Μυστική των Μαγείρων Σχολή είναι μια σχολή όπου οι Μυστικοί Μάγειρες, μέσα από την κατάλληλη εκπαίδευση, μαθαίνουν να λύνουν μυστήρια και να ολοκληρώνουν περίεργες διατροφικές αποστολές για το καλό της ανθρωπότητας. Όποιος απειλεί την ισορροπημένη διατροφή και το περιβάλλον είναι ΕΧ.Μ. και πρέπει να τον σταματήσουν.
Μέσα από τη συγκεκριμένη περιπέτεια τα παιδιά γνωρίζουν τα οφέλη της σοκολάτας και τη γραμμή παραγωγής της. Μαθαίνουν για τα πρόσθετα σάκχαρα στις τροφές, τις επιπτώσεις τους στον οργανισμό και τον τρόπο που μπορούν να μειώσουν τη ζάχαρη στη διατροφή τους.

Το μυστήριο του μισαφωγωμένου σάντουιτς: Μέσα από τη συγκεκριμένη περιπέτεια τα παιδιά γνωρίζουν τον κύκλο ζωής ενός προϊόντος και τους πόρους που απαιτούνται για να φτάσει από το χωράφι στο πιάτο τους. Συγχρόνως εκπαιδεύονται σε μια διατροφική και καταναλωτική συμπεριφορά η οποία μειώνει τη σπατάλη του φαγητού, άρα μειώνει τα απορρίμματα και το οικολογικό αποτύπωμα του ανθρώπου.

Κείμενα βιβλίων: Κυριάκος Μούρτζης | Εικόνες: Στέφανος Κολτσιδόπουλος

 

Λίγα Λόγια για τα Επιτραπέζια για Παιδιά, του Άκη Πετρετζίκη

φωτογραφία: https://akispetretzikis.com/

 

Τα επιτραπέζια παιχνίδια από τον Άκη Πετρετζίκη βοηθάνε τα παιδιά να γνωρίσουν καλύτερα την τροφή τους και να ανακαλύψουν όλα όσα βρίσκονται γύρω από το φαγητό συνδυάζοντας τη γνώση και το παιχνίδι!

Οι Φρουτοεποχές είναι ένα ντόμινο, που αναπτύσσει τη λογική σκέψη, τη διάκριση κατηγοριών, τον συντονισμό χεριού-ματιού, τη λεπτή κινητικότητα, και σε μαθαίνει τις τέσσερις εποχές και τα φρούτα τους ενώ με το 9+1 παιχνίδια για να ανακαλύψεις τα μυστικά της διατροφής θα μάθει το παιδί να αναπτύσσει τη λογική σκέψη, τη διάκριση κατηγοριών, τον συντονισμό χεριού-ματιού, τη λεπτή κινητικότητα, την παρατηρητικότητα, τη μνήμη, την πρώτη γραφή-αντιγραφή, την υπομονή, την ταχύτητα, τη συνεργασία, τη φαντασία, την κριτική σκέψη και τη διασκέδαση. Άσε που θα ανακαλύψει και τις ομάδες τροφίμων, μαθαίνοντας συγχρόνως να δημιουργεί ένα σωστό διατροφικό πιάτο.

Σχεδιασμός Παιχνιδιών – Παιδαγωγική Επιμέλεια: Κυριάκος Μούρτζης | Σχεδιασμός – Art Direction – Εικονογράφηση: busybuilding

Θα τα βρεις όλα σε μικρά και μεγάλα βιβλιοπωλεία καθώς και στο eshop των Εκδόσεων Ψυχογιός και του Άκη Πετρετζίκη.

10 Αγαπημένα Χριστουγεννιάτικα Παιδικά Βιβλία

Πυγολαμπίδες # συνέντευξη

Γράφει η Αναστασία Τζέλλου | Παιδικό Βιβλιοπωλείο Dadoo

1. Μια χριστουγεννιάτικη ευχή, ηλικία 5+

Χριστούγεννα χωρίς ευχές δε γίνεται, γι’ αυτό και ο Θίο, ο ήρωας της ιστορίας μας εύχεται ολόψυχα να μην είναι μόνος του αυτές τις γιορτές και τότε κάτι μαγικό συμβαίνει.. ένα βιβλίο με ρουστικ εικονογράφηση που σε ταξιδεύει σε παλιές όμορφες εποχές που η γιαγιά σου διάβαζε παραμύθια δίπλα στη σόμπα.

 

2. Εσύ να με φωνάζεις Εμπενίζερ, ηλικία 4+ (νέα κυκλοφορία)

Ένα τρυφερό και συγκινητικό παραμύθι που εξιστορεί την ιστορία ενός πολύ ξεχωριστού αγοριού που φέτος δε θέλει να γιορτάσει τα Χριστούγεννα αλλά η ελπίδα που υπάρχει μέσα σε όλους μας τον κάνει ν’ αλλάξει γνώμη.

 

3. Το μαγαζάκι του κυρίου Άρθουρ, ηλικία 6+

Ο κύριος Άρθουρ πουλούσε παιχνίδια στο μικρό του παιχνιδοπωλείο, όπως ο μπαμπάς του και ο παππούς του που ήταν μεγάλος τεχνίτης. Ένα ατύχημα όμως θα τον εμποδίσει να το ανοίξει αυτές τις γιορτές ή μήπως τελικά όχι; Ένα βιβλίο με άρωμα τζίντζερ και μια δόση γλυκιάς νοσταλγίας με θέμα την τρίτη ηλικία, την αξία των παλιών πραγμάτων και τον σχολικό εκφοβισμό.

 

4. Το κρυμμένο εργοστάσιο παιχνιδιών, ηλικία 10+

Έχουμε αναρωτηθεί άραγε ποια χέρια ή μάλλον χεράκια κατασκευάζουν τα παιχνίδια που δωρίζουμε τα Χριστούγεννα; Το κρυμμένο εργοστάσιο αναφέρεται στην παιδική εργασία και εκμετάλλευση, δοσμένη μέσα από τα μάτια ενός παιδιού που τη βιώνει αλλά επειδή τις περισσότερες φορές στο τέλος νικάει πάντα το καλό δε σταματάμε ποτέ να ελπίζουμε.

 

5. Μια μαγική νύχτα, ηλικία 4+ (νέα κυκλοφορία)

Το Βιβλιοπωλείο των Θαυμάτων είναι ένα ονειρεμένο βιβλιοπωλείο στο τέλος του δρόμου, με αμέτρητα βιβλία και μπισκότα για κέρασμα. Λόγω της τοποθεσίας του δεν μπαίνει πολύ κόσμος και ίσως μείνει κλειστό τα Χριστούγεννα. Θα καταφέρει ο μικρός Ουίλιαμ, ο γιος των ιδιοκτητών, να το γεμίσει πελάτες και όμορφα χαμόγελα;

 

 

6. Ο κύριος Βρομύλος, ηλικία 9+

Μια απολαυστική και αστεία χριστουγεννιάτικη ιστορία με ήρωες τη μικρή Χλόη και τον φίλο της τον κύριο Βρομύλο που είναι ο πιο καλοσυνάτος άστεγος όλου του κόσμου. Να είστε σίγουροι πως στο τέλος θα συγκινηθείτε πολύ. Δικαίως ο Ντέιβιντ Ουάλιαμς χαρακτηρίζεται ως ο σύγχρονος Ρόαλντ Νταλ.

 

7. Last stop on the Reindeer Εxpress, ηλικία 5+ (στα αγγλικά)

Η Μία είναι στενοχωρημένη, γιατί ο μπαμπάς της λείπει μακριά για δουλειά και τα Χριστούγεννα θα είναι αλλιώτικα, όχι και τόσο μαγικά όπως αν ήταν εδώ. Ένα όμως κόκκινο γραμματοκιβώτιο μετατρέπεται σε πύλη και την οδηγεί στην πιο μαγική και λαμπερή περιπέτεια που έχει ζήσει ποτέ.

 

8. ‘Tis the season, ηλικία 6+ (νέα κυκλοφορία, στα αγγλικά)

Ένα μοναδικό βιβλίο αντίστροφης μέτρησης με ανοιγόμενα παραθυράκια και ποιήματα για την κάθε μέρα του Δεκέμβρη μέχρι τα Χριστούγεννα για να διαβάσεις δίπλα στο τζάκι. Στο τέλος το βιβλίο ανοίγει σαν φυσαρμόνικα για το πιο γιορτινό χριστουγεννιάτικο σκηνικό.

 

9. Το παιδί των Χριστουγέννων στο παιχνιδοπωλείο των Αδερφών Βασίλη, ηλικία 4+

Ο αγαπημένος δημιουργός παιδικών βιβλίων David Litchfield με τις τρυφερές ιστορίες και τις μαγικές εικονογραφήσεις έγραψε την πιο τρυφερή χριστουγεννιάτικη ιστορία. Ο Μπίλη με τους τρεις θείους του που είναι κατασκευαστές παιχνιδιών θα φέρουν χαρά σε όλα τα παιδιά του κόσμου, μήπως το βιβλίο είναι τελικά μια από τις εκδοχές προέλευσης του μύθου του Άγιου Βασίλη..;;

 

10. Ο Χάρι Πότερ και ο Αιχμάλωτος του Αζκαμπάν, έκδοση Minalima, ηλικία 9+ (νέα κυκλοφορία)

Δεν μπορώ να σκεφτώ Χριστούγεννα χωρίς μια δόση μαγείας από τις περιπέτειες του Χάρι Πότερ. Οι διακοπές των Χριστουγέννων έφτασαν και το Χόγκουαρτς είναι γιορτινά διακοσμημένο και το Χόγκσμιντ ήδη χιονισμένο. Μόλις κυκλοφόρησε το τρίτο βιβλίο στα ελληνικά σε έκδοση Minalima με εικόνες που συνοδεύουν τις περιπέτειες του αγαπημένου μάγου και περίτεχνα κοπτικά που το καθιστούν πραγματικά ονειρεμένο.

 

Ευχόμαστε Καλά Χριστούγεννα σε όλους!

 

 

Λίγα Λόγια για την Αναστασία Τζέλλου, Ιδρύτρια του Βιβλιοπωλείου Dadoo.gr

Η Αναστασία σπούδασε Νομική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και έγινε δικηγόρος. Άσκησε τη δικηγορία για αρκετά χρόνια διατηρώντας το δικό της γραφείο, μέχρι που κατάλαβε ότι δεν της ταίριαζε. Από παιδί λάτρευε να διαβάζει και να χάνεται στις σελίδες των βιβλίων και  μεγαλώνοντας έκανε συλλογή από εικονογραφημένα βιβλία από όλο τον κόσμο. Όταν έγινε μαμά, αποφάσισε να ανοίξει ένα παιδικό βιβλιοπωλείο για να μοιραστεί και με άλλους ανθρώπους τις όμορφες εικόνες και τις ξεχωριστές ιστορίες των παιδικών βιβλίων. Θα τη συναντήσεις στο DADOO χωμένη πίσω από στοίβες βιβλίων.

Eλένη Κατσούλη: “Κάθε παιδί είναι μοναδικό, και μπορεί να μας διδάξει πολλά αν το ακούσουμε”

Πυγολαμπίδες
Tη γνωρίσαμε μέσα από το προσωπικό της blog, www.littlehandsblw.com, μέσα από το οποίο ανακαλύψαμε έναν υπέροχο κόσμο συνταγών, και διατροφικών tips για παιδιά. Πριν λίγο καιρό κυκλοφόρησε το βιβλίο της «Περιπέτειες στην κουζίνα με τον Πάρη» (με συνταγές για μικρά χεράκια) από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.
Η Ελένη Κατσούλη μας λύνει πολλές από τις απορίες μας, που αφορούν την παιδική διατροφή, σχολιάζει νοοτροπίες ετών, οι οποίες συνεχίζουν να μας απασχολούν, και μας εξηγεί τα οφέλη της μαγειρικής διαδικασίας στην ψυχοσύνθεση και ανάπτυξη των παιδιών. Μήπως έφτασε η ώρα να καλλιεργήσουμε και να αλλάξουμε  συνήθειες; Με το νέο βιβλίο της Ελένης Κατσούλη, όλα μοιάζουν παιχνιδάκι!

 

Συνέντευξη στην Ιωάννα Σεραφειμίδου

 

Πώς προέκυψε η δημιουργία του δικού σου blog και τι μπορούν να βρουν οι γονείς στο www.littlehandsblw.com;

Όλα ξεκίνησαν από το Instagram, και πιο συγκεκριμένα από το προσωπικό μου προφίλ, όπου «ανέβασα» έτσι απλά ένα πιάτο του παιδιού μου. Τον επόμενο μήνα άλλο ένα, σιγά σιγά άρχισαν να μου ζητούν συνταγές, και το ένα έφερε το άλλο… Έτσι, απλά και όμορφα, και νιώθω ευγνώμων. Στο blog, λοιπόν, οι γονείς θα βρουν κυρίως συνταγές εύκολες, γρήγορες και θρεπτικές, για όλες τις ηλικίες και όλες τις περιστάσεις. Βασικά, θα βρουν τη λύση στο καθημερινό άγχος του «τι θα μαγειρέψω σήμερα».

 

 

Μέσα από την επικοινωνία που έχεις με γονείς, ποιο είναι τελικά το μεγαλύτερο άγχος και ανησυχία τους σε ό, τι αφορά τη διατροφή του παιδιού;

Πρέπει να διαλέξω ένα μόνο ε; (γέλια.) Αμφιταλαντεύομαι ανάμεσα στο «το παιδί μου δεν τρώει τίποτα» και στο «τι θα κάνω με τους τρίτους και αυτά που προσφέρουν ή αυτά που μου λένε».

 

Συχνά αναφερόμαστε στο «κατοχικό σύνδρομο», υπό την έννοια της διαρκούς πίεσης -συνήθως των παππούδων- να φάει το παιδί. Γιατί, τελικά, αυτή η νοοτροπία συνεχίζει να περνά από γενιά σε γενιά; Τι πρέπει να κατανοήσει ένας γονιός αναφορικά με την άρνηση ενός παιδιού, να φάει ό,τι εκείνος θεωρεί σωστό;

Αρχικά αυτό που χρειάζεται να κατανοήσουμε, και βασικά να αποδεχτούμε, είναι ότι τα παιδιά μας, από βρέφη ακόμα, χρειάζεται να τα εμπιστευτούμε και να τα σεβαστούμε. Θέλουμε να φροντίζουν το σώμα τους και να το προστατεύουν, την ίδια στιγμή που δεν τους αφήνουμε να το ακούσουν ή βάζουμε ένα κουτάλι στο στόμα τους με το ζόρι, ενώ μας έχει κάνει ξεκάθαρο ότι δεν θέλουν. Προσπαθούμε να τους μάθουμε να λένε «όχι» π.χ σε ξένους, την ίδια στιγμή που δεν ακούμε τα δικά τους «όχι». Δεν ξέρω, λοιπόν, γιατί αυτή η νοοτροπία συνεχίζει ακόμα να περνά από γενιά σε γενιά. Ξέρω, όμως, ότι πρέπει να αλλάξει.

 

Είσαι «υπέρμαχος» του baby-led weaning (ΒLW), κάτι που ακολούθησες σαν επιλογή για το δικό σου παιδί. Πολλοί είναι, όμως, οι γονείς που εκφράζουν τις επιφυλάξεις τους. Λίγα λόγια για τη δική σου εμπειρία και μια συμβουλή που θα έδινες σήμερα.

Ουσιαστικά δεν επέλεξα το ΒLW, το παιδί μου μού έδειξε τον δρόμο. Του έδωσα επιλογές -ναι, σε 6 μηνών βρέφος- κι εκείνο επέλεξε τι του ταιριάζει. Εγώ απλώς σεβάστηκα την επιλογή του. Τα πράγματα δεν είναι εύκολα. Η μεγαλύτερη πρόκληση είναι η αποδοχή ότι το παιδί δε θα φάει αυτό που εσύ θεωρείς «φυσιολογική» ποσότητα, ούτε θα φάει από την πρώτη μέρα. Τα μικρά χεράκια ξεκίνησαν να τρώνε στον 7ο μήνα και ήταν πολύ καλά, θα μπορούσε να είναι και πολύ αργότερα, αλλά υπάρχει και ο φόβος της πνιγμονής. Ξέρω, τα έχω περάσει, είναι δύσκολο να διαχειριστούμε τα άγχη μας. Ωστόσο, η συμβουλή μου είναι: Δείξτε σεβασμό κι εμπιστοσύνη στα μικρά σας, ακολουθήστε τους ρυθμούς τους με υπομονή, και παρακολουθήστε πρώτες βοήθειες, ανεξαρτήτως μεθόδου εισαγωγής. Κάθε παιδί είναι μοναδικό, και μπορεί να μας διδάξει πολλά αν το «ακούσουμε».

 

 

Άρα, η διατροφή σχετίζεται άμεσα με τον σεβασμό απέναντι στο παιδί μας.

Πιστεύω απόλυτα ότι πρέπει να υπάρχει σεβασμός γύρω από τη διατροφή, όχι μόνο απέναντι στο παιδί, αλλά και απέναντι στους γονείς, που επιλέγουν να κάνουν κάτι που φαίνεται σε τρίτους ότι ξεφεύγει από τα συνηθισμένα. Νιώθω, δυστυχώς, ότι δεν υπάρχει σεβασμός π.χ απέναντι στη μητέρα που θηλάζει έξω. Δεν υπάρχει σεβασμός, αλλά δυσπιστία και κατακραυγή απέναντι σε γονείς, που ακολουθούν τη μέθοδο BLW ή ακόμα και απέναντι σε εκείνους, που μεγαλώνουν τα παιδιά τους ως vegan.

 

«Τι τρώμε πάλι αύριο;» είναι μια κλασική ερώτηση σε κάθε σπίτι. Πώς το Little Hands μάς δίνει τη λύση;

Όταν δημιούργησα το site ο στόχος ήταν ακριβώς αυτός, να βρίσκει ο επισκέπτης απάντηση σε αυτή την ερώτηση. Επιπλέον, όποιος εγγράφεται στο newsletter έχει κάτι, που του δίνει έμπνευση και λύση. Ξέρω πόσο βασανιστικό είναι να αναρωτιέσαι κάθε μέρα, και είχα βρει μία πολύ απλή λύση, πριν ακόμα γίνω μαμά και τη μοιράζομαι!

 

 

Τελικά η διατροφή είναι θέμα παιδείας και κάτι που καλλιεργείται;

Θεωρώ ότι είναι θέμα συνήθειας. Mπορούμε να καλλιεργήσουμε και να αλλάξουμε τις συνήθειες; Αν ναι, τότε όλα είναι εφικτά. Όλα μια απόφαση είναι!

 

Ποιες είναι οι συνταγές, που διαπιστώνεις ότι έχουν μεγαλύτερη απήχηση και θετικό feedback από τις μαμάδες;

Χμμ, δύσκολη ερώτηση. Γενικά, ενώ όλοι ζητoύν αλμυρά, τελικά τη μεγαλύτερη απήχηση την έχουν τα γλυκά. Θετικό feedback υπάρχει σε όλα, ακόμα και μία λιγότερο δημοφιλή -λόγω υλικών που δεν συμπαθούν- συνταγή θα βρει το κοινό της και θα λάβω όμορφα σχόλια από κόσμο, που τελικά τόλμησε και τη δοκίμασε. Για αυτές τις συνταγές χαίρομαι τριπλά! (χαμογελάει)

 

Πόσο σημαντικό είναι τα ίδια τα παιδιά να συμμετέχουν στη μαγειρική διαδικασία και να πειραματίζονται στην κουζίνα;

Η μαγειρική διαδικασία είναι μία εξαιρετική δραστηριότητα για τα παιδιά, με πολλαπλά οφέλη για την ψυχοσύνθεσή τους και την ανάπτυξή τους. Η κουζίνα πραγματικά είναι ένα μαγικό μέρος για εκείνα, και αν τα αφήσουμε να την εξερευνήσουν θα εκπλαγούμε ευχάριστα.

Μέσα από τις συνταγές, πέραν από τις λογικομαθηματικές γνώσεις που προσφέρει, τα παιδιά μπορούν να καλλιεργήσουν την υπομονή τους, να μάθουν ότι για να φτάσουμε σε ένα αποτέλεσμα χρειάζεται κόπος, να ανεξαρτητοποιηθούν, να ασκήσουν τη λεπτή και αδρή κινητικότητα, να ανακαλύψουν νέα υλικά, να συνεργάζονται, να ακολουθούν απλές οδηγίες, και φυσικά να δημιουργήσουν όμορφες αναμνήσεις και δεσμούς μαζί μας, αξιοποιώντας δημιουργικά τον ελεύθερο χρόνο τους.

 

 

Πώς πήρες την απόφαση να γράψεις το βιβλίο «Περιπέτειες στην κουζίνα με τον Πάρη» (με συνταγές για μικρά χεράκια) που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο, και τι θα βρει κανείς μέσα σε αυτό;

Όταν, χάρη στις μαγειρικές δράσεις που έκανα σε παιδιά σαν νηπιαγωγός, συνειδητοποίησα την ανταπόκριση των παιδιών στη μαγειρική, ήθελα να βάλω τα παιδιά στην κουζίνα χωρίς εμένα. Ένα βιβλίο μαγειρικής γραμμένο αποκλειστικά για εκείνα ήταν ο καλύτερος τρόπος, που μπορούσα να σκεφτώ. Μέσα στο βιβλίο θα βρει κανείς 8 παραμυθοσυνταγές, με εικονογραφημένη τη συνταγή, αλλά και γραμμένη την εκτέλεση σε μορφή ιστορίας, με παιχνιδιάρικη διάθεση και μοναδική εικονογράφηση από τη Σάντρα Ελευθερίου.

Κάθε συνταγή συνοδεύεται από «συμβουλές επιτυχίας» αλλά και μία φωτογραφία, για να γνωρίζουν το τελικό αποτέλεσμα. Στην αρχή του βιβλίου, υπάρχουν εισαγωγικά σημειώματα για γονείς αλλά και παιδιά, ενώ στο τέλος έχουμε τις ανεξάρτητες κάρτες συνταγών, τις οποίες μπορούν να κόψουν μαζί με την αντίστοιχη φωτογραφία. Να σημειώσω, επίσης, ότι ο ήρωας μας, ο Πάρης, σε κάθε ιστορία μαγειρεύει μαζί με κάποιον μεγάλο, από τη μαμά και τη δασκάλα, μέχρι τον παππού και τη νονά.

Αν επέλεγες την αγαπημένη σου καλοκαιρινή συνταγή, ποια θα ήταν αυτή;

Γεμιστά! Αλλά, αν πρέπει να δώσω ως απάντηση μία από τις συνταγές του blog, τότε τα πράγματα δυσκολεύουν. Ίσως, να έλεγα κάποιο από τα παγωτά με 2-3 υλικά, που υπάρχουν. Χμμ… Μου έρχονται τώρα κι άλλες, μάλλον είναι ερώτηση παγίδα! (γέλια)

 

 

Πριν λίγες μέρες είχες τη χαρά να συναντήσεις τους μικρούς αναγνώστες του βιβλίου στη Θεσσαλονίκη. Τι γεύση σου άφησε αυτή η εμπειρία; Το ομορφότερο σχόλιο που έλαβες;

Ναι, βρέθηκα και στη Θεσσαλονίκη πριν λίγες ημέρες, σε 3 υπέροχα σημεία της πόλης σας και πραγματικά μού άφησε την καλύτερη εμπειρία, γι΄ αυτό και τους χαιρέτισα όλους, λέγοντας «εις το επανιδείν». Το ομορφότερο σχόλιο δεν ήταν σχόλιο, ήταν μία ζεστή αγκαλιά από ένα κορίτσι, και τα γέλια των παιδιών όταν γίναμε διαγαλαξιακά μπιφτέκια!

 

 

Ποιοι είναι οι στόχοι σου σχετικά με το βιβλίο σου; Είναι στα άμεσα σχέδιά σου η κυκλοφορία κι άλλων βιβλίων, με ανάλογη ή διαφορετική θεματολογία;

Οι στόχοι μου σχετικά με το βιβλίο είναι να μπει σε όσες περισσότερες κουζίνες και βιβλιοθήκες μπορεί, και να γίνει εργαλείο στα χέρια όσων έρχονται σε επαφή με παιδιά, είτε αυτοί λέγονται γονείς, φροντιστές, συγγενείς, εκπαιδευτικοί, διατροφολόγοι ή λογοθεραπευτές, τους οποίους πρόσφατα έμαθα ότι ο Πάρης έχει βοηθήσει στα πλαίσια θεραπειών. Ιδέες για βιβλία υπάρχουν τόσες πολλές, και ήδη δουλεύω πάνω σε μία. Η θεματολογία φυσικά παραμένει ίδια, ακολουθώντας πάντα τη φιλοσοφία του Little Hands.

 

Oι «Περιπέτειες στην κουζίνα με τον Πάρη» κυκλοφορούν από τις Eκδόσεις Μεταίχμιο.

 

www.littlehandsblw.com

Instagram: littlehands_blw

 

 

Γιορτάζεις…γιατί είσαι Μητέρα!

Οι Φίλοι των Πυγολαμπίδων

Γράφει η Στεφανία Τσακιράκη | Museum Art Therapist

 

Γιορτάζεις.

Γιατί είσαι μητέρα.

Γιατί είσαι μήτρα ζωής, έμπνευσης, ιδεών, δράσης.

Γιατί είσαι όλα αυτά που σε κάνουν να είσαι εσύ. 

Ναι, γιορτάζεις κάθε μέρα και το αξίζεις.

 

Τι έχει να σου προσφέρει λοιπόν μια ακόμη Γιορτή της Μητέρας; Ένα μπράβο; Για ποιον λόγο; Για κάτι το οποίο είσαι; Όχι, είσαι πολύ περισσότερα από κάτι που αξίζει ένα μπράβο!

Ίσως το μόνο που μπορεί να σου προσφέρει μια τέτοια μέρα είναι μια υπενθύμιση, του πόσο υπέροχη είσαι! Του ότι κάνεις ό,τι καλύτερο μπορείς. Του ότι είσαι αρκετή!

 

Κανείς δεν σε εκπαίδευσε να γίνεις μητέρα. Ακόμη κι όλα τα μαθήματα προετοιμασίας τοκετού ή γονεϊκότητας να ακολούθησες. Κι όλα τα βιβλία αν διάβασες. Κι αν είχες 100 συμβούλους και ειδικούς στο πλάι σου. Αυτό που γίνεσαι κάθε μέρα ως μητέρα είναι κάτι που κανείς δεν μπορεί να προβλέψει ή να σου διδάξει από πριν. Γιατί είναι απλά βίωμα. Είναι πρόθεση και άφημα ταυτόχρονα.

Ξέρεις πώς θα ήθελες να πάνε τα πράγματα. Δεν ξέρεις όμως την τελική τους έκβαση. Κι είσαι τόσο δυνατή. Αφήνεσαι, εμπιστεύεσαι. Ψηλώνεις ψυχικά! Κάθε μέρα πλάθεις και πλάθεσαι!

 

Είναι όμως κι εκείνες οι ενοχές, οι τύψεις, τα ‘’θα μπορούσα να τα πάω καλύτερα’’. Τι να κάνεις όταν έρχονται μέσα στο δωμάτιο σαν τον ελέφαντα και πιάνουν όλο σου τον χώρο; Να πάρεις μια ανάσα, να θυμηθείς ποια είσαι.

 

Μα πώς να το κάνεις αυτό; Με τα δικά σου εργαλεία. Ανάπτυξε την εργαλειοθήκη σου. Μπορεί να είναι ένα τραγούδι, ένα ποίημα, μια φωτογραφία, ένας πίνακας, ένα βιβλίο, οτιδήποτε. Κάτι το οποίο σε κάνει να συνδέεσαι και πάλι με την πηγή σου.

 

Κάτι που μοιάζει σαν χάδι, αγκαλιά φροντίδας από εσένα προς εσένα. Κι αν ακόμη δεν έχεις ένα τέτοιο εργαλείο στην πολύτιμη θήκη σου, ακολούθησε τα παρακάτω βήματα.

 

Πάρε λίγες στιγμές για σένα. Θυμήσου την αναπνοή σου. Συνδέσου με τον εαυτό σου. Ετοιμάσου να αναζητήσεις αυτό το χάδι. Βρες το πρώτα μέσα σου. Έπειτα, αποφάσισε πού θέλεις να το ψάξεις. Είναι στη μουσική; Στην ποίηση; Στην τέχνη; Είναι κάτι το οποίο εσύ θα δημιουργήσεις για τον εαυτό σου;

Το διαδίκτυο μπορεί να σου προσφέρει αμέτρητες επιλογές. Θυμήσου να μην συμβιβαστείς με τίποτα λιγότερο από εκείνο που σε συνδέει με τη μεγαλειώδη αλήθεια σου ως μητέρα. Όταν έρθει το σωστό εργαλείο στα χέρια σου θα το νιώσεις.

Κι όταν το βρεις, απόλαυσέ το!

Εάν θέλεις να είναι ένα βιβλίο το εργαλείο σου, τότε σου έχω μια πρόταση. Το βιβλίο Η τέχνη μου να Είμαι εγώ, της Στεφανίας Τσακιράκη (Εκδόσεις Φυλάτος). Πρόκειται για ένα γράμμα προς κάθε μητέρα, μα είναι ένα βιβλίο προς κάθε παιδί μιας μητέρας -που είμαστε όλοι μας. 

 

Στο έργο αυτό, θα αναζητήσεις μαζί με την αφηγήτρια την αγάπη ακόμη κι εκεί που οι πολλοί πιστεύουν πως δεν υπάρχει. Διότι εσύ τώρα πια ξέρεις, όταν την αγάπη την έχεις μέσα σου, μπορείς να τη βρεις παντού! 

 

Κι όσο μακρύ κι αν είναι το ταξίδι της σύνδεσής μας με την αποδοχή και την αγάπη του εαυτού μας (ως γονείς, μα πρωτίστως ως άνθρωποι), όσα χιλιόμετρα κι αν χρειάζεται να διανύσουμε για να συναντήσουμε την αλήθεια και την εσωτερική μας ελευθερία, αξίζει!

 

Φέτος, όσα λουλούδια κι ευχές κι αν δεχτείς, θυμήσου να κάνεις εσύ πρώτα ένα δώρο στον εαυτό σου! Γέμισε πρώτα εσύ τον εαυτό σου με αγάπη, με ό,τι έχεις περισσότερο ανάγκη σήμερα! Και βάλε το πρώτο εργαλείο στην εργαλειοθήκη του φωτός σου.

Γιατί είσαι Μητέρα!

Γιατί γιορτάζεις κάθε μέρα!

——————————————

Η προπαραγγελία του βιβλίου Η τέχνη μου να Είμαι εγώ έχει ξεκινήσει. Μπορείς να κάνεις σήμερα αυτό το ξεχωριστώ δώρο στον εαυτό σου ή/και σε φίλες σου, κάνοντας κλικ εδώ. 

 

Γιώργος Χατζόπουλος: Η φιλία, ο έρωτας και ο θάνατος στο δρόμο της Ανδώς προς την Ανατολή

Ιωάννα Σεραφειμίδου

Συνέντευξη: Ιωάννα Σεραφειμίδου

Θέλουμε να μάθουμε τα πάντα για την Ανδώ, θα μας πεις ποια είναι; 

Η Ανδώ είναι η δωδεκάχρονη «φανταστική» κόρη του Διγενή Ακρίτα (σύμφωνα με το έπος ο Διγενής δεν είχε παιδιά), η οποία αποφασίζει να κάνει ένα ταξίδι μέχρι τον Τίγρη ποταμό προκειμένου να βρει το υπόλοιπο μισό του σπασμένου Ιερού Σπαθιού του πατέρα της, αλλά και να μάθει την αλήθεια για την εξαφάνισή του.

 

Γιατί πρέπει η Ανδώ να μαζέψει το θάρρος της;

Γιατί στο ταξίδι της αυτό θα πρέπει να αντιμετωπίσει άγριους λύκους, αμαζόνες, απελάτες (ληστές), δράκους, ιπτάμενα άλογα, Άραβες αλλά και τον ίδιο τον Χάροντα. Ταυτόχρονα πρέπει να αντιμετωπίσει και τον ίδιο της τον εαυτό σ’ ένα παράλληλο ταξίδι αυτογνωσίας.

 

Από την αναφορά σας στον Χάρο φαντάζομαι πως έχετε εντάξει στο μυθιστόρημά σας αρκετά στοιχεία και πρόσωπα από το έπος του Διγενή Ακρίτα;

Ναι, έχω εντάξει αρκετά πρόσωπα από το έπος στην ιστορία της Ανδώς, έχω επίσης χρησιμοποιήσει πολλά γεωγραφικά, πραγματολογικά και γλωσσικά στοιχεία για να αποδώσω το πνεύμα και ύφος της εποχής. όπως επίσης και ένα πλήθος προσώπων, στίχων και λέξεων.

 

Σε ποια ιστορική εποχή τοποθετείται το έπος του Διγενή Ακρίτα και σε ποια η ιστορία της Ανδώς;

Το έπος του Διγενή Ακρίτα τοποθετείται στην εποχή της ελληνο-αραβικής ειρηνεύσεως του Ι’ αιώνα, όταν οι βυζαντινοί έφτασαν ξανά τα σύνορα της αυτοκρατορίας στον Ευφράτη ποταμό. Στην ίδια εποχή τοποθέτησα κι εγώ την ιστορία της Ανδώς, και πιο συγκεκριμένα το 987.

 

Δηλαδή αν και έχουμε να κάνουμε με ένα μυθιστόρημα φαντασίας με δράκους, ιπτάμενα άλογα, ωστόσο πρόκειται και για ένα ιστορικό μυθιστόρημα;

Ακριβώς. Το πρώτο μισό του βιβλίου, όσο η Ανδώ βρίσκεται στα βυζαντινά εδάφη, η αφήγηση είναι τελείως ρεαλιστική και τα γεγονότα του βιβλίου αντιστοιχούν στη βυζαντινή ιστορία. Στο υπόλοιπο μισό του βιβλίου, και από τη στιγμή που η Ανδώ περνάει τον Ευφράτη ποταμό, η αφήγηση αποκτάει φανταστικό χαρακτήρα. 

 

Από ότι έχω καταλάβει όμως είτε το βιβλίο το θεωρήσουμε ιστορικό μυθιστόρημα είτε φανταστικό, παράλληλα με την περιπέτεια, έχουμε και μία ψυχολογική ιστορία. Μια ιστορία που σχολιάζει τη σχέση κόρης-πατέρα, την ιστορία της Ανδώς και του πατέρα της. Σωστά;

Θα έλεγα πως ο αρχικός πυρήνας της ιστορίας ήταν αυτός. Ήθελα από την αρχή να πω μία ιστορία που να μιλάει για τη σχέση κόρης-πατέρα. Και πιο συγκεκριμένα για τη σχέση μία έφηβης κόρης που ο πατέρας της την έχει εγκαταλείψει. Όπως η ιστορία εξελίσσεται η Ανδώ ανακαλύπτει διαφορετικές πτυχές της προσωπικότητας του πατέρα της και ταυτόχρονα δίνει και διαφορετικές ερμηνείες της εξαφάνισής του. Αν και όλα αυτά διαδραματίζονται χίλια και πλέον χρόνια πριν, εντούτοις νομίζω πως θα μπορούσαν να συμβαίνουν κατά κάποιο τρόπο και σήμερα.

 

Εκτός από αυτή τη σχέση ποιες άλλες σχέσεις είναι κυρίαρχες στο βιβλίο; Και σε ποιο βαθμό αυτές αφορούν έναν σύγχρονο έφηβο;

Θα έλεγα πως στο βιβλίο κυριαρχούν άλλες τρεις σχέσεις, Η σχέση της Ανδώς με τον Κοσμά, τον Σαλαντίν και τον Χάροντα. Μέσα από αυτές τις σχέσεις μας αποκαλύπτονται και τα άλλα τρία (3) θέματα του βιβλίου: η φιλία, ο έρωτας και ο Θάνατος. Η φιλία της Ανδώς με τον Κοσμά διατρέχει όλο το βιβλίο και περνάει από πολλά και διάφορα στάδια και τελειώνει με μία σκηνή που αναδεικνύει την υπέρτατη πράξη φιλίας που δεν είναι άλλη από τη Θυσία!

Τον έρωτα τον συναντάμε κι αυτόν στην πιο ακραία του μορφή, όταν η Ανδώ ερωτεύεται έναν Άραβα, έναν Σαρακηνό όπως λέει στο βιβλίο, που εκτός από αλλόφυλος είναι και αλλόθρησκος.

Η τρίτη και τελευταία σχέση, η σχέση της Ανδώς με τον Χάροντα, είναι μία σχέση που διατρέχει κι αυτή όλο το βιβλίο, ο Χάρος παρακολουθεί όλα της τα βήματα της και στο τέλος, το μικρό δωδεκάχρονο καλείται να τον αντιμετωπίσει.

Νομίζω πως οι τέσσερεις αυτές σχέσεις-αξίες (γονεϊκά πρότυπα, φιλία, έρωτας, θάνατος) είναι που μας απασχολούσαν (όταν εμείς ήμασταν έφηβοι), και απασχολούν τώρα τους έφηβους.

 

Να σταθούμε λίγο στη σχέση της Ανδώς με τον Σαλαντίν. Μία Ελληνίδα χριστιανή ερωτεύεται έναν Άραβα, μουσουλμάνο…

Σκεφτείτε πως όταν ξεκινάει το ταξίδι της Ανδώς μία από τις κινητήριες δυνάμεις που το τροφοδοτούν είναι το μίσος της για τους Άραβες (γιατί τους θεωρεί υπεύθυνους για το θάνατο του πατέρα της), το οποίο στην πορεία όχι μόνο θα εξανεμισθεί αλλά θα μετατραπεί και σε αγάπη. Βέβαια για αυτήν την αλλαγή σημαντικό ρόλο θα παίξει το γεγονός ότι η Ανδώ θα ζήσει για ένα διάστημα στη Βαγδάτη μαζί τους. Τα στερεότυπα που είχε στο μυαλό της ένα ένα θα αποδομηθούν για να ανακαλύψει στο τέλος πόσο μοιάζουν οι δύο λαοί.

 

Ωστόσο ποιο θα λέγατε ότι ήταν η μεγαλύτερη διαφορά, το δυσκολότερο εμπόδιο που έπρεπε να υπερπηδηθεί σε αυτόν τον έρωτα;

Η πίστη της Ανδώς ότι οι άνθρωποι καθορίζουν το μέλλον τους και τις τύχες τους και η άποψη του Σαλαντίν ότι όλα είναι γραμμένα από τον Προφήτη. Νομίζω ότι, στο βαθμό που κατάφερα να γνωρίσω και να καταλάβω τους Άραβες, η πιο μεγάλη μας διαφορά είναι η άποψη για τη μοίρα, το κισμέτ. Ακόμη και σήμερα νομίζω πως οι Άραβες πιστεύουν πως η μοίρα των ανθρώπων είναι προδιαγεγραμμένη και αυτή η άποψη ποτίζει όλες τις εκφάνσεις τις ζωής τους.

 

Είπατε πριν ότι «στο βαθμό που κατάφερα να γνωρίσω και να καταλάβω αυτόν τον λαό»… Με ποιον τρόπο τον γνωρίσατε;

Βιβλιογραφικά αρχικά και μετά με ταξίδια. Βέβαια από μικρό παιδί ζω σε μία γειτονιά της Θεσσαλονίκης, τις 40 Εκκλησιές, που έμεναν και μένουν πολλοί Άραβες φοιτητές. Θα ήθελα εδώ να πω πως το πρώτο ενδιαφέρον για τον αραβικό πολιτισμό μου τον εμφύσησε ο Κωστής Μοσκώφ που τον θαύμαζα ως νέος πάρα πολύ.

 

Θα σας κάνω μία ερώτηση που τριγυρνάει στο μυαλό μου από το πρώτο σας βιβλίο για έφηβους-νέους. Και ο «Νι Πι» και η «Ανδώ» είναι δύο βιβλία που θα μπορούσαν να διαβαστούν άνετα και από μεγάλους. Αυτό είναι μία επιλογή ή συμβαίνει κατά λάθος;

Θα έλεγα ότι δε συμβαίνει σκόπιμα, αλλά ούτε κατά λάθος!

Όταν γράφω έχω στο νου μου πως τα βιβλία αυτά απευθύνονται σε έφηβους, αλλά ταυτόχρονα θέλω να αρέσουν και σ’ εμένα.

Τα δύο αυτά βιβλία προέκυψαν από την επιθυμία μου να μιλήσω στα παιδιά μου, (έχω 4 παιδιά, με ηλικίες από έντεκα έως είκοσι εννιά), αλλά και στα παιδιά όλου του κόσμου για δύο, τρία πράγματα που με απασχολούν στη σχέση μου μαζί τους.

Όσο κι αν εκ πρώτης όψεως φαίνονται να είναι δύο απλές περιπέτειες (εμπνευσμένες μάλιστα από δύο κορυφαίες περιπέτειες τους είδους: Τους Πειρατές της Καραϊβικής & Τον Άρχοντα των Δακτυλιδιών), κατά βάθος είναι δυο βαθιές εξομολογήσεις για τη ζωή μου, για τα πιστεύω μου που καθοδήγησαν τις πράξεις μου στο παρελθόν και τις καθοδηγούν και τώρα.

 

Το επόμενο βιβλίο σας θα είναι για έφηβους-νέους ή για ενήλικες;

Και το επόμενο βιβλίο μου, που ήδη βρίσκεται στο στάδιο της επιμέλειας από τις εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ, απευθύνεται κι αυτό στους έφηβους. Μάλλον δεν έχω πει ακόμη όλα όσα θέλω να πω!

 

Ευχαριστώ πολύ για τη συνέντευξη. Εύχομαι στην Ανδώ να ταξιδέψει σ’ όλα τα μήκη και τα πλάτη της Ελλάδας, και γιατί όχι «από τη Βασιλεύουσα μέχρι τη Βαγδάτη κι από την Αλεξάνδρεια μέχρι την Τραπεζούντα», όπως γράφετε και στο βιβλίο σας!

Κι εγώ ευχαριστώ πολύ για τη συνέντευξη! Καλή συνέχεια στο καταπληκτικό έργο που κάνετε με τις ΠΥΓΟΛΑΜΠΙΔΕΣ!

 

Το βιβλίο “Μάζεψε το θάρρος σου Ανδώ” κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πατάκη

 

 

Λίγα λόγια για τον Γιώργο Χατζόπουλο

Ο Γιώργος Χατζόπουλος γεννήθηκε το 1964 στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε Παιδαγωγικά στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου, Κοινωνιολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και Συγκριτική Λογοτεχνία σε μεταπτυχιακό επίπεδο στη Φιλοσοφική Σχολή του ΑΠΘ. Έχει γράψει τα θεατρικά έργα Μοργκεντάου (2003), που ανέβηκε στην Πειραματική Σκηνή της Τέχνης – Θέατρο Αμαλία το 2007, Πόσο καλό είναι το φως (2009) και τη νουβέλα Βγερού Γλυκά Φανού (εκδ. Αιώρα, 2016), η οποία ανέβηκε στο Θέατρο Αυλαία στη Θεσσαλονίκη. Από τις εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν επίσης το συναρπαστικό ιστορικό μυθιστόρημα Νι Πι, ο τελευταίος πειρατής του Αιγαίου και το νερό της ζωής (2018) και Μάζεψε το θάρρος σου, Ανδώ (2020).

 

 

Τα δώρα μιλούν στους ανθρώπους

Οι Φίλοι των Πυγολαμπίδων

Γράφει η Σαββίνα Κοτσερίδου

Τα αντικείμενα μιλούν. Τα παιδιά το ξέρουν. Γι’ αυτό ζητούν παιχνίδια, γι’ αυτό μιλούν συχνά στα παιχνίδια τους. Κοιμούνται με κούκλες, γιατί τους ψιθυρίζουν «μη φοβάσαι, εγώ είμαι εδώ». Φροντίζουν λούτρινα ζωάκια, γιατί τους λένε «σε χρειάζομαι», και παίζουν επιτραπέζια παιχνίδια φαντασίας, γιατί τα καλούν για να τους δείξουν πόσο μεγάλος είναι ο κόσμος γύρω τους.

Τα αντικείμενα ζουν. Ζουν μαζί μας. Φυλάνε τις μνήμες μας, τα συναισθήματά μας, τους ανθρώπους μας. «Θυμάσαι τότε που…», σε ρωτούν οι φωτογραφίες. «Καλή τύχη», φωνάζει πίσω σου ένα γούρι και η φθαρμένη, επαγγελματική σου τσάντα, σε παρακαλεί να εργάζεσαι λιγότερο.

Τα αντικείμενα έχουν ψυχή. Είναι σύντροφοι. Πιστοί. Που δεν προδίδουν. Που δεν εγκαταλείπουν. Είναι συνοδοιπόροι μας στη ζωή. Παλιοί και καινούριοι φίλοι.

Τα αντικείμενα μιλούν στους ανθρώπους και μιλούν για τους ανθρώπους…

Ακούστε τα. Παρατηρήστε τα καθώς στέκονται στις βιτρίνες και στα ράφια.

Χαρίστε τα σε εκείνους που νοιάζεστε. Δωρίστε τα σ’ αυτούς που αγαπάτε. Ανακαλύψτε το αγαπημένο αντικείμενο των παιδιών σας. Βρείτε το δικό σας αγαπημένο. Το δικό μου… είναι οι χιονόμπαλες.

 

Λίγα λόγια για τη Σαββίνα Κοτσερίδου

Γεννήθηκε στην Αθήνα και ζει στη Θεσσαλονίκη, όπου και δραστηριοποιείται επαγγελματικά και καλλιτεχνικά. Αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης, συνέχισε τις μεταπτυχιακές σπουδές της στη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και έκτοτε εργάζεται ως δικηγόρος, με ειδίκευση στο αστικό δίκαιο. Παράλληλα ασχολείται με τη δημιουργική γραφή και την εικαστική ψυχοθεραπεία. Έχει δημοσιεύσει διηγήματα και ποιήματα σε συλλογικούς τόμους και έχει γράψει στίχους για παιδικά τραγούδια. Έχει γράψει το βιβλίο “Ο άνθρωπος που ζούσε στη χιονόμπαλα” που κυκλοφορεί από την Κάπα Εκδοτική. Πρόεδρος του μη κερδοσκοπικού φεστιβάλ δημιουργικής φαντασίας «Fantasmagoria», που συγκαταλέγεται στα πιστοποιημένα καλλιτεχνικά φεστιβάλ της Ευρώπης, και μέλος του μη κερδοσκοπικού σωματείου «Το ράφι της αγάπης», που έχει στόχο τη δημιουργία βιβλιοθηκών σε χώρους φιλοξενίας ασθενών με χρόνια νοσήματα.

 

Λίγα λόγια για το βιβλίο “Ο άνθρωπος που ζούσε στη χιονόμπαλα”

Ένα χριστουγεννιάτικο στολίδι αφηγείται το παρελθόν του: πώς έσπασε, πώς βρέθηκε στον δρόμο, πώς συνδέθηκε βαθιά με ένα ασυνόδευτο, άστεγο παιδί, πώς έφτασε να κοσμεί το πλουσιοπάροχο τραπέζι της κυρίας Αγάπης.

Η Σαββίνα Κοτσερίδου πλάθει έναν κόσμο μαγικά ρεαλιστικό, ένα πεδίο συνάντησης ανθρώπων και αντικειμένων διάσπαρτο από μοτίβα ανθρωπομορφισμού. Ο «Άνθρωπος που ζούσε στη χιονόμπαλα» είναι ένα παραμύθι για μικρούς και μεγάλους, ένα κείμενο πολλαπλών επιπέδων, ανοιχτό σε ερμηνείες, για την αλληλεγγύη και την αποδοχή της διαφορετικότητας, την άδολη φιλία και την ανάγκη διαρκούς ανανοηματοδότησης της ζωής μας.

Το βιβλίο κοσμείται από έργα που φιλοτέχνησε ο βραβευμένος ζωγράφος και σκηνογράφος Βασίλης Παπατσαρούχας, δημιουργώντας μια υψηλής αισθητικής έκδοση.

Οι λέξεις έχουν δύναμη: Γέτι, η δύναμη του ακόμα

Ιωάννα Σεραφειμίδου

Γέτι – Η δύναμη του ακόμη

Το Γέτι είναι ο φανταστικός φίλος του Αγοριού. Το ακολουθεί παντού, αλλά μπορεί να πει μονάχα μία λέξη… ακόμη. Το Αγόρι ανακαλύπτει ότι αυτή είναι μια μαγική λέξη που, όταν τη χρησιμοποιεί σωστά, το μυαλό του μεγαλώνει και μπορεί να καταφέρει τα πάντα, αρκεί να προσπαθήσει. Το παγκόσμιο εκπαιδευτικό φαινόμενο που αλλάζει τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τις ικανότητες των παιδιών μας, μέσα από τη φαντασία της συγγραφέως και εικονογράφου Μαρίνας Γιώτη.

Για παιδιά ηλικίας: 3+

Το βιβλίο βασίζεται στις μελέτες της ψυχολόγου Carol Dweck, η οποία στο βιβλίο της Mindset: The New Psychology of Success μιλάει για δυο τύπους νοοτροπίας: Σταθερή Νοοτροπία και Νοοτροπία Ανάπτυξης:

Η σταθερή νοοτροπία -fixed mindset- θεωρεί τις ικανότητες και τον χαρακτήρα των παιδιών δεδομένα και ότι δεν μπορούν ν’ αλλάξουν σε μεγάλο βαθμό κατά τη διάρκειά της ζωής τους. Αυτός είναι ο τρόπος που μεγαλώνουμε τα παιδιά µας γενιές τώρα. Τα επιβραβεύουμε για την εξυπνάδα τους και μιλάμε για τα ταλέντα τους σαν να είναι κάτι που κληρονόμησαν και δεν μπορεί να αλλάξει. Ή το ’χεις ή δεν το ’χεις. Η επιτυχία είναι μια επιβεβαίωση της έμφυτης ευφυΐας ή ικανότητάς τους, ενώ ο αγώνας για την επιτυχία και η πάση θυσία αποφυγή της αποτυχίας είναι ένας τρόπος να διαφυλάξουν αυτό το παγιωμένο αίσθημα της εξυπνάδας ή της ικανότητας. Πολύ συχνά, για να αποφύγουν την αποτυχία και να µην εκτεθούν, τα παιδιά φοβούνται να δοκιμάσουν νέα πράγματα και δεν αναπτύσσουν τις ικανότητές τους, αλλά παραμένουν στα ίδια, γνωστά μονοπάτια.

Η νοοτροπία της ανάπτυξης -growth mindset-, από την άλλη, λατρεύει μια καλή πρόκληση και βλέπει την αποτυχία όχι ως απόδειξη έλλειψης ικανότητας των παιδιών µας, αλλά ως μια ευκαιρία να αναπτύξουν τις ικανότητές τους. Έτσι, όταν δεν καταφέρνουν κάτι, δεν σημαίνει ότι δεν είναι αρκετά έξυπνα ή ικανά, αλλά ότι απλώς χρειάζονται περισσότερη δουλειά. Κάθε αποτυχία είναι μια πρόκληση που θα πρέπει να τα ενεργοποιεί και όχι κάτι για το οποίο θα πρέπει να ντρέπονται. Κάθε φορά που δεν τα καταφέρνουμε είναι μια ευκαιρία να μάθουμε κάτι καινούριο και να προσπαθήσουμε ξανά. Η νοοτροπία της ανάπτυξης βασίζεται στην ιδέα ότι οι βασικές ιδιότητες μπορούν να καλλιεργηθούν μέσα από την προσπάθεια. Παρόλο που τα παιδιά είναι διαφορετικά, στα πηγαία ταλέντα και στις κλίσεις τους, στα ενδιαφέροντα ή στην ιδιοσυγκρασία τους, αυτά είναι όλα σημεία έναρξης της προόδου, και μπορούν ν’ αλλάξουν και να ωριμάσουν µέσω της πρακτικής και της εμπειρίας. Μπορούν όλα να γίνουν ένας νέος Μπετόβεν; Όχι, όμως οι πραγματικές δυνατότητες ενός παιδιού παραμένουν άγνωστες και είναι αδύνατον να προβλέψει κανείς τι μπορεί να επιτύχει κάποιος µε πολύχρονη πρακτική εξάσκηση και αφοσίωση.

Η Δύναμη του Ακόμη: Μελέτες έχουν δείξει ότι το IQ μας αλλάζει κατά τη διάρκεια της ζωής μας. Μπορεί να πάει προς τα επάνω ή και προς τα κάτω. Μπορούμε δηλαδή να γίνουμε εξυπνότεροι και να δημιουργούμε συνάψεις απλά με το να προκαλούμε το μυαλό μας, να το γυμνάζουμε. Η Λέξη Ακόμη είναι μια μαγική λέξη που βοηθά το μυαλό μας να δυναμώνει. «Δεν μπορώ να το κάνω… ακόμη», «Δεν έχω φίλους… ακόμη», «Δεν ξέρω την απάντηση… Ακόμη!»

 

Κατέβασε τον Οδηγό Δραστηριοτήτων για το σπίτι

Η συγγραφέας, σε συνεργασία με την εκπαιδευτική ομάδα Πλανήτης π (που αποτελείται από την Αγγελική Χαλκιοπούλου και τη Γεωργία Σολωμού) σχεδιάσαν και έναν πολύ όμορφο και χρήσιμο οδηγό δραστηριοτήτων για το σπίτι, που θα ενθουσιάσει τα παιδιά αλλά και τους μεγάλους. Μπορείτε να τον κατεβάσετε, δωρεάν, εδώ. 

 

Λίγα λόγια για τη συγγραφέα

Η Μαρίνα Γιώτη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1975. Σπούδασε Marketing και Καλές Τέχνες στο Georgetown University της Washington, DC όπου αποφοίτησε το 1997. Μέχρι το 1999 φοίτησε στο Pratt Institute στη Νέα Υόρκης σχεδιασμό οπτικής επικοινωνίας και εικονογράφηση. Για 15 χρόνια ήταν συνέταιρος και δημιουργική διευθύντρια σε εταιρεία οπτικής επικοινωνίας και Διευθύνων Σύμβουλος στο αθλητικό κέντρο για παιδιά Sunny Sports Club. Έχει τιμηθεί με το John Peter’s Publication Award από το Art Directors Club της Νέας Υόρκη και με τα Διεθνή βραβεία Pentawards για τη δουλειά της.

Το 2014 εκδόθηκε το πρώτο της βιβλίο με τίτλο Η Στιγμούλα και ακολούθησαν Η Στιγμούλα είναι δυνατή! και η σειρά Παραμύθια… αλλιώς: Σκουφοκοκκινίτσα (στη λίστα των 10 καλύτερων παιδικών βιβλίων Public 2016), Δυο φορές κι έναν καιρό ήταν η Σταχτοπούτα, Ρεβιθοκοντούλης (στη λίστα των 10 καλύτερων παιδικών βιβλίων Public 2017) και Τι τρέχει με τον Αϊ-Βασίλη; από τις εκδόσεις Διόπτρα.

 

Το 2017 κυκλοφόρησε το πρώτο της λεύκωμα για μαμάδες με τίτλο Μια καρδιά, το οποίο έχει μεταφραστεί σε δύο γλώσσες και έχει λάβει την πρώτη θέση στην κατηγορία του στο Amazon. Ακολούθησαν δύο ακόμα λευκώματα το Μια στιγμή και το Μια αγκαλιά. Το 2019 κυκλοφόρησε το πρώτο βιβλίο της σειράς Μελισσάκια στα Θρανία με τίτλο Δώσε Λύση στο Μελίσσι και το 2020 το δεύτερο με τίτλο Το Κάτι τι;.

Τον Οκτώβριο του 2020 κυκλοφόρησε το νέο της βιβλίο με τίτλο Γέτι, η δύναμη του ακόμη.
Βιβλία της έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά και στα ιταλικά. Έχει μια κόρη 11 ετών.

Για εκπαιδευτικό υλικό, παιχνίδια και ιδέες σχετικά με τα θέματα του βιβλίου, επισκεφθείτε την ιστοσελίδα της Μαρίνας Γιώτη www.marinagioti.gr

 

Λίγα λόγια για την Εκπαιδευτική Ομάδα Πλανήτης Π

«Πλανήτης π» είναι µια νέα εκπαιδευτική οµάδα, της Χαλκιοπούλου Αγγελικής και της Γεωργίας Σολωµού, η οποία οργανώνει δηµιουργικά πρότζεκτ – συνέδρια, εργαστήρια, παρουσιάσεις και σεµινάρια µε βασικό γνώµονα την ψυχική ενδυνάµωση και την διάδοση εναλλακτικών µεθόδων µάθησης στη σύγχρονη εκπαίδευση.

Παιδικά βιβλία που μας φέρνουν κοντά στο περιβάλλον

Οι Φίλοι των Πυγολαμπίδων

Γράφουν η Άρτεμις Καρμπά και η Μαρία Στρούμπα

 

Τα βιβλία, αχ, τα βιβλία! Δημιουργούν νέους κόσμους, συνδέουν τους ανθρώπους, καλλιεργούν την ευαισθησία και την ενσυναίσθησή μας… Αχ τα βιβλία.

Αν είσαι γονιός, διαβάζοντας βιβλία με το παιδί σου, δημιουργείς μία συνθήκη «συνωμοτική». Μπορείτε να κάνετε αστεία που μόνο μεταξύ σας θα καταλαβαίνετε και να μιλάτε για τους ήρωες και τις ηρωίδες των βιβλίων σαν να’ταν μέλη της οικογένειας (γιατί μετά από τόσες και τόσες αναγνώσεις, γίνονται!).

Αν είσαι εκπαιδευτικός, σίγουρα αναζητάς το επόμενο βιβλίο που θα «τσιγκλήσει» τους μαθητές και τις μαθήτριές σου, θα ανάψουν οι συζητήσεις, θα συγκινηθούν οι καρδιές και θα συνδεθεί η ομάδα.

Με αφορμή τη Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος (05 Ιουνίου), σας παρουσιάζουμε τα αγαπημένα μας βιβλία, που πιστεύουμε ότι θα σας οδηγήσουν σε νέες περιβαλλοντικές περιπέτειες και θα σας βοηθήσουν να μιλήσετε με τα παιδιά για τη φύση και το περιβάλλον, απλά, φυσικά και με ευχάριστο τρόπο.

 

Βιβλία για την Ημέρα Περιβάλλοντος

 

 οι προτάσεις του kookoonari

1) Ο εγωιστής γίγαντας, O. Wilde, Εκδόσεις Μεταίχμιο

2) Μισέλ: το πρόβατο που δεν είχε καθόλου τύχη, S. Victor, Εκδόσεις Κόκκινο

3) Ένα δέντρο μια φορά, E. Vast, Εκδόσεις Κόκκινο

4) Μάντεψε πόσο σ’αγαπώ, S. McBratney., Εκδόσεις Παπαδόπουλος

5) Κοραλία, το ψάρι που έγινε εκατό ετών, L. Hawthorne, Εκδόσεις Διόπτρα

6) Φλορέτ, A. Walker, Εκδόσεις Μικρή Σελήνη

 

οι προτάσεις του share-call

1) Ο Νόι και η φάλαινα, Β. Davies, Εκδόσεις Ίκαρος

2) Ο κύριος Μπεν, η Μου και τα σκουπίδια, Σ. Ζαραμπούκα, Εκδόσεις Πατάκη

3) Η τύχη του Φάουστο, O. Jeffers, Eκδόσεις Ίκαρος

4) Η επανάσταση των ζώων, Μ.Escoffier-S. Senegas, Eκδόσεις Παπαδόπουλος

5) Που πάνε όλα αυτά; Τα σκουπίδια, η ανακύκλωση και η προστασία του πλανήτη μας, J. French, Εκδόσεις Διόπτρα

6) Στα μονοπάτια της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, Γ. Μπλιώνης, Εκδόσεις Κέδρος (* για εκπαιδευτικούς)

 

Δείτε το παρακάτω βίντεο, όπου σας δείχνουμε όλα τα παραπάνω παιδικά βιβλία για το περιβάλλον ενώ σας δείχνουμε την εικονογράφηση αλλά μοιραζόμαστε μαζί σας και λίγα λόγια για το περιεχόμενό τους.

 

 

Εσύ έχεις να μας προτείνεις κάποιο δικό σου αγαπημένο παιδικό βιβλίο που εμπνέει τα παιδιά να γνωρίσουν καλύτερα και να αγαπήσουν το περιβάλλον;

Άφησέ μας το σχόλιό σου!

 

Λίγα λόγια για τη Μαρία Στρούμπα

Η Μαρία Στρούμπα είναι παιδαγωγός με μεταπτυχιακό στην Περιβαλλοντική Εκπαίδευση. Είναι εμπνεύστρια και συντονίστρια του kookoonari project, το οποίο εκπαιδεύει τα παιδιά, τους γονείς και τις εκπαιδευτικούς του 10ου Νηπιαγωγείου Κομοτηνής σχετικά με τις αρχές του Zero Waste. Απώτερος στόχος είναι η δημιουργία Zero Waste Σχολείων και άλλων χώρων, ώστε περισσότερα άτομα να σκεφτούν διαφορετικά, να δράσουν ΦΥΣΗ-κά και να γίνουν kookoonari.

 

Λίγα λόγια για την Άρτεμις Καρμπά

Η Άρτεμις Καρμπά είναι παιδαγωγός με ειδίκευση στην Περιβαλλοντική Εκπαίδευση και εμψυχώτρια ομάδων.  Εμπνεύστηκε και συντονίζει το «share-call», ένα πρόγραμμα για εκπαιδευτικούς που αναζητούν έμπνευση, υποστήριξη και δύναμη. Με «oμάδες προσωπικής & επαγγελματικής ανάπτυξης», καλλιτεχνικά/παιδαγωγικά εργαστήρια και σεμινάρια προσπαθεί να υποστηρίξει τους εκπαιδευτικούς να ανταποκριθούν στις σύνθετες προκλήσεις της εκπαιδευτικής τους πράξης.

 

 

 

Ο Λάμπης η πυγολαμπίδα στέλνει γράμμα στον Ντετέκτιβ Κλουζ

Ιωάννα Σεραφειμίδου

Αγαπητέ Ντετέκτιβ Κλουζ,

Να σου συστηθώ: Είμαι ο Λάμπης και είμαι μια πυγολαμπίδα.

Αγαπώ πολύ τα μυστήρια που εξιχνιάζεις και χάρηκα πάρα πολύ που διάβασα τις τελευταίες σου περιπέτειες στην Ελλάδα! Κρίμα που δεν ήρθες και λίγο στη Θεσσαλονίκη, θα χαιρόμουν πολύ να σε γνωρίσω από κοντά!

Εγώ θέλω πολύ να γίνω δημοσιογράφος γιατί χαίρομαι πολύ με τους ανθρώπους που κάνουν σπουδαία πράγματα και μου αρέσει να τους κάνω ερωτήσεις για να μάθω ακόμα περισσότερα για αυτούς.

Έτσι λοιπόν, μετά την ανάγνωση του τελευταίου βιβλίου του Γίργκεν Μπανσέρους “Η μύτη της θεάς” με τις περιπέτειές σου στην Αθήνα, ήθελα να σε ρωτήσω τα εξής:

 

Οι ερωτήσεις του Λάμπη της Πυγολαμπίδας στον Ντετέκτιβ Κλουζ

1.Είναι αλήθεια πως έχουμε περίεργα γράμματα στην Ελλάδα. Τελικά κατάφερες να μάθεις μερικές ελληνικές λέξεις; Ποια είναι η πρώτη που σου έρχεται στο μυαλό;

2. Ξέρω πως σου αρέσουν πολύ οι μαστίχες Κάρπεντερ, αλλά μήπως έτυχε να σου πει κανείς για τις μαστίχες Χίου, που ευδοκιμούν μόνο σε ένα νησί στην Ελλάδα, και έχουν και θεραπευτικές ιδιότητες;

3. Μερικές φορές παραδέχεσαι πως φοβάσαι και εσύ, ενώ συνήθως οι ντετέκτιβ μοιάζει να είναι ατρόμητοι.  Πώς τελικά καταφέρνεις να ξεπεράσεις τους φόβους σου; Έχεις κάποιο μυστικό; (που αν μου το πεις θα πάψει να είναι μυστικό γιατί θα το μοιραστώ με όλους τους φίλους μου)

4. Ποιο ήταν το φαγητό που δοκίμασες στην Αθήνα και σου άρεσε πάρα πολύ;

5. Τι άλλο θα σου μείνει αξέχαστο από την Αθήνα (εκτός από τη φοβερή σου περιπέτεια;)

6. Μήπως είσαι λίγο ερωτευμένος με τη Μαρί;

7. Ξέρεις, όπως σου είπα και στην αρχή εγώ είμαι από τη Θεσσαλονίκη και συχνά συμβαίνουν πολλά περίεργα πράγματα και στην πόλη μας. Να, για παράδειγμα, την άλλη φορά εξαφανίστηκαν όλοι οι άνθρωποι για εβδομάδες από την παραλία. Μήπως θα ήθελες να έρθεις και εδώ για καμιά περιπέτεια; (θα πάμε και για μπάνιο στη θάλασσα, είναι πολύ κοντά)

8. Ξέρεις να κολυμπάς;

 

ΥΓ Χάρηκα πολύ που η μύτη σου τελικά έμεινε στη θέση της

ΥΓ2. Μήπως θα ήθελες να σου στείλω ένα πακετάκι μαστίχες Χίου να τις δοκιμάσεις;

ΥΓ3 Χαιρετίσματα στον Γίργκεν.

Και να οι απαντήσεις που πήρε από τον Ντετέκτιβ Κλουζ!

Αγαπητέ Λάμπη,

Είναι η πρώτη συνέντευξη που δίνω σε μία πυγολαμπίδα! Και είμαι βέβαιος πως είμαι ο πρώτος συγγραφέας που του δίνεται μια τέτοια ευκαιρία.

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Στις αρχές Μαΐου σκόπευα να έρθω στη Διεθνή Έκθεση Βιβλίου της Θεσσαλονίκης, για να παρουσιάσω το καινούριο μου βιβλίο με τις περιπέτειες του Ντετέκτιβ Κλουζ. Ο εκδοτικός μου οίκος, το ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ, είχε οργανώσει και μία περιοδεία σε αρκετές ακόμα πόλεις της Βόρειας Ελλάδας.

Όμως, ήρθε στη ζωή μας ο κορωνοϊός και όλα αυτά ακυρώθηκαν. Ανυπομονούσα να γνωρίσω από κοντά τους μικρούς μου θαυμαστές –αλλά και μικρές πυγολαμπίδες, όπως είσαι εσύ- όμως η συνέχεια ήταν διαφορετική: το γνωστό lockdown, οι ημέρες στο σπίτι και η αναμονή για καλύτερες ημέρες στο μέλλον. Όμως, έτσι είναι η ζωή. Ελπίζω πως το ταξίδι μου στην Ελλάδα θα γίνει κάτω από ευνοϊκότερες συνθήκες κάποια στιγμή μέσα στην επόμενη χρονιά.

 

Και τώρα ας πάμε στις ερωτήσεις σου.

 

Είναι αλήθεια πως έχουμε περίεργα γράμματα στην Ελλάδα. Τελικά κατάφερες να μάθεις μερικές ελληνικές λέξεις; Ποια είναι η πρώτη που σου έρχεται στο μυαλό; Ναι, είναι αλήθεια. Ειδικά για έναν μικρό Γερμανό ντετέκτιβ, είναι πράγματι περίεργα. Τα τελευταία χρόνια κατάφερα να μάθω μερικές λέξεις: «γεια μας», «γεια σας», «καλημέρα», «καλησπέρα», «καληνύχτα», «ευχαριστώ (πολύ)», «ναι», «όχι», «παρακαλώ» και κάποιες ακόμα. Η πρώτη που μου έρχεται στο μυαλό είναι πάντοτε το «ευχαριστώ». Γιατί; Ίσως γιατί αυτή είναι η αγαπημένη μου φράση γενικά στη ζωή. Νιώθω τόσο ευγνώμων που μπορώ να είμαι ταυτόχρονα μαθητής και ντετέκτιβ!

 

Ξέρω πως σου αρέσουν πολύ οι μαστίχες Κάρπεντερ, αλλά μήπως έτυχε να σου πει κανείς για τις μαστίχες Χίου, που ευδοκιμούν μόνο σε ένα νησί στην Ελλάδα, και έχουν και θεραπευτικές ιδιότητες:  Έχω ένα πακετάκι μαστίχες Χίου στο ντουλάπι μου. Ωστόσο, μέχρι σήμερα, δεν βρήκα το κουράγιο να τις δοκιμάσω. Φοβάμαι πως ίσως δεν θα μπορέσω να συνεχίσω να δουλεύω ως ντετέκτιβ μετά από αυτό…

Μερικές φορές παραδέχεσαι πως φοβάσαι και εσύ, ενώ συνήθως οι ντετέκτιβ μοιάζει να είναι ατρόμητοι.  Πώς τελικά καταφέρνεις να ξεπεράσεις τους φόβους σου; Έχεις κάποιο μυστικό; (που αν μου το πεις θα πάψει να είναι μυστικό γιατί θα το μοιραστώ με όλους τους φίλους μου): Τύποι σαν κι εμένα μοιάζουν να είναι ατρόμητοι, όμως στην πραγματικότητα δεν είναι. Για να ξεπερνάω τους φόβους μου, προσπαθώ να ελέγχω την κατάσταση. Όταν δεν το καταφέρνω, τότε το βάζω στα πόδια. Η κίνηση είναι ο καλύτερος τρόπος για να ελέγξει κανείς τον φόβο του. Τώρα που το σκέφτομαι, βέβαια, δεν σου αποκάλυψα και κανένα σπουδαίο μυστικό, έτσι δεν είναι;

Ποιο ήταν το φαγητό που δοκίμασες στην Αθήνα και σου άρεσε πάρα πολύ; Το σουβλάκι. (Λυπάμαι, αλλά δεν θυμάμαι πού ακριβώς το δοκίμασα. Πάντως, ήταν σχετικά κοντά στην Πλατεία Συντάγματος.)

Τι άλλο θα σου μείνει αξέχαστο από την Αθήνα (εκτός από τη φοβερή σου περιπέτεια;) Το δωμάτιο στο σπίτι μου είναι πολύ μικρό. Το να έχω, λοιπόν, ένα μεγάλο δωμάτιο μόνο για μένα σε ένα μεγάλο ξενοδοχείο ήταν φανταστική εμπειρία! Νομίζω πως όλοι οι διάσημοι συνάδελφοί μου –ο Σέρλοκ Χολμς, ο Ηρακλής Πουαρό, η Kalle Blomquist και η Μις Μαρπλ- θα ένιωθαν το ίδιο.

Μήπως είσαι λίγο ερωτευμένος με τη Μαρί; Όχι! Όχι! Όχι!

Ξέρεις, όπως σου είπα και στην αρχή εγώ είμαι από τη Θεσσαλονίκη και συχνά συμβαίνουν πολλά περίεργα πράγματα και στην πόλη μας. Να, για παράδειγμα, την άλλη φορά εξαφανίστηκαν όλοι οι άνθρωποι για εβδομάδες από την παραλία. Μήπως θα ήθελες να έρθεις και εδώ για καμιά περιπέτεια; (θα πάμε και για μπάνιο στη θάλασσα, είναι πολύ κοντά) Και τώρα θα σου αποκαλύψω ένα μυστικό. Και αυτό που θα σου πω θεώρησέ το αποκλειστική είδηση. Η ιστορία μυστηρίου του επόμενου βιβλίου μου θα εκτυλίσσεται στην Κρήτη. Όμως, ίσως…κάποτε η Θεσσαλονίκη να γίνει το σκηνικό ενός νέου μυστηρίου.

Ξέρεις να κολυμπάς; Ναι, ξέρω. Αλλά, το κολύμπι δεν μου αρέσει. Το νερό είναι πολύ υγρό και κρύο για τα γούστα μου.

 

ΥΓ1: Χάρηκα πολύ που η μύτη σου τελικά έμεινε στη θέση της Εγώ να δεις…Πίστεψέ με!

ΥΓ2: Μήπως θα ήθελες να σου στείλω ένα πακετάκι μαστίχες Χίου να τις δοκιμάσεις; Θα μπορούσες. Αλλά ξαναδιάβασε προσεκτικά την απάντησή μου στην ερώτηση 2.

ΥΓ3: Χαιρετίσματα στον Γίργκεν.  Οκ!

 

Αυτά, λοιπόν. Τα λέμε, πυγολαμπίδα!

 

Λίγα λόγια για το βιβλίο “Η μύτη της θεάς” (κυκλοφ΄όρησε στις 14/05/2020)

Η πρώτη ελληνική περιπέτεια του Κλουζ είναι γεγονός! Ο Κλουζ ετοίμασε βαλίτσες και ήρθε στην Ελλάδα!

Κι αντί να κάνει διακοπές βρίσκεται αντιμέτωπος με το μεγαλύτερο μυστήριο στην ντετεκτιβική του καριέρα!

 

Όλοι οι ντετέκτιβ του κόσμου ονειρεύονται μια φορά τουλάχιστον στη ζωή τους να δουλέψουν στο Λονδίνο, στο Παρίσι ή στη Νέα Υόρκη. Στους δρόμους αυτών των πόλεων το κακό παραμονεύει σε κάθε γωνιά. Ένας επαγγελματίας όπως o Κλουζ θα είχε εκεί δουλειές με φούντες. Αλλά πώς ήρθαν τα πράγματα και βρέθηκε να κυνηγάει παρανόμους στην Αθήνα; Σε μια πόλη όπου δεν μπορεί να διαβάσει ούτε τις πινακίδες με τα ονόματα των δρόμων; Καλύτερα να πάρουμε την ιστορία από την αρχή…

Μια αστυνομική σειρά για μικρούς αναγνώστες, με ήρωα ένα εννιάχρονο αγόρι που δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τους ήρωες των κλασικών αστυνομικών μυθιστορημάτων.

 

Η σειρά τιμήθηκε το 2006 με το βραβείο Hansjörg-Martin-Preis, το σημαντικότερο γερμανικό βραβείο για συγγραφείς παιδικών και νεανικών αστυνομικών βιβλίων.

Έχει μεταφραστεί σε 21 γλώσσες και  έχει πουλήσει πάνω από 2.000.000 αντίτυπα.

 

Ο Jürgen Banscherus (Γίργκεν Μπανσέρους) γεννήθηκε το 1949 στο Ρέµσαϊντ-Λένεπ. Σπούδασε ανθρωπιστικές και κοινωνικές επιστήμες στο Μίνστερ και στη Βόννη και στη συνέχεια εργάστηκε ως δημοσιογράφος, επιστημονικός συνεργάτης, ερευνητής, αναγνώστης, επιμελητής και καθηγητής στην επιμόρφωση ενηλίκων. Από το 1989 γράφει βιβλία και είναι µέλος της PEN. Τα βιβλία του για παιδιά και νέους έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από 20 γλώσσες και η σειρά του «Μια υπόθεση για τον ντετέκτιβ Κλουζ» έχει πουλήσει πάνω από 2.000.000 αντίτυπα. Ζει µε την οικογένειά του στην περιοχή του Ρουρ. Το 2010 τιμήθηκε για το έργο του µε το βραβείο Annette-von-Droste-Hulshoff. Επισκεφθείτε το site του συγγραφέα: www.jbanscherus.de.vu.

 

Συγγραφέας: Γίργκεν Μπανσέρους

Εικονογράφηση: Ραλφ Μπούτσκοβ

Μετάφραση: Μαρία Αγγελίδου

 

 

Ποιος είναι ο Άλφονς;

Οι Φίλοι των Πυγολαμπίδων

Γράφει η Άννα Παπαφίγκου*

Θεατρολόγος, μεταφράστρια από τα σουηδικά και συνιδρύτρια των εκδόσεων Μάρτης.

Ο Άλφονς είναι ο πρωταγωνιστής στις ιστορίες της Σουηδής συγγραφέως Gunilla Bergström. 

Γεννημένη το 1942, έγραψε 30 βιβλία με πρωταγωνιστή τον Άλφονς, τα οποία έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από 30 γλώσσες κι έχουν πουλήσει γύρω στα 9 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως.

 

Ποιο είναι όμως το μυστικό της επιτυχίας αυτού του βιβλίου; Τι κάνει τον Άλφονς τόσο αγαπητό στα παιδιά, όχι μόνο της Σουηδίας, αλλά όλου του κόσμου;

Την απάντηση νομίζω τη δίνει η συγγραφέας που αποκαλύπτει ότι όποτε την προβλημάτιζε κάποιο σοβαρό ζήτημα στη ζωή της έγραφε μια ιστορία με τον Άλφονς.

“Τα παιδιά τα πιάνουν” αυτά, λέει σε συνέντευξή της η Γκουνίλα. “Ο Άλφονς μιλάει τη γλώσσα των παιδιών”. Τα προβλήματα που βιώνει μοιάζουν με τα δικά τους. Μοιράζεται φόβους, σκέψεις, όνειρα και έτσι τους επιτρέπει να ταυτιστούν μαζί του. Είναι ένας τύπος που αρέσει στα παιδιά γιατί χαράζει τον δικό του δρόμο. Δεν είναι τέλειος, δεν έχει υπερφυσικές δυνάμεις, δεν του αρέσουν οι τσακωμοί και τα βιντεοπαιχνίδια. Άλλωστε η πρώτη ιστορία του Άλφονς γράφτηκε το 1972, πολύ πριν η τεχνολογία γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας των παιδιών.

 

Σε όλες τις ιστορίες πρωταγωνιστούν ο Άλφονς και ο μπαμπάς του. Αλήθεια, πού είναι η μαμά του; 

Το 2014, στα πρώτα γενέθλια του Μάρτη, είχαμε τη χαρά να φιλοξενούμε στην Ελλάδα τη δημιουργό του Άλφονς. Τότε, η ίδια μάς εκμυστηρεύτηκε ότι τον μπαμπά του Άλφονς τον εμπνεύστηκε από τα δύο δικά της πατρικά πρότυπα: τον μπαμπά και τον πατριό της.

Οι γονείς της χώρισαν όταν ακόμα ήταν στις πρώτες τάξεις του δημοτικού και στην πορεία της ζωής τους δημιούργησαν δύο νέες εντελώς διαφορετικές οικογένειες: οπότε, η Γκουνίλα ως παιδί μοιραζόταν την καθημερινότητά της ανάμεσα στο καλλιτεχνικό σπίτι της μαμάς και του πατριού της που ήταν ζωγράφος και στο πιο αυστηρό αλλά γεμάτο γνώση σπίτι του μπαμπά της, που ήταν δάσκαλος, και της συζύγου του.

Ο μπαμπάς του Άλφονς αποτελεί ένα κράμα των δύο αντρών που καθόρισαν τη ζωή της. Όσο για τις ιστορίες του Άλφονς, μας είπε ότι πρώτα δημιούργησε τον Άλφονς και τον μπαμπά του και μετά δεν αισθάνθηκε την ανάγκη να αναφέρει και τη μαμά. Αυτή βέβαια η μη επιτηδευμένη απουσία της μητέρας αφήνει χώρο στα παιδιά να δουν τις πολλές μορφές οικογένειας που υπάρχουν, να συμφιλιωθούν με την ιδέα του διαζυγίου, της απουσίας, της απώλειας, χωρίς να νιώθουν ένοχα ή υπεύθυνα γι’ αυτό.

 

Από την Πρεσβεία της Σουηδίας και τις Εκδόσεις Μάρτης, ηχογραφημένη μια ιστορία του 'Αλφονς

Νομίζω ότι η επιτυχία του Άλφονς έχει να κάνει με την παραδοχή ότι δεν είμαστε τέλειοι και ότι όλοι μπορούμε να δημιουργήσουμε την πραγματικότητά μας και να αντλήσουμε χαρά, κουράγιο και δύναμη ακόμα και αν η τύχη στο ξεκίνημα της ζωής μας δεν είναι με το μέρος μας.

Ας συνδεθούμε, λοιπόν, με τη βοήθεια του Άλφονς, ας εστιάσουμε σε αυτά που μας ενώνουν και όχι σε ό,τι μας χωρίζει και ας συμβάλουμε στη δημιουργία ενός κόσμου με λιγότερο μίσος. Και να θυμόμαστε πάντα ότι στην καθημερινότητα κρύβονται οι μεγαλύτερες εκπλήξεις. Ας αφεθούμε για να μας αποκαλυφθούν.

[Από τις εκδόσεις Μάρτης κυκλοφορούν 6 βιβλία της σειράς του Άλφονς: Καληνύχτα, Άλφονς!, Σκανταλιάρη Άλφονς!, Τι χαρά, Άλφονς!, Κάνε γρήγορα, Άλφονς!, Άπαπα, Άλφονς! &  Ώρα για πάρτι, Άλφονς!   ]

 

 

Το παιδί στην οικογένεια

Ιωάννα Σεραφειμίδου

Απόσπασμα από το βιβλίο ΜΟΝΤΕΣΣΟΡΙΑΝΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ “Το παιδί στην οικογένεια”

Συγγραφέας: Μαρία Μοντεσσόρι | Εισαγωγή– Επιστημονική Επιμέλεια: Ειρήνη Φαφαλιού | Μετάφραση: Γιάννα Σκαρβέλη | Εκδόσεις: Καλειδοσκόπιο

H εκπαίδευση των παιδιών βασίζεται σε μεγάλο βαθμό σε λανθασμένες ιδέες και προκαταλήψεις. Σήμερα γίνεται προσπάθεια να επικρατήσουν άλλες απόψεις, πολύ πιο θετικές, βασισμένες στην άμεση παρατήρηση. Αν σκεφτούμε την επιτυχία που σημείωσε η μέθοδος της παρατήρησης σε όλα τα επιστημονικά πεδία, έχουμε κάθε λόγο να πιστεύουμε ότι θα αλλάξουν και οι κατευθυντήριες γραμμές της παιδαγωγικής.

 

Η σύγχρονη εκπαίδευση, που βασίζεται στην παρατήρηση των παιδιών πριν επιχειρήσουμε να τα εκπαιδεύσουμε, πρέπει τελικά να διεισδύσει και στην οικογένεια και, εκτός από το νέο παιδί, να δημιουργήσει νέες μητέρες και νέους πατέρες.

 

Μέχρι τώρα, το βασικό μέλημα των γονιών ήταν να διορθώνουν τα ελαττώματα των παιδιών διδάσκοντάς τους αυτό που φαινόταν στους ίδιους καλό και δίκαιο, πρώτα απ’ όλα με το παράδειγμά τους, αλλά και με διδάγματα και νουθεσίες − και, αν όλα αυτά δεν ήταν αρκετά, με κατσάδιασμα και τιμωρίες. Ήταν, μάλιστα, ευνόητο ότι η οικογένεια είχε το δικαίωμα να χρησιμοποιεί την τιμωρία ως παιδαγωγική μέθοδο περισσότερο από κάθε άλλην.

 

Ένα τέτοιο δικαίωμα, όμως, βαραίνει τους γονείς με δύο ευθύνες: αντιπροσωπεύουν για το ανίσχυρο παιδί την εξουσία και την αδιαμφισβήτητη αυθεντία, και επιπλέον, αφού αναλάβουν αυτό τον ρόλο, έχουν υποχρέωση να δίνουν πάντα το καλό παράδειγμα.

 

Οι γονείς καταλαβαίνουν πολύ καλά ότι από αυτούς εξαρτάται η εξέλιξη των παιδιών τους. Γι’ αυτό λέγεται πως η μάνα παίζει στα γόνατά της το πεπρωμένο της πατρίδας. Ωστόσο, ούτε ο πατέρας ούτε η μητέρα είναι προετοιμασμένοι γι’ αυτό το δύσκολο καθήκον. Μια μητέρα, που θα έπρεπε να ξέρει από τη δική της παιδική ηλικία ότι μόνο με εξάσκηση και υπομονή καταφέρνει κανείς να κάνει ακόμα και το πιο απλό πράγμα, δεν αναρωτιέται καν πώς εκπαιδεύεται ένα παιδί. Ένας πατέρας, που έμαθε πολλά στα νιάτα του αλλά δεν έκανε ποτέ τον κόπο να σκεφτεί πώς διαμορφώνεται ένας χαρακτήρας, δεν θα σταθεί ποτέ να παρατηρήσει προσεκτικά ένα παιδί.

 

Το αποτέλεσμα είναι αυτή η τεράστια ευθύνη των γονιών να αφήνεται συχνά, και εντελώς αυθαίρετα, στην τύχη, στην καλή θέληση ή ακόμα και σε εμπειρίες που έχουν χάσει την αξία τους γιατί δεν έχουν πια κανένα νόημα.

 

Δεν υπάρχει αμφιβολία πως είναι δύσκολο να γίνουμε ξαφνικά τέλεια πρότυπα, άξια να τα μιμηθούν τα παιδιά. Μέχρι να εμφανιστεί στην οικογένεια αυτή η νέα, αθώα ζωή, η μητέρα και ο πατέρας συναγωνίζονταν ποιος θα αναγνωρίσει τα δικά του ελαττώματα. Σκέφτονταν τις ελλείψεις τους και παραδέχονταν ότι είναι ατελή όντα. Ξαφνικά, όμως, έρχονται αντιμέτωποι με ένα νέο καθήκον και οφείλουν να είναι τέλειοι. Αποκτούν την ευθύνη να εκπαιδεύσουν τα παιδιά τους με την αυθεντία τους, να διορθώσουν τα ελαττώματά τους, να τα κάνουν καλύτερα επιβάλλοντάς τους τιμωρίες, αλλά κυρίως δίνοντας το λαμπρό παράδειγμα της δικής τους τελειότητας.

 

Έτσι δημιουργείται μια κατάσταση στην οποία δεν θα επεκταθούμε εδώ, καθώς όλοι γνωρίζουμε τις δυσκολίες και τις αντιφάσεις που προκύπτουν στην καθημερινή ζωή.

 

Στο σημείο αυτό, όμως, πρέπει να λάβουμε υπόψη μας μιαν άλλη πτυχή του προβλήματος. Ναι μεν οι νέοι γονείς πρέπει να κάνουν τα πάντα για να πάψουν να καταπιέζουν την ψυχή των παιδιών τους, που είναι πολύ πιο αθώα και αγνή από τη δική τους, αλλά σε καμία περίπτωση η έννοια της ελευθερίας στην εκπαίδευση δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει γενικά να προσπαθούν να διορθώσουν τα ελαττώματά τους. Σε αυτή την περίπτωση, θα εξέθεταν το παιδί σε πολλαπλές συνέπειες των ελλείψεών του και θα το έκαναν θύμα επικίνδυνων ψυχικών ασθενειών. Επειδή δεν σκοπεύουμε να θέσουμε νέες αρχές, θα αντλήσουμε συμπεράσματα από τις ήδη γνωστές. Πάνω απ’ όλα, πριν τις εφαρμόσουμε, πρέπει να σκεφτούμε τι πραγματικά χρειάζεται το παιδί και να κάνουμε ό,τι χρειάζεται για να το ικανοποιήσουμε. Και για να πετύχουμε αυτόν τον στόχο, πρέπει πρώτα να προετοιμάσουμε τους γονείς.

 

Τώρα πια, όλες σχεδόν οι μητέρες γνωρίζουν πώς πρέπει να φροντίζουν το σώμα των παιδιών τους, γνωρίζουν τους κανόνες της σωστής διατροφής, ποια θερμοκρασία χρειάζονται τα παιδιά για τη βέλτιστη ανάπτυξή τους και ποια είναι τα πλεονεκτήματα της ζωής στον καθαρό αέρα, ο οποίος αυξάνει το απόθεμα οξυγόνου στους πνεύμονες.

 

Το παιδί, όμως, δεν είναι απλώς ένα ζωάκι που χρειάζεται τροφή. Ήδη από τη στιγμή της γέννησής του, είναι ένα πλάσμα που έχει ψυχή και, αν θέλουμε να φροντίσουμε την ευημερία του, δεν αρκεί να φροντίζουμε μόνο τις σωματικές του ανάγκες. Πρέπει να του ανοίξουμε τον δρόμο για την πνευματική ανάπτυξη. Πρέπει, από την πρώτη κιόλας μέρα, να σεβόμαστε τις παρορμήσεις της ψυχής του και να βρίσκουμε τρόπο να τις στηρίζουμε.

 

Για τη σωματική υγεία του παιδιού παίρνουμε σαφείς οδηγίες. Οι κανόνες για την υγεία της ψυχής, όμως, που εκτείνονται σε ένα πολύ ευρύτερο πεδίο, δεν έχουν οριστικοποιηθεί ακόμα.

 

Το παιδί δεν αισθάνεται μόνο ανάγκη για φαγητό. Η χαρά του όταν κάνει κάποιες δεδομένες κινήσεις, που κανείς δεν μπορεί να τις εμποδίσει, αποτελεί ένδειξη των άπειρων εσωτερικών αναγκών του. Αντί να εμποδίζουμε τη δραστηριότητά του, πρέπει να του προσφέρουμε τα μέσα που χρειάζεται για να την αναπτύξει.

 

Τα περισσότερα σημερινά παιχνίδια δεν προσφέρουν τα σωστά πνευματικά ερεθίσματα στο παιδί και πιστεύω πως τελικά θα εξαφανιστούν. Ας δούμε τις αλλαγές που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια. Τα παιχνίδια αποκτούν όλο και μεγαλύτερο μέγεθος. Οι κούκλες έχουν γίνει τόσο μεγάλες που φτάνουν σχεδόν στο ύψος των μικρών κοριτσιών. Αντίστοιχα, έχουν μεγαλώσει σε μέγεθος και όλα όσα έχουν σχέση με τις κούκλες: κρεβατάκια, ντουλάπες, κουζινικά κτλ. Και το κοριτσάκι είναι πολύ ευχαριστημένο με όλα αυτά.

 

Αν όμως τα παιχνίδια μεγαλώσουν λίγο ακόμα, το κοριτσάκι θα γίνει αντίπαλος της ίδιας του της κούκλας και θα θέλει για τον εαυτό του το κρεβατάκι και τις καρεκλίτσες. Τότε, θα φτάσει στο απόγειο της ευτυχίας, αλλά τα παιχνίδια θα εξαφανιστούν. Το κοριτσάκι θα έχει βρει ένα περιβάλλον που θα του ταιριάζει και θα χρησιμοποιεί, με όλο και πιο μεγάλη ευχαρίστηση, όλα τα αντικείμενα που προορίζονταν για την κούκλα του. Όλα αυτά τα όμορφα και χρήσιμα πράγματα του προσφέρουν μια νέα, πραγματική ζωή, τη μοναδική ζωή που μπορεί να το κάνει ευτυχισμένο και να το βοηθήσει να μεγαλώσει με φυσικό τρόπο.

 

Πρέπει να προσφέρουμε στο παιδί ένα περιβάλλον το οποίο θα ανήκει αποκλειστικά σε αυτό: ένα μικρό νιπτήρα μόνο δικό του, μικρές πολυθρόνες, ένα μπουφέ με συρτάρια που θα μπορεί να τα ανοίγει και μέσα θα βρίσκει αντικείμενα κοινής χρήσης τα οποία θα μπορεί να χρησιμοποιήσει, ένα κρεβατάκι για να κοιμάται τη νύχτα σκεπασμένο με μια ωραία κουβέρτα, την οποία θα μπορεί να διπλώνει ή να ξεδιπλώνει μόνο του. Πρέπει να του δώσουμε ένα περιβάλλον στο οποίο θα μπορεί να ζει και να παίζει. Τότε θα το δούμε να δουλεύει όλη μέρα με τα χεράκια του και να περιμένει ανυπόμονα να γδυθεί μόνο του και να ξαπλώσει μόνο του στο κρεβατάκι του. Θα ξεσκονίζει τα έπιπλα, θα τα τακτοποιεί, θα φροντίζει να τρώει καλά, να ντύνεται μόνο του, να είναι ευγενικό και ήρεμο, χωρίς κλάματα, χωρίς ξεσπάσματα, χωρίς ιδιοτροπίες, τρυφερό και υπάκουο.

 

Η νέα εκπαίδευση δεν σημαίνει μόνο ότι προετοιμάζουμε το κατάλληλο περιβάλλον για το παιδί και ότι δεχόμαστε, γενικότερα, πως του αρέσει η δουλειά και η τάξη αυτή καθαυτή. Σημαίνει επίσης ότι το παρατηρούμε ώστε να αναγνωρίζουμε τις εκδηλώσεις του πνεύματός του που ανθίζει. Ο νέος δρόμος είναι ο δρόμος του πνεύματος, που δεν απαρνείται όσα έχουν κατακτηθεί σε σχέση με τη σωματική υγεία, αλλά κάνει κτήμα του αυτή τη γνώση και τη χρησιμοποιεί για να προχωρήσει παρακάτω. Η ψυχολογική διάσταση έχει αδιαμφισβήτητα τεράστια σημασία για μας, αυτή αποτελεί το μυστικό της νέας εκπαίδευσης.

 

Στο σημείο αυτό θα ήθελα να παρουσιάσω τις βασικές αρχές που θα βοηθήσουν τη μητέρα να βρει τον πιο σωστό δρόμο για το παιδί της.

 

Πρώτη, και σημαντικότερη, αρχή: Πρέπει να σεβόμαστε όλες τις μορφές εμπρόθετης δραστηριότητας του παιδιού και να προσπαθούμε να τις καταλάβουμε.

 

Συνήθως περνούν απαρατήρητες οι εκδηλώσεις της ζωής του παιδιού που δείχνουν την εσωτερική του δύναμη και το ωθούν να αναπτύξει την ενέργειά του σε όλους τους τομείς. Όταν μιλάμε για «δραστηριότητα του παιδιού», σκεφτόμαστε κάτι ιδιαίτερο το οποίο παρατηρήσαμε κάποια στιγμή, γιατί κέντρισε τη νωθρή προσοχή μας. Μπορεί να ήταν ακόμα και κάποια άσχημη αντίδραση, κάποια ψυχική απόκλιση που προκλήθηκε από την έλλειψη άσκησης ή μια έκρηξη ενέργειας που είχε μείνει για πάρα πολύ καιρό καταπιεσμένη. Αντίθετα, τα σημάδια της πραγματικής δραστηριότητας του παιδιού δεν εντοπίζονται εύκολα. Πρέπει να πιστέψουμε σε όλα τα καλά στοιχεία που βρίσκονται κρυμμένα μέσα στο παιδί και να μάθουμε να τα αναγνωρίζουμε με φροντίδα και αγάπη. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να το εκτιμήσουμε σωστά.

 

Με αυτό τον τρόπο πρέπει να προετοιμάζονται οι γονείς, αν θέλουν να είναι σε θέση να κατανοούν σωστά τις φυσιολογικές εκδηλώσεις του παιδιού τους.

 

Ας δούμε, όμως, κάποιες παρατηρήσεις που προέκυψαν από τη ζωή του παιδιού στην οικογένεια.

Αρχικά, θα ήθελα να σας μιλήσω για ένα κοριτσάκι τριών μηνών, ένα μικροσκοπικό πλασματάκι που μόλις είχε διαβεί το κατώφλι της ζωής. Φαινόταν να έχει μόλις ανακαλύψει τα χέρια του και προσπαθούσε με κάθε τρόπο να τα δει καλύτερα. Τα μπρατσάκια του, όμως, ήταν πολύ κοντά και, για να δει τα χέρια του, έπρεπε να στρίψει τα μάτια. Επομένως, ήταν ικανό να κάνει μια μεγάλη προσπάθεια. Γύρω του υπήρχαν πολλά πράγματα, εκείνο όμως ενδιαφερόταν μόνο για τα χεράκια του. Οι προσπάθειές του ήταν η εκδήλωση ενός ενστίκτου που θυσίαζε την άνεση προκειμένου να ικανοποιηθεί μια εσωτερική ανάγκη.

 

Αργότερα, έδωσαν στο κοριτσάκι ένα αντικείμενο να το κρατήσει στα χέρια, να το αγγίξει. Το κρατούσε με μεγάλη αδιαφορία. Προφανώς δεν το ενδιάφερε καθόλου. Άνοιξε το χεράκι του και το άφησε να πέσει κάτω χωρίς να δώσει την παραμικρή σημασία. Αντίθετα, το προσωπάκι του έπαιρνε μια πολύ έξυπνη έκφραση κάθε φορά που προσπαθούσε να πιάσει κάτι, άσχετα από το αν τα κατάφερνε ή όχι. Κοίταζε με απορία τα χεράκια του σαν να έλεγε: «Πώς γίνεται πότε να καταφέρνω και πότε να μην καταφέρνω να τα πιάσω;» Προφανώς το ζήτημα της λειτουργίας των χεριών του τού είχε τραβήξει την προσοχή. Όταν έγινε έξι μηνών, του έδωσαν μιαν ασημένια κουδουνίστρα. Την έβαλαν στο χέρι του και το βοή-θησαν να την κουνήσει, για να ακούσει το κουδουνάκι. Έπειτα από λίγο, άφησε την κουδουνίστρα να πέσει. Την μάζεψαν και του την έδωσαν ξανά. Αυτό επαναλήφθηκε πολλές φορές.

 

Φαινόταν ότι το παιδί, όταν έριχνε κάτω την κουδουνίστρα και ζητούσε αμέσως να του τη δώσουν πίσω, είχε κάποιο σκοπό. Μια μέρα, ενώ την κρατούσε, αντί να ανοίξει τελείως το χέρι του όπως έκανε συνήθως, άνοιξε μόνο ένα δάχτυλο, έπειτα άλλο ένα, κι άλλο ένα, μέχρι το τελευταίο. Τότε η κουδουνίστρα έπεσε στο πάτωμα. Η μικρή κοίταζε τα δάχτυλα με πολύ μεγάλη προσοχή. Επανέλαβε την κίνηση εξακολουθώντας να κοιτάζει τα δαχτυλάκια της. Αυτό που την ενδιάφερε προφανώς δεν ήταν η κουδουνίστρα, αλλά το παιχνίδι, η «λειτουργία» των δαχτύλων που μπορούσαν να κρατήσουν το αντικείμενο. Αυτή η παρατήρηση της έδινε μεγάλη χαρά. Προηγουμένως, το κοριτσάκι ανάγκαζε τα μάτια του να γυρίζουν άβολα, για να βλέπει το χέρι του, ενώ τώρα μελετούσε τη λειτουργία του χεριού του. Η σοφή μητέρα της περιοριζόταν στο να της ξαναδίνει υπομονετικά την κουδουνίστρα. Έτσι, συμμετείχε στη δραστηριότητα της μικρής της κόρης και κατανοούσε τη μεγάλη σημασία που είχε γι’ αυτήν η επανάληψη της άσκησης.

 

Το περιστατικό αυτό δείχνει καθαρά τις πιο απλές ανάγκες του παιδιού στην αρχή της ζωής του. Αν, όμως, εκείνος που φρόντιζε το κοριτσάκι δεν το είχε παρατηρήσει σωστά, μπορεί και να του είχε δέσει τα χεράκια για να μην αλληθωρίζει ή μπορεί, βλέποντάς το να ρίχνει συνεχώς την κουδουνίστρα στο πάτωμα επίτηδες, να του την είχε πάρει. Τότε, όλα όσα περιέγραψα θα είχαν περάσει απαρατήρητα. Και θα είχε καταπιεστεί ένας από τους πιο λεπτούς και φυσικούς τρόπους ανάπτυξης της νοημοσύνης του παιδιού. Αντί να το απολαμβάνει, η μικρή ίσως θα είχε ξεσπάσει σε κλάματα – σε κλάματα φαινομενικά αδικαιολόγητα, στα οποία εμείς δεν θα δίναμε καμία σημασία ορθώνοντας ήδη από τη γέννηση ένα τείχος παρεξηγήσεων ανάμεσα σε μας και την παιδική ψυχή.

 

Ίσως πολλοί θα αμφισβητήσουν την ύπαρξη εσωτερικής ζωής σε ένα τόσο μικρό παιδί. Όποιος θέλει να καταλάβει τις ανάγκες των μικρών πλασμάτων, πρέπει πρώτα να μάθει να κατανοεί, όπως κάθε άλλη γλώσσα, τη γλώσσα της ψυχής που διαμορφώνεται και να πειστεί για τη σημασία που έχει η ικανοποίηση αυτών των αναγκών για τη ζωή που αναπτύσσεται. Δείχνουμε σεβασμό στην ελευθερία του παιδιού σημαίνει το βοηθάμε σε αυτές τις προσπάθειές του να αναπτυχθεί.

 

Ας δούμε μιαν άλλη περίπτωση. Ένα αγοράκι ενός έτους περίπου κοίταζε μια μέρα μερικά σκίτσα που είχε φτιάξει η μητέρα του γι’ αυτό πριν γεννηθεί. Το αγοράκι άρχισε να φιλάει τις εικόνες των παιδιών – πιο πολύ το γοήτευαν εκείνες των πιο μικρών. Μπορούσε επίσης να διακρίνει τις εικόνες των λουλουδιών και πλησίαζε το προσωπάκι του παριστάνοντας ότι τα μυρίζει. Ήταν σαφές ότι το παιδί ήξερε πώς πρέπει να συμπεριφερθεί και στα παιδιά και στα λουλούδια.

 

Κάποιοι από τους παρισταμένους βρήκαν το παιδάκι πολύ χαριτωμένο και έβαλαν τα γέλια. Άρχισαν να του δίνουν να φιλήσει και να μυρίσει διάφορα αντικείμενα γελώντας με τις εκφράσεις του, στις οποίες δεν μπορούσαν να αποδώσουν κάποιο νόημα και τους φαίνονταν αστείες. Του έδωσαν χρώματα να μυρίσει και μαξιλάρια να φιλήσει. Το παιδάκι μπερδεύτηκε εντελώς και από το πρόσωπό του χάθηκε η ξύπνια και γεμάτη περιέργεια έκφραση που το ομόρφαινε τόσο. Πριν ήταν χαρούμενο γιατί μπορούσε να ξεχωρίζει το ένα πράγμα από το άλλο και να υιοθετεί την αντίστοιχη συμπεριφορά απέναντί του. Ήταν μια νέα, σημαντική κατάκτηση της νοημοσύνης του, μια απασχόληση που είχε νόημα για εκείνο και του είχε προσφέρει μεγάλη χαρά. Όμως, δεν είχε ακόμα την εσωτερική δύναμη να προστατευτεί από την ωμή παρέμβαση των ενηλίκων. Έτσι, κατέληξε να μυρίζει και να φιλάει τα πάντα αδιακρίτως και να γελάει βλέποντας να γελούν εκείνοι που βρίσκονταν γύρω του και του έκλειναν τον δρόμο προς την αυτόνομη εξέλιξη.

 

Πόσο συχνά κάνουμε κάτι παρόμοιο στα παιδιά μας χωρίς να το καταλαβαίνουμε! Πνίγουμε τα φυσικά τους ένστικτα και τους προκαλούμε απελπισία και εκνευρισμό, που καταλήγει σε «αδικαιολόγητα» κλάματα, κλάματα παιδιών στα οποία εμείς οι τυφλοί δεν δίνουμε σημασία, όπως δεν προσέχουμε και το ευτυχισμένο χαμόγελο που φέρνει η ικανοποίηση μιας πνευματικής ανάγκης. Και αυτό συμβαίνει στην αρχή της ζωής, όταν οι εντυπώσεις είναι ιδιαίτερα λεπτές και αρχίζουν να διαφαίνονται τα πρώτα σκιρτήματα της ανθρώπινης ψυχής. Ήδη από εκείνη ακριβώς τη στιγμή ξεκινάει η εξουθενωτική πάλη ανάμεσα στο παιδί και τον ενήλικα.

 

Νανουρίζουμε το παιδί, το κοιμίζουμε… μα δεν ακούμε την ψυχή του που φωνάζει βοήθεια!

 

Αν, όμως, μπορέσουμε να κατανοήσουμε το παιδί, θα δούμε αμέσως ότι χρειάζεται πολύ λιγότερο ύπνο. Τα μάτια του είναι ζωηρά και έξυπνα και εκδηλώνουν τα πρώτα σημάδια κοινωνικότητας. Ζητάει βοήθεια και θα στραφεί σε οποιονδήποτε μπορεί να του τη δώσει. Λέγεται συχνά πως το μικρό παιδί δεν αγαπάει τη μητέρα του αλλά το στήθος που το θρέφει, όπως αργότερα θα αγαπάει όποιον του δίνει λιχουδιές. Όχι. Ήδη από τα πρώτα αυτά βήματα της ζωής του αγαπάει όποιον το βοηθάει να τελειοποιήσει το πνεύμα του.

 

Είναι προφανές ότι τα παιδιά επιζητούν τη συντροφιά των μεγάλων και προσπαθούν με κάθε τρόπο να συμμετάσχουν στη ζωή τους. Ικανοποιούνται μόνον όταν μπορούν να καθίσουν στο τραπέζι με την οικογένειά τους ή να ζεσταθούν μαζί με τους υπόλοιπους στο τζάκι.

 

Οι ανθρώπινες φωνές που μιλάνε ήσυχα και ήρεμα είναι η πιο όμορφη μουσική στα αυτιά τους. Η φύση τούς προσφέρει αυτό το μέσο για να μάθουν να μιλάνε.

 

 

Λίγα λόγια για το βιβλίο

 

Το παιδί στην οικογένεια αναφέρεται στο νεογέννητο – στα πρώτα χρόνια της ζωής – και απευθύνεται κυρίως σε γονείς. Η Δρ Μοντεσσόρι, εκτός του ότι περιγράφει εδώ την πρότασή της για μια σχολή γονέων, αγγίζει δύσκολα θέματα με τέτοιο τρόπο ώστε να αιφνιδιάζει τον αναγνώστη, εκεί ακριβώς που δεν το περιμένει, με τα τολμηρά συμπεράσματά της. Καλεί τους γονείς να αναθεωρήσουν τις βαθύτερες προθέσεις τους στη σχέση τους με το νεογέννητο. Μιλάει για τη βία που υφίσταται αυτό το μικρό βρέφος από καλοπροαίρετους γονείς, οι οποίοι όμως δεν καταφέρνουν να αναγνωρίσουν και να σεβαστούν την ανθρώπινη προσωπικότητα που αναπτύσσεται κοντά τους

 

Έγραψαν για το βιβλίο:

“Το παιδί στην οικογένεια αποτελεί σημαντική προσθήκη στη συλλογή μας. Στόχος του είναι να μας υπενθυμίσει πόσο σημαντικά είναι αυτά τα πρώτα χρόνια της ζωής, και πως ακόμα απέχουμε έτη φωτός από την κατανόηση των αναγκών του νεογέννητου και την υποδοχή του στον κόσμο μας με σεβασμό και τρυφερότητα. Έως ότου μάθουμε να παρατηρούμε και να ακούμε τη σιγανή αλλά επίμονη φωνή του νεογέννητου, ο κόσμος   μας θα βρίθει από συγκρούσεις που ξεκινούν, όπως μας δείχνει πειστικά η Μοντεσσόρι, από την κούνια.” Ειρήνη Φαφαλιού

 

 

Συγγραφέας: Μαρία Μοντεσσόρι

Επιστημονική  Επιμέλεια: Ειρήνη Φαφαλιού

Η μαγεία να είσαι γονιός

Ιωάννα Σεραφειμίδου

Απόσπασμα από το βιβλίο 1 της σειράς “Μεγαλώνοντας παιδιά βήμα βήμα: Η μαγεία να είσαι γονιός”

Συγγραφέας: Hedvig Montgomery  | Πρόλογος – Επιστημονική Επιμέλεια: Χριστίνα Ρασιδάκη | Μετάφραση: Δέσπω Παπαγρηγοράκη | Εκδόσεις: Μεταίχμιο

Τι είναι οικογένεια;

Η οικογένεια έχει πολλές μορφές και νομίζω πως έχω δει τις περισσότερες. Κάποιες φορές είναι μαμά, μπαμπάς, παιδί. Άλλες φορές χτίζεται γύρω από αυτόν που έχει μείνει από ένα διαζύγιο, με νέους συντρόφους και σύνθεση ομάδας. Μπορεί να είναι δύο μαμάδες ή δύο μπαμπάδες, ένας γονιός ή παππούδες που έχουν αναλάβει το παιδί. Μπορεί να είναι ένα παιδί που έχετε υιοθετήσει, ένα που σχεδιάσατε να αποκτήσετε ή ένα που έφερε απρόσμενα ο πελαργός. Δεν έχει τόση σημασία αν είστε δύο ή δεκαοκτώ στην οικογένεια – τώρα βρίσκεστε όλοι στο ίδιο σκάφος, πρέπει να στηρίζεστε ο ένας στον άλλο, να βοηθάτε ο ένας τον άλλον και να είστε πάντα εκεί ο ένας για τον άλλον.

 

Ξεκινώντας να μετράει κανείς τι λείπει σε μια οικογένεια, συχνά χάνει αυτό που υπάρχει. Το αν η οικογένεια είναι μεγάλη ή μικρή δε σημαίνει πολλά για ένα παιδί, εφόσον υπάρχει ένας ενήλικας που του προσφέρει όσα έχει ανάγκη. Και δεν έχει σημασία αν αυτός ο ενήλικας είναι άντρας ή γυναίκα. Αν είστε μόνοι σας, έχετε μεγαλύτερη ευθύνη, όμως τίποτα δεν προδικάζει πως δε θα πετύχετε. Συγχρόνως είναι σημαντικό για όλους να χρησιμοποιούν την ευρύτερη οικογένεια, να προσεγγίζουν φίλους και γνωστούς και να τους κάνουν κομμάτι της καθημερινότητας. Τα παιδιά έχουν ανάγκη την αλληλεπίδραση με περισσότερους ανθρώπους, ώστε να ανακαλύψουν πως υπάρχουν διάφοροι τρόποι να αντιμετωπίζουν τις προκλήσεις της ζωής.

 

Είμαι σίγουρη πως δεν έχει καμία σημασία η μορφή της οικογένειάς σας. Αυτό που πρέπει να κάνετε είναι να τη φροντίζετε με τον καλύτερο τρόπο.

 

Υπερβολική προστασία;

Όταν η μαία έβαλε το πρώτο μου παιδί στην αγκαλιά μου, δεν ήταν παρά ένα τρεμάμενο μπογαλάκι που με κοίταζε ερευνητικά, άγνωστο και οικείο συγχρόνως. Θυμάμαι ακόμη τα παράξενα συναισθήματα εκείνων των πρώτων ωρών στο νοσοκομείο, όταν τον κράτησα στα χέρια μου, πώς όλα όσα είχαν γίνει μέχρι τότε συνοψίστηκαν σε εκείνη ακριβώς τη στιγμή. Θυμάμαι να τον κοιτάζω και να ψιθυρίζω: «Θα σε προστατεύω από κάθε κακό. Πάντα». Ακούγεται κοινότοπο όταν το σκέφτομαι σήμερα, όμως εκείνη τη στιγμή εκεί δεν υπήρχε τίποτα πιο κατάλληλο να πω.

 

Με τον καιρό κατάλαβα πως αυτό που είπα τότε δεν ήταν σωστό. Γιατί είναι αδύνατο να προστατέψεις κάποιον από κάθε κακό και δεν πρέπει να είναι αυτός ο σκοπός σου. Μεγαλώνοντας τα παιδιά θα αντιμετωπίσουν αναποδιές, θα έχουν αποτυχίες στο σχολείο, καβγάδες με τους συμπαίκτες τους στην αθλητική ομάδα, θα ερωτευτούν και θα ραγίσει η καρδιά τους – όλα αυτά είναι μέσα στη ζωή.

 

Από τη στιγμή που ένα παιδί γεννιέται, η προστασία του γίνεται το άγχος των γονιών του. Ισορροπημένοι κατά τα άλλα μαμάδες και μπαμπάδες αρχίζουν να βλέπουν κινδύνους σε κάθε τουβλάκι του Lego, σε κάθε ενήλικα που κοιτάει το παιδί τους λοξά, σε κάθε δέντρο με ψηλά κλαδιά στο οποίο το παιδί θα μπορούσε να σκαρφαλώσει. Ξαφνικά ο κόσμος γεμίζει κινδύνους και εμπόδια.

 

Βέβαια, πρόκειται για κάτι εντελώς φυσιολογικό. Η ασφάλεια του παιδιού σας είναι υψίστης σημασίας. Το πρόβλημα είναι ότι στις μέρες μας έχουμε τόσο πολλούς τρόπους να προστατέψουμε τα παιδιά μας, που φτάνουμε στην υπερβολή.

 

Υπάρχουν δύο λόγοι για τους οποίους δεν πρέπει να υπερβάλουμε με την προστασία: Ο πρώτος είναι ότι τα παιδιά χρειά­ζονται τις προκλήσεις. Η εξέλιξή τους εξαρτάται απολύτως από τη δυνατότητα να ανοίξουν τα φτερά τους, να διευρύνουν τους ορίζοντές τους, να πετύχουν τους στόχους τους και να νιώσουν πως αξίζουν και τα καταφέρνουν. Κάθε φορά που κάνετε για το παιδί σας κάτι το οποίο θα μπορούσε να είχε κάνει μόνο του, δεν του προσφέρετε παρά κακή υπηρεσία. Ο δεύτερος λόγος που δεν πρέπει να είστε υπερπροστατευτικοί είναι επειδή όλα καταλήγουν να στρέφονται γύρω από το παιδί. Είναι πολύ κουραστικό για ένα παιδί να νιώθει πως είναι μέλος μιας οικογένειας όπου όλα γίνονται για αυτό. Η οικογενειακή ζωή έχει να κάνει με ισορροπία, έχει να κάνει με κάθε μέλος της οικογένειας ξεχωριστά, που σημαίνει ότι δεν πρέπει να στρέφουμε διαρκώς τα φώτα πάνω στο παιδί.

 

Κάθε παιδί είναι μόνο ο εαυτός του

Κάτι άλλο που θα ήθελα να σας θυμίσω πριν συνεχίσουμε είναι πως δεν αποφασίζετε εσείς τι παιδί έχετε. Οι γονείς είναι διαφορετικοί. Για μερικούς είναι σημαντικό τα παιδιά να είναι ευγενικά και αξιαγάπητα, ενώ άλλοι προτιμούν να τρώνε όλα τα φαγητά ή να αγαπούν τα σπορ ή τη μουσική. Κάποιοι θέλουν ανεξάρτητα νήπια, άφοβα και κοινωνικά, ενώ πολλοί εκτιμούν τη συστολή και τη μετριοφροσύνη. Όλα αυτά είναι αποδεκτά – χρειαζόμαστε όλους τους τύπους παιδιών και όλους τους τύπους ανθρώπων, ωστόσο μην ξεχνάτε πως κάθε παιδί είναι ο εαυτός του. Καθένα είναι ένα ξεχωριστό άτομο.

 

Ακόμα κι αν είστε από τους γονείς που θέλουν το παιδί τους να τρώει τα πάντα, μπορεί αυτό να είναι εξαιρετικά εκλεκτικό και να μη δοκιμάζει νέες γεύσεις. Η σκληρή αλήθεια είναι πως δεν εξαρτάται από εσάς. Ίσως θα προτιμούσατε το παιδί σας να είναι κοινωνικό και θαρραλέο, όμως εκείνο είναι ντροπαλό και εσωστρεφές. Άνθρωποι που αγαπούν την τέχνη ίσως έχουν παιδιά που μισούν τα μουσεία, ενώ παιδιά ποδοσφαιρόφιλων μπορεί να αδιαφορούν παντελώς για μια καλή πάσα. Τίποτα δεν έχει σχέση με αυτά που έχετε εσείς στο μυαλό σας. Το παιδί σας είναι διαφορετικό από εσάς και πρέπει να το δεχτείτε. Τι του αρέσει και τι το κάνει να γελάει; Δείξτε κάθε μέρα πως γνωρίζετε το παιδί σας, μιλώντας του για κάτι που το ενδιαφέρει και το ενθουσιάζει. Δείτε αυτό και όχι ό,τι έχετε εσείς στο μυαλό σας.

 

Ανεξάρτητα από το είδος του παιδιού που έχετε, μπορώ να σας εγγυηθώ πως τα πρώτα είκοσι χρόνια θα είναι γεμάτα απρόσμενες εμπειρίες. Εγώ δεν είχα καμία σχέση με τα σπορ, όμως ο γιος μου έμαθε να λέει «χόκεϊ στον πάγο» πριν καν αρχίσει να περπατάει. Ήταν η πρώτη υπενθύμιση μέσα σε πολλές πως είναι ο δικός του ξεχωριστός εαυτός, με τα δικά του ενδιαφέροντα και τις δικές του χαρές. Και είναι έτσι μέχρι σήμερα.

 

Κάθε παιδί είναι ο εαυτός του και κανένας άλλος.

Και μαζί θα είστε μια οικογένεια.

 

Ο δεσμός

Η εξέλιξη του παιδιού εξαρτάται απολύτως από την καλή σχέση που θα έχει με τους πιο κοντινούς του ανθρώπους, καθώς και από το αίσθημα πως ανήκει κάπου. Το αίσθημα του εμείς. Τα παιδιά εξελίσσονται όταν είναι μαζί με τους γονείς – και το αντίθετο. Ο δεσμός που θα σφυρηλατήσετε ανάμεσα σε εσάς και το παιδί σας θα εξαρτηθεί από το πώς είστε μέσα στην οικογένεια, από την ατμόσφαιρα που δημιουργείτε στο σπίτι και από το πώς σχετίζεστε με το παιδί σας, τις καλές αλλά και τις κακές μέρες.

Αυτή η σχέση θα του δώσει την αυτοεκτίμηση που χρειάζεται και το αίσθημα της ασφάλειας. Θα το διδάξει να αγαπάει τον εαυτό του, ενώ αργά και σταθερά θα χτίσει γερά θεμέλια μέσα του.

Πώς λοιπόν θα δημιουργήσετε έναν τέτοιον δεσμό;

Υπάρχουν τρία βασικά στοιχεία που πρέπει να μπουν στη θέση τους.

 

  1. Δημιουργήστε μια γερή βάση

Τα παιδιά έχουν ανάγκη από ενήλικες που τα εμπιστεύονται, τα αγκαλιάζουν και ακούν τα μικρά και μεγάλα προβλήματά τους. Από μωρά ακόμα πρέπει να βιώνουν την εμπιστοσύνη και την ασφάλεια, που τα κάνει να σκέφτονται: «Είμαι καλά εδώ» και «Εδώ θέλω να είμαι». Ο σκοπός είναι να νιώσουν πως είστε οι καλύτεροι απ’ όλους, πως κοντά σας υπάρχει ασφάλεια και πως, ό,τι κι αν συμβεί, μπορούν να στραφούν σε εσάς – εσείς πάντα θα τα καταλαβαίνετε. Αν έχουν μια ασφαλή βάση, απ’ όπου θα ξεκινήσουν για να εξερευνήσουν τον κόσμο, θα αντιμετωπίσουν με θάρρος το ταξίδι της ζωής, αφού θα ξέρουν πάντα πού θα βρουν παρηγοριά και υποστήριξη. Όταν νιώθουν αυτή τη βάση σταθερή, έχουν μεγαλύτερη σιγουριά πως, ό,τι κι αν συμβεί, τα πράγματα θα πάνε καλά και πως πάντα θα τα βγάζουν πέρα.

 

Αν, για παράδειγμα, το παιδί σας χτυπήσει ή πονέσει, δεν πρέπει να έχει καμιά αμφιβολία πως μπορεί να έρθει σε εσάς για παρηγοριά. Και αν δεν είναι σίγουρο κατά πόσο κάτι είναι ή δεν είναι καλό, εσείς θα του δώσετε τη σωστή απάντηση με τη συμπεριφορά σας. Αν είστε σταθεροί και με συνεπείς αντιδράσεις, θα έρχεται κοντά σας κάθε φορά που νιώθει πως η ασφάλειά του απειλείται. Άνετα θα φύγει για να παίξει με άλλα παιδιά ξέροντας πως μπορεί να γυρίσει σε εσάς όταν κάτι στο παιχνίδι πάει στραβά. Εύκολα θα πάει να εξερευνήσει τον κήπο ξέροντας ότι μπορεί να τρέξει κοντά σας όταν τρομάξει από κάποιον θόρυβο, ένα μεγάλο έντομο ή οτιδήποτε. Τα παιδιά χρειάζονται ένα καταφύγιο, γι’ αυτό πρέπει να φροντίσετε με τη συμπεριφορά σας να τους το προσφέρετε. Αυτό σημαίνει επίσης ότι, αν το παιδί σας τρομάξει, όταν για παράδειγμα βρεθεί πολύ κοντά σε δρόμο με μεγάλη κυκλοφορία και στραφεί σε εσάς, πρέπει να μην το μαλώσετε περισσότερο απ’ όσο είναι απαραίτητο. Δείξτε του πως είστε εκεί, πείτε του πως τα αυτοκίνητα μπορεί να γίνουν επικίνδυνα, αλλά μην το κάνετε να φοβηθεί περισσότερο. Μπορεί να χάσετε την ψυχραιμία σας, ίσως επειδή κι εσείς έχετε τρομάξει, όμως αυτό δε θα βοηθήσει το παιδί να σας βλέπει σαν το ασφαλές του καταφύγιο.

 

Αν το παιδί σάς θεωρεί μια ασφαλή βάση στην οποία θα μπορεί πάντα να επιστρέφει, αυτό θα το βοηθήσει μέχρι τη μέρα που θα φύγει από το σπίτι και θα ανοίξει τα δικά του φτερά. Αντίθετα, αν σας αμφισβητεί, δε θα σας αφήσει να το βοηθήσετε όταν θα το έχει πραγματικά ανάγκη.

 

 

  1. Γίνετε ομάδα

 

Όπως όλοι οι άνθρωποι θέλουν να ανήκουν κάπου, έτσι και τα παιδιά έχουν την ανάγκη να νιώθουν πως είναι μέλη μιας ομάδας. Αυτός είναι ο λόγος που οι ρουτίνες, οι μικρές τελετουργίες και οι κοινοί στόχοι έχουν τόσο μεγάλη σημασία. Άσχετα από το αν η δική σας ομάδα είναι μια οικογένεια με δύο ή επτά μέλη, πρέπει να υπάρχουν πράγματα που είναι μόνο δικά σας: συγκεκριμένες ώρες γευμάτων, σειρές της τηλεόρασης, αστεία που μοιράζεστε, το σουβλάκι του Σαββάτου και οι βραδιές με επιτραπέζια παιχνίδια.

 

Δείξτε πως το παιδί ανήκει στην ομάδα φροντίζοντας να υπάρχουν σε κάθε δωμάτιο αντικείμενα που του αρέσουν και μπορεί να αλληλεπιδράσει με αυτά, και πως οι καθημερινές και οι σχόλες περιέχουν δραστηριότητες που προσφέρουν απασχόληση και απόλαυση σε όλα τα μέλη της οικογένειας. Προσαρμόστε την οικογενειακή ζωή σύμφωνα με τις ανάγκες και την ηλικία όλων. Αν τα παιδιά νιώσουν άνετα μέσα στην ομάδα, θα αναπτύξουν το αίσθημα της κοινωνικής ασφάλειας και θα το έχουν ως εφόδιο όταν φύγουν από το σπίτι και βγουν στον κόσμο.

 

 

  1. Δώστε στο παιδί επιβεβαίωση

 

Τα παιδιά πρέπει να νιώθουν πως τα συναισθήματά τους γίνονται κατανοητά και επιβεβαιώνονται και πως θα έχουν συμπαράσταση για να χειριστούν όλα τα δυνατά και άγνωστα συναισθήματα που δεν είναι ακόμη σε θέση να καταλάβουν. Αυτή η υποστήριξη είναι σημαντική γιατί τα βοηθάει να σχετιστούν με το άμεσο περιβάλλον τους, αλλά και με όλους τους ανθρώπους που θα συναντήσουν αργότερα στη ζωή τους. Πρέπει να μάθουν να κάνουν λόγια αυτό που συμβαίνει μέσα τους και γύρω τους. Αυτό ισχύει όταν είναι στον παιδικό σταθμό και συνεχίζει να ισχύει και στα εφηβικά τους χρόνια.

 

Όταν το τετράχρονό σας κατεβάζει μούτρα και γκρινιάζει, επειδή πρέπει να φορέσει τα μποτάκια του το πρωί και να φύγει για τον παιδικό σταθμό, πρέπει να ξέρετε πως δεν πρόκειται για προσωπική επίθεση εναντίον σας. Πιθανόν είχε ελπίσει σε κάτι άλλο – όπως να μείνει σπίτι λίγο ακόμα ή να φορέσει κάποια άλλα παπούτσια. Ποιος ξέρει; Καλύτερα να πείτε: «Έχεις θυμώσει για τα μποτάκια σου;». Δώστε του την επιβεβαίωση που χρειάζεται πριν επιβάλετε τη λύση, λέγοντας πως το καταλαβαίνετε, αλλά πρέπει να φορέσει τα μποτάκια, ή πάρτε τα μαζί για να τα φορέσει στη σκάλα ή βρείτε κάποια άλλη εναλλακτική λύση. Το παιδί έχει ανάγκη να το καταλάβετε, για να καταλάβει κι εκείνο – και τότε θα μπορείτε πολύ πιο εύκολα να διαχειριστείτε τη συμπεριφορά του.

 

 

Αχ, όχι, τα έχω κάνει όλα λάθος!

 

Πολλοί από τους γονείς που συναντάω στη δουλειά μου αισθάνονται πως δεν έκαναν την αρχή στη ζωή του παιδιού τους με τον τρόπο που θα ήθελαν. Ίσως νιώθουν πως κάπου παρέκκλιναν από τους στόχους τους ή ότι ξαφνικά βρίσκονται μ’ ένα παιδί που έχει μεγαλώσει, δεν το καταλαβαίνουν και δεν μπορούν να το προσεγγίσουν. Σε αυτές τις περιπτώσεις θα έλεγα πως υπάρχει δρόμος επιστροφής.

Η διαπαιδαγώγηση είναι μακρόχρονη διαδικασία και πάντα έχετε χρόνο να γίνετε καλύτεροι γονείς, πάντα έχετε χρόνο να αποκαταστήσετε τον δεσμό μεταξύ σας και να δώσετε στο παιδί την ασφάλεια που χρειάζεται. Η καινούρια αρχή θα γίνει τη στιγμή που αλλάζετε τη συμπεριφορά σας ως γονείς, που παραδέχεστε μπροστά στο παιδί σας πως θυμώνατε πολύ, ήσασταν απόμακροι ή ό,τι άλλο αρνητικό συναίσθημα είχατε, και πως τώρα θα προσπαθήσετε να γίνετε καλύτεροι.

Είναι απαιτητική δουλειά, όμως σας υπόσχομαι πως αξίζει τον κόπο.

 

Λίγα λόγια για το βιβλίο

Μια εγκυκλοπαίδεια της παιδικής ηλικίας που αποτελείται από πέντε τόμους.

 

ΒΙΒΛΙΟ 1: Η μαγεία να είσαι γονιός

Πώς θα μεγαλώσετε ανεξάρτητους και ευτυχισμένους ανθρώπους που θα μπορούν να ενσωματωθούν αρμονικά στην κοινωνία; Τι είναι αυτό που χτίζει την αυτοπεποίθηση και την ασφάλεια; Πώς θα χειριστείτε τα πρωταρχικά συναισθήματα του παιδιού που αναπόφευκτα θα στραφούν εναντίον σας;

Αυτό το εικονογραφημένο βιβλίο είναι ένας οδηγός για τις μέρες των διαφορών, µια πρόκληση να τολμήσετε να κοιτάξετε τα δικά σας παιδικά χρόνια. Θα σας δείξει πώς να αποφεύγετε να χάνετε την ψυχραιμία σας και τι να κάνετε όταν γύρω σας επικρατεί ένα χάος. Όμως πάνω απ’ όλα θα σας δείξει πώς να δημιουργήσετε και να διατηρήσετε τον δεσμό ανάμεσα σε εσάς και το παιδί σας.

Καρπός δεκαετιών έρευνας και πρακτικής εμπειρίας της καταξιωμένης ψυχολόγου και οικογενειακής συμβούλου Hedvig Montgomery, το πρώτο βιβλίο της πεντάτομης σειράς εξετάζει τον γονεϊκό ρόλο σε όλα τα στάδια ανάπτυξης του παιδιού, εστιάζοντας στις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι γονείς και τις στρατηγικές που μπορούν να υιοθετήσουν ώστε να κατανοήσουν καλύτερα τη συμπεριφορά του παιδιού τους. Γιατί «οι καλοί γονείς δε γεννιούνται, όμως οι περισσότεροι μπορούν να γίνουν καλοί και, σίγουρα, όλοι μπορούν να γίνουν καλύτεροι».

 

ΒΙΒΛΙΟ 2: Η εποχή των θαυμάτων (0-2)

Τα δύο πρώτα χρόνια της ζωής του παιδιού σας αρχίζετε τη δουλειά για να μπορέσει αυτός ο καινούριος άνθρωπος να ανοίξει τα δικά του φτερά. Τώρα πρέπει να βρείτε τον τρόπο, να φτιάξετε µια οικογένεια στην οποία όλοι θα περνάτε καλά μαζί, ένα μέρος όπου το παιδί σας θα νιώθει πως το προσέχουν και θα μάθει ότι πάντα μπορεί να προσφεύγει σε αυτό – µια εστία. Τώρα καλλιεργείτε το αίσθημα ασφάλειας και την αυτοπεποίθησή του, δημιουργείτε τον συναισθηματικό δεσμό μεταξύ σας. Τώρα αρχίζουν όλα.

 

Στο δεύτερο βιβλίο της πεντάτοµης εικονογραφημένης σειράς η καταξιωμένη ψυχολόγος και οικογενειακή σύμβουλος Hedvig Montgomery, καθοδηγεί τους γονείς µε πολλές πρακτικές συμβουλές για τους πρώτους 24 γλυκούς αλλά και θυελλώδεις μήνες της ζωής του παιδιού. Απαντά σε καθημερινά ερωτήματα των γονιών για τον θηλασμό, τον ύπνο, την ομιλία, την προσαρμογή στον βρεφονηπιακό σταθμό.

 

Το 3ο βιβλίο της σειράς με τίτλο Μαθαίνω τον κόσμο παίζοντας αναμένεται να κυκλοφορήσει το φθινόπωρο.

 

Διεθνές Μπεστ Σέλερ – Μεταφράζεται σε 23 γλώσσες

 

Μετάφραση από τα νορβηγικά: Δέσπω Παπαγρηγοράκη

Πρόλογος – Επιστημονική επιμέλεια: Χριστίνα Ρασιδάκη

 

H Hedvig Montgomery (Όσλο, 1968) είναι ψυχολόγος με ειδίκευση και πολύχρονη εμπειρία στην οικογενειακή συμβουλευτική, τη θεραπεία ζεύγους και την ψυχολογική υποστήριξη παιδιών και εφήβων. Μεταξύ άλλων παραδίδει σεμινάρια στο νορβηγικό παράρτημα του Famlab, του διεθνούς οργανισμού που στηρίζει και επιμορφώνει γονείς και κηδεμόνες. Η σειρά βιβλίων της Μεγαλώνοντας παιδιά βήμα βήμα γνωρίζει μεγάλη επιτυχία διεθνώς και μεταφράζεται σε 23 γλώσσες.

 

Η Χριστίνα Ρασιδάκη γεννήθηκε στην Αθήνα. Έγινε ψυχοθεραπεύτρια, έγινε σύμβουλος γονέων και εκπαιδευτικών, και τέλος έγραψε βιβλία για μεγάλους, όπως το Σχολικός εκφοβισμός – BULLYING: Αποτελεσματικές δεξιότητες επικοινωνίας, τρόποι αντιμετώπισης και το υπό έκδοση 3Step: Αποτελεσματική επικοινωνία με παιδιά, και βιβλία για μικρούς, όπως το Ξέρω να λέω ΟΧΙ και το Σχολείο και εξετάσεις: Σε πρώτο πλάνο, όλα απ’ τις εκδόσεις Πατάκη. Ο Σέργιος ο ρινόκερος είναι το πρώτο της βιβλίο από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.

 

 

Έγραψαν για το βιβλίο:

Στις σελίδες αυτού του βιβλίου δε θα βρείτε στεγανά. Θα ανακαλύψετε μέσα από τα παραδείγματα και τις προτάσεις ένα πεδίο για διερεύνηση που θα σας βοηθήσει να οικοδομήσετε τη δική σας μοναδική σχέση µε το παιδί σας και τη δική σας μοναδική οικογένεια από τις πρώτες στιγμές της ζωής του.

 

 

Πώς φαντάζεσαι τον αγαπημένο σου συγγραφέα;

Ιωάννα Σεραφειμίδου

Γράφει η Ιωάννα Σεραφειμίδου

Τα τελευταία χρόνια, τέτοια εποχή, έχουμε στη Θεσσαλονίκη μια μεγάλη γιορτή για το βιβλίο, τη Διεθνή Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης και για να σας είμαι ειλικρινής αυτή η απώλεια -με αφορμή τον κορονoϊό- ήταν η πιο αβάσταχτη για εμάς, εδώ στις Πυγολαμπίδες.

 

Αλλά δε μας αρέσει να κάνουμε σκέψεις ζοφερές. Και, τελοσπάντων, κι αν τις κάνουμε δε θέλουμε να κρατάνε για πολύ.

 

Στη Διεθνή Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης μας δίνεται πάντα μια ευκαιρία να αγοράσουμε το πιο πρόσφατο βιβλίο του αγαπημένου μας συγγραφέα, αν είμαστε τυχεροί να τον δούμε από κοντά, να παρασυρθούμε με τις ιστορίες του σε κάποια από τα εργαστήρια που έχει σχεδιάσει, να ρωτήσουμε πράγματα.

 

Η ιδέα μας

Έτσι, φανταστήκαμε το εξής: δε θα ήταν τέλεια, αν μπορούσαμε να δούμε και πάλι -έστω και διαδικτυακά – κάποιους από τους αγαπημένους μας συγγραφείς; Δε θα ήταν υπέροχο να τους «φέρουμε» στο σπίτι μας για να τους δουν και τα παιδιά με τους γονείς τους;

 

Να τους κάνουμε πρωτότυπες ερωτήσεις, να τους δούμε να κάθονται στον καναπέ του σπιτιού τους, να δούμε αν έχουν φτερά φανταστικά  ή αν μπορούν να διαβάζουν ανάποδα;

 

Και κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα.

 

10 μέρες με 10 αγαπημένους συγγραφείς παιδικών βιβλίων

Από την Παρασκευή 01 Μαΐου και κάθε μέρα, για 10 συνεχόμενες μέρες, έχουμε στις Πυγολαμπίδες TV  (live στη σελίδα μας στο Facebook) από έναν αγαπημένο μας συγγραφέα.  Η αλήθεια είναι πως είναι πολλοί και δυσκολευτήκαμε πολύ να επιλέξουμε μόνο 10, αλλά κρατάμε την όρεξή μας για τον Οκτώβριο, όπου έχει μεταφερθεί, με νέα ημερομηνία, η Διεθνής Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης.

 

Ξαναδιάβασε τα βιβλία τους, ξύσε τα μολύβια σου και σημείωσε τις ερωτήσεις σου! Προετοιμάσου με διάθεση και πολλή φαντασία και πιάσε μία θέση στον καναπέ σου για να τους δεις και εσύ live από το Facebook και να τους κάνεις τις δικές σου ερωτήσεις!

 

Δείξε ενδιαφέρον στο event μας στο Facebook για να λαμβάνεις ενημερώσεις και χρήσιμες πληροφορίες για τους συγγραφείς μας και ακολούθησέ μας στη σελίδα μας στο Facebook (αν δεν το έχεις κάνει ήδη!) για να παρακολουθήσεις τα live μας και να συμμετέχεις με τις ερωτήσεις σου.

 

Φυσικά, δε θα μπορούσαν να λείπουν και οι διαγωνισμοί! Κάνε follow στη σελίδα μας στο Instagram, όπου θα έχεις τη δυνατότητα να συμμετέχεις σε πολλούς διαγωνισμούς βιβλίων και αν είσαι τυχερός -η να κερδίσεις κάποιο από αυτά!

 

Θέλεις να γνωρίσουμε τους συγγραφείς λίγο καλύτερα;

1.     Στέλλα Κάσδαγλη

(01 Μαΐου στις 17:00 LIVE στη σελίδα μας στο Facebook)

 

 

Η Στέλλα Κάσδαγλη ξεκίνησε ως μεταφράστρια αλλά έγινε και δημοσιογράφος. Σπούδασε Γαλλική φιλολογία στην Αθήνα και Θεωρία των ΜΜΕ στο Λονδίνο και δούλεψε για αρκετά χρόνια ως διευθύντρια σύνταξης στο περιοδικό Cosmopolitan, συνεργαζόμενη παράλληλα και με άλλα ελληνικά και αγγλόφωνα έντυπα και sites.

Πλέον, εργάζεται ως μεταφράστρια ξένης λογοτεχνίας, γράφει για πράγματα που θα έπρεπε να συζητιούνται πιο συχνά και χρησιμοποιεί το λόγο ως εργαλείο για την ενδυνάμωση γυναικών και εφήβων. Είναι συνιδρύτρια των δικτύων Women On Top και Mentorkids και της online λέσχης ανάγνωσης Bookworm. Τα βιβλία της «Κοιλίτσα.com», « Ήθελα μόνο να χωρέσω» και η σειρά βιβλίων με την «Πριγκίπισσα Αθηνά» κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Πατάκη.

 

 

2.     Άρης Δημοκίδης

(02 Μαΐου στις 17:00 LIVE στη σελίδα μας στο Facebook)

 

 

Ο Άρης Δημοκίδης γεννήθηκε το 1978 στη Θεσσαλονίκη, όπου και ζει.

Μικρός πήγαινε στο ωδείο, άκουγε ξένη μουσική, έβλεπε όλα τα παιδικά προγράμματα στην τηλεόραση, έγραφε παιδικά παραμύθια και έφτιαχνε αυτοσχέδιες εφημερίδες.

Τα αγαπημένα του βιβλία ήταν ο Μικρός Πρίγκιπας, ο Θησαυρός της Βαγίας και ο Μικρός Νικόλας. Αγαπημένος του ήρωας ο Ντόναλντ Ντακ. Όταν μεγάλωσε, αποφάσισε να ασχοληθεί με το γράψιμο.

Έγινε δημοσιογράφος επειδή του αρέσουν οι αληθινές ιστορίες και η πραγματικότητα. Έγινε όμως και συγγραφέας, επειδή του αρέσουν και τα παραμύθια και οι φανταστικές περιπέτειες.

Η καλύτερη δουλειά του ήταν στο Μουσείο Παιδικής Τέχνης στο Λονδίνο· τον οδήγησε πίσω στην παιδική του ηλικία, όταν έγραφε παραμύθια και τα χάριζε σε φίλους. Τότε ήταν που άρχισε να παρουσιάζει συμπτώματα παλιμπαιδισμού κι αποφάσισε να γράψει παιδικά βιβλία.

Υπήρξε για χρόνια διευθυντής του site LIFO.gr, και τώρα έφτιαξε και το δικό του site ΜΙΚΡΟΠΡΑΓΜΑΤΑ LIFO, που είναι γεμάτο με αστεία και σοβαρά πράγματα.

Συνήθως γράφει γι’ αυτά που του αρέσουν και τον ενθουσιάζουν, τα οποία για κάποιον περίεργο λόγο είναι πολύ περισσότερα απ’ αυτά που τον εκνευρίζουν.

Θα ήθελε να πετάει και να γίνεται αόρατος, όμως πιο πολύ θα ήθελε να μπορούσε να μπαίνει μέσα στις ιστορίες των βιβλίων του και να ζει στ’ αλήθεια διασκεδαστικές περιπέτειες μαζί με τους ήρωές του.

 

 

3.     Μαριέττα Κόντου

(03 Μαΐου στις 17:00 LIVE στη σελίδα μας στο Facebook)

 

 

Η Μαριέττα Κόντου γεννήθηκε κατακαλόκαιρο του ’72 στην Αθήνα και είναι ακόμη πολύ κοντά στο «τότε»…

Ανήκει στη γενιά της «Αθλητικής Κυριακής», του Carnation, του «Λόλα, να ένα μήλο», του φυτολόγιου, των λευκωμάτων με τις αφιερώσεις, των εικόνων της Sarah Kay και των βιβλίων της Πηνελόπης Δέλτα, της Άλκης Ζέη και της Ζωρζ Σαρή. Θυμάται ακόμη την ασπρόμαυρη τηλεόραση, τις ελληνικές ταινίες του Σαββατοκύριακου και το Θέατρο της Δευτέρας.

Έζησε τις δασείες, τις οξείες, τις περισπωμένες και τις σχολικές ποδιές. Σπούδασε Ψυχολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και έκανε το μεταπτυχιακό της στη Συστημική Θεραπεία Ζεύγους και Οικογένειας με εξειδίκευση στην Κλινική Ύπνωση και Βιοθυμική Ψυχοθεραπεία και το διδακτορικό της στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.

Είναι διαπιστευμένη Ειδική Διαμεσολαβητής. Εργάστηκε στο χώρο της απεξάρτησης εφήβων για πολλά χρόνια.Τα τελευταία χρόνια εργάζεται ιδιωτικά με ειδίκευση στη θεραπεία ενηλίκων, ζευγαριών, οικογενειών και εφήβων. Αναλαμβάνει την επιστημονική ευθύνη και τον συντονισμό ομάδων θεραπείας και ευαισθητοποίησης και πραγματοποιεί βιωματικά σεμινάρια σε συνεργασία με συλλόγους γονέων και σχολεία.

Από τις εκδόσεις Μεταίχμιο κυκλοφορούν τα βιβλία της • Ο φίλος μου ο Γκρεγκουάρ (2015). • Τα μαγικά χέρια του Τσαγκαράκου (2015), το οποίο και τιμήθηκε με το βραβείο «Πηνελόπης Μαξίμου» 2016 (αφήγηση βραχείας φόρμας για παιδιά) από τον Κύκλο του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου (ΙΒΒΥ). • Φτου Ξελύπη (2017), βιβλίο το οποίο έχει μεταφραστεί στα αραβικά. • H ιστορία μιας μουτζούρας (2017) • Συγγνώμη, μπορώ να πω κάτι; (2019) • Το πολύτιμο Θησαυγό (2019)

Κυκλοφορεί επίσης το • Συγγνώμη, μπορώ να πω κάτι; (2013) από τις εκδόσεις Μίνωας που συμπεριλήφθηκε στη βραχεία λίστα του Αναγνώστη λογοτεχνικών βιβλίων για παιδιά.

Το παραδοσιακό παραμύθι της Τα λευκά φτερά της Κορακίνας τιμήθηκε με εύφημο μνεία το 2014 από τη Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά.

 

 

4.     Θοδωρής Παπαϊωάννου

(4 Μαΐου στις 17:00 LIVE στη σελίδα μας στο Facebook)

 

 

Ο Θοδωρής Παπαϊωάννου γεννήθηκε στην πόλη Έσσεν της Γερμανίας, τον Απρίλη του 1966. Από τότε που θυμάται τον εαυτό του, μπαινοβγαίνει στα σχολεία. Μαθητής, φοιτητής, δάσκαλος.

Γύρω του μολύβια, γόμες, τετράδια και βιβλία. Γύρω του παιδιά! Χωρίς αυτά, μάλλον δεν θα έγραφε. Μαζεύει τις λέξεις τους, τα χαμόγελα, τα βλέμματα, τα συναισθήματα, σαν πολύτιμα πετραδάκια.

Μ’ αυτά στολίζει τα πανιά: Κομμάτια από χαρτί, σημειωματάρια,  χαρτοπετσέτες…

Έπειτα βάζει τα πανιά στα καράβια. Κι αρχίζουν τα ταξίδια. Τα ομορφότερα ταξίδια που έκανε ποτέ: Τα βιβλία για παιδιά.

​Ζει στην Έδεσσα ανάμεσα σε ποτάμια, γέφυρες, λίμνες, καταρράκτες, νεράιδες και ξωτικά. Από το 1989 υπηρετεί στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση και από τον Μάρτιο του 2016 στο Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Έδεσσας. Είναι ερασιτέχνης μουσικός και ηθοποιός με συμμετοχές σε πολλές θεατρικές ομάδες και μουσικά σχήματα.

Τον Δεκέμβριο του 2015 ορίστηκε πρόεδρος του εφορευτικού συμβουλίου της Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης Έδεσσας.

Έχει λάβει σημαντικές διακρίσεις για τα βιβλία του.

 

 

5.     Σταυρούλα Παγώνα

(05 Μαΐου στις 17:00 LIVE στη σελίδα μας στο Facebook)

 

 

Η Σταυρούλα Παγώνα γεννήθηκε στην Κατερίνη.

Σπούδασε Διαφήμιση και Δημόσιες Σχέσεις στο τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και εργάστηκε ως κειμενογράφος σε διαφημιστικές εταιρίες της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης.

Από μικρή μιλούσε με ρίμες και ομοιοκαταληξίες. Ως στιχουργός συνεργάστηκε με σημαντικούς συνθέτες και ερμηνευτές ενώ διηγήματα και θεατρικά της έργα έχουν βραβευτεί σε διαγωνισμούς.

Τα τελευταία χρόνια αφοσιώθηκε αποκλειστικά στην παιδική λογοτεχνία και ποίηση, έχοντας βρει τον συγγραφικό της προορισμό. Το 2017 βραβεύτηκε από τη Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά για τη συλλογή της με 25 παιδικά ποιήματα για παιδιά Δημοτικού.

Η αγάπη της για του νέους, τα ταξίδια, τους ανοιχτούς ορίζοντες και η πίστη της ότι παίζοντας μαθαίνεις πάντοτε καλύτερα την ενέπνευσαν να συνιδρύσει την ΑΜΚΕ You in Europe, όπου ως σύμβουλος νέων σχεδιάζει και υλοποιεί προγράμματα κινητικότητας και διά βίου μάθησης για νέους σε όλη την Ευρώπη.

Ζει στη Χαλκιδική με την οικογένειά της και πιστεύει ότι η ζωή είναι ωραία επειδή της χάρισε όλα τα παραπάνω, συν τα βιβλία του Τζιάνι Ροντάρι, τα βράδια με ξαστεριά και το παγωτό κεράσι!

Τα βιβλία της «Αποστολή Τερατέξ» και «Οι Περιπέτειες της Βούλας στο Κόκκινο Βιβλίο» κυκλοφορούν από τις Εκδόσεις Ελληνοεκδοτική.

Υπογράφει τους στίχους στο παιδικό cd “Το Νησί της Φαντασίας” που κυκλοφορεί απο την Panik Records σε μουσική Παντελή Κυραμαργιού.

 

 

6.     Δημήτρης Μπασλάμ

(06 Μαΐου στις 17:00 LIVE στη σελίδα μας στο Facebook)

 

 

O Δημήτρης Μπασλάμ γεννήθηκε το Δεκέμβριο του 1967 στο Aschaffenburg της Γερμανίας και μεγάλωσε στην Έδεσσα, όπου και ξεκίνησε την ενασχόλησή του με τη μουσική.

Σπούδασε κοντραμπάσο στο Σύγχρονο Ωδείο Θεσσαλονίκης και επαγγελματικά ασχολείται με τη μουσική από το 1986. Συνεργάστηκε δισκογραφικά και σε ζωντανές παραστάσεις με τους: Θανάση Παπακωνσταντίνου, Γιάννη Αγγελάκα, Σωκράτη Μάλαμα, Big Sleep, Μark Eitzel, Μανόλη Φάμελλο, Δήμητρα Γαλάνη, Μελίνα Κανά, Νίκο Ζιώγαλα, Παύλο Παυλίδη και πολλούς άλλους.

Τον Οκτώβριο του 2005 κυκλοφόρησε από τη “Sony BMG” το πρώτο του μουσικό παραμύθι, “O Γαργαληστής”, όπως και το σάουντρακ της ταινίας “Η Γυναίκα είναι σκληρός άνθρωπος” του Αντώνη Καφετζόπουλου.

Το Νοέμβριο του 2005 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις “Επόμενος σταθμός” και η έντυπη εκδοχή του “Γαργαληστή” με εικονογράφηση του Βίκτορα Μοσχόπουλου. Το δεύτερο μουσικό παραμύθι του, “Ο Αγισήλαγος”, κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 2007 και πάλι σε συνεργασία με τη “Sony BMG” και τον “Επόμενο σταθμό”.

Ακολούθησαν τα βιβλία του «Λέω να πετάξω» (Επόμενος Σταθμός), «Η θυμωμένη Μπετονιέρα» (Εκδόσεις Επόμενος Σταθμός), «Τα παπούτσια του βαρύτονου» (Εκδόσεις Επόμενος Σταθμός), «Πιθανότητες» (Εκδόσεις Πατάκη) και «Το πουλόβερο» (Εκδόσεις Καλειδοσκόπιο).

 

 

7.     Φώτης Δούσος

(07 Μαΐου στις 17:00 LIVE στη σελίδα μας στο Facebook)

 

 

Ο Φώτης Δούσος γεννήθηκε στις Σέρρες το 1980. Σπούδασε θεατρολογία στο Τμήμα Θεάτρου, Σχολή Καλών Τεχνών στο Α.Π.Θ. Την περίοδο 2005-2008 εργάστηκε ως θεατροπαιδαγωγός σε σχολεία Α’ βάθμιας Εκπαίδευσης και ως βοηθός σκηνοθέτη στο ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Σερρών.

Είναι ένα από τα ιδρυτικά μέλη του συγκροτήματος «Δάρνακες» με τους οποίους έχει ηχογραφήσει τρεις δίσκους και έχει κάνει πολλές συναυλίες σε Ελλάδα και εξωτερικό.

Το 2009 ίδρυσε μαζί με τον Αλέξη Ράπτη την θεατρική ομάδα “Hippo” που δραστηριοποιείται στον χώρο του παιδικού θεάτρου και του εκπαιδευτικού Δράματος. Έχει κάνει περιοδείες με τη θεατρική του ομάδα σε Καναδά, Αμερική, Ευρώπη και Αυστραλία.

Από τις Εκδόσεις Σαΐτα κυκλοφορεί το βιβλίο του «Χίμαιρα μικρά διηγήματα για μεγάλους». Το 2018 κυκλοφόρησαν τα βιβλία «Στη βιβλιοθήκη του Δον Κιχωτη» (Εκδόσεις Ελληνική Πρωτοπορία) και «Παβ, ο φάλτσος τζίτζικας και η περιπέτεια με τα τυφλά μυρμήγκια» (Εκδόσεις Μικρή Σελήνη).

Αρθρογραφεί τακτικά στο λογοτεχνικό περιοδικό «Νέο Πλανόδιον».

 

 

8.     Κατερίνα Κρις

(08 Μαΐου στις 17:00 LIVE στη σελίδα μας στο Facebook)

 

 

Οι μεγάλοι προσπαθούσαν να της μάθουν αριθμητική ενώ αυτή χανόταν σε δρόμους από μελάνι, άνοιγε σκιτσαρισμένες πόρτες, ψάρευε ζωγραφιστά ψάρια…

Η Κατερίνα Κρις σαν παιδί είχε διάσπαση προσοχής (όταν ακόμα δεν υπήρχε κανείς να το διαπιστώσει) και άπειρες δυσκολίες στην ανάγνωση και τη γραφή. Αλλά κάτι την έπιασε εκείνη την εποχή, κάτι περίεργο που είχε ορμή κι ενέργεια -που μάλλον το λένε «πείσμα»- που την έκανε να τελειώσει και δημοτικό και γυμνάσιο και λύκειο και να σπουδάσει κιόλας με επαίνους και πολλά μπράβο!

Κατάφερε να γίνει δημοσιογράφος, να γίνει πολυβραβευμένη διευθύντρια δημιουργικού σε διαφημιστικές, να σκηνοθετήσει  τα δικά της viral βίντεο και να γίνει συγγραφέας – εικονογράφος μερικών δημοφιλών και βραβευμένων παιδικών βιβλίων.

Η Κατερίνα Κρις είναι η δημιουργός του Αστρικού Χωριού, της Καθαρίστριας Χάος και της δημοφιλούς σειράς παιδικών βιβλίων με ήρωες τα μικροσκοπικά πλάσματα των σελίδων που λέγονται «Χμ!».

Πριν  λίγο καιρό κυκλοφόρησε το καινούριο της βιβλίο με τίτλο Φραντζ Κλάφτα – Τα λόγια είναι περιττά! από τις Εκδόσεις Πατάκη, ένα βιβλίο για το γράψιμο και την αναβλητικότητα.

Σήμερα βρίσκεται στις Εκδόσεις Πατάκη γιατί σκέφτηκε πως από εκεί της είναι πιο εύκολο να διαφημίσει την αγάπη της για το βιβλίο.

 

9.     Αντώνης Παπαθεοδούλου

(09 Μαΐου στις 17:00 LIVE στη σελίδα μας στο Facebook)

 

 

Ο Αντώνης Παπαθεοδούλου γεννήθηκε το 1977 στον Πειραιά. Σπούδασε Κινούμενο Σχέδιο με Υπολογιστές (Αθήνα 1995-1999) και ολοκλήρωσε ένα θερινό τμήμα Κινουμένου Σχεδίου με Παραδοσιακές Τεχνικές (Βαρκελώνη 2006). Άφησε στο πτυχίο τις σπουδές του στη Γεωλογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και σπουδάζει Ισπανική Φιλολογία στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο.

Το πρώτο του βιβλίο κυκλοφόρησε το 1999 και από τότε δεν έχει σταματήσει να γράφει ιστορίες, τραγούδια και σενάρια για παιδιά, να μεταμορφώνει τα βιβλία του σε εκδηλώσεις, εργαστήρια και δραστηριότητες σε συνεργασία με εκδότες, βιβλιοπωλεία, σχολεία, βιβλιοθήκες, μουσεία και φορείς σε όλη την Ελλάδα, αλλά και να μεταφράζει βιβλία για παιδιά ξένων δημιουργών που θαυμάζει, στα ελληνικά.

Κάθε βιβλίο που γράφει, ακολουθεί τη δική του πορεία και ζει τις δικές του ξεχωριστές περιπέτειες. Άλλα έχουν μεταφραστεί σε πάνω από 10  γλώσσες, άλλα κέρδισαν βραβεία και διακρίσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό, άλλα έγιναν παραστάσεις στο θέατρο και το κουκλοθέατρο. Όλα όμως έγιναν φίλοι με πολλούς μικρούς αναγνώστες κι αυτό είναι το πιο σπουδαίο βραβείο απ’ όλα.

Ο Αντώνης Παπαθεοδούλου έχει γράψει πολλά και αγαπημένα βιβλία, τα οποία μπορείς να δεις εδώ.

 

 

10.  Ελένη Ανδρεάδη

(10 Μαΐου στις 17:00 LIVE στη σελίδα μας στο Facebook)

 

 

Η Ελένη Ανδρεάδη γεννήθηκε στο Λονδίνο. Ταξίδεψε και δούλεψε σε πολλές χώρες, όπως στην Αγγλία, στη Γερμανία και στην Αμερική, όπου ειδικεύτηκε στην Περιβαλλοντική Πολιτική και ΜΜΕ στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ.

Εκεί πήρε ένα μάθημα στη δημιουργική γραφή και έγραψε ένα μυθιστόρημα, το οποίο γρήγορα έκρυψε στο συρτάρι της.

Όταν γύρισε στην Ελλάδα το 2009, ίδρυσε τη Μη Κερδοσκοπική Οργάνωση Πράκτορες του Πλανήτη, η οποία προσκαλεί τα παιδιά να σώσουν τον πλανήτη μέσα από μυστικές αποστολές.

Τα βιωματικά περιβαλλοντικά προγράμματα της οργάνωσης υλοποιούνται σε δημοτικά σχολεία σε ολόκληρη τη χώρα και έχουν βραβευτεί για την καινοτομία τους από το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων.

Το πρώτο βιβλίο της, “Γίνε Πράκτορας του Πλανήτη”, απέσπασε το Κρατικό Βραβείο Παιδικού Βιβλίου στην κατηγορία Βιβλίου Γνώσεων 2015, ενώ το δεύτερο της σειράς βρέθηκε στις βραχείες λίστες.

Τα βιβλία της μεταφράζονται και κυκλοφορούν σε χώρες όπως η Αμερική, η Κίνα, η Κορέα, η Τουρκία και η Αίγυπτος. Από τις εκδόσεις Μεταίχμιο κυκλοφορούν τα τέσσερα βιβλία της σειράς “Πράκτορες του Πλανήτη”, καθώς και το βιβλίο της “Ο Τζάστιν Γκρέι και οι Φύλακες της Γης”. Πρόσφατα (εν μέσω καραντίνας) κυκλοφόρησε και το νέο της βιβλίο «Ένα σύννεφο για τα γενέθλιά μου»

 

👉 Δείξε ενδιαφέρον στο event μας στο Facebook για να λαμβάνεις ενημερώσεις και χρήσιμες πληροφορίες για τους συγγραφείς μας και ακολούθησέ μας στη σελίδα μας στο Facebook (αν δεν το έχεις κάνει ήδη!) για να παρακολουθήσεις τα live μας και να συμμετέχεις με τις ερωτήσεις σου.

 

🎁 Φυσικά, δε θα μπορούσαν να λείπουν και οι διαγωνισμοί! Κάνε μας follow στη σελίδα μας στο Instagram, όπου θα έχεις τη δυνατότητα να συμμετέχεις σε πολλούς και αν είσαι τυχερός -η να κερδίσεις κάποιο από αυτά!

 

🎈Σε περιμένουμε στην παρέα μας, από 01 – 10 Μαΐου!

 

💛 Ευχαριστούμε τα LittleBookStores για την πολύτιμη βοήθεια!

Ποια είναι η Νέρα και γιατί είναι σημαντικό να μάθουμε την ιστορία της

Οι Φίλοι των Πυγολαμπίδων

Η Μαρία Πανάγια γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Βέροια. Ζει στη Θεσσαλονίκη και εργάζεται σε ραδιοφωνικό όμιλο. Είναι απόφοιτος δραματικής σχολής και αυτό είναι το πρώτο της παραμύθι. Από πολύ μικρή ηλικία, θυμάται τον εαυτό της να δείχνει απίστευτο ενδιαφέρον στο να παρατηρεί τα ζώα… Ενήλικη πια, άρχισε να εστιάζει περισσότερο στη συμπεριφορά των ανθρώπων προς τα ζώα. Είδε ειλικρινή αγάπη και ισότητα αλλά, κυρίως, συνάντησε αδιαφορία, σκληρότητα, κακία και δυστυχώς, πολύ συχνά αδικαιολόγητη βία.

 

Ας γνωρίσουμε καλύτερα την Μαρία Παναγιά

Ποια είναι η Νέρα και γιατί είναι σημαντικό να μάθουμε την ιστορία της;

Η Νέρα είναι ο σκύλος μου, ένα μαύρο ημίαιμο γκριφόν με κανίς περίπου 13 ετών. Είναι τυφλή από το αριστερό μάτι, βλέπει λίγο από το δεξί, είναι νεφροπαθής, ηπατοπαθής, δύσπιστη, αντικοινωνική και ανασφαλής. Για μένα, είναι το καλύτερο και το ομορφότερο σκυλί του κόσμου.
Είναι σημαντικό να μάθουμε την ιστορία της, γιατί η ιστορία της είναι κοινή, δεν έχει κάτι το ιδιαίτερο. Υπάρχουν χιλιάδες ζώα σε όλη την Ελλάδα με ιστορίες παρόμοιες με της Νέρας. Αυτό σημαίνει πως το φαινόμενο των κακοποιημένων και εγκαταλειμμένων ζώων έχει αποκτήσει διαστάσεις χιονοστιβάδας. Άρα είναι σημαντικό όλοι να ξέρουμε τι συμβαίνει, να ευαισθητοποιηθούμε, να ενωθούμε και να πιέσουμε για να αλλάξει η νομοθεσία. Χρειαζόμαστε νόμους που να προστατεύουν όλα τα ζώα, χρειαζόμαστε νόμους που να τιμωρούν αυτούς που τα κακοποιούν και χρειαζόμαστε όργανα που να επιβάλουν τους νόμους.
Εδώ θέλω να αναφέρω πως η συστηματική και συνεχόμενη οργανωμένη πίεση, μπορεί να επιφέρει αποτελέσματα, παράδειγμα ο Αρκτούρος  πριν χρόνια κατάφερε με τη συστηματική πίεση να επιβληθεί η απαγόρευση των τσίρκο με ζώα στην Ελλάδα. Αν θυμάμαι καλά, είμαστε μία από τις τρεις χώρες σε όλο τον κόσμο που απαγορεύουμε τα τσίρκο με ζώα, αυτό είναι μία τεράστια νίκη.

Πως αποφάσισες να γράψεις ένα παιδικό παραμύθι;

Θεωρώ πως όσα μέτρα και αν ληφθούν, αν δεν ξεκινήσουμε από την ώρα που γεννιούνται τα παιδιά να τους μαθαίνουμε να σέβονται και να αγαπάνε το ένα το άλλο, να σέβονται και να αγαπάνε τη φύση, το περιβάλλον τους ,το χώρο τους, τότε δεν κάνουμε απολύτως τίποτα. Όσες φορές και αν οι δήμοι μαζέψουν τα αδέσποτα για να τα πάνε σε κυνοκομεία, εάν δεν μάθουμε στα παιδιά ότι τα ζώα δεν μπορούμε να τα εγκαταλείπουμε, πρώτον γιατί είναι ηθικά λάθος και δεύτερον γιατί είναι παράνομο, η Ελλάδα θα είναι πάντα γεμάτη εγκαταλειμμένα ζώα. Γι’ αυτό το λόγο έγραψα ένα παιδικό παραμύθι, γιατί θέλω να μιλήσω στα παιδιά  και να τα ενημερώσω. Δεν λέω να τα ευαισθητοποιήσω γιατί όλοι γεννιόμαστε με αγνή ψυχή.

Το βιβλίο σου έχει επίκεντρο την ζωοφιλία που ξεκινά όμως από την ιστορία εγκατάλειψης ενός ζώου. Για ποιον λόγο πιστεύεις ότι οι άνθρωποι εγκαταλείπουν τα ζωάκια που προόριζαν για κατοικίδια;

Έλλειψη σεβασμού. Ευθυνοφοβία. Σπισισμός, οι άνθρωποι είμαστε ανώτερη φυλή, ανώτερη από τα ζώα άρα μπορούμε να τα κάνουμε ότι θέλουμε. Αίσθηση υπεροχής, εμείς μιλάμε άρα είμαστε πιο έξυπνοι, αυτά δε μιλάνε άρα είναι χαζά, δεν καταλαβαίνουν, δεν έχουν συναισθήματα. Ελλιπής παιδεία. Μη εφαρμογή νόμων, στα χωριά και τις μικρές πόλεις, ο αστυνομικός είναι ξάδερφος μου, τι θα μου κάνει; σιγά μη με καρφώσει!
Όλα τα παραπάνω είναι αποτελέσματα ενός σαθρού συστήματος, που είναι φτιαγμένο για να καλλιεργεί και να διαιωνίζει τον πόνο.

Ποια είναι τα πέντε πράγματα που μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος για να βοηθήσει τα αδέσποτα;

Όχι μόνο τα αδέσποτα, όλα τα ζώα.
Να διαβάσει και να ενημερωθεί για τα δικαιώματά των ζώων, για τις υποχρεώσεις των κηδεμόνων ζώων και για τις υποχρεώσεις της αστυνομίας και των δικαστών σχετικά με την επιβολή του νόμου.
Να καταγγέλλει την κακοποίηση.
Να συμμετέχει στις δράσεις και τις πορείες υπέρ των ζώων για να πιεστεί ο νομοθέτης.
Να ενημερώνει τους άλλους για το τι ισχύει για τα ζώα, ειδικά όταν βλέπει ότι δεν γνωρίζουν.
Να τους παρέχει νερό και τροφή.

Αν η Νέρα είχε φωνή τι πιστεύεις ότι θα σου έλεγε για αυτό το βιβλίο;

Νομίζω πως θα χαιρόταν πολύ  από τη μια. Από την άλλη, σίγουρα θα μου έλεγε πως όλα αυτά που έζησε, τα περιγράφω ως σχετικά εύκολα σε σχέση με το πως ήταν στα αλήθεια. Για όποιον δεν κατάλαβε τι εννοώ, ας κοιμηθεί ένα βράδυ μόνος και νηστικός στο δρόμο.

 

Εκδήλωση στον ΙΑΝΟ Θεσσαλονίκης (14/12/2019): Η Νέρα, η τύχη και μια ζωή σαν παραμύθι

 

Το βιβλίο

Το παιδικό εικονογραφημένο βιβλίο της Μαρίας Πανάγια, με τίτλο «Η Νέρα, η τύχη και μια ζωή σαν παραμύθι» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Θερμαϊκός. Πρόκειται για την ιστορία της Νέρας, μιας αθώας σκυλίτσας που διώχτηκε με βίαιο τρόπο από το σπίτι που γεννήθηκε, και βρέθηκε μόνη και απροστάτευτη στον δρόμο. Κι από ευχάριστο «παραμυθάκι», η ιστορία της αδέσποτης Νέρας μετατρέπεται σε μια βάναυση πραγματικότητα αλλά και σ’ ένα ηχηρό μήνυμα προς εμάς και τα παιδιά μας, ώστε να ξανασκεφτούμε τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε τα ζώα.

 

Δείτε εδώ περισσότερες πληροφορίες για το βιβλίο.

 

Οι Θεσσαλονικείς συγγραφείς πηγαίνουν στο σχολείο!

Ιωάννα Σεραφειμίδου

Μερικές ημέρες πριν, είχα τη χαρά να παρακολουθήσω μια πολύ όμορφη συνάντηση, στο “λογοτεχνικό” πατάρι του Βιβλιοπωλείου ΙΑΝΟΣ, που πραγματοποιήθηκε με σκοπό τη γνωριμία των εκπαιδευτικών της πόλης με τους Θεσσαλονικείς συγγραφείς των εκδόσεων Μεταίχμιο.

Ο καθένας από τους συγγραφείς μας συστήθηκε, μας είπε δυο λόγια για τα βιβλία του, για τις θεματικές γύρω από τις οποίες αναπτύχθηκαν, αλλά και τον τρόπο που τα παρουσιάζουν στα παιδιά, όταν τους επισκέπτονται στα σχολεία.

Από μικρή ονειρευόμουν να γνωρίσω έναν συγγραφέα και να του κάνω ερωτήσεις: για τις λέξεις που είναι κρυμμένες και από που εμφανίζονται, για τις μαγικές συνταγές που χρησιμοποιούν και μαγεύουν τις καρδιές μας, για τους χώρους από όπου αντλούν έμπνευση και γράφουν τα βιβλία τους.

Έτσι λοιπόν, θα ήθελα πολύ να παρακινήσω εκπαιδευτικούς και γονείς να επικοινωνήσουν με συγγραφείς και να τους καλέσουν στα σχολεία τους, γιατί είμαι σίγουρη ότι έχουν πολλά να μοιραστούν με τα παιδιά και να τα γοητέψουν με τη φαντασία τους και την αγάπη τους για τις λέξεις και τα όνειρα.

 

Οι Θεσσαλονικείς Συγγραφείς πηγαίνουν στο Σχολείο!

Ο καθένας από αυτούς ξεχωριστός! Με τη δική του μοναδική προσωπικότητα, άλλος γράφει για περιπέτειες και άλλος για όνειρα, κάποιος μας ταξιδεύει στον κόσμο και άλλος μας συστήνει σε έναν δρόμο. Παγκάκια, σύννεφα, μάγοι και ξωτικά παρελαύνουν από μπροστά μας και ο κάθε ήρωας μιλάει διαφορετικά στην καρδιά μας.

 

Άρης Δημοκίδης| Ο Άρης Δημοκίδης γεννήθηκε το 1978 στη Θεσσαλονίκη, όπου και ζει. Μικρός πήγαινε στο ωδείο, άκουγε ξένη μουσική, έβλεπε όλα τα παιδικά προγράμματα στην τηλεόραση, έγραφε παιδικά παραμύθια και έφτιαχνε αυτοσχέδιες εφημερίδες. Τα αγαπημένα του βιβλία ήταν ο Μικρός Πρίγκιπας, ο Θησαυρός της Βαγίας και ο Μικρός Νικόλας. Αγαπημένος του ήρωας ο Ντόναλντ Ντακ. περισσότερα για τον συγγραφέα και τα βιβλία του

 

Εύα Ιεροπούλου| Η Εύα Ιεροπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα και ζει μόνιμα στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του ΑΠΘ, βιολοντσέλο και μουσικοπαιδαγωγικά. Διδάσκει μουσική σε παιδιά προσχολικής ηλικίας και ασχολείται με την παραγωγή μουσικών και θεατρικών παραστάσεων με τους Family Sound Machine, καθώς επίσης και με τη σύνθεση και παραγωγή εναλλακτικών συνθεμάτων για παιδιά. Περισσότερα για τη συγγραφέα και τα βιβλία της

 

Αλεξάνδρα Μητσιάλη | Η Αλεξάνδρα Μητσιάλη γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κέρκυρα. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και εργάζεται στην ίδια πόλη ως φιλόλογος στη δημόσια εκπαίδευση. Παράλληλα γράφει λογοτεχνία για μεγάλους και παιδιά. Βιβλία της ήταν υποψήφια για τα βραβεία του περιοδικού Διαβάζω, όπως και του Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου, καθώς και για τα Κρατικά Λογοτεχνικά Βραβεία (Το Αστερόσπιτο 2009, Με λένε Νιλουφέρ 2012, Το Υπόσχομαι 2013, Η Κούκλα που ταξίδευε στον κόσμο 2013). Περισσότερα για τη συγγραφέα και τα βιβλία της

 

είχα και βοηθό μαζί μου

 

Σύρμω Μιχαήλ | Η Σύρμω Μιχαήλ γεννήθηκε στους Γεωργανάδες Τρικάλων. Σπούδασε Παιδαγωγικά και Βιολογία. Εργάζεται στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση και ζει στη Θεσσαλονίκη. Άλλα της βιβλία είναι το Ώστε εγώ είμαι ο παράξενος, ε! και Ξένοι στο Αιγαίο, που τιμήθηκε με έπαινο από τον Κύκλο του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου το 2011. Περισσότερα για τη συγγραφέα και τα βιβλία της

 

Δημήτρης Μπογδάνος | Ο Δημήτρης Μπογδάνος γεννήθηκε και ζει στη Θεσσαλονίκη. Από μικρός συνήθιζε να φτιάχνει ιστορίες με το μυαλό του, απλά για να διασκεδάζει. Ιστορίες με σκανταλιές, ιστορίες ίσως λίγο τρομακτικές, ιστορίες με γέλια, με κυνηγητά, με εκπλήξεις και με μυστικά. Για να μην τις ξεχνάει όμως, αλλά και για να μπορεί να τις διαβάζει αργότερα, τις έγραφε σε ένα μεγάλο τετράδιο. Για να χωρέσουν μάλιστα πολλές ιστορίες, έγραφε όχι μόνο πάνω στις γραμμές, αλλά και κάτω από αυτές, ακόμα και γύρω γύρω. Περισσότερα για τον συγγραφέα και τα βιβλία του

 

Χρυσάνθη Πρωτοψάλτου | Η Χρυσάνθη Πρωτοψάλτου γεννήθηκε το 1973 στη Βέροια. Σπούδασε στο ΤΕΙ Βρεφονηπιοκομίας της Σ.Ε.Υ.Π. Θεσσαλονίκης απ’ όπου αποφοίτησε το 1996. Εδώ και δώδεκα χρόνια δουλεύει στον δημοτικό παιδικό σταθμό του Μακροχωρίου Ημαθίας, όπου και ζει, με τον σύζυγό της και τους δύο γιους τους. Περισσότερα για τη συγγραφέα και τα βιβλία της

 

Σάκης Σερέφας | Ο Σάκης Σερέφας έχει εκδώσει 52 βιβλία με ποίηση, πεζογραφία, θέατρο, μελέτες για πόλεις, για τόπους και για ποιητές, μεταφράσεις και ανθολογίες, βιβλία για παιδιά. Θεατρικά έργα του έχουν ανέβει στο Εθνικό Θέατρο, στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, στο Φεστιβάλ Αθηνών-Επιδαύρου, στο Φεστιβάλ Φιλίππων-Καβάλας, στο Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν», στην Πειραματική Σκηνή της «Τέχνης», στο Tristan Bates Theatre (Λονδίνο, σε αγγλική μετάφραση) και αλλού. Περισσότερα για τον συγγραφέα και τα βιβλία του

 

Ρία Φελεκίδου | ΗΡία Φελεκίδου κατάγεται από την Κατερίνη, είναι έγγαμη με δύο παιδιά και ζει μόνιμα στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε Νομική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και Δημοσιογραφία στο Εργαστήριο Επαγγελματικής Δημοσιογραφίας στην Αθήνα. Είναι απόφοιτος του Μεταπτυχιακού ετήσιου Προγράμματος Παιδαγωγικής Κατάρτισης της ΑΣΠΑΙΤΕ και πτυχιούχος του Μεταπτυχιακού Δημιουργικής Γραφής στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας. Περισσότερα για τη συγγραφέα και τα βιβλία της

 

Αγγελική Δαρλάση | Η Αγγελική Δαρλάση γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε Θεατρολογία (Τμήμα Θεατρικών Σπουδών, Πανεπιστήμιο Αθηνών), Παραστατικές Τέχνες (Μ.Α. στο The Royal Central School of Speech and Drama) και δημιουργική γραφή (σε Αθήνα και Λονδίνο) σκηνοθέτησε θεατρικές και μουσικές παραστάσεις, performances, devised και promenade παραστάσεις. Δούλεψε επίσης σε κινηματογράφο και τηλεόραση. Ως συγγραφέας εμφανίστηκε το 2000, με θεατρικά έργα αποσπώντας βραβεύσεις και διακρίσεις σε θεατρικούς διαγωνισμούς συγγραφής θεατρικών έργων. Περισσότερα για τη συγγραφέα και τα βιβλία της

Η Αγγελική Δαρλάση ζει και γράφει από την Αθήνα, αλλά δεν ήταν λίγες οι φορές που κατάφερε να μοιραστεί τους ήρωές της με παιδιά της Θεσσαλονίκης, είτε σε επισκέψεις που έχει κάνει στην πόλη μας, είτε μέσω skype, το οποίο έχει λειτουργήσει, για την ίδια και τους μαθητές που συμμετείχαν στο πρόγραμμα, με εξαιρετική επιτυχία,

 

9ος Μαραθώνιος Ανάγνωσης “Όλοι διαφορετικοί, όλοι ίσοι”

Οι εκδόσεις Μεταίχμιο διοργανώνουν για ένατη συνεχή χρονιά ετήσιο εκπαιδευτικό πρόγραμμα φιλαναγνωσίας με τη μορφή διαγωνισμού και στόχο την καλλιέργεια της φιλικής σχέσης των παιδιών με την λογοτεχνία και την ανάγνωση, για την οποία μπορείς να ενημερωθείς με περισσότερες λεπτομέρειες εδώ. 

 

Εφημερίδα

Η παιδική εφημερίδα με τίτλο Παιδιά, διάλειμμα! των εκδόσεων Μεταίχμιο απευθύνεται σε παιδιά Δημοτικού. Πλούσια σε ύλη με ποικίλα και ενδιαφέροντα θέματα, κυκλοφορεί και διανέμεται δωρεάν δύο φορές τον χρόνο. Μπορείς να ξεφυλλίσεις τεύχη της εφημερίδας ΕΔΩ και να την παραγγείλεις για το σχολείο σου. 

 

Εκπαιδευτικό Υλικό

Αν ενδιαφέρεσαι για πλούσιο εκπαιδευτικό υλικό με παιχνίδια και δραστηριότητες που μπορούν να εφαρμοστούν στην τάξη, τότε μπορείς να το βρείς εδώ. Το εκπαιδευτικό υλικό βασίζεται σε βιβλία λογοτεχνίας και γνώσεων των εκδόσεων Μεταίχμιο με στόχο την καλύτερη αξιοποίησή τους από τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς.

 

Παραστάσεις βασισμένες σε βιβλία

Το Καπλάνι της Βιτρίνας: 

Το «θρυλικό» Καπλάνι της βιτρίνας «ζωντανεύει» από τον Οκτώβριο στο ανακαινισμένο Θέατρο Αμαλία. Το αριστουργηματικό έργο της Άλκης Ζέη, που διασκευάστηκε με τεράστια επιτυχία για το θέατρο από την Ανδρομάχη Χρυσομάλη, ηθοποιό, σκηνοθέτη και θεατρολόγο και ανέβηκε για πρώτη φορά την περίοδο 2015 – 2016 στην Αθήνα, στο Θέατρο Βρετάνια και τη Θεσσαλονίκη, στο Μέγαρο Μουσικής, σε μια υπερ-παραγωγή που συγκίνησε περισσότερους από 100.000 θεατές, αφήνοντας ανεξίτηλο το σημάδι του στις ψυχές των παιδιών και των ενηλίκων, θα «ζωντανέψει» ξανά στο Θέατρο ΑΜΑΛΙΑ.

 

Ο μεγάλος περίπατος του Πέτρου

Το πολυαγαπημένο βιβλίο των παιδικών μας χρόνων της Άλκης Ζέη ζωντανεύει για δεύτερη χρονιά στη σκηνή του Βασιλικού Θεάτρου, σε διασκευή των Σάββα Κυριακίδη  και  Τάκη Τζαμαργιά, και  μας μεταφέρει στην Αθήνα, στα δύσκολα χρόνια της Κατοχής μέσα από τη ματιά του μικρού Πέτρου. Ένας μεγάλος περίπατος, ένα ταξίδι συναισθημάτων, ένα έργο που συνδυάζει τη σκληρή πραγματικότητα και την αγωνία της επιβίωσης  με την ελαφρότητα και την αθωότητα της παιδικής ηλικίας. Μια παράσταση για όλη την οικογένεια που αγάπησαν μικροί και μεγάλοι και που θα μας κρατήσει συντροφιά ως της γιορτές.

 

 

Ο ραφτάκος των λέξεων

Μετά τη μεγάλη αγάπη του κόσμου στην πρώτη χρονιά των παραστάσεων, ο μαγικός Ράφτης του συγγραφέα Αντώνη Παπαθεουδούλου επιστρέφει στις 27 Οκτωβρίου στο Δημοτικό Θέατρο Καλαμαριάς «Μελίνα Μερκούρη» για να μας «ζεστάνει» με τις λέξεις του. Ένα παραμύθι γεμάτο αγάπη, καλοσύνη και συντροφικότητα, με μουσικά όργανα που θα γεμίσουν την αίθουσα με νότες και με χαρακτήρες που αλληλεπιδρούν με τα παιδιά δημιουργώντας μια μαγική ατμόσφαιρα.

 

Εγγραφή στο newsletter

Αν είσαι εκπαιδευτικός και θέλεις να μαθαίνεις για νέες κυκλοφορίες παιδικών και εκπαιδευτικών βιβλίων, διαγωνισμούς φιλαναγνωσίας για τα σχολεία, εργαστήρια, επιμορφωτικές ημερίδες και σεμινάρια για εκπαιδευτικούς, που διοργανώνονται από τις εκδόσεις Μεταίχμιο, τότε μπορείς να κάνεις εγγραφή εδώ

 

Επικοινωνία

Σχετικά με τα βιβλία, τις θεματικές που πραγματεύονται, το πρόγραμμα των συγγραφέων αλλά και κάθε είδους πληροφορίες σχετικά με τις επισκέψεις των συγγραφέων στα σχολεία, θα σε διαφωτίσει η Υπεύθυνη του Τμήματος Παιδικών Βιβλίων και Αρμόδια Επικοινωνίας με Εκπαιδευτικούς, Δάφνη Βρέλλη, στο τηλέφωνο 211 300 3500 εσ 268 ή στο mail: paidiko@metaixmio.gr

 

Πως ένας φάλτσος τζίτζικας σε εμπνέει για ζωή.

Ιωάννα Σεραφειμίδου # family friendly

Το πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου το διάβασα ενώ περίμενα να ξεκινήσει η παράσταση, στον Πολυχώρο Ενώ. Το βιβλίο το έκρυψα στην τσάντα μου και το πήρα το βράδυ (κρυφά από την Ολυμπία) για να το διαβάσω στο κρεβάτι μου. Είναι από αυτές τις ιστορίες, τις παιδικές, τις γραμμένες και για ενήλικες. Από αυτές τις ιστορίες που μιλάνε στα παιδιά με σεβασμό και αλήθειες. Που όμως διατηρούν και τη μαγική τους φαντασία σε εγρήγορση. Η ιστορία έχει αποδοθεί με μια υπέροχη εικονογράφηση!

Λίγα λόγια για το βιβλίο και την παράσταση:

Ο Παβ είναι ένας τζίτζικας που προέρχεται από οικογένεια μεγάλων τραγουδιστών, αλλά αυτός έχει κακή φωνή. Στις συναυλίες του το εξαγριωμένο κοινό του πετάει λαχανικά αντί να χειροκροτεί. Για να βελτιωθεί λοιπόν ο Παβ πάει στον δάσκαλο μουσικής Λυκάων. Εκείνος όμως δεν τον δέχεται αν δεν πληρωθεί πολύ ακριβά: ζητάει το χρυσό σπυρί που βρίσκεται μακριά στην Αφρική. Έτσι για τον Παβ αρχίζει μια μεγάλη περιπέτεια που τον οδηγεί σε συναντήσεις με τις γκρινιάρες χήνες, το λιοντάρι με τη σκοροφαγωμένη λεοντή, τις επαναστάτριες μύγες Τσε Τσε, τα σαρκοφάγα λουλούδια και φυσικά τα τρομερά τυφλά μυρμήγκια. Θα μπορέσει ο τζίτζικας να βρει το χρυσό σπυρί και να πληρώσει τον δάσκαλό του; Υπάρχει όντως χρυσό σπυρί;

Η ιστορία ξεκινάει κάπως έτσι:

Τα απομνημονεύματα ενός τζίτζικα.

Οι χελώνες, οι ελέφαντες και οι παπαγάλοι που είναι μακρόβιοι, ξέρω, θα χλευάσουν τον τίτλο αυτού του κεφαλαίου. Το τζιτζίκι σου λένε, ζει λίγο, ελάχιστα! Τι απομνημονεύματα μπορεί να γράψει; Κι όμως, φίλοι μου, μέσα σε αυτή τη μικρή ζωή, μπορούν να συμβούν πολλά, πάρα πολλά και σημαντικά!

 

 

Και ο Παβ συνεχίζει:

Ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές αυτής της μικρής ζωής δεν έχασα ποτέ την πεποίθησή μου ότι τα πράγματα θα πάνε καλά. Αν ήμουνα κλεισμένος σε κάποιο μαύρο λαγούμι, κοίταζα τα αστέρια. Όταν έπεφτα μέσα σε λάσπες, έστελνα το βλέμμα στον ουρανό. Όταν ζεσταινόμουνα ξάπλωνα. Όταν κρύωνα, έτρεχα. Αν πεινούσα, τραγουδούσα. Αν πονούσα, χόρευα. Εξάλλου, τι άλλο είναι η αισιοδοξία πέρα από μια τεράστια και άδολη αγάπη για το παρόν;

 

Άρχισε να μου αρέσει αυτός ο τύπος, ο Παβ. Ήθελα να μάθω κι άλλα! Για τα τυφλά μυρμήγκια, το χρυσό σπυρί, τα σαρκοβόρα λουλούδια, τις μύγες τσε τσε. Σκέφτηκα πως θα μπορούσαν να μας πουν περισσότερα οι άνθρωποι που τον γνώρισαν από κοντά. Τι ιστορίες θα είχαν αυτοί να αφηγηθούν για τους ήρωές τους; Σε ποιο ταξίδι τους οδήγησαν; Δεν έχασα λεπτό!

Συνεντεύξεις: Ιωάννα Σεραφειμίδου

Φώτης Δούσος- συγγραφέας

Ποια ήταν πρώτη στιγμή που συνέλαβες την ιστορία με τον Παβ, έναν τζίτζικα;

Πάντα μου άρεζαν τα τζιτζίκια και αυτό που συμβόλιζαν από την εποχή του Αισώπου: την ανεμελιά, το καλλιτεχνικό ταμπεραμέντο, τον αντισυμβατικό τρόπο ζωής. Η ιδέα του Παβ γεννήθηκε μέσα μου την ίδια περίοδο που η γυναίκα μου κυοφορούσε τον γιο μας. Δεν θέλω να το πάω ψυχαναλυτικά και να κάνω παραλληλισμούς για τον έναν τοκετό και τον άλλο. Άλλωστε οι δημιουργικοί/συμβολικοί τοκετοί ωχριούν και δεν φτάνουν ούτε κατά διάνοια στον ύψος των αληθινών. Θέλω να πιστεύω ωστόσο ότι η ιστορία του Παβ ήταν ένα καμουφλαρισμένο γράμμα στο αγέννητο ακόμα μωρό μας. Ήταν σα να το καλωσόριζα στον κόσμο λέγοντας “το μέρος που σε φέρνουμε είναι γεμάτο περιπέτειες, θαύματα αλλά και δυσκολίες. Μη φοβηθείς, εμείς έχουμε το τραγούδι και συνεκδοχικά την τέχνη μας, τη δημιουργική μας διάθεση την αγάπη μας για τα καλά πράγματα. Με αυτά θα πορευτούμε.”

Ποιο ήταν το δικό σου χρυσό σπυρί; Κατάφερες να το βρεις;

Χρυσό σπυρί είναι η αγάπη που κάποιες περιόδους της ζωής φοβόμαστε ότι δεν υπάρχει γιατί δεν φαίνεται πουθενά, αλλά αυτή είναι πανταχού παρούσα, αρκεί να έχουμε τις κεραίες μας ανοιχτές. Άλλο χρυσό σπυρί είναι η δημιουργικότητα, το να κάνεις πράγματα καλλιτεχνικά ή μη, δεν έχει σημασία. Ράβε και ξήλωνε.

Ο Παβ έμαθε να τραγουδάει καλά ή παρέμεινε φάλτσος για την υπόλοιπή του ζωή;

Έμαθε να τραγουδάει γιατί εγκατέλειψε τη στείρα εξάσκηση και τη ναρκισσιστική εστίαση που καμιά φορά αυτή φέρνει. Επέλεξε να εμπλακεί κοινωνικά, έφυγε από τον εαυτό του, έμαθε στις μύγες τσετσέ τραγούδι (που ήταν ακόμα πιο ανεπίδεκτες μαθήσεως από τον ίδιο!). Διδάσκοντας σε άλλους που είχαν εξίσου μεγάλη ανάγκη το τραγούδι, αν όχι και μεγαλύτερη, άρχισε να βελτιώνεται. Αυτό το βλέπει με την πρώτη ματιά ο δάσκαλος του ο Λυκάων στο τέλος της ιστορίας για αυτό δεν του ζητάει πια να κάνει την κλίμακα τζι ματζόρε. Αλλά τον οδηγεί σε πιο βαθιά επίπεδα μαθητείας.

Ποιος ήταν ο δικός σου δάσκαλος στο μαγικό σου ταξίδι στη ζωή;

Είχα πολλούς και σημαντικούς δασκάλους. Οι φιλόλογοι μου στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο. Οι δάσκαλοι που με δίδαξαν μουσική, λογοτεχνία, γιόγκα, πολεμικές τέχνες! Είναι μεγάλη η λίστα. Επίσης τον ρόλο του δασκάλου και του μέντορα έχουν παίξει κατά καιρούς φίλοι και αγαπημένα πρόσωπα. Λένε ότι ο δάσκαλος εμφανίζεται στη ζωή ενός μαθητή όταν ο δεύτερος είναι έτοιμος. Είναι ωραίο να προετοιμάζουμε τον εαυτό μας και να προλειαίνουμε το έδαφος για τέτοιες συναντήσεις.

 

Στέλλα Δημητρακοπούλου, Art Director, γραφίστρια

 

Για τη δημιουργία ενός βιβλίου χρειάζονται πολλοί  “σκηνοθέτες”. Πως λειτούργησε η μεταξύ σας συνεργασία και υπάρχει κάποια σκηνή μέσα στην ιστορία, που αντικατοπτρίζει τη σχέση αυτή; 

Για τη δημιουργία ενός βιβλίου είναι απαραίτητη η επιλογή των κατάλληλων ατόμων, που θα δημιουργήσουν στην αρχή τη μαγιά και στη συνέχεια την αίσθηση του τελικού αποτελέσματος. Αυτός είναι ο δρόμος. Όλοι μαζί, εκδότης, συγγραφέας, εικονογράφος, art director, τυπογράφος, βιβλιοδέτης είναι μια ομάδα παραγωγής καλά δομημένη, με σεβασμό ο καθένας στα όρια της δουλειάς του άλλου. Η σχέση αυτή και η λειτουργικότητά της ή μη αντικατοπτρίζεται στο συνολικό αποτέλεσμα που είναι το βιβλίο στην τελική του μορφή. Στη δική μας συνεργασία όλα πήγαν κατ’ ευχήν.

 

Αν δεν ήσουν γραφίστρια τι θα ήθελες να είσαι;

Είμαι και άλλα πράγματα που τα έχω σπουδάσει και έχω εργαστεί αντίστοιχα, όπως θεατρολόγος, εικαστικός, εικονογράφος και creative director, οπότε στο καλλιτεχνικό και δημιουργικό σκέλος δεν έχω κρυφούς πόθους, απ’ όσο γνωρίζω. Πάντα μου άρεσε όμως η κολύμβηση. Ίσως να ήθελα να είμαι αθλήτρια. Του νερού όμως.

 

Η ιστορία του Παβ τελείωσε και μαζί με αυτή και το βιβλίο. Τί πιστεύεις πως έγινε την επόμενη μέρα;

Η ιστορία του Παβ αρχίζει και τελειώνει κάθε φορά που κάποιος ανοίγει και κλείνει το βιβλίο. Αυτή είναι και η μαγεία του βιβλίου, ενός μέσου διαχρονικού, που πάντα θα είναι η αρχή και το τέλος, κάθε δημιουργικής αναζήτησης. Σε ό,τι αφορά την επόμενη μέρα, κάθε ιστορία έχει μια προϊστορία και μια μεταϊστορία. Η μεταϊστορία του Παβ θα μπορούσε να είναι πολλά. Ένας τζίτζικας όμως δίνει την προσοχή του στο σήμερα, στην ιστορία. Το μετά είναι συνήθως για τον μέρμηγκα.

 

 

 

Αγγελική Μπόζου, Εικαστικός

 

Τι σε ενέπνευσε στην ιστορία του Παβ και του έδωσες, τόσο αριστοτεχνικά, χρώμα και ζωή;

Όσο και να με εμπνέει κάτι αν δε με αφορά χάνεται η επαφή. Ο Παβ πιστεύω ότι μας αφορά όλους γιατί μέσα από τον μικροσκοπικό εαυτό του, μας περιγράφει πολλά και σημαντικά. Κάνει πολύ πετυχημένα αυτό που πρέπει να κάνουν τα παραμύθια. Το σημαντικότερο για εμένα σε αυτό το κείμενο είναι ο τρόπος που λέγονται όλα, η αίσθηση της εξομολόγησης που υπάρχει σε κάθε πρόταση. Η πραγματικότητα του Παβ μού δημιούργησε τη διάθεση να υπάρχω κι εγώ μέσα στις εικόνες, να αποτυπωθεί η δική μου πραγματικότητα. Εγώ λοιπόν, με μια δεύτερη καρδιά να χτυπά μέσα στην μεγάλη μου κοιλιά, ζωγραφίζω. Ετοιμάζομαι για ένα ακόμα ταξίδι ζωής. Χρώμα για την αισιοδοξία, πειραματισμός, ελευθερία και πολύ λευκό που δίνει χώρο στη φαντασία.

 

Χρειάστηκε να ψάξεις και εσύ κάποιο χρυσό σπυρί στη ζωή σου για να καταφέρεις να εκφράσεις την τέχνη σου;

Για εμένα το χρυσό σπυρί είναι η ίδια η τέχνη που προϋποθέτει την αναζήτηση, το ταξίδι, τη συνεχή μετακίνηση, το να θες κάτι άλλο και μετά κάτι άλλο και πιο μετά πάλι κάτι άλλο. Το ψάχνω και θα το ψάχνω σε όλη μου τη ζωή και αυτό είναι που με κάνει να υπεραγαπώ το επάγγελμα που έχω επιλέξει να κάνω. Η αναζήτηση δε σταματάει ποτέ και αυτή είναι η μαγεία. Δεν ξεκουράζεσαι, κάθε φορά που πιστεύεις ότι η ικανοποίηση πλησιάζει, εμφανίζεται η αφορμή για μια νέα άγνωστη διαδρομή που σε καλεί σε νέες περιπέτειες.

 

Ποιος ήταν ο δικός σου ήρωας, όταν ήσουν παιδί; Θέλεις να μας τον ζωγραφίσεις;

 

Μαριάννα Ψύχαλου - Εκδότης

 

Τι ήταν αυτό που ξεχώρισες στην ιστορία του Παβ και σε οδήγησε στην έκδοσή του;

Όταν διαβάζω τα κείμενα που έρχονται στη Μικρή Σελήνη προσπαθώ να απενδύομαι τον ρόλο του εκδότη και να ενδύομαι αυτόν του αναγνώστη.  Θεωρώ μεγάλη ευθύνη την επιλογή ενός κειμένου που θα δοθεί σε παιδιά. Όχι με την έννοια της ηθικής αλλά λόγω της ταπεινότητας και του σεβασμού που αισθάνομαι απέναντι σε αυτά τα φωτεινά μυαλά. Η αρχή μου είναι ότι στα παιδιά πρέπει να δίνουμε το καλύτερο που έχουμε και αυτό το κείμενο, ο Παβ, αισθάνθηκα ότι είναι ακριβώς αυτό. Είναι ένα κείμενο που χαρακτηρίζεται από όλες τις αρετές που εγώ θεωρώ σημαντικές. Έχει ενέργεια, έξυπνο χιούμορ, ειλικρινείς χαρακτήρες, καταιγιστική δράση, αλλά και συναίσθημα, τρυφερότητα και στοχασμό. Το βασικότερο όμως από όλα είναι ότι δεν σε περιορίζει ούτε προσπαθεί να σου υποβάλει κάποιο μήνυμα. Σου δίνει χώρο και αέρα να επιλέξεις πώς θες εσύ να σταθείς απέναντί του. Σε σέβεται.

 

Ποιοι είναι οι δικοί σου σύντροφοι τσε τσε στη σχέση σου με τα βιβλία; Έχετε προσπαθήσει να κάνετε τις δικές σας ανατροπές;

Αγαπώ πολύ τους συνεργάτες μου και με τους περισσότερους δουλεύω από πολύ παλιά. Η αγαπημένη μου κατηγορία είναι οι γραφίστες! Δουλεύοντας μαζί τους αισθάνομαι ότι μπαίνω σε ένα μαγικό escape room με άπειρες δυνατότητες. Ο Μίλτος, η Δήμητρα, η Άννα, η Μαργαρίτα, ο Κωστής και πρόσφατα η Στέλλα έχουν καθορίσει κατά πολύ την εξέλιξη της αισθητικής μου, σαν άνθρωπος.  Αγαπώ, όμως, πολύ και τους τυπογράφους, κυρίως γιατί με ανέχονται. Μπαίνω συνέχεια στα πόδια τους, τούς βάζω δύσκολα και είμαι σχεδόν ψυχαναγκαστική με τα χρώματα και τα χαρτιά. Επίσης, τρέφω ιδιαίτερη αγάπη στους επιμελητές και τους διορθωτές γιατί είναι οι αφανείς ήρωες. Σε όλη μου τη μέχρι τώρα καριέρα έχω μια συνεργάτιδα που την γνωρίζω από παιδί! Προφανώς, δεν είμαστε συνομήλικες! Αυτή με έμαθε να είμαι αυστηρή με τα κείμενα, να δίνω σημασία στις λέξεις και στη στίξη και να μην επαναπαύομαι.  Βασικοί μου, όμως, σύντροφοι στα βιβλία είναι ο αδερφός μου, ο Φίλιππος και ο πατέρας μου, ο Γιώργος. Ο Φίλιππος είναι η γείωσή μου και ο πατέρας μου αυτός που μου κλείνει το μάτι όταν ανοίγω φτερά να πετάξω. Ακούγεται λίγο σαν συμμορία!

Όσο για τις ανατροπές δεν ξέρω τι να σου απαντήσω. Δεν αισθάνομαι ότι κάνουμε κάτι ανατρεπτικό. Έχουμε ένα συγκεκριμένο όραμα και κάποιες αρχές που διέπουν τη δουλειά μας. Αυτό ακολουθούμε και δεν αποκλίνουμε. Αν αυτό θεωρείται ανατρεπτικό, τότε, ναι, κάνουμε ανατροπές.

 

Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Μικρή Σελήνη

Την Παράσταση θα δείτε στον Πολυχώρο Ενώ

Ποιοτικός χρόνος με το παιδί: μία από τις 5 γλώσσες της αγάπης

Ιωάννα Σεραφειμίδου # family friendly

Απόσπασμα από το βιβλίο “Οι πέντε γλώσσες της αγάπης που καταλαβαίνουν τα παιδιά”, των Γκάρι Τσάπμαν και Ρος Κάμπελ

Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Μίνωας

Αν η γλώσσα της της αγάπης του παιδιού σας είναι ο ποιοτικός χρόνος σας παραθέτουμε μερικές ιδέες ειδικά για γονείς. Ξεχωρίστε και επιλέξτε όποιες από αυτές κρίνετε κατάλληλες για να δοκιμάσετε κάτι καινούριο που πιστεύετε ότι θα εκτιμήσει το παιδί σας.

 

  • Αντί να περιμένετε να τελειώσετε πρώτα όλες σας τις δουλειές για να αφιερώσετε λίγο χρόνο στο παιδί σας, αφήστε το να συμμετέχει σε καθημερινές σας δραστηριότητες, μετατρέποντάς τες σε ευκαιρίες για ευχάριστη συντροφιά και συζήτηση. Αφήστε το, για παράδειγμα, να σας βοηθά να βάλετε πλυντήριο, να ψωνίσετε ή να σκουπίσετε τα φύλλα από τον κήπο ή τη βεράντα. Οι δουλειές σας μπορεί να πάρουν λίγο περισσότερο, αλλά ο χρόνος που θα περάσετε μαζί θα σας αποζημιώσει.

 

  • Όταν το παιδί σάς λέει κάτι σημαντικό, να σταματάτε ό,τι κι αν κάνετε για να έχετε επαφή μαζί του με τα μάτια.

 

  • Κανονίστε να τρώτε μαζί με το παιδί ένα υγιεινό κολατσιό, όπως μια φρουτοσαλάτα.

 

  • Βρείτε ανόητα πράγματα για να γελάτε μαζί και γελάτε με την καρδιά σας!

 

  • Αν το παιδί είναι αρκετά μεγάλο, μπορείτε να του δίνετε φωτογραφικές μηχανές μιας χρήσης για να αποτυπώνει σημαντικές οικογενειακές στιγμές.

 

  • Παραιτηθείτε από την τηλεοπτική εκπομπή της αρεσκείας σας για να παρακολουθήσετε μαζί με το παιδί σας το δικό του αγαπημένο πρόγραμμα.

 

  • Πηγαίνετε μαζί με το παιδί σε μαγαζιά παιχνιδιών και παίξτε μαζί του με μερικά διασκεδαστικά παιχνίδια, ακόμα κι αν δεν αγοράσετε τίποτα τελικά.

 

  • Όταν ρωτάτε το παιδί πώς ήταν η μέρα του, φροντίστε οι ερωτήσεις σας να είναι συγκεκριμένες και να μην επιδέχονται ως απάντηση ένα σκέτο «Ναι» ή «Όχι».

 

  • Όταν πηγαίνετε με τα μικρότερα παιδιά σας στο πάρκο ή στην παιδική χαρά, παίξτε μαζί τους αντί να τα επιτηρείτε απλώς από το παγκάκι. Σπρώξτε δυνατά την κούνια της κόρης σας να πάει ψηλά… Κάντε τσουλήθρα μαζί με τον γιο σας… Έτσι θα δημιουργήσετε αναμνήσεις που θα τους συνοδεύουν σε όλη τους τη ζωή και ταυτόχρονα θα τους δείξετε την αγάπη σας.

 

  • Αντί να μένετε παθητικά κολλημένοι μπροστά σε μια οθόνη, προτιμήστε δημιουργικές ασχολίες όπως το τραγούδι, τον χορό ή τη ζωγραφική με δαχτυλομπογιές.

 

  • Προγραμματίστε μια συγκεκριμένη ώρα που θα αφιερώνετε αποκλειστικά στο καθένα από τα παιδιά σας. Γράψτε τη στο ημερολόγιο των υποχρεώσεών σας και μην επιτρέψετε να την εκτοπίσει καμία άλλη προτεραιότητα.

 

  • Εκπλήξτε ευχάριστα το παιδί σας με εισιτήρια για την ταινία που θέλει να δει ή με μια εκδρομή σε κάποιο ξεχωριστό μέρος. Πηγαίνετε μαζί για κάμπινγκ, παρακολουθήστε έναν αγώνα μπάσκετ ή ποδοσφαίρου ή επισκεφτείτε μαζί τα μαγαζιά ή τα αξιοθέατα της πόλης. Θα χτίσετε έτσι δυνατές αναμνήσεις που θα διαρκέσουν για πάντα. Αν μάλιστα απαθανατίσετε τις όμορφες αυτές στιγμές με φωτογραφίες, η έκπληξη θα μείνει αξέχαστη για το παιδί.

 

  • Αν είναι δυνατό, πάρτε μια μέρα μαζί σας το παιδί στη δουλειά σας. Συστήστε το στους συναδέλφους σας και γευματίστε μαζί του στο μεσημεριανό διάλειμμα.

 

  • Μετατρέψτε κάποιον ειδικό χώρο του σπιτιού σε αποκλειστικό χώρο παιχνιδιού για σας και το παιδί. Ένα μεγάλο ντουλάπι ή το δωμάτιο υπηρεσίας μπορεί να γίνει το «κάστρο» σας, ενώ μια γωνιά του γκαράζ μπορεί να γίνει το «εργαστήριό» σας.

 

  • Τα μεγαλύτερα παιδιά μπορούν να συμμετέχουν στον σχεδιασμό των διακοπών. Κάντε μαζί έρευνα στο διαδίκτυο.

 

  • Στήστε μια σκηνή στον κήπο, την αυλή ή τη βεράντα. Χρησιμοποιήστε φακούς και καλάθι για πικ νικ για να ολοκληρώσετε το σκηνικό της κατασκήνωσης.

 

  • Όποτε μπορείτε, πηγαίνετε όλοι μαζί για περίπατο ή κάντε ποδήλατο μαζί στην εξοχή. Βρείτε ευκαιρίες να συνδυάζετε τον χρόνο που θα περνάτε μαζί με φυσική άσκηση.

 

  • Τρώτε όσο το δυνατό περισσότερα γεύματα μαζί ως οικογένεια. Κάντε την ώρα του βραδινού ξεχωριστή καθιερώνοντας τη συνήθεια να αφηγείστε ο ένας στον άλλο πώς περάσατε τη μέρα σας. Η προσευχή μπορεί επίσης να φέρει τα μέλη μιας οικογένειας πιο κοντά.

 

  • Αφιερώστε λίγο επιπλέον χρόνο στο παιδί σας όταν το βάζετε για ύπνο το βράδυ. Κάντε τα παραμύθια, την κουβεντούλα για το πώς πέρασε η μέρα και τη βραδινή προσευχή κομμάτι της καθημερινής σας ρουτίνας.

 

  • Την ώρα που το παιδί κάνει τα μαθήματά του, μπορείτε να τελειώσετε κι εσείς τη δουλειά που έχετε φέρει από το γραφείο. Πείτε του τι ακριβώς κάνετε και δουλέψτε πλάι πλάι.

 

  • Φυτέψτε κάτι μαζί. Αν αρέσει ιδιαίτερα στο παιδί σας να βρίσκεται στο ύπαιθρο, φτιάξτε μαζί έναν μικρό ανθόκηπο, φυτέψτε καλοκαιρινά λαχανικά ή διακοσμήστε μαζί την αυλή ή τη βεράντα. Θα δημιουργήσετε έτσι θετικές αναμνήσεις που θα κρατήσουν για όλη τη ζωή.

 

  • Φτιάξτε μαζί φωτογραφικά λευκώματα στον υπολογιστή.

 

  • Όταν βλέπετε μαζί τις κοινές σας φωτογραφίες, συζητάτε τις όμορφες εμπειρίες που σας θυμίζουν.

 

  • Τις βροχερές μέρες που πρέπει να μένετε μέσα, καθίστε στο ίδιο δωμάτιο με το παιδί, διαβάζοντας ο καθένας σιωπηλά το βιβλίο ή το περιοδικό του.

 

Λίγα λόγια για το βιβλίο

Το ότι αγαπάτε το παιδί σας είναι αυτονόητο. Πώς μπορείτε όμως να του το δείξετε για να το νιώθει ουσιαστικά και το ίδιο; Τo παιδί έχει την ανάγκη να αισθάνεται ότι το αγαπάτε. Τι συμβαίνει όμως αν εκείνο και εσείς μιλάτε διαφορετική γλώσσα αγάπης; Πώς μπορείτε να βεβαιω­θείτε ότι το παιδί καταλαβαίνει και νιώθει την αγάπη που του δείχνετε;

Αυτό το βιβλίο θα σας βοηθήσει:

– Να ανακαλύψετε τη γλώσσα της αγάπης που μιλά το παιδί σας
– Να κατανοήσετε πώς συνδέονται οι γλώσσες της αγάπης με την επιτυχή μάθηση
– Να συνειδητοποιήσετε πώς οι γλώσσες της αγάπης βοηθούν στην πειθαρχία
– Να οικοδομήσετε μια σχέση βασισμένη στην αγάπη χωρίς όρους.

Περιλαμβάνει Παιχνίδι για να ανακαλύψετε τη δική σας γλώσσα της αγάπης.

 

Τα βιβλία κάνουν καλό στα μωρά

Ιωάννα Σεραφειμίδου # family friendly

Γράφει η Κολαρά Πέπη, MSc Λογοθεραπεύτρια – Ειδική παιδαγωγός | ΑΛΜΑ, Αγωγή Λόγου, Μάθησης και Αυτονομίας

Πώς ένα βιβλίο με τίτλο «Τα βιβλία κάνουν καλό στα μωρά» μπορεί να μας επηρεάσει, είτε ως γονείς είτε ως επαγγελματίες στο χώρο της ψυχικής υγείας και της εκπαίδευσης,  στον τρόπο που προσεγγίζουμε τη σχολική μάθηση; Πώς διαβάζοντας βιβλία στα μωρά, στη φάση που θεωρητικά δεν καταλαβαίνουν τίποτα, μπορούμε να δημιουργήσουμε τις απαραίτητες προϋποθέσεις ώστε τα παιδιά μας να αγαπήσουν το γραπτό λόγο όταν θα έρθει η ώρα να τον κατακτήσουν;

Η ψυχίατρος-ψυχαναλύτρια Marie Bonnafé, δείχνει στο βιβλίο της με απλό αλλά αριστοτεχνικό τρόπο, όλη αυτή τη διαδρομή που θα ακολουθήσουν τα παιδιά μας από τη ανέμελη βρεφική ηλικία έως και τη, γεμάτη με μαθησιακές υποχρεώσεις, σχολική ηλικία. Αν κανείς αφουγκραστεί τα μηνύματα του βιβλίου θα βρει άξονες συσχέτισης με όλες τις ηλικιακές ομάδες, καθώς το βιβλίο μας βοηθάει να διαφοροποιήσουμε την οπτική μας απέναντι στον τρόπο που μαθαίνουμε. Μέσα από αυτή τη διαδικασία θα μπορέσουμε να αντιταχθούμε απέναντι στην κούραση, την ανία και την έλλειψη κινήτρων που συναντούμε στους νεαρούς μαθητές και τους εφήβους μας, σε ότι αφορά τις σχολικές τους υποχρεώσεις.

 

H Marie Bonnafé είναι προσκαλεσμένη από τον Επιστημονικό Σύλλογο Μέριμνας Παιδιού και Εφήβου και τις εκδόσεις του ΕνΤομω/Συμεπε και η παρουσίαση της θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 6/5/2018 και ώρα 15:00 στην αίθουσα Αμάλ (περίπτερο 13) στα πλαίσια της 15η Διεθνούς Έκθεσης Βιβλίου Θεσσαλονίκης.

Με τη συγγραφέα συζητούν:

Γρηγόρης Αμπατζόγλου, Καθηγητής Παιδοψυχιατρικής ΑΠΘ

Χριστίνα Χατζηδημητρίου, Ψυχολόγος

Γνωρίστε την ιστορία της Θεσσαλονίκης μέσα από 9 παιδικά βιβλία!

Ιωάννα Σεραφειμίδου # family friendly, θεσσαλονίκη

Γράφει η Ιωάννα Σεραφειμίδου | www.pigolampides.gr

Είσαι από Θεσσαλονίκη; Μήπως την επισκέπτεσαι για πρώτη φορά μαζί με τα παιδιά σου; Τι θα έλεγες να σε ξεναγήσουμε σε αυτήν; Στον οδηγό που ετοιμάσαμε, σε συνεργασία με το Δήμο Θεσσαλονίκης, μπορείς να πάρεις όλες τις χρήσιμες πληροφορίες και να τη γνωρίσεις μέσα από τα δικά μας μάτια, που αγαπάμε τα family friendly σημεία της. Κατέβασε τον οδηγό της Θεσσαλονίκης σε pdf και ζήσε μοναδικές εμπειρίες μαζί με την οικογένειά σου!

Για τη Θεσσαλονίκη κυκλοφορούν όμως και διάφορα βιβλία για παιδιά, τα οποία σίγουρα θα εξάψουν τη φαντασία τους και θα θελήσουν να γνωρίσουν την πόλη καλύτερα!

Ακολουθούν κάποιοι τίτλοι, που μπορείτε να αναζητήσετε στο πλησιέστερό σας βιβλιοπωλείο.

 

Λίστα με 8 +1 Παιδικά βιβλία για τη Θεσσαλονίκη!

Θεσσαλονίκη: Πόλη στο σταυροδρόμι δύο κόσμων (Εκδόσεις Παπαδόπουλος)

Η πολυτάραχη ιστορία της Θεσσαλονίκης, από τα χρόνια που ζούσε ακόμα η αδελφή του Μεγάλου Αλέξανδρου από την οποία πήρε το όνομά της, ως τις σημερινές μέρες μας, δοσμένη με απλά, κατανοητά στιχάκια και με πολύχρωμη, ανάλαφρη και χιουμοριστική εικονογράφηση, που βοηθούν το παιδί να κάνει μια πρώτη γνωριμία με την πόλη που δοξάστηκε, αγαπήθηκε και ζηλεύτηκε όσο λίγες. Νύφη του Βορρά τη λένε κι έχει θάλασσα μπροστά της, κάποιοι τη θαυμάζουνε για τα πολλά, κάποιοι για τα λιγοστά της. Λαοί, φυλές περάσαν από κει και κατοικήσαν, το στίγμα τους στην πόλη αυτή όλοι τ’ αφήσαν.

Το βιβλίο “Θεσσαλονίκη: Πόλη στο σταυροδρόμι δύο κόσμων”

 

Ένας Δεινόσαυρος στο Μπαλκόνι μου του Σάκη Σερέφα (Εκδόσεις Πατάκη)

Ένας δεινόσαυρος εμφανίζεται στο μπαλκόνι ενός παιδιού κι αρχίζουν μια περιπλάνηση στην πόλη της Θεσσαλονίκης. Το παιδί, καθισμένο στο σβέρκο του δεινόσαυρου, ανεβαίνει στην κορυφή κάποιων μνημείων και σύγχρονων κτισμάτων. Από εκεί ψηλά, τόσο ο δεινόσαυρος όσο και το παιδί παρατηρούν και σχολιάζουν την καθημερινή ζωή και τις συμπεριφορές των ανθρώπων. Επιπλέον, με τη σκηνική παρουσία ενός Αφηγητή, παρεισφρέουν με παιγνιώδη τρόπο πληροφορίες για το παρελθόν και την ιστορία της πόλης. Μαζί τους, σκάνε μύτη ένας οδηγός ταξί, ένα περιστέρι, δυο παιδιά, μια κάργια, ένας πελάτης εστιατορίου και μια μύγα, που έχουν πολλά να πουν και να κάνουν.
Μέσα από αυτή την περιπλάνηση, το παιδί αντιλαμβάνεται το πόσο παλιά, συνεχής και πολυφυλετική είναι η ιστορία της πόλης και πως αυτό που κανείς το ζει ως παρόν πρόκειται στο μέλλον να αποτελεί πολύτιμη μαρτυρία για τις επόμενες γενιές. Κάτι που ισχύει για τις ζωές όλων των ανθρώπων, όπου κι αν ζουν.
Ή μήπως όλα είναι ένα όνειρο;

Το βιβλίο ¨«Ένας δεινόσαυρος στο μπαλκόνι μου» εδώ 

 

Τα Αδέσποτα της Σοφίας Ζαραμπούκα _ Ο Κύων (Εκδόσεις Μεταίχμιο)

Ο Κύων φτάνει με το τρένο στη Θεσσαλονίκη και βολτάρει στο κέντρο της πόλης χαζεύοντας σημαντικά κτίρια. Γνωρίζει μια ντόπια αδέσποτη σκυλίτσα, που του συστήνει τον Αρκτούρο και στη συνέχεια και οι δυο μαζί μάς ξεναγούν στην πόλη της Θεσσαλονίκης.

Το βιβλίο «Τα Αδέσποτα της Σοφίας Ζαραμπούκα_Ο Κύων» εδ΄ω

 

Πάμε Θεσσαλονίκη; της Μαρίζας Ντεκάστρο (Εκδόσεις Παπαδόπουλος)

Έναν τόπο τον γνωρίζεις περπατώντας τον…
Με τον μικρό οδηγό στην τσέπη θα δεις κρυμμένες ομορφιές, θα επισκεφτείς τα κυριότερα μνημεία, θα παρατηρήσεις, θα σημειώσεις, θα μάθεις…
Το ταξίδι σου θα γίνει ένα μεγάλο παιχνίδι ανακάλυψης!
Πάμε, λοιπόν, ταξίδι στην Θεσσαλονίκη!

 

Το Ξεχασμένο Κλειδί της Εύας Κασιάρου (Εκδόσεις Κόκκινη Κλωστή Δεμένη)

Η γιαγιά του εντεκάχρονου Χρήστου Αχτάρη αναγκάζεται να εγκαταλείψει το διαμέρισμά της στον οδό Ολυμπιάδος της Θεσσαλονίκης, λόγω της πυρκαγιάς που ξεσπάει στον κάτω όροφο. Φτάνοντας στο σημείο ο γιός της, ο εγγονός της και ένας φίλου του, ο Μανόλης, την εντοπίζουν να στέκεται αποσβολωμένη και αμήχανη. Το γέρικο πρόσωπό της είχε μέσα στην αγριότητα του σκηνικού, μια ιδιαίτερη γλύκα. Στα χέρια της κρατούσε ένα παλιό ξεθωριασμένο γκρι παλτό με τόση στοργή λες και κρατούσε ένα νεογέννητο μωρό…

Ένα μικρό κλειδί, που από ένα τυχαίο γεγονός θα βρεθεί ραμμένο με επιμέλεια στο στρίφωμα του παλτού, θα γίνει η αιτία να διηγηθεί η γιαγιά σε όλους τον παιδικό της έρωτα με ένα Εβραιόπουλο, τον Ιάκωβο, που χάθηκε στα στρατόπεδα των Γερμανών κατακτητών, και να βρουν ένα δαχτυλίδι καλά κρυμμένο. Ένας αγώνας ξεκινά με σύμμαχο τον εγγονό της και τον φίλο του να εντοπίσουν τον Ιάκωβο και να του παραδώσουν το δαχτυλίδι.

Θα καταφέρουν άραγε μετά από τόσα χρόνια να τον εντοπίσουν ζωντανό; Μια ιστορία παιδικής αγάπης που μας ταξιδεύει στην παλιά πόλη της Θεσσαλονίκης και στην ιστορία της.

Το βιβλίο «Το Ξεχασμένο Κλειδί» εδώ

 

Η Γοργόνα της Αγγελικής Δαρλάση (Εκδόσεις Μεταίχμιο)

Νεράιδες και ξωτικά, δράκοι και φίδια, γοργόνες, νάνοι και μάγισσες, πόρτες που κρύβουν θησαυρούς, τέρατα αλλά και γενναίοι ήρωες ζωντανεύουν σε μία νέα σειρά, η οποία είναι εμπνευσμένη από τους θρύλους τα ήθη και τα έθιμα της παράδοσής μας.

Το βιβλίο «Η Γοργόνα» εδώ

 

Τα Δεκατρία Φτερνίσματα της Ελένης Σβορώνου (Εκδόσεις Μεταίχμιο)

Μια σειρά που μας συστήνει δυο νέους μικρούς αλλά πειστικούς ήρωες: δυο αδέρφια που άλλο δεν έχουν στο μυαλό τους από το να διαλευκαίνουν μυστηριώδεις υποθέσεις.

Το βιβλίο «Τα Δεκατρία Φτερνίσματα» εδώ

 

Θεσσαλονίκη: Οδηγός για Παιδιά της Γιολάντας Χατζή (Εκδόσεις Κέδρος)

Μια περιήγηση στη Θεσσαλονίκη, στα μνημεία, στις συνοικίες και στα αξιοθέατα της πόλης.

Ο Αλέξανδρος, γέννημα θρέμμα της Θεσσαλονίκης, συνοδεύει τα παιδιά στο συναρπαστικό περίπατο και τους δίνει πληροφορίες για τον πολιτισμό της πόλης στο πέρασμα των αιώνων. Τα παιδιά, με το βιβλίο στα χέρια, θα γνωρίσουν τη Θεσσαλονίκη και έτσι θα έχουν τη δυνατότητα – γιατί όχι; – να ξεναγήσουν και τους γονείς τους.

Το βιβλίο «Θεσσαλονίκη: Οδηγός για παιδιά» εδώ

 

Στην Πόλη του Αη-Δημήτρη της Κίρας Σίνου (Εκδόσεις Κέδρος)

Σύγχρονο μυθιστόρημα που μέσα από τη δράση του περνάει όλη η ιστορία της Θεσσαλονίκης.

Το βιβλίο «Στην Πόλη του Αη-Δημήτρη» εδώ

 

 

Διαβάστε επίσης:

1001 δραστηριότητες για να αγαπήσουμε τα βιβλία

 

Ο νόμος του Μέρφυ για τα παιδικά βιβλία

Τζάστιν Γκρέι και οι Φύλακες της Γης – Σκέψεις από την Συγγραφέα

Οι Φίλοι των Πυγολαμπίδων

Γράφει η Ελένη Ανδρεάδη

~Ήθελα μέσα από το βιβλίο να απαντήσω στην ερώτηση – άραγε θα μπορούσε ένα απλό παιδί να σώσει τον κόσμο από ένα πραγματικό, γιγαντιαίο πρόβλημα όπως η κλιματική αλλαγή, που οι ενήλικες δεν δείχνουμε την πρόθεση να επιλύσουμε; Αν ναι, πως μπορεί να γινόταν αυτό; Η απάντηση είναι μια τρελή περιπέτεια στις άκρες του κόσμου.

~Το βιβλίο παίζει με την έννοια του υπερήρωα. Ο δωδεκάχρονος Τζάστιν Γκρέι έχει βαρεθεί τους υπερήρωες τους οποίους λάτρευε μικρότερος με τον κολλητό του, διότι πιστεύει πως στην πραγματικότητα τελικά μόνο οι κακοί κερδίζουν. Την ίδια μέρα που ο νταής του σχολείου τον κλειδώνει στην ντουλάπα του γυμναστηρίου, λαμβάνει ένα φάκελο που του ζητάει να σώσει τον κόσμο. Μπορεί ένας άνθρωπος, και πόσο μάλλον ένα απλό παιδί να σώσει τον κόσμο απο ένα τόσο μεγάλο πρόβλημα όπως η κλιματική αλλαγή; Στο βιβλίο ήθελα να δείξω πως η απάντηση μπορεί να είναι ναι. Πιστεύω πολύ στην σημασία της πρωτοβουλίας του καθενός μας και θα ήθελα και τα παιδιά να πιστέψουν πως οι δράσεις τους έχουν μεγάλη σημασία. Δεν χρειάζεται να είμαστε υπερήρωες για να αλλάξουμε τον κόσμο.

~Θέλησα να γράψω μια συναρπαστική ιστορία με αληθοφανή στοιχεία για ένα απλό παιδί, έναν μικρό ήρωα, που αποφασίζει να επιλύσει ένα τεράστιο πραγματικό πρόβλημα, την κλιματική αλλαγή. Αφού λάβει ένα γράμμα από άγνωστο αποστολέα που τον καλεί να συγκεντρώσει κάποια μυστηριώδη στοιχεία από όλο τον κόσμο και να τα πάει στον Πρόεδρο της Αμερικής, ο Τζάστιν και μια απρόσμενη ομάδα φίλων αποφασίζουν να πάρουν το μέλλον του πλανήτη στα χέρια τους. Ο Τζάστιν Γκρέι και οι Φύλακες της Γης φαντάζεται πως ένα τυχαίο παιδί, με καλούς φίλους και αρκετή τύχη, ταξιδεύει στις άκρες του κόσμου αποφασισμένος να επιτύχει το ακατόρθωτο.

~Το έναυσμα για την περιπέτεια και πλοκή που θα ταξιδέψει τον αναγνώστη είναι το περιβαλλοντικό πρόβλημα της κλιματικής αλλαγής και πως επηρεάζει τους ανθρώπους. Διαβάζοντας το βιβλίο τα παιδιά θα μάθουν για την επιστήμη της κλιματικής αλλαγής, αλλά όχι με συνειδητό τρόπο ούτε με διδακτισμό. Πληροφορίες για την κλιματική αλλαγή είναι απλά μέρος του μυστηρίου, χρήσιμες για την επίλυσή του, εμπειρίες του ταξιδιού και μέρος του ακατόρθωτου στόχου τους. Σκοπός μου δεν ήταν να γράψω ένα περιβαλλοντικό βιβλίο, αλλά μια συναρπαστική περιπέτεια όπου ένα παιδί βρίσκεται αντιμέτωπο με ένα γιγαντιαίο παγκόσμιο πρόβλημα που απειλεί την ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων.

~Για να γράψω το βιβλίο μίλησα με επιστήμονες και ερευνητές της κλιματικής αλλαγής, ειδικά αυτούς που έχουν επισκεφτεί και έχουν μείνει στην Ανταρκτική και την Αφρική. Έγραψα θυμούμενη και τις δικές μου εμπειρίες, για παράδειγμα από την καταγραφή κοραλιών που έκανα με καταδύσεις στον Ειρηνικό Ωκεανό ή την επίσκεψη στον Μέγα Κοραλλιογενή Ύφαλο στην Αυστραλία και την κατάσταση των κοραλιών εκεί. Θέλησα να γράψω τα σχετικά κεφάλαια με ακρίβεια, δίνοντας στον αναγνώστη την αίσθηση του πως θα ήταν να βρεθεί ο ίδιος εκεί – από την απίστευτη ησυχία που επικρατεί στην παγωμένη Ήπειρο, τον εκκωφαντικό θόρυβο του να συναντάς χιλιάδες αυτοκρατορικούς πιγκουίνους ή το πως σου κόβει την ανάσα το σιωπηλό, εξωγήινο μεγαλείο ενός υγιή ύφαλου κάτω από το νερό.

~Στο βιβλίο, ο ορφανός Τζάστιν θυμάται τι του είπε η μητέρα του πριν χρόνια όταν αυτός ανακάλυψε πως ο Σούπερμαν δεν υπάρχει στα αλήθεια. Δεν χρειάζεται να είσαι Σούπερμαν για να αλλάξεις τον κόσμο, του είπε. «Υπάρχουν πολλοί πραγματικοί άνθρωποι που κάνουν κάθε μέρα εξωπραγματικά, εξαιρετικά πράγματα… Άνθρωποι με καλή καρδιά και θάρρος, όπως εσύ.» Στην περιπέτεια αυτή, ο Τζάστιν πρόκειται να ανακαλύψει εάν αυτό ισχύει…

~Η κλιματική αλλαγή είναι ήδη εδώ και επηρεάζει την ζωή μας καθημερινά, ειδικά στις πιο ευάλωτες κοινωνικά ομάδες. Ο Τζάστιν ανακαλύπτει πως επηρεάζεται ο κόσμος όλος μέσα από ένα τρελό ταξίδι-κυνήγι στοιχείων. Αισθάνεται και αυτός αδύναμος, όπως όλοι μας, αντιμέτωπος με το πρόβλημα. Απλά αποφασίζει, έστω και αν αισθάνεται ανεπαρκής, να κάνει κάτι για να σώσει εκατομμύρια συνανθρώπους του που κινδυνεύουν.

~Η επιλογή να λάβει χώρα η δράση του βιβλίου στην χώρα της Αμερικής έχει να κάνει με το ότι το βιβλίο γράφτηκε αρχικά στα Αγγλικά (σημείωση: η Ελένη Ανδρεάδη είναι δίγλωσση και τα βιβλία της κυκλοφορούν στην Αμερική, Κίνα, Τουρκία, Αίγυπτο και Μέση Ανατολή) και γιατί η Αμερική, στην οποία έχω ζήσει και γνωρίζω καλά, είναι δεύτερη χώρα στην εκπομπή ρύπων που συμβάλλουν στην κλιματική αλλαγή μετά την Κίνα. Είχε ενδιαφέρον για εμένα το απλό παιδί της υπόθεσης να είναι από μια μικρή Αμερικανική πόλη. Θα μπορούσε βέβαια να είναι από οπουδήποτε αυτό το παιδί. Οι αμφιβολίες, οι ελπίδες, τα προβλήματα στην ζωή του και τα εμπόδια που φαντάζουν ανυπέρβλητα θα είναι γνώριμα στους αναγνώστες και στην Ελλάδα.

Λίγα λόγια για το βιβλίο:

Τέσσερα παιδιά. Ένα μυστηριώδες αέριο που απειλεί τον πλανήτη. 

Εννιά μέρες διορία για να σώσουν τον κόσμο. Τι κάνεις όταν η αποστολή σου είναι το ακατόρθωτο; 

Ο δωδεκάχρονος Τζάστιν Γκρέι έχει βαρεθεί τους υπερήρωες και τα απίστευτα κατορθώματά τους. Στην αληθινή ζωή -σίγουρα πάντως στη δική του ζωή- οι κακοί και οι νταήδες είναι εκείνοι που πάντοτε νικούν. Όταν όμως έξω από το παράθυρό του ανακαλύπτει έναν άκρως απόρρητο φάκελο με αινιγματικά στοιχεία για ένα επικίνδυνο αέριο που απειλεί τον πλανήτη, θα κληθεί ο ίδιος να σώσει τον κόσμο. Με τη βοήθεια του κολλητού του Πραβ, της αντιδραστικής Ζόι και της δημοφιλούς μπλόγκερ του σχολείου Λάνα, ο Τζάστιν ρίχνεται στο κυνήγι των στοιχείων που θα αναγκάσουν τον Πρόεδρο της Αμερικής να πάρει μέτρα για να σταματήσει η υπερθέρμανση του πλανήτη. Θα μπορέσουν τέσσερα συνηθισμένα παιδιά να καταφέρουν το αδύνατο, την ίδια ώρα που ένας απειλητικός άντρας τα καταδιώκει στα πέρατα της Γης;

Λίγα λόγια για τη συγγραφέα:

Η Ελένη Ανδρεάδη γεννήθηκε στο Λονδίνο και αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, όπου ειδικεύτηκε στην Περιβαλλοντική Πολιτική και ΜΜΕ στις μεταπτυχιακές της σπουδές. Έχει εργαστεί ως στρατηγικός και περιβαλλοντικός σύμβουλος σε Ελλάδα, Αμερική, Αγγλία και Γερμανία. Το 2009 ίδρυσε τη ΜΚΟ Πράκτορες του Πλανήτη, με αντικείμενο τη βιωματική εκπαίδευση και δράση παιδιών για την αειφόρο ανάπτυξη. Τα εκπαιδευτικά προγράμματα των Πρακτόρων του Πλανήτη υλοποιούνται σε δημόσια και ιδιωτικά δημοτικά σχολεία σε ολόκληρη τη χώρα και βραβεύτηκαν το 2013 ως προς την καινοτομία τους από το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων. Το πρώτο βιβλίο της, Γίνε Πράκτορας του Πλανήτη, απέσπασε το Κρατικό Βραβείο Παιδικού Βιβλίου στην κατηγορία Βιβλίου Γνώσεων 2015. Τα βιβλία της μεταφράζονται και θα κυκλοφορήσουν σε χώρες όπως η Αμερική, η Κίνα, η Τουρκία και η Αίγυπτος. Από τις εκδόσεις Μεταίχμιο κυκλοφορούν τα τρία βιβλία της σειράς Πράκτορες του Πλανήτη: Γίνε Πράκτορας του Πλανήτη, Η εκδίκηση του Πουφ, Τα τέρατα των ωκεανών.

 

Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Μεταίχμιο